ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 14 เล่ม 1 ธงอุบัติเหตุที่โชคร้ายถูกชักขึ้น
014 เล่ม 1 ธงอุบัติเหตุที่โชคร้ายถูกชักขึ้น
“เอ่อ หนูโอเคมั้ยสาว…?”
“ห- หนู อ- อ- โอเค เซอร์…”
“ดูเหมือนจะไม่ไหว หือห์”
ผมเพิ่งพูดว่ามันเป็นเวลาของการต่อสู้ก่อนหน้านี้เหรอ? นั่นไม่ใช่อย่างนั้น ยังไงมันก็ยังไม่เกิดขึ้น มันยังมีหนึ่งชั่วโมงหลืออยู่จนกว่าจะออกศึก ผมมีเอไอบนยาน ทำการตรวจการบำรุงรักษาประจำวันทั้งตัวยาน และไปที่ห้องกินข้าวกับมีมิ เพื่อที่จะพยายามที่จะผ่อนคลายนิดหน่อยก่อนการต่อสู้ใหญ่ แต่มันเป็นไปได้ไม่ดีเห็นได้ชัดว่า
“ม- ม- มะ- มันไม่มี ป- ปัญหาอย่างแน่นอนพี่รู้ป่ะ”
“มันไม่ได้ดูเหมือนว่าจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ”
มันรู้สึกค่อนข้างอึดอัดที่เห็นมีมิกลุ้มใจเหมื่อนลูกกวางเกิดใหม่หรือชิวาว่า ยังไงซะ เราจะพุ่งเข้าไปสู่การต่อสู้ที่อันตราย ถึงชีวิตหัวเข้าก่อนในไม่นาน ดังนั้นผมเดาว่าการประหม่าและกลัวแบเธอจะเป็นที่คนส่วนนใหญ่จะตอบสนอง สภาพปัจจุบันของมีมินั้นเข้าใจได้
ในทางตรงกันข้ามผมดูเหมือนจะผิดปรกติ ที่ไม่รู้สึกประหม่าหรือกลัวเลยเป็นอย่างน้อย หลังจากนั้ ผมมั่นใจว่าจะชิงชีวิตมากมาย มันค่อนข้างไม่น่าสบายใจ ที่ผมในทางปฏิบัติแล้วไม่รู้สึกอะไรจากโอกาสที่จะเข้าร่วมการต่อสู้ที่อันตราย ที่มีอันตรายของความตายจริงๆ
แต่ยังไงทำไมผมก็ไม่รู้สึกประหม่าหรือไม่รู้สึกประหม่าหรือกดดัน? มีไม่กี่ปัจจัยที่ผมพิจารณาว่าเป็นเหตุผลสำหรับเรื่องนี้
หนึ่งในเหตุผลใหญ่ควรจะเป็นเพราะการวิจัยของผม ผมได้ตั้งสันนิษฐานว่ายานที่ผมเชื่อใจ กฤษณะ อยู่ในคนละโลกเทียบกับยานส่วนใหญ่ของทหารรับจ้างอื่น และมีความสามารถในการต่อสู้ สูงอย่างไม่ปรกติ
ผมสามารถที่จะสรุปอย่างนี้ หลังจากที่ได้รีวิวเสปคสมรรถนะของยานอื่นบนตลาด ด้วยกันกับอำนาจในการยิงโดยรวมของอาวุธ อาวุธล่าสุด และอุปกรณ์ที่กำหนดโดยกองทัพ และเทียบดาต้าอื่นๆหลากหลายเกี่ยวกับมาตรฐานยานศึกของโลกนี้
แน่นอนว่า ยานศึกล่าสุดที่ถูกส่ง่โดยกรากันเอ็มไพร์และสหพันธรัฐเวเรเวอเรมนั้นเป็นคลาสที่ขนาดต่างกัน แต่แม้อย่างนั้น ผมสันนิษฐานว่าเรายังมีโอกาสดีที่จะเทียบพวกเขาในการต่อสู้ได้
อีกปัจจัยหนึ่งที่ผมพิจารณาคือสมรรถนะของผมกับโจรสลัดที่ผมสู้ก่อนหน้านี้ หลังจากที่ถูกส่งมาในโลกนี้ไม่นาน และการตอบสนองที่ช็อคของลุงพนักงานต้อนรับ และเอลม่าหลังจากที่ดูการต่อสู้เทียมผ่านซิมูเลเตอร์ ตัดสินจากการตอบสนองของพวกเธอ ผมสันนิษฐานไว้ว่าความสามารถขับยานของผมโดยใช้กฤษณะค่อนข้างจะเหนือธรรมดาและคาดไม่ถึง แน่นอนว่าปัจจัยใหญ่สำหรับสมรรถนะของผมสามารถบอกได้ว่ามาจากกฤษณะที่สเปคสูงอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าสเปคยานของคนคนหนึ่งจะสูงขนาดไหน ถ้าคุณไม่สามารถขับมันได้อย่างถูกต้อง งั้นมันจะเป็นแค่โรงศพเคลื่อนที่ได้ที่ไม่ธรรมดา อย่างน้อย ทักษะการขับยานของผมก็ทำให้มั่นใจว่ากฤษณะจะไม่จบที่การเป็นโรงศพเคลื่อนที่ที่กล่าวมานั้น
เมื่อพิจารณาเหล่านี้ทั้งหมด ผมสรุปว่าภารกิจปราบโจรสลัดที่จะมาถึงไม่ได้มีความเป็นภัยกับเรามาก ผมจบที่การคิดอย่างนั้น ดังนั้นผมสามารถที่จะอยู่อย่างสงบเหมือนแตงกวาเป็นผลของมัน หรือบางทีผมเพียงแค่เกิดมาเป็นคนบ้าระห่ำที่ไม่รู้สึกมากเมื่อเจอกับอะไรบางอย่างที่อันตรายแบบนี้
เห็นป่ะ ผมยังสะบัดความประทับใจไม่ออกว่าโลกนี้คล้ายกับสเตลล่าออนไลน์ พูดอีกอย่าง มันอาจจะเป็นว่าผมในจิตใต้สำนึกยังเห็นทั้งหมดนี้ในเลนส์ของ “เกมเมอร์”
ไม่มีอันตรายจากการตายในการต่อสู้เป็นพิเศษ ผลของมัน ความรู้สึกถึงความเป็นจริง มันอยู่ถัดจากไม่มีตัวตน นั่นทำมันความรู้สึกกลัวความตายในสถานการณ์นี้ ไม่ได้มาสู่ผมอย่างเป็นธรรมชาติ ผมเข้าใจความจริง ว่าผมจะตายจริงๆถ้าผมถูกยิิงร่วง อย่างน้อย ผมพยายามที่จะคิดถึงความจริงนี้ให้เป็นธรรมชาติของตัวผม อย่างไรก็ตาม เวลาเดียวที่ผมถูกยิงร่วงในสเตลล่าออนไลน์ เกิดขึ้นระหว่างวันเริ่มเล่น เมื่อผมยังไม่คุ้นเคยกับเกมเพลย์และการควบคุมมาก เพราะทั้งหมด ค่าซ่อมหลังจากที่ถูกยิงร่วงนั้นมหาศาล ประกันจะช่วยค่าใช้จ่ายบางอย่าง แต่ยังไงคุณก็จะจบที่เสียคาร์โกทั้งหมดไป ดังนั้นรายจ่ายจากผลของมันยังมีจำนวนมหาศาลนั่นทำไมผมทำให้มั่นใจว่าผมทำตัวอยู่ในเขตที่มีความปลอดภัยพอ
ถ้าคุณอ่านจังหวะเวลาที่จะถอยผิด คุณจะจ่ายราคาที่สูง
มากขนาดนี้จะไม่เป็นผล นั่นคืออะไรที่ผมทำให้ตัวเองจำได้ตลอดเมื่อกลับไปวันเก่าๆ ผลของมัน กฤษณะจบที่การติดตั้งโล่พลังงานสามชั้น และเกราะเกรดกองทัพ นอกจากตัวถังที่ค่อนข้างทนของมัน
มากกว่านั้น ผมยังติดตั้งเซลของโล่ที่เติมพลังงานโล่ได้อย่างรวดเร็วเมื่อใช้ โล่สามารถถูกนำกลับมาสู่ความจุสูงสุดหลังจากเวลาล่าช้าไปเล็กน้อย แต่เซลล์ของโล่จะไม่มีประโยชน์ถ้าโล่พลังงานได้หมดอย่างสมบูรณ์
งั้นตอนนี้ เกี่ยวกับเซลล์ของโล่ – บนยานมาตรฐาน มันจะมีติดตั้งอยู่หนึ่งหรือสอง แต่กฤษณะมันมีเด็กเหล่านี้อยู่ 5 ลูก ในทางปฏิบัติแล้วมันหมายถึง ตัวยานหลักจะถูกป้องกันเต็มที่จนกว่าเซลล์ของโล่ทั้งห้าจะถูกใช้งาน ถ้าคุณบริหารมันดีๆ
ทุกครั้งที่ผมปะทะในการต่อสู้ในสเตลล่าออนไลน์ กฎหลักของผมก็คือทำการหนีเมื่อเซลล์ของโล่ถูกลดลงมาเหลือหนึ่ง ตราบใดที่ผมยังมีหนึ่งเซลล์เหลืออยู่ โอกาสที่จะหนีจากศัตรูสำเร็จนั้นค่อนข้างสูง
โดยธรรมชาติแล้ว อย่างไรก็ตาม ถ้าผมพยายามจะหนีในท่าทีที่เลอะเทอะ งั้นผมจะได้รับความพ่ายแพ้อย่างแสนสาหัส ดังนั้นผมต้องระวังจริงๆเมื่อทำการหนี โดยพื้นฐานแล้ว ถ้าผมตัดพลังงานจากระบบอาวุธและเปลี่ยนเส้นทางของเอาต์พุตเครื่องกำเนิดไฟฟ้าไปที่เครื่องขับดันและโล่ ถ้าอย่างนั้นมันจะไม่ยากที่จะสะบัดศัตรูที่ต้องใช้พลังงานกับอาวุธแทน
“อืม ฮิโระ-ซามะ…?”
“หืม? อ้า ขอโทษที พี่แค่คิดเกี่ยวกับอะไรบางอย่างน่ะ”
มีมิเรียกผมอย่างลังเลในน้ำเสียงที่กังวล หลังจากที่ได้สังเกตว่าผมเงียบ ผมยิ้มให้เธอและส่ายหัวของผม เพื่อที่จะให้ดูว่าไม่มีอะไรผิดปรกติ
“หนูไม่ต้องกังวลมากขนาดนั้นจริงๆ รู้ป่ะ พี่ค่อนข้างมั่นใจในทักษะการขับขี่ยาน และยานลำนี้หมัดค่อนข้างหนัก และพี่ก็ได้ทำให้สิ่งต่างๆชัดเจนในการบรรยายสรุปก่อนหน้าแล้ว ใช่มั้ย? พี่จะยกหางหนีถ้าพี่รู้สึกว่ามันค่อนข้างอันตราย ละพี่จะขับด้วยเขตความปลอดภัยพอ บวกกับ พี่ต้องคิดถึงหนูด้วยตอนนี้ มีมิ”
“โอ้ ไม่ หนูโอเคจริงๆ”
“ใช่ แค่ทำบางอย่างเกี่ยวกับหน้าซีด น้ำเงินนั้นก่อนที่จะพูดอะไรแบบนั้น แต่พี่เดาว่านี่มันเป็นแบบนี้แหละ แต่หนูจะชินกันมันในไม่นาน โอ้ แล้วก็ก่อนพี่จะลืม มันดีที่สุดถ้าหนูไม่กินมากก่อนจะต่อสู้มันจะเป็นภัยพิบัติที่อยู่ในระหว่างสร้างถ้ากิน”
“เอ่อ… หนูจะเก็บนั่นไว้ในใจ”
ผมไม่อยากเห็นมีมิที่น่ารักอ้วกออกมาน่ะ รู้่ะ แต่ผน่าจะไม่ถือมันมากถ้าเอลฟ์อวกาศที่น่าผิดหวังนั้นทำมันนะ และยังไงซะ ถ้าเราจบที่การอ้วกข้างในห้องนักบิน กลิ่นมันอาจจะทำให้สมาธิของผมลดลงหรือทำให้อุปกรณ์ทำงานผิดพลาด หน่า น่าจะไม่ เพราะทั้หมดของพวกนี้มันเกรดกองทัพ
“ดูเหมือนการตรวจประจำวันเกืบจะเสร็จแล้ว…เอ่อ มีมิ ถ้าหนูรู้สึกกลัวจริงๆ หนูอยากจะอยู่ในโคโลนี่แทนมั้ย?”
“ม- ไม่! หนูจะไปอย่างแน่นอน! หนูยังไม่ได้ทำอะไรที่มีประโยชน์กับฮิโระ-ซามะเลย และถ้าหนูวิ่งหนีตอนนี้ หนูไม่คิดว่าหนูจะมีสิทธิ์ที่จะอยู่ข้างฮิโระ-ซามะอีกต่อไป”
มีมิกำมืทั้งสองเป็นหมัดและทำท่าตั้งใจ สินทรัพย์หน้าอกที่เหลือเฟือของเธอทำการเด้งจากการกระทำนั้น วันนี้ มีมิ ดูเป็นทหารรับจ้างธรรมดา เธอใส่กางเกงสแปตที่ฟิตติดตัว ละเสื้อเชิ้ตที่ดูทนทาน เธอก็ยังใส่แจ็คเก็ตบนเสืื้อผ้าอื่นของเธอ ส่วนตัวแล้ว ผมช่วยไม่ได้นอกจากจะคิดว่าพยายามเกินไปกับเสื้อผ้าทหารรับจ้าง แต่ผมจะชินกับมันในไม่นาน น่าจะ
ดูเหมือนมีมิโอเคแล้วไม่มากก็น้อย เราไปต่อที่ห้องนักบินและเตรียมตัวออกยาน การบำรุงรักษาประจำวันเสร็จและ และผลมันเป็นสีเขียว ดูเหมือนเราอยู่ในความเคลียร์
“มีมิ เราจะเริ่มขั้นตอนการออกยาน ได้โรดติดต่อกับศูนย์ควบคุมที่จอดยาน”
“ค- ค่ะ!”
มีมินั่งลงบนเก้าอี้โอเปอเรเตอร์และกดๆคอนโซลตรงหน้าเธออย่างเงอะงะ เพื่อที่จะได้รับการอนุญาตออกยาน หลังจากซักครู่ จอหลักแสดงการนับถอยหลังออกยาน ไม่เหมือนขั้นตอนการลงจอด สิ่งต่างๆทั้งหมดเห็นว่าถูกจัดการอย่างอัตโนมัติโดยเอ.ไอ
ผมใช้งานเครื่องขับดันของกฤษณะหลังจากที่นับถอยหลังจบลงและออกยานออกมาจากท่จอดยาน ขาจอดยานเลื่อนกลับเข้ามาในตัวถัง และในที่สุดยานก็ได้ออกมาจากโคโลนี่เทอร์เมนไพร์ม กลับเข้ามาสู่นอกอวกาศ
“น่าทึ่ง…”
“ทิวทัศน์ข้างนอกนี่ในอวกาศมันยิ่งใหญ่ใช่มั้ย มีดาวเป็นทะเลไม่ว่าจะมองไปที่ไหน”
“อ้า! งี้นี่ก็โคโลนี่…จริงๆแล้วมันดูเป็นอย่างนั้น”
“มันดูเหมือนล้อจักรยานมากเลย ใช่มั้ยล่ะ?”
“จักรยาน?”
“เอ่อ ยังไงซะ พาหนะ ซึ่งใช้ล้อที่ค่อนข้างดูเป็นแบบนั้น”
“อย่างนั้นเหรอคะ”
มีมิไม่ได้ดูเหมือนว่าจะคุ้นเคยกับจักรยาน แต่มันรักษาสิ่งแวดล้อมนะรู้ป่ะ ผมคิดว่ามันจะทำได้ดีเยี่ยมเป็นโหมดของการขีบขี่ข้างในโคโลนี่ บางทีมันทำงานได้ไม่ดีภายใต้แรงโน้มถ่วงเทียมหรือบางอย่างกัน? มันเป็นความลึกลับ เมื่อผมตรวจดูเซ็นเซอร์ ผมเจอยานทหารรับจ้างอื่นหลายลำอยู่ในการแสตนบายข้างนอกโคโลนี่แล้ว
ยานที่ขับขี่ด้วยทหารรับจ้างค่อนข้างหลกหลาย มันไม่มียานสองลำที่ดูคล้ายกันตรงๆ พูดอย่างเข้มงวด ยานบางลำเป็นโมเดลเดียวกัน แต่รายละเอียดของมันต่างกันมากเพราะแต่ละลำถูกแต่งจากรสนิยมส่วนตัวอย่างหนัก
“ว้าว มียานมีสีสันหลายลำเลย!”
“พวกเค้าดูเป็นอย่างนั้นเพื่อให้โดดเด่น มันต้องสร้างความประทับใจให้กับคนที่เป็นไปได้ว่าจะเป็นลูกค้าและทั้งหมดนั่นน่ะ”
พูดถึงแล้ว งานสีของกฤษณะเป็นสีน้ำเงินเข้มด้านซึ่งเป็นการพรางควบคู่ไปในสเตลล่าออนไลน์ มันมีระดับที่สูงในอิสระเมื่องมันเป็นเรื่องแต่งสียานและรูปลอก มันมีบางลำที่ดูง้องๆเหมือนยานขนส่งที่มีตัวละครอนิเมะแปะอยู่ทั้งตัวถัง จากใจแล้วผมไม่ได้ชอบไอเดียนั้นมากขนาดนั้น
“อะไรกัน-? ตอนนี้มันค่อนข้างเป็นของหายาก”
มียานที่ดูสีขาวล้วนอย่างเห็นได้ชัดในหมู่ทหารรับข้าง มันมีทรงที่งดงามและตรงไปตรงมาคล้ายกับหงส์ ทรัสเตอร์ใหญ่ที่ท้ายยานของมันมอบความประทับใจว่ามันค่อนข้างเร็ว ในความเป็นจริง มันเป็นยูนิตที่เน้นไปทางความเร็ว
ชื่อโมเดลอย่างเป็นทางการของยานนี้คือ [SSC-16 หงส์กาแล็กซี] – ในหมู่ผู้เล่นสเตลล่าออนไลน์มันถูกรับรู้เป็น “อุกกาบาตสีขาว” (ในแง่เดียวกันว่าในท้ายที่สุดมันจะเปลี่ยนเป็นดาวตก) “เฟอร์**รี่” (เพราะมันคล้ายกับรถสปอร์ตหรูหราที่แพงอย่าน่ารังเกียจ) “วิ่งตรงซูเปอร์เอ็กเพรส” (สู่นรก) และมากกว่านั้น
“ว้าว ช่างเป็นยานที่สวย!”
“คิดอย่างนั้นเหรอ?”
“มีอะไรเหรอ?”
“ไม่ เอ่อ ยังไงซะ…”
ความเร็วและความคล่องตัววสูงสด อำนาจการยิงที่ดี และเอาต์พุตโล่ที่ทรงพลัง – ตัดสินเพียงแต่เท่านี้ คุณจะคิดว่ามันเป็นโมเดลที่ยอดเยี่ยม แต่ปัญหามันอยู่ในความคล่องตัวที่กล่าวมานั้น
พูดมันง่ายๆ มันเป็นดีไซน์ด้านเดียวเกินไป การเร่งเครื่องของมันมันสูงสุดมากจนถึงจุดที่ว่ามันไปได้แค่เป็นเส้นตรงในเเวลาส่วนใหญ่ และมันเป็นฝันร้ายอย่างแน่นอนที่จะควบคุม เมื่อทำการขับเคลื่อนอย่างซับซ้อน เพื่อนของผมให้ผมลองมันนานมาแล้วและผมไม่สามารถขับมันได้อย่างถูกต้องไม่ว่าผมจะลองเท่าไหร่ อีกเรื่องที่แย่เกี่ยวกับมัน คืออัตราราคาเมื่อเทียบสมรรถนะ เพื่อที่จะได้รับมาซึ่งการเร่งเครื่องที่บ้าคลั้ง มันใช้ชิ้นส่วนไฮด์-เอ็นมากมาย ซึ่งค่อนข้างแพง และราคาซื้อและซ่อมสูงอย่างไร้สาระจนแพงกว่าแม้แต่แบทเทิ่ลชิพเต็มรูปแบบ และสิ่งที่แย่ที่สุดสุดท้ายที่พูดได้ มันเกี่ยวกับแนวโน้มที่มันจะ “บ้าคลั่ง” ภายใต้สาวะหนึ่ง และการบ้าคลั่งไม่ได้หมายถึงคุณจะกระทืบฝ่ายตรงข้ามทั้งหมด ไม่ เซอร์ มันจะไม่ยอมรับอินพุตการควบคุมและจะแค่ไปทางตรงอย่างเดียวด้วยความเร็วที่มหาศาล จนน้ำมันหมด และในท้ายที่สุดระเบิด
เมื่อคุณสมบัตินี้ถูกค้นพบตอนแรก ผู้คนกรีดร้อง “มันเป็นบัคเหรอเดฟ!?” มันค่อนข้างสร้างความวุ่นวาย แต่เมื่อเดฟที่บ้า (ในทางที่ดี) สืบสวนมัน พวกเขาพบว่ามันจะเกิดขึ้นกับยูนิตนี้โดยเฉพาะและไม่เกิดกับยานลำอื่น ดังนั้นพวกเขาสรุปมันว่าเป็นคุณสมบัติลับง้องๆที่ซ่อนไว้และปล่อยมันไว้อย่างนั้น
แนวโน้มที่มันจะอยู่เหนือการควบคุม ควบคู่ไปกับการเลี้ยวที่แย่ ราคาซื้อที่สูง และค่าซ่อมในท้ายที่สุดทำให้ผู้เล่นปฏิบัติกับมันว่าเป็นยูนิตของเล่น… และจริงๆแล้วมีทหารจ้างที่จะนำเครื่องจักรนี้ไปสู้การต่อสู้ที่เป็นชีวิตหรือความตาย แต่ผมเดาว่าถ้าพวกเขาขับสิ่งนี้ได้อย่างถูกต้อง มันไม่ใช่เครื่องจักรที่แย่ที่จะใช้ เพราะทั้งหมดทั้งความเร็และความคล่องตัวมันข้ามกฤษณะไป แต่ก็อีกครั้ง ว่ามันมีแนวโน้มที่จะบ้าคลั่งและระเบิดเป็นชิ้นส่วนหลังจากนั้น มันเป็นข้อเสียที่ใหญ่ของมัน
“มันเป็นยานที่ไม่ดีเหรอ?”
“ยังไงซะ ไม่ค่อยอ่ะ ถ้าหนูใช้มันได้ดี มันเป็นเครื่องจักรที่น่าเกรงขาม แต่การเลี้ยวของมันทิ้งหลายอย่างให้เป็นที่ต้องการ… ถ้าพี่พูดมันตรงๆ มันเป็นเครื่องจักรที่มีข้อบกพร่อง”
“เครื่องจักรที่มีข้อบกพร่อง?”
“ถ้ามันอยู่ในสภาวะหนึ่งอย่างถูกต้อง มันจะบ้าและบินตรงอย่างเดียวจมันระเบิด ยังไงซะ ตราบใดที่ หนูไม่ดันความเร็วของมันผ่านจุดจุดหนึ่งระหว่างการขับเคลื่อนต่อสู้ และไม่ยิงหรือโดนยิงการยิงกราดของอาวุธลำแสงความเข้มข้นสูง สภาวะที่มันจะบ้าคลั่งจะไปไม่ถึง”
“แต่ไม่ใช่นั่นมันอันตรายมากเหรอคะ?”
“อันตรายจริง ดังนั้นคนที่ควบคุมเจ้านี่ไม่เป็นทหารผ่านศึกที่มประสบการณ์ที่รู้ถึงความอันตราย ก็เป็นคนโง่ที่เลือกมันเพราะสเปคอย่างเดียว”
“เข้าใจแล้ว”
ผมกดจอและนำข้อมูลของยานนั้นมา แลชื่อเจ้าของคือ… กัปตันเอลม่า
“โอ้…”
“มีอะไรคะ?”
“อืม มันดูเหมือนนั่นยานเอลม่า”
“เอออ๋!?”
“ยังไงซะเธอบอกจริงว่าเธอเป็นทหารผ่านศึกผู้มีประสบการณ์ ดังนั้นชั้นเดาว่ามันโอเค
มันจะไม่บ้องตื้นยกเว้นว่ามันจะติดอาวุธทุกอณูไปด้วยอาวุธเลเซอร์ บางที น่าจะ ผมหวัง…
โอ้ ผมล้อเล่นกับใครกัน? จากเรื่องทั้งหมด มันเป็นเอลฟ์อวกาศที่น่าผิดหวังที่ปรากฏว่าขับยานมุขตลกแบบนั้น ดูเหมือนธงอุบัติเหตุมันยืนสูงไปแล้ว
“มาอธิษฐานให้เธอปลอดภัยกันเถอะ… เพราะทั้งหมดมันเป็นการออกศึกครั้งแรกของเธอ มีมิ”
“ใช่ค่ะ ทำอย่างนั้นกันเถอะ หนูมั่นใจว่าเอลม่า-ซังจะโอเค”
ผมไม่อยากเห็นคนรู้จักของผมตายจิงๆ แต่ผมเดาว่ามันจะมีเรื่องพวกนั้นมามากขึ้นตราบใดที่ผมทำงานเป็นทหารรับจ้าง ทันทีที่คุณขึ้นยานอวกาศคุณจะรับผิดชอบกับชีวิตของคุณเอง มากเท่าที่ผมอยากจะช่วย ผมทำมันไม่ได้ตอนนี้จริงๆ ยังไงก็ไม่มีอะไรที่ผมทำได้ในสภาพนี้แล้ว ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอธิษฐานให้เธอปลอดภัย
“สามสิบนาทีจนกว่าปฏิบัติการจะเริ่มขึ้น ต่ำแหน่งของจุดเป้าหมายได้ถูกส่งไปที่ยานอวกาศแต่ละลำแล้ว ได้โปรดเดินทางเมื่อการนับถอยหลังภารกิจจบสิ้น”
โอเปอร์เรเตอร์ของกองกำลังติดอาวุธของซิสเต็มส่งตำแหน่งของจุดเป้าหมายไปที่แต่ละยาน ดูเหมือนโดรนสอดแนมได้ถูกส่งไปก่อนหน้า และกำลังศัตรูโดยรวมและองค์รประกอบมันค่อนข้างมีรายละเอียด
“อะไรวะ…”
“มีอะไรเหรอ?”
“ไม่มีอะไร มันค่อนข้างมีปัญหานิดหน่อย นั่นทั้งหมด”
ตำแหน่งที่เราถูกแต่งตั้งเป็นหนึ่งในจุดที่ยูนิตของศัตรูแน่นหนาที่สุด นี่มันถูกแต่งตั้งด้วยการสุ่มหรือ? หรือบางที…รอยยิ้มที่เหมอนหมาจิ้งจอกของลูเทนเนนเซเรน่าปรากฏขึ้นในหัวผม มันรู้สึกมีชีวิตชีวาอย่างแปลกประหลาด
“ยังไงซะ ยังไงเราก็จะทำได้”
ยังไงผมก็หนีตอนไหนก็ได้เมื่อสิ่งต่างๆอันตราย แม้ว่าผมสงสัยว่าผมต้องทำจริงๆมั้ย ไม่ว่าในกรณีใดๆ
เป้าหมายเดือน 6/66
ค่าเน็ต 200/200
คีย์บอร์ดมือถือ 100/100
พาวเวอร์ซัพพลาย 140/140
ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 460/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord
