ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 141 จุดหมายใหม่

141 จุดหมายใหม่

13 – 16 นาที เล่ม 5

ใครบางคนเขย่าผมตื่นกระทันหัน

ผมอยู่ระหว่างหลับแล้วตื่นเต็มตัวแล้วเมื่อผมได้ยินเสียงมีชีวิชีวากับเสียงค่อนข้างกล้าๆกลัวๆกำลังเรียกหาผม เมื่อผมเปิดเปลือกตาด้วยความพยายามอย่างมากอะไรซึ่งปรากฏข้างหน้าผมคือใบหน้าขอสาวผมแดงผู้ดูเหมือนกำลังมีความสุขกับตัวเธอเองค่อนข้างนิดหน่อย กับสาวผมสีฟ้าคนหนึ่งผู้กำลังพยายามหยุดพฤติกรรมโง่ๆบ้าๆของเธอ

มันดูเหมือนสาวๆสังเกตแล้ววาผมตื่น และใบหน้าอันคล้ายกันของพวกเธอมองผมอย่างด้วยความยากลำบากด้วยสองดวงตาโตๆอันแลแล้วไร้เดียงสา พวกเธอซึ่งคล้ายกันอย่างจนรู้สึกแปลกใจชี้สู่ความจริงว่าจริงๆแล้วพวกเธอคือพี่น้องสาวฝาแฝด

เอ๋ อย่างไรก็มีอะไรเกิดขึ้นหรือ……?

“เรากำลังจะถึงจุดหมายไม่นานแล้วนะ บอส”

“เอื่ม เราถูกบอกให้ปลุกพี่น่ะ พี่ใหญ่”

เข้าใจแล้ว ผมจำได้แล้วตอนนี้

นามของหัวแดงผู้กำลังพูดในสำเนียงคันไซคือทีน่า ชื่อของผมฟ้าที่ดูกล้าๆกลัวๆมากกว่าคือวิสเกอร์

พวกกเธอคือพี่น้องสาวช่างผู้ขึ้นยานผมในไม่นานนี้

“…..สวัสดีตอนเช้า เธอสอง”

“หวัดดีนะ บอสขี้เซา”

“อรุณสวัสดิ์นะ พี่ใหญ่”

“อะไรของคุณน่ะ บอส? คุณจำเราไม่ได้เหรอเมื่อกี้นี้? ช่างไร้หัวใจ–”

“เอ่อ มันไม่เหมือนว่าเราใช้เวลาด้วยกันมากปานนั้นรู้ป่ะ”

“อึ่ก แต่หนูเดาว่า เราจะอยู่ด้วยกันจากตอนนี้ไปนะ”

ผมกำลังเดินลงทางเดินหนึ่งของยานผมระหว่าโดนขนาบโดยพี่น้องช่างผู้ความสูงถึงมาแค่หน้าอกผมเท่านั้น ยานอวกาศลำนี้คือของผม; ยานแม่คลาสสกิซบราซูนิล บัวดำ มันมีโรงจอดที่กำลังทำงานเต็มรูปแบบที่ให้ยานอวกาศเล็กสองลำอยู่ได้และมีความจุคาร์โก 180 ตัน ยานอันโปรดปรานและคู่หูอันพึ่งพาได้ กฤษณะ ตอนนี้จอดอยู่ภายในหนึ่งของโรงจอด ถ้าจำเป็น มันถูกส่งออกไปได้อย่างกล้าหาญจากยานแม่แล้วทำการเข้าปะทะศัตรูและปฏิบัติภารกิจที่ต้องการโดยสถานการ

“ไม่คิดว่าสาวคนนี้เข้มงวดมากเกินพอดีไปบางครั้งเหรอ บอส?”

“ใช่ มันค่อนข้างคาดไม่ถึงนะ บางครั้งเธอแค่แข็งนิ่งแล้วเง็ยบเต็มที่เมื่อเธออาย”

“หนูแค่พยายามทำตัวให้มีความสุภาพเรียบร้อยนะ โอเคมั้ย!”

หน้าวิสเกอร์เปลี่ยนเป็นแดงขณะเธอขึ้นเสียงแล้วประท้วงหลังจากถูกแหย่โดยทีน่ากับผม ฮ่าฮ่าฮ่า ช่างน่ารัก

พวกเธอเตี้ยมากๆ

ใช่พวกเธอขาดความสูงมากๆ แต่มีเหตุผลดีสำหรับนั่น

จริงๆแล้วพวเธอทั้งสองคือดวอร์ฟ ไม่ใช่มนุษย์ ใช่ ดวอร์ฟ มันคือเผ่าพันธุ์อันน่าจะอยู่ในอันดับสองเมื่อมันเป็นเรื่องความบ่อยของการปรากฏตัวในงานแฟนตาซี

พวกเธอแข็งแรง มีร่างกายกว่าทนทานกว่ามนุษย์ และค่อนข้างเก่งการใช้มือไม้ของพวกเธอ แต่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตดวอร์ฟแฟนตาซีผู้เป็นช่างตีเหล็กผู้ยอดเยี่ยมแล้วใช้ชีวิตใต้ดินหรือ คุณถาม? และไม่ใช่ผู้หญิงดวอร์ฟตัวหนาๆกับมีหนวดเหมือนเพศชายหรือ? 

ไม่ ไม่ ไม่ พวคุณ นั่นอาจจริงสำหรับผลงานก่อนหน้า แต่เมีเทรนด์ของดวอร์ฟโลลิน่ารักเยอะไม่นานนี้โผล่มาในสื่อไม่นานนี้ด้วยเหมือนกัน

ประเภทดวอร์ฟที่ใช้ชีวิตอยู่ในมิตินี้คืออย่างหลังและสองสาวเหล่านี้ ผู้ดูเหมือนยังไม่บรรลุนิติภาวะเมื่อมองครั้งแรก จริงๆแล้วคือผู้ใหญ่เต็มตัว

อายุของสองคนเหล่านี้ผู้ความสูงแค่ขึ้นมาใต้อกผม จริงๆแล้ว 27 ปี พวกเธออายุเท่ากันกับผม

“ถ้าอย่างงั้นบอสน่ะ  แค่เมื่อไหร่คุณจะลงมือกับหนู?”

“เอ๊ะ…… ไม่ ไม่ นั่นเป็นไปไม่ได้รู้ป่ะ?”

หลังจากพูดเช่นนั้น ผมเคลื่อนย้ายสายตาไปตั้งใจมองท้องทีน่า

แม้ว่าผมมีเจตนาจะทำอะไรประเภทเหล่านั้นกับเธอ ไม่ใช่นั่นเป็นไปไม่ได้ทางกายภาพหรือ? เพราะทั้งหมดเธอค่อนข้างเล็ก

“มันไม่เป็นไรหรอก หนูดวอร์ฟนะรู้ป่ะ หนูน่ะทนทาน”

“จริงๆเหรอ……?”

“มันเป็นเช่นนั้นแหละนะ ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่ทำเลยแล้วทำมันซะล่ะ บอส?”

“อน่นอนนะ”

เอ่อ เพราะทั้งหมดผมมีประวัติสำหรับอะไรประเภทเหล่านั้น

“ฉันไม่ได้พูดว่าฉันไม่สนสักนิด แต่มันไม่เหมือนว่าทำนั่นกับเธอมันจำเป็นเป็นที่สุด ถูกมั้ย? แม้ว่าเธอขึ้นยานฉัน มันมันได้หมายถึงว่าพวกเธอตอนนี้เป็นผู้หญิงฉันแล้วต้องบริการฉันอัตโนมัติ”

ดูเหมือนมีขนบธรรมเนียมแปลกๆเยอะในมิตินี้ที่ผมถูกย้ายมาถึง รู้ไหม ในหมู่พวกมัน มีขนบธรรมเนียมว่าผู้หญิงผู้ขึ้นยานอวกาศส่วนตัวชายจะถูกพิจารณาว่าเป็นหญิงของชายผู้นั้น

ก่อนการพัฒนาเทคการเดินทางอินเตอสเตลล่าถึงอะไรซึ่งมันเป็นอยู่ ณ ตอนนี้ มันใช้เวลาค่อนข้างยาวนานเพื่อเดินทางระหว่างต่างระบบดาวและเซกเตอร์ในวันแรกเริ่มเดิมทีในยุคอวาศของจริง มีเวลาเมื่อกำลังเดินทางระหว่างระบบดาวต่างกันใช้ถึงทั้งปี เนื่องด้วยสถานการณ์เหล่านี้ มีเหตุการมากพอเหลือเฟือของบางอย่างอุบัติขึ้นระหว่าชายกับหญิงผู้ติดกันอยู่ในยานเดียวกันเป็นวันๆยาวนานไป… ดังนั้นมันพัฒนามาสู่ขนบธรรมเนียมซึ่งเราทั้หมดคุ้นเคยด้วยตอนนี้

พูดอีกอย่าง ถ้าผู้ชายคนหนึ่งเสนอผู้สาวหนึ่งคนให้ขึ้นยานเขา นั้นอย่างเดียวกันกับการกำลังพูดว่า 『มาเปิดผู้หญิงของฉันเถอะ!』 สู่ตัวเธอ แล้วถ้าผู้สาวเสนอขึ้นยานผู้ชายคนหนึ่งแทนนั้นมันหมายถึงเธอปริดาจะนำพาตัวเข้าสู่ความสัมพันธุ์เช่นนั้นกับผู้ชายนั้น

และมันแค่ว่าเป็นเช่นนั้นที่ผมนี้คือเจ้าของเพียงหนึ่งผู้ของทั้งกฤษณะกับบัวดำ แล้วเพราะทีน่ากับวิสเกอร์ยินดีจะก้าวขาขึ้นยานผม ในสายสายตาของสังคมมิตินี้ พวกเธอถูกพิจารณาแล้วว่าเป็นภรรยาน้อยผมแม้ว่าผมยังไม่ได้ลงมือบนพวกเธอเลยสักหนึ่งนิด

“เพราะทั้งหมดเธอถูกสั่งให้มาด้วยกับเราโดยบริษัทของเธอ ดังนั้นเองมันไม่เหมือนนั้นถูกนับำได้ ถูกไหม?”

ดูแล้วจริงอยู่ว่าพวกเธอๆเห็นด้วยว่าจะขึ้นยานผม แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่ความตั้งใจใฝ่ทำเองทั้งหมด แต่มีส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับบริษัทอันเธอทำงานให้แทน ซึ่งเรียกว่า บ.สเปซดเวิร์ก จำกัด กล่าวอีกหนึ่งรูปแบบ พวกเธอนั้นไม่ได้ทำงานให้ผมตรงๆ แต่ทำให้บริษัทสเปซดเวิร์กซึ่งขายบัวดำให้ผมแทน พวกเธอถูกส่งสู่ผมเพื่อทำการบำรุงรักษาสายการผลิตสกิซบราซูนิลอิดิชันใหม่นี้และเพื่อรับดาต้าอันจำเป็นเพื่อบริสัท

“มันไม่เหมือนแบบนั้นเลยสักนิดนะ เราถูกคัดสรรค์พิเศษเพื่อถูกแต่งตั้งมายานลำนี้โดยสเปซดเวิร์กมีเหตุผลหนึ่งนะรู้ปะ”

“ไม่เป็นไรกับนั่นจริงๆเหรอ……?”

“หนูไม่เกลียดมัน โอเค๊ หรือคุณไม่ชอบหนูมากๆ บอส?”

“เธอเข้ามาใส่ฉันตรงๆเลยนั่น ไม่ใช่เหรอ?”

ผมไม่เห็นด้วยมากๆในการจะเข้าในความสมพันธ์แบบนั้นกับพวกเธอสองคนไหม? จากใจ ผมเข้าได้ ผมมีนโยบายกินอะไรซึ่งถูกเสนอมาให้ผม แต่ผมพบว่าไอเดียซึ่งใช้ตำแหน่งงานของคนหนึ่งเป็นวิธีการเพื่อลงมือจับต้องพวกเธอมันน่ารังเกียจ

“ยังไงซะ แค่คุยเกี่ยวกับนี่ทีหลังเถอะ โอเคมั้ย? ถ้าเธออยากจะอยู่กับฉันจากห้วงลึกถึงก้นบึ้งหัวใจของเธอและไม่ใช่แค่จากความรู้สึกเรื่องหน้าที่บางอย่างหรืองานของเธอ มันไม่เหมือนว่าฉันจะไม่พิจารณามัน”

“เข้าใจแล้ว มันจะแค่เป็นเรื่องของเวลาถ้าอย่างนั้น หือ”

“นั่นถูกนะ แต่อยากแรกพี่ต้องทำให้มู้ดดีๆก่อน”

“นั่นงานเยอะยากมากหน่อยสำหรับ– วิสเกอร์?”

ผมกับทีน่าหันไปหาวิสเกอร์พร้อมๆกันและพบว่าหน้าของเธอแดงเป็นแอปเปิล

“มันดูเหมือนคุณเข้ากับเธอได้ดีเลยนะ พี่ใหญ่”

“เธอเป็นคนเข้มงวดจริงๆนะ ไม่ใช่เหรอ วิสเกอร์?”

“ห-ห-หนูไม่ได้เข้มงวดน้า!”

“โอ้ย โอ้ย ใจเย็น สาว ใจเย็น”

วิสเกอร์หน้าแดงๆฉีกแขนออกจากการคว้าของผมด้วยกำลังแล้วเริ่มตีผมด้วยหมัดน้อยๆของเธอ แม้ว่าพวกมันน้อยๆ เธอยังเป็นดวอร์ฟ ดังนั้นจริงๆแล้วพวกมันเจ็บมากกว่าที่เห็น ได้โปรดหยุด

ผมทำให้วิสเกอร์ผู้ใบหน้าแดงสงบลดลงต่อไปแล้วมุ่งหน้าสู่ห้องนักบินบัวดำ

ขณะผมเข้าห้องนักบินบัวดำระหว่างกำลังดึงทีน่ากับวิสเกอร์ ผมเห็นผู้หญิงอื่นอีกสามคนกำลังรอเราอยู่ที่นั่น ไม่ มันไม่เหมือนว่าพวกเธอกำลังรอผมเป็นพิเศษ พวกเธอแค่กำลังทำงานเดิมๆของพวกเธออยู่

“ฮิโระซามะ เราจะไปถึงในไม่นานนี้”

มันคือมีมิผู้ยิ้มแล้วทักทายผมทันทีเมื่อเราเข้าห้องนักบิน เธอคือคนแรกผู้เข้าร่วมสู่การเป็นลูกเรือของผมและเป็นแค่เด็กสาวทั่วๆไปธรรมดาๆผู้อาศัยใช้ชิวิต ณ โคโลนีไม่นานที่ผ่านมานี้

เธอคือสาวๆอายุน้อยๆผู้สวยสดงดงามมากหนักหนาพร้อมหน้าอกยอดเยี่ยมน่าชื่นชมดึงดูดใจ และตอนนี้เธอทำงานเป็นโอเปอร์เรเตอร์สำหรับยานผม ไม่นานมานี้ผมมอบความรับผิดชอบเต็มเกี่ยวกับการค้าของและขายลูทออกไป เธอก็คือเคสแรกของผมผู้ถูกมอบรสชาตหนึ่งของขนบธรรมเนียมแปลกๆของมิตินี้

“เธอน่าจะยังไม่ได้นอนมาก ถูกมั้ย?  เธอกลับไปนอนได้เมื่อเธอเสร็จงานในฐานะกัปตัน โอเค๊”

หนึ่งผู้ต่อมาพูดกับผมคือหญิงสาวสวยงามงามมากเยอะๆพร้อมผมสีเงินกับหูยาว นามเธอคือเอลม่า แล้วเธอก็คือหารรับจ้างผ่านศึกด้วย แล้วก็เป็นเอลฟ์ด้วย

เนื่องจากอุบัติเหตุหนึ่งที่เกิดขึ้นมา เธอจบในการข้าวร่วมมมเป็นสมาชิกของยานผมด้วย

นั่นถูกต้องพวกคุณ เอลฟ์ มันคือเผ่าหลักผู้เป็นหนึ่งในเผ่าซึ่งอยู่กับงานแฟนตาซีตลอดอย่างแท้จริง เผ่าที่มากับพวกผู้ชายและผู้หญิสวยๆคู่ใบหูยาวอันใกล้ชิดกับเวทมนตร์และธรรมชาต

ถ้าเช่นนั้นทำไมเอลฟ์กับดวอร์ฟกำลังทำอะไรในมิติซึ่งชัดเจนว่าคือเอสเอฟเติมเต็มด้วยยานอวกาศบินได้ อาวุธปืนใหญ่เลเซอร์ และปืนใหญ่แม่เหล็กไฟฟ้าหรือ คุณถาม? ความจริงคือ ผมโนไอเดียเองด้วยเหมือนกัน แต่มันเป็นเช่นนั้น

และเธอไม่ได้ใช้มันบ่อยขนาดนั้น (ถ้าสักนิด) แต่จริงๆแล้วเธอใช้เวทมนตร์ได้ หรือผมถูกบอกอย่างนั้น

“มาสเตอร์ เราจะวาร์ปออกสู่อวกาศธรรมดาในประมาณ 15 นาทีค่ะ”

สุดท้ายผู้เรียกผมคือเมดสูงๆพร้อมผมดำนิลยาวๆอันยืดยาวไกลไปถึงเอวเธอแล้วมีหน้าตาดูเข้มงวด ชื่อเธอคือเมย์เธอดูเหมือนมนุษย์ แต่เธอมีหลายส่วนไม่ใช่มนุษย์เช่น ‘หู’ เหมือนหูฟังจักรกล จริงๆนั้น เธอคือแอนดรอยด์เพศหญิง พูดให้เฉพาะเจาะจงมากขึ้น เธอคือเมดดรอยด์ผู้ผลิตมาตั้งแต่แรกและตลอดไปเพื่อรับใช้ในฐานะเมดกับนายท่านของเธอ

เธอเป็นเจ้าของสมองอิเล็กทรอนิกส์โพซิตรอนกับปัญญาประดิษฐ์สมรรถนะสูงที่สุดขีดสุด

แม้ว่าเป็นแอนดรอยด์คนหนึ่ง จริงๆแล้วเธอถูกรับรู้ในฐานะพลเมืองอย่างเป็นทางการของเอ็มไพร์ที่ปัจจุบันนี้เราอยู่กันข้างในและถูการันตีสิทธิ ‘มนุษย์’ ถึงจุดๆหนึ่ง ค่อนข้างมีประวัติศาสตร์ซึ่งซับซ้อนเกี่ยวกับตำแหน่งของเอไออิสระในเอ็มไพร์ แต่ไม่ว่าอย่างไร ผมจบในการซึ้อเธอ และตอนนี้ เธอก็เป็นส่วนหนึ่งของลูกเรือผม

เมื่อผมดีไซน์เธอ ผมใช้สิทธิ์อิสระของผมเพื่อใช้ชิ้นส่วนกับวัสดุอันไฮเอนด์ที่สุดและดีที่สุดโดยไม่แคร์เกี่ยกับราคา ดังนั้นเองสเปกของเธอไกลเลยเหนือไปกว่าธรรมดาๆสำหรับเมดดรอยด์ พูดตรงๆ เธอน่าจะเอาชนะผมถึงขนาดไส้แตกแม้ว่าผมจจะใส่พาวเวอร์อาร์เมอร์ นั่นคือที่เธอแข็งแกร่เก่งกาจมากเท่าใด เธอถกเกียงได้ว่าคือ ‘บุคคล’ ผู้แข็งแกร่งที่สุดในยานนี้ไกลๆ

“ฉัน มีมิ กับเอลม่าควรไปแสตนบายข้างในกฤษณะเผื่อไว้มั้ย?”

“ค่ะ นั่นน่าจะไอเดียดีค่ะ แม้ว่าเรากำลังไปที่ซึ่งมากับความเป็นจริงว่ามีทหารอิมพีเรียลอยู่มากมาย ดังนั้นหนูไม่คิดว่าเราจะเจออันตรายมากมายทันทีเมื่อเราออกไป”

หลังจากพูดเช่นนี้ เอลม่ายืนขึ้นจากที่นั่งเธอ มีมิตามหลังเธอ เมย์ไม่ได้ลุกขึ้นเพราะเธอจะขับบัวดำแทน

“ถ้าอย่างนั้นมันเป็นยังไงบ้าง? บัวดำน่ะฉันหมายถึง”

“เราแค่เพิ่งเอาเท้าแหย่จุ่มชุ่มๆน้ำ ฉันเลยยังไม่มีความประทับใจมากมาย แต่ฉันคิดว่าจริงๆแล้วนายจะมีปัญหากับมันมากที่สุด ฮิโระ”

“ใช่ค่ะ นั่นใช่เลย หนูแค่อยู่ในหน้าที่ดูแลเรดาร์กับเซ็นเซอร์มันจึงไม่มีความต่างมากสำหรับกฤษณะ แต่มันจะเป็นต่างเรื่องราวไปเมื่อมันเป็นการขับมัน ถูกมั้ยคะ?”

“อื้ม ฉันว่า ฉันจะปล่อยที่นี่ไว้ให้เธอนะอย่างงั้น เมย์”

“ค่ะ ได้โปรดปล่อยทั้งหมดให้หนูได้เลย”

เราจากกันและให้เมย์รับหน้าที่ดูแลแล้วไปมุ่งสู่โรงจอดที่กฤษณะจอดอยู่

ทีน่ากับวิสเกอร์ก็ตามหลังเรามาเพราะห้องพวกเธอตั้งตรงอยู่ใกล้โรงจอด

“ฉันไม่คิดว่าเราจะมีโอกาสได้ขับยานลำนี้มาก แต่มันดีกว่าที่จะมีการฝึกซ้อมไว้บ้าง เผื่อไว้”

“นั่นใช่ เพราะทั้งหมดอาจมีสถานการณ์เมื่อเมย์ไม่สามารถขับบัวดำได้”

เบสิกแล้ว การควบคุมกับระบบทั้งหมดของบัวดำถูกปล่อยไว้ให้เมย์รับมือ เธอคือเมดดรอยด์ทรงพลังพร้อมมาด้วยไอไอล้ำหน้า แต่เหมือนเอลม่าพูดมาแล้วทุกอย่าง เราอาจเจอสถานการณ์ที่เมย์จะเข้าไปตกให้ไม่สามารถขับยานได้ ดังนั้นมันดีที่สุดถ้าผมใช้ซิมูเลเตอร์ห้องนักบินเพื่อฝึกเพื่อขับมันในเวลาว่างของผมเมื่อเราไปถึงเป้าหมายในตำแหน่งเป้าหมายของเรา

“ฐานแนวหน้าสำหรับการต่อสู้และป้องกันกับสิ่งมีชีวิตคริสตัลหือ…… เราระวังไว้ดีกว่า”

“ถูก มันดีกว่าที่จะปลอดภัยมากกว่าเสียใจ ฉันไม่อยากลดการป้องกันลงแล้วถูกดูดกินไปโดยมอนสเตอร์เหล่านั้นหลังจากทั้งหมด”

ระบบดาวอิซรุกส์ที่เราจะวาร์ปออกไม่นานนึ้ คือหน้าสุดของการต่อสู้ระหว่างเอ็มไพร์กับสิ่งมีชีวิตคริสตัล สิ่งมีชีวิตคริสตัลคือสิ่งมีชีวิตซึ่งไม่ใช่มนุษย์(?)ผู้ค่อนข้างมีปัญหา และมันดูเหมือนกองทัพอิมพีเรียลมีเวลายากเข็ญกับพวกมัน พวกมันไม่ได้เป็นหนึ่งตัวแยกกันอันแข็งแกร่งไปเสียทั้งหมดปานนั้น แต่พวกมันบินเข้ามาหาคุณในฝูงใหญ่มหาศาล และถ้าโล่ยานถูกฝ่าผ่านทำลายได้ พวกมันจะเจาะทะลุตัวถังและมีอันตรายสุดขีดกับลูกเรือ

“มันน่าสยองจริงๆนะ”

“เราจะไม่เป็นไรหรอก กูกมั้ยนะ พี่ใหญ่?”

“มันโอเค ไม่มีความจำเป็นต้องกังงวลเมื่อมีฮิโระซามะอยู่ที่นี่ เพราะทั้งหมด เราใช้ประโยชน์ของสิ่งมีชีวิตคริสตัลฝูงใหญ่เพื่อรับชัยชนะมาพร้อมประสบความสำเร็จเอาชนะกองยานสหพันธรัฐเวเรเวเรมและได้ความสำเร็จหลักๆขึ้นมาบางเวลาไม่นานมานี้”

“นั่นอะไรกันนี่? นั่นน่ากลัวนะ!”

โอ้ ใช่ มีเวลาหนึ่งนั้นด้วย หือ ผมเคยใช้คริสตัลร้องเพลงอันเราลูทเข้ามาเก็บได้เพื่อจะเรียกฝูงใหญ่ของสิ่งมีชีวิตคริสตัลพิโรธมาในกลางกองยานสหพันธรัฐ มันค่อนข้างเป็นภัยพิบัติสำหรับกองยานนั้นๆ

“พวกมันไม่มีความสามารถคล้ายเอฟเฟกต์ของเครื่องขัดขวาง เราจึงจะไม่เป็นไรตราบใดเรากำลังเดินทางด้วยเอฟทีแอลไดร์ฟ และตราบใดที่ด่านหน้าไม่ได้ถูกโจมตีทั้งหมดทีเดียว ไม่มีความจำเป็นว่าเราต้องยื่นหน้ายื่นตาเข้าไปไม่ว่ายังไง”

“อึก เมื่อฮิโระพูดบางคำแบบนั้น ฉันมีความรู้สึกไม่ดียังไงก็ไม่รู้ว่าด่านหน้ากองทัพจะจบในการถูกโจมตีจริง……”

“อย่าแช่งดิ เธอนี่!”

“มีเวลาเมื่อเขาเอากฤษณะออกไปทดสอบด้วย……”

“นี่ไม่ดีละ”

ตอนนี้นั่นแค่โหดร้าย ทุกคน ไม่มีทางว่านั้นจะเกิดขึ้น ถูกไหม? และแม้ว่าถ้ามันเกิดขึ้น เรากำลังมุ่งหน้าสู่ด่านหน้าทหารอิมพีเรียล ดังนั้นเองพวกเขาควรสามารถรับมือกับมันได้ ผมหมายถึง คัมออน

แปลโดย: wayuwayu

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล ติดตามข่าวสาร สปอนเซอร์ตอน ช่องทางติดต่อ Facebook : wayuwayu แปล / X : @wayutl