ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 146 สำเร็จคำร้อง การจ่าย และรางวัล

146 สำเร็จคำร้อง การจ่าย และรางวัล

15 – 18 นาที เล่ม 5

“……สวัสดีตอนเช้า”

“โอ้ว ไปล้างหน้าให้สดชื่นก่อนอย่างแรกดีมั้ย?”

“โอเค”

เอลม่าออกไปจากห้องพักผ่อนระหว่างหาว

ผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าตื้อเหมือนเคยๆ แต่เพราะผมเคยเจอมารอบหนึ่งแล้ว ผมไม่กัดเหยื่ออย่างไม่ระวังครั้งนี้ ผมหลบเลี่ยงประเด็นเรื่อยๆแล้วบอกเธอว่าผมมีธุระอื่นต้องไปทำก่อนวางสาย

และผมติดต่อมีมิ เมย์ และพี่น้องช่างระหว่างให้มั่นใจว่าไม่รบกวนเอลม่าแล้วบอกพวกเธอไปให้รวมกัน ณ ห้องพักผ่อนสำหรับการประชุม

ไม่ว่าแบบไหน ในที่สุดเราก็สำเร็จคำร้องขนส่งแล้วได้มา 1,500,000 อีเนล เราได้มากเท่านั้นน่าจะเนื่องจากความจริงว่าเซกเตอร์นี้อันตรายพร้อมด้วยกันกับความเร็วการมาส่งของเรา

อย่างไรก็ตาม เราถูกดุโดยสตาฟฟ์ของกิลดิ์จากที่เข้าไปต่อสู้ระหว่างยังขนคาร์โกซึ่งเราสมควรเอามาส่ง

มึม แต่มันช่วยไม่ได้รู้ไหม! ผมคิดว่าเราไม่ได้อยู่ในอันตรายใดๆจริงๆส่วนใหญ่เพราะเราวาร์ปออกบางที่ไกลจากระยะการยิงสนับสนุนของกองยานอิมพีเรียล แต่ผมพยายามจะระวังมากกว่านี้ครั้งหน้า

หน้าสถานการณ์อนุญาติ แบบนั้น

ผมรู้สึกแย่สำหรับกิลดิ์พาณิช แต่ในท้ายที่สุด ความสัมพันธ์หลักของผมคือกับกิลดิ์ทหารรับจ้าง แน่นอนผมจะไม่พลาดการต่อสู้ซึ่งทำให้ผมได้รางวัลมากมาย

ถ้าพวกเขาไม่พบว่านั่นเห็นด้วยได้ ถ้าอย่างนั้นผมจะแค่ต้องทำงานเสริมการค้าขายต่อไปโดยไม่มีการสนับสนุนของพวกเขา

สิ่งดีสำหรับงานขนส่งคือมันค่อนข้างเรียบง่าย คุณแค่ขนคาร์โกและส่งมันสูบางที่เพื่อได้รับกำไรงามๆระหว่างดำเนินการค้าขายระดับอินเตอร์สเตลล่าเคียงไปด้วย แน่นอนคุณรวบรวมทรัพย์สินได้ถ้าคุณทำมันมานานพอ หรือ ทำไมพวกเขายังบ่นตั้งแต่แรก? ผมหมายถึง ผมส่งของอย่างปลอดภัยแล้วมาถึงก่อนหน้าเส้นตายอีกด้วย

ผมส่งคำตอบไปกิลดิ์พาณิชด้วยความคิดเห็นเหล่านั้น

『มันไม่ใช่ว่าเราไม่เชื่อมั่นในความสามารถของคุณ เราแค่แนะนำกับแนวคิดการทำธุรกิจซ้ำๆแบบนั้นไม่ได้ เรายังหวังเพิ่งคุณให้เติมเต็มงานของเราในอนาคต เรามองสู่อนาคตสู่ความสัมพันธ์การงานอันแข็งแรงกับคุณ』

นั่นคือคำตอบซึ่งพวกเขาส่งกลับมา หืม? ทำไมเปลี่ยนน้ำเสียงกระทันหัน? พวกเขาประเมินมีมิต่ำไปเมื่อพวกเขาเห็นว่าเธอยังเป็นสาวอายุน้อยแล้วคิดไปว่าพวกเขาปลอดภัยกับการข่มขู่นิดหน่อยหรือ? พวก แน่นอนมีผู้นิสัยมีปัญหาเยอะข้างนอกนั่น

『คุณน่ากลัวนะบอส』

ข้อความเด้งขึ้นมาบนแอพจากบัญชีพร้อมตัวการ์ตูนคล้ายมนุษย์อันดูเหมือนประแจสีแดง มันควรมาจากทีน่า

『อืม เราให้พวกเขาประเมินเราเหล่าทหารรับจ้างต่ำไปไม่ได้หลังจากทั้งหมด ถ้าเราแค่หางจุกก้นจาการต่อสู้นั้นแล้วยืนกรานว่าจะแค่ส่งของ เราจะถูกดูถูกโดยทหารรับจ้างคนอื่นด้วยเหมือนกัน』

อวาตารการ์ตูนเอเลี่ยนตาเดียวพยักหน้าซ้ำๆระหว่างกอดอกเด้งขึ้นต่อไป ผมบอกเธอให้ไปทำตัวให้สดชื่น แต่จริงๆแล้วเธอมาร่วมคุยกับผมจากห้องน้ำหรือ? เธอแปรงฟันด้วยหรือบาอย่างอยู่หรือ?

『ธุรกิจทหารรับจ้างก็ค่อนข้างซับซ้อนนะ ไม่ใช่เหรอ?』

ครั้งนี้ ข้อความจากบัญชีพอวตารตัวละครการ์ตูนค้อนสีฟ้า หนึ่งนี้ควรเป็นวิสเกอร์ แต่อวตารตัวละครของพี่น้องดูเหมือนลุงกล้ามๆแบบบิดๆเบี่ยวๆ ดังนั้นมันรู้สึกค่อนข้างอึดอัด ทำไมพวกเธอถึงใช้อวตารแบบนี้กันเล่านี่ไมว่าอย่างไร?

『ออุ่…… หนูทำงานที่ถูกแต่งตั้งแรกพลาดนิดหน่อยง่ะ ฮิโระซามะ』

อวตารคล้ายการสร้างตัวการ์ตูนสัตว์แบบกระรอกผสมแมว นั่งค่อมห่อไหล่ในความสลดใจ อืม หลายคนตัดสินผู้คนจากหน้าตาอย่างเดียว ดังนั้นมันช่วยไม่ได้จริงๆ บางทีบรรยากาศน้องเขาจะเปลี่ยนไปถ้าน้องเขาใส่แว่น ผมมาซื้อแว่นสายตาคนปรกติให้มีมิครั้งหน้าดีไหม

ถ้าอย่างนั้นเธอจะเปลี่นเข้าสู่เลขาผู้ดูพึ่งพาได้……

ไม่หรอก มันจะไม่ได้ผล  เพราะทั้งหมดมีมิดูเหมือนประเภทสาวข้างบ้านน่ารักๆไม่สำคัญว่าเธอใส่อะไร

“มันไม่เป็นไร อย่าให้มันมาทำให้เสียใจ แค่เผชิญหน้ากับทุกอย่างด้วยรอยยิ้มครั้งต่อไป แล้วมันจะดีเอง”

“ค่ะ……”

“และน้องสามารถได้รับกำไรจากการขายของซึ่งเราซื้อมา ถูกไหม? น้องไม่ต้องอับอายกับอะไรสักอย่างเลย”

“……ค่ะ!”

ของซึ่งเราซื้อขายดีเป็นเทน้ำเทท่า มันดูเหมือนลูกค้ามากันเป็นฝูงทันทีเมื่อพวกเธอตั้งของสำหรับขาย พวกเธอขายเกลี้ยงสต็อกอย่างค่อนข้างเร็ว

กำไรรวมทั้งสิ้นของเราจากการค้าขายครั้งนี้คือ 330,000 อีเนล

หลังจากปรึกษามันกับน้องเขาแล้ว มันถูกตัดสินใจไปว่าโบนัสมีมิจะเป็น 3% ของกำไรทั้งหมด ดังนั้นเองเธอจะได้ส่วนแบ่ง 9,900 อีเนลครั้งนี้ ส่วนแบ่งของผมจะเป็น 320,100 อีเนล

และขณะำหรับ 1.5 ล้านอีเนลซึ่งเราได้จากการสำเร็จคำร้องขนส่ง เราตัดสินใจจะใช้เปอร์เซ็นต์ส่วนแบ่งเดิมของทุกคน ดังนั้นมีมิจะได้ 15,000 อีเนล เอลม่าจะได้ 45,000 อีเนล ส่วนแบ่งของผมจะเป็น 1,440,000 อีเนล

ดังนั้นส่วนแบ่งทั้งสิ้นของผมเวลานี้คือ 1,760,000 อีเนล ทั้งหมดของทั้งหมด ส่วนหนึ่งของนั่นจเข้าถูกใช้ในค่าบำรุงรักษายาน ค่าท่ายาน ด้วยกันกับค่าใช้จ่ายชีวิตประจำวัน ค่าท่ายานไม่ได้ตลกเลยรู้ไหม บัวดำค่อนข้างเป็นยานใหญ่ ดังนั้นค่าจอดสำหรับมันสูงกว่ากฤษณะอย่างเห็นได้ชัด

พูดถึงแล้ว พี่น้องช่างจะไม่ได้รับส่วนแบ่งครั้งนี้ พวกเธอจะแค่ได้รับโบนัสถ้าพวกเธอเล่นบทบาทในเป็นส่วนหนึ่งในการเติมเต็มงาน ดังนั้นเวลาส่วนใหญ่ พวกเธอจะได้แค่ส่วนแบ่งจากเงินอันได้มาจากการขายส่วนซึ่งเก็บกู้มาจากยานโจรสลัดหรือตัวยานโจรสลัดเอง

“ถ้าอย่างนั้น อืม มีคำร้องจากผู้บัญชาการ… หรือจะพูดได้ว่า จากกองทัพอิมพีเรียล”

“ยังไงซะ มันขึ้นอยู่กับพวกเขาเสนอเท่าไหร่ ฉันว่า”

“ใช่ เพราะทั้งหมดมันเป็นอย่างนั้นหือ พวกเขายังไมได้ติดต่อเราอีกครั้ง ใช่มั้ย?”

“ค่ะ กองทัพอิมพีเเรียลไม่ได้ติดต่อออกมาหาเราสำหรับตอนนี้”

ผมตรวจดูกับเมย์ ผู้ตอนนี้กำลังยืนอยู่ข้างหลังผม มันดูเหมือนแผนกบัญชีของกองทัพอิมพีเรียลยังไม่ได้ติดต่อเรา

“ปรกติแล้วมันใช้เวลานานปานนี้เหรอ?”

“บางทีพวกเขามีเวลาลำบากกับการตัดสินใจจำนวนสุดท้ายเยอะเพราะไม่มีเหตุการณ์เหมือนกันก่อนหน้า”

“ไม่มีเหมือนกันก่อนหน้า? แต่ไม่ใช่มันเห็นได้ทั่วไปสำหรับทหารรับจ้างที่จะเข้าไปแทรกแซงการต่อสู้ของกองทัพแล้วขอรางวัลภายหลังเหรอ?”

มันปรกติสำหรับผู้เล่นทหารรับจ้างที่จะจิ้มเข้าตรงไปในสนามรบซึ่งรบกันอยู่แล้วเพื่อไปแสวงหากำไร นั่นที่ผมได้เงินสำหรับอุปกรณ์และการอัพเกรดยานส่วนใหญ่กลับไปตอนนั้นเมื่อผมเริ่มเล่นเอสโอแอล

“ฉันหนูเชื่อว่าปัญหาคือน้ำหนักของความสำเร็จซึ่งท่านได้รับมามีคุณค่ามากเกินไปมาก นายท่าน เพราะทั้งหมดท่านสามารถเปลี่ยนการต่อสู้ให้เป็นไปในความได้เปรียบของกองทัพอิมพีเรียลเกือบตัวคนเดียว”

“เบสิกแล้วเธอพุงบุกคามิคาเซ่แล้วออกมาหัวเราะร่า หลังจากทั้งหมดน่ะ บื้อ”

ผมไม่คิดว่าผมทำอะไรสักอย่างไม่ไตร่ตรองขนาดนั้น ผมมีขอบเขตความปลอดภัยเหลือพออยู่รู้ไหม และมันถูกส่งเสริมด้วยประสบการณ์อันมั่นคง แต่ผมถูกยิงตกเยอะก่อนผมจะสามารถเข้าจังหวะได้กลับไปเมื่อผมเล่นเอสโอแอล…… แต่ ใช่ ผมว่าผู้คนในมิตินี้ปรกติแล้วจะไม่เข้าจังวะการบินเคลื่อนที่ซึ่งทำเหมือนผมทำเพราะหนึ่งการพลาดพลั้งจะนำไปสู่ความตายของจริง ถ้าคุณโดนชนดับกลางฝูงใหญ่ของสิ่งมีชีวิตคริสตัลที่นี่ คุณจะแค่จบในการถูกกลืนกิน

“นายท่านทำลายสิ่งมีชีวิตคริสตัลประเภทขนาดใหญ่สี่ตัว ซึ่งลดความสามารถของพวกมันอย่างยิ่งใหญ่ในหน่วยซึ่งอยู่ในการต่อสู้อย่างรวดเร็ว และดึงดูดประเภทขนาดเล็กกับกลางจำนวนมากเพื่อจะต้อนพวกมันไปสู่ระยะระดมยิงระเบิดของกองยานป้องกันอิมพีเรียล แม้ว่าหนูเชื่อว่ากองทัพอิมพีเรียลยังได้รับความสูญเสีย มันถูกลดทอนไปอย่างยิ่งใหญ่เนื่องด้วยการกระทำของท่าน ความสำเร็จเหล่านั้นมากเพียงพอแล้วสำหรับท่านในการจะได้รับเกียรติทหารและตำแหน่งขุนนางกิตติมศักดิ์ หนูเชื่อว่าอย่างนั้น”

“เออออ๋!?”

“ช่าย เธออาจได้รับรางวัลเหรียญแห่งเกียรติยศและได้รับมอบชื่อตำแหน่งอัศวินกิตติมศักดิ์”

“……ฉันปฏิเสธได้มั้ยเนี่ย?”

ได้รับค่าตอบแทนเป็นเงินกับเหรียญไม่ได้มีปัญหามาก แต่การได้รับชื่อตำแหน่งกิตติมศักดิ์กลิ่นเหมือนปัญหาเต็มๆ

เก่ะ อย่างไรก็ไม่รู้ ผมเห็ฯภาพของสาวขุนนางอายุน้อยผมดำกำลังโบกไม้โบกมือให้ผมพร้อมรอยยิ้มสื่ออะไรบางอย่าง

ผมไม่ได้เกลียดการอยู่กับคริส แต่กลายเป็นขุนนางจะสร้างภาระหลักๆให้ผมเยอะ ผมเลยจะไม่อยากมีอะไรไปข้องเกี่ยวกับมันสักนิด

อึ่ก ตอนนี้ผมเห็นภาพคริสกับผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าดึงแต่ละมือของผมด้วยกำลัง

เมื่อมันเป็นเรื่องอำนาจกับอิทธิพล มันดูเหมือนตระกูลโฮลซ์ ซึ่งมีมาร์ควิสเป็นหัวหน้าตระกูล ใหญ่กว่าตระกูลดาเลนวาลด์ ซึ่งมีหัวหน้าตระกูลเป็นเอิร์ลนิดหน่อย แต่มันก็มีความจริงว่าคริสกับผมเคยนอนเตียงเดียวกันมาก่อน แน่อน ผมไม่ได้ลงมือแตะต้องคริสสักนิดเดียว แต่ผมค่อนข้างรู้สึกว่าถ้าปู่ผู้น่ากลัวได้รู้เรื่องแม้แแต่น้อยนิด เขาจะมาไล่ตามผมพร้อมดาบในมือแล้วบังคับให้ผมรับผิดชอบ

แต่เดี๋ยว! ไม่ใช่ผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าอยู่บนยานผมครั้งหนึ่งนั้นด้วยเหมือนกันหรือ?

เธอคือหนึ่งผู้ขึ้นยานโดยไม่แจ้งล่วงหน้าแน่อน และเธอแม้แต่เมาแล้วสร้างความเละเทะ ถ้าเธอสามารถบันทึกเหตุการณ์นั้นๆ เธอจะมีหลักฐาแน่นหนาซึ่งใช้กับผมได้ และมันจะเปลี่ยนเข้าไปเป็นความเละใหญ่แน่นอน

“เมื่อดูจากเป้าหมายของฮิโระซามะ ไม่ใช่มันสะดวกสำหรับท่านถ้าท่านได้ชื่อตำแหน่งเหรอ?”

“เป้าหมายของบอสเหรอ?”

“เขาอยากซื้อบ้านเดี่ยวมีสวนบนดาวเคราะห์อยู่อาศัยแล้วใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น”

“แน่นอนนั่นหนึ่งโคตรเป้าหมายเลยนะ”

เพิ่มเติมกับซื้อบ้าน คุณจะต้องการความเป็นพลเมืองชั้นหนึ่งเพื่อจะใช้ชีวิตอยู่บนดาวเคราะห์ภายในเอ็มไพร์ ถ้าคุณได้เป็นอัศวิน คุณจะได้รับความเป็นพลเมืองชั้นหนึ่งอัตโนมัติและคุณจะสามารถซื้อบ้านบนดาวเคราะห์ด้วยราคาถูกกว่าปรกติ

“ยังไงซะ ฉันเดาว่ามันจริงที่ฉันจะก้าวเข้าไปสู้เป้าหมายของฉันใกล้ขึ้นอีกก้าว… เก่ะ! ทำไมเราคุยเหมือนมันทำเสร็จไปแล้วไม่ว่ายังไง? ไม่มีความจำเป็นว่าต้องไปหมกมุ่นอยู่กับนั่นตอนนี้!”

“วิ่งหนีความเป็นจริงไม่ใช่ทางแก้นะรู้ป่ะ”

“ไม่มีความจำเป็นที่ต้องกังวลเกี่ยวกับบางอย่างซึ่งยังไม่เกิดขึ้น มันจะไร้สาระในการโดนทำให้เครียดโดยบางอย่างซึ่งยังไม่ได้ถูกกำหนดไว้แน่นอนแล้ว และไม่ว่าอย่างไร ผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าควรรู้อย่างเต็มอกว่าฉันไม่ชอบถูกผู้มัดแบบนั้น เธอควรรู้ว่าบังคับสิ่งต่างๆมาสู่ฉันจะแค่ทำให้ความสัมพันธ์ปัจจุบันของเราร้าวฉาน”

“นั่นจริงด้วยเหมือนกันค่ะ”

มีมิพยักหน้ากับคำพูดผ

ผมพูดถูกใช่ไหม? และถ้าแย่ที่สุดกลายเป็นแย่ที่สุด ผมแค่วิ่งหนีได้ ผมไม่มีเจตนาอย่างแน่นอนที่จะทิ้งชีวิตทหารรับจ้างสบายๆของผม แต่ผมจะยินดีรับเหรียญเกียรติยศถ้ามันไม่ได้ถูกผู้มัดใดๆกับผม

“นั่นน่าเสียดายนะ หนูคิดว่ามันจะยอดเยี่ยมเลยถ้าบอสกลายเป็นขุนนางน่ะ บอส”

“การขึ้นเป็นตำแหน่งขุนางจากคนธรรมดาคือเรื่องราวความสำเร็จในอุดมคติสำหรับพลเมืองอิมพีเรียส่วนใหญ่เลยนะ ไม่ใช่เหรอ พี่?”

พี่น้องช่างพูดเหมือนมันเรียบง่าย แต่การกลายเป็นขุนนางมันยอดเยี่ยมขนาดนั้นหรือ? คุณจะได้รับผลประโยชน์หลายอย่าง แน่นอน  แต่คุณก็จะถูกใส่ภาระเป็นความรับผิดชอบกองๆด้วย

ผมไม่คิดว่าผมจะสามารถใช้ชีวิตทรจ.ไร้กังวลต่อได้ถ้านั่นมีวันได้เกิดขึ้น

“ฉันไม่เเก่งกับการเข้าสังคมกับพวกคนหยิ่งๆ ดังนั้นแน่นอนว่ากการเป็นขุนนางไม่ผ่านสุดๆ”

“อะร้า มันไม่เหมือนว่าการเข้างานเลี้ยงสังคมคือทั้งหมดของการเป็นขุนนางนะรู้มั้ย และอัศวินอาจถูกจัดหมวดหมู่ว่าเป็นขุนนาง แต่พวกเขายังคงถูกปฏิบัติเป็นครึ่งคนธรรมดาโดยสังคมขุนนางที่เหลือทั้งหมด มันไม่ได้ถูกมองดีขนาดนั้น”

“ฉันไม่รู้สึกเหมือนอยากโดนดูถูกเนื่องจากตำแหน่งขุนนางของฉันด้วยเหมือนกัน แทนเป็นอะไรน่าอึดอัดแบบนั้น ฉันอยากเพิ่มแรงค์ทหารรับจ้างสู่แพลตตินั่มมากกว่า”

“และบอสคิดว่าเป้าหมายนั้นจะง่ายกว่าเหรอ……? แต่รอเดี๋ยวน่ะ ยังไงทำไมบอสก็ต่อต้านการเป็นขุนนางเหลือเกินล่ะ? บอสมีความทรงจำไม่น่าพอใจเกี่ยวกับมันเหรอ?”

“ความทรงจำไม่น่าพอใจเหรอ……? ไม่หรอกมันไม่มีอะไรเป็นแบบนั้น ฉันแค่คิดว่ามันมีปัญหามากกว่าค่าของมัน  มันแค่ไม่คลิกกับฉันน่ะ รู้ป่าว”

“ไม่รู้สิ บอสอาจจะชอบมันเมื่อนบอสลองเป็นก็ได้นะ”

“อึ่ก…… มาหยุดเถอะ การคุยนี้จบแล้ว! สนทนาจบสิ้้น”

“เอออ๋〜”

ทีน่ามุ่ยหน้า เธอแค่สนุกสนานจากการล้อเล่นกับฉัน ไม่ใช่หรือ?

ฉันจะจำนี่ไว้   

“โอ้มันดูเหมือนแผนกบัญชีของกองทัพอิมพีเรียลติดต่อกิลด์ทหารรับจ้างแล้ว”

“โอออ้! นั้นจังหวะเวลาที่ยอดเยี่ม ไม่ใช่เหรอ? เขาพูดว่ายังไง?”

“อืม…… ความพยายามของคุณในการต่อสู้ก่อนหน้ามีส่วนร่วมในชัยชนะเรากับกองกำลังศัตรูอย่างยิ่งใหญ่และช่วยเหลือชีวิตของทหารนับไม่ถ้วน เพื่อรับรู้ความสำเร็จของคุณ เราขอมอบรางวัลจำนวน 3,000,000 อีเนล และเหรียญดาบเงินปีกจู่โจม”

“แน่นอนสุดๆว่าฉันโนไอเดียเกี่ยวกับเหรีญดาบเงินปีกจู่โจมหรืออะไรก็ช่าง แต่ 3 ล้านอีเนลไม่แย่สักนิด”

ผมไม่รู้ว่ามันเป็นจำนวนอันแฟร์ไหม แต่มันค่อนข้างเยอะไม่ว่าอย่างไร ในเยนญี่ปุ่น มนจะป็นประมาณ 300 ล้านเยน ถ้ามันคือบนโลก มันจะเพียงพอจะอยู่ไปได้ทั้งชีวิต

“แต่เมื่อเทียบกับ 3 ล้าน เหรียญดาบเงินปีกจู่โจมน่าตกใจกว่าเยอะ ไม่ใช่เหรอ?”

“ฉันไม่คุ้นเคยกับมันเลยสักนิด… มันน่าทึ่งขนาดนั้นเลย? แต่แน่นอนชื่อมันแฟนซีดี”

ผมสนใจในดีไซน์มากกว่า มันจะดูเหมือนดาบพร้อมกับส่วนป้องกันมือรูปทรงปีกไหม? หรือบางทีเป็นยูนิตไฟเตอร์ที่มีปีกรูปทรงดาบ

“มันเหมือนกันกับที่มีมิซามะอ่านก่อนหน้า มันคือเหรียญอันถูกมอบให้คนเหล่านั้นผู้มีส่วนร่วมกับการต่อสู้หรือการต่อสู้ซึ่งเกี่ยวข้องกับกองทัพอิมพีเรียลแล้วช่วยชีวิตทหารมากมาย จากบันทึกในดาต้าเบส มันผ่านไป 12 ปีกับ 7 เดือนตั้งแต่เหรียญเช่นนั้นถูกมอบให้ทหารรับจ้างในเอ็มไพร์กรากัน มีแค่ทหารรับจ้างรวมทั้งหมด 17 คนผู้เคยได้รับรางวัลเช่นน้นในทั้งประวัติศาสตร์ของเอ็มไพร์รวมถึงท่านด้วย นายท่าน”

“เข้าใจแล้ว…… หืม? ถ้าอย่างนั้นเกี่ยวกับการต่อสู้ที่ระบบดาวเทอร์เมนล่ะ…? เอ่อ ไม่ ฉันว่านั่นไม่นับหือ”

ผมหาความสำเร็จคล้ายกันเมื่อเราอยู่ ณ ระบบดาวเทอร์เมนมา แต่ผมทำโดยใช้คริสตัลร้องเพลง ซึ่งถูกพิจารณาว่าเป็นของผิดกฎหมาย เป็นไปได้ว่าพวกเขารับรู้ผมสำหรับนั่นไม่ได้เพราะการใช้คริสตัลร้องเพลงเพื่อเอาชนะการต่อสู้ถูกพิจารณาได้ว่าเป็นการใช้อาวุธทำลายล้างวงกว้างซึ่งไม่ถูกต้องทางศีลธรรมและละเมิดกฎของสงครามหนึ่ง

“ถ้าอย่างนั้น มันมีผลประโยชน์ผูกติดกับมันมั้ย?”

“ภายในเอ็มไพร์กรากัน ผู้รับเหรียญเช่นนั้นจะถูกปฏิบัติเหมือนกันกับขุนนาางพร้อมชื่อตำแหน่งอัศวิน”

“เธอทำหน้าเหมือนเธอกลืนบางอย่างขยะแขยงเลย แต่มันไม่เป็นไรรู้ป่ะ ยังไงมันก็ไม่เหมือนว่าเธอเป็นขุนนางอยู่ดี เขาก็จะได้รับเงินบำนาญรายปีด้วย ถูกมั้ย?”

“ค่ะ นายท่านจะได้รับเงินบำนาญ 150,000 ต่อปี”

“นั่น… ไม่ใช่นั่นงกไปเรอะ?”

คุณแม้แต่อัพเกรดซาบูตอนด้วยเงินแบบนั้นยังไม่ได้เลย ช่างน่าอึดอัด

“ไม่ มันไม่งกนะ”

“มันแค่ความรู้สึกเรื่องเงินของบอสมันเหนือธรรมดาไปเยอะน่ะบอส บอสจะสามารถอยู่อย่างยิ่งใหญ่โดยไม่ต้องทำงานตลอดชีวิตถ้าบอสได้ 150,000 ต่อปีนะรู้ป่ะ”

วิสเกอร์กับทีน่าโต้แย้งมันลงทันที เข้าใจแล้ว…… มันเป็นอย่างนั้น หือ เพราะทั้งหมดพี่น้องช่างเหล่านี้มีสามัญสำนึกของพลเมืองธรรมดาในโลกนี้ ใช่ เมื่อมาคิดดูแล้ว เงินบำนาญ 15,000,000 ต่อปีฟังูค่อนข้างเยอะ

“ฉันจะไม่ถูกลากเข้าไปหาอะไรที่มีปัญหาถ้าฉันรับ ถูกไหม?”

“ค่ะ หนูเชื่อว่ามันโอเค นายท่าน”

“โอเคถ้าอย่างนั้น เอาเลยแล้วบอกพวกเขาว่าพี่ยินดีรับ มีมิ”

“ร-รับทราบ……”

มีมิเขี่ยเทอร์มินัลแท็บเล็ทอย่างประหม่าแล้วเริ่มเขียนคำตอบ รางวัลดูเหมือนยอดเยี่ยมสำหรับส่วนใหญ่ นั่นแค่เหลือเรื่องคำร้องใหม่ไว้ ตัดสินจากนี่ ผมคิดว่าเราคาดหวังให้มันคุ้มค่าได้ด้วยเหมือนกัน

แปลโดย: wayuwayu

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล ติดตามข่าวสาร สปอนเซอร์ตอน ช่องทางติดต่อ Facebook : wayuwayu แปล / X : @wayutl