ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 149 คนมีปัญหา
149 คนมีปัญหา
12 – 15 นาที เล่ม 5
เหรียญจู่โจมปีกดาบเงินทั่วไปนั้นรูปลักษณ์เหมือนผมคาด มันคือเหรียญรูปดาบพร้อมส่วนกันมือดูเหมือนปีกกางออกไป
แค่สิ่งเดียวเท่านั้นที่ทำให้ผมตกใจคืออัญมณีสีแดงฝังอยู่กลางส่วนกันมือ
แม่นอนมันทำห้มันเตะตา มันน่าสนใจที่ได้เห็นเจ้าหน้าที่ทหารตกอตกใจในฐานไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขาเห็นผมเดินไปทั่วกับเหรียญจู่โจมปีกดาบเงินใหม่ เงาวับกลัดอยู่บนอกของผม
แน่นอนว่ามันทำให้ความรู้สึกน้อยๆของความภาคภูมิใจตัวเองผมนั้นพอใจ ผมเดินไปรอบๆฐานไม่กี่นาทีแล้ว แต่จากนั้น จู่ๆผมเห็นบางคนอยู่ข้างหน้าผู้ผมไม่อยากเจอ มันคือผู้หญิงอายุน้อยสวยงามพร้อมผมบลอนด์ทอง ตาแดงทับทิบ และคู่ดาบเหน็บเอวบางนางนั้น
“ยินดีด้วยที่ได้รับเหรียญจู่โจมปีกดาบเงิน”
“ขอบคุณ ยินดีด้วยที่ได้รับเหรียญปีกโล่ทองแดงด้วยเหมือนกันผู้บัญชาการลูเทนเนนต์”
“อืม ขอบคุณ”
“ฉันจะไปแล้วนะอย่างนั้น”
ผมพยายามเดินผ่านเธอแต่ถูกจับไหล่แน่นจากข้างผม เมย์ ช่วยด้วยยยย! ผมมองเมย์ขอความช่วยเหลือแต่เธอแค่ยืนตรงนั้นพร้อมหน้าตาว่างเปล่าและไม่ได้ดูเหมือนถือการกระทำผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่า
“นายท่าน เพราะการพบกันกับผู้บัญชาการลูเทนเนนต์คือบางอย่างเลี่ยงไม่ได้ที่จุดนี่ มันจะดีกว่าถ้าจะไม่ต่อต้านใดๆอย่างไร้เหตุผลค่ะ”
“อะร้า เธอค่อนข้ามีเหตุผลอย่างคาดไม่ถึงเลยนะ ไม่ใช่เหรอ? แต่บางคนตรงนี้นั้น……?”
“ฉันแค่ไม่ยอมแพ้ง่ายๆขนาดนั้น”
แต่ไม่ว่าอย่างไร มันเกือบเป็นไปไมได้ในการจะเมินผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่า ณ จุดนี้แล้ว ผมเลยเดาว่าผมจะแค่ต้องยอมแพ้ตรงนี้แล้วตามเธอ
“ถ้าอย่างนั้น อะไรล่ะตอนนี้? อยากให้ฉันหุบปากแล้วตามเธอไปเหรอ?”
“มันยอดเยี่ยมว่านายรู้เร็ว แต่มันจะดีกว่าถ้านายให้ความร่วมมือตั้งแต่แรกนะ”
“นั่นคือนั่นและนี่คือนี่ ดังนั้นยังไงเราก็จะไปที่ไหนล่ะ? อย่าบอกฉันนะว่าเธออยากจะไปยานฉัน ใช่มั้ย?”
“ในความเป็นจริงฉันจะชอบแบบนั้นมากกว่า เพราะทั้งหมดฉันจำเป็นต้องคุยกับลูกเรือนายด้วย”
“จริงจังเรอะ…?”
ผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าเริ่มเดินหน้าผมไปแล้ว ผมจึงไม่มีทางเลือกนอกจากตามเธอ เมย์ตามหลังเราทั้งสองคนอย่างเงียบๆ
“มีหลายอย่างซึ่งฉ้นอยากถาม แต่…… อย่างแรก บอกฉันเกี่ยวกับดาบเหล่านั้นที่เหน็บเอวอยู่ได้มั้ย?”
“เราได้รับมันจากเอิร์ลดาเลนวาลด์ ดั้งเดิมแล้วพวกมันมีเจ้าของเป็นลูกชายบัดซบของเขาซึ่งเราซ้อมเขาฟกช้ำดำเขียว แล้วพ่อเขาแค่ยัดมันให้ฉันเป็นส่วนหนึ่งของสปอยล์”
“ห-หือ……?”
ผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าแข็งนิ่งไปในความงงมากหลังจากได้ยินการตอบสบายๆของผม
“เอ่อ อะไรคือที่เอิร์ลพูดแล้วนะ? อืม การกระทำของเราที่โผเข้าไปในการดวลโดยไม่ได้ประกาศมันไม่ถูกต้องนิดหน่อย แต่เพราะเราเอาชนะลูกชายเขา ดาบยังเป็นของเราในฐานะที่สุดของผู้ชนะอย่างถูกต้อง ยังไงก็บางอย่างแบบนั้นแหละ”
“……เข้าใจแล้ว”
หลังจากได้ยินผมขยายความผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าพยักหน้าเบาๆในความรับรู้แล้วจากนั้นหันสายตาไปตั้งใจมองเมย์ต่อ
“ถ้าอย่างนั้น นี่คือเมย์ ฉันพูดถูกมั้ย?”
“นั่นถูกต้อง เธอดูเหมือนเมดธรรมดาเมื่อมองผ่านๆ แต่จริงๆแล้เธอทรงพลังมากกว่าพาวเวอร์อาร์เมอร์”
“เข้าใจแล้ว นายมีเธอนานเท่าไหร่แล้ว?”
“อืม เธออยู่กับเราตั้งแต่เหตุการณ์บนเซียร่า III”
“ใช่ค่ะ เป็นอย่างนั้นค่ะ”
“เซียร่า III หือ…… แต่ฉันเชื่อว่าฉันไม่เห็นเธอตอนนั้นเลย?”
“เธออยู่ในกฤษณะกลับไปตอนนั้น”
“ใช่ค่ะ โอกาสสำหรับเราที่จะได้เจอกันไม่ปรากฏตัวของมันเองขึ้นมาที่เวลานั้นค่ะ”
“เข้าใจแล้ว……”
เพราะทั้งหมดผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าไม่ได้ไปที่กฤษณะแล้วไปดื่มยาววๆ ณ เวลานั้น
เพิ่มเติมผมไม่ได้รู้สึกเหมือนผมจำเป็นต้องแนะนำเมย์ให้กับเธอกลับไปตอนนั้น
“เพราะทั้งหมดเมย์คือเอไออิสระล้ำหน้าพร้อมด้วยสมองโพซิตรอนสเปกสูงที่สุดของความล้ำสมัย ฉันไม่มีเจตนาจะปฏิบัติกับเธอในฐานะแค่วัตุหรืออุปกรณ์”
“เข้าใจแล้ว แค่นายคิดถึงฉันแบบไหนไม่ว่ายังไงกัน?”
หลังจากบึ้งๆนิดหน่อยผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าส่ายหัวเธอในความสุดหงุดหงิด ฉันว่าเธอมันเอาแต่ใจ ชอบเกาะแกะ และเป็นผู้บัญชาการลูเทนเนนต์มากปัญหา ถ้าผมพูดนั่นต่อหน้าเธอ ผมไม่มีความสงสัยเลยว่าเธอจะซัดผมจนผมปางตาย
“ถ้าอย่างนั้นยังไงเธอก็มีธุระอะไรกับฉันล่ะ? ถ้ามันสำหรับคำร้องกองทัพ เธอแค่ส่งรายละเอียดไปกิลดิ์ทหารรับจ้างก็ได้นี่”
“อย่าเหนียวมากนักซี่ นายไม่มีไอเดียเลยว่ามันมีผลประโยชน์มากแค่ไหนที่ได้ใกล้ชิดกับบางคนแบบฉัน รู้มั้ย”
“พูดบางอย่างแบบนั้นเมื่อจริงๆแล้วเธอนำ ‘ผลประโยชน์’ ที่พูดนักพูดหนานั้นมาจริงๆก่อนเถอะ…… โชคร้าย เธอไม่ได้นำอะไรมาให้ฉันนอกเสียจากปัญหาตั้งแต่ฉันเจอเธอ”
“ฉันก็พูดเหมือนกันสำหรับนายได้ด้วยเหมือนกัน”
ผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าโต้ตอบพร้อมปิดริมฝีปากชิดแน่น ผู้หญิงสวยๆดูน่ารักไม่สำคัญว่าพวกเธอทำอะไร หือ? ฮ่าฮ่าฮ่า
“เธอกำลังพูดเกี่ยวกับเหตุการณ์บนเซียร่า III? เอาน่า ผู้บัญชาการ เราแค่ให้โอกาสเธอจ่ายหนี้ใจในเวลานั้น รู้มั้ย?”
อย่างไรก็ตาม ผมไม่ใช่ประเภทผู้หลงติดทริกอ่อนๆ ผมใช้ทุกวันคืนถูกล้อมโดยความงามงดหยดย้อยเช่นมีมิ เอลม่า และเมดดรอยด์ผู้สมบูรณ์แบบ เมย์ หลังจากทั้งหมด ไม่สำคัญว่าผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าอาจสวยแค่ไหน ผมจะไม่หวั่นไหวง่ายๆ
และมากกว่านั้น ผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าเป็นแม่เหล็กดูดปัญหาอย่างจริงแท้ๆ ดังนั้นยกเว้นว่าเธอกำจัดคุณสมบัตินั้นของเธอไป ผมจะไม่กระดิกแม้แต่น้อยไม่ว่าเธอจะสวยสักปานใด
เอ๋? แล้วเกี่ยวกับสองพี่น้องช่าง คุณถาม? แน่นอน พวกเธอน่ารัก แต่ลงมือสัมผัสพวกเธอกลิ่นเหมือนอาชญากรรม…… แม้ว่าทางเทคนิคแล้วมันไม่ใช่อาชญากรรม แต่ผมคือผู้ใหญ่มีความรับผิดชอบ แต่จากใจ มันซับซ้อนรู้ไหม? ถ้าพวกเธอมาใส่ผมด้วยเจตนาจริงๆจังๆ ผมไม่มั่นใจในตัวเองจริงๆว่าผมจะยืนทนความล่อใจได้ ถ้าสื่อจากใจจริง
“โอเค โอเค ฉันเข้าใจ…… โม มันจะฆ่านายเหรอไงกันถ้าจะทำตัวเป็นสุภาพบุรุษสักครั้ง……?”
“มันไม่เหมือนว่าฉันเกลียดเธอนี่ โอเคไหม เธอแค่ดูมีปัญหามากๆ”
“ไม่ใช่นั่นอย่างเดียวกันเหรอไงกันเล่า?”
คิ้วผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าขมวดในความไม่พอใจ เอาน่า ผู้บัญชาการลูเทนเนนต์
นั่นทำหน้าสวยๆเสียไปเปล่าๆ
“มันแค่ว่าตำแหน่งผู้บัญชาการมีปัญหามากสำหรับฉันในความรู้สึก แต่ฉันไม่ได้เกลียดนิสัยของเธอริงๆ พูดมันยังไงดีล่ะ? เธอคือผู้หญิงสายอาชีพที่สามารถประสบความสำเร็จได้และทะเยอทะยานในเวลาส่วนใหญ่ แต่บางเวลาเธอก็ทำเหมือนบื้อๆและเป็นเลดี้น่ารักในชีวิตส่วนตัว ยังไงนั่นก็ที่ฉันเห็นเธอ”
“บื้อๆ…… และน่ารัก?”
“จุดสำคัญคือว่าเธอดูสมบูรณ์แบบไกลๆเกินไป ปรกติแล้ว ถ้าเธอสมบูรณ์แบบในชีวิตส่วนตัว ฉันน่าจะพบว่ามันยิ่งยากกว่าในการจะเข้าหาเธออีก”
“แต่ฉันไม่แน่ใจนักว่าฉันความดีใจกับการประเมินนั้นมั้ย…… ไม่ว่ายังไง นายพยายามจะถอยหนีฉันอย่างแข็งขันเพราะเหตุผลนั้นเหรอ?”
“เธอเป็นคนมีปัญหาจริงๆในหลายๆความรู้สึก หลังจากทั้งหมด ผู้บัญชาการ……”
“นายหยุดกับ ‘มีปัญหาๆ’ นั่นได้มั้ยเนี่ย? ปรกติแล้ว คนจะเสียใจจริงๆถ้านายบอกนั่นต่อหน้าคนๆนั้นนะ”
ฮ่าาา เพราะทั้งหมดผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าคือผู้หญิงมีปัญหามากๆ
“โอเค อย่างแรกเลย มาให้เธอรับรู้ว่าเธอมีปัญหามากแค่ไหน ผู้บัญชาการ ถ้าฉันพูดหรือทำบางอย่างที่ดูเหมือนแย่ไกลๆในสายตาคนอื่นกับเธอ ฉันสงสัยว่าการกระทำแบบนั้นที่ครอบครัวเธอจะทำ? เพราะทั้งหมดเธอคือลูกสาวของมาร์ควิส”
“ฉันช่วยไม่ได้ที่เกิดมาในครอบครัวแบบนั้น โอเคมั้ยล่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นมาแค่รับมันว่าเป็นชะตาเถอะ”
“นายออกแรงไม่รั้งมือจริงๆเลยนะ ใช่มั้ย…… ฮ่าาา”
ผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่ายักไหล่อย่างทำอะไรไม่ได้และถอนหายใจ ใช่ นั่นแหละ
ตรงๆเลยนั่นแหละ
“แต่มันไม่มีการปฏิเสธว่าผู้บัญชาการเซเรน่าคือสาวน่ารักจริงๆ มันไม่เหมือนว่าฉันไม่ใฝ่หา ในฐานเพศชายแข็งแรงสุขภาพดีนั่นแหละ แต่เพราะทั้งหมดเธออยู่สูงในขั้นบันไดสังคม และจริงๆแล้วฉันรับมือในการจะลงมือกับลูกสาวมาร์ควิสไม่ไหว รู้ป่ะ ผลลัพธ์ เธอคือบางคนผู้ฉันต้องพยายามและหลบหลีกอย่างแข็งขัน มันจะสายเกินไปถ้าฉันทำพลาดจนเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะดึงสิ่งที่ทำไปกลับคืน หลังจากทั้งหมด”
“นั่นคือไอเดียเชียร์ให้ฉันดีใจหรือบางอย่างเหรอไงกัน?”
“ฉันแค่กำลังบอกว่าจริงๆแล้วฉันไม่ได้เกลียดเธอ ผู้บัญชาการ มันแค่ว่าเธอมีปัญหาเกินไปสำหรับฉัน ฉันเลยจบที่การพยายามหลบหลีกเธอตลอดเวลา”
“เหมือนฉันคิดเลย นายจะหาเรื่องกับฉัน ไม่ใช่เหรอ? ฉันจะซ้อมนายน่วมเลยนะ รู้มั้ย?”
“ได้โปรดอย่าเลย ผู้บัญชาการ ฉันน่าจะม่องจากการซ้อมเธอนะ โอเคมั้ย”
ผมยกมือยอมแพ้ขณะผู้บัญชาการเซเรน่าวงมือบนด้ามดาบ
เราคุยกันแหย่ๆกับแบบนั้นจนกว่าเรามาถึงบัวดำ
“ผู้บัญาการ”
“ทำได้ดีมาก นายทหาร ขอโทษเกี่ยวกับนี่”
“ไม่มีปัญหาครับ แหม่ม”
เราเจอลูกน้องผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าสแตนบายอยู่ข้างในโรงจอด มีพวกเขาสามคน คนหนึ่งคือทหารชายดูหนุ่มกล้ามๆ
เขาคือลูเทนเนนต์ร็อบบิทสัน ผู้เป็นผู้ช่วยผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเน่า อีกสองคือทหารหญิงสาวๆผู้ผมไม่รู้ชื่อ นี่คือจำนวนทหารทั่วไปสำหรับการมาเยือนอย่างเป็นทางการแบบนั้น
“มันเป็นสักพักแล้ว ลูเทนเนนต์ ให้ฉันได้เอายานใหม่ให้ดู”
“ครับ มันนานจริง ยินดีด้วยในการได้รับเหรียญจู่โจมปีกดาบเงินนะ พูดถึงแล้ว”
“ขอบคุณ ฉันคือคนที่ได้รับรางวัล แต่ฉันยังรับมือกับที่มันใหญ่แค่ไหนยังไม่ได้เลย”
“ฮ่าฮ่าฮ่า นั่นตาดได้”
ผมค่อนข้างคุ้นเคยกับลูเทนเนนต์ร็อบบิทสัน ผมเคเจอเขาตลอดเวลาเมื่อผมทำหน้าที่เป็นผู้แนะแนวสำหรับกองยานผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าและสอนกลยุทธ์ล่าโจรสลัดพวกเขา ผมไม่รู้ชื่อของคนอื่นอีกสองคน แต่พวกเธอดูคุ้นๆ
แต่ทำไมพวกเขามอบการมองชื่นชมแบบนั้นให้ผม……? ผมอยากถาม แต่ผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เดินไปข้างหน้าแล้ว ดังนั้นเราสี่ตามไป
ผมตัดสินใจเมินการตอบสนองของสี่คนด้วยกันกับผมเกี่ยวกับภายในอันรู้หาของบัวดำแล้วมุ่งตรงไปสู่ห้องกินข้าวที่มีมิกับเอลม่ากำลังรอยู่ ผมไม่เห็นพี่น้องช่างที่ไหนเลย ผมมสงสัยว่าพวกเธอล็อกตัวเองอยู่ในห้องหรือ?
“ฉันกลับมาแล้ว ทีน่ากับวิสเกอร์ล่ะ?”
“พวกเธอพูดว่าพวกเธอไม่อยากเข้ามาขวางการคุยกับพวกทหาร ดังนั้นพวกเธออยู่หมกกันอยู่ในห้อง”
“ฉันคิดว่ามันดีกว่าถ้าพวกเธอเข้าร่วมเพราะเนื้อหาของการประชุมนี้จะมีผลกันชุดต่อไปของกิจกรรมเมื่อก้าวไปข้างหน้า”
“แต่ฉันบอกนั่นกับพวกเธอแล้วล่ะ”
เอลม่ายักไหล่อย่างช่วยอะไรไม่ได้ สองคนเหล่านั้นสงวนตัวแปลกๆบางเวลา
“ขอโทษนะมีมิ แต่เธอบอกสองคนเหล่านั้นให้พี่ได้มั้ย?”
“รับทราบ”
“เธอควรทำตัวตามสบายในระหว่างเวลานั้น ฉันไม่ได้พิเศษอะไรมากเกี่ยวกับลำดับการนั่ง ดังนั่นแค่นั่งตรงไหนก็ได้ เมย์เอาน้ำให้ทุกคนครับ ได้โปรด”
“แน่นอนค่ะ”
มีมิเริ่มเขี่ยเทอร์มินัลแท็บเล็ทหลังจากชำเลืองมองข้างที่เจ้าหน้าที่จากกองยานอิสระต่อต้านโจรสลัด ระหว่างเมย์ไปเพื่อเตรียมเครื่องดื่ม มันก็จะไม่เป็นไรถ้าผมเซิร์ฟการแฟหรือชาต้มโดยเท็ตซุจิน V ให้พวกเธอ แต่ผมไม่อยากยุ่งกับการถามว่าชอบกินอะไร
“อืม ฉัันเดาว่าเหตุผลสำหรับการมาเยือนวันนี้เนื่องจากเรื่องนั้น ถูกมั้ย? คำร้องจากทหารน่ะ ฉันหมายถึง”
“นั่นถูกต้อง เราจะไม่สามารถสื่อสารรายละเอียดอย่างแม่นยำถ้าเราแค่ทำผ่านกิลดิ์ทหารรับจ้าง นั่นทำไมเราเลือกพูดกับนายตรงๆ ดังนั้นรับนี้ว่าเป็นคำร้องตรงสู่นายแทนเป็นบางอย่างมาจากกิลดิ์ทหารับจ้าง”
“เขาใจแล้วเธอโอเคกับนั่นมั้ย เอลม่า? มีมิ”
“อือฮึ้”
“ค่ะ”
“ก็นั่นแหละถ้าอย่างนั้น…… แต่รอเดี๋ยวก่อน เรามีลูกเรือสังกัดสเปซดเวิร์กตามเรามาด้วย ฉันจะะให้สาวๆเหล่านั้นเข้าร่วมการประชุมนี้ด้วยเหมือนกัน”
“สาวๆเหล่านั้น หือ…… มันดูเหมือนจำนวนผู้หญิงในยานนายเพิ่มขึ้นอีกแล้ว?”
ผยักไหล่ผมอย่างทำอะไรไม่ได้ให้ผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่า ผู้มอบการจ้องเขม็งแสนเย็นชามากๆ
“ฉันไม่แน่ใจว่าทำไมเธอจ้องฉันเขม็งแบบนั้น ผู้บัญชาการ แต่ใช่ แน่นอนพวกเธอเป็นผู้หญิง
ณ จังหวะเวลานั้น พี่น้องช่างเร่งเข้ามาด้วยความกลัว
“เราขอโทษจริงๆที่ให้คุณทุกคนรอนะ!”
“เราขอโทษนะ! ได้โปรดยกโทษให้เราด้วยนะ!”
ทีน่ากับวิสเกออร์คำนับต่ำเกือบโดเกสะ หลังจากมองว่างเปล่า ณ สองสาวไม่กี่วินาที ผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าหันหามผมอีกครั้ง
“นายไม่ได้บอกฉันเหรอ……”
“ฉันไม่มีไอเดียว่าเธอจินตนาการอะไร แต่แน่นอนนั่นไม่ใช่ โอเค๊! ฉันไม่ได้ลงมืสัมผัสกับพวกเธอ หรือ เธอเหล่านี้คือดวอร์ฟนะรู้ป่ะ พวกเธออาจดูตัวเล็กๆ แต่พวกเธอเป็นเลดี้ถูกต้องแล้ว ดังนั้นได้โปรดปล่อยฉันไปด้วยนั่น ได้โปรดแค่ปล่อยฉันไปเถอะน่า โอเค๊?”
เรากันลังจะประชุมจริงจัง แต่ทำไมผมจบที่พยายามอธีบายตัวเองอย่างสิ้นหวังแบบนี้?
เพราะทั้งหมดผู้บัญชาการลูเทนเทนนต์คือผู้หญิงมีปัญหามากๆ
แปลโดย: wayuwayu
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล ติดตามข่าวสาร สปอนเซอร์ตอน ช่องทางติดต่อ Facebook : wayuwayu แปล / X : @wayutl
