ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 154 เผชิญหน้า
154 เผชิญหน้า
11 – 13 นาที เล่ม 5
กองยานสอดแนมที่ 2 ประกอบไปด้วยกองยานเคลื่อนที่ต่อต้านโจรสลัดอิสระของผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าและกองยานผสมของทหารรับจ้าง ออกจากระบบดาวอิซรุกส์ไปด้วยกันกับกองยานสอดแนมอื่นและพุ่งดิ่งเข้าไปสู่ภูมิภาคชายแดน
ที่แรกซึ่งเราสอดแนมคือระบบดาวแพ็กซ์ ซึ่งถัดจากกระบบดาวอิซรุกส์ตรงๆ กองยานสอดแนมทั้งสี่แยกย้ายเพื่อไปสืบสวนทั้งระบบดาวแพ็กซ์ และไม่นาน เราสามารถยืนยันว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตคริสตัลในนั้น
มีจุดเชื่อมโยงไฮเปอร์เลนทั้งหมดสามจุดในระบบดาวแพ็กซ์ รวมไปถึงหนึ่งจุดซึ่งนำไปสู่ระบบดาวอิซรุกส์
จากนั้นกองยานสอดแนมแยกออกเป็นสองคู่สำหรับแต่ละจุดของจุดเชื่อมเพื่อที่จะสืบสวนมากขึ้น
“มันสะดวกมากกว่าในการมีสองกองยานทำงานเป็นทำนองเดียวกันเพื่อรับมือกับสถานการณ์คาดไม่ถึง”
“ฉันคิดอย่างนั้นด้วย มันจะเป็นในอุดมคติที่มีหนึ่งกองยานทำหน้าที่เป็นนวหน้าและสอดแนมเพื่อยืนยันสถานการณ์บนอีกฝั่งก่อนอีกกองยานออกจากไฮเปอร์เลน”
“นั่นถูกแล้ว กองยานอื่นรักษาเส้นทางถอยทัพให้มั่นคงในกรณีที่อะไรกลายเป็นเลวร้าย อีกสองกองยานสลับกันทำหน้าที่เป็นแนวหน้าได้”
“ใช้การจัดเตรียมแบบนั้นเถอะถ้าอย่างนั้น”
การสนทนาระหว่างผู้บัญชาการกองยานสอดแนมที่หนึ่งกับกองยานสอดแนมที่สองซึ่งคุมหางเสือโดยผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เซเรน่าดำเนินไปอย่างนั้น และสองกองยานดำเนินการสืบสวนชายแดนระหว่างใช้ความระมัดระวังสุดขีด
และดังนั้น มันผ่านไปทั้งหมด 36 ชั่วโมงตั้งแต่เราออกมาจากระบบดาวอิซรุกส์
“กองกำลังเราในเซกเตอร์ C กำลังล่าถอย! พวกเขาร้องขอกำลังเสริม!”
“บอกเมย์ว่าเราจะทำการยิงสนับสนุนจากที่นี่ และบอกพวกของเราให้ยื้อไว้ให้ดีที่สุดเท่าที่พวกเขาทำได้ในระหว่างนี้”
“ค่ะ!”
เราเข้าประชิดฝูงสิ่งมีชีวิตคริสตัลแล้วทำลายตัวซึ่งกำลังขวางทางเราด้วยชุดยิงปืนใหญ่ลูกซอง เศษของสิ่งมีชีวิตคริสตัลโดนโล่กฤษณะและถูกปัดออกไปโดยมัน
“เห็นมั้ย! ฉันบอกพวกเธอแล้วว่ามันจะออกมาเป็นแบบนี้ในท้ายที่สุด!”
“มันเป็นมากกว่า 24 ชั่วโม่งตั้งแต่เธอพูดมัน มันเป็นเรื่องบังเอิญเต็มๆ โอเค๊!”
มันเป็น 36 ชั่วโมงตั้งแต่เราออกมาจากระบบดาวอิซรุกส์ เราอยู่กันสี่ระบบดาวไกลจากระบบดาวอิซรุกส์ ในระบบดาวกักโกล กองยานสอดแนมที่ 2 เผชิญหน้ากับฝูงของสิ่งมีชีวิตคริสตัลและเข้าปะทะพวกมันในการต่อสู้ทันที มันดูเหมือนพวกมันตั้งการซุ่มโจมตีใกล้จุดออกจุดเชื่อมโยงไฮเปอร์เลน
กองยานแนวหน้าร้องขอกำลังเสริมผ่านคอมม์ไฮเปอร์สเปซหาเราทันที เราผู้สแตนบายบนระบดาวริซิมัสใกล้กับกักโกล เดชะบุญ มันจะใช้เวลาแค่ประมาณ 15 นาทีเท่านั้นเพื่อไปถึงระบบดาวกักโกลจากริซิมัส ดังนั้นกองยานแนวหน้าควรจะไม่เป็นไรตราบใดที่พวกเรายังรั้งพื้นที่ไว้ได้สำหรับเวลาสักพัก
ขณะที่ว่าอะไรที่ผมกับลูกเรือของผมกำลังทำ ณ จุดนี้ ตอนนี้เราทำหน้าที่เป็นเหยื่อล่อเพื่อดึงสิ่งมีชีวิตคริสตัลให้ไปไกลจากยานใหญ่อันประกอบไปด้วย ครูซเซอร์ แบ็ตเทิลชิป แล้วบัวดำก็พุ่งดิ่งตรงเข้าไปสู่ฝูงใหญ่
เพราะทั้งหมดสิ่งมีชีวิตคริสตัลโจมตีเหยื่ออะไรก็ตามผู้เข้าใกล้มันมากที่สุดด้วยสัญชาตญาณ มันค่อนข้างง่ายที่จะนำพวกมันไปโดยการทำลายพวกมันจำนวนหนึ่งด้วยการยิงปืนใหญ่กับการยิงปืนใหญ่เลเซอร์ระหว่างเคลื่อนที่ไปรอบๆสนามรบอย่างต่อเนือง เราทำลายพวกมันไปค่อนข้างจำนวนหนึ่งแล้วระหว่างผมกำลังเคลื่อนผ่านสิ่งมีชีวิตคริสตัลมากขึ้นแล้วดึงพวกมันไปด้วยเหมือนกัน
“เฮ้ จำนวนสิ่งมีชีวิตคริสตัลที่ไล่ตามเราเปลี่ยนเป็นบ้าคลั่งแล้วรู้มั้ยเนี่ย!?”
“มันไม่เป็นไรน่า มากเท่านี้ไม่มีปัญหาสักนิด”
จำนวนสิ่งมีชีวิตคริสตัลที่ปัจจุบันกำลังไล่ตามเรานน้อยมากกว่าอะไรที่เราเผชิญหน้าเมื่อตอนแรกเรามาถึงระบบดาวอิซรุกส์ อย่างไรก็ตาม กองกำลังปัจจุบันของเราน้อยมากกว่าอะไรที่เรามีตอนนั้นด้วยเหมือนกัน มีอันตรายว่าครูซเซอร์กับแบ็ตเทิลชิปของเราจะได้รับความเสียหายไปบ้างถ้าการต่อสู้มันตกลงเข้าไปสู่การต่อสู้ระยะประชิด และดังนั้น เราจำเป็นต้องทำทั้งหมดที่เราทำได้เพื่อเลี่ยงสถานการณ์นั้นจากการเกิดขึ้น
ผมเปลี่ยนการควบคุมความสูงต่ำจากออโตสู่ระบบธรรมดาแล้วถอยหลังยานเพื่อเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตคริสตัลที่ไล่ตามเรามาระหว่างยังรักษาแรงส่ง
“โอร่า โอร่า โอร่า โอร่า!”
จากนั้นผมปล่อยเต็มที่ด้วยปืนใหญ่ลูกซองสองกระบอกกับปืนใหญ่เลเซอร์หนักสี่กระบอกเพื่อทำลายศัตรูที่ตามมา
เพราะศัตรูที่ไล่ตามมากระจุกกันใกล้เข้าด้วยกัน ไม่มีแม้แต่ความจำเป็นที่ต้องเล็งอย่างแม่นยำ คุณจะสามารถยิงโดนอะไรสักอย่างแม้ว่าคุณแค่ยิงอาวุธของคุณอย่างส่งเดช
“ฮ-ฮิโระซามะ! ข-ข้างหน้า! ไม่ข้างหลัง!? สิ่งมีชีวิตคริสตัลมัน–!?”
“มันไม่เป็นไร มันไม่เป็นไร”
ผมใช้ทรัสเตอร์ระบบควบคุมความสูงต่ำเพื่อเคลื่อนที่ยานเพื่อหลบหลีกสิ่งมีชีวิตคริสตัลที่พุ่งเข้าโจมตีเราจากหลายมุมระหว่างยิงระเบิดใส่ตัวที่นำหน้าอย่างต่อเนื่อง ผมบอกตำแหน่งศัตรูได้ง่ายๆจากการให้ความสนใจเรดาร์ ดังนั้นมันง่ายเหมือนปลอกกล้วยสำหรับผมที่จะหลบหลีกการโจมตีตราบใดที่ผมมีสมาธิ
เอ๋? ไม่ใช่ผมจำเป็นต้องให้ความสนใจข้างหน้าในเวลาเดียวกันหรือ คุณถาม? อย่างไรผมก็ยิงระเบิดศัตรูข้างหน้าสู่ความเวิ้งว้างอันว่างเปล่าอยู่ดี ดังนั้นผมไม่จำเป็นต้องให้ความสนใจพวกมันเป็นพิเศษ มันจะไม่เป็นอะไรตราบใดที่มีพวกมันอยู่ในมุมสายตา
—————————————
“……”
“……”
“……เอ่อ กัปตัน นั่นมันอะไรกันน่ะครับเนี่ย?”
“……หมายความว่ายังไงลูเทนเนนต์?”
ร็อบบิทสันและฉันตะลึงนิ่งไร้คำพูดเมื่อเราเป็นพยานการเคลื่อนที่บ้าคลั่งของยานลำ ‘นั้น’
ฉันตะลึงงงเมื่อยานพุ่งตรงสู่ฝูงสิ่งมีชีวิตคริสตัลแล้วล่อพวกมันไปแล้ว แต่เขาทำบางอย่างยิ่งไร้สาระหนักขึ้นโดยการโจมตีฝูงที่ตามเขาสวนกลับไปอย่างแข็งขันระหว่างวิ่งหนี แล้วเขานั้นอยู่กลางฝูงเสียด้วย
ยานเขากำลังบินด้วยความเร็วสูงจนน่ากลัวเมื่อจู่ๆหันกลับแล้วเผชิญหน้าศัตรูที่ไล่ตามมาแล้วยิงระเบิดใส่พวกมันด้วยอำนาจการยิงที่สู้ครูซเซอร์หนักได้ เขาแม้แต่หลบหลีกสิ่งมีชีวิตคริสตัลอื่นทั้งหมดที่พยายามพุ่งเข้ากระแทกยานเขาจากทุกทิศทางโดยการใช้วิธีเคลื่อนที่แปลกประหลาด จากนั้นเขาฝ่าวงล้อมฝูงสิ่งมีชีวิตคริสตัลสำเร็จและจบในการนำพวกมันไปไกลยิ่งมากขึ้น
“มันดูเหมือนเหรียญจู่โจมปีกดาบเงินไม่ได้ไว้โอ้อวดอย่างเดียวหือ”
“นายพูดนั่นกี่ครั้งก็ได้…… พูดตรงๆ ฉันสงสัยว่าอะไรผ่านหัวของชายคนนั้นอยู่ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่เขาทำการผาดโผนแบบนี้”
ไม่สำคัญว่าคุณจะดูมันอย่างไร พุ่งดิ่งหัวเข้าไปสู่ฝูงสิ่งมีชีวิตคริสตัลด้วยแค่ยานลำเดียวก็บ้าคลั่งจนพูดอะไรไม่ได้แล้ว แต่พอมาคิดว่าเขาแม้แต่มีความกล้าถอยยานในระหว่างสถานการณ์นั้น เพื่อสร้างการโจมตีสวน…… ไม่ นี่ไม่ใช่เวลาทำตัวมาตะลึงนิ่งโดยการกระทำของเขา
“เรายอมเสียช่องเปิดซึ่งเขาสร้างให้เราไปเปล่าๆไม่ได้ เน้นการยิงที่เซกเตอร์ A ดันศัตรูกลับไป ให้ททหารรับจ้างอื่นรีบเข้าไปตรงเซกเตอร์ C เพื่อมอบกำลังเสริม”
“อาย!”
แสงสว่างวับกระพริบเกิดขึ้นในเซกเตอร์ B กระทันหัน และส่วนใหญ่ของฝูงที่ไล่ตามหลังยานลำนั้นถูกลดทอนลงไป มันดูเหมือนเขายิงตอร์ปิโดรีแอคทีฟต่อต้านยาน
“เขากำลังจะไปถึงกองยานสอดแนมแนวหน้าแล้ว…… มันดูเหมือนพวกเขาสามารถรั้งไว้ได้”
จำนวนฝูงที่ไล่ตามหลังยานนั้นถูกลดไปอย่างยิ่งใหญ่ต้องขอบคุณการโจมตีก่อนหน้า แต่พวกมันยังทำการไล่ตามต่อไปเรื่อยๆ เรายังลดการป้องกันของเราลงไม่ได้ แต่มันนดูเหมือนพวกเขาจะสามารถพอไหวด้วยมากเท่านั้น
—————————————
“นั่นค่อนข้างน่าตื่นเต้นนะหือ?”
“……ใช่”
“……ค่ะ”
การตอบกลับของเอลม่ากับมีมิฟังดูหมดแล้วซึ่งพลังงาน มันดูเหมือนพวกเธอยังไม่ชินกับการต่อสู้สิ่งมีชีวิตคริสตัลสิ่งมีชีวิตคริสตัลประเภทขนาดเล็กไม่เป็นอันตรายมากเมื่อพูดถึงการยิงโจมตีของมัน ดังนั้นคุณจะไม่เป็นอะไรตราบใดที่คุณให้ความสนใจกับการโจมตีพุ่งกระแทกของพวกมัน มันไม่ได้เหมือนว่าผมจะอนุญาตให้เราถูกล้อมแล้วโดนปิดเส้นทางอยู่ดี อืม ผมว่ามันยังอันตรายเยอะอยู่เพราะการพลาดพลั้งเพียงหนึ่งครั้งใต้ภัยอันตรายของฝูงใหญ่น่าจะมีผลลัพธ์ไปสู่เราถูกยิงตก
หลังจากนั้น เราสามารถมอบการเสริมกำลังกองยานสอดแนมแนวหน้าทันเวลาและสามารถสู้การซุ่มโจมตีของสิ่งมีชีวิตคริสตัลกลับไป จำนวนเหยื่อจะลดลงเมื่อกำลังเสริมอื่นมาถึง ดังนั้นผมทำให้มั่นใจว่ายิงตอร์ปิโดรีแอคทีฟต่อต้านยานไปอีกลูกเพื่อรับการฆ่ามากขึ้น เพราะกองทัพอิมพีเรียลจะเติมกระสุนภายหลัง มันจะเสียเปล่าที่ไม่เอาเปรียบการกำหนดกฎแบบนั้น บัวดำก็มีกระสุนสำรองเหลือจำนวนหนึ่งเก็บไว้ในมัน ดังนั้นผมอยากใช้มันอย่างเรื่อยๆระหว่างภารกิจเพื่อได้รับการฆ่ามากที่สุดเท่าที่ผมทำได้แล้วได้เงินมากขึ้น
จริงๆแล้วไม่มีการจัดเตรียมอะไรให้เช่นโบนัสการฆ่า แต่ผมเชื่อว่าพวกเขาจะยังให้รางวัลพอสมควรตราบใดที่ผมรวบรวมผลลัพธ์ยิ่งใหญ่
อย่างไรก็น่าจะเป็นอย่างนั้น มันอาจจะเป็นไอเดียดีที่จะคุยกับผู้บัญชาการลูเทนเนนต์เกี่ยวกับนี่ภายหลัง
ด้วยความคิดเหล่านั้นในใจ ผมเคลื่อนที่กฤษณะสู่ส่วนล่างของบัวดำแล้วเริ่มระบบลงจอดออโต
“ฉันจะปล่อยเรื่องการลงจอดไว้ให้เธอะ เมย์”
『ค่ะ กำลังเปิดประตูตอนนี้ค่ะ』
ประตูหลังบัวดำเปิดออก แลวกฤษณะเข้าไปข้างในโรงจอดเนื่องจากการนำทางอัตโนมัติ อืม ลงจอดออโตไม่ลำบากมากๆเลย แค่ดูว่ามันราบลื่นและมั่นคงมากเท่าไหร่ ด้วยนี่ ความเป็นไปได้ในการเข้าสู่อุบัติเหตุ… น่าจะไม่ใช่ศูนย์ จากใจ แต่แค่ในกรณีหายากสุดขีดเท่านั้น อืม ด้วยขนาดของกฤษณะ มันน่าจะโอเค ยกเว้นมีปัจจัยภายนอกแปลกๆ
“เฮ้พวก เราลงจอดแล้ว”
เลดี้ทั้งสองถอนหายใจอย่างได้ยินชัดเจน พวกเธอสามารถจะสะบัดความเครียดหลุดหายออกไปแล้วหรือ?
“เราน่าจะไม่เป็นไรสำหรับเวลานี้เพราะเรากวาดล้างศัตรูที่นี่หมดสำเร็จไปแล้ว แต่อาจมีฝูงอื่นซุ่มซ่อนข้างในระบบดาวนี้ ไม่ว่ากรณีไหน กำลังเสริมจากระบบดาวใกล้เคียงน่าจะกำลังมา ดังนั้นพวกเธอควรพักระหว่างพวกเธอยังทำได้
“แต่ทำไม่นายไม่กังวลหลังจากทั้งหมดนั่นสักนิดเลยล่ะเนี่ย……?”
“ฉันชินกับการต่อสู้วุ่นวายเหล่านั้นแล้วมันไม่มีอะไรมากกว่าอุ่นเครื่อง ฟุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”
ผมเหนื่อยนิดหน่อย แน่นอน แต่การต่อสู้ยาวนานไปประมาณยี่สิบนาทีหรือประมาณนั้น ผมยังมีแรงสู้เหลืออยู่เยอะอยู่
“เธอจะชินกับมันด้วย ยังไงประเภทขนาดเล็กคล้ายกับซีกเกอร์มิสไซล์เคลื่อนไหวช้าๆอยู่ดี พวกมันไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอก”
“มันเป็นอย่างนั้นจริงๆเหรอ……?”
“ช่าย พื้นฐานแล้วเธอหลบกรยิงเลเซอร์ไม่ได้ แต่สิ่งมีชีวิตประเภทขนาดเล็กช้ากว่าเลเซอร์เยอะๆ พวกพวกมันไม่ได้เลี้ยวเร็วเท่าซีกเกอร์มิสไซล์ เธอจะไม่เป็นไร เพื่อเธอพิชิตความกลัวตอนเริ่มต้น”
“อ-อืม……?”
แต่มันดูเหมือนมีมิยังไม่เชื่อมั่นเต็มที
“ไม่ว่ายังไง ทำให้มั่นใจว่าได้พักดีๆล่ะ เธอสอง ฉันจะให้ทีน่ากับวิสเกอร์ทำการบำรุงรักษากับตรวจดูแบบเร็วและเติมกระสุน”
“เราจะปล่อยไว้ให้เธอนะอย่างงั้น……”
“รับทราบ……”
ผมมุ่งหน้าไปสู่โรงจอดของบัวดำและปล่อยเลดี้ทั้งสองไว้อยู่ข้างในกฤษณะ มันน่าจะไม่เป็นไรเพราะผมสามารถจะไม่ได้รับการโจมตีใดๆระหว่างการต่อสู้ก่อนหน้า แต่มันยังสะดวกที่มีการเข้าถึงการบำรุงรักษาอยางถูกต้องกับการเติมกระสุนหลังจากอะไรแบบนั้น มันค่อนข้างแพง แต่บัวดำเป็นการซื้อที่ยิ่งใหญ่จริงๆไม่ว่าอย่างไร
ผมครุ่นคิดกับความคิดแบบนั้นขณะผมมุ่งหน้าสู่โรงจอด
แปลโดย: wayuwayu
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล ติดตามข่าวสาร สปอนเซอร์ตอน ช่องทางติดต่อ Facebook : wayuwayu แปล / X : @wayutl
