ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 18 เล่ม 1 ช้อปปิ้งกับมีมิกลับมาอีกครั้ง
- Home
- ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ
- ตอนที่ 18 เล่ม 1 ช้อปปิ้งกับมีมิกลับมาอีกครั้ง
18 เล่ม 1 ช้อปปิ้งกับมีมิกลับมาอีกครั้ง
ผมและมีมิใช้เวลาไม่กี่วัน หลังจากการจบปฏิบัติการปราบโจรสลัด เพื่อการผ่อนคลายและปรึกษาแผนของอนาคตของเรา ผมก็ยังสอนให้เธอทำขั้นตอนการเปลี่ยนอุปกรณ์ ในที่สุดเราก็จะได้รับรางวัลของเราจากกองทัพวันนี้ ผมมีแผนที่จะนำมีมิไปที่ตัวแทนจำหน่ายอุปกรณ์ยานและชิ้นส่วนสำรองด้วย
“เอ่ะเฮะเฮะ”
“ยังไงซะ บางคนดูมีความสุขอย่างแน่นอน”
“ฮี่ฮี่ หนูรอคอยการเดินทางในอนาคตของเรา”
หลังจากที่ทำให้การกินอาหารเลิศรสทั้งหมดในกาแล็กซี เป็นเป้าหมายในอนาคต มีมิทำการเตรียมการด้วยความกระตือรือร้นที่คาดไม่ถึง เธอวิจัยเรื่องเล็กน้อยทั้งหมดเกี่ยวกับอาหารเลิศรสในเทอร์มินัลข้อมูลของเธอในห้องของเธอ ทันทีที่เรากลับมาจากปฏิบัติการ จริงๆแล้วเธอเจอโมเดลเครื่องทำอาหารอัตโนมัติแบบดีลักซ์ซึ่งสามารถทำอาหารเลิศรสหลายจานออกมา และเจอตัวแทนจำหน่ายเครื่องทำอาหารพื้นที่ที่ว่ามานั้นบนเทอร์เมนไพร์ม
เธอกล่อมผมให้ซื้อมันเมื่อวาน และเราทำการตัดสินใจที่จะเพิ่มระดับอุปกรณ์บนเครื่องของกฤษณะ ช่าย อุปกรณ์ใหม่ที่เราจะติดตั้งในเวลานี้เป็นเครื่องทำอาหารอัตโนมัติแบบดีลักซ์ที่กล่าวมานั้น แน่นอนว่า เรามีแผนที่จะเพิ่มระดับห้องอยู่อาศัยเช่นห้องน้ำให้มีเครื่องล้างเต็มที่เต็มไปด้วยจุดเด่น น้ำ และมอดูลเครื่องกรองอากาศ และอปกรณ์ปรับอากาศสมรรถนะสูง ราคามันมีเหตุผลและถูกว่าเมื่เทียบกับเครื่องปฏิกรณ์ใหม่และเครื่องส่งโล่พลังงาน
เราจไปที่ตัวแทนจำหน่ายวันนี้ เพื่อลองอุปกรณ์ใหม่ และดูว่ามันเหมาะกับความต้องการของเราไหม ผมใส่ชุดทหารรับจ้างปรกติ แต่มีมิใส่เสื้อผ้าสบายๆ ซึ่งทำให้เธอดูค่อนข้างโต
“ช่าย เธอน่ารักจริงๆวันนี้ หรือพี่พูดว่าสวยดีล่ะ”
“อ– อย่างนั้นเหรอ?”
“อุฮุ เธอดูดีมาก เธอดูเหมือนตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบกับเลดี้สวยๆเลย”
“เออออ๋…”
มีมิที่เพิ่งถูกชมโดยผมอยู่ไม่สุข ระหว่างที่จับแก้มที่แดงของเธอ ช่ายน่ารัก ถ้านี่ดำเนินต่อไป ผมกลัวว่าผมจะอยากทิ้งกำหนดการวันนี้ และเอาใจมีมิทั้งวัน ผมเลยตัดสินใจที่จะออกเดินทางจากยานทันทีและมุ่งหน้าออกไปที่ตัวแทนจำหน่ายอุปกรณ์
“ร้านนี้ใกล้กับอาคารกิลทหารรับจ้าง”
“ใช่ มีออฟฟิศรัฐบาลอยู่เยอะร้านค้าปลีกของผู้สร้างยานใหญ่ และตัวแทนจำหน่ายอุปกรณ์อยู่ในบริเวณนั้น ดังนั้นการรักษาความปลอดภัยสาธารณะดูเหมือนจะค่อนข้างดี”
“เข้าใจแล้ว มันดูเหมือนเธอมีพรสวรรค์ในการเป็นโอเปอร์เรเตอร์ยานจริงๆ มีมิ”
“เอ๋? จริงเหรอคะ?”
“ใช่ ถ้าเป็นแบบนี้ พี่มั่นใจว่าหนูจะชินกับการรวมข้อมูลและการสืบในไม่นาน
“อ– อืม หนูหวังว่าจะเป็นอย่างนั้น”
มีมิมอบรอยยิ้มที่น่ารักให้ผมแว้บหนึ่งระหว่างที่ถือแท็บเล็ทเทอร์มินัลส่วนตัว พูดถึงแล้วนโยบายของผมเมื่อมันเป็นเรื่องการสอน ส่วนใหญ่จะเป็นการเข้าหาแบบปล่อยมือ ถ้าคุณไปยุ่งมากระหว่างที่สอน มันจะสวนทางกับความมีประสิทธิภาพ ผมไม่คิดถึงการสร้างความสัมพันธ์แบบนั้นที่คนหนึ่งผลักดันมาตรฐานของอีกคนอยู่ฝ่ายเดียวเป็นอะไรในอุดมคติ คุณไม่สามารถพัฒนาความเชื่อใจระหว่างผู้คนได้ด้วยการเข้าหาแบบนั้น อย่างน้อยมันก็เป็นไปไม่ได้สำหรับผม
ผมและมีมิเป็นคู่กันที่มอบความไว้วางใจชีวิตของเรากับอีกคน เราอาจจะเริ่มที่การยืนที่จุดยืนไม่เท่ากันในความสัมพันธ์ของเรา ในฐานะกัปตันและลูกเรีอของเขา หรือเป็นคนที่จ่ายหนี้จำนวนมาก และสาวที่ติดหนี้ชีวิตและอิสระที่ถูกพบมใหม่ แต่เมื่อไหร่ที่เราไปที่สนามรบ เราจะเป็นคู่กันในแง่ของความจริงของคำนั้นๆ อย่างน้อย มีมิและผมพยายามจะสร้างสายสัมพันธ์แบบนั้นระหว่างเรา
เพื่อที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่เป็นความเชื่อใจที่แน่นอน ผมต้องตอบเธออย่างจริงจัง ซื่อสัตย์ และดูแลเอาใจใส่เท่าที่เป็นไปได้ แต่รู้ป่ะ บางทีผมแค่พาตัวเองไปเข้มงวดกับเธอไม่ได้ เพราะเธอเอาชนะใจผมไปแล้ว มันช่วยไม่ได้พวก มีมินั้นน่ารักมาก! มีความเสี่ยงอยู่ตลอดของการดื่มด่ำตัวเองไปกับความน่ารักของมีมี ที่อาจจะทำให้คมผมทื่อ แต่จากใจแล้วผมพยายามจะไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนั้นมาก
เราขึ้นลิฟต์ที่นำเราออกไปจากท่าจอดยาน และสามารถที่จะได้เห็นทิวทัศ์ที่สวยของอวกาศ เพลาของลิฟต์ทำมาจากโครงเหล็กและรองรับแผงโปร่งใส ซึ่งคนหนึ่งมองผ่านมันเพื่อไปเห็นทิวทัศน์ข้างนอกได้
“พี่ไม่เคยเบื่อภาพแบบนี้เลย”
“ไม่ใช่ว่าพี่ชินกับทิวทัศน์แบบนี้แล้วเหรอ ฮิโระ-ซามะ?”
“ม่ายอ่ะ ไม่ค่อย จริงๆแล้วพี่เพิ่งเริ่มเห็นเรื่องแบบนี้ไม่นานมานี้”
“อย่างนั้นเหรอ… พี่อยู่ที่ไหนก่อนที่จะมาที่โคโลนี่นี้ถ้าอย่างนั้น ฮิโระ-ซามะ?”
“ก่อนที่จะมาที่โคโลนี่นี้ หือห์…?”
ระหว่างที่ผมดื่มดำไปกับความทรงจำโลกเก่าของผม แต่เมื่อจำเรื่องปิดความลับที่ว่าผมเสียความทรงจำไปได้ นั่นมันเกือบไป พวก ผมกำลังจะตอบจากใจไปวิหนึ่งแล้ว
“ยังไงซะ ความจริงคือ พี่จำไม่ได้มากจริงๆ พี่ดูจะเหมือนถูกเป่ามาที่ระบบดาวนี้เนื่องจากอุบัติเหตุหรืออะไรบางอย่างระหว่างที่ไฮเปอร์ไดร์ฟ แต่ความทรงจำของพี่ค่อนข้างคลุมเครือ เมื่อมันเป็นเรื่องชีวิตที่ใช้มาก่อนหน้านี้ หรือจริงๆแล้วพี่มาจากที่ไหน”
“เอ๋!? จริงเหรอ? ไม่ใช่ว่านั่นลำบาสำหรับพี่เหรอ?”
“อย่างนั้นเหรอ? พี่ไม่ได้ใส่ใจมากเพราะยังไงพี่ก็อยู่ได้ดีๆทุกวัน”
และจริงๆแล้วผมไม่ได้เสียความทรงจำ แต่ผมแค่ถูกบังคับโดยสถานการณ์ให้โกหกเกี่ยวกับมัน
“จริงๆแล้วพี่มีแผนที่จะไปที่สถานีอวกาศที่เชี่ยวชาญในเรื่องการรักษาสุขภาพในวันหนึ่ง และทำการตรวจร่างกายอย่างละเอียด”
“นั่นจะเป็นอะไรสำหรับสิ่งที่ดีที่สุด เมื่อเรากลับไป หนูจะค้นหาสถานีที่ใกล้ที่สุดที่มีที่ทำการแพทย์ที่ดีที่สุดสำหรับพี่”
“ขอบคุณ”
มันดูเหมือนมีมิกังวลเกี่ยวกับสุขภาพของผมจริงๆ เธอช่ายใจดี ผมก็ต้องคิดเยอะๆเกี่ยวกับตัวผมเองเพราะมีมิจะเสียคนหนุนหลังไปถ้าผมไปเสียชีวิตซะ
ผมปลอบโยนมีมิที่กังวัลเกี่ยวกับสุขภาพของผม และเรามุ่งหน้าต่อไปที่ร้านตัวแทนจำหน่ายอุปกรณ์ เธออ้อนวอนให้ผมตรวจร่างกายรายวัน ซึ่งจากใจแล้วมันดูเหมือนจะเป็นเรื่องยุ่งยาก แต่ถ้ามันจะอนุญาตให้มีมิรู้สึกปลอดภัย ผมจะไม่เอะอะเกี่ยวกับมัน ยังไงมันก็ไม่ได้ใช้เวลมากเพื่อที่จะตรวจร่างกายผ่านเม็ดพ็อดของยาน
ในที่สุดมีมิก็ค่อนข้างที่จะโล่งใจ เมื่อผมจะตรวจร่างกายรายวัน แต่เธอยังดูเหมือนจะกังวลนิดหน่อยและกอดแขนผมอย่างแน่น… โว่ว ความรู้สึกนุ่มนี้มันน่าทึ่ง เมื่อคิดว่ามีบางคนกังวลเกี่ยวกับคุณมันจะรู้สึกยอดเยี่ยมขนาดนี้!
ตัวแทนจำหน่ายอยู่ในที่ที่มีมิวิจัยล่วงหน้า และเราสองคนที่ทำการนัดล่วงหน้าถูกนำผ่านร้านค้าด้วยการบริการที่ไม่มีที่ติ
“นี่เป็นโมเดลเครื่องนำอาหารอัตโนมัติสมรรถนะูง เท็ตซุจิน V สร้างโดยมุชาชิโนะเทคจำกัด ซีรี่ย์เท็ตซุจนทำการมีส่วนแบ่งในอุตสาหกรรมนี้อย่างต่อเนื่อง ในฐานะเครื่องทำอาหารอัตโนมัติสมรรถนะสูงที่ขายนานที่สุด โมเดลนี้เป็นเครื่องล่าสุดที่ถูกปล่อยออกมาสองเดือนที่แล้ว”
“สองเดือนก่อน หือห์ แบรนด์นี้อยู่ในตลาดมานานแค่ไหน?”
“มันได้ถูกกออกมาประมานแปดปีหรือประมาณนั้น รุ่นเท็ตซุจินพัฒนาคุณภาพอย่างต่อเนื่อง จากแต่ละรุ่น โดยทำการตอบสนองอย่างพิถีพิถันกับคำติชมที่บริษัทได้รับ จากหลายเหตุการของอุบัติเหตุและการเสีย เนื่องจากถูกไปอยู่ในสภาพอากาศที่โหดร้ายที่ต่างๆกันไป ผลของมัน แบรนด์นี้โตด้วยความไว้วางใจอย่างต่อเนื่องจากโมเดลแต่ละรุ่น ในความเป็นจริง อัตตราการล้มเหลวของโมเดลก่อนหน้านี้ เท็ตซุจิน IV น่าอัศจรรย์ที่อยู่ในอัตรา 0.004% และสามารถที่จะมอบอาหารที่อร่อยได้ไม่ว่าจะในสภาพอากาศแบบใดๆ ที่คนหนึ่งอาจจะตกไปอยู่ในสภาพนั้น และแน่นอนว่า เท็ตซุจิน V ได้สืบทอดคุณภาพที่โดดเด่นนั้น และแม้แต่พัฒนาขึ้นไปจากมันอีก”
“การใช้พลังงานและ ราคาการดูแลรักษาที่คาดการณ์ไว้ล่ะ?”
“การใช้พลังงานโดยรวมค่อนข้างที่จะเยอะ แต่ค่าดูแลรักษาถูกทำให้น้อยที่สุดเนื่องจากมีฟังก์ชั่นบำรุงรักษาอัตนมัติโดยใช้เครื่องจักรนาโนเทคโนโลยี ฟิลเตอร์และตัวเครื่องของมันทั้งหมดถูกทำความสะอาดเมื่อมันเปลี่ยนไปสู่โหมดแสตนบาย มันทั้งหมดถูกทำอัตโนมัติ”
“เข้าใจแล้ว มันเป็นคุณสมบัติที่ดี หือห์”
“พี่พูดถูก มันไม่สำคัญว่ามันผลงานดีแค่ไหนถ้าการดูแลรักษามันยุ่งยาก พี่โอเคกับอัตราการใช้พลังงานมั้ยนะ ฮิโระ-ซามะ?”
“นั่นจะไม่มีปัญหา เครื่องพลังงานปฏิกรณ์ของเรามีพลังงานไฟเหลือให้ใช้”
เครื่องปฏิกรณ์ที่ติดตั้งอยู่บนกฤษณะเป็นโมเดลกองทัพเกรดสูงสุด มันมีน้ำพอใต้กระโปรงมัน
“ตอนนี้ มาไปที่การทดสอบจริงๆกัน มาเริ่มด้วยสูตรแฮมเบอร์เกอร์มาตรฐานจากตลับอาหารทั่วไปที่มีอยู่ในตลาด”
ขณะที่เขาพูด พนักงานร้านค้าใช้เท็ตซุจิน V และเริ่มทำเบอร์เกอร์ จริงๆแล้วแฮมเบอร์เกอร์เป็นแม่แบบอาหารที่เครื่องทำอาหารอัตโนมัติทุกเครื่องสามาารถที่จะทำได้ ตั้งแต่ทีแรก เครื่องทำอาหารอัตโนมัติเป็นปรินเตอร์ 3มิติ ที่สร้างอาหารโดยน้ำและปรุงของในตลับที่เต็มไปด้วยของเกี่ยวกับอาหารที่ถูกขจัดน้ำออกไปที่สร้างจากสาหร่ายชนิดหนึ่ง ไม่ว่าคุณสมบัติมันจะพิเศษขนาดไหน เจ้านี่ยังทำของพวกนี้ได้จากตลับอาหารที่ว่ามานั้น ดังนั้น ผลิตภัณฑ์ที่ได้ไม่ควรจะอร่อย…แต่…
“นั่นแม่งโคตรอร่อยเลย เวรเอ้ย! อะไรกันวะ!?”
“มันอร่อยจริงๆ…”
มีมิและผมช่ยไม่ได้นอกจากจะตอบสนอง เจ้านี่มันใช้ตลับอาหารเดียวกันกับยานของผมจริงๆเหรอ? รสชาติมันอร่อยเพียงพอที่จะทำให้คุณสงสัยเป็นอย่างอื่น เทียบกับเบอร์เกอร์ผลงานชิ้นเอกนี้ ทั้งหมดที่ผมกินมาก่อนมันอยู่ระดับเดียวกับเบอร์เกอร์เย็นๆที่ซื้อได้ตามถนนในราคาร้อยเยน มันไม่ต้องเทียบกันเลย
“เนื้อผิวของอาหารและรสชาติมันจะต่างกันอยา่งมากขึ้นอยู่กับวิธีที่ผสมวัตถุดิบ การอุ่น และการปรุงจากเอไอที่จดสิทธิบัตรที่ติดตั้งอยู่ในซีรี่ย์นี้สามารที่จะใช้ประโยชน์จากปัจจัยนี้ไปถึงผลที่ยอดเยี่ยม เพื่อที่จะสร้างรสชาติที่ประเสริฐแบบนี้”
“เข้าใจแล้ว… มีมิ เราจะซื้อเจ้านี่!”
“แต่มันแพงนะ”
“ราคาขายปลีกทั่วไปอยู่ที่ 48,000 อีเนลแต่ถ้าคุณซื้อตอนนี้ เราจะมอบให้คุณในข้อเสนอแนะนำสินค้าพิเศษที่ราคา 45,000 อีเนล! นั่นลดไป 3,000 ครับคุณลูกค้า และเราจะให้อุปกรณ์เสริมมากมาย ทั้งหมดที่ราคาต่ำอย่าง 45,000 อีเนล! และมันยังมาพร้อมประกันฟรี 3 ปี!”
“ว้าว! ได้เลยถ้างั้น เราจะซื้อเครื่องนี้แน่นอน”
“ขอบคุณมากที่อุดหนุนครับ”
จากนั้นเราทำการดำเนินการธุระของเรา และในที่สุด ทุกอย่างจากเครื่องทำอาหารอัตโนมัติ ไปถึงเครื่องกรองอากาศ และอุปกรณ์อื่นที่เพิ่มมาตฐาการใช้ชีวิตข้างในยานถูกแทนที่ด้วยผลิตภัณฑ์หรูหราจากมุซาชิโนะเทคจำกัด
ราคารวมไปถึง 300,000 อีเนล แต่ความสบายในสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยจะมีผลโดยตรงกับความเป็นอยู่ที่ดีของลูกเรือ เพราะมันเป็นอย่างนั้น เราตัดสินใจที่จะไม่ตัดเรื่องราคาไปและซื้ออุปกรณ์ที่ดีที่สุดที่ร้านค้าเสนอได้ นอกจากนี้ 300,000 อีเนลมันถูกกว่าหนี้ของมีมิและบัตรสิทธิการเดินทางไม่จำกัด กระเป๋าของผมจะไม่ดิ้นจากร่ายจากมากเท่านี้ แม้ว่าหลังจากจะรวมค่าเสื้อผ้ามีมิ เรายังมีประมาณสองล้านอีเนลเหลือเก็บอยู่
แล้วก็ เราออกเดินทางเพื่อไปรับรางวัลการปราบโจรสลัดวันนี้ด้วยเช่นกัน จำนวนของยานที่ผมยิงร่วงได้ระหว่างปฏิบัติการไม่กี่วันก่อน มียานเล็ก 42 ลำ และยานขนาดกลางห้าลำ รางวัลจากการฆ่าอย่างเดียวมันจะไปถึง 310,000 อีเนลแล้ว นั่นมันเพียงพอที่จะปิดการซื้อวันนี้ได้ แยกจากรางวัลค่าหัวที่ติดอยู่กับยานศึกขนาดของมันจะสร้างรายได้ให้ผมจำนวนรวม 480,000 อีเนลด้วยเช่นกัน บวกกับมีของที่เราสามารถจะเก็บมาได้จากโจรสลัดด้วย เพราะมีโลหะหายากอยู่บ้างในหมู่เสบียง ผมจินตนาารได้ว่ากำไรทั้งหมดจะค่อนข้างจำนวนมาก ผมกะคร่าวๆให้มันประมาณ 800,000 อีเนลประมาณนั้นพูดอีกอย่าง ผมสามารถที่จะได้มาคร่าวๆ 1,600,000 อีเนลผ่านภารกิจปราบโจรสลัด จากใจเลยนี่มันอยู่ในระดับที่มันทำให้ผมยิ้มอย่างไม่ได้ตั้งใจทุกครั้งเม่อผมคิดเกี่ยวกับมัน ผมช่วยไม่ได้นอกจากจะหัวเราะด้วยเช่นกัน ดงนั้นเมือพิจารณา 300,000 ที่ใช้พัฒนาบ้านและเสื้อผ้ามันถูกจริงๆ
เราก็ทำการเปลี่ยนเตียงในห้องของผมมันถูกเปลี่ยนเป็นเตียงที่ใหญ่พอที่จะนอนได้สองคน ผมไม่จำเป็นต้องสะกดเหตุผลออกมาจริงๆใช่มั้ย
โอ้ และระหว่างที่เราซื้อเตียง หน้าของมีมิแดงสดแะดูเหมือนจะปล่อยควันออกมาจากหัวเธอตอนไหนก็ได้ พูดจากใจแล้ว ผมก็รู้สึกค่อนข้างอายด้วย แต่เมื่อได้เห็นมีมิอยู่ในสภาพแบบนี้มันคุ้มค่ากับปัญหาทั้งหมด
หลังจากที่สั่งอุปกรณ์ของยานทั้งหมด เราตัดสินใจที่จะมุ่งหน้าไปที่กิลทหารรับจ้างเพื่อที่ะรับรางวัลจากภารกิจปราบใหญ่
ขอบคุณเงิน 100.48 บาท
ขอบคุณเงิน 100 บาท
เป้าหมายเดือน 7/66
ค่าเน็ต 200/200
ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 460/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord