ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 182 คนคลั่งไคล้แน่นอนว่ามีปัญหา
182 คนคลั่งไคล้แน่นอนว่ามีปัญหา
11 – 13 นาที เล่ม 6
ไม่ว่าอย่างไร เพราะผมถูกยั่วยุแล้ว ผมหันสายตาไปตั้งใจมองยานอวกาศตรีเซเรน่าสำหรับการสนับสนุนหลังบางอย่าง
เฮ้ ฉันควรรับมือกับเจ้านี่อย่างไรดี?
นั่นอะไรที่สายตาตั้งใจผมสื่อ
แก้มยานอวกาศตรีเซเรน่ากระตุกขณะเธอไอล้างคอและหันหาชายขุนนางหนุ่มพร้อมดาบเหน็บเอวผู้จ้องผมเขม็งพร้อมเส้นเลือดปูดอยู่บนหน้าผาก
“บารอนคริส ได้โปรดปล่อยมันไว้แค่นั้นได้ไหม? เขาคือทหารรับจ้างผู้ไม่ใช่ทั้งขุนนางของจักรวรรดินี้และไม่ใช่บริวารของมัน ในแง่หนึ่ง เขาเป็นเพียงแค่ผู้มาเยือนประเทศนี้ แม้ว่ามันเป็นเกียรติ ดังนั้น มันจะไร้เหตุผลสำหรับเราที่จะคาดหวังหนึ่งผู้จุดยืนเท่าเขาในการจะเสนอความเป็นบริวารกับตระกูลจักรวรรดิในฐานะบริวารของจักรวรรดิ”
“แต่ฉันคิดว่าฉันเคารพพอตัวแล้วนี่”
ยานอวกาศตรีเซเรน่าหันกลับมาหาผมพร้อมจ้องเขม็งรำคาญหลังจากผมแสดงความคิดเห็น มันดูเมือเธออยากให้ผมหุบปาก ได้ ได้ อย่างที่ปรารถนา คุณนายของผม
“อย่างไรก็ตาม คนนี้ได้รับเหรียญจู่โจมมปีกดาบเงินกับเหรียญไขว้ดาวชั้นแรกแล้ว เขาได้รับความดีงามสูงสุดแล้ว! ดังนั้น ฉันยอมรับความหยาคายของเขาไม่ได้ไม่สำคัญว่าอะไร”
แต่มันคือจักรวรรดิของนายนั้นผู้ให้รางวัลเหล่านี้กับผมโดยไม่ได้ปรึกษากับผมก่อน
คุณจะมาคาดหวังให้ผมซาบซึ้งเพราะรางวัลภเหล่านี้?
อะไรกัน! นั่นเป็นที่จักรวรรดิระดับจักรวาลทำงานกันอย่างไรหรือ? หืน ยิ่งใหญ่เสียจริง อึน
แต่นี่แย่ มันดูเหมือนยานอวกาศตรีเซเรน่าเสนอข้อโต้แย้งอันถูกต้องไม่ได้ในครั้งนี้ แต่ผมหวังว่าเธอจะพยายามมากกว่านี้ นั่นทำไมฉันเรียกเธอว่ามี ปัญหา ที่รักของฉัน ยานอวกาศตรี
“ขอโทษที่ฉันรบกวนนะ บารอนคริส สุดท้ายที่สุดแล้วฉันเป็นทหารรับจ้าง ทหารรับจ้างทำอะไรเพื่อรางวัล และไม่ใช่เพื่อคำขอบคุณและเกียรติ ในความเป็นจริง ฉันไม่รู้จักทหารรับจ้างคนให้ที่ทำอะไรเพื่อความขอบคุณ ท่าทางดีๆ หรือเกียรติเลยสักนิด ไม่เหมือนขุนนางจักรวรรดิเหมือนตัวนายผู้ใช้ชีวิตอยู่บนรายได้จากภาษีของดินแดนของนาย พวกเราเหล่าทหารรับจ้างขึ้นอยู่กับรางวัลหลังจากทุกงานสำเร็จเพื่ออาหารมาวางไว้บนโต๊ะ พูดอีกอย่างหนึ่ง ถ้าไม่มีรางวัล เราจะไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่ได้
“อะไร–……!?”
บารอนคริสเปลี่ยนเป็นไร้คำพูดหลังจากผมพูดคำของผม ในความเป็นจริง มันไม่ใช่แค่เขาเท่านั้นผู้ปิดปาก ขุนนางรายล้อมทั้งหมดก็กลายเป็นเงียบด้วย
“ตั้งแต่แรก อะไรตรงๆที่นายคาดหวังกับทหารรับจ้างเหมือนฉัน ลอร์ดบารอน? ฉันเพียงแค่ทหารรับจ้างผู้โชคดีผู้สามารถชิงโอกาสเพื่อได้รับคุณงามความดีบางอย่างและถูกมอบรางวัลสำหรับพวกมั่น นั่นทั้งหมด ฉันมั่นใจว่าไม่มีคนผู้จริงๆแล้วจะเชื่อว่าคนต่ำต้อยอย่างฉันผู้ปลุกไฟจิตวิญญาณรักชาติสำหรับจักรวรรดิหลังจากได้รับรางวัลเหล่านี้ ถูกมั้ย?”
“มรึกกก……”
บารอนคริสไร้คำพูดต่อไปขณะเขาแยกเขี้ยว มาใส่มันอีกถ้าอย่างนั้น
“ถ้านายประเมินฉันอย่างยุติธรรม ฉันน่าจะเสนอการรับใช้กับจักรวรรดิต่อ นายเห็นได้ว่านี่คือการหาเกียรติของทหารรับจ้าง นี่คืออะไรซึ่งฉันหมายถึงโดยคำพูดก่อนหน้า เจ้าหญิงลูเซียด้าผู้ฉลาดน่าจะสามารถเข้าใจแล้วว่าฉันมาจากไหนและนั่นทำไมเธอไม่ได้ปฏิบัติกับการทำตัวของฉันก่อนหน้าด้วยความชัง”
“นนนนุ……”
มันจริงที่ว่าเจ้าหญิงลูเซียด้าไม่ได้ตำหนิผมสำหรับพฤติกรรมผมก่อนหน้า ดังนั้นเจ้าขุนนางนิสัยแย่เสนอการตอบโต้อะไรไม่ได้ หรือ ไม่ใช่ผมสำควรถูกทำเป็นเหมือนวิสเคานต์เืมื่อผมได้รับรางวัลดาวทองใหม่ๆเงางามนี้หรือ? ทำไมบารอนยังตัดสินใจจะเอะอะล่ะเนี่ย?
“นั่นควรจะพอแล้ว บารอนคริส”
เสียงสง่างามและเป็นทางการก้องสะท้อนผ่านห้องโถง และชายผู้เป็นแหล่งที่มาของเสียงเดินสู่ข้างหน้า เขาค่อนข้างสูงแหละหุ่นค่อนข้างดี เส้นผมทั้งหมดของหัวเขาสีเงินคั่นด้วยสีดำค่อนข้างโดดเด่น ตาของเขาคมเหมือนเหยี่ยว และบนเอวเขาแขวนดาบสองเล่มอันออกให้ขุนนางที่ดูคล้ายๆกับกับของผม
“อุ่เก่ะ”
“นายดูเหมือนจะสบายดี กัปตันฮิโระ”
“อ-อ่ะฮ่าฮ่า…… ผมดีใจที่ได้เห็นคุณอีกครั้ง เอิร์ลดาเลนวาลด์”
หนึ่งผู้ปรากฏจากฝูงชนคือปู่คริส เอิร์ล อับราฮัม ดาเลนวาลด์ ผมใจเย็นไม่ได้จริงในการอยู่หน้าคนนี้ด้วยเหตุผลบางอย่าง พื้นฐานแล้ว เขาเป็นประเภทเงียบๆ และเขามีบรรยากรเด่นว่ากดดันเกี่ยวกับเขาเนื่องจากสีหน้าโกรธตลอดที่มี่ไม่จบ
“ฉันขอชื่นชมสำหรับการไม่หวั่นไหวในหน้าที่อันแสดงถึงความภักดีในฐานะขุนนางของจักรวรรดินี้ แต่เพราะเจ้าหญิงลูเซียด้าอนุญาติการทำตัวแบบนั้นแล้วจากแขกผู้มีเกียรติ มันจะดีที่สุดสำหรับนายที่จะปล่อยไปด้วย ไม่คิดอย่างนั้นเหรอ?”
“คุณจะสื่อว่าการกระทำของผมต่อต้านกับพระนางเหรอ เอิร์ลดาเลนวาลด์
“มันเป็นความจริงที่พระนางจักรวรรดิไม่ตอบโต้กัปตันฮิโระสำหรับการกระทำของเขา นั่นคือทั้งหมดที่ฉันพยายามพูด”
เอิร์ลดาเลนวาลด์มอบคำพูดของเขาระหว่างจ้องเขม็งเป็นมีดใส่บรอนคริส ในกลางบรรยากาศตึงเครียดเช่นนี้ คนที่สาม ไม่ คนที่สี่เข้ามาแทรกแซง
“ฉันขอโทษที่เข้ามารบกวน แต่พระองค์ จักรพรรดิ หวังว่าจะได้เจอกัปตันฮิโระกับลูกเรือของเขา”
มันคือพ่อเอลม่า วิสเคานตน์เอลด์มัวร์ผู้แทรกเข้ามาสู่ที่เกิดเหตุ ทำไมเขาคือหนึ่งผู้ถูกแต่งตั้งให้มาเรียกเรา? จักรพรรดิพบเกี่ยวกับสถานการณ์ของเอลม่าเมื่อเขาสืบและให้พ่อเอลม่าเป็นตัวแทนเนื่องจากนั่นหรือ? เพราะทั้งหมดทหารรับจ้างแบบผมไม่มีความคิดเกี่ยวกับการทำงานแบบการเมืองภายในสภาจักรวรรดิ เห็นว่าเขาทำงานให้สำนักงานกิจการภายใน ดังนั้นนั่นต้องเล่นบทบาทใหญ่
“อะไร…… พระองค์เหรอ!?”
“นายไมถือถ้าฉันนำพวกเขาไป ถูกมั้ย?”
“……แน่นอน”
สำหรับคนคลั่งไคล้จักรพรรดิและตระกูลจักรวรรดิเหมือนบารอนคริส ไม่มีทางเลือกนอกจากยอม
เอิร์ลดาเลนวาลด์ก็ถอยกลับไปด้วย
“กัปตันฮิโระ”
“ครับ”
“คริสอยากเจอนายอีกรั้ง ได้โปรดมาบ้านเราในเมืองหลวงจักรวรรดิเมื่อนายมีเวลา”
“ครับ”
“อุมุ”
เอิร์ลดาเลนวาลด์พยักหน้าคมๆแล้วจากห้องโถงไปด้วยก้าวเท้าสง่างาม เขาตรงๆถึงประเด็นเหมือนเคย
…… แต่บางทีนิสัยกร้านๆของเขาจริงๆแล้วคือหนึ่งในเหตุผลว่าทำไมเขาล้มเหลวที่จะหยุดความขัดแย้งระหว่างลูกชายของเขาเอง
“มันเป็นอย่างนั้นแหละ ยานอวกาศตรี”
“อืม ไปเลยสิ……”
ยานอวกาศตรีเซเรน่า ผู้ไม่ได้มีประโยชน์อะไรในการหยุดบารอนคริส
ไล่เราอย่างเหนื่อยหน่าย แม้ว่าเธอเป็นูกสาวของมาร์ควิส ผมเดาว่าอิทธิผลของเธอยังจางไปเมื่อเทียบกับหัวหน้าตระกูล
“นายไปรู้จักเอิร์ลดาเลยวาลด์ได้ยังไง?”
“เอ่อ เราเจอกันเนื่องจากงาน ผมว่า”
ขณะเราตามหลังวิสเคานต์เอลด์มัวร์ จู่ๆเขาหยุดแและถามผมเกี่ยวกับความสัมพันธ์กับเอิร์ลดาเลนวาด์ แต่อะไรทั้งหมดที่ผมตอบได้คือท่าทางคลุมเคลือ เราเจอเขาเนื่องจากความขัดแย้งของตระกูลเขาหลังจากทั้งหมด และเราก็มีความรับผิดชอบที่ต้องไม่เปิดเผยข้อมูลของงานอันเราได้รับเพื่อเคารพความเป็นส่วนตัวของลูกค้าของเรา
“ฟุมุ…… ยังไงซะ ไม่สำคัญ ทำให้มั่นใจว่าตามหลังฉันมา”
เราออกจากสถานที่จัดงานพิธีกับพ่อของเอลม่า วิสเคานต์เอลด์มัวร์ในการนำ เมย์ผู้นั่งใกล้กำแพงก็ยืนขึ้นและตามหลังเราอย่างเรียบร้อย คำนับขุนนางผู้ดูแล เธอทุ่มเทจริงจังเลย
“ฉันล่ะตกใจก่อนหน้านี้ จริงๆแล้วฉันกังวลว่าเขาจะฟันโดยไม่ยั้งมือเลยรู้ไหม”
“แน่นอนเขาจะไม่ทำอย่างนั้นหรอก…… ไม่สำคัญว่าขุนนางฝ่ายวาดดาบเหล่านั้นอยากเป็นข่าวหน้าหนึ่งมากแค่ไหน พวกเขาจะไม่กล้าลงดวลโดยไม่มีเหตุผลดีๆ แต่มันจะเป็นเรื่องต่างไปถ้านายทำเจ้าหญิงลูเซียด้าโกรธ
“ขุนนางน่ากลัวจริง ฮิโระซามะ”
“ฉันก็ไม่เก่งกับขุนนางด้วยรู้ไหม”
เอลด์มัววผู้เดินนำหน้าผม ชำเลืองกลับมาหลังจากได้ยินเราคุยกัน
“พ่อที่รักคะ?”
“ฉันเข้าใจ ได้เลย มิลฟี่กับเอลฟินพูดฝังหัวให้พ่อฟังเกี่ยวกับเรื่องของลูกแล้ว และดังนั้นเอง มันไม่เหมือนว่าลูกจะจากตัวเองจากเขาได้ ถูกไหม?”
“ย-ยังไงซะเป็นอย่างนั้นล่ะค่ะ”
“ฮ่าาาาา〜……”
หลังจากได้ยินการตอบของเอลม่า
ไหล่เอลด์มัวรห่ออย่างสลดใจขณะเขาถอนหายใจใหญ่ นั่นค่อนข้างการตอบสนองหนึ่งเลยนะ มีอะไรหรือ?
“เอ่อ มีมิ พวกกเขาพูดเรื่องอะไร?
“เอ๋!? อ-อืม……. เอ่อ เอลม่าซังน่าจะบอกพี่ด้วยตัวเองแหละ ฮิโระซามะ”
“จริงๆเหรอ?”
“อุเหว๋!? ช-ใช่ นั่นถูกแล้ว”
หน้าของงมีมิกับเอลม่าแดงด้วยเหตุผลบางอย่าง และเอลด์มมัวร์มองผมพร้อมสีหน้าใกล้เคียงกับการหลั่งน้ำตาเป็นเลือด เฮ้ย เดี๋ยวก่อน ทำไมพ่อเอื้อมไปหยิบดาบล่ะเนี่ย? นิ่ง เอลด์มัวร์ นิ่ง
เมื่อพิจารณาการตอบสนองของ มีมิ เอลม่่า และเอลด์มัวร์ด้วยกันกับการสื่อแย่ๆว่าเอลม่าจะจากข้างผมไปไม่ได้แม่เธออยากจะทำ ผมไปจบการทำอะไรกันแก้ไม่ได้หรือบางอย่างหรือ?
ฟุมุ?
“อย่าบอกนะว่าฉันไปทำให้เธอท้ะ– บ่ะฟฟฟฟู่!?”
“แน่นอนว่าไม่!!”
“แล้วเธอต่อยฉันทำไมเล่าถ้าอย่างนั้น!?”
ผมจบที่การกินหมัดต่อยท้องเต็มแรงจ่กเอลม่า
เธอทำการต่อยตัวสมบูรณ์แบบได้ยังไงระหว่างใส่ชุดอยู่ดี? แต่… หืม ถ้าอย่างนั้นเธอยังไม่ได้ท้อง เข้าใจแล้ว?
อืม บางทีมันเป็นบางอย่างเกี่ยวข้องกับชีววิทยาของเอลฟ์อวกาศ มันดูเหมือนเธอจะบอกผมทีหลัง ดังนั้นผมเดาว่ามันไม่เป็นไร แต่ผมแน่ใจว่าเมย์จะบอกเหตุผลผมถ้าผมถาม
แต่เพราะเอลม่าบอกว่าเธอจะบอกผมเอง มันน่าจะดีกว่าถ้าผมรอ
หลังจากการพักยกสั้นๆ เราตามเอลด์มัวร์ไปต่อจนเราไปถึงสถานีรถไฟรางทาเดี่ยวความเร็วสูง และขึ้นมันเพื่อเดินทางเข้าไปในปราสาทจักรวรรดิ
“จากตรงนี้ไป นายจะได้เป็นพยานปราสาทจักรวรรรดิจริง พูดอีกอย่าง เราจะเข้าไปบริเวณกลางอันไว้สำหรับตระกูลจักรวรรดิและพระองค์ จักรพรรดิ”
“เข้าใจแล้ว”
เราลงรถไฟและผ่านประตูรั้วที่เต็มไปด้วยยามจักรวรรดิติดดาบ อย่างคาดกับที่ซึ่งจักรพรรดิจักรวรรดิกรากันอาศัยอยู่ การรักษาความปลอดภัยแน่นหนาอย่างสูงสุดยอด เราถูกบอกให้ฝากอาวุธเราทั้งหมด ณ ประตูรั้วและเครื่องจำกัดสมรรถนะถูกติดอยู่บนการทำงานของเมย์ด้วยเหมือนกัน ขณะที่ผลลัพธ์ ความสามารถเมย์ถูกลดลงเหลือมนุษย์ธรรมดา
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าความสามารถเธอได้ลดลง พวกเขาทำอะไรกับเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อและโครงกระดูกอันสร้างมาจากอัลลอยใต้ผิวหนังประดิษฐ์ของเธอไม่ได้ ดังนั้นเธอค่อนข้างทนทาน
“ห-หนูเริ่มประหม่าแล้ว”
“ใช่ ฉันก็ด้วย”
“เข้าใจแล้ว แค่พยายามใจเย็น สองคน”
“แต่ทำไมพี่ไม่เป็นไรล่ะ ฮิโระซามะ……?”
“พี่เดาว่า พี่ยังไม่เข้าใจสถานการณ์ เพราะตำแหน่งอีกฝ่ายมากเกินไป”
เพราะทั้งหมดอีกฝ่ายเป็นบุคคลทรงพลังผู้ควบคุมส่วนหนึ่งของกาแล็กซี… ผมควรจะระวังไม่โพล่งอะไรซึ่งฟังดูหยาบคายออกไปดีกว่า
ผมอาจเป็นคนระดับทองคำขาวที่ดีเท่ากับวิสเคานต์ตอนนี้ แต่จักรพรรดิคือผู้บัญชาการสูงสุดของทั้งกองทัพจักรวรรดิ ความต่างในตำแหน่งของเรานั้นไกลเกินไป
ขณะผมเตือนตัวเองอย่างซ้ำๆว่าอย่างปากพล่อย ในที่สุดเราก็มาก่อนหน้าประตูอันตกแต่งไม่ธรรมดาที่มอบบรรยากาศรราชวงศ์ที่งดงาม นี่น่าจะเป็นห้องเข้าเฝ้าหรือบางอย่าง
ใหเราได้เข้าไปถ้าอย่างนั้น จักรพรรดิเป็นมิตรและเป็นคนอดทน แต่พยายามอย่างเต็มที่ในการจะไม่พูดอะไรหยาบคายออกไป ได้มั้ย?”
“รับทราบ”
“ค่ะ”
“ค่ะ หนูเข้าใจ พ่อ”
จากนั้นเออลม่าชำเลืองมาทางผม เธอน่าจะกังวลเกี่ยวกับผม ได้เลย ฉันเข้าใจ มันจะไม่เป็นไร เพราะทั้งหมดฉันเป็นผู้มอบงานดีเมื่อมันจำเป็น
แปลโดย: wayuwayu
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
ได้โปรดโดเนทสนับสนุนผู้แปล ติดตามข่าวสาร สปอนเซอร์ตอน ช่องทางติดต่อ Facebook : wayuwayu แปล / X : @wayutl
