ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 206 สัญญานเอสโอเอส
206 สัญญานเอสโอเอส
“หนูจบที่การให้พี่ทั้งหมดเห็นอะไรที่ไม่น่าดู”
“ไม่มีประโยชน์ที่จะพยายามเอาเรื่องอื่นมากลบแล้วน่า รู้มั้ย”
“……”
“โอ้ย โอ้ยย! พี่ขอโทษ เข้าใจมั้ย”
คริสผู้หน้าแดงเริ่มตีผมซ้ำๆด้วยหมัดกำน่ารักๆของเธอ เอาน่า เอาน่า มันเป็นความผิดพี่ที่พูดบางอย่างไม่อ่อนไหว ดังนั้นใจเย็นนะ คุณนายครับ
“ยังไงซะ ฉันพูดอะไรได้ล่ะบอส เพราะนั่นเป็นอย่างนั้น ทำไมไม่แค่เอาใจเธอสุดโต่งไปเลยล่ะ?”
“แต่น้องเอาเขากลับไปบ้านไม่ได้นะ”
ขี้เมาสองคนแหย่คริสด้วยรอยยิ้มเยาะใหญ่บนใบหน้าพวกเธอ หยุดนั่นได้มั้ย? คริสจังยังเด็ก ดังนั้นนั่นไม่ได้เด็ดขาด ดังนั้นได้โปรดหยุดแหย่เธอ
“อย่อยจาง”
“มุมุ การควบคุมไฟของเชฟนั้นก็ค่อนข้างพิเศษ……”
เพราะคริสกลับไปเป็นปรกติของเธอแล้ว มีมิและวิสเกอร์เริ่มกินอาหารกันเอง จานอาหารทั้งสองของพวกเธอเป็นชุดชิมสเต็กเนื้อบางอย่าง เนื้อซึ่งถูกใช้เนื้อคล้ายกับเนื้อวัว และมันดูเหมือนสัตว์มันถูกนำเข้ามาสู่โคแม็ต III จากดาวเคราะห์อื่น แผนสำหรับการเลี้ยงมันเป็นปศุสัตว์กำลังทำอยู่แล้ว เข้าใจแล้ว ดังนั้นแทนที่จะพัฒนาดาวเคราะห์นั้นต่อไปเรื่อยๆ พวกเขามีแผนที่จะเลี้ยงสัตว์พื้นที่แทน
เพราะทั้งหมดเนื้อถูกพิจารณาว่าเป็นของชั้นสูงอย่างเป็นธรรมชาติ ณ ที่สุดของวัน ทั้งหมดมันเกี่ยวกับเงิน หือ
“มันดูเหมือนน้องถูกบีบเข้ามุมก่อนหน้า แน่ใจว่าไม่เป็นอะไรแล้วตอนนี้”
ใช่และเมื่อเราสามารถผ่านขั้นตอนเริ่มต้นของโครงการบุกเบิก หนูแน่ใจว่างานหนูจะดูแลง่ายกว่า และนี่จะเป็นการฝึกที่ดีและยกทักษะเจ้าหน้าที่ของด้วยเหมือนกัน”
“แต่ไม่ใช่นั่นพวกเธอทั้งหมดชินกับงานทั้งหมดที่ถูกยัดลงมาใส่เหรอ……?”
“ฮ่าฮ่าฮ่า……”
แสงหายไปจากนัยน์ตาคริสอีกครั้ง
เอาน่า เอาน่า พี่ขอโทษทีพูดบางอย่างไม่อ่อนไหวอีกครั้ง
อ่ะนี่ พี่ไม่แน่ใจว่าไข่แบบไหนที่พวกเขาใช้แต่ทามาโกะยากินี้ดูอร่อยพอ
“มันไม่เหมือนว่าเราช่วยงานน้องได้ตรงๆ คริส…… แต่ ยังไงซะเธอมาหาเราทั้งหมดได้หลังจากนั้นและให้ตัวเองได้ถูกเอาใจ”
หรือ ผมคิดว่าไม่มีคนอื่นที่จะเอาใจทำแบบนี้ยกเว้นเรา
ใช่ ไม่มีหรอก พ่อแม่ของเธอได้เสียไปแล้ว และปู่เธอเอิร์ลดาเรนวาลด์ จำเป็นต้องปกครองที่เหลือของดินแดนและอยู่บนระบบดาวเพื่อนบ้าน ผมคิดว่าเธอมีแม่บ้านผู้บริการเธอตั้งแต่เธอยังเด็ก แต่มันไม่เหมือนว่าพวกเธออยู่ในตำแหน่งที่เอาใจคริสได้ เพราะทั้งหมดพวกเธอเหมือนลูกน้องคริส
“นั่นมากกว่าพอแล้วสำหรับหนู”
จากนั้นคริสพิงหลังมาทางอกผมและผ่อนคลาย
แม้ว่าพวกเธอสนิทกันค่อนข้างดี เพราะเธอทำอะไรเหมือนอย่างนี้โดยไม่ได้สนใจการตอบสนองของมีมิและคนอื่นๆ ตัวเธอเองต้องเหนื่อยหมดแรงแล้วแน่หือ
“พูดถึงแล้ว มีแผนอะไรในวันต่อๆไป ฮิโระซามะ?”
“โอ้ แค่เหมือนเดิม เราจะซุ่ม, ต้อนให้จนมุม, และขยี้โจรสลัดเหมือนที่เราเคยทำมาก่อนจริงๆแล้วเราขยี้ไปประมาณห้าสิบหรือประมาณนั้นให้ผ่านไปไม่กี่วันเหล่านี้”
“นั่นเป็นผลที่น่าทึ่ง! จริงๆแล้ว จำนวนของการปราบโจรสลัดได้เพิ่มขึ้นอย่างมั่นคงหลังๆ”
“เฮฮ๋? ถ้าอย่างนั้นมันอยู่บนแนวโน้มขาขึ้นอย่างนั้นเหรอ?”
“ตอนนี้ มันดูเหมือนเป็นอย่างนั้น”
“เข้าใจแล้ว ถ้าเป็นอย่างนั้น พี่คาดว่าพวกมันกำลังพากันมาจากด้านนอก”
โจรสลัดเป็นพวกก่อกวนสำหรับยานพลเมืองไม่ว่าจะที่ไหน แต่นี่ไม่ใช่เกม ดังนั้นมันไม่เหมือนว่าโจรสลัดจะผุดเกิดขึ้นมาโดยอัตโนมัติ ถ้าเราล่ามันต่อไป จำนวนของพวกมันผูกอยู่กับการลดลง ถ้ามันยังคงเพิ่มขึ้นแทน ถ้าอย่างนั้นนั่นหมายถึงการเพิ่มจำนวนฉับพลันของโจรสลัดจากข้างนอกของระบบดาวเหนือกว่าอัตราการปราบปัจจุบัน อย่างน้อยสำหรับตอนนี้
“บางทีองค์กรโจรสลัดค่อนข้างใหญ่สามารถแอบตัวเองเข้ามาในระบบดาว พี่คิดว่ามันจะดีกว่าที่จะให้ความสนใจใกล้ชิดกับเรื่องนี้”
“ให้ความสำคัญกับมัน หือ พูดกันแบบใช้เหตุผล การกระทำอะไรที่เราทำได้?”
คริสมองผมอย่างเอ็นดูและถาม ฟุมุ อะไรที่ทำได้หรือหือ
“อย่างแรกพี่คิว่ามันจะดีกว่าที่จะทำการเตรียมการเพื่อที่หนูจะเดินทัพกองกำลังใหญ่บนการแจ้งสั้นๆ กลุ่มโจรสลัดใหญ่ชอบที่จะเก็บของหลังยิงและลักพาตัวทาสข้างในฐานที่ซุ่มซ่อนอย่างดี เมื่อทันทีที่ฐานถูกหาเจอ น้องควรจัดตั้งการบุกโจมตีขนาดใหญ่เพื่อกำจัดมัน”
“เข้าใจแล้ว พูดอีกอย่างมันจะดีกว่าที่จะมีส่วนหนึ่งของทหารรับจ้างและทัพเรือจักรวรรดิพร้อมสำหรับการส่งออกงานใหญ่ในการแจ้งสั้นๆในความคาดการณ์ถึงปฏิบัติการระดับใหญ่ที่จะมาถึง ถูกต้องมั้ยคะ?”
“นั่นแหละพื้นฐาน แต่มันจะไม่ได้ถ้าการป้องกันดาวเคราะห์กลายเป็นบางลงมากเกินไปเป็นผลลัพธ์ของการส่งออกไปทำงานเยอะ ดังนั้นน้องก็จะต้องจัดการคัดแบ่งกองกำลังที่มีพร้อมเข้าสู่ความคิดก่อนอนุญาตการบุกขนาดใหญ่”
“เข้าใจแล้ว……”
“มันจะดีที่สุดถ้าน้องพูดเกี่ยวกับนี่ด้วยกันกับเอิร์ล พี่มอบคำแนะนำในจุดยืนของทหารรับจ้าง และลอร์ดอย่างเขาอาจมีความคิดเห็นต่างกันด้วยเหมือนกัน”
“ปรึกษากับปู่…… ค่ะ พี่พูดถูก หนูจะพูดกับปู่เขาพรุ่งนี้”
คริสดูเหมือนหยุดและคิดไปไม่นาน แต่เธอพยักหน้าเห็นด้วยไม่นานหลังจากนั้น แม้เธอได้อยู่ในการดูแลโครงการบุกเบิกดาวระดับดาวเคราะห์อาจเป็นการทดสอบสำหรับเธอเพื่อให้เธอมีคุณสมบัติมากขึ้นในการเป็นลอร์ดและผู้สืบทอดสู่เอิร์ล ไม่มีเหตุผลสำหรับเธอที่จะยืนกรานกับการทำทุกอย่างสำเร็จด้วยตัวเธอเอง
เพราะทั้งหมด เอิร์ลดาเรนวาลด์และคริสกำลังแบกภาระชีวิตของพลเมืองทั้งหมดใต้พวกเขา
“ฉันคิดว่ามันไม่ดีที่จะพูดเกี่ยวกับงานในเวลาแบบนี้ รู้มั้ย?”
“แต่ฉันพูดกับคริสไม่ได้จริงๆเกี่ยวกับอะไรๆนอกเหนือจากนี้”
เพราะทั้งหมดคริสจะกลายเป็นเคาน์เตรสในอนาคต แม้ว่าผมเป็นผู้ได้รับรางวัลดาวทองและทหารรับจ้างระดับทองคำขาวมันไม่เหมือนว่าผมคุยกับเธอท่าทางตรงๆได้ โดยเฉพาะเมื่อเราอยู่ที่สาธารณะ
“หืม? ยังไงซะ ไม่แน่ เธอก็ถูก แต่อย่างน้อยพยายามพูดเกี่ยวกับหัวเรื่องนอกจากอะไรเกี่ยวข้องกับงาน เข้าใจมะ”
“หัวเรื่องอะไรล่ะ? มันไม่เหมือนว่าเราทำอะไรน่าเอามาพูดกันหลังๆ”
พื้นฐานแล้ว เราแค่ลาดตระเวนทั่วระบบดาวและล่าโจรสลัดเหมือนอย่างเคย
“เมื่อมาคิดดูแล้ว พี่สนิทกันดีกับเจ้าหน้าที่สื่อบนยานพี่มั้ย ฮิโระซามะ?”
“โอ้ พวกคนเหล่านั้นน่ะเหรอ พวกเขา–”
หลังจากนั้น เราพูดกับคริสเกี่ยวกับคนของสื่อขณะเรากินเต็มท้องและหัวเราะกับเรื่องของเธอเกี่ยวกับคำร้องแปลกๆที่เธอได้ในไม่กี่วันที่ผ่านมา อะไรที่น่าสนใจที่สุดนั้นมาจากคนเดียวที่ถูกกำหนดให้อยู่ในบริเวณอยู่อาศัยสำหรับคู่รักที่กำลังเดทและแต่งงานโดยความผิดพลาด…… เนื้อหาของคำร้องคือ ‘มันเจ็บปวดมากไปที่ได้เห็นคู่รักเหล่านี้อยู่รอบผม… ได้โปรดช่วยด้วย ผมขอร้อง’ หรือบางอย่างแบบนั้น
–วันต่อมา เมื่อเรากินข้าวเย็นกันเสร็จ คริสได้ถูกนำไปบ้านโดยผู้คุ้มกันส่วนตัวของเธอจากตระกูลดาเรนวาลด์ผู้มาเพื่อรับเธอ เมื่อเรากลับไปสู่บัวดำด้วยตัวเราเอง เธอส่งข้อความมาให้ผมพูดว่าเธอได้ไปถึงบ้านอย่างปลอดภัยด้วยเหมือนกันและขอบคุณพวกเราทุกคนสำหรับอาหารค่ำอันมหัศจรรย์ ซึ่งทำให้เราโล่งใจ
และดังนั้นเอง เราใช้เวลาวันของเราส่วนใหญ่ทำงานทหารรับจ้าง
เราออกศึกด้วยกฤษณะเพื่อลาดตระเวนและเก็บกวาดระบบดาวโคแม็ตและเรียกบัวดำมาเมื่อไหรก็ตามที่เราเสร็จการล่าเพื่อรับมือกับการเก็บของ
ทำไมเราต้องจัดการอะไรแบบนี้อย่างนั้นหรือ? เอาน่าพวกคุณ เราใช้บัวดำเป็นเหยื่อล่อโจรสลัดเหมือนเราเคยทำไม่ได้เพราะเรามีบุคลากรสื่ออยู่บนยานด้วยรู้ไหม……
การแนะนำตัวหุ่นยนต์ต่อสู่โปรแกรมล่วงหน้าทำได้อย่างดีเยี่ยมในการเพิ่มการป้องกันภายในบัวดำ แต่ผมไม่ได้อยากจะสร้างโอกาส
“ฮิโระซามะ! หนูจับสัญญานเอสโอเอสได้!”
“อืม นั่นกระทันหัน”
ไม่นานหลังจากออกจากโคโลนีโคแม็ตไพร์มบนการออกศึกของเรา เราจับสัญญานเอสโอเอสได้กระทันหัน
เห็นว่า มันจากยานโดยสารพลเมืองอันถูกโจมตีโดยโจรสลัด
“เราจะมุ่งหน้าตรงไปเลย บอกพวกเขาว่าเรามาเป็นผู้ช่วยเหลือเร็วที่สุดเท่าที่เราทำได้ ให้บัวดำรีบไปที่นั่นด้วย”
“รับทราบ!”
หลังจากมอบการเหลียวข้างให้มีมิขณะเธอใช้งานเครื่องต้นทาง ผมให้กฤษณะมุ่งหน้าไปสู่แหล่งที่มาของสัญญานขอความช่วยเหลือ มันไกลจากตำแหน่งเรานิดหน่อย และมันจะใช้เวลาประมาณห้านาทีก่อนเราไปถึง
“มันดูเหมือนไม่มียานอื่นใกล้ๆที่มุ่งหน้าไปเพื่อสนับสนุนได้บนการแจ้งเตือนสั้นๆ หนูจะส่งข้อมูลและพิกัดสัญญานสู่โคโลนีโคแม็ตไพร์มเผื่อไว้”
“แน่นอน เอาเลยแล้วทำนั่น”
มันเป็นไปได้มากว่าเราจะสามารถสรุปสถานการณ์นี้ก่อนยานอื่นมาช่วยเหลือ แต่เราอาจต้องการความช่วยเหลือบางอย่างเกี่ยวกับการลากยานพลเมืองกลับไปหรือการดูแลผู้ได้รับบาดเจ็บ มันจะดีกว่าที่จะยื่นคำร้องขอการสนับสนุน
“เราจะมุ่งหน้าไปเพื่อช่วยเหลือยานโดยสารพลเมืองจริงๆเหรอ? มันดูเหมือนนี่เป็นวัตถุดิบถ่ายทอดที่ดี”
“พวกคุณนี่มันจริงๆเลยนะ……”
หนึ่งพูดนั่งที่นั่งปืนสั้นข้างในห้องนักบินกฤษณะวันนี้คือเนียของเนียโตะฟลิกซ์ เธอเตรียมอุปกรณถ่ายทอดเธออย่างตื่นเต้น อืม เพราะทั้งหมดมันเป็นงานเธอ ดังนั้น ผมพูดอะไรหนักๆเกินไปไม่ได้
“เราจะไปถึงที่เกิดเหตุในไม่นาน มันอาจจะลำบากหลังจากนี้ ดังนั้นทำให้มั่นใจว่าคาดเข็มขัด
“อายอาย ท่าน!”
ผมเลิกใช้งานหน่วยขับครส.หลังจากได้ยินการตอบอย่างมีกำลังใจเต็มที่จากเนียและสายแสงจากหมู่ดาวข้างนอกกลายเป็นอยู่กับที่อีกครั้ง
และทันทีเมื่อเรามาถึง เราถูกทักทายด้วยฉากแห่งยานโดยสารขนาดใหญ่พร้อมด้วยเครื่องขับดันหลักถูกทำลายถูกตีขนาบโดยยานโจรสลัดประเภทกลางสองลำจากทั้งสองข้าง ยานโจรสลัดประเภทเล็กมากกว่าสิบมุ่งหน้าเร็วมาที่เราเพื่อสกัดกั้น
“มามอบการต้อนรับอบอุ่นให้คนพวกนี้กันเถอะ!”
ผมใช้งานระบบอาวุธและเริ่มทำการเคลื่อนที่ต่อสู้ทันที
“ยานโจรสลัดประเภทกลางสองลำและประเภทเล็กสิบสี่ลำถูกยืนยัน! มันดูเหมือนพวกเขาขึ้นยานโดยสารแล้ว”
“มาขยี้พวกกระจอกก่อนเถอะ! แต่ให้แน่ใจว่าจับตามองการเคลื่อนไหวของยานประเภทกลางไว้!”
“ค่ะ”
ผมรับหน้ากับยานโจรสลัดประเภทเล็กตรงๆและดิ่งตรงสู่ขบวนแถวของพวกมันผมยิงยานหนึ่งลำตกทันทีด้วยปืนใหญ่ยิง เราถูกเล็งเป้าโดยปืนใหญ่เลเซอร์และชุดปืนใหญ่ของอีกยาน แต่พวกมันไม่แม้แต่จะสามารถสร้างรอยขนแมวลงไปบนโล่กฤษณะ มันจะใช้ปาฏิหาริย์สำหรับพลังการยิงของยานโจรสลัดประเภทเล็กเพื่อดับโล่กฤษณะ
ทันทีเมื่อผมผ่านยานโจรสลัดไป ผมปิดการช่วยเหลือการบินลงและใช้เครื่องขับควบคุมความสูงต่ำเพื่อหันหน้ากฤษณะกลับจากนั้นเร่งเครื่องกฤษณะอีกครั้งเพื่อยิงโจรสลัดจากข้างหลัง
『ไอ้บัดซบนี่……!? แยกออก!』
หนึ่งในโจรสลัดได้รับรู้ว่าผมล็อกพวกมันจากข้างหลังและมอบคำสั่งที่ตัดสินใจดีให้พวกมันแยกย้ายออก
เข้าใจแล้ว? ถ้าอย่างนั้นพวกมันมีผู้บัญชาการดีหือ
『ว้าาาา!? โล่ของช้าน!? ม่ายยยยยย!?』
แต่มันไม่ง่ายที่จะเอาชนะความต่างในพลังและสมรรถนะอันท่วมท้น หน้าพลังการยิงของปืนใหญ่พัลส์เลเซอร์ลำกล้องใหญ่สี่กระบอกของเราและแผ่นเกราะของยานโรสลัดนั้นคล้ายกับกระดาษและถูกยิงทะลุอย่างง่ายๆ ยิงโดนตรงทีเดียวคือทั้งหมดที่ต้องใช้เพื่อดับโล่พลังงานของพวกมันและการยิงที่สองจะทะลุเกราะของพวกมันและสร้างความเสียหายให้กับตัวถังอย่างหนัก มันดูเหมือนพวกมันยังมีรูปแบบของโชคดีสำหรับพวกมัน ไม่มียานสักลำที่ผมเล็งเป้าหมายไว้ระเบิดสู่เศษเสี้ยวเท่าที่ผ่านมา แต่เราสามารถทำพวกมันตกทั้งหมด
『สร้างระยะและล้อมมัน! เลี่ยงการสู้ใกล้ๆ!』
“การวิเคราะห์ของมันตรงประเด็นจริงๆ”
“แม้ว่ามันตรงประเด็นบางอย่างแบบนั้นจะไม่สามารถตัดสินใจชัยชนะ”
ถ้าพวกมันจะใช้กลยุทธ์ล้อม ถ้าอย่างนั้นทั้งหมดที่ผมต้องทำคือฉีกรูในขบวนแถวของพวกมันและยิงพวกมันลงทีละคน แม้ว่าผู้บัญชาการดีพอ มันไม่ได้หมายถึงว่าลูกน้องพวกมันทั้งหมดจะสามารถทำตามคำสั่งของมันได้
ดังนั้น ในแง่หนึ่ง ความพยายามของมันไร้ประโยชน์
『มันไม่ไหว! ไอ้คนนี้มันเก่งเกินไป!』
『เราแม้แต่ทำให้มันสะดุ้งยังไม่ได้เลย!』
『ไอ้พวกบ้า! เราแค่หนีและทิ้งคนอื่นไว้ข้างหลังไม่ได้』
โอ้ ถ้าย่างนั้นไม่ยินดีวิ่งหนีและทิ้งสหายของพวกมันไว้ข้างหลังผู้ที่ตอนนี้กำลังทำการโจมตียานโดยสารหือ? และถ้าพวกมันหนีจากที่นี่และเจอสหายเก่าพวกมันหลังจากนั้น พวกมันน่าจะพุ่งหาคอกันเองหลังจากความแค้นที่นี่
อย่างไรก็ตาม นั่นแค่หมายถึงพวกแกลงนามประกันความตายของพวกแกแล้ว
ผมยิงยานโจรสลัดประเภทเล็กลงทีละหนึ่งตามๆกันและกวาดล้างพวกมันอย่างง่ายๆ
『ห-หยุดนะ! เราจะฆ่าผู้โดยสารทั้งหมดถ้าแกมาใกล้มากกว่านี้!』
“ฮ่า! ให้ตายเหอะน่า พวก และเฮ้ ถ้าแกทิ้งอาวุธและยอมแพ้ ฉันอาจพิจารณาปล่อยพวกแกไว้นะรู้มั้ย?”
ผมก้มหน้ายานลงและขู่ยานโจรสลัดประเภทกลางอีกสองลำที่เหลือ
คนนึงพื้นฐานแล้วจะไม่เจรจากับโจรสลัด และหลังจากทั้งหมด คนเหล่านี้จะไม่กล้าฆ่าผู้โดยสารจริงๆ
เป้าหมายของพวกมันคือลักพาตัวพวกเขาหลังจากทั้งหมด เพราะพวกมันอยากลักพาตัวและขายพวกเขาออกไปหลังจากนั้น พวกเขาจะไม่ทำบางอย่างที่จะลดจำนวนของ ‘สินค้า’
อืม แต่ผู้คนทำอะไรบ้าๆได้เมื่อถูกต้อนจนมุม
“ก้าวต่อไปของเราคืออะไร?”
“อืม เพราะแกใจดีพอที่จะเป็นเป้านิ่งให้พวกเรา… ฉันก็จะยิงแขนขาของแกซะ”
หลังจากพูดอย่างนั้น ผมเล็งอาวุธกฤษณะ ณ เครื่องขับดันหลักของยานโจรสลัดประเภทกลาง
หลังจากยิงเครื่องขับดันหลักตก ผมทำลายอาวุธพวกเขาต่อไป ทำไมผมทำลายอาวุธของพวกเขาอย่างนั้นหรือ? นั่นเพราะบัวดำจะมาในไม่นานนี้แล้ว มันไม่เหมือนว่าการทำการขึ้นยานจะพิเศษส่วนตัวกับโจรสลัดรู้ไหม
แปลโดย: wayuwayu
tipme : tipme.in.th/wayuwayutl
โปรดโดเนทเพื่อสนับสนุนผู้แปล ติดตามข้อมูลข่าวสาร, ติดต่อ: Facebook: https://bit.ly/3SwePL9 / X: @wayutl
