ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 220 การเดินเรื่องแบบเห็นบ่อยเกินไป
- Home
- ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ
- ตอนที่ 220 การเดินเรื่องแบบเห็นบ่อยเกินไป
220 การเดินเรื่องแบบเห็นบ่อยเกินไป
เราเดินทางผ่านทางเดินซึ่งเต็มไปด้วยร่างไร้วิญญาณของทวิสต์ที่ถูกฆ่าโดยหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าและเดินไปตามทางสู่ส่วนใต้ดินของสิ่งก่อสร้าง
“เจ้านี่มันค่อนข้างสบายๆนะหือ”
“แต่การควบคุมมันก็ค่อนข้างมีแบบแปลกนิดของมันนายต้องคุ้นเคยกับมันก่อน”
ตอนนี้เรากำลังขี่ยานพาหนะลอยเหนือพื้นเพื่อเดินทางบนพื้นที่เดินทางยาก แม้ว่าความเร็วมันไม่สูงขนาดนั้น ยานพาหนะยังวิ่งบนเนิน, ทางลาด, และเหวได้อย่างง่ายๆด้วยการลอยเหนือพื้นหลายเมตร และพร้อมสำหรับคนนั่งได้หกคนรวมถึงคนขับ มันดูเหมือนพวกมันสร้างโดยการใส่เทคโนโลยีที่พวกเขาใช้สร้างลูกกลมแรงโน้มถ่วง
“ไม่มีสัญญาณของศัตรูที่ไหนเลย มันดูเหมือนคนนั้นเก็บกวาดอย่างทั่วถึง”
“แม้ว่ามีผู้รอดชีวิตที่โชคดี หุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าที่ติดตามคุ้มกันจะจัดการพวกเขาง่ายๆแหละ”
หุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าทหารที่มีเงาคมๆติดตามยานพาหนะลอยเหนือพื้นที่กำลังวิ่งด้วยความเร็วสูงแค่ 30 กม./ช. มันคือหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้ายืนสองขาคู่กับขาข้อต่อสลับด้านที่เคลื่อนที่ผ่านภูมิประเทศอย่างคล่องแคล่วขณะมันเคลื่อนที่ไปด้วยกันกับหน่วยสืบสวนสิ่งก่อสร้างใต้ดินซึ่งรวมไปถึงผมและนาวาอวกาศโทเซเรน่า ผมไม่ชัดเจนเกี่ยวกับพลังการยิงของมันแบบชัดๆ แต่ตัดสินจากที่มันคล่องตัวมากเท่าไร ผมแน่ใจว่ามันจะพิสูจน์ว่ามีปัญหาถ้าคนหนึ่งเข้าปะทะในการต่อสู้ และมันยังไม่วิ่งเต็มความเร็วเลยด้วยซ้ำ
ผมสงสัยว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าผมสู้มัน? อืม มันไม่ได้ดูเหมือนทนทานปานนั้น ดังนั้นผมว่าจะเล็งขาเพื่อขยี้ความคล่องตัวและวิ่งหนีน่าจะเป็นแผนที่ดี เอ๋? ทำไมวิ่งหนีหลังจากขยี้ขามันเล่า? แน่นอน ผมจะทำ มันเป็นการเคลื่อนไหวที่โง่เหลือเชื่อที่จะเข้าปะทะกับการยิงสู้ซึ่งหน้ากับกับหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าที่ยิงแม่นสูงสุดขีดรู้ไหม แม้แต่ในเอสโอแอล ความแม่นยำของหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้านั้นเกือบเป็นการโกง พวกมันมีความแม่นยำเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์และถ้าคนหนึ่งไม่มีเกราะอันทนการยิงเลเซอร์ได้ หรือไม่ก็โล่พลังงาน พื้นฐานแล้วคนนั้นซวย คนนั้นจะจบที่จัดการกันเองล้มทั้งคู่ในท้ายที่สุด และตั้งแต่แรก ความเร็วการตอบสนองของหุ่นยนต์โปรแกรมล่วงหน้านั้นดีกว่ามนุษย์เป็นดาวห่างไกล แต่หุ่นยนต์โปรแกรมล่วงหน้าแบบพลเมืองใช้ถูกจูนให้สมรรถนะต่ำลง
“ถ้าอย่างนั้น สถานการณ์ตอนนี้ล่ะ?”
“พวกเขาตั้งโล่พลังงานและลงหลักเป็นที่มั่นอย่างสมบูรณ์ ยังไงซะ เราแค่ต้องจัดการมันทิ้งเมื่อเราไปถึง”
โล่พลังงานของศัตรูอันถูกพัฒนามาเพื่อปกป้องยานอวกาศจากเศษหินอวกาศระหว่างการเดินทางครส.นั้นค่อนข้างเป็นอุปกรณ์มีประสิทธิภาพ แต่มันไม่ได้ทำลายลงไม่ได้ มันเปราะบางกับการโจมตีโดยเลเซอร์พลังสูง, อาวุธพลาสมาแคลอรี่สูง, มิสไซล์ , และระเบิดที่สร้างการระเบิดและคลื่นกระแทกแรงๆ, และการแทรกแซงผลระหว่างโล่พลังงานคล้ายกัน
ตอร์ปิโดปฏิกิริยาตอบสนองต่อต้านยานอันติดตั้งอยู่บนกฤษณะพื้นฐานแล้วกำจัดโล่พลังงานโดยการใช้การผลการแทรกแซงเนื่องจากอุปกรณ์บนหัวตอร์ปิโดของมัน นั่นคืออะไรซึ่งเขียนอยู่บนรายละเอียดของในเอสโอแอล ไม่ว่าอย่างไร แต่ผมไม่ได้ตรวจสอบว่ามันใช้วิธีเดียวกันในมิตินี้
“พูดถึงแล้ว เราจะกำจัดโลทิ้งยังไง?”
ผมกำลังคิดว่าพวกเขาน่าจะงัดอุปกรณ์อันกำจัดโล่ทิ้งได้
อย่างไรก็ตาม นาวาอวกาศโทไม่ได้ตอบคำถามของผมและแค่เก็บเงียบ เข้าใจแล้ว ถ้าอย่างนั้นมันคือความลับกองทัพบางอย่างหือ? นั่นอะไรที่ผมคิดอยู่ดี
และอะไรที่เกิดขึ้นนั้นก็คือ–
“เรามีแค่วิธีนี้ที่มีอยู่”
ผมหาคำอธิบายฉากซึ่งคลี่คลายต่อหน้าผมไม่ได้ในตอนแรก
“ช่างเป็นวิธีใช้กำลังดิบ!”
หุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้ากุลังรุมยิงเลเซอร์เป็นใส่โล่พลังงานที่ปกคลุมสถานที่ของศัตรูอย่างต่อเนื่อง และหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าประเภทไททันพร้อมความสูง 5 เมตร กำลังกระแทกตัวเองมันกับโล่ด้วยน้ำหนักทั้งหมดของมัน เอ่อ ผมว่ามันไม่ใช่แค่กระแทกตัวเองกับโล่…… มันใช้งานโล่ตัวเองและกระแทกกับโล่อันปกคลุมสถานที่และทำให้มันร้าว ผมคิดว่า? แม้ว่ามันดูเหมือนมันแค่กระแทกตัวเองโง่ๆใส่โล่
“มันดูเหมือนโล่พวกเขานั้นแข็งแรงกว่าที่คาด แต่มันน่าจะอยู่ไม่นานใต้การลงโทษแบบนี้”
“หลังจากโล่ดับ มันจะเป็นคราวเราบุก ถูกไหม?”
“นั่นจะเป็นหลังจากนั้นนิดหน่อย เราจะให้หุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าบุกเข้าไปก่อน”
ขณะเราคุยกับ โล่อันปกคลุมสถานที่ในที่สุดก็เริ่มหดขยายไม่เป็นจังหวะและดับลงอย่างสมบูรณ์ไม่นานหลังจากนั้น และช่วงเวลาที่โล่หาย เลเซอร์ซึ่งหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้ากำลังยิงเผากำแพงสถานที่ทะลุไปส่วนหนึ่ง
พูดถึงแล้ว โล่พลังงานในมิตินี้ไม่แตกเหมือนแก้วเมื่อมันดับเหมือนในหนังสื่อไซไฟบางแห่ง ผมแค่อยากพูดถึง
หลังจากยืนยันว่าโล่พลังงานดับแล้ว หุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าประเภทกลางและเล็กรีบเข้าไปข้างใส่สถานที่ในท่าทางเป็นระเบียบ
หุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าแบบไททันเข้าไปไม่ได้เนื่องจากขนาดใหญ่ของมันดังนั้นมันดูเหมือนว่ามันรอพร้อมอยู่ข้างนอก
“อย่างแรก หาเครื่องกำเนิดโล่และเครื่องกำเนิดพลังงานหลัก มันจะแย่ถ้าพวกเขาขังเราข้างในโดยใช้โล่พลังงานและทำให้เครื่องกำเนิดพลังงานเสียหายหนักหลังจากทั้งหมด”
“นั่นเป็นการตัดสินใจที่ยอดเยี่ยม แต่ฉันไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญนะ ดังนั้นอย่าเชื่อเต็มที่แล้วกัน”
ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญกลยุทธ์ ดังนั้นผมบอกอย่างแน่นอนไม่ได้ แต่ผมคิดว่านั่นเป็นการตัดสินใจที่ดี
การทำให้เส้นทางหนีพร้อมและปลอดภัยนั้นจำเป็นต้องมีไม่ว่าในปฏิบัติการใดๆ แล้วถ้าเราควบคุมเครื่องกำเนิดพลังงานศัตรูได้ มันจะเป็นไปได้ในการปิดระบบป้องกันสถานที่ลงด้วยเหมือนกัน
“นายก็พูดตามใจที่นายอยากพูดนั่นแหละ…… ไม่ว่ายังไง เราจะบุกเข้าไปไม่นานแล้ว ดังนั้นเตรียมพร้อมตัวเอง”
“อายอายแหม่ม”
แต่แม้ว่าเราใช้เทคโนโลยีอัตโนมัติเยอะระหว่างปฏิบัติการนี้ เรายังตัดสินทุกอย่างด้วยดาบในท้ายที่สุดหือ ในกรณีแย่ที่สุด เราจำเป็นต้องได้รับร่างไร้ชีวิตของเป้าหมาย ถ้าอย่างนั้นเราแค่เอาชนะเขาท่วมท้นด้วยจำนวนเยอะๆไม่ได้หรือ? ผมว่าพวกเขาแค่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับศักดิ์ศรีระหว่างขุนนางหือ
เราระอย่างน้อย 30 นาที
“เราเจอเป้าหมายของเราในส่วนลึกที่สุดของสถานที่ ไปกันเถอะ”
“โรเจอร์”
มันดูเหมือนหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าสามารถต้อนเกริตซ์และคนของเขาจนมุมได้แล้ว และนาวิกโยธินจักรวรรดิเริ่มเคลื่อนไหวตามคำสั่งนาวาอวกาศโทเซเรน่า พวกเขาค่อนข้างว่างก่อนหน้าด้วยเหมือนกันเพราะหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าดูแลการต่อสู้ส่วนใหญ่ ดังนั้นเห็นได้ชัดว่าพวกเขาพร้อมจะลุยแล้ว
นาวาอวกาศโทเซเรน่าวิ่งนำหน้าและนาวิกโยธินจักรวรรดิตามหลังเธอ ผมก็ตามนาวาอวกาศโทเซเรน่าไปด้วยกันกับนาวิกโยธิน แต่ผมกำจัดความรู้สึกแย่ที่ผมมีก่อนหน้าไม่ได้เลย
“มีวิธีพลิกผลใต้สถานการณ์นี่มั้ย……?”
ผมคิดสุดหัวขณะเขาเดินหน้าลึกเข้าไปในสถานที่ แม้ว่า ผมมีความรู้สึกแย่เกี่ยวกับมัน ผมยังต้องตามคำสั่ง เพราะทั้งหมดนี่เป็นปฏิบัติการทหารที่ถูกต้อง
พื้นฐานแล้วผมมือปืนรับจ้าง, เอ่อ, หมายถึงนักดาบ
ภายในของอาคารนั้นย้อมสีขาวอย่างประหลาดและดูคล้ายคลึงกับสถานที่วิจัยมากๆ พวกทวิสต์ดูน่าขยะแขยงไม่ได้สื่อว่าอยู่ข้างใน และมีซากของพังเหมือนป้อมปืนเลเซอร์อันถูกทำลายโดยหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรม่วงหน้าบางแห่ง
“ถ้าอย่างนั้นนี่คือบริเวณวิจัยกลางหือ”
“มันน่าจะใช่”
มีหลอดเหล็กมากมายเรียงรายบนฝั่งซ้ายของทางเดินซึ่งเราเดินเข้ามาข้างในที่คุณมองทะลุได้เหมือนแก้วทุกอย่าง พวกมันว่างเปล่า แต่ผมสงสัยว่าอะไรถูกยัดอยู่ข้างในพวกมัน? ตัดสินจากสถานที่ ผมว่าพวกมันควรมีทวิสต์หรือตัวอย่างสายพันธุ์พื้นถิ่นอยู่
“พูดอีกอย่าง อะไรต่อหน้าเราคือ……”
“โรงงานผลิต น่าจะ ฉันคิดว่าพื้นฐานแล้วมันคล้ายกับโรงงานเนื้อเทียมเหล่านั้นไง”
“เธอเคยไปเดินเที่ยวชมโรงงานเหล่านั้นมาก่อนมั้ย นาวาอวกาศโทเซเรน่า?”
“เคย เพราะทั้งหมดเคยมีเหตุการเกี่ยวข้องกับโรงงานเนื้อเทียมเยอะแยะก่อนหน้านี้”
“โอ้ เข้าใจแล้ว”
มันดูเหมือนนาวาอวกาศโทเซเรน่าก็มีความลำบากของเธออยู่พอตัวด้วยเหมือนกัน
แต่โรงงานผลิตเนื้อเทียมหือ……
เราสู้กับสัตว์ประหลาดที่ต่างจากทวิสต์ในระบบดาวเอลีนกลับไปตอนนั้นด้วย แต่ทวิสต์นั้นทรงพลังและอันตรายมากกว่าเทียบกับนั่น
“มันฟังดูเหมือนพวกเขากำลังเข้าปะทะในการต่อสู้หน้าเรา”
“พวกเขาน่าจะถูกบังคับให้อยู่กับที่โดยการยิงจากหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้า รีบกันเถอะ”
ผมรีบตามหลังนาวาอวกาศโทเซเรน่าผู้เริ่มวิ่งและมาถึงที่ซึ่งคล้ายกับห้องโถงกว้าง
“……ถ้าอย่างนั้นฉันว่านั่นเป้าหมายเรา?”
“……ใช่ นั่นแหละเป้าหมายเรา”
‘เป้าหมาย’ ผู้กำลังอาละวาดใส่หุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าความคล่องตัวสูงคือทวิสต์ทรงมนุษ์ซึ่งมีสี่แขนและถือดาบแต่ละแขน มันยืนสูงเป็นหอคอยอยู่ 2.5 เมตร ผมหันหานาวาอวกาศโทเซเรน่าเพื่อยืนยันและเธอพยักหน้ารับรู้
เอ๋…… นั่นเขา? จริงจัง? แต่มันไม่ได้ดูเหมือนมนุษย์อีกแล้ว ถูกไหม?
“และเราสมควรนำนั่นกลับไปเป็นๆ?”
“ถ้าเป็นไปได้”
“แต่เธอไม่คิดว่ามันจะไม่มีประโยชน์ในการสอบสวนเจ้านั่นหาสารสนเทศแม้ว่าเราสามารถนำมันกลับไปได้เหรอ……?”
ทั้งร่างกายของมันดำออกแดงปกคลุมไปด้วยเส้นใยกล้ามเนื้อและเกราะแข็งเหมือนหินหนาแน่น ทั้งหมดมันก็มีแขนสี่แขน นั่นเป็นสภาพปัจจุบันของชายที่หนึ่งครั้งถูกรู้จักเป็นเกริตซ์ อิซเตอมัล
คนหนึ่งน่าจะไม่ได้สารสนเทศอะไรออกจากเจ้านั่นแม้ว่ามันถูกจับตัวและนำกลับไปสำเร็จ และแม้ว่าเราฆ่ามันและมอบหลักฐาน ตัวตนสิ่งมีชีวิตในฐานะเกริต์น่าจะถูกนำมาตั้งคำถาม
“ไม่ใช่การเคลื่อนไหวมันดีขึ้นดีขึ้นเหรอ?”
“เขาน่าจะเริ่มชินกับการเปลี่ยนแปลงในร่างกายและสี่แขนของเขา เราต้องกำจัดเขาทันหรือมันจะมีปัญหาภายหลัง”
“เราแค่ฆ่ามันด้วยยิงเลเซอร์ไม่ได้?”
“อืม เกี่ยวกับนั่น–”
เมื่อนาวาอวกาศโทหันสายตาเธอตั้งใจมองสัตว์ประหลาดสี่แขน หุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าเริ่มยิงเลเซอร์ใส่เขาทั้งหมดทีเดียว แม้ว่าเขามีสี่แขน มันจะเป็นไปไม่ได้ในการป้องกันกระสุนบินเลเซอร์เป็นพันๆ
『เเเอออออออิร์ลลลลลลลล!!!』
มันเป็นไปไม่ได้ในการป้องกันพวกมันทั้งหมด แต่เขาปัดป้องอะไรที่เขาทำได้ ดาบเขาปัดป้องการยิงเลเซอร์เป็นสิบๆกลับไปใส่หุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าที่ยิงพวกมันและทำให้เกิดระเบิดเล็กเกิดขึ้น หุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าจะไม่ถูกทำลายในการถูกยิงแค่หนึ่งหรือสองนัด แต่พวกมันรับความเสียหายโดยรวมจริง
ในทางกลับกัน กระสุนบินเลเซอร์อื่นที่ไม่ได้ถูกกันสามารถเก็บแต้มโดนเต็มๆ
“มันไม่ได้ดูเหมือนเลเซอร์ได้ผลดีมากกับเขาหือ”
มันไม่เหมือนว่าเลเซอร์ไม่มีผลอย่างแน่นอนเลย แต่ความบาดเจ็บที่สัตว์ประหลาดได้รับเนื่องจากพวกมันทั้งหมดฟื้นตัวทันที แต่ลูกที่โดนเกราะแข็งเป็นหินนั้นก็กลายเป็นไร้ประสิทธิภาพของจริง
“ใช่ อัตราการฟื้นตัวนั่นมีปัญหา แต่ว่าเกราะแข็งเป็นหินนั้นก็แย่เท่ากันด้วย มันดูเหมือนกระสุนพลาสมาจะได้ผล แต่เพราะพวกมันช้า เขาหลบพวกมันได้อย่างง่ายๆ”
“สุดท้าย เราต้องฟันเขาลงด้วยตัวเราเองหือ”
“เป็นอย่างนั้นแหละ ไปกันเถอะ”
“อึ่ก ฉันเกลียดนี่……”
นาวาอวกาศโทเซเรน่าชักดาบจากเอวเธอและพุ่งเข้าไปข้างหน้า ผมตามหลังเธอและชักดาบของผมจากเอวผมด้วยเหมือนกัน
แปลโดย: wayuwayu
tipme : tipme.in.th/wayuwayutl
ได้โปรดโดเนทเพื่อสนับสนุนผู้แปล ติดตามข้อมูลข่าวสาร, ติดต่อ: http://linktr.ee/wayuwayu