ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 231 เช้าของวันที่สอง
231 เช้าของวันที่สอง
เราเจอกับเรื่องมีปัญหาทันทีเมื่อเราก้าวเข้ามาสู่ระบบดาวรีฟิลเมื่อวาน แต่เช้าของวันที่สองของการอยู่ของเรา ซึ่งใช้พักรอบๆโคโลนีรีฟิลไพร์ม นั้นเนิบๆเท่าที่เป็นไปได้
“สวัสดีตอนเช้า……”
“อื้ม สวัสดี”
ผมออกจากเตียงพร้อมกับมีมิ ไปห้องอาบน้ำโดยมีเธอตามติดมาด้วยเพื่อล้างหน้าและดูหน้าดูตาให้เรียบร้อย แล้วมุ่งหน้าสู่โถงกินข้าวของบัวดำ เราเจอกับเอลม่า, พี่น้องช่าง, และเมย์์เมื่อเราไปถึงโถงกินข้าวและทักทายยามเช้ากับพวกเธอ หลังจากกินข้าวกัน เราทั้งหมดไปห้องฝึกบัวดำและออกกำลังกายเบาๆ
หลังจากนั้น เราล้างตัวเพื่อกำจัดเหงื่อและเริ่มธุรกิจของวันอย่างเป็นทางการ
“ถ้าอย่างนั้น มีมิ กับเอลม่าทั้งคู่ว่างวันนี้หือ”
“ค่ะ หนูขายของเก็บและของแลกเปลี่ยนเสร็จแล้วเมื่อวาน”
“ฉันก็ส่งการขอลงดาวเคราะห์เสร็จแล้วเมื่อวานด้วยเหมือนกัน ตอนนี้เราจะแค่ต้องรอจนกว่าหน่วยรัฐบาลพื้นที่ให้ลง”
“แล้วสำหรับเรานะ เราจะเริ่มซ่อมและปรับแต่งวันนี้”
“แต่งานจะง่ายกว่าครั้งนี้นะ”
มันดูเหมือนทีน่าและวิสเกอร์จะเริ่มซ่อมแซมและปรับแต่งยานโจรสลัดประเภทใหญ่มากโดยใช้ชิ้นส่วนอันพวกเธอสั่งและอันที่พวกเธอสร้างโดยใช้เครื่องผลิตซ้ำ มันดูเหมือนเราจะแค่ใช้หุ่นยนต์บำรุงรักษาโปรแกรมล่วงหน้าครั้งนี้ พวกเธอก็มีแผนจะเปลี่ยนชุดอุปกรณ์ของหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าให้เป็นอุปกรณ์ทำงานทั่วไปเพื่อซ่อมและปรับแต่งให้เสร็จเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้
พวกเธอได้หุ่นยนต์บำรุงรักษาโปรแกรมล่วงหน้าจากอีเกิลไดนามิกและจะทำงานด้วยกันภายหลังเพื่อติดตั้งเป็นชุดคำสั่งในหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้า นั่นจะทำให้มันเป็นไปได้ที่หุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าจะทำหน้าที่ในฐานะหุ่นยนต์บำรุงรักษาโปรแกรมล่วงหน้าด้วยเหมือนกัน
“มันจะอันตรายถ้าบางอย่างผิดๆเกิดขึ้นกับหุ่นยนต์ต่อสู้เมื่อมันต้องใช้จริง ดังนั้นทำให้มั่นใจว่าเธอระวังในการปรับอะไรกับพวกมัน เธอสอง”
“มันไม่เป็นไรนะ บอส พวกมันทั้งหมดมาจากผู้ผลิตเดียวกันดังนั้นความเข้ากันนั้นเกือบสมบูรณ์แบบ”
“เราจะติดตั้งโปรแกรมในฐานะชุดคำสั่งอิสระอย่างสิ้นเชิง ดังนั้นพี่ใหญ่ไม่ต้องกังวลนะ พี่ใหญ่”
มันดูเหมือนผมแค่ต้องเชื่อใจว่าพวกเธอรู้ว่าพวกเธอกำลังทำอะไร อืม เมย์ ก็มีส่วนร่วมกับการบำรุงรักษาหุ่นยนต์ต่อสู้ประจำด้วย ดังนั้นผมแน่ใจว่าเธอจะแทรกแซงถ้าอะไรๆไม่ได้ดูถูกต้อง เพราะทั้งหมดถ้าเมย์ให้พวกเธอทำได้เลย ผมเดาว่ามันจะไม่เป็นไร
“แต่วันนี้พี่จะทำอะไร พี่ใหญ่”
“มาดูกัน…… อย่างแรก เราจะไปที่สาขาของสมาคมทหารรับจ้างและฐานกองประจำการเพื่อรับเงินรางวัลสำหรับเหตุการณ์เมื่อวาน หลังจากนั้น ฉันว่าเราจะไปรอบเมืองนิดหน่อย ถ้าเราสามารถเห็นเหล้าหายากหรือบางอย่าง ฉันจะซื้อมันเป็นของฝากให้พวกเธอ”
“ว้าา จริงๆเหรอ? นี่เป็นระบบดาวบ้านของเอลฟ์ ดังนั้นหนูแน่ใจว่ามีเหล้าอร่อยเยอะที่นี่”
“ใช่ แม้ว่าเราแต่ละคนมีนิสัยเด่นเมื่อมันเป็นเรื่องดื่ม เอลฟ์ก็รักเหล้าเหมือนเราทุกอย่าง”
“นั่นแน่นอนนะ”
“อะไรเล่า?”
ผมพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดพี่น้องช่างและชำเลืองไปทางเอลม่า เธอเข้ามาใกล้และจ้องผมตอบ เธอฟังดูเหมือนโกรธ แต่ตัดสินจากมุมของหูเธอ มันดูเหมือนทั้งหมดไม่ใช่อย่างนั้น
เธอแค่แกล้งทำบิดเบือน
“แล้วเธอล่ะ เมย์”
“ดิฉันจะอยู่บนยานและทำงานทั่วไปที่เหลือให้เสร็จ”
“ได้เลย ฉันจะปล่อยบัวดำไว้ให้เธอถ้าอย่างนั้น”
“ได้ค่ะ ปล่อยมันให้ดิฉันได้เลย”
และดังนั้นเอง มันถูกตัดสินใจว่าผม, มีมิ, และเอลม่าจะออกไปข้างนอกด้วยกันเพื่อเที่ยวชมเมือง
เราแต่ละคนสมควรจะเตรียมตัวด้วยตัวเราเองและออกไปด้วยกันหลังจากนั้น แต่ผมเตรียมตัวเองเสร็จแล้ว เพราะทั้งหมดที่ผมต้องทำคือกลับไปห้องผมและติดปืนเลเซอร์และดาบ ผมรอข้างในห้องพักผ่อนครู่เดียวจนกว่ามีมิและเอลม่ามาด้วยกัน
หลังจากนั้น ในที่สุดเราก็มุ่งหน้าออกไป
“เพราะนี่เป็นระบบดาวบ้านของเอลฟ์ มีพวกเขามากกว่าที่นี่จริงๆเมื่อเทียบกับโคโลนีอื่นหือ”
“นั่นจริง มีพวกเขาเยอะกว่าจริงๆเมื่อเทียบกับโคโลนีอื่น”
คนหนึ่งน่าจะเห็นหนึ่งหรือสองคนในหมู่ผู้คน แต่ที่นี่ พวกเขามีจำนวนมากกว่า ผมไม่ชัดเจนเกี่ยวกับเปอร์เซ็น แต่ผมเดาว่าเอลฟ์นั้นมีส่วนประกอบอยู่ประมาณสิบเปอร์เซ็นของผู้คนรอบๆเรา
“แต่ทำไมเราได้รับความสนใจล่ะ?”
“มันเพราะเราต่างมากน่ะสิ”
“ใช่”
หลังจากพูดอย่างนั้น สายตามองเอลม่าและมีมิตั้งใจหันมาหาผม
ฟุมุ? อืม เพราะทั้งหมดมีมิและเอลม่าเป็นคนสวย ผมว่าผมจะเด่นเมื่อเดินไปทั่วพร้อมพวกเธอทั้งสอง
“ตัดสินจากสีหน้าเธอแล้ว ฉันแน่ใจว่าเธอกำลังคิดบางอย่างที่ไม่ตรงประเด็นเลย คนที่ได้รับความสนใจทั้งหมดคือเธอหรอก เข้าใจมั้ย ฉันหมายถึง ทหารรับจ้างคนหนึ่งผู้มีดาบทำให้ขุนนางจะเด่นเยอะ ไม่คิดอย่างนั้นเหรอ?”
“แล้วก็ หน้าตาฮิโระซามะเป็นที่รู้จักดีทั่วทั้งจักรวรรดิหลังจากการถ่ายทอดสดการแข่งขัน เพราะพื้นฐานแล้วการแข่งขันนั้นถูกถ่ายทอดสดทั่วประเทศ”
“อา เข้าใจแล้ว… ถ้าอย่างนั้นพวกเธอกำลังพูดเหมือนฉันกลายเป็นดาราค่อนข้างดังหรือบางอย่างเหรอ?”
“ค่อนข้างดังหือ…… พูดตรงๆ ฉันคิดว่าแค่เรียกเธอว่า ‘ค่อนข้างดัง’ ไม่ใกล้พอเลย”
“เพราะทั้งหมดตอนนี้พี่เป็นอะไรที่ดังที่สุดในวงการทหารรับจ้าง ฮิโระซามะ”
“เอ๋……?”
แม้ว่าน้องบอกพี่แบบนั้น มันยังไม่ได้เข้าไปแน่นอยู่ในหัวพี่ พี่เป็นแค่คนรวยสายฟ้าแลบที่รวยมากๆและหัวรุนแรง…… เอ่อ นั่นไม่มีเหตุผลเอาซะเลย
“เอ่อ ไม่ว่ากรณีไหน พี่เข้าใจว่าพี่เปลี่ยนเป็นตัวละครในตำนานเหนือกว่าชีวิตคนบางอย่างแล้วตอนนี้”
“ถ้าไม่ใช่อย่างนั้น คิดเหรอว่าพลเอกจะต้อนรับเธออย่างอบอุ่นมากขนาดนั้นเมื่อวาน……? ให้ตายเหอะน่า บางครั้งเธอก็ค่อนข้างทื่อนะรู้มั้ย”
“แต่นั่นแค่พี่ฮิโระซามะคนเดิมนั้นแหละพี่”
“นี่พวกเธอจริงๆแล้วกำลังชมหรือว่ากันอยู่เนี่ย?”
เราเดินไปรอบๆและคุยเรื่องเล็กกันในหมู่พวกเราเองขณะเราอาบในสายพร้อมกันตั้งใจมองของผู้อยู่ในสาธารณะนาทีสองนาที เรามาถึงสาขาของสมาคมทหารรับจ้างโดยไม่มีอะไร สาขาของสมาคมทหารรับจ้างไม่ได้มีอะไรเด่นเป็นพิเศษและตัดสินใจได้ว่าพอผ่านสำหรับเหตุผลที่ตั้งสาขาอย่าง เอ่อ อืม บางที่ขนาดของต้นไม้ของพวกเขาใหญ่กว่านิดหน่อย ผมว่า? แต่โดยรวมนั้น บรรยากาศไม่ได้ต่างจากสาขาในระบบดาวอื่นเยอะ
“มันไม่ได้ดูเหมือนมีอะไรเป็นพิเศษหือ”
“อืม”
“ไปที่โต๊ะกั้นกันเถอะ”
เรามุ่งหน้าสู่โต๊ะกันที่มีมิบอกเรา คนผู้ทำงานอยู่ที่โต๊ะกั้นที่เราไปคือผู้หญิงอายุน้อย และเมื่อเธอสังเกตุว่าเราเข้าหา สีหน้าเธอเปลี่ยนเป็นค่อนข้างทุกข์ทรมานใจ
“เอ่อ…… เฮ้ว่าไง อืม ขอโทษที่ทำให้กลัว แต่จริงๆเธอไม่จำเป็นต้องประหม่ามากหรอก”
“อุแงง…… ด-ดิฉันขออภัย– ฮิ๊อุ่!?”
มือหนึ่งจับไหล่เธอจากข้างหลังซึ่งทำให้เธอเกร็งทั้งตัว เธอเกือบร้องไห้อยู่แล้ว ช่างน่าสงสาร
“เอาล่ะเชิญไปพักก่อน ฉันจะจัดการอะไรๆตรงนี้”
“ค-เค่อะ……”
คุณนายพนักงานต้อนรับสาวพยักหน้าเหมือนหุ่นยนต์ชักกระตุกและจากโต๊ะกั้นไป คนผู้แทนที่เธอ – เอลฟ์ชายดูหนุ่ม – ยืนอย่างมั่นใจหน้าเรา
“ยินดีต้อนรับสู่รีฟิลไพร์ม เรายินดีที่ได้มีคุณมาอยู่ที่นี่ กัปตันฮิโระ”
“ขอบคุณ มันดูเหมือนผมทำเจ้าหน้าที่ประหม่า ขอโทษเกี่ยวกับนั่น”
“ไม่ครับ ได้โปรดอย่าสนใจ เธอเป็นหนึ่งในพนักงานใหม่ของเรา ดังนั้นเธอยังไม่คุ้นกับงานสักเท่าไหร่ หรือ เราต่างหากควรเป็นคนที่ขอโทษ ขอโทษสำหรับความไม่สะดวกครับ”
ริมฝีปากผู้ชายเอลฟ์โค้งสู่รอยยิ้มอันขมขื่นเขาส่ายหัวเล็กน้อยและคำนับสู่เราในการขอโทษ
“ถ้าอย่างนั้นคุณมีธุระอะไรกับเราวันนี้ครับ คุณ? คุณมารับคำร้องงานหรือ?”
“ไม่ครับ เราจะอยู่ในรีฟิลไพร์มสักพัก ดังนั้นเรามาที่นี่เพื่อบอกพวกคุณไว้ก่อน มันจะช่วยไม่ให้เรามีปัญหาทั้งคู่ถ้าเราบอกกันก่อนทันทีเมื่อเราทำได้ ถูกมั้ย?”
“นั่นจริงครับ มันจะช่วยเราได้เยอะถ้าเราคุ้นเคยกับวิธีปฏิบัติของคุณด้วยเหมือนกัน”
“เฮฮ๋? และและอะไรคือความคิดคุณหลังจากที่เห็นผมตัวเป็นๆ?”
“ผมจะพูดว่าคุณเป็นอย่างที่ผมคาดหวังจากผู้ระดับทองคำขาวดังที่สุด; คนที่มีคุณธรรมยิ่งใหญ่ ผมเดาว่า?”
“เข้าใจแล้ว”
คนที่มีคุณธรรมยิ่งใหญ่หือ พอมาคิดว่าพวกเขาจะให้คะแนนผมไว้สูงมาก อืม ผมว่ามันก็มีเหตุผลอยู่หลังจากดูปัจจัยความสำเร็จไม่นานมานี้ ผมไม่ได้รับงานน่าสงสัยอะไรเป็นพิเศษด้วย
“คนที่มีคุณธรรมยิ่งใหญ่หือ……?”
เอลม่ามองอย่างเคือง
ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันจะเขินถ้าเธอมองฉันแบบนั้น เห็นไหม แม้แต่มีมิยังทำหน้าตาซับซ้อนเลย ฉันเป็นทหารรับจ้างซื่อสัตย์และสุจริตนะรู้ไหม?
“งานของคุณไร้ที่ติ ทักษะการคับยานนั้นขั้นเทพ และพลังส่วนตัวก็อยู่ขั้นสูงที่สุดด้วย แล้วไม่เพียงแค่คุณล่าโจรสลัดอย่างไม่หยุดยั้ง คุณก็ยังสร้างความสนิทสนมกับกองทัพจักรวรรดิ คุณไม่รับงานมีปัญหาและไม่แสดงเงื่อนงำความลังเลเมื่อเข้าปะทะกับโจรสลัดเพื่อหาผลประโยชน์เข้าตัว จากมาตรฐานของสมาคมทหารรับจ้าง ไม่มีทหารรับจ้างอื่นที่สุจริตหรือไว้ใจได้เท่าคุณแล้ว การทำตัวของคุณทั้งหมดไม่มีความด้อยกว่าหาที่ติไม่ได้”
“เอิ่ม…… ฉันเดาว่า เพราะทั้งหมดฮิโระไม่ใช่ทหารรับจ้างทั่วไปของคนหนึ่ง เขานั้นกรณีพิเศษไม่เหมือนใคร”
“ฉันก็แค่ทำตามความเชื่อของฉันรู้ป่าว”
ถ้าพูดเกี่ยวกับมันดีๆ ผมเป็นคนที่ทำตัวดี ถ้าพูดเกี่ยวกับมันไม่ดี ผมแค่เป็นคนที่ได้รับอิทธิพลหนักโดยหลักสังคมของโลก
ผมค่อนข้างใช้เวลาไปบ้างในมิตินี้ ดังนั้นผมก็พอมีความคิดอย่างดีแล้วว่าพฤติกรรมทั่วไปและขั้นตอนความคิดของทหารรับจ้างทั่วไปคิดอย่างไร พวกมันแค่ไม่ใช่แนวของผม
เหล้า! ความรุนแรง! เซ็*! แค่มากเกินไปสำหรับคนอย่างผม
เอ่อ ไม่เหมือนว่าผมไม่ดื่มด่ำกับอย่างที่สาม แต่ผมอยากจะคิดว่าผมทำมันธรรมดาอย่างไม่หมกมุ่นถึงอย่างนั้น
นอกจากนี้ ผมไม่ได้ชอบชีวิตอันเติมเต็มไปด้วยความไม่เป็นระเบียบแบบนั้น มันไม่เหมือนว่าผมไม่มีความทะเยอทะยานหรือความโลภ แต่เพราะผมถูกลากเข้าสู่อะไรๆมีปัญหามากบ่อยครั้ง ผมไม่มีเวลาว่างไปสนใจเกี่ยวกับอะไรอื่นสำหรับส่วนใหญ่
“เอาล่ะ พอแล้วเกี่ยวกับผม เอาเลยแล้ววางแผนกิจกรรมของเราในระบบดาวรีฟิลด้วยครับ”
“ได้ครับ”
“เรามาสู่ระบบดาวรีฟิลเพื่อพักผ่อน ผมได้ยินอะไรๆน่าสนใจจากลูกเรือของผม ดังนั้นเราส่งคำขอลงจอดสู่รีฟิล IV พูดอีกอย่าง เราจะใช้วันหยุดเราเที่ยวชมรีฟิล IV”
“เข้าใจแล้ว เพราะทั้งหมดรีฟิล IV อุดมไปด้วยธรรมชาติ ถ้าอย่างนัันคุณไปที่นั่นเพื่อพักผ่อนและผ่อนคลาย ผมว่า”
“บางอย่างแบบนั้นครับ”
จริงๆแล้ว ผมแค่อยากหาโคล่าหรืออะไรที่เกี่ยวกับโคล่าที่นั่นแทนการไปดูสภาพแวดล้อม
“พูดอีกอย่าง คุณจะไม่ดำเนินการทำงานทหารรับจ้างใดๆระหว่างคุณอยู่ ถูกต้องมั้ยครับ?”
“เราจะเดินดูรอบๆโคโลนีระหว่างรอคำขอลงดาวให้ดำเนินการเสร็จ และถ้าเรายังมีเวลาอยู่บ้าง เราน่าจะล่าโจรสลัดไม่กี่ลำเพื่อเงินติดกระเป๋า หรือบางทีเราจะรับงานติดตามคุ้มกันตราบใดที่มันไม่ได้ต้องการให้เราไปที่ไหนไกลเกินไปจากระบบดาวนี้”
“เข้าใจแล้ว ช่างโชคร้าย ยังไงเสีย คุณจัดการปลาใหญ่ให้เราแล้วอยู่ดี ดังนั้นนั่นไม่เป็นไรครับ”
“ปลาใหญ่……? โอ้ คุณกำลังพูดเกี่ยวกับยานนั้นหือ มันแค่เหตุบังเอิญน่ะ แต่มันดูเหมือนผมสามารถช่วยคนค่อนข้างสำคัญหือ”
เอลฟ์ชายรีบพยักหน้าและสนทนาต่อ
“นั่นถูกแล้วครับ โจรสลัดเหล่านั้นเชี่ยวชาญเรื่องการค้าทาสน่ะเห็นมั้ยล่ะครับ เราหาฐานเขามาเป็นเวลานานแล้ว และในที่สุดเราก็สามารถชี้ตำแหน่งได้แค่ไม่นานนี้เอง เองและจัดตั้งปฏิบัติการปราบปราม แต่ยานนำของพวกมันสามารถแอบออกไปได่้ในการต่อสู่ดุเดือด และนั่นเมื่อคุณสามารถเจอและจับพวกมัน ผู้เสียชีวิตที่เกิดขึ้นเมื่อพวกมันเหล่านั้นลักพาตัวคนใหญ่คนโตที่คุณช่วยเหลือนั้นมากมาย ผู้นำเผ่าเดือดดาลมาก เรากลัวว่าคนนั้นจะเป็นเส้นเลือดสมองแตกและตายเนื่องจากความโมโหเสียแล้ว”
“เข้าใจแล้ว…… โอ้ใช่ ฉันคิดว่าเราสามารถจับคนเหล่านั้นเป็นๆได้ไม่กี่คน”
“มันดูเหมือนพวกมันก่อปัญหาเยอะ พวกมันน่าจะสั่นในความกลัวสุดชีวิตประมาณตอนนี้แหละ”
“พวกมันแค่รับสิ่งที่มันสมควรได้”
หลังจากได้ยินเรื่องราว มีมิตอบแห้งๆกลับมาไม่เหมือนปรกติ เพราะทั้งหมดมีมิเห็นสภาพของนักโทษข้างในยานนั้น มันไม่ต้องสงสัยว่าเธอไม่ได้รู้สึกเห็นอกเห็นใจให้โจรสลัด
“ถ้ามีความสงสัยใดๆเกี่ยวกับเหตุการณ์นั้น ได้โปรดอ่านเอกสารนี้ นี่คือรายงานเหตุการณ์ แบบฉบับล่าสุด”
“คุณแน่ใจเหรอ? ไม่ใช่นี่จะถูกพิจารณาว่าเป็นข้อมูลรั่วไหลเหรอครับ?”
“ข้อมูลก็จะถูกส่งให้สื่อด้วยครับ ดังนั้นไม่มีปัญหา พื้นฐานแล้วมันแค่สรุปอย่างละเอียดมากขึ้น”
“เข้าใจแล้วครับ ผมจะอ่านมันทีหลัง พูดถึงแล้วมีการติดต่อเกี่ยวกับรางวัลสำหรับการจับและช่วยเหลือรึยังครับ?”
“ผมจะดูให้นะครับ มาดูกัน…… หืมมันดูเหมือนยังไม่มีอะไร ผมคิดว่ามันจะใช้เวลาอีกนิดสำหรับกองประจำการ, นาวิกโยธินอวกาศจักรวรรดิ, และสหภาพผู้นำเผ่าให้ปรึกษารายละเอียดก่อน บางทีเราจะได้ข่าวคราวพรุ่งนี้… ไม่ มะรืนนี้ครับ”
เอลฟ์ชายตรวจสอบจอโฮโลของโต๊ะกั้นและส่ายหัวเขาขณะเขาอธิบายสถานการณ์ มันดูเหมือนเหตุการณ์ครั้งนี้ค่อนข้างพิเศษ เมื่อพิจารณาว่าพวกเขาค่อนข้างใช้เวลาตัดสินใจรางวัลของเรา
แล้วก็ยังมีสหภาพผู้นำเผ่าอะไรนั่นอีก
“พวกเขาน่าจะยังอยู่ในระหว่างปรึกษาว่าแต่ละฝ่ายจะช่วยมากแค่ไหน ดังนั้นมันจะใช้เวลามากกว่านี้ครับ งบของกองประจำการระบบดาวค่อนข้างน้อย และนาวิกโยธินจักรวรรดิก็ไม่ได้ดีกว่าด้วยเหมือนกัน และมันไม่เหมือนว่าผู้นำเผ่าทั้งหมดสนิทกันอย่างดิบดีด้วย”
“เฮฮ๋? นั่นฟังดูค่อนข้างมีปัญหานะ ไม่ใช่เหรอ?”
เพราะทั้งหมดเทียบกับระบบดาวแม่ของเผ่าอื่น อิทธิพลของคนส่วนใหญ่ที่ปกครองที่นี่ในระบบดาวรีฟิลก่อตั้งมาอย่างมั่นคงน่ะครับ ดังนั้นได้โปรดแค่รออย่างใจเย็นเถอะครับ หัวหน้าเผ่าอาจมีจำนวนน้อยแต่พวกเขานั้นไม่ใจแคบ ผมคิดว่าพวกเขาจะรีดทุกอีเนลที่เป็นไปได้จากกองประจำการระบบดาวและนาวิกโยธินจักรวรรดิเพราะพวกเขาเป็นคนที่ให้ยานหนีตั้งแต่แรก เมื่อพูดกัน พวกเขาทั้งหมดรู้สึกซาบซึ้งกับคุณ กัปตันฮิโระ เพราะทั้งหมดเมื่อคุณถูกจับโดยโจรสลัด การรอดชีวิตหรือถูกช่วยปรกติแล้วจะอยู่ระดับสิ้นหวัง ไม่มีคนมากมายที่จะเสี่ยงชีวิตเพื่อควบคุมยานโจรสลัดแทนทำลายมันทันที
“แต่มันแค่ทำไม่คิดน่ะสิ”
“การที่สามารถแก้เหตุการณ์ในวีถีทางที่มีประสิทธิภาพที่สุดระหว่างทำแบบไม่คิดก็เป็นข้อพิสูจน์ความสามารถพร้อมประสิทธิภาพ คนระดับทองคำขาวแบบคุณเก่งเท่าความคาดหวังจริง เหมือนความสามารถพิเศษเหนือใครหรือบางอย่าง”
“ได้โปรดอย่าพูดถึงบางอย่างแบบนั้นขึ้นมาเลยครั้บ ผมค่อนข้างแพ้กับคำนั้นแล้ว”
ผมหันสู่มีมิและเอลม่าและพบพวกเธอแสดงรอยยิ้มขมขื่นอย่างคาด ผมก็กำลังยิ้มอย่างขมขื่นด้วย แน่นอน คนที่เข้าใจ ว่าอะไรคือ ‘ควาสามารถเหนือใคร’ ที่ไม่ได้หมายถึงใครนอกจากผม
แปลโดย: wayuwayu
tipme : tipme.in.th/wayuwayutl
ได้โปรดโดเนทเพื่อสนับสนุนผู้แปล ติดตามข้อมูลข่าวสาร, ติดต่อ: http://linktr.ee/wayuwayu
