ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 275 ถูกยั่วยุ
275 ถูกยั่วยุ
หลังจากนั้น เรากินอาหารที่อร่อยและสงบสุขและจากนั้นกลับสู่ยานของเรา – เจาะจงคือ บัวดำ มันจะใช้เวลามากกว่านี้สำหรับกองทัพจักรวรรดิที่จะจัดระเบียบกองกำลังหลังจากทั้งหมด
“ถ้าอย่างนนั้น อะไรที่เธอตรวจดูทันทีเมื่อเรากลับมา?”
“ฉันกำลังอ่านรายงานสำหรับการบุกฐานโจรสลัดวันนี้ ฉันขอเมย์ให้รวมรายงานของการบุกฐานโจรสลัดเก่าที่ทำขึ้นโดยกองทัพจักรวรรดิด้วย”
“ทำไมเธอดูพวกนั้นล่ะ……?”
เอลม่ามอบหน้าตาตลกเมื่อเธอพบผมอยู่ข้างในห้องกินข้าวกำลังอ่านรายงาน หน้าตานั้นสำหรับอะไรกัน?
ช่างหยาบคาย
“เพราะทั้งหมดฉันปัดฝุ่นความรู้ฉัน ฉันก็มีคู่มือกลยุธ์ของนาวิกโยธินจักรวรรดิให้อ่านด้วย”
“อะไรเข้าสิงนาย?”
“มันเพราะการพูดคุยกับนาวาอวกาศโทเซเรน่าก่อนหน้า ฉันเอาพวกเธอไปตกอยู่ในอันตรายไม่ได้เนื่องจากความขาดความรู้ของฉัน ถูกมั้ยล่ะ?”
“บางครั้งนายก็ตั้งใจมากเมื่อมันเป็นเรื่องแปลกๆ……”
ระหว่างพูดอย่างนั้น เอลม่านั่งตรงข้ามผมและเริ่มจิบเหล้าทีละนิดทีละนิด
ไม่นาน พี่น้องช่างเข้าโถงกินข้าว พวกเธอไม่ๆได้ถูกเชิญโดยนาวาอวกาศโทเซเรน่า ดังนั้นพวกเธออยู่ในบัวระหว่างเราทานอาหารค่ำ
“ไฮยา บอส เราจะยืมห้องน้ำนิดหน่อย…… อ๊ะ พี่กินของดีๆอ่ะนะ นี่ซัง!”
“ดีจัง……”
“พวกเธอจะเร็ว ถูกมั้ย? ฉันจะเลี้ยง”
เอลม่ายกขวดเหล้าขึ้นและแสดงให้พวกเธอดู ทำให้หน้าตาพี่น้องส่องสว่างในความสุข
“อย่างที่คาดกับนี่ซัง! แน่นอนว่าพี่รู้ว่าจะทำให้ดวอร์ฟมีความสุขยังไง”
“หนูจะยืมห้องน้ำถ้าอย่างนั้น”
พี่น้องช่างมุ่งหน้าสู่ห้องน้ำพร้อมด้วยสีหน้าร่าเริงมากๆ พวกเธอจะเข้าด้วยกันหรือ? อืม พวกเธอค่อนข้างตัวเล็ก ดังนั้นผมเดาว่าพวกเธอจะไม่มีปัญหาเมื่อเข้าไปข้างใน ผมหมายถึง ผมก็ค่อนข้างไม่มีปัญหาเมื่อเข้าไปข้างในด้วยกันกับมีมิหรือเอลม่า
ทันทีที่พี่น้องช่างออกจากโถงกินข้าว มีมิ ผู้เพิ่งอาบน้ำเสร็จ เข้ามาข้างในเพื่อแทนที่พี่น้อง เธออาบน้ำก่อนหน้าพี่น้อง ดังนั้นเธอดูค่อนข้างสดชื่น
“ฮิโระซามะ กำลังอ่านอะไรเหรอนั่น”
“พี่กำลังอ่านรายงานการต่อสู้วันนี้และอื่นๆ อืม พี่เพิ่งรู้ว่าพี่ควรอ่านกลยุทธ์ต่อสู้ยานอวกาศมาตรฐานของกองทัพจักรวรรดิ”
“หือ? พี่มีแผนเข้ากองทัพเหรอ?”
“ไม่, ไม่ มันแค่ว่าเราจะทำงานกับพวกเธออีกเยอะในอนาคต ดังนั้นพี่คิดว่าพี่ควรเรียนรู้และเตรียมตัว”
“เข้าใจแล้ว หนูร่วมวงอีกคนได้มั้ย?”
“แน่นอน แต่พี่อยู่ระหว่างอ่านรายงานตอนนี้”
มีมินั่งต่อจากผม เอียงมาใส่ และมองจอเครื่องปลายทางแท็บเล็ทที่ผมกำลังใช้ บางทีเพราะเธอเพิ่งอาบน้ำ แต่เธอกลิ่นหอมมากๆจริงๆ ผมรู้สึกถึงอุณหภูมิร่างกายเธอผ่านชุดนนอนบางๆของเธอ และมันสุดยอด
“……”
หลังจากสักพัก เอลม่านั่งต่อจากผมด้วยเหมือนกัน ผมไม่แน่ใจว่าทำไม แต่มันดูเหมือนเธอลุกไหม้ด้วยกำลังใจต่อสู้และอยากดวลกับมีมิ จริงๆแล้วเธอเมาหรือ? ใช่ ผมพนันว่าเธอเมา เพราะทั้งหมดเธอกำลังดื่ม
“เธอสนใจนี่จริงๆเหรอ”
“มันดีกว่าดื่มอยู่ด้านข้างและรู้สึกว่าหลุดวง อย่างน้อย”
“ฉันไม่ได้เจตนาทำอย่างนั้น เข้าใจมั้ย”
“อ่ะฮ่าฮ่า พี่น่ารักมากเลย เอลม่าซัง”
“เงียบเลย เธอ”
และดังนั้นเอง เราจีบกันระหว่างอ่านรายงานการต่อสู้วันนี้จนกว่าพี่น้องช่างในที่สุดก็ออกมาจากห้องอาบน้ำ
“อ๊ะ บอสกำลังจีบอีกแล้วนะ”
“ยอดเยี่ยม หือ? เฮ้ ไม่ใช่พวกเธอกำลังใส่เสื้อเชิ้ตของฉันเหรอ?”
“เมื่อเราออกจากห้องน้ำ หนูนึกออกว่าหนูโยนชุดเต็มตัวไปข้างในเครื่องซักผ้าก่อนหน้าเข้าไป เสื้อบอสมีประโยชน์นะ ดังนั้นเรายืมมันใส่แทน”
“ข-ขอโทษ…… เราจะซักมันและคืนมันทีหลัง”
“ไม่หรอก ฉันไม่ถือจริงๆ”
ผมส่ายหัวตอบสู่วิสเกอร์ผู้หน้าแดง
ทั้งสองพี่น้องกำลังใส่ทีเชิ้ตขอผม…… พวกมันใหญ่เกินไปสำหรับพวกเธอ ดังนั้นพวกเธอดูเหมือนกำลังใส่ชุดชิ้นเดียวแทน อืม พวกเธอใส่แล้วดูดี มันแค่รูปลักษณ์ปัจจุบันของพวกเธอเล็ดความเป็นอาชญากรรมออกมาระหว่างใส่มัน…… หืม? เดี๋ยว เครื่องซักผ้า
“อะไรที่พวกเธอกำลังใส่ข้างใต้?”
“เอ่อ ความว่างเปล่า? เราโยนทุกอย่างข้างในเครื่องซักผ้า”
“เฮ้……”
ไม่ต้องสงสัยทำไมวิสเกอร์หน้าแดงมาก เมื่อผมหันสายตาไปสู่เธอ วิสเกอร์ดึงชายเสื้อทีเชิ้ตลงในความอาย เอ่อ ถ้าเธออายขนาดนั้น ถ้าอย่างนั้นเธอไม่ควรทำความคิดพี่เธอตั้งแต่แรก?
หรือ ถ้าเธอดึงลงขนาดนั้นเสื้อทีเชิ้ตฉันจะยืด ดังนั้นได้โปรดหยุด
“เฮ้, เฮ้, เราทั้งสองเปลือยข้างใต้นะ รู้ป่ะ? อย่าบอกนะว่าบอสยังไม่รู้สึกอะไรหลังจากนี่ บอส?”
ทีน่าโพสท่าเซ็กซี่อย่างยั่วยวน
“ฮ่าฮ่า นั่นตลก”
“อยากโดนต่อยหน้าเหรอ?”
“ได้โปรดอย่า ฉันจะตายรู้ป่ะ”
ผมยกมือยอมแพ้ อย่างที่คาด แม้แต่ผมก็จะไม่มีภูมิต้านทานเมื่อเห็นสาวๆกำลังใส่ความว่างเปล่าและทีเชิ้ต
“เฮ้ เน่ซัง บอสยังไม่ลงมือกับเราได้ยังไง?”
“แม้ว่าเธอถามฉันอย่างนั้น ฉันจะไม่รู้จริงๆ อ่ะ”
“อื้ม หนูไม่มั่นใจ เฮ้, บอส”
ขณะเธอจับขวดเหล้าที่ถูกโยนโดยทีน่า ทีน่าทำการนั่งตรงข้ามผมและมองตรงมาที่หน้าของผม เธอดูเหมือนเด็กตัวเล็กๆ แต่วิธีการวางตัวของเธอไม่ได้ดูเด็กเลยสักนิด
“แม้ว่าเธอพูดอย่างนั้น……”
ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่เธอรุกผมตรงๆแบบนั้น ผมช่วยไม่ได้นอกจากจะเกาหลังหัว ผมไม่แน่ใจว่าจะบอกอะไรพวกเธอดี มันแค่รูปลักษณ์ของเธอคือ….. ไม่, เอ่อ, ผมพบว่าพวกเธอน่ารักรู้ไหม
“ฉันพูดมันไปครั้งสองครั้งแล้ว แต่มันรู้สึกเหมือนประตูต้องห้ามจะเปิดทันทีที่ฉันลงมือกับพวกเธอ”
“สาบานแท้ๆเลยว่าเราเป็นผู้ใหญ่ เข้าใจมั้ย”
“……เราแก่กว่ามีมิซังด้วย”
“หรือ เราอายุเท่ากันกับบอส อืม แต่มันไม่เหมือนว่าเราทำอะไรได้นะถ้าบอสไม่ชอบผู้หญิงตัวเล็กแบบเรา”
“ไม่, มันไม่ใช่อย่างนั้นรู้ป่ะ? เอ่อ มันแค่ว่าฉันยังขาดความุ่งมั่นหรือบางอย่างแบบนั้น”
แม้ว่าผมพูดมัน ผมก็ไม่รู้เหตุผลตรงๆว่าทำไมด้วย มันไม่เหมือนว่าผมไม่คิดว่าพวกเธอน่าหลงไหล บางทีผมมันแค่คนสิ้นหวังไม่มีอะไรดีสักอย่าง
“แต่เราฝากชีวิตไว้กับบอสเต็มๆแล้วนะบอส?”
“ไม่, นั่น…… เอ่อ ไม่ใช่พวกเธอตรงมากเกินไปเหรอ?”
“บอสพูดนั่นตอนนี้?”
“นั่นจริง”
มีมิยิ้มอย่างขมขื่นหลังจากที่ได้ยินทีน่าตอบด้วยหน้าตรง เอลม่าก็ยักไหล่ด้วย และมันดูเหมือนเธอคุยกับพวกเธอสองคนแล้ว
พวกเธอน่าจะปรึกษาอะไรกับเมย์แล้วด้วยเหมือนกัน
“เมื่อมาคิดดูแล้ว จริงๆแล้วมันแปลกนิดหน่อย เธอไม่มีปัญหากับมีมิ, เมย์, และฉัน แต่เธอแค่เคลื่อนไหวไม่ได้เมื่อเป็นสองคนนี้ มันไม่เหมือนพวกเธอเป็นขุนนางเหมือนนาวาอวกาศโทเซเรน่าหรือคริส แม้อย่างนั้นนายอ่านพลาดเมื่อมันเป็นฉัน นั่นไม่เป็นไร เพราะทั้งหมดนายไม่ได้ลงมือกับฉันโดยไม่มีความมุ่งมั่นที่ถูกต้อง”
เอลม่าเริ่มจิ้มแก้มผมด้วยแก้วเป๊ก ตอนนี้เธอพูดถึงมัน เธอพูดถูก แน่นอนมันเป็นอย่างนั้น
“ได้เลย มาแค่ทิ้งประเด็นนี้! ฉันค่อนข้างเหนื่อยวันนี้ดังนั้นฉันจะไปนอน!”
สิ่งที่ฉลาดที่สุดที่จะทำในสถานการณ์แบบนี้คือถอยทัพอย่างมีแผนการ เพราะรู้สึกถูกต้อนจนมุมโดยสาวๆ ผมยืนขึ้นจากที่นั่งของผมและเตรียมไป แต่ทีน่ายั่วยุผมทันที
“อะไร บอสจะวิ่งหนี?”
“……เอ่อ ใช่?”
ผมร้อนนิดหน่อยและมันกวนใจผมชั่วขณะ แต่ผมควบคุมตัวเอง ใจเย็น อย่าถูกยั่วยุ– ไม่หรอก บางทีมันไม่เป็นไรที่จะไหลไปตามน้ำตอนนี้? ตอนนี้ที่มันมาถึงนี่แล้ว ผมถอยกลับไม่ได้อีกแล้วหือ?
“……พี่จะวิ่งหนีจริงๆ?”
วิสเกอร์มองขึ้นมาหาผมด้วยตามีน้ำตา เธอแสดงละครนิดหน่อย ไม่ใช่หรือ? ผมเข้าใจแล้ว ดังนั้นนั่นเป็นที่พวกเธออยากจะยั่วฉันหือ? ได้เลย ฉันเข้าใจ
“ได้ถ้าอย่างนั้น ฉันจะนำพวกเธอกลับไปที่ห้องของฉันเหมือนที่เธออยากทำ อย่ามาเสียใจทีหลังล่ะ ฉันจะทำให้พวกเธอเข้าใจอย่างทั่วถึงทีหลัง”
ผมเดินหาพวกเธอและอุ้มทีน่าและวิสเกอร์ขึ้น บางทีมันเพราะกระดูกและความหนาแน่นกล้ามเนื้อต่างกันกับมนุษย์ แต่มันรู้สึกเหมือนพวกเธอหนักกว่าภาพที่เห็นพวกเธอ แต่ผมพูดบางอย่างแบบนั้นออกไปดังๆไม่ได้
“เอ๋ เดี๋ย– บอส”
“พ-พ-พี่ใหญ่?”
พวกเธอเริ่มทำตัวลนลานเพราะเรื่องนั้นทั้งหมด แต่มันสายเกินไปแล้วพวกเธอ ใช่!
มาทำมันก็ได้! ฉันไม่กลัวดวอร์ฟหรอก!
“นั่นเป็นอย่างนั้น”
“ได้, ได้ แต่ธรรมดาๆนะ เข้าใจมั้ย”
“ทำเต็มที่นะพวกพี่!”
เอลม่าโบกมือไม่สนใจระหว่างมีมิเชียร์อย่างตื่นเต้นให้ทีน่าและวิสเกอร์ด้วยเหตุผลบางอย่าง พี่น้องแข็งนิ่งไปอย่างสิ้นเชิงในอ้อมแขนของผมขณะผมเดินออกจากโถงกินข้าว บางทีพวกเธอประหม่าแม้ว่าความจริงมันเป็นพวกเธอที่ยั่วยุผมก่อน
ผมรู้สึกว่าผมได้ยินบางคนพูด ‘สองจิตสองใจ’ ข้างหลังผม แต่ผมแน่ใจว่าแค่จินตนาการของผม ใช่ นั่นแหละ
ได้เลย! มาลุยกันเถอะ!
แปลโดย: wayuwayu
tipme : tipme.in.th/wayuwayutl
ได้โปรดโดเนทเพื่อสนับสนุนผู้แปล ติดตามข้อมูลข่าวสาร, ติดต่อ: http://linktr.ee/wayuwayu
