ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 297 กับดักที่คาดหวัง
“ยืนยันแล้วว่ายานทุกลำมาถึง บัวดำส่งการขอทำจังหวะเดียวกัน…… จังหวะเดียวกันสำเร็จ”
“รับทราบ ตั้งให้แรงส่งพลังงานเครื่องกำเนิดพลังงานสู่ระดับต่อสู้และคงไว้”
“ได้ค่ะท่าน แต่พวกเขาจะโจมตีจริงๆเหรอ?”
“ฉันสงสัย พวกเขาทำได้สบายถ้าพวกเขาจะทำ พวกเขาเลยน่าจะมารุกใส่เราอย่างรุนแรงตามๆกัน”
ระบบดาวไอนีโอลัสที่ประตูทางใกล้ที่สุดตั้งอยู่ห่างไปห้าระบบดาว หลักๆแล้ว ระบบดาวที่ใกล้กับประตูทางมีความสงบเรียบร้อยและการรักษาความปลอดภัยดี
นั่นเพราะประตูทางที่สามารถขนส่งยานสู่ระยะไกลเท่ากับจุดพักเส้นทางเป็นสิบๆตรงๆแบบเกิดขึ้นทันที ทำหน้าที่เป็นสินทรัพย์ทางการค้าและกองทัพของจักรวรรดิ ดังนั้นพวกเขาจะไม่ให้มีภัยอยู่ในระบบดาวรอบข้างมัน
มันก็เป็นเรื่องของการรักษาเกียรติยศและศักดิ์ศรีของจักรวรรดิด้วย เพราะถ้าพวกเขาล้มเหลวกับการรักษาความปลอดภัยบริเวณรอบข้างประตูทาง โอกาสคือพวกเขาจะถูกดูถูกเอาจากทั่วประเทศ ดังนั้นนั่นทำไมบริเวณรอบประตูทางปลอดภัยมาก ถ้าการต่อสู้เกิดขึ้นในระบบดาวใกล้กับประตูทาง กองกำลังฝีมือเหนือชั้นของกองทัพจักรวรรดินั้นจะมาถึงในนาทีเพื่อบรรเทาปัญหาเกือบแน่นอน
นั่นทำไมพวกหอกแดงทำการโจมตีได้แค่เมื่อเราอยู่ในระบบดาวรีฟิลและยังไม่ได้เดินทาง หรือระบบดาวมิราบรีซและโฮลมี่เท่านั้น ระบบดาวหลังระบบดาวทั้งสามนั้นพวกฝีมือเหนือชั้นของกองทัพจักรวรรดิจะมาในทันทีที่พวกเขาตรวจจับเหตุการณ์ได้ และคนก่อเหตุน่าจะถูกจับกุมตัวและลงโทษไม่นานหลังจากนั้น
“เริ่มนับถอยหลัง เปิดขั้นตอนใช้หน่วยขับครส.”
“รับทราบ อืม พยายามอย่าเครียดมากไปพวกเธอ แค่มาดูกันว่ามันเป็นยังไงต่อหลังจากนี้”
3, 2, 1– เลขนับถอยหลังบนจอหลักกฤษณะลดจำนวน และเมื่อมันไปถึงศูนย์ ดาวที่อยู่นิ่งๆเริ่มไหลไปข้างหลังและเปลี่ยนเป็นเส้นแสงภายในการเกิดเสียงบูม วิวข้างนอกระหว่างเดินทางด้วยหน่วยขับครส.สวยเหมือนตลอดมา ตรงข้ามกัน วิวที่คนเห็นระหว่างอยู่ในเส้นทางอวกาศขั้นสูงสุดมันวุ่นวายชวนปวดหัวมากไป
“มีการตอบสนองที่จับได้โดยเซ็นเซอร์ห้วงอวกาศขั้นสูงสุดมั้ย?”
“อืม…… ฉันอ่านเซ็นเซอร์บัวดำแต่เท่าที่เห็นไม่มีการตอบสนอง”
“ยานสอดแนมรวมกับกองกำลังหลักแล้วเหรอ?”
“ฉันสงสัย อืม พวกเขาน่าจะทำมาแล้วเมื่อสามถึงสี่ชั่วโมงก่อน ดังนั้นการที่เขาออกไปจากระบบดาวไม่ได้น่าตกใจขนาดนั้น”
อืม แม้ว่าพวกเขารวมกองหนุนกับสหาย พวกเขาไม่น่าเข้าร่วมโจมตี ผมเลยว่ามันไม่สำคัญ ไม่ว่าอย่างไร เราเคลื่อนไหวของเราแล้ว ดังนั้นไม่มีจุดหมายเฝ้าดูเราต่อ
แต่ถ้าพวกเขาตัดสินใจว่าไม่มีจุดหมายเฝ้าดูต่อแล้ว อะไรคือการเคลื่อนไหวต่อไปของพวกเขา? พวกเขาจะโจมตีจริงๆ? หรือข้อมูลที่นำกลับไปโดยยานสอดแนมนั่นจะกล่อมให้เขายกเลิกแผน
『เราจะไปถึงทางเข้าจุดพักเส้นทางอวกาศขั้นสูงสุดไม่นาน เริ่มใช้ขั้นตอนหน่วยขับอวกาศขั้นสูงสุด』
เมย์แจ้งระหว่างเรากำลังปรึกษากัน และไม่นานหลังจากนั้น เรารีบไปข้างในเส้นทางอวกาศขั้นสูงสุด
“แต่รู้มั้ย แม้ว่าเรามาระบบดาวที่กองทัพจักรวรรดิอยู่น้อยกว่า พวกเขาน่าจะตอบโต้สัญญาณปัญหาในท้ายที่สุด ดังนั้นมันเป็นไปได้ที่จะทำการโจมเราจริงๆเหรอ? แน่นอนว่ามีอุปกรณ์ที่แทรกแซงการสื่อสารได้ แต่การใช้พวกนั้นยังเสี่ยง ไม่ใช่เหรอ? ฉันหมายถึง มันจะเด่นไม่แบบใดก็แบบหนึ่ง”
“เธอพูดมีเหตุผล มีมี่”
เท่าที่ผมรู้อุปกรณ์ส่งการป่วนสัญญาณในเอสโอแอลเพียงแค่ส่งคลื่นแรงส่งพลังงานสูงเพื่อยกเลิกคลื่นความถี่ที่ใช้โดยอุปกรณ์สื่อสารสำหรับการสื่อสาร แน่นอนการใช้อุปกรณ์แบบนั้นเหลือร่องรอยให้ตามตัวและในที่สุดกองทัพจะตรวจจับได้ ดังนั้นผู้ก่อเหตุจะต้องปิดฉากเป้าหมายให้เร็วก่อนหน่วยลาดตระเวนจักรวรรดิมาถึง พื้นฐานนั่นคือทำไมเราจ้างทหารรับจ้างเพื่อมาซื้อเวลาให้มากสุดเท่าที่เป็นไปได้ แต่……
“ถ้าเป้าหมายพวกเขาไม่เหมือนที่เราคิดไว้ตั้งแต่แรก… นี่ไม่ดีแล้ว”
“ไม่เหมือนอะไรที่เราคิดเหรอ?”
“ถ้าจริงๆพวกเขาไม่ได้มีเจตนาจับยานเราสักนิดและแค่อยากฆ่าเราให้โหดเหี้ยมและโหดร้ายสุดๆเท่าที่เป็นไปได้โดยไม่ทิ้งหลักฐานว่าพวกเขาเกี่ยวข้อง ถ้าอย่างนั้นมันจะแย่สุดๆ พี่รู้สึกไม่ดีเลย บางทีพี่อ่านเจตนาพวกเขาผิดตั้งแต่แรกเหรอ……?”
“แน่นอนว่านั่นเป็นความเป็นไปได้ที่ไม่น่าพอใจ แต่มันทางไหนที่ทำแบบนั้นได้นอกจากโจมตีด้วยยานพวกเขาเองเหรอ?”
“ใช่ มันมี มีทางที่จะฆ่าเราทั้งหมดแบบโหดสุดๆโดยตัวพวกเขาไม่ได้เคลื่อนไหว”
บัดซบ ความรู้สึกไม่ดีมันแรงขึ้นเรื่อยๆ
“มีทางหันหลังกลับยานกลางการเดินทางเส้นทางอวกาศขั้นสูงสุดมั้ย……?”
“ไม่มีค่ะ…… หรือแค่พี่กังวลเกี่ยวกับอะไรกันฮิโระซามะถ้าพูดตรงๆ? หนูกลัวมากๆนะรู้มั้ย”
“น้องและพี่ทั้งคู่เลยมีมี่ เลยแค่อะไรที่เธอคิดครั้งนี้กัน?”
“ฉันไม่มีหลักฐานเป็นตัวๆ แต่เธอสองคนคุ้นกับมันแล้ว…… มีมี่ติดต่อเมย์ให้ที”
“ร-รับทราบ”
“เราคุ้นกับมันแล้วเหรอ……?”
เอลม่าเอียงหัวหน้าตาสับสน แต่ผมแน่ใจว่าเธอจะคิดออกไม่นาน ใช่ แน่นอนมีวิธีกำจัดเป้าหมายโดยไม่ทำมือตัวเองสกปรก
หลังจากเดินทางผ่านเส้นทางอวกาศขั้นสูงสุด ในที่สุดกองยานเราก็กลับไปอวกาศปรกติพร้อมด้วยลำใหญ่ของบัวดำนำอยู่ ทันทีที่เราออกมา บางอย่างระเบิดหน้าเรา
บัดซบจริง! พวกมันทำมันจริงๆ!
“อึ่ก!”
“ออุ่……!”
“โอ้ให้ตายเถอะ!”
เสียงร้องน่าหวาดกลัวก้องหน้าเรา เสียงเดินทางผ่านศูนย์ยากาศไร้อากาศ ผ่านโล่พลังงานเรา และผ่านแผ่นเกระหนา แน่นอนพวกเขาใช้ผลึกร่ำร้อง มันน่าจะไม่ใช่เสียงปรกติ มันน่าจะคล้ายกับปรากฎการพลังวิญญาณ
“เราไหวมั้ย?”
“พูดยากอ่ะ…… ไม่นะ มันน่าจะเป็นไปไม่ได้แล้วฮิโระซามะ”
ผมเมินการปวดหัวเจ็บๆและหันหามีมี่ แต่คำตอบเธอไม่ได้ให้กำลังใจ ผมก็ตรวจค่าเซ็นเซอร์ที่มีมี่ดูอยู่และเห็นว่ามีรอยร้าวในอวกาศแล้ว พร้อมด้วยสิ่งมีชีวิตผลึกเริ่มออกมาตามๆกัน
จำนวนพวกมันค่อนข้างเยอะ กำจัดสิ่งมีชีวิตผลึกเหล่านั้นด้วยกำลังทั้งหมดอย่างเดียวมันลำบาก
“ช่วยไม่ได้…… เมย์ เราจะใช้แผนสอง สั่งยานทั้งหมดให้ป้องกันบัว”
『รับทราบ ชาร์จหน่วยขับครส.ให้ใน 30 นาที』
“ได้เลย”
เวลาชาร์จหน่วยขับครส.เพิ่มขึ้นตามขนาดของยาน บัวดำเป็นยานใหญ่ที่มีขนาดทำให้กฤษณะดูเหมือนยานแคระ และตอนนี้มันยิ่งตามด้วยยานคุ้มกัน ดังนั้นเวลาชาร์จมันก็เพิ่มไปด้วย ถ้าโล่และเกราะถูกเจาะ มันจะได้รับความเสียหายตรงกับตัวถังในเวลานั้น และการชาร์จหน่วยขับครส.อาจถูกยกเลิกด้วยซ้ำ
แผนเดิมคือกระโดดด้วยหน่วยขับครส.ทันทีที่เราทำได้หลังจากวาร์ปออกสู่อวกาศปรกติเพื่อหนีทันที แต่มันใช้ไม่ได้เหมือนคาดไว้ ดังนั้น ตามแผนสอง มันถูกตัดสินใจว่ากฤษณะจะยั้งภัยระหว่างยานที่เหลือเตรียมหนี
เราประชุมกับทหารรับจ้างที่เหลือและบอกแผนพวกเขาระหว่างเรายังอยู่ในเส้นทางอวกาศขั้นสูงสุดแล้ว ทหารรับจ้างเห็นด้วยกับการคุ้มกันบัวดำถึงที่สุด
“ลุยกันเถอะ”
ผมใช้งานระบบอาวุธและยกเลิกหน่วยขับครส.จังหวะเดียวกันกับบัว
มาเปิดศึกให้ระเบิดระเบ้อไปเลย เพราะเราะจำเป็นต้องดึงดูดความสนใจศัตรู
“รับทราบ กำลังล็อกเป้าสิ่งมีชีวิตผลึกที่วิ่งตรงไปเส้นทางเดินทางของกองยาน”
“ระบบรองพร้อมเหมือนเคย แต่สิ่งมีชีวิตผลึกอีกแล้ว…… ฉันไม่อยากเกี่ยวข้องกับพวกมันอีกแล้ว”
“มันเหมือนเรามีชะตาบางอย่างเลย”
ผมตั้งระยะการระบิดตอร์ปิโดปฏิกิริยาตอบสนองต่อต้านยานระหว่างเร่งเครื่องกฤษณะ ถ้าเรายิงทั้งหมดที่เรามีในชุดยิงเดียว เราจะไม่สามารถรับมือกับตัวใหญ่อีกแล้ว แต่เราแค่จะปล่อยพวกนั้นให้กองกำลังประจำการระบบดาวที่จะมาหลังจากนี้ จำนวนพวกมันไม่เยอะ ดังนั้นไม่มีปัญหาถ้าเรากำจัดขนาดเล็กและกลางที่ขวางทางหนีของกองยาน
“กินนี่ซ้า!”
ตอร์ปิโดปฏิกิริยาตอบสนองต่อต้านยานยิงออกไปจากกฤษณะ และหลังเร่งเครื่องไกลขึ้น ผมก็ยิงอีกสองลูก จุดระเบิดคือเส้นทางตรงหน้าบัวและกองยานที่เหลือ
อย่างแรก มาเปิดทางหนีให้บัวดำและทหารรับจ้างเถอะ
“สิ่งมีชีวิตผลึกเริ่มรวมตัว!”
“เราจะให้ความสำคัญกับการกำจัดศัตรูที่น่าจะขวางทางหนี มารับมือกับพวกมันเรื่อยๆและเรียกความสนใจจากพวกมันเถอะ”
“ค่ะค่ะ รับทราบ! ฉันจะใช้ปืนใหญ่เลเซอร์หนักเอง!”
“ปล่อยให้เธอนะ”
ผมดูแลการขับยานและปืนใหญ่ซองสองกระบอกบนหัวยานระหว่างเอลม่าใช้ปืนใหญ่เลเซอร์ลำกล้องใหญ่สี่กระบอก
ปืนใหญ่เลเซอร์กฤษณะมีระยะยิงกว้าง มันเลยเล็งสี่เป้าหมายพร้อมกันได้ ในการต่อสู้พื้นฐาน มันได้เปรียบที่จะเน้นพลังการยิง ดังนั้นระบบนั้นจึงไม่ได้ใช้มาก แต่มันมีประโยชน์ในการต่อสู้แบบนี้ที่คนต้องเรียกความสนใจมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้
“หัวจรวดปฏิกิริยาตอบสนองกำลังระเบิด!”
ตอร์ปิโดปฏิกิริยาตอบสนองต่อต้านยานลูกแรกระเบิดและทำลายล้างกลุ่มฝูงใหญ่ของสิ่งมีชีวิตผลึก และตอร์ปิโดที่เหลือระเบิดตามๆกันทันทีหลังจากนั้น ทำให้อวกาศรอบข้างส่องแสง ซากผลึกของศัตรูสะท้อนแสงดาวและเกิดภาพสวยแปลกๆ
“นี่แหละคือการเริ่มงานฉลองสุดเจ๋ง!”
“ไม่มีอะไรเจ๋งกับนี่เลยสักนิด เจ้าบื้อ!”
ฮ่าฮ่า เธอจะเสียมากกว่าได้ถ้าเธอไม่ลองมีความสุขกับอะไรแบบนี้ เอลม่า
