ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 30 เล่ม 2 เล่ม 2 บทนำ - novel-lucky

30 เล่ม 2 เล่ม 2 บทนำ

—————————————————————

ผมเปิดตาให้กับภาพของแสงที่พราวตา

กระแสแสงที่เชี่ยว ไหลผ่านตาของผม พวกมันบินมาจากข้างหน้า และหายไปจากข้างหลังผม ก่อตัวเป็นโถงของแสงที่ซีด และฟ้าขาว ‘โถง’ ของแสงห่อหุ่มผมจากทุกทิศทาง มันมีจุดเดียวของดาวที่เป็นประกาย มันเป็นแสงของดาวที่มีสีเหมือนกันกับกระแสที่ไหลผ่าน

“เฮ้ อย่าบอกชั้นนะว่านายหลับ?”

เสียงที่ปนไปด้วยความน่ารำคาญ มาจากทางซ้ายของผม เจ้าของเสียงคือใครกัน ผมสงสัย? ตั้งแต่ทีแรก ผมอยู่ที่ไหนกันวะ?

ผมเคลื่อนสายตาไปที่จอโฮโลกราฟิกข้างหน้าผม มันคล้ายกับแป้นควบคุมที่มีปุ่มมากมาย มันมีมาตรวัดที่เป็นภาพ การไหลของแสงที่อยู่ตรงหน้าผม จริงๆแล้วเป็นส่วนหนึ่งของ…จอความละเอียดสูงหรืออะไรซักอย่างหรือ? พวกมันดูค่อนข้างที่จะสมจริงสำหรับเอฟเฟกต์พิเศษ

“ฮิโระ-ซามะ?”

ผมได้ยินบางคนเรียกออกมาในเสียงที่กังวล ฮิโระ-ซามะเหรอ? ผมคือ… ชื่อของผมคือทากาฮิโระ ซาโตะ ผมไม่ใช่ ‘ฮีโระ-ซามะ’ แต่เสียงนี้มันดูคุ้นเคย…

ผมรู้สึกถึงการเข้าหาของบางคน

“โอ้ย!?”

ผมรู้สึกถึงแรงกระแทกโดนหน้าผากของผมม มันค่อนข้างเจ็บปวด

“นายใจถึงนะที่มางีบในห้องนักบินเนี่ย บัสเตอร์…”

“อ- เอลม่า-ซัง อย่าใช้ความรุนแรงมากเกินไป…”

ผมหันไประหว่างที่จับหน้าผากที่เจ็บ และในที่สุดผมก็เห็นตัวของคนที่เขกหน้าผากผม และคนที่ฟังดูกังวลเกี่ยวกับผม

“อา…… ชั้นนึกออกแล้วตอนนี้”

“นึกอะไรออก?”

ชื่อของผู้หญิงที่มองดูผมด้วยสายตาที่โกรธเคืองคือเอลม่า เธอมีหูยาวที่แหลม และ ‘สินทรัพย์’ ธรรมดาๆข้างหน้าเธอ ผมที่สวย ละเอียดอ่อนทุกเส้น มันเป็นสีเทาซีด ผิวของเธอสมูทเหมือนนม แล้วเธอก็ยังมีร่างกายที่อ่อนช้อย ไม่ว่าคุณจะดูเธออย่างไร สาบานกับสิ่งดีๆเลยว่าเธอเป็นเอลฟ์

แต่เสื้อผ้าของเธอที่เธอใส่เป็นทหารรับจ้างทั่วไป ทีไม่เปิดเผยผิวมาก มันเป็นการผสมผสานขององค์ประกอบที่เป็นไซเบอร์พังค์และแฟนตาซี เธอยังมีปืนเลเซอร์ติดอยู่ที่สะโพกของเธอผ่านซองปืน เธอไม่ได้ดูเหมือนเอลฟ์ถ้าคุณนำหูแหลมของเธอไป; ช่างน่าผิดหวัง

เธอเป็นทหารรับจ้างผ่านศึก ที่โอ้อวดถึงประสบการณ์อาชีพห้าปี แต่ตอนนี้ เธอทำงานเป็นสมาชิกลูกเรือของผม

เหตุผลที่เธอขึ้นยานของผมคือ… ยังไงซะมาแค่พูดกันว่ามันเนื่องจากอุบัติเหตุที่โชคร้ายจริงๆ ยานที่เธอขับ มันอยู่นอกเหนือการควบคุม ระหว่างที่ทำปฏิบัติการปราบปรามโจรสลัดขนาดใหญ่ และไปชนกับยานศึกของกองทัพ

ผลของมันคือ เธอติดค่าปรับเป็นเงินจำนวนมหาศาลกับกองทัพ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเธอจะขายสินทรัพย์ของเธอทั้งหมด (รวมไปถึงยานอวกาศของเธอ) ไม่ไม่สามารถจ่ายสิ่งที่ถูกกำหนดมาให้เธอได้และเกือบจะถูกส่งไปโคโลนี่เรือนจำที่โหดร้าย และในจุดนี้ ผมจบที่การประกันเธอออกมาโดยการจ่ายหนี้ของเธอ

หลังจากนั้น เธอมาเป็นสมาชิกของลูกเรือของผม เธอทำงานเพื่อจะจ่ายหนี้ของเธอคืนให้ผม และหาเงินให้มากพอ ที่จะซื้อยานอวกาศใหม่

โดยบังเอิญ ผสามารถที่จะเจอว่าค่าปรับจำนวนมากที่ถูกตบให้เธอ จริงๆแล้วมันสูงโดยไม่มีเหตุผล เมื่อเทียบกับสิ่งที่เธอทำผิด ผมสืบมัน และมันเล็ดไปด้วยความน่าสงสัย ตั้งแต่ทีแรก จริงๆแล้วไม่มีอะไรในดาต้าเบสอย่างเป็นทางการของกองทัพ ที่จะกำหนดว่าเธอถูกเรียกเก็บค่าปรับ

เมื่อมันเป็นอย่างนั้น จำนวนค่าปรับและเส้นตาย มันถูกกำหนดเนื่องจากความผิดพลาด ในการดำเนินการกรณีของเธอ ชายที่กระทำความผิด ได้ถูกย้ายตำแนงไปที่ยูนิตปุ่มที่ฐานแนวหน้าที่มีอัตราการเสียชีวิตสูง มันน่ากลัวจริงๆ ที่ความผิดหนึ่งครั้งเป็นตั๋วทางเดียวไปสู่ยูนิตปุ่ม มันเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุด ที่จะรีบๆออมาให้ไกลจากกองทัพอิมพีเรียล

“โอ้ แค่บางเรื่องเกี่ยวกับพวกเธอสองคนน่ะ ในเรื่องอื่นๆ”

“จริงๆแล้วพี่ลืมเกี่ยวกับเราสองคนเหรอ……?”

สาวน้อยผู้ที่มีหน้าที่เศร้าโศกโหม่หัวออกมาจากข้างหลังเอลม่า

“น่าห์ พี่แค่กึ่งหลับกึ่งตื่น”

ชื่อของสาวน้อยที่โหม่หัวออกมาข้างหลังเอลม่าคือมีมิ

เธอเป็นสาวน่ารักจริงๆ ที่มีตาและผมสีน้ำตาลอ่อน มันถูกซ่อนอยู่ข้างหลังเอลม่าตอนนี้ แต่ ‘สินทรัพย์’ ด้านหน้าที่อุดมสมบูรณ์ของเธอนั้นระดับ ‘แบทเทิ่ลชิพ’ อย่างไรก็ตาม ตัวเธอโดยรวม มันอยู่ในระับ ‘เดสทรอยเยอร์’

เธอก็เป็นลูกเรือของผมเหมือนเอลม่า เธอก็จบที่การขึ้นยานของผมเนื่องจากหนี้ก้อนใหญ่ด้วย… แต่ไม่เหมือนเอลม่า เธอไม่สามารถถูกโทษได้ว่ามันเป็นความผิดของเธอ

พ่อแม่ของเธอตายในอุบัติเหตุ ที่สร้างความเสียหายให้กับโคโลนี่ที่พวกเธออยู่อาศัยมากมาย ค่าปรับกับค่าชดเชย ทั้งหมดตกอยู่บนไหล่ผู้เยาว์ของเธอ

เธอไม่ควรจะถูกลงโทษโดยมันจริงๆ แต่เนื่องจากแผนการและความคิดตื้นๆของผู้ใหญ่ ที่ควรจะรู้ดีกว่านั้น เธอเลยจบที่การโดนภาระนั้น ไม่ว่าอย่างไร และไม่มีใครเสนอมือช่วยเหลือให้เธอ

แต่เธอเจอผมอย่างโชคดี ผู้ที่มีความสามารถทางการเงินมากพอที่จะช่วยเธอ จากสถานการณ์ที่เธออยู่ ผมจบที่การจริงๆแล้วช่วยเธอ และเป็นหนึ่งในลูกเรือของผมคือผลของมัน มันเป็นเหมือนนิทาน ที่จะมีตอนจบที่ ‘มีความสุขตลอดกาล’ แล้ว แต่โชคร้ายที่นี่คือความเป็นจริง แม้ว่าเป็นอิสระจากหนี้ของเธอ มันไม่เปลี่ยนความจริงที่ว่าเธอเสียบ้านของเธอไปแล้ว

ดังนั้น ส่วนหนึ่งของความรับผิดชอบของผม ในฐานะผู้ที่ช่วยเธอ ผมจบที่การดูแลเธอด้วย และผมต้อนรับเธอในฐานะลูกเรือ และตั้งเธอให้ทำหน้าที่ซัพพอร์ต ในฐานะโอเปอร์เรเตอร์ของยาน

ตอนนี้เธอเรียนรู้ว่าจะทำมันอย่างไร ในการที่จะเป็นโอเปอร์เรเตอร์จากเริ่มแรกเลย เธอเรียนรู้จากการฝึกกับเอไอ และการสอนของเอลม่า และอยู่ในระหว่างที่ได้รับประสบการณ์มือหนึ่ง เพื่อเป็นโอเปอร์เรเตอร์ยานอวกาศที่คู่ควร

“นายยังค่อนข้างที่จะเป็นคนเลือดเย็นนะ ที่แม้แต่เหม่อเหมือนที่นายพูด เพราะทั้งหมด นายได้ทำเรื่อง ‘นั้น’ กับพวกเราสองคนแล้ว”

“โอ้คัมม่อน… อย่าพูดออกมาให้ชั้นฟังดูเหมือนตัวร้ายสิ เว้นทางให้เดินหน่อย”

“แต่ชั้นแค่พูดความจริง ใช่มั้ย?”

“เดาว่าชั้นปฏิเสธเรื่องนั้นไม่ได้”

ใช่ ผมอยู่ในความสัมพันธ์แบบ ‘นั้น’ กับพวกเธอสองคน

โลกนี้มีประเภณีที่ต่างกันเมื่อเทียบกับญี่ปุ่น มีสิ่งที่เทียบไม่ได้ ที่พวกเขาพิจารณาว่าเป็นสามัญสำนักที่นี่ ผมไม่สามารถที่จะเรียนรู้ทุกอย่างได้ แต่ประเพณีที่พิเศษนั้นคือ 『ผู้หญิงที่ขึ้นยานส่วนตัวของชาย จะถูกพิจารณาว่าเป็นคนรัก』 หรือบางอย่างแบบนั้น

แน่นอนว่ามันไร้สาระ ใช่มั้ย? ผมก็พบว่ามันไร้สาระ แต่มันแค่เป็นแบบนั้น ผมยังไม่เข้าใจประวัติศาสตร์ของโลกนี้เต็มๆ แต่ผมมั่นใจว่ามันมีปัจจัยหลายอย่างที่เ็นส่วนร่วมในประเพณีที่พิเศษนี้ ที่กลายเป็นสามัญสำนึกของจักวาล แม้อย่างนั้น ผมไม่มีทางเลือกนอกจากจะยอมรับประเพณีไม่ว่าอย่างไร

พวกเธอสองคนขึ้นยานผมโดยเตรียมตัวมาเต็มที่ เพื่ออะไรแบบนี้ด้วย ยังไงซะ พวกเธอสองคน ยังไงก็ไม่ได้มีทางเลือก ดังนั้นผมเดาได้ว่าคุณพูดได้ว่าพวกเธอรับผลที่ออกมาแบบนี้ เนื่องจากสถานการณ์ของพวกเธอ

ในทางกลับกัน ผมชวนพวเธอมาโดยไม่ได้คิดอะไรมากขนาดนั้น ผมแค่อยากได้พวกเธอมาเป็นส่วนหนึ่งของลูกเรือของผม นอกจากส่วนที่ผมสงสารพวกเธอ และชวนเธอมาขึ้นยาน แต่พวกเธอสองคนเข้าใจเจตนาผมผิด และคิดว่าผมคิดแต่จะสร้างความสัมพันธแบบ ‘นั้น’ หลังจากที่ชวนพวกเธอ

เนื่องจากการพูดไม่คิดของผม ผมจบที่การรับผิดชอบ และเข้าไปในความสัมพันธ์แบบ ‘นั้น’ กับพวกเธอสองคน แม้ว่ามันไม่ใช่เจตนาของผมตั้งแต่ทีแรกเลย เพราะทั้งหมด มันถูกพิจารณาเป็นสามัญสำนึก

ผมต้องยอมกัดฟันและรับผลที่ตามมา นอกจากนี้ พวกเธอถูกต้อนจนมุมโดยหนี้ของพวกเธอแล้ว และมันไมมีทางไหนที่จะออกมาจากเรื่องนั้นได้ ยกเว้นข้อเสนอของผม

มีมิไม่มีญาติเหลืออยู่ และไม่มีวิธีที่จะปกป้องตัวเธอเอง เธอจะจบที่การถูกจับโดยพวกสิ่งมีชีวิตต่ำๆในสลัม ถูกเล่นเป็นของเล่นไปทั่วกับเธอ และโยนเธอลงถังขยะเมื่อพวกเขาเบื่อเธอ

เอลม่า ในทางกลับกัน ที่จะเป็นนักโทษในโคโลนี่เรือนจำที่เต็มไปด้วยนักโทษโจรสลัด ถ้าเธอจ่ายหนี้ให้ทันเวลาไม่ได้ มันไม่มีอะไรบอกว่าเธอจะถูกทำอะไร เมื่อพวกเขาเจอว่าเธอเป็นทหารรับจ้างเก่า เพราะทั้งหมดมันดูเหมือนพวกเขาไม่ได้แยกนักโทษชายและหญิงในโลกนี้ สิ่งที่รอเธอจะเป็นความรุนแรง และกระทำเธอผิด

ผมจบที่การช่วยพวกเธอจากโชคชะตาที่โหดร้ายเหล่านั้น และพวกเธอขึ้นยานของผม เป็นผลที่ตามมา ดังนั้น ผมปฏิเสธพวกเธอไม่ได้จริงๆ เมื่อพวกเธอบอกว่า พวกเธออยากมีความสัมพันธ์แบบ ‘นั้น’ กับผม มีมิแม้แต่กลัวว่าผมจะทิ้งเธอ ถ้าเธอไม่เสนอตัวเธอมาให้ผม ผมคิดว่าเธอสนิทกันอย่างดี ถ้าเธอไม่ถูกปรับด้วยหนีจำนวนที่สูงไร้สาระเหล่านั้น

ยังไงซะ ไม่ว่าจะเป็นกรณีไหน ผมจบที่การอยู่ในความสัมพันธ์จริงจังกับพวกเธอสองคนนี้ ผู้ที่ในทางปฏิบัติ ผมมันไอเหี้ยที่เอาเปรียบหนี้ของพวกเธอ และเอามืออ้วนๆของผมไปลงกับคนสวยที่ทำให้ลืมหายใจ ผมเสนอข้ออ้างอะไรให้ตัวผมไม่ได้

แต่ได้โปรดคิดมันแบบนี้ โลลิหน้าอกใหญ่ และเอลฟ์ที่รูปลักษณ์สวย พวกเธอสองคนเสนอตัวของพวกเธอเองให้ผมอย่างเต็มใจ โดยไม่มีความโกรธเกลียด มันจะมีชายที่สาบานต่อสิ่งดีๆที่มีชีวตอยู่ ที่จะต่อต้านการล่อลวงแห่งความสุขแบบนั้นได้?

ยังไงซะ มันอาจจะมี ใช่ บางทีมันอาจจะมีบางคนที่ทำอย่างนั้นได้

แต่ผมไม่ใช่หนึ่งในนั้นน่ะ เวรเอ้ย! ผมสารภาพ พวกคุณ! ว่าผมเป็นชายพวกที่ว่าอ่อนแอกับเรื่องอะไรแบบนั้น และใช้ท่อนล่างคิดสิ่งต่างๆ เหมือมันถูกเสนอมาใส่เขา โอเคมั้ย!

ผมไม่ใช่พวกนักบุญนะเวรเอ้ย ที่ไม่ทำอะไรในสถานการณ์แบบนั้น อยากให้ผมพูดมันออกมาให้คุณใช่มั้ย? ผมเป็นชายที่จะไม่ลังเลที่จะเลือกตัวเลือก ที่พัฒนาไปเป็นนเรื่องอีโระ* ในเกม ถ้ามันมีให้เลือก ขอโทษนะ พวกคุณ

TLN: ลามก

“แต่ถ้าพวกเธอสองคนไม่ชอบมัน-”

“มันไม่เหมือนว่าชั้นพูดว่าชั้นไม่ชอบเรื่องแบบนั้น ไอ้งี่เง่า”

“หนูไม่เกลียดการทำอะไรแบบนั้นกับพี่ด้วย”

พวกเธอทั้งสองคนบอกให้ผมปล่อยประเด็นนี้ไป หน้าที่แดงน้ำเงินสดๆของเอลม่า หันไป มีมิในทางกลับกัน มีสีหน้าที่ซีเรียสอยู่ ขณะที่เธอจ้องอย่างไม่กระพริบตา ด้วยบรรยากาศของความมุ่งมั่นตั้งใจ

“จ้า พี่เข้าใจแล้ว พี่รักพวกเธอสาวๆ”

“ค่ะ!”

“อ- อย่างนั้นเหรอ?”

มีมิยิ้มเป็นประกายหลังจากที่ผมบอกความรู้สึกออกไป เอลม่าลดหัวของเธอลงในความเขินอาย ช่ายสาวๆของผมน่ารักที่สุด

—————————————————————

ยังไงซะถ้างั้น เวลาสำหรับการแนะนำตัวที่ถูกต้อง

ชื่อคือทากาฮิโระ ซาโตะ ตอนนี้ ผมใช้นามแฝง ‘กัปตันฮิโระ’

ยานอวกาศสำหรับต่อสู้ขนาดเล็กที่ผมขับอยู่ตอนนี้คือ 【ASX-08 Krishna】 มันเป็นยานพิเศษ ที่มีอยู่ลำเดียวในโลกนี้ และผมเพียงแค่เรียกมันว่า ‘กฤษณะ’

ปัจจุบันเราอยู่ในไฮเปอร์สเปส – รอบบริเวณของระบบดากาห์นัม – มุ่งหน้าไปที่ระบบดาวเอลีน มาปล่อยเรื่องวิทยาศาสตร์บลาๆเกี่ยวกับไฮเปอร์สเปสและไฮเปอร์เลนไว้ภายหลัง ให้ผมบรรยายสรุปเกี่ยวกับโลกนี้ให้คุณฟังก่อน

ผมไม่รู้ชื่อของโลกนี้ – กาแลกซี – นี้ที่ปัจจุบันผมอยู่ตอนนี้ มันดูเหมือนจริงๆแล้วไม่มีใครตั้งชื่อกาแล็กซีนี้ตั้งแต่ทีแรก ไม่ว่าอย่างไร เทคโนโลยีการเดินทางในอินเตอร์สเตลล่ามันถูกพัฒนาไปมากในกาแล็กซีนี้ ผู้คนได้ออกมาจากการรั้งของแรงโน้มถ่วงของแต่ละดาวเคราะห์พื้นเมืองที่อยู่ และได้แพร่ออกไปในทะเลที่ยิ่งใหญ่ของดาว ผมเจอตัวเองหลงมาอยู่ในกาแล็กซีนี้วันหนึ่งอย่างกระทันหัน; ด้วยกันกับยานลำนี้ – กฤษณะ

สิ่งเดียวที่ผมคุ้นเคยกับรูปแบบในโลกเก่าของผมือกฤษณะนี้ เอ่อ มันไม่เหมือนว่าเรามียานอวกาศของอนาคตแบบนี้ในโลกเก่าของผม เท่าที่ผมรู้ เราแค่สามารถที่จะพัฒนาสิ่งต่างๆเหมือนสถานนีการวิจัยอวกาศในวงโคจร ที่นักบินอวกาศทำการทดลองในบรรยากาศซีโร่จีของอวกาศนอก เราไม่ใกล้กับการพัฒนาโคโลนี่อวกาศที่คนใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างปรกติเลย

ผู้คนใช้ชีวิตอยู่บนโลกเหมือนคย ที่ผมหมายถึง เมื่อผมพูดว่าผมคุ้นเคยกับยานนี้ คือนี่เป็นยูนิตที่ผมมีในวีดีโอเกมที่ผมเล่น

ผมอินกับ เอ็มเอ็มโอ ที่เรียกว่า สเตลล่า ออนไลน์ ก่อนที่ผมจะพบว่าตัวเองอยู่ในกาแล็กซีที่ไม่คุ้นเคยนี้ มันเป็นเกมที่คุณทำสิ่งต่างๆอย่างการไปสำรวจกาแล็กซี่ออนไลน์ ไปผจญภัย มีส่วนร่วมกับการต่อสู้ ทำการแลกเปลี่ยนและทำเงิน และอะไรประมาณนั้นได้

ผมได้กฤษณะมาจากรางวัลในอีเว้นต์เกม มันเป็นยูนิตที่พิเศษที่ผมใช้ในเกม ผมคิดวาคนฉลาดๆข้างนอกนั่นคงจะได้ไอเดียของสถานการณ์ของผมแล้ว จริงๆแล้วผมถูกเคลื่อนย้ายมาที่โลกนี้ ที่คล้ายกับสเตลล่าออนไลน์

มีหลายสิ่งบนยานที่ผมคุ้นเคยด้วยจากเวลาที่ผมเล่นสเตลล่าออนไลน์ ยังมีสิ่งต่างๆอย่างโจรสลัดอวกาศที่ชอบโจมตียานพลเมือง และสิ่งมีชีวิตคริสตัล ที่โจมตีสิ่งมีชีวิตอื่นอย่างไม่เลือกในกาแล็กซีนี้ พวกนี้ก็เหมือนกับที่ผมเจอในสเตลล่าออนไลน์ด้วย

แต่มันไม่เหมือนว่าทุกอย่างเหมือนกัน มันมีโมเดลยานและชิ้นส่วนหลายลำ ที่ไม่มีอยู่ในสเตลล่าออนไลน์ และชื่่อของระบบดาว ไม่ใช่ที่ผมคุ้นเคยเมื่อกลับไปในเกม ผมก็ยังไม่เคยได้ยินเอ็มไพร์ระดับกาแล็กติกที่ปกครองระบบดาวนี้มาก่อนด้วย

ผมไม่มั่นใจว่านี่เป็นคนละกาแล็กซีจริงๆ หรือผมแค่ถูกโยนไปที่มุมที่ยังไม่ถูกสำรวจของมัน นั่นเป็นเพราะเรายังไม่สามารถที่จะสำรวจทั้งกาแล็กซีเทียมเมื่อกลับไปตอนที่ผมเล่นสเตลล่าออนไลน์

สเตลล่าออนไลน์ได้เปิดให้บริการมาสี่ปีแล้ว แต่ผู้เล่นยังไม่สามารถที่จะสำรวจทุกมุมของมันได้ ใช่ มันยังเป็นแบบนั้นหลังจากสี่ปี ‘แค่โลกนี้มันใหญ่แค่ไหนกัน?’ ผู้เล่นถามอยู่บ่อยครั้ง

พูดอีกอย่าง ถ้าที่นี่เป็นฝั่งของกาแล็กซีที่ยังไม่ถูกสำรวจ มันไม่ต้องพูดเลยว่าผมจะไม่คุ้นเคยกับระบบดาวพื้นที่ เพราะทั้งหมด ยังไม่เคยมีใครมาถึงที่นี่ในเกม ดังนั้นผมจะไม่คุ้นคยกับมันด้วยเช่นกัน

ผมพยายามจะวิจัยเรื่องโซล่าซิสเต็มด้วย แต่ผมไม่เจอมัน เราก็ไม่เจออะไรที่คล้ายกับโซล่าซิสเต็มในสเตลล่าออนไลน์ ดังนั้นเราไม่มั่นใจว่ามันไม่อยู่ในเกมหรือเรายังไม่เจอมัน

ไม่ว่าอย่างไร ผมพบตัวเองอยู่ระหว่างกลางสถานการณ์ที่ตีความไม่ได้แบบนี้ และตอนนี้ผมติดอยู่ที่นี่ เดชะบุญ ผมพบว่าตัวเองสามารถที่จะขับกฤษณะได้โดยไม่มีปัญหาใหญ่ และดำเนินการเพื่อที่จะอยู่อย่างทหารรับจ้างเหมือนในเกม ผมมีเงินเนื่องจากของเหล่านั้นในกฤณะเมื่อผมมาที่นี่ตอนแรก แต่พวกมันจะจบที่การถูกใช้หมดไม่ช้าก็เร็ว

ผมไม่รู้ว่าผมมาที่นี่ได้อย่างไร แต่ความจริงที่ว่าผมพบตัวเองในโลกนี้ ที่คล้ายกับเกมที่ผมเล่น ผมก็น่าจะมีความสุขกับมัน มากกว่าที่จะมัวแต่ไปครุ่นคิดถึงสถานการณ์ของผม

และดังนั้น ผมเป็นทหารรับจ้าง เจอเอลม่าและมีมิ ล่าโจรสลัด ตั้งทีมกับพวกทหารรับจ้างและรับใช้กองทัพอิมพีเรียลเพื่อสร้างการติดค้าง

แค่มันดูเหมือนผมโดดเด่นเกินไป ผมถูกเพ่งโดยเจ้าหน้าที่อิมพีเรียลผู้หญิงที่ดูอันตราย และถูกป้ายยารายวันให้เข้าไปร่วมกับทหาร ผมรำคาญมัน ผมเลยตัดสินใจที่ะหนีจากเงื้อมมือที่น่ากลัวของกองทัพอิมพีเรียลและวิ่งหนี สิ่งที่ผมตามหานั้นคืออิสระ

เพราะทั้งหมด ทหารรับจ้างเหมือนเราเป็นอิสระ เราเป็นอิสระที่จะย้ายไปเซ็กเตอร์อื่น ถ้าเราคิดว่าเราทำกำไรได้มากกว่าจากการทำแบบนั้น มันอาจจะไม่แย่ที่จะเข้าร่วมกับกองทัพอิมพีเรียล แต่ผมยังสามารถที่จะใช้ชีวิตอย่างดีในการเป็นทหารรับจ้างโดยไม่เข้าไปข้องเกี่ยวกับกองทัพ มันแน่นอนว่าไม่มีปัญหา

พูดถึงแล้ว พวกเราสามคนในยานนี้ก็มีเป้าหมายของพวกเราเอง

เป้าหมายของผมคือซื้อบ้านเดี่ยวที่มีสวนสวยๆ บนดาวที่อยู่อาศัยบางแห่งในกาแล็กซีนี้ โอ้ และผมอยากดื่มน้ำอัดลัมมากมายด้วย

กาแล็กซี่นี้ ไม่มีเครื่องดื่มอัดลมอยู่ ด้วยเหตุผลบางอย่าง ผมพยายามจะสืบมัน แต่ผมหาเหตุผลไม่ได้ว่าทำไมมันเป็นเช่นนี้ ถ้าผมหาเงื่อนงำเกี่ยวกับเครื่องดื่มอัดลมไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นสื่ออะไรที่ผมใช้ ผมไม่เข้าใจมันจริงๆ

แต่ผมได้ยินมาก่อนว่ามันยากที่จะดื่มเครื่องดื่มมอัดลมในบรรยากาศซีโร่จี หรืออะไรซักอย่าง ผมไม่รู้ว่ามันเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร แต่มันดูเหมือนการอัดลมเป็นรูปแบบของเทคโนโลยีที่หายไปข้างนอกในอวกาศนี้

ดังนั้นผมตัดสินใจที่จะชุบชีวิตและแพร่ความมหัศจรรย์ของเครื่องดื่มอัดลมให้กับดาวเคราะห์ที่มีดินในกาแล็กซีนี้แทน ผมจะดื่มมัน จนรู้สึกอื่มใจ

ไม่ว่าอย่างไร นั่นทำไมเป้าหมายของผมคือซื้อบ้านที่มีสวนบนดาวเคราะห์อยู่อาศัย เพื่อทำเรื่องนั้นภายในเอ็มไพร์ ผมต้องได้ความเป็นพลมืองชั้นหนึ่งมา และนำออกมาหลายร้อยล้านอีเนล มันแพงอย่างบ้าคลั่ง

เป้าหมายของมีมิคือไปทัวร์กาแล็กซี่่ และชิมอาหารเลิศรสทั้งหมดที่มันเสนอ เพราะทั้งหมดมีขนมลึกลับที่อร่อยมากมายที่เรายังไม่เคยกินในกาแล็กซีที่กว้างใหญ่นี้ เธออยากจะกินมันทั้งหมด มันเป็นเป้าหมายสุดยอดของเธอ มันเป็นเป้าหมายที่เรียบง่ายกระนั้นยิ่งใหญ่! ผมจะตามไปกับที่เธอไปด้วย พูดถึงแล้วผมก็มีเป้าหมายอย่างลับๆที่จะให้มีมิดื่มเครื่องดื่มอัดลมในส่วนหนึ่งของการผจญภัยอันเลิศรสด้วยเหมือนกัน

สุดท้าย มีเอลม่า เพิ่มเติมจากการจ่ายหนี้ของเธอคืนให้กับผม เธออยากจะหาเงินมากพอที่จะเริ่มใหม่เป็นทหารรับจ้างอิสระได้อีกครั้งซักวันหนึ่ง

ปัจจุบันเธอติดหนี้ผมประมาณ 3,000,000 อีเนล หนึ่งอีเนลมันเทียบได้กับร้อยเยนญี่ปุ่น ดังนั้นเมื่อคำนวน เธอติดหนี้ผมสามร้อยล้านเยนนั่นเป็นเงินเยอะ พูดเรื่องนั้นแล้ว จริงๆแล้วเอลม่าได้หาเงินไปมากกว่า 260,000 อีเนลระหว่างอาชีพล่าโจรสลัดของเรา และการไปเจอกับสหพันธรัฐในระบบดาวเทอร์เมน ผมมั่นใจว่าเธอจะหาคืนได้ในปีหรือสองปีถ้าความเร็วเท่านี้

ยังไงซะ เธอก็ต้องซื้อยานใหม่ให้ตัวเธอเองด้วยถ้าาเธออยากจะกลับไปเป็นทหารรับจ้างอิสระอีกครั้ง ดังนั้น เธอยังต้องเป็นลูกเรือของผมต่อหลังจากที่จ่ายหนี้ของเธอแล้ว นี่เป็นสถานการณ์ปัจจุบันของเรา

ตอนนี้เรามุ่งหน้าไปที่ที่มีเทคโนโลยีทงการแพทย์ที่ดีที่สุดในเอ็มไพร์; ระบบดาวเอลีน

เหตุผลนั้นก็คือผมไม่สามารถบอกสาวๆได้ว่าจริงๆแล้วผมได้หลงเข้ามาอยู่ในกาแล็กซีอื่นนี้ จากโลกอื่น เพราะผมไม่คุ้นเคยกับสิ่งต่างๆที่คนพื้นเมืองพิจารณาว่าเป็นความรู้ทั่วไป ผมจบที่การอ้างว่าผมได้เข้าไปอยู่ในอุบัติเหตุ ระหว่างที่ไฮเปอร์ไดร์ฟ และความจำเสื่อม

เอลม่าและมีมิกังวลหลังจากที่ได้ยินอย่างนั้นและเสนอว่าผมควรไปตรวจร่างกายอย่างละเอียดที่สถานีทางการแพทย์ มมันดูเหมือนมันจะน่าสงสัยถ้าผมปฏิเสธข้อเสนอแบบนั้นไป และผมก็สนใจในการตรวจร่างกายตัวเองด้วยเช่นกัน ดังนั้นผมเห็นด้วยในท้ายที่สุด เพราะทั้งหมดผมถูกส่งมาอีกมิติหหนึ่ง ผมอยากที่จะทำให้มันใจว่าไม่มีอะไรตลกเกิดขึ้นกับตัวผม มันมีความเป็นไปได้อยู่ตลอดว่าความพิกลพิการบางอย่างจะดีดขึ้นมา ดังนั้นผมอยากจะทำให้มั่นใจ

ไม่ว่าอย่างไร นั่นทำไมเรามุ่งหน้าไปสู่ระบบดาวเอลีน เราได้ตามหาที่ทางการแพทย์ที่ล้ำยุคที่นั่น มันเป็นบางอย่างที่สำคัญ ดังนั้นผมต้องพูดมันซ้ำสอง

เป้าหมายเดือน 7/66

ค่าเน็ต 200/200

รับยา ยาหมด 0/200

ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 460/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook