ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 320 ดวลกับกัปตันเซเรน่า
ร้านมีห้องใต้ดิน หรือชั้นได้ดินที่เฉพาะเอาไว้เก็บข้อมูลการเคลื่อนไหว และผมกับพ.อ.เซเรน่าเตรียมดวลข้างใน
“ฉันสงสัยเกี่ยวกับทักษะนายมานานแล้ว เพราะเราสู้เคียงข้างกันมาแล้วล่ะนะ”
“อืม”
ในส่วนของเธอพ.อ.เซเรน่าแค่เอาเสื้อโค้ทหารออก ผมยังใส่ชุดทหารรับจ้าง เราทั้งสองคนหยิบดาบฝึกที่ทำมาจากเรซิ่นเสริมความแข็งแกร่ง
ตัวห้องจริงๆเป็นเครื่องสแกนขนาดใหญ่และมันดูเหมือนบันทึกการเคลื่อนไหวขอพ.อ.เซเรน่าและผมแล้ว รวมถึงตอนเราเลือกดาบด้วย พูดอีกอย่าง การบันทึกการเคลื่อนไหวธรรมชาติและนิสัยนอกจากข้อมูลเคลื่อนไหวระหว่างต่อสู้ทำให้พวกเขาลดความรู้สึกไม่สบายเมื่อใส่เกราะสั่งผลิตได้
“เธอไม่ได้ดูเหมือนสนใจจะดวลเลยนี่?”
“ฉันคิดว่าทุกคนไม่อยากเจ็บตัวรู้เปล่า……”
ผมเลือกดาบฝึกสองเล่มที่มีความยาวและน้ำหนักพอดี จากนั้นผมหันไปสนใจพ.อ.เซเรน่า อา พวก เธอพร้อมลุยแน่นอนแล้ว เธอพอว่ามันสนุกที่ได้ต้อนผมด้วยดาบซ้อมหรือ?
“ท่านายมีท่าทางแบบนั้นก่อนต่อสู้ นายจะเสียบางอย่างที่ชนะได้นะรู้มั้ย? นายต้องมีกำลังใจใส่เข้าไป–”
“–ขอโทษ? เธอเนี่ยนะ? จะซัดฉันน่วม?”
“ฉันแน่ใจว่าจะออกมาเป็นอย่างนั้น”
“…… นั่นกล้านะเนี่ย ตอนนี้ฉันยิ่งสนใจขึ้นอีก”
ปากพ.อ..เซเรน่างอเป็นรอยยิ้ม อืม มันเป็นรอยยิ้มดุร้าย โอ้ น่ากลัว
อืม พ.อ.เซเรน่ารอคอยที่จะเตะเลี้ยงผมไปมา ดังนั้นศึกนี้เลยจะไม่ราบรื่น แน่นอนว่าผมไม่มีเจตนาอ่อนให้เธอแต่ผมไม่มีเจตนาแพ้ด้วยเหมือนกัน
ยกเว้นว่าพ.อ.เซเรน่ากลายเป็นยิ่งมีทักษะกว่าเมย์ พื้นฐานแล้วชัยชนะของผมมันแน่นอนอยู่แล้ว”
“อืม เราเริ่มเลยมั้ย?”
“ได้สิ ได้โปรดเบาๆ–”
พ.อ.เซเรน่าบุกก่อนพูดเสร็จ หรือ เธอประชิดระยะแล้วและแกว่งดาบฝึกเหนือไหล่ด้วยสองมือ”
“โว่ว”
ผมกันการเหวี่ยงของพ.อ.เซเรน่าโดยไขว้ดาบหากันและใช้กำลังตอนกระแทกเพื่อกระโดดถอยหลังและสร้างระยะอีกครั้ง มันอันตรายที่จะปะทะตรงๆกับคู่ต่อสู้ที่เหนือกว่าทั้งพลังและความเร็ว ถ้าคนรับชุดการฟันทรงพลังที่ปัดไม่ได้ดีขนาดนั้น คนนั้นจะไม่สามารถหนีการสังหาร และในท้ายที่สุดการป้องคนคนนั้นจะพังทลายและคนนั้นจะกระอักเลือด
“จะไม่โจมตีเหรอ?”
พ.อ.เซเรน่าจ้องคมๆระหว่างจับดาบไว้เหนือหัว
“มันเพราะฉันรักสันติ”
“ช่างเป็นมุขน่าตลก”
ทันทีเมื่อเธอพูดคำนั้น ตัวพ.อ.เซเรน่ากลายเป็นเบลอในพริบตา ไม่ มันไม่ใช่อย่างนั้น เธอเพียงแค่ก้าวใส่ด้วยความเร็วสูง เราควรห่างกันมากกว่า 10 เมตร แต่เธออยู่หน้าผมแล้ว
ใช่ นั่นไม่ใช่ความเร็วที่เป็นมนุษย์ธรรมดาจะหาได้ ถูกไหม?
ขุนนางเสริมพลังน่ากลัวจริงๆ
“–กึ่!”
“ฮัพ–!”
ผมกลั้นหายใจและใช้การรับรู้แบบช้าเป็นภาพช้า ทำให้ผมหลบดาบพ.อ.เซเรน่าระยะเผาขน จากนั้นผมรีบฟันท้องเธอและหัวเข่าขวาด้วยดาบสองเล่ม ถ้านี่เป็นการต่อสู้จริง การโจมตีผมจะฟันท้องเธอเปิดและตัดขาขวาเธอใต้เข่า
“เข้าใจแล้ว ปัญหาเยอะนะ”
พ.อ. เซเรน่ากระโดดไปข้างหน้าเพื่อสร้างระยะ หันมาลูบท้องด้วยมือขวา
“ยังอยากสู้อีกมั้ย?”
“แน่นอน ฉันจะให้นายอยู่ด้วยจนกว่าฉันจะพอใจ”
“อึก”
พ.อ.เซเรน่ายิ้มอย่างดุร้ายและแกว่งดาบเธออีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าผมจำเป็นต้องอยู่กับเธอจนกว่าเธอจะพอใจ
“เอาล่ะนะ!”
พ.อ.เซเรน่าประชิดด้วยความเร็วที่ทำให้ทั้งตัวเหมือนมัวอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอไม่ได้เข้าประชิดอย่างไม่ระวังและโจมตีจากนอกระยะขอองผม การโจมตีก่อนหน้าออกแนวดุร้ายที่เล็งกระแทกการป้องกันผมให้กระเด็น
แต่ครั้งนี้การโจมตีเธอเป็นการโจมตีแบบเป็นชุดที่ขาดพลังก่อนหน้าแต่ทดแทนด้วยความถี่และวิชาดาบแบบเชี่ยวชาญสุดๆแถมผสมด้วยการหลอกล่อร้ายกาจ
“มุ!?”
อย่างไรก็ตาม ยิ่งโจมตี ผมยิ่งหาจังหวะเข้าทำได้ ปรกติแล้วความถี่ของการโจมตีปิดจังหวะพวกนั้นได้ แต่สำหรับผมที่รับรู้เวลาช้าลงได้ การแทงผ่านช่องว่างพวกนั้นมันง่ายมาก
“คุ แค่ทำไมกัน–!?”
มันเป็นแค่ช่องว่างเล็กนิดเดียวระหว่างฝนการโจมตี แต่ทันทีเมื่่อผมแทงผ่านช่องว่างพวกนั้นอย่างแม่นยำ พันเอกเสียแรงส่งก่อนหน้า และจังหวะโจมตีและป้องพลิกกลับ
เมื่อคนเน้นอยู่กับการป้องกันมากกว่าเพื่อทดแทนช่องว่างที่ถูกโจมตีคนอีกฝั่งจะสามารถโจมตีต่อได้อีก และทำนองของคนป้องกันในที่สุดก็จะถูกขัดขวาง เมื่่อเป็นอย่างนั้นแล้ว ช่องว่างที่เอาเปรียบได้ยิ่งเพิ่มขึ้นอีก
“นั่น จบแล้วแหละ”
ผมจิ้มกลางหน้าอกพ.อ.เซเรน่าด้วยปลายดาบซ้อม มันจบจริงๆแล้ว มันจะเป็นการโจมตีถึงชีวิตถ้าฟันจริงๆ มันจะเป็นการโจมตีถึงชีวิตที่วิ่งผ่านหัวใจเธอ ไม่ว่าขุนนางทรงพลังมาแค่ไหนผ่านการเสริมพลัง ถ้าหัวใจที่เป็นศูนย์กลางการส่งเลือดออกไปถูกทำลาย ความตายจะไม่สามารถหลีกหนีได้ แต่มันดูเหมือนขุนนางบางคนจริงๆแล้วไปไกลขนาดยอมปลูกถ่ายหัวใจที่สองใส่ร่างกาย
“……”
หืม? สภาพพ.อ.เซเรน่ามัน……?
“อีกยก! ฉันรับไม่ได้!”
“อุว้าาา! นี่เป็นบางอย่างน่าร้องจริงๆเหรอ!?”
พ.อ.เซเรน่าที่สั่นพร้อมหน้าแดงสดค่อนข้างดูน่ารัก แต่เมื่อมีดาบซ้อมเธอในมือ ผลออกมาเป็นออกรุนแรงมากกว่าน่ารัก ดาบเราถูกทำด้วยเรซิ่นเสริมพลังทื่อๆ ดังนั้นมันไม่เหมือนว่ามันฟันได้เข้าเนื้อ แต่พวกมันยังเจ็บเมื่อโดนฟัน นั่นทำไมผมไม่ยั้งมือเลย
แน่นอน
“ไม่ใช่มันแปลกเหรอ? แน่นอนว่ามีบางอย่างแปลกๆกับนายถูกมั้ย!? ทำไมฉันไปแพ้ดาบช้าๆแบบนั้น!?”
“น่าน่า อย่าพูดอย่างนั้นเลยพันเอก ส่วนตัวแล้วฉันคิดว่าผลลัพธ์พูดให้ตัวเองได้ดีกว่า”
เมื่อถูกถามว่าผมโกงหรือเปล่า ผมปฏิเสธไม่ได้จริงๆ ผมเลยแค่เมินคำถาม มันไม่เหมือนกับผมโกหกรู้ไหม ผมแค่ไม่บอกความจริง
“ฉันไม่เชื่อ! อีกยก! อีกยก!”
พ.อ.เซเรน่ากระทืบเท้าและเหวี่ยงดาบงอแง
เธอเหมือนเด็กทุกอย่างเลย!
“เธอจะร้องไห้อีกอ่ะดิรู้เปล่า? เธอจะค้างฉันอย่างนึงนะเข้าใจมั้ย?”
“กุนุนุ…… เข้าใจย่ะ ฉันจะเป็นหนี้นาย อองการ์ด!”
ในท้ายที่สุด ผมแค่ยอมหลังจากอีกห้ายก ผมชนะทุกการต่อสู้ เรี่ยวแรงผมจะไม่ไหวไปมากกว่านี้แล้ว
“วิ่งหนีหลังจากชนะมันไม่ยุติธรรมอ้ะ! ฉันคิดว่ามันไม่ยุติธรรมมากๆ!”
“เหมือนฉันจะทำตามความอยากเธอมากกว่านี้อย่างนั้นแหละ! เราสู้มาเจ็ดรอบแล้วเนี่ย! มันพอได้แล้ว ถูกเปล่า?”
หลังจากพูดอย่างนั้นผมจับดาบด้วยดาบชี้ไปทางนิ้วก้อย มันเป็นสัญญาณว่าผมไม่ต่ออีกแล้ว
พ.อ.เซเรน่าดูเหมือนยังมีพลังงานมากกว่านี้ แต่ผมเหนื่อยสุดๆแล้วการสู้ระยะประชิดโดยใช้ดาบเป็นภาระให้พลังใจและสมาธิ บางทีพ.อ.เซเรน่าเริ่มชินกับความเคลื่อนไหวผมอย่างช้าๆเพราะผมต้องหายใจเข้าและชะลอเวลาเยอะกว่าปรกติในครึ่งหลังของการต่อสู้ของเรา ผมแค่เคยใช้ความสามารถนี้บ่อยขนาดนี้ระหว่างการต่อสู้กับเมย์เท่านั้น อืม ไม่เหมือนการต่อสู้กับเมย์ ผมไม่ได้อาเจียนเป็นเลือดทุกระยะ มันเลยรับมือกับพ.อ.เซเรน่าง่ายกว่าเยอะ
“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันถูกทำให้อับอายอย่างนี้……”
“อับอาย……? นี่มันแค่ฝึกถูกมั้ย?”
“ไม่มีใครที่เอาชนะเจ็ดครั้งติดระหว่างการแข่งก่อนหน้าเลย!”
“เข้าใจแล้ว…… ฉันต้องรับผิดชอบหรือบางอย่างเหรอไง?”
“มุ– ฉันไม่ได้พูดอะไรทำนองนั้นเลยนะรู้มั้ย!?”
หน้าพ.อ.เซเรน่าเปลี่ยนเป็นแดงสดตอนเธอชี้ปลายดาบฝึกมาทางผม โอ้ไม่ไม่ไม่ ผมไม่ต่อต้านแหม่ม ผมต่อต้านความรุนแรงอย่างแน่วแน่ ผมใส่ดาบซ้อมในรักแร้และยกมือทั้งสองเป็นสัญญาณยอมแพ้
“พวกเขาควรบันทึกข้อมูลการเคลื่อนไหวเราเสร็จแล้ว เราหมดธุระแล้ว มาเก็บของเถอะ!”
“ฉันจะขอให้นายฝึกอีกครั้งรอบหน้าที่มีโอกาส……”
“อา ได้ได้ ครังหน้าอ่ะพอได้อยู่มั้ง?”
ใต้สายตารุ่มร้อนใจของพ.อ.เซเรน่าขณะเธอสั่นเนื่องจากความรู้สึกอับอาย ผมเดินไปชั้นวางที่อยู่ใกล้กำแพงเพื่อเก็บดาบซ้อมกลับไป อย่างไรก็ไม่รู้ ผมรู้สึกว่าพ.อ.เซเรน่าจ้องผมมากขึ้นเมื่อเทียบกับก่อนหน้า…… นี่ที่เรียกว่าโดนพลังที่ใหญ่กว่าตามติดเหรอ?
ใช่ไหม? ไม่เป็นไร มาแค่คิดว่าเป็นแบบนั้น มันรู้สึกเหมือนความชอบดึงดูดปัญหาโผล่หัวน่าเกลียดมันมาอีกแล้ว แต่น่าจะเป็นแค่จินตนาการของผม ใช่ ผมแน่ใจว่าเป็นอย่างนั้น ผมตัดสินใจไม่คิดเยอะไปไกลกว่านี้
