ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 66 เล่ม 3 ปรึกษากับเอลม่า
66 เล่ม 3 ปรึกษากับเอลม่า
“ชั้นกลับมาแล้ว”
“ยินดีต้อนรับกลับมา ชั้นดีใจที่เธอปลอดภัย”
เอลม่ากลับมาที่ยาน สิบนาทีหลังจากการแลกเปลี่ยนข้อความก่อนหน้า ผมพยายามจะมอบการกอดต้อนรับเธอ แต่เะอหลบมันอย่างมีทักษะ ตอนนี้ ทำไมเธอทำอย่างนั้นล่ะ?
“เป็นอะไรของนาย?”
“ชั้นกังวล”
“ยังไงมันก็ไม่มีค่าให้กังวลหรอกน่า จากใจเลยนะ ชั้นไม่รู้ว่านายแคร์มากเกินไป หรือเป็นพวกขี้กังวลกัน”
หลังจากที่ตักเตือนผม กระหว่างมีรอยยิ้มที่เคืองๆ เอลม่ากอดผมเบาๆ และจุ้บแก้มผมเร็วๆ นี่… นี่มัน… ทำไมหัวใจของผม มันเต้นโดกิ โดกิกันล่ะ? ม-มันเหมือนบทบาททางเพศของเรา มันพลิกกลับกันเลย หัวใจผมมันเต้นข้ามจังหวะ เพราะเอลฟ์ที่น่าผิดหวังคนนี้เหรอ? ผมเนี่ยนะ?
“มีอะไรอีกล่ะตอนนี้ ทำไมอยู่ดีๆ ก็ปิดหน้า”
“มันไม่มีอะไร”
“แต่ชั้นว่า มันไม่ใช่ไม่มีอะไรนะ”
“เหมือนที่ชั้นพูด ไม่มีอะไร”
ผมหันออกมาจากเอลม่า ที่พยายามจะมองหน้าผมให้ดีๆ และเดินกลับไปที่ห้องกินข้าวกับเธอ
“โอ้ เอลม่าซัง! ยินดีตะ…… หือห์? มีอะไรเหรอ?”
“ฮิโระที่รักของพวกเราดูเหมือนจะเขินน่ะ บางที เค้าก็น่ารักนะ”
“ชั้นไม่ได้เขินนะ”
“แต่นายกังวล ใช่ป่าว?”
“ชั้นไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเธอหรอก”
“โอ้นาย นายพูดตรงข้ามกัน กับที่นาบพูดกับชั้นก่อนหน้านี้เลยนะ”
เอลม่าอ้อมมาขึ้นหน้าผม ระหว่างมีรอยยิ้มที่ยุแหย่ น่ารำคาญจัง แต่ผมน่ะมันชายที่ทนทานผมจะไม่พ่ายแพ้จากเรื่องนี้
“ฮิโระซามะน่ารักจริงๆ บางเวลา”
“หนูสามารถที่จะเห็นด้านใหม่ของพี่เค้า”
แม้แต่คริสและมีมิก็เริ่มที่จะแหย่ผม แต่ยังไง ผมจะไม่แพ้
“ไม่ว่ายังไง! มาคุยเกี่ยวกับแผนกันเถอะตอนนี้ เราจะต้องสรุปมันให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ ความเร็วมันเป็นความสำคัญ เราให้ตัวเราเองไปเดินตามก้าวเท้าของศัตรูไม่ได้ มันจะหมายถึงปัญหาใหญ่ ถ้าเราทำแบบนั้น”
“ได้ ได้ นายพูดถูก งั้นชั้นว่านายีแผนในใจแล้ว?
“ชั้นไม่มั่นใจกับมันร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่เรามีไม่กี่ไอเดียก่อนหน้านี้ อย่างแรก—”
ในที่สุดผมก็สามารถที่จะบอกเอลม่าทุกอย่างที่ผมคุยกับคริสและมีมิก่อนหน้านี้
“แผนที่จะล่อคนไล่ตามออกมา และกวาดล้างพวกมันทั้งหมดทีเดียว ไม่ได้แย่ทั้งหมดขนาดนั้น เพราะทั้งหมด มันเป็นไอเดียดีที่จะขยี้พวกนั้น ที่ทำหน้าที่เป็น ‘ตา’ ของศัตรู ตราบใดที่เรายังอยู่ในโคโลนี่นี้ มันเกือบจะเป็นไปไม่ได้เลย ที่จะหนีการเฝ้าระวังของศัตรู ดังนั้นมันจะดีที่สุด ที่จะจบมัน โดยการออกไปอวกาศ ที่ที่เรามีความได้เปรียบมากกว่า”
“ปัญหาคือการเติมเสบียง”
“นั่นใช่แล้ว กองสต็อคของเราตอนนี้ จะอยู่ไม่ครบสองอาทิตย์ แต่ชั้นคิดว่าเราจะสามารถจัดหาเสบียงได้ เมื่อเราไปถึงดาวเคราะห์รีสอร์ตนะ แต่ชั้นไม่คิดว่าศัตรู จะสามารถครอบคลุมได้ทุกดาวเคราะห์รีสอร์ตในระบบดาวนี้ ยังไงก็ตาม จากใจมันจะปลอดภัยมากกว่ามาก ที่จะเติมเสบียงจากบางที่ ที่ไกลออกไปห่างไปมากกว่าหนึ่งระบบดาวจากที่นี่”
“ถ้าอย่างนั้น ถ้าพูดอีกอย่าง ไม่ใช่ระบบดาวที่ติดกันโดยตรง แต่บางที่ที่เลยที่นั่นไปเหรอ?”
“ใช่มันจะปลอดภัยมมากกว่ามากที่นั่น มันมีโอกาสดี ที่ศัตรูจะได้กระจายตาขายของมันไปที่ระบบดาวติดกันแล้ว หลังจากทั้งหมด มันมีระบบดาวที่ติดกันสี่ระบบดาวกับเซียร่า แต่มีระบบดาวเพื่อนบ้านมากกว่า เมื่อเราผ่านสี่ระบบนี้ไป ดังนั้น เราน่าจะสามารถสะบัดตาข่ายของพวกมันออกไปได้ ถ้าเราไปหนึ่งในระบบดาวพวกนั้น”
“เข้าใจแล้ว”
ผมเชื่อคำอธิบายของเอลม่า
“งั้น เราควรยุบแผนที่จะไปซ่อนในดาวเคราะห์รีสอร์ตซักดวง และแค่ไปเติมเสบียงซักที่ในระบบดาวที่ไกลออกไประบบดาวนึง จากเซียร่า และจากนั้นซ่อนในไฮเปอร์สเปซเหรอพี่?”
“นั่นจะลำบากนะ เราจะทิ้งร่องรอยไว้เยอะ ดังนั้นเราจะหนีไปที่ดาวเคราะห์รีสอร์ต หลังจากที่ทำลายศัตรูที่ไล่ตามมาทั้งหมด นั่นอาจจะเป็นการลงเงินที่ปลอดดภัยกว่า การรักษาความปลอดภัยในดาวเคราะห์รีสอร์ตพวกนั้น จริงๆแล้วมันค่อนข้างที่จะเข้มงวดน่ะ เห็นมั้ย”
“เข้าใจ แล้ว มันเข้มงวดมากขนาดไหน ว่าแต่?”
“เพราะทั้งหมดมีคนที่มีอิทธิพลและขุนนางแรงค์สูงๆหลายคน ที่มาเยือนดาวเคราะห์รีสอร์ตพวกนี้ แล้วก็มีคนระดับสูงๆต่างชาติด้วยเหมือนกัน ระดับการรักษาความปลอดภัยมันโคตรที่จะเข้มเลยเพราะเรื่องนั้น มันจะทำลายภาพลักษณ์ของเอ็มไพร์เยอะเลย ถ้า เหตุร้ายมันได้เกิดขึ้นในดาวเคราะห์พวกนั้น”
นั่นค่อนข้างจะเป็นข้อมูลที่ยิ่งใหญ่ มันไม่ได้เขียนที่ไหนเลยในบพับด้วย อย่างที่ผมคิด มันตัดสินใจถูกแล้ว ที่จะปรึกษากับคนผ่านศึกเหมือนเอลม่า เมื่อพยายามจะคิดแผนพวกนี้
“……ถ้าอย่างนั้น แม้ว่าเราจะไปที่นั่นกัน เราจะไม่สามารถรีแลกซ์และเที่ยววันหยุดกันปรกติที่ดาวเคราะห์รีสอร์ตเหรอ หือห์”
“ใช่ ยังไงซะ…… ชั้นจำได้ว่านายพูดว่านายจะเก็บค่าใช้จ่ายจากปู่ของคริสจัง ถูกต้องมั้ย?”
“อืม หนูพยายามจะรับรองพวกพี่มากที่สุดเท่าที่หนูทำได้ เพื่อที่พี่จะได้รับรางวัลที่พี่คู่ควร”
คริสตอบคำถามเอลม่าด้วยความทะเยอทะยานที่ยอดเยี่ยม ยังไงซะ เพราะจริงๆแล้วคริส ไม่ได้มีอำนาจมากในตระูลของเธอ มันเป็นแค่อย่างเดียวเท่านั้น ที่เธอสัญญาได้
“ถ้าอย่างนั้น ค่าใช้จ่ายที่กะประมาณไว้สำหรับแผนนี้คือเท่าไหร่? ประมาณ สามล้านอีเนลได้มั้ย ไม่บวกก็ลบ?”
“ชันคิดว่านั่นมันก็มากไปนิดนะ… ราคาที่เราต้องจ่ายต่อคนมันเท่าไหร่ ถ้าเราต้องอยู่ที่ดาวเคราะห์รีสอร์ตสองอาทิตย์?”
“อืม ประมาณสองหมื่น ถึงหกหมื่นอีเนลน่ะพี่ หนูว่า แต่หนูไม่รู้เกี่ยวกับสถานประกอบการที่ไฮเอนด์กว่า แต่ที่ทั่วไปมันจะประมาณนั้นพี่”
“มีพวกเราสี่คน ดังนั้นมันจะประมาณ แปดหมื่นถึงสองแสนสี่หมื่นอีเนล หือห์ เราจะต้องจองสถานที่ในดาวเคราะทั้งสามดวง เพื่อที่เราจะสร้างเป้าลวงได้ แต่ละที่ ควรจะใช้เอเจนซี่ทัวร์ท่องเที่ยวที่ต่างกัน และแน่นอนว่า เราะจองโรงแรมคนละเครือกันด้วย เราจะจองมันใต้ ชื่อชั้น ฮิโระ และชื่อมีมิ ควรจะจองคอส 80,000 อีเนล สำหรับสองอาทิตย์ คอสของพี่จะสำหรับ 160,000 และของฮิโระจะจองคอสสำหรับ 240,000 เราแต่ละคนจะจองคอสทั้งสามระบบดาว ด้วยเหตุนี้ มันจะทั้งหมดประมาณ 1.44 ล้านอีเนล นั่นควรจะพอแล้ว”
“แน่นอนว่านั่นมันเยอะนะ ไม่ใช่เหรอ…?”
หลังจากได้ยินจำนวน 1.44 ล้าน มีมิช่วยไม่ได้ นอกจากจะยิ้มอย่างขมขื่น ถ้าเราแปลมมันเป็นเยนญี่ปุ่น มันจะประมาณ 144 พันล้าน แม้ว่าผมไม่มั่นใจว่าการเปลี่ยนมันจะแม่นยำแค่ไหน ในสเตลล่าออนไลน์ 1.44 ล้านอีเนลจะเพียงพอที่จะซือยานต่อสู้หลายบทบาทที่ดีๆ
มันจะใช้จ่ายเยอะกว่านั้นอีกถ้าคุณเอาเรื่องการปรับแต่งเต็มรูปแบบ มาเป็นปัจจัย ด้วยกันกับการซื้อประกัน เพื่อในกรณีที่คุณโดยยิงตก
“จำนวนเา่านั้นมันนควรจะไม่่มีอะไร สำหรบตะกูลเอิร์ลของอิมพีเรียล เพราะมันสำหรับการปกป้องหลานที่น่ารักของเค้า พี่มั่นใจว่าเอิร์ลที่รักจะแบ่งเงินมากขนาดนี้มาให้เราอย่างยินดี”
“ขุนนางน่าทึ่งจริงๆ”
“หนูขอโทษมากๆ…หนูไม่มีความคิดเลยว่าจำนวนเงินเท่านั้นมีค่ามากเท่าไหร่”
“ยังไงซะ นั่นมันก็คาดได้ น้องน่าจะยังไม่ได้เซนส์ที่ถูกต้องของเรื่องเงิน แม้ว่าน้องจะเป็นส่วนหนึ่งของขุนนาง เมื่อเอาเรื่องอายุน้อยๆของน้องมาคิด พี่มันใจว่าน้องยังไม่มีโอกาสที่จะได้ใช่เงินมาก ถูกต้องมั้ย?”
คริสพยักหน้ากับคำถามของเอลม่า เข้าใจแล้ว ดังนั้นคริสก็ยังไม่มีโอกาสมากที่จะได้ซื้อของให้ตัวเธอเองหือห์ ผมเดาว่าทุกอย่างที่เธออยากได้ ถูกซื้อโดยพ่อแม่หรือคนรับใช้ของเธอจนถึงตอนนี้
“ดังนั้น เราจะจองทัวร์เก้าที่ ทั้งหมดในทั้งหมด เราเลยจะแค่เลือกจากหนึ่งในพวกมันเหรอ?”
“ไม่ เราจะจองอีกที่ เราจะได้รางวัลและค่าตอบแทนไม่ว่ายังไง ดังนั้นจัดเต็มที่แล้วจองแบบที่ไฮคลาสไปเลย มาหาอะไรที่จะราคา 560,000 สำหรับ สี่คนสำหรับสองอาทิตย์เถอะ”
“ห้าแสนหกหมื่นอีเนล สำหรับเที่ยววันหยุดสองอาทิตย์……”
ถ้าอย่างนั้น สถานที่ที่จะใช้ 56 ล้านเยนสำหรับสองอาทิตย์หือห์ มันจะเป็นคนละ 14 ล้านเยน ดังนั้นที่นั่นมันจะใช้ 1 ล้านเยนต่อคืน……มันเป็นจำนวนที่คิดไม่ได้เลิยจากคนกินเงินเดือนเก่าแบบผม
“เพราะทั้งหมด มันฟรี”
“ถ้า เราได้ค่าตอบแทนอย่างถูกต้องน่ะนะ แค่่มาหวังวปู่ของคริสเป็นพวกใจดีละกัน…… ยังไงซะ ถ้าเค้าไม่จ่ายมันก็ตามนั้น ถ้าเราคิดเรื่องนี้อยู่ในฐานะขอบเขตประโยชน์สำหรับชั้นและลูกเรือ…… มันก็ยังคงโคตรแพงอยู่ดีอ่ะ หือห์”
“อื้ม เพราะเรามียานด้วยกันกับกัปตันผู้ที่โกยเงินได้เร็ว มาชินกับการใช้กันประมาณนี้เหอะ คนอื่นๆจะล้อเราถ้าเรางกๆกันนะ รู้ป่ะ”
“เงียบเลย ชั้นมันแค่พลเมืองทั่วไปนะ โอเคมั้ย หรือแทนที่จะพูดเรื่องนั้น เธอค่อนข้างชินๆกับการใช้เงินมากเท่านี้นะหือห? เธอจริงๆแล้วเป็นโอโจซามะจากครอบครัวรวยๆหรือบางอย่างเหรอ?”
“ฟิ้ว ฟิ้ว〜♪”
“นั่นเป็นผิวปากที่น่ากลัวเลยนะ”
เอลม่าหันสายตาเธอหนีไป และพยายามจะเลี่ยงคำถาม ยังไงซะ ผมไม่ใช่คนที่จะไล่กดดันประเด็น ถ้าจริงๆแล้วเธอไม่อยากพูดมัน
“แต่พี่รู้มั้ย ฮิโระซามะ หนูไม่คิดว่าพลเมืองธรรมดาปรกติแล้ว จะสามารถคิดแผนที่ใช้เงินมากขนาดนี้แบบนี้ได้นะพี่……”
มีมิมีสีหน้าที่มีปัญหา ขณะที่เธอเขี่ยเทอร์มินัลแท็บเล็ท ถ้าอย่างนั้น เซนส์ของมูลค่าของเธอยังยอมรับมันไม่ได้หือห์ ยังไงซะ มาแค่ปัดมันเป็นเรื่องของนิสัยใจคอของสังคมชนชั้นสูงที่ใช้งานจริงอยู่เถอะ
“ชั้นมีคอนเนคชั่นบางคนอยู่ในใจ อย่ากังวลมาก”
“……หนึ่งในคอนเนคชั่นของเธอเหรอหือห์ แค่คอนเนคชั่นแบบไหนกัน?”
“ผู้หญิงดีๆต้องมีความลับนิดหน่อยซ่อนไว้”
“ผู้หญิงดีๆ……”
“……จำเป็นต้องมีความลับนิดหน่อย”
หลังจากที่เห็นเอลม่ายิ้มให้คิดเอง ระหว่างพูดเกี่ยวกับความลับที่จะเป็นผู้หญิง ‘ดีๆ’ มีมิิและคริสเริ่มจดโน๊ตในใจ ยังไงซะ เอลมม่าเป็นผู้หญิงที่ดี ในแบบขอเธอเองจริง… แต่พี่ไม่คิดว่าพวกน้องๆเหมาะที่จะตามเธอเป็นตัวอย่างนะ หืม แต่ผมสงสัย ว่าคริสจะเปลี่ยนไปเป็นยังไงเมื่อเธอโตขึ้น?
“โอเค ถ้าอย่างนั้น แผนถูกตัดสินใจแล้ว พี่ปล่อยเรื่องขั้นตอนการจองไว้ให้พวกหนูๆนะ? แค่เอาเงินที่ต้องใช้ไปจากบัญชีพี่ได้เลยนะ”
“นั่นโอเค แต่นายจะไปทำอะไรระหว่างนั้น ฮิโระ?”
“ชั้นเป็นกัปตันของยานนี้ ดังนั้นชั้นจะปล่อยเรื่องขั้นตอนที่มีปัญหาทั้งหมดให้เป็นของลูกเรือสุดที่รักของชั้น และไปดูแลคริส”
ผมประกาศเช่นนั้น ระหว่างที่พองอกอย่างภาคภูมิใจ สายตาการจดจ้องของเอลม่าเย็นชาอย่างเยือกแข็ง แต่ผมไม่ได้เก่งมากกับขั้นตอนที่ซับซ้อน และงานเอกสารเลย แล้วผมก็ไม่มั่นใจ ว่าจะเลือกรีสอร์ตที่เหมาะสมกับแผนได้มั้ยด้วย คนอื่นอีกสามเป็นผู้หญิง และผมเป็นตัวผู้คนเดียวที่นี่ ดังนั้นผมคิดว่าปล่อยมันให้กับรสนิยมผู้หญิงจะดีที่สุด
“อื้ม ชั้นเดาว่านั่นมันมีเหตุผล ชั้นเห็นด้วยว่าให้นายเลือกรีสอร์ตมันจะไม่ใช่ไอเดียที่ดี”
“หนูไม่คิดว่ามันจะแย่ทั้งหดขนาดนั้นจริงๆหรอก… แต่หนูเขาใจ หนูจะทำเต็มที่ในการเป็นโอเปอร์เรตอร์ของฮิโระซามะ!”
เมื่อผมบอกพวกเธอว่าผมสงสัยเกี่ยวกับรสนิยมของผมเองในฐานะผูู้ชาย เอลม่าและมีมิดูเหมือนจะเชื่อแล้ว แต่จากใจ ถ้าพวกเธอปล่อยมันให้ผม ผมจะไปจองบางอย่างอย่างการเที่ยวกินเนื้อในความอดทนสองอาทิตย์ แต่ไม่ว่ายังไง เพราะเราจะไปลงจอดที่ดาวเคราะห์อยู่อาศัยได้ จะมีโอกาสใดๆที่ในที่สุดจะได้จับเครื่องดื่มอัดลมที่ถูกต้องมั้ย…? โอเคพวก ตอนนี้ผมตื่นเต้นแล้วอย่างแน่นอนเลย
เป้าหมายเดือน 8/66
ค่าเน็ต 200/200
ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 1208/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook
