ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 94 เล่ม 3 เมดดรอยด์เม
- Home
- ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ
- ตอนที่ 94 เล่ม 3 เมดดรอยด์เม
94 เล่ม 3 เมดดรอยด์เม
“……เธอไม่ได้เปลี่ยนไปมากจริงๆนะ หือ?”
ผมตรวจดูเมหลังจากเธอกลับมา และมอบความประทับใจของผมออกไป ยังไงซะ สิ่งที่ถูกเปลี่ยน ส่วนใหญ่มันเป็นของภายในเหมือนโครงกระดูกสังเคราะห์ ไฟเบอร์กล้ามเนื้อ แหล่งพลังงาน และสมองอิเล็กทรอนิกส์ ดังนั้นผมเดามันมันเมดเซ้นส์ ที่รูปลักษณ์ของเธอส่วนใหญ่ยังคงเหมือนเดิม
“ค่ะ ไม่มีการเปลี่ยนรูปลักษณ์ภายนอกของหนู มันจะดีกว่า ถ้ามันจะเปลี่ยนด้วยเหมือนกันเหรอคะ?”
“ไม่ แบบนี้ดีกว่า”
ผมส่ายหัวที่คำถามของเม แม้ว่าเธอดูเหมือนจะไมได้เปลี่ยนมาก ผมมั่นใจว่าสเปคและสมรรภาพโดยรวม นั้นเหนือกว่าแม้แต่หุ่นยนต์ที่เชี่ยวชาญการต่อสู้ไปไกล พูดอีกอย่าง เธอได้แปลงร่างเป็นซูเปอร์เมดดรอยด์ ผมเดาว่าเธอตัวต่อตัวกับผมได้ แม้ว่าผมจะใส่พาวเวอร์อาร์เมอร์ แม้ว่าเธอต้องใส่อุปกรณ์ที่เหมาะสม เพื่อทีจะทำเช่นนั้น
“แล้วก็ เพราะมันได้ถูกอัพเกรด ฟังก์ชันทีมากขึ้นได้ถูกอันล็อคแล้วค่ะ”
“ฟังก์ชันมากขึ้นเหรอ?”
“ใช่ค่ะ หนูได้ความรู้สึกถึงรสชาติ และถูกติดตั้งด้วยโปรแกรมททำอาหาร ดังนั้นหนูแม้แต่เป็นคู่แข่งผลงานของทำอาหารออโต้ได้ ความรู้สึกแบบละเอียด ของการสัมผัสก็ได้ถูกใช้งาน ดังนั้นหนูทำแม้แต่การนวดให้สบายตัวมากขึ้นได้ด้วยค่ะ”
“นวด นั่นฟังดูดีนะ บางที่ชั้นจะให้เธอนวดทุกครั้งที่ชั้นออกกำลังกายเสร็จ”
“แน่นอนค่ะ”
เมพยักหน้าเห็นด้วย หลังจากที่ได้ยินข้อเสนอของผม
และ เอ่อ นี่อาจจะไม่ต้องพูดก็ได้ แต่ผมค่อนข้างจะมันใจ ว่าเมนั้นได้รับความสามารถที่ต้องการ ที่จะทำเรื่องแบบ ‘นั้น’ รู้ป่ะ… นั้น น่ะ มันช่วยไม่ได้เพราะผมเป็นคนที่มอบปัจจัยการสนับสนุนที่ใหญ่ที่สุด สู่การพัฒนาสังคมของเอไอต่อไป และมันผู้กับความรู้สึกของตัวตนของพวกเขาด้วย
อึก นี่มันไม่ดีเลย เพราะคริสได้อยู่กับเรา หลายสิ่งอย่างได้จบที่การดองไว้ซักพักแล้ว ผมต้องเอาใจผมออกจากท้องก่อน นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดเกีย่วกับอะไรแบบนั้น ความจริงที่ว่าที่นี่กระตุ้นความต้องการเหล่านนั้นก็ไม่ได้ช่วยเลยด้วย
“ได้โปรดดูแลเธออย่างดีนะคะ!”
“เอ่อ แน่นอน เรื่องนั้นไม่ต้องพูดเลย”
อึก ผมยังช่วยไม่ได้นอกจากจะคิดไปในทาง ‘นั้น’ หลังจากที่ได้ยินอย่างนั้น ผมมั่นใจว่าพนักงานต้อนรับจีนอยด์ หมายถึงว่าให้ผมดูแลรักษา และแคร์เมดดรอยด์ส่วนตัวของผมอย่างถูกต้อง จากตอนนี้ไป แต่ผมจบแค่การรับมันมาว่าเธอพูด ว่าตอนนี้ผมทำอะไรกับเมดดรอยด์ที่ว่านั้นอย่างอิสระก็ได้ ผมแค่ช่วยไม่ได้นอกจากรู้สึกผิด; โดยเฉพาะเมื่อผมจะพาเธอกลับบ้าน และให้เธออยู่กับผู้หญิงที่ผมมีการตอบสนองทางกายภาพด้วย พวกคุณเกทมันมั้ย? หน้าอกผมรู้สึกค่อนข้างที่จะหนัก เพราะความรู้สึกถึงความผิด
และสำหรับการบันทึกเลยนะ ผมไม่ได้ซื้อเมไว้ด้วยเจตนาอย่างนั้นอยู่ในใจ เนื่องจากสเปคของเธอ เธอทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดที่มีความสามารถ ได้ด้วยกันกับเป็นเลขาเอไอที่มีพรสวรรค์ พร้อมด้วยสมองโพซิตรอนที่ทรงพลัง ที่ดีไซน์มาสำหรับการคำนวณที่ซับซ้อนจริงๆ แน่นอนเลยว่าผมได้สิ่งที่ผมจ่ายสำหรับเธอ ดังนั้น ผมเดาว่ามันไม่มีประโยชน์ ที่จะรู้สึกถึงความรู้สึกผิดนี้หลังจากนั้น มันเป็นอย่างนั้นแน่ๆ ใช่…
“……”
ผมมองเมตั้งแต่หัวจรดเท้าอีกครั้ง
เธอมีผมยาวเงางามสีดำ ตาสีดำของเธอ คล้ายคลึงกับอัญมณีออบซิเดียน ส่องสว่างหลังแว่นตาขอบสีแดงที่มีสไตล์ เธอไม่ได้แสดงสีหน้ามากมาย แต่มันเนื่องจากผมทำอย่างนี้อย่างชัดเจน ที่เธอมีรูปร่างหน้าตาของคนสวยเท่ๆ ที่วางอย่างเรียบร้อยอยู่บนหัวของเธอ คือเครื่องประดับผมเมดสีขาว และเธอใส่ชุดเมดสไตล์วิตอเรียน ที่กอดรัดดเส้นกายที่สุดยอดของเธอ พูดอีกอย่าง เธอนั้นสวยสุดขีด
“……?”
เมเอียงหัวอย่างน่ารัก กับการตรวจสอบต่อไปของผม อึก บางทีท่าทางแบบนี้ของเธอถูกใส่โดยคนสร้าง เพื่อให้เธอดูเหมือนจะน่ารักยิ่งขึ้น แต่ละท่าและทุกการเคลื่อนไหวของเธอนั้นสวยงาม และคุ้มค่าที่จะเป็นรูปวาดเป็นพัน และพวกมันเกือบจะมีคุณสมบัติทางเวททมนตร์ที่จะทำให้ทุกคนที่ได้เห็นพวกมันหลงเสน่ห์ ทำให้พวกเขากลายเป็นนักโทษของเสน่ห์ของเธอ
“ไม่ มันไม่มีอะไร ชั้นแค่ติดเกี่ยวกับสมรรถภาพของเธอได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก แม้ว่าไม่ได้เปลี่ยนรูปลักษณ์มากเลย”
“ท่านรับรู้ได้จริงๆเหรอว่าความสามารถและพลังโดยรวมของหนูได้มากเท่าไหร่ แค่จากการประเมินทางสายตา นายท่าน?”
จากนั้นเมเบ่งไบเซ็บของเธอ ดั่งว่าจะแสดงพลังที่พัฒนาแล้วของเธอออกมา เธอชอบโพสท่านั้นจริงๆเลยนะ ไม่ใช่เหรอ? แต่มันค่อนข้างที่จะน่ารักนะ
“อืม… โอ้ ใช่ เธอก็ได้ติดอาวุธด้วยนี่ ใช่มั้ย? มันเป็นอาวุธแบบไหนเหรอ?”
“ท่านอยากจะดูพวกมันมั้ยคะ?”
“ใช่ ได้โปรดเอาพวกมันให้ชั้นดูหน่อยสิ”
จากนั้นเมเอาลูกบอลเหล็กสีดำมาจากที่ไหนบางแห่ง นี่อะไรกัน? ระเบิดบางอย่างเหรอ?
“สิ่งนี้ประกอบไปด้วยโลหะอัลลอยบีบอัด ที่ใช้สำหรับสร้างพาวเวอร์อาร์เมอร์เกรดสูง ตัวถังแบทเทิลชิพเกรดกองทัพ และพวกนั้นค่ะ โดยการใช้พลังการโยนของหนู แรงกระแทกจากมันนั้นจะเพียงพอที่จะเจาะทะลุการป้องกันของพาวเวอร์อาร์เมอร์สแตนดาร์ด และสร้างความเสียหายถึงชีวิตให้กันคนขับที่อยู่ข้างในได้ หนูก็ปรับพลังให้แค่มอบอาการบาดเจ็บ ที่ทำให้ขยับไม่ได้แทนการเสียชีวิตได้ด้วยค่ะ”
“มันเรียบง่ายแต่โหดร้ายอยู่นะ”
“นี่คือไม้กระบองรักษาความปลอดภัย ที่สร้างด้วยวัสดุแบบเดียวกัน การโจมตีของกระบองนี้ ที่ความเร็วสูงสุด สามารถขยี้พาวเวอร์อาร์เมอร์สแตนดาร์ด และสร้างความเสียหายให้กับคนขับที่อยู่ภายในได้ด้วยเช่นกันค่ะ”
เมนำไม้กระบองอัลลอยสีดำ ยาว 40 ซม ออกมาจากใครรู้กันว่าที่ไหนอีกครั้ง แค่เธอไปเก็บของพวกนี้ที่ไหนกัน? มันไม่ได้ดูแฟนซีขนาดนั้น แต่แน่นอนเลยว่ามันดูค่อนข้างทนทาน
แม้อย่างนั้น เธอใช้พาวเวอร์อาร์เมอร์ เป็นตัวอย่างให้ถูกทำลายอยู่เรื่อยๆ เธอรู้สึกเป็นคู่แข่งระหว่างเธอและพาวเวอร์อาร์เมอร์เหรอ? บางทีเธออยากจะพิสูจน์ว่าเธอนั้นเป็นเครื่องจักรที่ดีกว่า หรืออะไรบางอย่างเหรอ? แต่พวกมันไม่แม้แต่จะสามารถคุยกับผู้คนเหมือนที่แอนดรอยด์ทำได้นะ ดังนั้น อะไรคือจุดประสงค์ที่แข่งกับพวกมันล่ะ?
ไม่ว่ายังไง มันดูเหมือนอาวุธพวกนั้น ที่เมนำออกมาค่อนข้างที่จะมีความรู้สึกที่เป็นของโบราณกับพวกมัน และโฟกัสไปอย่างมากมาย ไปที่การทำลายผ่านการกระแทกทายกายภาพ มันดูเหมือนเมชอบที่จะอยู่ใกล้และส่วนตัวเมื่ออยู่ในการต่อสู้
“กฤษณะมีประเภทของอาวุธพลังงาน ที่กว้างขวางอยู่แล้วค่ะ ดังนั้นหนูโฟกัสไปที่การได้อาวุธทางกายภาพค่ะ”
“เข้าใจแล้ว”
เธอก็พูดถูก เพราะทั้งหมด มีสิ่งต่างๆเหมือนไรเฟิลเลเซอร์ และเครื่องยิงเลเซอร์ข้างในห้องคาร์โก มันดูเหมือนเมโฟกัสไปที่อาวุธที่ซ่อนได้อย่างง่ายดายด้วย
“เราจะส่งออเดอร์ที่เหลือไปที่ยานของท่านภายหลังค่ะ!”
“อ้า มืม”
ผมค่อนข้างที่จะเหนื่อยหลังจากที่ได้ดูอาวุธพลังโจมตีกระแทก โลว์เทคโบราณๆทั้งหมดนั่น ที่เมจบที่การซื้อ
“ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ เราต้องทำการเช็คฟังชั่นการเคลื่อนไหวของเธอต่อค่ะ!”
“ฟังก์ชั่นการเคลื่อนไหว?”
“ค่ะ! ได้โปรดตามสบาย และรู้สึกมันตรงๆด้วยร่างกายของท่าน ถ้าสเปคนั้นเป็นอะไรที่ท่านชอบ เราแค่ให้ลูกค้ากลับมาที่นี่ข้องใจเกี่ยวกับนี่และนั่น หลังจากทำไปแล้วไมได้น่ะค่ะ ท่านเห็นมั้ย มันจะเป็นอิมแพ็คด้านลบบนภาพลักษณ์ของบริษัทขอเราค่ะ”
จากนั้นพนักงานต้อนรับจีนอยด์ มอบรอบยิ้มที่ค่อนข้างจะน่าสงสัยให้ผม ขณะที่เธอทำท่ากำปั้น จากนั้นเธอนำนิ้วโป้งเข้าออกระหว่างนิ้วชี้และนิ้วกลางอยู่นั่น ผมจับหมัดที่ยืดออกมาเข้าที่มือ และลดมันลงซะ พนักงานต้อนรับจีนอยด์เอียงหัวของเธอในความสงสัยอย่างน่ารัก
“มันเป็นขั้นตอนสแตนดาร์ดนะคะ รู้มั้ย?”
“โอ้ ค’ม่อน เธอนำเรื่องนี้มาใส่ชั้นกระทันหัน และจะคาดหวังให้ชั้นแค่พูดว่า 《โอเค้》 เหรอ!?”
“แต่ลูกค้ามากกว่า 90% ของเราเห็นด้วยกับมันทันทีเลยนะคะ ไม่ว่ายังไง นั่นเป็นแค่ประเภทของตัวตนของเราที่พวกเราเป็น ท่านไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมันมากหรอกค่ะ เซอร์”
“เธอก็เมินเฉยเกี่ยวกับทั้งหมดนี่เกินไปน่า! ชั้นยังไม่แม้แต่จะรู้เลยว่าจะพูดอะไรอีกแล้ว!”
“โอ้ เอาน่า เซอร์ มันไม่หมือนว่าท่านไม่ได้สนใจ ในเรื่องอะไรแบบนั้น ใช่มั้ยล่ะคะ?”
รอยยิ้มที่สดชื่นบนหน้าจีนอยด์หญิง เปลี่ยนไปเป็นแบบลามก บัดซบ! แน่นอน ผมสนใจ!
“ไม่ว่ายังไง มันเป็นส่วนหนึ่งของขั้นตอนค่ะ เซอร์ เมซัง ได้โปรดค่ะ”
“ค่ะ”
เมกอดแขนของผมข้างหนึ่ง และเริ่มดึงผมไปสู่ใครจะรู้ว่าที่ไหน ก่ะะะ! ความรู้สึกนุ่มนิ่มที่ห่อแขนของผมนั้นแค่… ไม่ เดี๋ยวก่อนนนะ ใจเย็นซี่! อึก เธอแข็งแรงด้วย! แข็งแรงมากๆ! ผมดูเหมือนจะยืนตำแหน่งของผมไม่ได้เลยซักน้อยเดียว
“เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยว! ใจเย็นก่อน เม มีมิและคนอื่นๆรอเราอยู่ กลับไปที่ยานนะ!”
“……ท่านไม่ต้องการหนูหรอ?”
เป็นครั้งแรก เมแสดงสีหน้าที่โศกเศร้า กร้าาาาาาา! นั่นมันโกง เพราะไร้สีหน้าที่ปรกติของเธอ แรงกระแทกใจที่เห็นเธอทำแบบนี้ มันมากกว่าสองเท่าอีก
“……ช-ชั้นอยากได้เธอจริง”
“จริงๆเหรอคะ? ได้เลยถ้าอย่างนั้น”
เมกลับไปสู่สีหน้าที่เย็นชาเหมือนเดิมของเธอ และเริ่มดึงผมอีกครั้ง
มีมิและเอลม่ารู้ว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น พวกเธอเลยไม่ได้ยืนกรานที่จะมาด้วยเหรอ? พวกเธอทั้งสองรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้จริงๆเหรอ? มันเป็นไปไม่ได้น่า
ไม่ นั่นน่าจะไม่ใช่อย่างนั้นมั้ง ผมคิดสิ่งต่างๆเยอะไป ใช่ ผมมั่นใจว่าผมทำ ผมหวังว่านะ โยช! ตอนนี้ที่มันมาถึงเรื่องนี้แล้ว ผมพูดว่าจัดมาเลย! เพราะแอนดรอยด์เมดนี้ เอ่อล้นไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการบริการ ถ้าอย่างนั้น ผมจะรับเธอไว้ ผมจะทำนี่ พวกคุณ! และผมจะไม่แพ้!
ชมภาพได้ที่
https://www.nekopost.net/novel/12944/93.11
กดลูกศรขวาบนเพื่อไปภาพต่อไป
*สำหรับผู้ที่เข้าไม่ได้
เข้าเบราเซอร์ (ที่ไว้เข้าเวป)
เข้า google ค้นหา “ผมตื่นมาควบคุมยานอวกาศ nekopost”
เลือกตอนที่มีภาพ
เป้าหมายเดือน 9/66
ค่าเน็ต 100/200
กาแฟ 0/300
คอมใหม่ 0/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ถ้าท่านชอบและอยากอ่านเพิ่ม ได้โปรดบสนุนผู้แปลด้วยนะครับ ซื้อตอน จองตอน แจ้งได้ทาง Facebook ครับ