ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ - ตอนที่ 95 เล่ม 3 การติดต่อ
- Home
- ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ
- ตอนที่ 95 เล่ม 3 การติดต่อ
95 เล่ม 3 การติดต่อ
“ชั้นขอหวังด้วยความนับถือ สำหรับความสุขของพวกท่านนะ ทั้งสองคน–!”
พนักงานต้อนรับจีนอยด์ โบกมือบ้ายบายเรา ระหว่างที่แสดงรอยยิ้มธุรกิจแบบเฟิร์สคลาส ได้โปรดมีความสุขเหรอ? ทำไมมันฟังดูเหมือนเธอยินดีด้วยกับเราในการแต่งงานล่ะ? เมื่อคิดอีกครั้ง สำหรับเอไออย่างพวกเธอ บางทีการได้เจ้าของ มันเท่าเทียมกันกับการแต่งงานในแง่หนึ่ง ถ้าออย่างนั้น เมื่อคุณปรับแต่งจีนอยด์และซื้อมัน มันเหมือนกับการซื้อภรรยาตามออเดอร์……? อึก ผมไม่คิดถึงอะไรแบบนั้นแล้วดีกว่า มันทำให้ผมปวดหัว
“……?”
ผมหันไปข้างๆ และพบเมเอียงหัวอย่างน่ารัก ขณะทีเธอมีหน้าตาที่มีคำถาม ระดับความใกล้ชิดของเราอยู่ไกลกันเป็นสนามกีฬา จากก่อนหน้าที่เราจะมาที่เวิร์กช็อป เรานั้นกันใกล้มากกับกันและกัน จนผมไม่ต้องยืดมือของผมออกไป เพื่อที่จะโอบเอวนุ่มๆของเธอเลย
“มีอะไรที่กวนใจท่านเหรออ?”
“ไม่ มันไม่มีอะไร”
หลังจากที่ได้เห็นเมสร้างรอบยิ้มบางๆ แก้มของผม ช่วยไม่ได้นอกจากจะแดง
นั่นเพราะมันน่าทึ่งสุดยอด ผมแม้แต่จะอธิบายมันยังไงดี…? ไม่ว่ายังไง มันน่าทึ่งสุดยอด มันน่าทึ่งมากจนผมหมดคำพูดเลยล่ะ ถ้าคุณกดดันผม ให้อธิบายประสบการณ์จริงๆ งั้นผมแค่พูดมันได้อย่างเดียวว่ามัน ‘รู้สึกใช่’ ช่าย นั่นแหละ หรือคุณอยากจะให้ผมมอบประเด็นสำคัญ? แค่อย่ามาถามอะไรที่น่าอายน่า
มันเหนือกว่าการชนะหรือพ่ายแพ้ มันเป็นประสบการณ์ที่ประเสริฐอย่างแน่นอน
ผมเดินกลับไปที่กฤษณะโดยมีสปริงพิเศษในก้าวเท้าของผม แต่สิ่งที่ทักทายผม เมื่อเรากลับไป คือภาพของโอนี่ซังกล้ามโต แกว่งไรเฟิลเลซอร์ ผู้ที่ยืนการ์ดอยู่ข้างนอกยานด้วยเหตุผลบางอย่าง ตัดสินจากอุปกรณ์ของพวกเขา พวกเขาไม่ได้ดูเหมือนทหาร จากกองทัพอิมพีเรียล แต่เมื่อเห็นว่าพวกเขาใส่เครื่องแบบและชุดเกราะที่เหมือนกัน พวกเขาควรจะเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรอะไรซักอย่าง
“พวกเค้าควรจะเป็นส่วนหนึ่งของทหารส่วนตัว ของเอิร์ลดาเลนวัลด์ พวกเค้าหน้าจะทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของเค้า”
“จริงเหรอ? ถ้าอย่างนั้นนั่นหมายถึงปู่คริสมาถึงแล้ว ใช่มั้ย?”
“ค่ะ พวกกเค้ามาถึง ระหว่างที่เราทำขั้นตอน ‘การกระทำที่เหมาะสม’ ขณะที่เราสละเวลาและกลับมาที่กฤษณะทันทีไม่ได้ หนูติดต่อยาน และให้ข้อมูลว่า เรายุ่งอยู่กับการจัดหาอาวุธเพิ่มเติม เพื่อที่จะเสริมด้านความปลอดภัย”
“อ-โอเค”
ขั้นตอน ‘การกระทำที่เหมาะสม’ หือ ฮ่าฮ่าฮ่า นั่นเป็นวิธีเรียกมันนะ และ ยังไงซะ มันจริง ที่เราได้ซื้ออาวุธกันเพิ่มเติม ช่าย นั่นไม่ใช่การโกหกนะ พวกคุณๆ
“แต่ยังไงและเมื่อไหร่กันที่เธอติดต่อยานน่ะ ไม่ว่ายังไง…?”
“หนูเข้าเทอร์มินัลพกพาของมาสเตอร์ก่อนหน้า และตอบข้อความมีมิและเอลม่าโดยใช้แอพค่ะ”
“โอ้ โอเค”
ผมเดาว่า มันไม่มีจุดหมาย ที่จะถามว่าแค่เธอมาเข้าถึงเทอร์มินัลของผมได้ยังไงกัน เมตอนนี้ ติดตั้งไปด้วยสมองโพซิตรอนสมรรถภาพสูงที่ขนาดกระทัดรัดแบบสุดยอด ที่สามารถจะใช้ฟังก์ชันคำนวนที่ซับซ้อนได้ และได้แปลงร่างเป็นหุ่น-เมดเอไอสุดยอดของแท้ และความสามารถในการต่อสู้ของเธอนั้น ไม่ใช่อะไรที่จะไปฮัดชิ้วใส่แล้วปล่อยไปได้ด้วยเหมือนกัน จริงๆแล้ว มันเป็นไปได้ ที่จะพึ่งพาเมสำหรับอะไรๆจำนวนมาก แต่ผมรู้สึกว่า มันจะทำให้ผมกลายเป็นไอ้ขี้เกียจสันหลังยาวไร้ประโยชน์ ดังนั้น ผมหยุดเส้นทางความคิดแบบนั้น แม้ว่าผมจะมีซูเปอร์เอไอเมด ผมจะไม่พ่ายแพ้ ให้กับความขี้เกียจ
ผมสาบานเรื่องนั้นใหม่ในใจของผม และเริ่มเดินไปสูโอนี่ซังกล้ามโต พวกเขาระวังอย่างเห็นได้ชัด เมื่อพวกเขาเห็นผม พวกเขาหนึ่งคนใช้อุปกรณ์คอมม์พกพา ที่ติดอยู่กับหูของเขาเพื่อติดต่อบางคน พวกเขาขอกำลังเสริมหรือซักอย่างเหรอไงกัน? แต่นั่นน่ะยานผมนะ พวกคุณครับ
“หยุด หยุดอยู่ตรงนั้น”
“โอเค ผมจะหยุด เพราะทั้งหมดผมไม่อยากอยู่เป็นฝ่ายรับไรเฟิลเลเซอร์ที่ดูร้ายกาจนั่นหรอก”
ผมเชื่อฟังคำสั่งของพวกเขา และหยุดเดิน พวกเขาควรจะสามารถยืนยันว่าผมเป็นเจ้าของยานได้ในไม่นาน ดังนั้นไม่จำเป็นต้องสร้างสถานการณ์ที่นี่ เพราะทั้งหมด พวกเขาน่าจะเป็นคนของปู่ของคริส เมก็ทำตัวใจเย็น ดังนั้นผมเดาว่าไม่มีปัญหา ถ้าคนพวกนี้ไม่ใช่คนของปู่คริส เมจะระงับพวกเขาไปแล้วแหละ
“เราได้ยืนยันตัวตนคุณแล้วครับ คุณคือกัปตันฮิโระ ถูกต้องมั้ยครับ?”
“ช่ายครัย คุณเป็นคนของเอิร์ลดาเลนวัลด์ ใช่มั้ยครับ?”
“ครับ นั่นถูกต้อง เราได้ถูกส่งมา เพื่อทำหน้าที่เป็นการ์ดของคริสติน่าซามะ”
“เข้าใจแล้วครับ ผมเข้ายานได้แล้วมั้ยครับตอนนี้?”
“แน่นอนครับ”
ชายสองคน สร้างทางให้เรา และในที่สุดเราก็เดินที่ทางลาด และเข้าสู่กฤษณะ ผมกังวล ว่าพวกเขาจะจู่ๆมายิงเราจากข้างหลัง แต่ต้องขอบคุณ ที่เรื่องนั้นไม่ได้เกิดขึ้น แต่มันจะไม่เสียหาย ที่จะอยู่ในความระวัง
เราเจอคนอื่นๆ รวมกันอยู่ข้างในห้องกินข้าว และบรรยากาศ ค่อนข้างที่จะหนัก
มีมิไม่สบตาผม และกอดคริสแน่นต่อไป เอลม่าก็เหมือนกัน เธอใช้เทอร์มินัลดาต้าของเธอเรื่อยๆ และคริสก็ไม่หันมาทางผม
พวกเธอน่าจะพบทั้งหมด เกี่ยวกับ การประชุม ‘กระทำที่เหมาะสม’ กับเม ระหว่างที่เราอยู่ที่เวิร์กช็อปของออเรียนท์คอร์เปอเรชั่นเหรอ? หรือบางที พวกเธอโกรธเพาาะมีปัญหากันกับเอิร์ล และผมก็ไม่มีเวลาแห่งชีวิตของผม ระหว่างที่อยู่ในขั้นตอน ‘การกระทำที่เหมาะสม’ กับเม หรือทั้งสองอย่างเลย ใช่ น่าจะเป็นอย่างนั้น
แต่ผมจะไม่ขอโทษ!
“เรากลับมาแล้ว พวกเธอ!”
“……จึ!”
“ชั้นขอโทษอย่างมาก! ได้โปรดยกโทษให้ชั้นด้วย!”
ผมลงไปดำเนินการโดเกสะหน้าเอลม่าทันที ผมไม่แคร์ถ้าพวกคุณมาพูดกันว่าผมมันใจไม่แข็งเลย! มันเป็นความผิดผมอย่างสมบูรณ์เลย ที่ผมพลาดที่จะเห็นข้อความ ผมมาแค่อ้างโดยบอกพวกเธอว่าพื้นฐานแล้วเมบังคับให้ผมทำไมไม่ได้ และผมจะไม่ทำด้วย
“ได้โปรดยกโทษให้เราด้วยค่ะ หนูมันอวดดี แม้ว่าหนูจะเพิ่งเข้ากลุ่ม”
เมก็คุกเข่าเซย์ซ่าข้างผม และคำนับขออภัย เองม่าทำหน้าตาดูกระอักกระอ่วน หลังจากที่ได้เห็นผมและเมทำตัวแบนี้
“ขอโทษที ชั้นไม่คิดว่านายจะตอบสนองแย่ขนาดนั้นเลย ชั้นแค่คิดอยากจะสร้างปัญหาให้นายนิดหน่อยน่ะ”
เอลม่าลุกขึ้นจากเก้าอี้ของเธอในความรีบ และเสนอมือให้สองเรา
“……ท่านไม่โกรธหนูจริงๆเหรอ?”
“ไม่โกรธ ไม่ว่ายังไง ชั้นอยากจะให้เธอกลัวนิดหน่อย ชั้นไม่ได้มีแผนที่จะให้เมมีปัญหา เพราะทั้งหมด ชั้นไม่ได้ต่อต้านเธอ”
“ขอบคุณค่ะ”
เมรับมือของเอลม่า และยืนขึ้น เมื่อเห็นเรื่องนั้นเกิดขึ้น ผมก็พยายามจะลุกขึ้น จากตำแหน่งคุกเข่า เมื่อผมพยายาม ผมรู้สึกถึงหมัดเล็กๆ ทุบเอาบนหัวของผม
“สำนึกเกี่ยวกับที่นายทำซะหน่อยเหอะ บื้อ นายเพิ่งจะทำให้ขุนนางระดับสูงเค้ารอนายนะ”
“อื้ม ขอโทษครับบ”
ผมพยักหน้าจากใจ
“ถ้าอย่างนั้น มีมิเป็นอะไร?”
“ชั้นเขียนไปในข้อความที่ชั้นส่งแล้ว ว่าปู่ของคริสมาถึง ใช่มั้ย? ดังนั้น คริสน่ะ จะไปที่ยานของปู่เธอหลังจากนี้ เพราะมีมิและคริสใช้เวลาร่วมกันเป็นเพื่อนร่วมห้อง พวกเธอเสียใจเกี่ยวกับมันกันนิดหน่อยน่ะ”
ผมชำเลืองมองคริส และเห็นขอบตาของน้องเค้าบวมแดง มีมิ ผู้ที่กอดน้องเค้าแน่น และลูบหัวของน้องเค้า ดูเหมือนจะเป็นแม่ ที่ปลอบใจลูก ถ้าอย่างนั้น ที่มันเรียกว่าคุณสมบัติความเป็นแม่ เข้าใจแล้ว ผมได้เป็นพยาน กับบางอย่างที่พิเศษ มันดูเหมือนว่า
“เอ่อ ถ้าอย่างนั้น เกิดอะไรขึ้นกับมีทติ้ง ไม่ว่ายังไง?”
“……นายไม่ได้อ่านข้อความหลังจากทั้งหมด หือ?”
“ชั้นขอโทษจริงๆเกี่ยวกับเรื่องนั้น”
ผมคำนับขอโทษสู่เอลม่า ผู้ที่มองข้างผมมาอย่างรำคาญ ขอโทษครับ ผมยังรู้สึกค่อนข้างที่จะหัวเบา หลังจากที่ประชุม ‘การกระทำที่เหมาะสม’ นั่น ขออภัยที่ผมทำตัวทื่อๆแบบนี้ ผมขอโทษจริงๆครับ
“เราสามารถที่จะติดต่อกับเค้าได้ ผ่านกิลด์ทหารรับจ้าง ปู่ของน้องเค้าอยากจะเจอน้องเค้าทันที แต่เพราะนายไม่อยู่ที่นี่ เราไม่ได้รู้สึกสบายใจ ที่จะออกไปด้วยตัวเราเอง แม้วาการ์ดส่วนตัวจะไปด้วย เราเลยบอกให้พวกเค้ารอ จนกว่านายจะกลับมา ไม่ว่าจะกรณีไหน คริสได้คุยกับปู่น้องเค้าผ่านคอมม์แล้ว ดังนั้น เราแค่ต้องส่งตัวน้องเค้าไปหลังจากนี้ เราตัดสินใจอะไรไม่ได้โดยที่นาย กัปตัน ไม่อยู่”
“เข้าใจแล้ว โอเค”
ผมเป็นเจ้าของยาน ด้วยกันกับกัปตันของมัน แม้ว่าอีกฝ่ายเป็นขุนนาง มันจะไม่ดี ถ้าเอลม่าไปตัดสินใจเอง โดยไม่มีความรับรู้ของกัปตัน
“งี้เธอเตรียมการที่จะติดต่อพวกเค้า เมื่อชั้นกลับมาเหรอ?”
“ช่าย มันเป็นอย่างนั้น เราจะติดต่อกับเอิร์ลโดยตรง นายจะโอเคมั้ย?”
“หมายความว่าไงกัน?”
“ชั้นหมายถึงคำพูดคำจาของนายน่ะสิ อีกฝ่ายเป็นขุนนางระดับสูงนะรู้มั้ย นายไปคุยกับเค้าโดยใช้น้ำเสียงเดียวกันกับผู้บัญชาการลูเทนเนนท์ที่ผิดพลาดนั่นไม่ได้นะ”
“จริงอ่ะ?”
“ใช่ จริงๆ”
นั่นค่อนข้างจะมีปัญหานะ ระหว่างที่ผมรู้สึกมีปัญหา เมยกมือของเธอขึ้น และรียกความสนใจของเรา
“ถ้าท่านต้องการ หนูเปลี่ยนจอโฮโลได้ และเสนอคำพูดตอบโต้ที่สมบูรณ์แบบได้ค่ะ”
“ม่ายดีกว่า ชั้นไม่อยากจะพึ่งพาคนอื่น กับเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ตลอดเวลา ชั้นจะพยามเต็มที่ ที่จะฟังเหมือนทางการ ถ้ามันไร้ประโยชน์จริงๆ เธอทั้งสองตค่อยช่วยชั้นได้”
“โอเค เข้าใจแล้ว”
“ค่ะ”
หลังจากที่ผมปรึกษากับเอลม่าเสร็จ ผมหันความสนใจ ไปสู่มีมิและคริส
“ยังไงซะ มันเป็นอย่างนั้น พี่ก็รู้สึกเสียใจเกี่ยวกับมันด้วย แต่เราควรจะมุ่งหน้าไปที่ห้องนักบินกันดีมั้ยตอนนี้ เพราะทั้งหมด จอโฮโลในห้องนักบินมันดีที่สุด”
“มีมิซัง……”
“……ค่ะ”
มีมิที่ตามีน้ำตา ในที่สุดก็ปล่อยคริสที่ตามีน้ำตาคล้ายกัน มืม อย่างน้อยก็จะไม่มีขี้มูกออกจาจากจมูกน้องเค้า แต่แม้ว่าจะเป็นอย่างนั้น ผมจะแกล้งทำเป็นไม่เห็นมันนะ
“ล้างหน้าซักนิด และจากนั้นมาที่ห้องนักบิน เธอสองคนไปกันก่อนเถอะ เอลม่า เม ยืนหลังชั้นหลังจากนั้ เธอสองคน ถ้านี่มันกลายเป็นเละไม่ทางใดก็ทางนึง ได้โปรดช่วยชั้นทีละกันนะ”
“โรเจอร์”
“ค่ะ หนูจะช่วยสุดความสามารถทีหนูทำได้”
หลังจากที่พยักหน้าให้กัน ในที่สุดสามเรา ก็มุ่งหน้าไปที่ห้องนักบิน
เป้าหมายเดือน 9/66
ค่าเน็ต 100/200
กาแฟ 0/300
คอมใหม่ 0/2000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ถ้าท่านชอบและอยากอ่านเพิ่ม ได้โปรดสนับสนุนผู้แปลด้วยนะครับ ซื้อตอน จองตอน แจ้งได้ทาง Facebook ครับ