ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1036 การประมูลที่แตกต่างกัน

ชายผิวขาววัยกลางคนที่มีเคราบริเวณใต้คางกำลังยืนอยู่บนเวทีประมูล มีชายหนุ่มสองคนเปิดตัวรถเข็นที่มีปลาทูน่าครีบน้ำเงินยาวสองเมตรวางอยู่พร้อมกับทำเครื่องหมายเลขหนึ่งกำกับไว้ข้างบน

หลังจากปลาตัวนี้เปิดตัวออกมา หน้าจอแอลอีดีขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหลังผู้ประมูลคนที่มีเคราก็สว่างขึ้นและภาพถ่ายของปลาตัวนี้ในรูปแบบสามร้อยหกสิบองศา ที่มีความยาวของหัวปลา ความยาวของตัวปลาและระดับไขมันหลายๆส่วน รวมไปถึงความหนาและยังมีแหล่งกำเนิด อายุของปลาโดยประมาณและอื่นๆ

ซึ่งจุดนี้จะแตกต่างจากการประมูลในตลาดสึกิจิที่โตเกียวเป็นอย่างมาก เพราะที่โตเกียวผู้เข้าร่วมการประมูลจะเรียนรู้ปลาทูน่าที่ประมูลด้วยตัวเอง คุณภาพของเนื้อปลาจะประเมินอย่างไร ด้วยเหตุนี้จึงมักจะเปิดตัวปลาชนิดเดียวกัน จากสายตาของผู้คนที่แตกต่างกันจึงทำให้มีมูลค่าที่ไม่เหมือนกัน

การประมูลในอัมสเตอร์ดัมจะอนุญาตให้ชมปลาทูน่าได้ แต่ไม่สามารถชมได้ตลอดเวลาเหมือนที่โตเกียว ทุกคนจะต้องดูคร่าวๆ ก่อนและเก็บรายละเอียดไว้ได้เท่านั้น

ผู้จัดประมูลจะทำการประเมินปลาทูน่าเหล่านี้ทุกด้านและข้อมูลการประเมินจะแสดงพร้อมกับลักษณะที่ปรากฏของปลาแต่ละตัว เพื่อให้ผู้เข้าร่วมการประมูลสามารถรวมข้อมูลเหล่านี้และสังเกตด้วยตัวเองเพื่อประกอบการตัดสินใจ

“นี่คือปลาตัวใหญ่จากชายหาดน้ำตื้นจอร์จ มีความยาวหกนิ้ว น้ำหนักสี่ร้อยห้าสิบปอนด์และไขมันสิบสามจุดแปดเปอร์เซ็นต์ ราคาเริ่มต้นอยู่ที่สองหมื่นสองพันยูโร เริ่มการประมูล!” นักประมูลคนที่มีเคราร้องตะโกนขึ้นมาด้วยความใจร้อน

ฉินสือโอวไม่ใช่ผู้เข้าร่วมการประมูล ดังนั้นเขาจึงนั่งอยู่ที่นั่งด้านหลัง ซึ่งภาพตรงนี้จะดีกว่าและสามารถมองเห็นสถานการณ์ทั้งหมดได้และแน่นอนว่ามันยากที่จะเห็นรูปร่างลักษณะของปลาทูน่าที่เข้าประมูล ซึ่งผู้เข้าร่วมงานประมูลที่สำคัญที่สุดทั้งหมดจะนั่งอยู่ที่สองแถวแรก

เมื่อมองไม่เห็นรูปร่างลักษณะของปลาตัวนี้ จึงไม่ใช่เรื่องง่ายฉินสือโอวที่จะประมาณราคาได้ เพราะภาพนี้มีความหลอกลวง แต่ถ้ามองจากเปอร์เซ็นต์ไขมันและอัตราส่วนความยาวต่อน้ำหนักแล้ว คุณภาพของปลาตัวนี้อยู่ในระดับปานกลางและราคาต่อหน่วยเริ่มต้นอยู่ที่ห้าสิบยูโร ก็ถือว่าเป็นราคาที่ค่อนข้างแพงเลยทีเดียว

ฉินสือโอวส่ายหัวและรู้สึกว่าปลาตัวนี้อาจจะขายไม่ออกและเห็นได้ชัดว่าเขาดูถูกระดับความกระตือรือร้นของตลาดปลาทูน่าในปีนี้ แม้ว่าจะเป็นราคานี้ แต่ก็ยังมีบางคนยกมือตกลงรับราคานี้

การประมูลปลาทูน่าดำเนินไปอย่างรวดเร็วและทุกคนต่างก็ยกมือขึ้นกันอย่างต่อเนื่อง นี่เป็นสิ่งที่ทำให้ผู้ประมูลมีความต้องการสูง เขาจึงต้องสังเกตและวิเคราะห์เหตุการณ์รอบด้าน เวลาในช่วงแรกจะพบกับผู้เสนอราคา ในขณะเดียวกันก็ทำให้บรรยากาศของการประมูลเริ่มตื่นเต้นมากขึ้น จากนั้นก็จะเสนอราคาที่สูงขึ้น

“คุณผู้ชายท่านนี้เสนอราคาสองหมื่นสองพันห้าร้อยยูโร!”

“ราคาที่เสนอมายอดเยี่ยมมากและราคาก็ได้พุ่งสูงถึงสองหมื่นสี่พันยูโรแล้วครับ!”

“ทำได้ดีมาก คุณผู้ชายท่านนี้เสนอราคาได้ดีมากครับ สองหมื่นสี่พันห้าร้อยยูโร!”

“สองหมื่นสี่พันห้าร้อยยูโร! ตอนนี้ราคาเสนอถึงสองหมื่นสี่พันห้าร้อยยูโรแล้ว! มีราคาสูงกว่านี้ไหมครับ? โอเค ดูเหมือนว่าปลาตัวนี้คงจะตกเป็นของคุณผู้ชายท่านนี้ซะแล้ว สองหมื่นสี่พันห้าร้อยยูโรครั้งที่หนึ่ง! สองพันสี่พันห้าร้อยยูโรครั้งที่สอง! สองพันสี่พันห้าร้อยยูโร จบการประมูลปลาตัวนี้ครับ!”

“ปัง!” เสียงทุบค้อนดังขึ้น ผู้ประมูลจึงพากันกำหมัดแน่น จากนั้นปลาตัวนี้ก็ถูกติดชื่อผู้ที่ประมูลได้สำเร็จและถูกนำออกไป

หลังจากปลาตัวแรกผ่านไป ปลาอีกตัวก็ถูกเอาขึ้นมาอีกครั้งและทำตามขั้นตอนเดิมซ้ำๆ

ถ้าดูอยู่หน้าทีวีเฉยๆ ฉินสือโอวคงจะไม่ทนดูจนจบอย่างแน่นอน เพราะเป็นแค่การเสนอราคาที่วนๆ อยู่แค่นี้เท่านั้น สินค้าการประมูลก็ยังเป็นชนิดเดียวกันอีก ต่างกันแค่ขนาดตัวและปริมาณไขมันเท่านั้น ซึ่งไม่มีความหมายอะไรเลย

แต่ในสถานที่ประมูลแห่งนี้ บรรยากาศก็แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ไม่เหมือนกับการประมูลงานศิลปะที่ทุกคนเสนอราคากันจนหมดแรงและความถี่ในการเสนอราคานั้นก็รวดเร็วมาก เสียงของผู้ประมูลก็ดังมากเช่นกัน บรรยากาศจึงตื่นเต้นมากขึ้นและทำให้ผู้คนเข้าไปมีส่วนร่วมได้ง่ายขึ้นอีกด้วย

ปลาทูน่าถูกนำขึ้นมาทีละตัวๆ และก็เอาลงไปทีละตัวๆ อัตราการตกลงซื้อขายคือหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์และไม่มีปลาตัวไหนที่ขายไม่ออก

จากนั้นบัตเลอร์จึงเดินไปหาฉินสือโอวและนั่งลงข้างๆ เขาอย่างเงียบๆ แล้วกระซิบว่า “เป็นอย่างไร ถ้าเทียบที่นี่กับการประมูลในตลาดสึกิจิแล้วมีกลิ่นอายของความเป็นท้องถิ่นบ้างไหม?”

ฉินสือโอวพยักหน้าและกระซิบว่า “มันไม่เลวเลยจริงๆ แล้วคุณมาได้อย่างไร?”

บัตเลอร์ยิ้มอย่างมีเลศนัยและเลี่ยงที่จะบอก แต่เขากลับพูดว่า “ดูให้ดีๆ นะฉิน นี่เพึ่งจะเริ่ม ตอนนี้มันเป็นแค่ช่วงอุ่นเครื่องเท่านั้น รอให้ถึงตอนที่การประมูลมีความตื่นเต้นมากกว่านี้ก่อนเถอะ!”

การประมูลรอบแรกใช้เวลาทั้งหมดสี่สิบห้านาที ซึ่งมีการขายปลาทูน่าไปทั้งหมดประมาณหนึ่งร้อยตัว ตัวที่ใหญ่ที่สุดมีราคาแค่หกร้อยปอนด์ และสำหรับฉินสือโอวแล้วคุณภาพนั้นก็ธรรมดาทั่วไป แต่ราคากลับไม่เลวเลย ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เขารู้สึกคาดหวังกับราชาแห่งปลาของตัวเอง

แต่เขาสังเกตเห็นว่าอิสึซาโอะ อาโอยาม่าและเทซึกะ โกดะไม่ค่อยกระตือรือร้นเท่าไร แม้ว่าพวกเขาจะยกมือขึ้นหลายครั้ง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ปลากลับไป ดูเหมือนว่าการคาดการณ์ของพวกเขาจะเหมือนกับฉินสือโอว ปลาเหล่านี้ดีก็จริงและคุณภาพก็ไม่เลวแต่มันไม่สมกับราคาขนาดนั้น

แต่พี่น้องตระกูลมอร์รี่กลับออกหน้าออกตาเป็นอย่างมากที่ไม่มีคู่แข่งอย่างเทซึกะ โกดะและอิสึซาโอะ อาโอยาม่า มาเสนอราคา พวกเขาเสนอราคาไปมากกว่าครึ่งในจำนวนปลาหนึ่งร้อยตัว

หลังจากพักสิบนาที บัตเลอร์ถามฉินสือโอวว่าจะไปดูที่หลังเวทีสักหน่อยไหม เขาบอกว่าส่วนสำคัญของการประมูลอยู่เบื้องหลังทั้งหมดและยังมีปลาตัวใหญ่ที่เหลืออยู่ทั้งหมดห้าสิบตัว

“มีปลาทั้งหมดหนึ่งร้อยห้าสิบตัวเหรอ? ขนาดของการประมูลครั้งนี้ไม่ใหญ่มากไม่ใช่เหรอ?” ฉินสือโอวจึงถามอย่างสงสัย

การประมูลในตลาดสึกิจิ สามารถขายปลาทูน่าได้ครั้งละห้าร้อยตัว เมื่อเทียบกันแล้วการประมูลในวันนี้จึงมีขนาดค่อนข้างเล็ก

แต่บัตเลอร์กลับไม่ได้มองแบบนั้น เขาหัวเราะแล้วพูดว่า “แน่นอนๆ เพื่อน นายก็เห็นว่ายอดรวมการซื้อขายมากกว่าสองล้านยูโร ขนาดเท่านี้ยังไม่นับว่าใหญ่อีกเหรอ?”

เมื่อเห็นฉินสือโอวยักไหล่ด้วยท่าทางที่เหลือเชื่อ บัตเลอร์จึงพูดต่อว่า “นี่ฉิน การประมูลในอัมสเตอร์ดัมอยู่ในระดับที่สูงที่สุด ไม่ใช่ว่าหาปลาทูน่าได้ไม่พอ แต่จะรับแค่ปลาทูน่าที่ดีที่สุดเท่านั้น ดังนั้นจึงมั่นใจได้ว่าหลังจากเข้าสู่ตลาดแล้วจะถูกคนซื้อไปอย่างแน่นอน”

“นอกจากนี้ ถ้านายติดตามการประมูลครั้งนี้ก็จะพบว่าที่นี่ยังไม่มีปลาทูน่าที่ขายไม่ออกเลยสักตัวเดียว! นายรู้ไหมว่ามีปลาทูน่ากี่ตัวที่เคยขายออกจากที่นี่? ห้าพันตัว!”

เมื่อบัตเลอร์พูดถึงตัวเลขนี้ ฉินสือโอวก็ค่อนข้างมั่นใจมากขึ้นว่าจะไม่มีปลาทูน่าจำนวนห้าพันกว่าตัวที่ขายไม่ออก ด้วยเหตุนี้ยังทำให้รู้ถึงสถานะของตลาดการประมูลในอุตสาหกรรมอาหารทะเลอีกด้วย จริงๆ แล้วสามารถเทียบกับตลาดสึกิจิได้อย่างแน่นอน

ตลาดสึกิจิเป็นตลาดของจริงและการประมูลในอัมสเตอร์ดัมก็เป็นการประมูลของจริง แต่ปลาทูน่าที่เข้ามาที่นี่ก็ถือว่าเป็นงานศิลปะได้เช่นเดียวกัน

เมื่อช่วงพักสิ้นสุดลง ทุกคนเริ่มทยอยกลับเข้ามาและการประมูลรอบที่สองก็กำลังจะเริ่มขึ้น บัตเลอร์จึงขยิบตาให้ฉินสือโอวเพื่อให้เขาตั้งใจดูให้ดี

ผู้ประมูลในการประมูลรอบนี้จะเปลี่ยนเป็นนักประมูลผู้มีประสบการณ์ซึ่งมีอายุประมาณเจ็บสิบปี มีผมและผิวสีขาว สวมเสื้อกั๊กและสูทอย่างเรียบร้อย ฉินสือโอวเห็นเขาแล้วก็นึกถึงแฮมเล็ตขึ้นมาทันทีเพราะเขาคือสุภาพบุรุษแห่งแบรนด์อังกฤษ

นักประมูลอาวุโสจึงใช้ค้อนไม้เคาะจนเกิดเสียงดังและก็มีคนลากรถเข็นออกมาอีกครั้ง ซึ่งคราวนี้คนที่ออกมาไม่ใช่คนหนุ่มสาว แต่เป็นสาวสวยผมบลอนด์รูปร่างผอมสูงหุ่นดีสวมชุดบิกินีสองคน

ปลาทูน่าที่ออกมาในครั้งนี้มีขนาดใหญ่ขึ้น มีลักษณะที่ดีขึ้นและดูเหมือนจะสดมาก ไฟที่ส่องไปที่ตัวปลาจึงค่อยๆ เคลื่อนตัวไปอย่างช้าๆ ทำให้มองเห็นว่ามีพระอาทิตย์ทรงกลดกำลังเคลื่อนที่อยู่บนผิวปลาทูน่า

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะปลาตัวนี้หรือจะกระตุ้นความงามของทั้งสองคนนี้กันแน่ พอพวกเธอปรากฏตัวขึ้น บรรยากาศในงานก็ทวีความรุนแรงขึ้นมาทันที

พี่น้องตระกูลมอร์รี่ เทซึกะ โกดะ อิสึซาโอะ อาโอยาม่าและคนอื่นๆ ต่างก็มองหน้ากัน สีหน้าที่เต็มไปด้วยความอ่อนเพลียพลันเปลี่ยนไปทันทีและกลับถูกแทนที่ด้วยความเคร่งขรึมและความกระตือรือร้นแทน

…………………………………………………..