ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1038 ราชาแห่งปลาอันดุเดือด
เมื่อการประมูลรอบที่สองกำลังจะสิ้นสุดลง ฉินสือโอวที่คิดอย่างหนักมาโดยตลอด จู่ๆ เขาก็ตกใจและพบกับปัญหาในทันที ตั้งแต่เริ่มการประมูล นอกจากราชาแห่งปลาและปลาตัวอื่นๆ แล้วก็ถูกประมูลออกไปจนหมด แต่เทซึกะกลับประมูลในราคาสูงและได้ปลาไปแค่สองตัว
เนื่องจากอิสึซาโอะใช้ราคาขัดเทซึกะตลอดและยังใช้ราคาสูงเพื่อประมูลปลาตัวใหญ่ไปได้หลายสิบตัว
ใครคือหนึ่งในคนที่ประมูลปลาทูน่าไปได้มากที่สุด? พี่น้องตระกูลมอร์รี่!
เพราะเรื่องนี้จึงทำให้เขาค้นพบแล้ว ฉินสือโอวคิดขึ้นมาในใจ เขามองไปที่บัตเลอร์ด้วยความประหลาดใจและกระซิบว่า “แม่เจ้า หรือว่าเทซึกะกับพวกพี่น้องตระกูลมอร์รี่จะร่วมมือกัน!”
บัตเลอร์มองเขาอย่างแปลกๆ และถามว่า “ทำไมนายถึงคิดแบบนี้ล่ะ?”
ฉินสือโอวไม่ได้ตอบออกไปตรงๆ ปลาทุกตัวที่ถูกประมูล จะมีเสมียนอยู่บนแท่นประมูลคอยจดราคาลงไป เขาจึงส่งสัญญาณให้นีลเซ็นไปขอแบบฟอร์มลงทะเบียนราคา หลังจากได้มาแล้วจึงดูอย่างละเอียด
เป็นอย่างที่เขาจำได้ พี่น้องตระกูลมอร์รี่ อิสึซาโอะและเทซึกะเป็นสามบริษัทยักษ์ใหญ่ในการประมูลครั้งนี้ หนึ่งในพวกเขาคือตระกูลอาหารทะเลอเมริกันและอีกสองคนเป็นพ่อค้าอาหารทะเลปลาทูน่าครีบน้ำเงินที่แข็งแกร่งที่สุดของญี่ปุ่น ทรงพลังที่สุดและมีความต้องการปลาทูน่ามากที่สุด
ผู้เข้าร่วมการประมูลคนอื่นๆ ต่างมากันอย่างไร้ความหวังทั้งนั้น พวกเขาแค่ต้องการประมูลปลากลับไปให้ได้สักหนึ่งหรือสองตัวเท่านั้น ดังนั้นในด้านการแข่งขันเสนอราคา จึงเป็นพี่น้องตระกูลมอร์รี่ อิสึซาโอะและเทซึกะแค่สามคนนี้เท่านั้น
อิสึซาโอะมักจะจ้องไปที่เทซึกะและทุกครั้งที่เทซึกะเสนอราคา เขาก็จะเสนอราคาที่สูงกว่าอย่างหน้ามืดตามัว เพียงแค่ไม่ต้องการให้เทซึกะประมูลปลาทูน่าไปได้เท่านั้นเอง ดังนั้นโดยปกติแล้วเขามักจะเอาแต่เสนอราคาและสุดท้ายก็ประมูลไปได้
แต่ในระหว่างขั้นตอนการประมูล พี่น้องตระกูลมอร์รี่แทบจะเสนอราคาก่อนทุกครั้ง เทซึกะก็จะประมูลตามเป็นครั้งคราว เมื่อเขาเสนอราคา อิสึซาโอะก็จะเสนอตาม แต่เทซึกะก็ไม่ได้เสนอราคาประมูลปลาทั้งหมด
ฉินสือโอวจัดการข้อมูลในมือและจำได้ว่าปลาที่เทซึกะเสนอราคานั้นไม่ใช่ปลาที่ดีที่สุดและสุดท้ายปลาเหล่านี้ก็จะอยู่ในมือของอิสึซาโอะ…
ไม่สงสัยเลยที่อิสึซาโอะจะถูกจัดการซะเอง! เขาไม่ได้คาดคิดว่าเทซึกะและพี่น้องตระกูลมอร์รี่จะเป็นพันธมิตรกัน ตั้งแต่เริ่มการประมูลรอบแรก เทซึกะไม่มีการเคลื่อนไหวเลย ปล่อยให้พี่น้องตระกูลมอร์รี่จัดการอย่างอิสระและชนะการประมูลปลาเกือบทั้งหมดไปในรอบแรก
ในรอบแรกเทซึกะไม่ได้เคลื่อนไหวใดๆ เพื่อที่จะทำให้อิสึซาโอะตายใจ พอถึงรอบที่สองเขาและพี่น้องตระกูลมอร์รี่ก็เริ่มร่วมมือกันจัดการเขา โดยเทซึกะจะไม่เลือกเสนอราคาปลาที่มีคุณภาพดี แต่จะให้พี่น้องตระกูลมอร์รี่เป็นฝ่ายประมูลไปแทน
แต่เมื่อพบว่าคุณภาพของปลาทูน่าไม่สมกับความคุ้มค่า เขาจะเป็นฝ่ายเสนอราคาแทน เพื่อดึงดูดให้อิสึซาโอะเสนอราคาตามและยังเสนอในราคาที่สูงอีกด้วย ตอนนั้นเทซึกะและพี่น้องตระกูลมอร์รี่จัดการได้ทันเวลา จึงปล่อยให้อิสึซาโอะกลืนความขมของเหล้าที่ตัวเองทำขึ้นมาลงไปซะเอง
ฉินสือโอวจึงคิดถึงเรื่องนี้ซ้ำไปซ้ำมามากขึ้นเรื่อยๆ เขามองไปที่เทซึกะและพบว่าแม้ว่าสีหน้าของอีกฝ่ายจะเต็มไปด้วยความลึกลับอะไรบางอย่าง แต่จริงๆ แล้วเขาก็ไม่ได้ประหม่าหรือกังวลอะไรเลย
อิสึซาโอะเป็นคนที่มองอะไรทะลุปรุโปร่ง เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่เขาหาไม่เจอว่าปัญหามันอยู่ตรงไหน ดังนั้นจึงคิดว่าตัวเองกำลังได้เปรียบและเอาชนะศัตรูเก่าอย่างเทซึกะได้ จึงรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ
ฉินสือโอวส่ายหัว บัตเลอร์จึงโน้มตัวเข้ามาใกล้ๆ พร้อมกับรอยยิ้มแปลกๆ แล้วพูดว่า “เมื่อกี้นายหมายความว่าอะไร?”
ฉินสือโอวมองไปที่อิสึซาโอะอย่างเห็นอกเห็นใจและกระซิบการคาดเดาของตัวเองให้กับบัตเลอร์ฟัง จากนั้นบัตเลอร์ก็มองไปที่เขา พอเห็นท่าทางของเขาอย่างชัดเจนแล้วก็เข้าใจในทันที “ให้ตายเถอะ นายรู้เรื่องนี้เหรอ?”
บัตเลอร์หัวเราะขึ้นมาและกระซิบ “ฉันยอมรับ ฉิน ตอนนี้นายโตขึ้นเร็วมากเลยนะ ฉันได้ข่าวนี้ก่อนการประมูลจะเริ่มขึ้น เมื่อกี้นายถามฉันไม่ใช่เหรอว่าทำไมมาไม่ทัน? ฉันก็กำลังจัดการกับข่าวนี้อยู่นี่แหละ”
“พี่น้องตระกูลมอร์รี่และเทซึกะกำลังร่วมมือกัน จุดประสงค์ไม่ใช่เพื่อทำลายอิสึซาโอะใช่ไหม?” ฉินสือโอวถาม
บัตเลอร์ยิ้มอย่างเย็นชาและค่อยๆ พยักหน้าแล้วพูดว่า “แน่นอน ความสำเร็จของเราในไมอามีและนิวยอร์กทำให้ตระกูลมอร์รี่รู้สึกหวาดกลัว เทซึกะเป็นคนที่ร้ายกาจและมีสายตามองการณ์ไกล คิดไม่ถึงว่าเขาจะค้นพบกลยุทธ์การเข้าสู่ตลาดอาหารทะเลญี่ปุ่นของเรามาแล้วก่อนหน้านี้ ดังนั้นเขาจึงตั้งใจมาเป็นพันธมิตรกับตระกูลมอร์รี่”
ฉินสือโอวถอนหายใจแล้วพูดว่า “คนพวกนี้ถ้าได้ลงมือจะเร็วมาก ดูเหมือนการเข้าสู่ตลาดญี่ปุ่นของเราคงจะไม่ง่ายแล้วล่ะ”
บัตเลอร์ยิ้มและพูดว่า “ไม่ ไม่มีความยากลำบากที่เหมือนกัน เมื่อเผชิญกับอำนาจที่เด็ดขาด กลยุทธ์ใดๆ ก็ไร้ประโยชน์ พวกเขาคิดว่าเราจะไม่มีพันธมิตรเหรอ? พวกเขาคิดว่าตัวเองเดินหมากได้ดีเหรอ? ผิดแล้วล่ะ!”
น้อยครั้งที่จะเห็นคนผิวดำสำรวมท่าทางเย้ยหยันของเขา “เทซึกะคนนี้โลภเกินไปแล้ว แม้ว่าเขาจะเข้าร่วมมือกับตระกูลมอร์รี่เพื่อจัดการกับพวกเราก็เถอะ แต่คิดไม่ถึงว่าเขาก็ยังต้องการที่จะทำลายอิสึซาโอะได้ง่ายๆ แบบนี้? ศัตรูของศัตรูก็คือเพื่อน หลักการนี้ฟังยังไงก็ไม่เข้าใจ สมควรแล้วที่เขาไม่สามารถยึดครองตลาดอาหารทะเลของญี่ปุ่น”
พวกเขาทุกคนเป็นคนฉลาดและบางเรื่องก็ยังมองได้อย่างทะลุปรุโปร่ง เมื่อบัตเลอร์พูดจบ ฉินสือโอวจึงเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร อิสึซาโอะจะต้องสร้างพันธมิตรกับพวกเขา ไม่ใช่แค่พันธมิตร แต่ต้องเป็นหมากให้พวกเขา!
อิสึซาโอะจบเห่แล้ว เมื่อการประมูลสิ้นสุดลงเขาจึงพบว่าตัวเองใช้เงินไปเปล่าประโยชน์มากและยังขัดขวางการประมูลปลาทูน่าครีบน้ำเงินของเทซึกะได้ไม่สำเร็จ แต่อีกฝ่ายกลับเสียหายน้อยกว่าและยังได้ไปปลาไปจำนวนมาก
การประมูลสิ้นสุดลงอีกครั้งและจะมีเวลาพักผ่อนสักพัก จากนั้นส่วนสำคัญที่สุดของงานนี้ก็จะขึ้นมาบนเวที นั่นคือการประมูลราชาแห่งปลา!
บัตเลอร์หยิบโทรศัพท์มือถือออกมากดๆ สองสามครั้ง ชายหนุ่มคนหนึ่งก็เดินเข้ามาในงานอย่างเงียบๆ นี่คือคนที่ฉินสือโอวรู้จักเป็นอย่างดีและยังเป็นอดีตผู้ช่วยประธานบริษัทร่วมทุนคิโยมุระ นิชิมุระ เร็น!
ช่วงเวลานี้เมื่อปีที่แล้ว ฉินสือโอวไปโตเกียวเพื่อต้อนรับนิชิมุระ ต่อมาเทซึกะจึงมาที่ฟาร์มปลาเพื่อขอโทษเขาและเผยความลับที่รั่วไหลของปลาทูน่าในฟาร์มปลาที่อยู่ในตัวเขาออกมา ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองฝ่ายจึงแย่ลงอย่างถึงที่สุด นิชิมุระก็ดูเหมือนจะถูกบัตเลอร์พาออกไปแล้ว
ตั้งแต่นั้นมา ฉินสือโอวก็ไม่ได้เห็นนิชิมุระอีกเลย ตอนนี้พอได้พบกับเขาแล้ว จึงนึกเดาในใจว่า เขาน่าจะบอกบัตเลอร์เกี่ยวกับข้อมูลพันธมิตรระหว่างเทซึกะและตระกูลมอร์รี่
หลังจากเข้ามาในงานแล้ว นิชิมุระก็เดินตรงไปที่อิสึซาโอะและโค้งคำนับ จากนั้นก็เริ่มกระซิบกับเขา
เมื่อเห็นนิชิมุระแล้ว เดิมทีอิสึซาโอะที่มีสีหน้าเต็มไปด้วยความดูถูก แต่ในขณะที่นิชิมุระพูด สีหน้าของเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปทันที จากความดูถูกก็กลายเป็นความประหลาดใจและยังเปลี่ยนไปจนเป็นสีหน้าเหลือเชื่ออีก สุดท้ายสีหน้าของเขาก็ดูซีดเซียวและเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง!
นิชิมุระพูดด้วยเสียงน้ำเสียงเบาๆ อิสึซาโอะจึงหายใจหอบอย่างหนักและหันกลับไปมองที่ฉินสือโอวและบัตเลอร์ด้วยสีหน้าพยายามดิ้นรนต่อสู้ มือทั้งสองข้างพยายามค้ำโต๊ะและลุกขึ้นหลายครั้ง แต่สุดท้ายกลับยืนขึ้นไม่ได้
ขณะนี้ส่วนสำคัญที่สุดของการประมูลได้ออกมาแล้ว ‘ตอร์ปิโดขนาดใหญ่’ ที่มีความยาวสี่เมตร ได้ถูกนำขึ้นมาและราชาแห่งปลาก็ปรากฏตัวขึ้น!
ผู้เข้าร่วมการประมูลอดไม่ได้ที่จะยืนขึ้น เทซึกะที่เก็บสีหน้านิ่งเงียบมาตลอดก็แสดงสีหน้าที่คลั่งไคล้ออกมาพร้อมกับลุกขึ้นยืนและจ้องมองที่ปลาทูน่าครีบน้ำเงินตัวใหญ่ที่มีความงดงามและตัวหนาแน่นจนน้ำลายเกือบไหลออกมา!
ราชาแห่งปลาเพิ่งจะปรากฏตัวขึ้นจึงยังไม่ได้เริ่มการเสนอราคา บรรยากาศในงานตอนนี้ก็เริ่มคึกคักขึ้น อารมณ์ของทุกคนก็ถูกปลุกระดมและการต่อสู้ก็เริ่มดุเดือดมากขึ้น!
…………………………………………………..