ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 106 ควบคุมคลื่นทะเล
สุดท้ายนีลเซ็นก็หนีบกระดานโต้คลื่นเดินยิ้มแป้นขึ้นมาบนฝั่งจากไกลๆ และได้ตะเบ๊ะให้กับฉินสือโอวหนึ่งที
ฉินสือโอวจึงตะเบ๊ะกลับอย่างน่าเกรงขามหนึ่งทีและเอ่ยออกมาว่า “ทหาร! พัก รีบไสหัวมา และสอนฉันโต้คลื่นให้ดี!”
ท่าทางที่นีลเซ็นบังคับคลื่นนั้นช่างยอดเยี่ยมจริงๆ ฉินสือโอวคิดว่าถ้าหากตัวเองมีความสามารถแบบนั้นเหมือนกัน ถ้าเช่นนั้นคงเอาชนะหัวใจวินนี่ได้อย่างง่ายดาย
เมื่อวิ่งขึ้นมาแล้วนีลเซ็นจึงยิ้มแป้นและเอ่ยขึ้นว่า “แบบนั้นคงไม่ได้หรอกบอส คุณเรียนการเล่นสกีน้ำก่อนจะดีกว่า จากนั้นค่อยว่ากัน ถ้าเล่นโต้คลื่นเลย จะไม่เหมาะสมกับมือใหม่อย่างคุณ”
“ทัศนคติการบริการของนายแย่มาก โบนัสอาทิตย์นี้ของนายไม่มีแล้ว” ฉินสือโอวทำท่าทางเอือมระอาใส่เขา
นีลเซ็นจึงแบมือออกอย่างจนปัญญาและเอ่ยออกมาว่า “ไม่ บอส คุณไม่เห็นคุณค่าความหวังดีของผม ข้าวยังต้องกินทีละคำเลย แม้ว่าบอสจะมีสติปัญญาที่เฉลียวฉลาดและต้องเรียนรู้การโต้คลื่นได้อย่างเร็วแน่นอน แต่ว่า……”
เขามองไปรอบๆ และเห็นสีหน้าที่อิจฉาของเด็กทั้งสี่คนจึงมีเหตุผลที่จะสวนกลับทันที “แต่ว่าพวกเด็กๆทำไม่ได้นะ คุณจะต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับพวกเขา ทุกอย่างเริ่มมาจากพื้นฐาน ตึกสูงระฟ้าไม่มีฐานตึกก็ไม่ได้นะ”
ฉินสือโอวหัวเราะออกมาอย่างชอบใจและเอ่ยขึ้นว่า “พูดได้ดี ประจบสอพลอเก่ง ถือว่านายตอบสนองได้เร็ว ยังให้โบนัสนายแล้วกัน”
การเล่นสกีน้ำนั้นง่ายขึ้นมาบ้างเล็กน้อยซึ่งตรงข้ามกับการโต้คลื่น หากพูดอย่างตรงไปตรงมา กีฬาสกีน้ำคือกีฬาที่คนอาศัยกำลังลากบนผิวน้ำในการแล่นทวนน้ำ แต่ถ้าหากเป็นการโต้คลื่น จะต้องสามารถบังคับคลื่นทะเลด้วยตนเองได้ ไม่อาศัยแรงจากภายนอก!
นีลเซ็นให้ฉินสือโอวเปลี่ยนมาใช้กระดานสกีจั๊มปิ้งที่ซื้อมาในราคาสูงกว่าหนึ่งหมื่นห้าพันหยวน จากนั้นเขาจึงอธิบายวิธีการใช้เล็กน้อย “แม้ว่าสกีน้ำจะมีท่วงท่าที่พลิกแพลงไปได้มากมาย แต่อย่ารีบที่จะใช้มัน ต้องควบคุมจุดรับน้ำหนักของคุณก่อน โค้งตัวไปข้างหน้า ยกก้นขึ้น เข่างอเหมือนแบบที่ผมทำ……”
“สิ่งที่สำคัญที่สุดของกีฬานี้คือการอาศัยแรง เพราะว่าคุณพึ่งพาเจ็ทสกีในการลากไปข้างหน้า คุณเอาพลังทั้งหมดมาทรงตัวให้มั่นคงก็พอแล้ว การเคลื่อนที่ไปข้างหน้าปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเจ็ทสกี……”
“คลื่นทะเลมีทั้งเล็กและใหญ่ ดังนั้นร่างกายจะมีแรงสะบัดทั้งมากและน้อย และจุดนี้สำคัญมาก ถ้าเคยขี่ม้าก็จะรู้ เวลาขี่ม้าอย่าทำร่างกายแข็งทื่ออยู่บนม้าเป็นอันขาด ไม่เช่นนั้นกระดูกอาจจะหักได้! คุณจะต้องปรับจุดศูนย์ถ่วงและท่วงท่าให้สูงกว่าปกติ ให้ตัวเองและม้าวิ่งไปด้วยกัน การเล่นสกีน้ำก็เช่นกัน ต้องเขย่าตัวไปตามคลื่นทะเล……”
“มาเลย มาเริ่มฝึกกันก่อน ยึดตามที่ผมนับนะ……”
ด้วยเหตุนี้ ฉินสือโอวและเด็กทั้งสี่คนจึงได้ยืนอยู่บนกระดานสกีที่บริเวณหาดหาย นีลเซ็นที่ยืนอยู่ด้านหน้าก็ทำจังหวะแกว่งร่างกายไปพลางและนับเลขไปพลาง
“หนึ่งขึ้นสองลง หนึ่งขึ้นสองลง หนึ่งขึ้นเร็วสองลงให้หนัก หนึ่งขึ้นช้าสองลงให้เบา หนึ่งขึ้นสองก็ขึ้นติดต่อกัน หนึ่งลงสองก็ลงอีกครั้ง……”
ฉินสือโอวตั้งใจเรียนรู้ท่าทางของนิวเซ็นมาก แต่ว่าเขาคิดว่ามันแปลกๆ กิริยาท่าทางเช่นนี้เหมือนกับเป็ดกำลังส่ายก้นมากเลย
ทางด้านชาร์คและซีมอนสเตอร์ก็หัวเราะจนท้องแข็ง ในมือของทั้งสองคนได้ถือโทรศัพท์มือถือและถ่ายท่าทางทั้งหมดของฉินสือโอวไว้
“เชี่ย ไอ้เวรอย่างพวกนายกล้าเล่นฉันเหรอ?” ฉินสือโอวพาลโกรธ อับอายต่อหน้าคนของตัวเองไม่เท่าไร แต่ไอ้ฮิวจ์ผู้น้องได้หัวเราะจนคุกเข่าลงไปบนพื้นเรือแล้ว
นีลเซ็นหัวเราะและขึ้นไปบนเทพเจ้าสายฟ้ามืด เขาโยนเชือกลากสายยาวที่มีที่จับสามเหลี่ยมให้กับฉินสือโอวและเอ่ยขึ้นว่า “หลังจากที่ลงเรือแล้ว ผมจะควบคุมความเร็วในการวางเชือก ถ้าคุณยังปรับตัวไม่ได้ ต้องรีบบอกนะ จำไว้”
“นายจะได้ยินกับผีอะไร!” ฉินสือโอวพูดอย่างอารมณ์เสีย เพราะไม่เพียงเสียงของคลื่นทะเลที่คำรามเสียงดัง ยังมีเสียงของเจ็ทสกีที่ดังสั่นสะเทือน เขาคงต้องใช้เครื่องกระจายเสียงในการตะโกน
เมื่อขับเจ็ทสกีออกมาถึงบริเวณกลางทะเล นีลเซ็นก็ได้หยุดลงและให้ฉินสือโอวลงไปจับที่ท้ายเจ็ทสกีไว้ หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆเพิ่มความเร็ว สองเท้าของฉินสือโอวเหยียบลงไปบนพื้นน้ำ และเคลื่อนที่ไปข้างหน้าพร้อมกับเจ็ทสกี
คำเตือนที่นีลเซ็นพึ่งจะพูดนั้นถูกต้องมาก คนที่เล่นสกีน้ำครั้งแรก เมื่อลงไปในน้ำจะรู้สึกตื่นเต้นง่าย แม้ว่าฉินสือโอวจะนึกถึงจิตสำนึกโพไซดอน แต่ก็ยังปล่อยวางไม่ได้ เขายังคงเกร็งตัวยืนอยู่บนพื้นน้ำเหมือนกับตาชั่งน้ำหนักแบบจีน
แม้ว่าเจ็ทสกีจะแล่นไปข้างหน้า แต่ว่าเขาก็ยังคงยืนได้ไม่มั่นคงและจมลงไปในน้ำทันที
“เชี่ย! เชี่ย! เชี่ยๆ” ฉินสือโอวดำน้ำขึ้นมาและพูดด่าออกมาอย่างกลัดกลุ้มใจ
นีลเซ็นดึงเขาขึ้นมาบนเจ็ทสกีและเอ่ยขึ้นว่า “บอส คุณต้องผ่อนคลาย จะตื่นเต้นแบบนี้ไม่ได้……”
ฉินสือโอวส่ายหัว เจ็ทสกีได้แกว่งไปตามคลื่นของน้ำทะเล เขาหลับตาสูดลมหายใจและสัมผัสถึงจังหวะของคลื่นทะเล
ภายใต้การช่วยเหลือของพลังงานโพไซดอน เขารู้สึกเหมือนตัวเองได้ผสานไปในคลื่นทะเล คลื่นทะเลคือจังหวะการเต้นของหัวใจทะเล ซึ่งดูเหมือนกับไม่มีกฎเกณฑ์เลยแม้แต่น้อย แต่ในความเป็นจริงแล้วขอบเขตเนื้อหายังเหมือนเดิม ก็คือเปลี่ยนแปลงการขึ้นลงของน้ำทะเล
ขณะที่นั่งอยู่บนเจ็ทสกี ทั้งตัวของฉินสือโอวก็ได้ผ่อนคลายลงอย่างเป็นธรรมชาติ เขาแสวงหาความรู้สึกเช่นนี้ เขาขี่เจ็ทสกีอยู่ในน้ำสองนาที จากนั้นก็พูดอย่างหนักแน่นขึ้นว่า “นีลเซ็น วางเชือกเลย ฉันอยากจะลงทะเล”
“ลองฝึกเหวี่ยงเจ็ทสกีสักหน่อยก่อนไหม?” นีลเซ็นพูดแนะนำ
“ไม่มีปัญหา” ฉินสือโอวพูดอย่างเต็มไปด้วยความมั่นใจ
ทันทีหลังจากนั้น เขาก็ได้คว้าที่จับสามเหลี่ยมไว้และลงไปในน้ำ นีลเซ็นรีบเร่งความเร็วของเจ็ทสกี ในขณะเดียวกันก็กดปุ่มควบคุมให้ส่วนท้ายของเจ็ทสกีหมุน และค่อยเริ่มวางเชือกลงไป
และไม่ได้เสียเงินไปโดยเปล่าประโยชน์เลยจริงๆ เจ็ทสกีเทพเจ้าสายฟ้ามืดได้เตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้ว มันมีประสิทธิภาพในการนำเล่นสกีน้ำและการโต้คลื่น ส่วนท้ายจะมีลูกรอกอันหนึ่งที่พันเชือกไว้ข้างบน ด้วยเหตุนี้ เพียงแค่คนขับกดปุ่มควบคุมลูกรอกให้หมุนก็สามารถควบคุมความเร็วของการวางเชือกได้
ฉินสือโอวมีกฎเกณฑ์ในการหายใจไว้ ร่างกายผ่อนคลายลง ด้านหน้าของกระดานสกีกระดกขึ้นเล็กน้อย ร่างกายกวัดแกว่งไปตามคลื่นทะเลและขึ้นลงไปมาไม่แน่นอน ราวกับขี่ม้าเร็วตัวหนึ่งที่สามารถรู้ความลับในการควบคุมมันไว้ได้
“เพิ่มความเร็ว!” ฉินสือโอวตะโกนขึ้น เมื่อนิลเซ็นได้ยินแล้วจึงเริ่มกดคันเร่งให้สูงขึ้น ความเร็วของเจ็ทสกีจึงเร็วมากยิ่งขึ้น จาก 10ไมล์เพิ่มเป็น 15 ไมล์ แล้วไปจนถึง 20 ไมล์ 30 ไมล์ 50ไมล์……
ฉินสือโอวจับที่จับสามเหลี่ยมไว้ คล้ายกับจับเชือกบังเหียนของม้าไว้ และเจ็ทสกีก็คือม้าเร็วที่อยู่ใต้หว่างขาของเขา ความเร็วของการขยับขึ้นลงในอากาศของร่างกายเพิ่มมากยิ่งขึ้น ละอองคลื่นโถมปะทะเข้ามาที่ใบหน้า และมีเสียงลมทะเลดังหวีดหวิว ทำให้จิตใจของเขาเปิดกว้าง ราวกับเขาเป็นผู้บังคับคลื่นทะเลให้วิ่งไปในทะเลอย่างรวดเร็วไม่มีผิด!
นี่คือเสน่ห์ของการเล่นสกีน้ำ มนุษย์แค่อาศัยความเป็นไปไม่ได้ที่ตนเองจะเอาชนะทะเล แต่ว่าการเล่นสกีน้ำสามารถให้ความรู้สึกที่เหมือนกันแก่มนุษย์
เจ็ทสกีได้แล่นอยู่กลางทะเลแล้วประมาณครึ่งชั่วโมง จนสุดท้ายความเร็วได้เพิ่มสูงขึ้นถึงหนึ่งร้อยไมล์ แต่ทว่าฉินสือก็ยังคงไม่ตกลงไปในน้ำ
ฮิวจ์ผู้น้องจ้องมองดูเขาอย่างตกตะลึงแม้แต่แว่นกันแดดยังทำร่วงลงไป พวกเขาตกตะลึงจนตาค้าง พรสวรรค์ในการเล่นสกีน้ำของฉินสือโอวค่อนข้างจะพลิกฟ้า เมื่อสักครู่ยังดูเหมือนกับเป็นมือใหม่ที่ถูกหยอกล้อเรื่องการกระดกก้น หากดูเพียงแค่ความเร็วและความคงที่ของการทรงตัว อาจจะดีกว่าฮิวจ์ผู้น้องที่เป็นผู้หลงรักในการเล่นสกีน้ำมากเสียอีก
หยุดการเล่นสกีน้ำ ลำดับต่อไปก็คือการโต้คลื่นแล้ว
นีลเซ็นตบที่ไหล่ของฉินสือโอวและเอ่ยขึ้นว่า “บอส คุณมีพรสวรรค์ที่ดีมาก สุขภาพร่างกายก็ดี! สามารถเรียนรู้ทักษะการเล่นสกีน้ำได้เร็วขนาดนี้ หลังจากนี้ก็ฝึกอีกนิดหน่อย เพราะการฝึกจะทำให้เกิดความชำนาญมากยิ่งขึ้น ถึงเวลานั้นคุณก็จะเล่นท่าอื่นๆได้แล้ว”
“ตอนนี้ผมจะสอนคุณโต้คลื่น ซึ่งกีฬานี้มีความแตกต่างจากการเล่นสกีน้ำที่มีแรงฉุดลากจากภายนอก เหตุผลที่การโต้คลื่นถูกเรียกว่าเป็นกีฬาผาดโผนก็เพราะว่ากีฬานี้สามารถพึ่งพาได้แค่ตัวเอง เมื่อเผชิญกับคลื่นที่โหมซัดเข้ามาเมื่ออยู่กลางทะเล คุณจะพึ่งพาได้แค่ตัวเอง!” นีลเซ็นเอ่ยออกมาอย่างจริงจัง
“ดังนั้นพวกเด็กๆทั้งหลาย พวกเธอต้องเข้าใจให้ชัดเจน ถ้าพลังที่พวกเธอสามารถพึ่งพาได้เมื่ออยู่ในทะเลนั้นไม่มากก็อย่าประลองกำลังกับตัวเองเป็นอันขาด เมื่อมีคลื่นใหญ่โถมเข้ามาหรือเธอกำลังหมดแรง เช่นนั้นก็ให้รีบประนีประนอมกับสภาพความเป็นจริง โดยการกระโดดลงในน้ำและหลีกเลี่ยงคลื่นที่ใหญ่หรือนั่งลงบนกระดานโต้คลื่นเพื่อพักผ่อนสักครู่ อย่าโอ้อวดฝีมือ! นี่คือกฎเกณฑ์แรกในการเรียนกีฬาโต้คลื่น ไม่ว่าเวลาไหนก็อย่าโอ้อวดฝีมือ!”
“ตามปกติแล้ว กีฬาชนิดนี้ต้องเริ่มจากที่พวกเธอนอนคว่ำหรือคุกเข่าลงบนกระดานโต้คลื่นก่อนและก็หายอดคลื่นที่เหมาะสม จากนั้นก็ค่อยๆลุกขึ้น พึ่งพาพลังสองขาของตัวเองและอาศัยพละกำลังของคลื่นทะเล ผลักดันให้กระดานโต้คลื่นเคลื่อนที่และทำให้เกิดการเพิ่มความเร็วได้อย่างสำเร็จ”
“เมื่อคลื่นทะเลผลักดันให้กระดานโต้คลื่นไถลไป ต้องพยายามทำให้กระดานโต้คลื่นอยู่ด้านหน้าของยอดคลื่นทะเลตลอด ขาสองข้างกางออกไปข้างหน้าและข้างหลัง ขาที่อยู่ข้างหน้าเอาไว้ควบคุมการทรงตัวส่วนขาที่อยู่ข้างหลังเอาไว้ควบคุมทิศทาง อย่าโง่ใช้ขาที่อยู่ข้างหน้าควบคุมทิศทาง ยกเว้นว่าอยากจะตกลงไปในน้ำและดื่มน้ำทะเล……”
“โอเคนะ นี่คือข้อบังคับขั้นพื้นฐานที่สุดของการโต้คลื่น ที่เหลือคือจุดที่ต้องให้ความใส่ใจและเทคนิคการเล่น ฉันต้องสอนตอนที่พวกเธอยืนอยู่บนคลื่นทะเล ความรู้มาจากการปฏิบัติจริง บอส คุณลองเล่นก่อน”
หลังจากนั้นนีลเซ็นก็ตบที่ไหล่ของฉินสือโอวอย่างแรง
ในตอนนี้ฉินสือโอวยังคงตกอยู่ในความคิดที่เชื่อมั่นในตัวเองจากการเรียนรู้การเล่นสกีน้ำ เขายิ้มอย่างทะนงตัวและเอ่ยออกมาว่า “พวกนายคอยดูนะ ฉันจะทำให้พวกนายเห็นว่าคนที่มีพรสวรรค์ เขาเล่นโต้คลื่นกันยังไง?”
ชาร์คกับซีมอนสเตอร์จึงมองหน้ากันและยกมือถือที่อยู่ในมือขึ้นด้วยรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์ พวกเขาเชื่อว่าทะเลจะให้บทเรียนชีวิตที่มีชีวิตชีวากับฉินสือโอว
นีลเซ็นได้ขี่เจ็ทสกีเข้าไปในทะเล เพื่อคอยสังเกตท่าทางการโต้คลื่นของฉินสือโอว จากนั้นก็ให้คำชี้แนะเขา และแน่นอนเขายังคอยเตรียมตัวให้การช่วยเหลืออยู่ตลอดเวลา
……………………………………………………………….