ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1182 ทะเลคอรัลอันสว่างสดใส

เมื่อเครื่องยนต์ของเรือยอชต์กำลังทำงาน ‘แก๊กๆๆ’ ในที่สุดฉินสือโอวก็ยืนอยู่บนเรือแล้ว

ฮามานแดนชั่งน้ำหนักเบ็ดตกปลาในมือแล้วพูดด้วยความคาดหวังว่า “ฟาร์มปลาของคุณมีปลาทูน่าครีบน้ำเงินใช่ไหม? ผมยังไม่เคยตกปลาชนิดนี้มาก่อนเลย ถ้าตกได้บ้างก็คงจะดี”

ฉินสือโอวจึงพูดยืนยันว่า “ฟาร์มปลาของผมจริงๆ แล้วเคยจับปลาทูน่าครีบน้ำเงินได้ แต่ปลาชนิดนี้เป็นปลาที่ตระเวนไปทั่วโลกและจะไม่อยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน ดังนั้นผมจึงไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะยังมีปลาทูน่าในฟาร์มปลาไหม”

“ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่ที่เราทั้งนั้น” เจ้าชายน้อยถอนหายใจและดูเหมือนจะยังคงตั้งหน้าตั้งตารอ

ในความเป็นจริงฉินสือโอวรู้ว่าเจ้าชายน้อยถูกสั่งว่าไม่ให้จับปลาทูน่าครีบน้ำเงิน เพราะไม่ว่าจะเป็นปลาทูน่าชนิดใดก็ตาม จะต้องไปที่ทะเลลึกเท่านั้น แต่เจ้าหญิงโลลิต้าต้องการไปดูทะเลคอรัลในฟาร์มปลา ซึ่งมันอยู่นอกชายฝั่ง

เรือยอชต์ค่อยๆ เคลื่อนตัวอย่างช้าๆ ฮามานแดนที่ยืนอยู่บนดาดฟ้าจึงสอดคันเบ็ดเข้า จากนั้นก็สวมแว่นตากันแดดและเริ่มตกปลา

ฉินสือโอวยิ้มแล้วพูดว่า “แถบชายฝั่งทะเลส่วนมากจะไม่มีปลาใหญ่ ดังนั้นปลาทูน่าจึงไม่มีเช่นเดียวกัน”

ฮามานแดนผายมือออกแล้วพูดว่า “ผมรู้ แต่ปลาตัวอื่นๆ ที่ตกขึ้นมาก็ได้ก็ไม่ผิดอะไรไม่ใช่เหรอ? เช่นปลาค็อด ปลาค็อดของคุณมีรสชาติดีมาก ผมจะจับเองให้ได้สักตัวและให้พ่อครัวแปรรูปมัน รสชาติคงจะยิ่งดีขึ้น”

เจ้าหญิงโลลิต้าและเชอร์ลี่ย์กำลังเล่นอยู่ด้วยกัน สองสาวสวยสวมชุดว่ายน้ำ เชอร์ลี่ย์สวมชุดว่ายน้ำทูพีชสุดเซ็กซี่ ส่วนเจ้าหญิงโลลิต้าจะปกปิดมากกว่า ซึ่งเป็นชุดว่ายน้ำวันพีช ฮามานแดนและอาฟิฟอยากจะพูดออกมาหลายครั้ง แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและมีความสุขของน้องสาวตัวน้อยแล้ว จึงทำได้เพียงแค่ส่ายหัวไปมาและปิดปากไม่พูดอะไร

ด้วยความพยายามทั้งวันทั้งคืนของฉินสือโอว ระดับของสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กในปะการังได้ระเบิดขึ้นจนถึงจุดที่ต้องใช้สารกระตุ้นที่มีฤทธิ์เพิ่มขึ้นถึงร้อยเท่า เมื่อสร้างได้แบบนี้แล้ว ในระยะเวลานี้แนวปะการังจะถูกแผ่ขยายออกไปทั่วพื้นที่กว่าสิบตารางกิโลเมตรและครอบคลุมน่านน้ำทะเลขนาดใหญ่

เมื่อเขามาถึงบริเวณขอบน่านน้ำแนวปะการังแล้ว ฉินสือโอวจึงเอนตัวนอนลงบนหัวเรือและมองดูวิวไปเรื่อยๆ แสงอาทิตย์กำลังส่องแสงและน้ำอันใสสะอาด น้ำทะเลที่มีความลึกมากกว่าสิบเมตร ดูเหมือนจะไม่มีอยู่จริง แต่กลับมองเห็นปะการังอันสวยสดงดงามใต้น้ำได้โดยตรง

มีปะการังหลายประเภทในฟาร์มปลาและมีปะการังแข็งจำนวนมากบริเวณขอบน่านน้ำ ผู้สร้างปะการังเหล่านี้มหัศจรรย์มาก เพราะสามารถเป็นโพลิปเดี่ยวหรือเป็นกลุ่มก็ได้ เนื่องจากการเชื่อมต่อช่องย่อยอาหารเข้าด้วยกัน

โพลิปเหล่านี้จะขับแคลเซียมคาร์บอเนตออกมาตลอดเวลา ซึ่งแคลเซียมคาร์บอเนตจะรวมตัวกันและตกตะกอนอยู่ที่ผิวด้านนอกของโพลิป ทำให้ก่อตัวเป็นชั้นโครงกระดูกปะการังแข็งขึ้นช้าๆ และโพลิปจะถูกฝังอยู่ข้างใน…

เมื่อเข้าไปข้างในก็จะเห็นความสวยงามของปะการังมากขึ้น ผู้สร้างปะการังเหล่านี้ล้วนเป็นหอยเชลล์และกัลปังหา ซึ่งมีโครงกระดูกกึ่งแข็งที่มีคิวตินและมีสีสันสวยงามมาก

เดิมทีแสงอาทิตย์อันสว่างไสวจะส่องลงทะลุน้ำทะเลลึกกว่าสิบเมตรจนส่องกระทบปะการังเหล่านี้ แต่แสงนี้กลับถูกดูดและทำให้อ่อนลง เปลี่ยนเป็นแสงอ่อนๆ ที่มีความนุ่มนวลขึ้น แสงอ่อนๆ นั้นได้โอบล้อมพุ่มปะการังไว้ เหมือนกับว่ามีการเกิดปฏิกิริยาทางเคมีจนเกิดรัศมีขึ้นเป็นชั้นๆ ซึ่งมีความสวยงามเกินกว่าจะบรรยายได้

ปะการังเป็นสถานที่โปรดของสิ่งมีชีวิตในทะเล ในแนวปะการังนี้มีสิ่งมีชีวิตมากมายนับไม่ถ้วนอาศัยอยู่ ถ้ามองด้วยสายตาของมนุษย์ จะไม่สามารถสังเกตเห็นอย่างชัดเจนได้ แต่ถ้าปล่อยจิตสำนึกแห่งโพไซดอนปกคลุมไว้แล้วจะทำให้รู้สึกได้ทันที

สิ่งมีชีวิตที่คล้ายกับขนนกหลากสีลอยอยู่บนปะการัง พวกนี้เป็นสัตว์ปะการังจำพวกปากกาทะเล พวกมันดูเหมือนว่าจะลอยได้ แต่จริงๆ แล้วพวกมันมีรากฝังลึกลงไปในก้นทะเล แต่ก้านรากของพวกมันทั้งบางและโปร่งใสมาก จึงทำให้มองเห็นได้ยาก

พวกมันจะยึดเกาะกับดินเหมือนกับรากต้นไม้และรากหญ้า หลังจากรากของสัตว์ปะการังจำพวกปากกาทะเลฝังลงในแนวปะการังและก้นทะเลแล้ว มันก็จะปกป้องแนวปะการัง

คลื่นใต้น้ำที่ก้นทะเลก็ยังคงซัดไม่หยุด ลักษณะท่าทางต่างๆ ของแนวปะการังจึงเป็นผลจากคลื่นใต้น้ำ

แนวปะการังในฟาร์มปลาต้าฉินจะสวยงามกว่าที่เกรตแบร์ริเออร์รีฟ ปะการังจะตัดสลับกันและเชื่อมต่อกันที่ก้นทะเล ซึ่งลักษณะจะดูเปลี่ยนมากขึ้นเรื่อยๆ แนวปะการังที่เกรตแบร์ริเออร์รีฟและน่านน้ำเขตร้อนอื่นๆ จริงๆ แล้วจะไม่ได้เป็นแบบนี้ พวกมันจะแน่นและแข็งกว่า นี่คือสาเหตุที่มีคลื่นใต้น้ำอยู่

ลักษณะการเคลื่อนไหวของคลื่นใต้น้ำมีผลอย่างมากต่อลักษณะรูปร่างของกลุ่มปะการัง เดิมทีขั้นตอนการเติบโตเป็นรูปเป็นร่างของกลุ่มปะการังคือมีลักษณะเป็นกิ่งก้านขนาดเล็กมากมายนับไม่ถ้วน พวกมันจะทับซ้อนกันเป็นชั้นแต่จะเว้นระยะห่างออกจากกันและเติบโตบริเวณใต้ทะเลได้ทั่วทุกที่ ดังนั้นรูปร่างของพวกมันจึงเปลี่ยนแปลงได้มากมาย

แต่การซัดสาดตลอดเวลาของคลื่นใต้น้ำ ทำให้การควบคุมปะการังภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ขาดความสามารถในการต้านทานและถูกพัดให้ขาดได้ง่าย เพื่อต้านทานแรงกดดันของคลื่นและคลื่นใต้น้ำ ปะการังจะค่อยๆ เปลี่ยนจากรูปร่างเป็นกลุ่มให้เหนียวแน่นภายใต้การเคลื่อนไหวตามสัญชาตญาณ

โชคดีที่น่านน้ำเกรตแบร์ริเออร์รีฟยังคงสภาพดี แนวปะการังในน่านน้ำหลายแห่งของพื้นที่อื่นๆ ในออสเตรเลียจึงมีลักษณะเป็นเปลือกแข็ง เหตุผลก็คือเพื่อปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมของคลื่นใต้น้ำ

ที่ฟาร์มปลาก็ยังมีคลื่นใต้น้ำและเนื่องจากกระแสลมหนาวขั้วโลกเหนือเและกระแสลมอุ่นแม็กซิโกพัดมารวมกันที่นี่ ทำให้แรงของคลื่นใต้น้ำยิ่งมีมากขึ้น แต่คำว่า ‘ยิ่งแรง’ ในทางตรงกันข้ามคือ ถ้าไม่มีการสะสมในเวลาที่มากเพียงพอ คลื่นใต้น้ำก็แทบจะไม่สร้างความเสียหายให้กับแนวปะการังเลย

การก่อตัวของแนวปะการังนั้นช้ามาก ต้องใช้เวลาหลายพันหลายหมื่นปีในการสร้างชิ้นส่วนหนึ่งและในระยะเวลาหลายพันหลายหมื่นปีนี้ พลังที่สะสมของคลื่นใต้น้ำก็จะมีมากตามธรรมชาติ

แนวปะการังในฟาร์มปลาจะแผ่ขยายออกขึ้นและสวยงามมากขึ้น ถ้าสาหร่ายทะเลจำนวนมากก่อตัวเป็นทุ่งหญ้าใต้ท้องทะเลในฟาร์มปลาและแนวปะการังนี้ก็จะเป็นสวนใต้น้ำของฟาร์มปลาอีกด้วย

แต่คลื่นใต้น้ำไม่ได้ส่งผลกระทบต่อปะการังในฟาร์มปลา ถ้ามองดูอย่างละเอียดแล้วก็จะพบว่า ปะการังในฟาร์มปลาแผ่ขยายและเติบโตไปตามทิศทางเฉพาะ ซึ่งทิศทางนั้นก็คือทิศทางการเคลื่อนที่ของคลื่นใต้น้ำ

ถ้าไม่มีแรงซัดสาดของคลื่นใต้น้ำ ลักษณะรูปร่างของปะการังในฟาร์มปลาคงจะเปลี่ยนไปได้มากมาย ปะการังที่รวมตัวกันจะเติบโตเป็นลักษณะกิ่งก้านที่มีความหนาและใหญ่ ส่วนที่มีขนาดเล็กก็จะเติบโตเป็นลักษณะพุ่มไม้และยังกระจัดกระจายออกทำให้เกิดเป็นรูปทรงที่มีความเป็นนามธรรมมากขึ้น

จริงๆ แล้วเจ้าชายน้อยมีความรู้และประสบการณ์อย่างกว้างขวางมาก โดยปกติแล้วเขามักจะเอาแต่ใจต่อหน้าฉินสือโอวเท่านั้น ดังนั้นบางครั้งเขาจึงมักทำเหมือนเป็นเรื่องตลก แต่ถ้าเมื่อไรจริงจังขึ้นมา เขาจะแสดงความเข้าใจและความรู้มากมายออกมา

หลังจากเขาดูปะการังใต้ท้องทะเลสักพัก จึงพูดว่า “คุณเอาเทคโนโลยีจากที่ไหนมาใช้? แนวปะการังนี้ใช้คนปลูกใช่ไหมครับ?”

ตอนที่ฉินสือโอวป้อนพลังโพไซดอน จะมีความชอบส่วนตัวบางอย่างที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เพราะลักษณะทิศทางการเติบโตของปะการังนั้นค่อนข้างชัดเจน

ดังนั้นเขาจึงยิ้มและพูดว่า “ผมไม่แน่ใจว่านี่เป็นสิ่งที่ปู่ของผมทำเอาไว้หรือเปล่า คุณรู้ไหมว่าการก่อตัวของพุ่มไม้ปะการังไม่สามารถเกิดขึ้นได้ในช่วงเวลาสั้นๆ ว่ากันว่าคุณปู่ของผมเป็นมืออาชีพในด้านนี้ เขาทำสิ่งนี้มาตลอดชีวิตและยังปลูกปะการังนี้ออกมาได้สำเร็จด้วย”

 “ถ้าอย่างนั้นผมอยากจะทำความรู้จักกับคุณปู่ของคุณได้ไหม? เขาจะต้องเป็นนักวิทยาศาสตร์ด้านปะการังที่ยอดเยี่ยมมากแน่ๆ ผมอยากถามเขาว่าสามารถปลูกถ่ายและดูแลรักษากลุ่มปะการังในโอเชี่ยนพาร์คของเราได้ไหม เพื่อนร่วมชาติของผมอีกหลายคนยังไม่เคยเห็นปะการังเลย” ฮามานแดนถาม

ไม่ว่าจะพูดอย่างไร ฉินสือโอวก็ค่อนข้างชื่นชมความคิดนี้ของเจ้าชายน้อย เพราะอย่างน้อยเขาก็ต้องการที่จะปกครองประชาชน

น่าเสียดายที่สิ่งนี้เป็นไปไม่ได้ เขาจึงพูดอย่างเสียใจว่า “คุณปู่ของผมท่านเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว ต้องขอโทษด้วยจริงๆ”

 “ควรจะเป็นผมมากกว่าที่พูดคำว่าขอโทษ ผมไม่ควรพูดถึงเรื่องนี้ ผมเสียใจด้วยจริงๆ” ฮามานแดนพูดพลางถอนหายใจไปด้วย

ฉินสือโอวไม่ได้รู้สึกเศร้าโศกใดๆ ในใจเลย เพราะเขาและคุณปู่ไม่เคยได้พบกันมาก่อน แต่เขากลับรู้สึกอยากขอบคุณชายชราคนนี้ด้วยซ้ำ เพราะชายชราคนนี้ได้ให้สิ่งต่างๆ กับเขามากกว่าปู่แท้ๆ ของตัวเองเสียอีก

และแน่นอนว่าแม้แต่ปู่แท้ๆ ของเขาเองก็เขายังไม่เคยพบกันมาก่อน

ฮามานแดนถอนหายใจอีกครั้ง จากนั้นจึงพูดว่า “แต่ผมว่านะพี่ฉินสือโอว บางทีคุณอาจจะสามารถดูแลโครงการนี้ได้นะ”

……………………………………………………