ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1186 แหวกคลื่นออกโจมตี

เวลาการแข่งขันได้กำหนดขึ้นในสุดสัปดาห์แรกของเดือนมิถุนายน ชาวแคนาดามักจะกำหนดวันหยุดไว้ในวันสุดสัปดาห์แรก วันจันทร์แรกหรือวันสุดท้ายของสัปดาห์เสมอ ซึ่งฉินสือโอวก็ไม่เข้าใจเรื่องนี้เช่นกัน

ดังนั้นฟาร์มปลาจึงต้องทำการต้อนรับแขกอีกครั้ง

เรค บิ๊กฟุตมาถึงเป็นคนแรกและเขายังพาชายหนุ่มที่มีคิ้วหนาและตาโตมาด้วย ชายหนุ่มคนนี้มีมือและเท้าที่ยาว ซึ่งดูเหมือนว่าจะเป็นนักกีฬาต้นแบบ

ซึ่งนี่เป็นคนรู้จัก หู่จือและเป้าจือจึงไม่ได้ร้องส่งเสียงดัง พวกมันเงยหน้าขึ้นมองผู้คนที่หลั่งไหลเข้ามา จากนั้นก็กลิ้งไปมาเล่นกันต่อ

“นี่คือญาติของฉันเอง ฮัดสัน ฮัดโรเซน เขาเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมากเลยล่ะ ใช่ไหม?” เรคแนะนำให้ฉินสือโอวรู้จัก

ฉินสือโอวจับมือกับฮัดสัน ถ้าเรคไม่แนะนำเขาก็รู้ว่านี่คือญาติของเรคและต้องมีความสัมพันธ์กันทางสายเลือดโดยตรงอย่างแน่นอน เพราะเท้าของชายหนุ่มคนนี้ไม่ได้เล็กไปกว่าของเรคเลย…

ด้านหลังก็มีเรืออีกลำมาเทียบที่ท่าเรือ หู่จือและเป้าจือก็ยังคงเงยหน้ามองดูต่อและพบว่าพวกเขาก็ยังคงเป็นคนรู้จัก เพราะเมื่อก่อนโดนัลด์และแอนดรูว์ ทัคเกอร์เคยมาที่ฟาร์มปลาหลายครั้ง ดังนั้นหู่จือและเป้าจือจึงยังกลิ้งไปมาเล่นกันต่อ

โดนัลด์และแอนดรูว์ต่างก็พาคนคนหนึ่งมาด้วยเช่นกัน การแทงปลากระโทงสีน้ำเงินไม่ใช่งานของบุคคลส่วนตัว แต่เป็นทีม ซึ่งก่อนอื่นจะต้องมีชาวประมงที่มีประสบการณ์อยู่บนเรือประมงหนึ่งคน เพราะเขาจะเป็นคนค้นหาปลากระโทงสีน้ำเงิน

หลังจากเจอปลากระโทงสีน้ำเงินแล้ว ชาวประมงจะแจ้งกัปตันและกัปตันจะปรับทิศทางตามคำแนะนำของเขา คนที่รับผิดชอบแทงปลากระโทงสีน้ำเงินแท้จริงก็คือผู้เล่นหลักและผู้เล่นสำรองซึ่งจะต้องอยู่บนที่ตำแหน่งที่กำหนดให้บนหัวเรือในขณะนี้

ในเมื่อเป็นการแข่งขันก็ต้องมีกฎกติกา ซึ่งกฎสำหรับการแทงปลากระโทงสีน้ำเงินคือ หลังจากพบปลากระโทงสีน้ำเงินแล้ว ผู้ที่ค้นพบก่อนจะได้โจมตีคนแรก ส่วนคนอื่นๆ จะไม่ได้รับอนุญาตให้แย่งโจมตีก่อน ต้องให้ผู้ค้นพบคนแรกพลาดปลาตัวนี้ก่อนเท่านั้น คนอื่นๆ ถึงจะสามารถเริ่มโจมตีได้

ในระหว่างนั้น ในขณะที่กำลังเริ่มโจมตีไม่ใช่ว่าผู้เข้าแข่งขันแทงปลาทั้งสองจะสามารถรุมเข้าหาปลาได้ แต่ผู้เล่นหลักจะลงมือก่อน ถ้าพลาดแล้ว ผู้เล่นสำรองถึงจะสามารถลงมือได้

ดังนั้นไม่ว่าเรคหรือโดนัลด์หรือแอนดรูว์ พวกเขาต้องพาผู้ช่วยมาด้วยอย่างน้อยหนึ่งคนและอย่างน้อยจะต้องมีสองคนอยู่บนเรือประมงหนึ่งลำ ซึ่งจะมีชาวประมงคอยสังเกตการณ์หนึ่งคน ส่วนกัปตันและผู้เล่นสามารถเป็นคนคนเดียวกันได้

หลังจากเห็นฉินสือโอวแล้วทั้งสองก็โผกอดกันก่อน จากนั้นโดนัลด์ก็หัวเราะแล้วพูดว่า “ดีใจที่ได้พบคุณอีกครั้ง ฉิน ภัยพิบัติแมงกะพรุนครั้งที่แล้ว โชคดีจริงๆ ที่คุณเตือนไว้ ไม่อย่างนั้นผมคงไม่ได้เตรียมตัวไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ และคงเสียหายมากกว่านี้”

ฉินสือโอวตบไหล่เขาเบาๆ และพูดว่า “ไม่เป็นไรโดนัลด์ เมื่อก่อนตอนที่อุตสาหกรรมเคมีดาวเคมิคอลจะมาสร้างโรงงานบนเกาะเล็กๆ ของเรา ผมก็ยังอาศัยความช่วยเหลือจากคุณเพื่อขับไล่พวกเขาออกไป ดังนั้นต้องขอบคุณจริงๆ และผมยังต้องขอบคุณทุกๆ คนด้วยถึงจะถูก”

จากนั้นก็มีเรืออีกลำเข้ามาเทียบท่าเรือ หู่จือและเป้าจือก็เงยหน้าขึ้นมองดูอีก และเมื่อเห็นว่าเป็นคนแปลกหน้าพวกมันก็กระปรี้กระเปร่าขึ้นมา เจ้าเด็กน้อยทั้งสองตัววิ่งเข้าใส่พร้อมกับสะบัดใบหูใหญ่และร้องเสียงดังลั่นขึ้นมาทันที

คนที่อยู่บนเรือจึงเดินลงมาและนี่ก็ไม่ใช่คนแปลกหน้า เพราะเคยเห็นในช่วงการท่องเที่ยวที่กรมประมงจัดขึ้น ฉินสือโอวจำได้ว่าเจ้าของฟาร์มปลาคนนี้มีชื่อว่าสตั๊คกี้ ไนท์ ซึ่งเขาเป็นเจ้าของฟาร์มปลาเล็กๆ แห่งหนึ่ง

ฉินสือโอวจึงผิวปาก หู่จือและเป้าจือก็กระดิกหางวิ่งกลับมา เพื่อให้สตั๊คกี้และพรรคพวกของเขาเดินลงท่าเรือได้

“นี่คือสุนัขดาวเด่นตัวน้อยแห่งเซนต์จอห์นของเราใช่ไหม?” สตั๊คกี้มองไปที่หู่จือและเป้าจือด้วยความสนใจและถามว่า “ว้าว เจ้าสองตัวนี้ฉลาดจริงๆ ด้วย ดูแล้วพวกมันเท่กว่าในหนังสือพิมพ์เสียอีก”

หู่จือและเป้าจือเป็นสุนัขที่ซื่อสัตย์มาโดยตลอด แต่พวกมันไม่ได้ออกมาปรากฏตัวมากเท่าเมื่อก่อนและเรื่องที่ต้องการความช่วยเหลือจากพวกมันก็มีน้อย แต่ก็มีข่าวเกี่ยวกับพวกมันมากมาย ตอนนี้พวกมันมีชื่อเสียงมากจริงๆ

เหล่าเจ้าของฟาร์มปลาก็เริ่มทยอยมาถึง ในช่วงเช้ามีคนมาสิบกว่าคน ชาวประมงต่างพากันเหงื่อไหลไคลย้อยออกมา พวกเขาจ้องไปที่ชาร์คด้วยความโมโหและถามว่า “ให้ตายเถอะ นายชวนมากี่คนกันแน่?”

“มีแค่บิ๊กฟุตคนเดียวนะ” ชาร์คพูดด้วยความน้อยใจ

ชาวประมงจึงหันไปถามเรคด้วยความโมโหว่า “บ้าเอ๊ย แล้วนายล่ะชวนมากี่คนกันแน่?”

“ห้าคน แต่คนยิ่งเยอะก็จะยิ่งสนุกไม่ใช่เหรอ?” เรคพูดอย่างกำกวม

วินนี่ได้สร้างกลุ่มสนทนาและเพิ่มทุกคนที่จะเข้าร่วมการแข่งขันเข้าไป เพราะในนั้นจะมีแผนการให้รางวัลและกฎการแข่งขันอยู่ ซึ่งทางเราจะทำการถ่ายทอดความคืบหน้าการแข่งขันของทุกคนในนั้น

หลังจากเห็นแผนการให้รางวัลในนั้นแล้ว ทุกคนก็เงียบแล้วกระซิบกันทันที

เรคยกโทรศัพท์ขึ้นด้วยความประหลาดใจแล้วพูดว่า “วันนี้ไม่ใช่เอพริลฟูลส์เดย์ใช่ไหม?”

ฉินสือโอวหัวเราะออกมา ฮามานแดนที่สวมชุดดำน้ำบังเอิญพาคนเดินเข้ามาพอดี ฉินสือโอวจึงแนะนำว่า “อ้าว อ้าว หันมาทางนี้ ทุกคนสนใจทางนี้กันหน่อย ขอให้พวกเราปรบมือต้อนรับรัชทายาทแห่งซาอุดีอาระเบียอย่างอบอุ่น รางวัลนี้สนับสนุนโดยเขา!”

เรคเคยเข้าร่วมพิธีหมั้นของฉินสือโอว เขาจึงเคยเจอกับฮามานแดนมาก่อน แต่ไม่เคยพูดคุยกับเขา แต่เขารู้ระดับทรราชในท้องถิ่นของเจ้าชายน้อยและคนอื่นๆ ก็รู้เช่นกัน ดังนั้นทุกคนจึงค่อยๆ แสดงปฏิกิริยาตกใจพร้อมกับดวงตามีเส้นเลือดปูดขึ้นอย่างรวดเร็ว

“พระเจ้า! หรือจะพูดอีกนัยหนึ่งว่า รางวัลอันน่าเกรงขามเหล่านี้เป็นของจริง? อันดับที่หนึ่งห้าแสน อันดับที่สองสามแสน อันดับที่สามหนึ่งแสน และผู้เข้าร่วมยังได้รางวัลอีกคนละหนึ่งพันดอลลาร์เหรอ?!”

โดนัลด์ร้องตะโกนอย่างโอ้อวดขึ้นมา คนอื่นๆ มองไปที่ฉินสือโอวอย่างคาดหวัง ฉินสือโอวยอมทำตามความปรารถนาของพวกเขา จึงยักไหล่และพูดว่า “จริงซะยิ่งกว่าจริงซะอีก!”

ทันใดนั้นทุกคนก็ส่งเสียงแปลกๆ ออกมาด้วยความฮึกเหิม หู่จือและเป้าจือตกใจสะบัดใบหูใหญ่ไปมาและมองไปที่ผู้คนอย่างระแวดระวัง ตั้งแต่ขึ้นศาล ประสบการณ์ความรู้ของเจ้าแลบราดอร์ทั้งสองก็กว้างขวางขึ้น โลกนี้อันตรายมาก มีเรื่องเลวร้ายและน่ากลัวมากมาย จึงทำให้รู้สึกหวาดกลัวอยู่ตลอดเวลา…

เรคมองเวลาและพูดว่าได้เวลาแล้ว จากนั้นจึงดึงฮัดสันเข้ามาและพูดว่า “เร็ว กลับไปพาระเบิดน้ำและกระสุนปืนแล้วเอามาให้ฉัน!”

ทันทีที่เขาพูดจบ บอดี้การ์ดของเจ้าชายน้อยก็เริ่มกังวลขึ้นมาทันที มีคนเอามือมากอดอกไว้ ซึ่งมีปืนอยู่ในนั้น

เรคจึงรีบอธิบายว่า “พวกคุณอย่าเข้าใจผิด ระเบิดน้ำและกระสุนปืนเป็นสุนัขสองตัวที่ผมเลี้ยงเอาไว้ พวกมันเป็นเด็กน่ารัก เหมือนหู่จือและเป้าจือเลย!”

หู่จือและเป้าจือได้ยินเช่นนั้นจึงหัวเราะเยาะอย่างดูถูกออกมา ไอคิวของสุนัขเราก็เป็นสุนัขตัวแรกที่มี น้ำใจและจิตใจที่ดีก็มีมาตั้งแต่เกิดโดยเฉพาะและการย่ำเท้าระดับเจ็ดดาว สุนัขโง่ๆ ของพวกคุณเทียบกับสุนัขอย่างเราได้ไหมล่ะ?

 “คุณกำลังโกงบิ๊กฟุต พวกเราไม่ได้พาสุนัขวอเตอร์ สแปเนียลมาด้วย คุณก็ไม่สามารถพามาด้วยเช่นกัน!” เจ้าของฟาร์มปลาคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา

เรคยิงตอบโต้กลับว่า “ให้ตายเถอะ มอนโร คุณยังมีหน้ามาบอกว่าผมโกงอีกเหรอ? คุณพาคนมาเข้าร่วมการแข่งขันถึงห้าคนแบบนี้มันหมายความอย่างไร?”

เจ้าของฟาร์มปลาคนนั้นหัวเราะหึหึแล้วพูดว่า “ไม่ว่าจะได้รางวัลหรือไม่ก็ตาม เราก็จะได้เงินหกพันดอลลาร์แคนาดาอยู่แล้ว มันไม่เลวเลยจริงๆ!”

เจ้าของฟาร์มปลาคนอื่นๆ อารมณ์เสียมาก “วันนี้ลูกชายของฉันก็อยากตามฉันมาด้วย ถูกฉันตีไปรอบหนึ่งอีก ถ้ารู้เร็วกว่านี้ฉันคงพาเขามาด้วยแล้ว!”

“คุณนี่มันคืออะไร ฉันพาพี่ชายและน้องชายของภรรยามาได้ครึ่งทางแล้ว จู่ๆ ฟาร์มปลาก็เกิดเรื่อง ฉันเลยต้องส่งพวกเขากลับไปอีกรอบ…”

“พวกเราไม่ผิดอยู่แล้ว อย่างน้อยก็สามารถหาเงินได้ เมื่อวานนี้ฉันชวนพวกเพื่อนๆ มาสองสามคน แต่จู่ๆ พวกโง่ก็ไม่มา สมน้ำหน้าจริงๆ!”

การแข่งขันจะจัดขึ้นหลังทานอาหารกลางวันเสร็จ และสิ่งที่จะต้องรู้คือการเหยียบคลื่นลูกใหญ่ล่าปลากระโทงสีน้ำเงินนั้นเป็นงานที่ใช้แรงสิ้นเปลืองมาก ดังนั้นทุกคนจะต้องกินและดื่มให้เพียงพอ

…………………………………………………