ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1247 เจ้าของฟาร์มปลาที่วอนหาเรื่อง

เริ่มประมูลปลายอดม่วงมินิ ราคาเริ่มต้นเท่ากันที่สองหมื่น เจ้าของฟาร์มปลาสามารถเสนอให้ได้ยี่สิบหน่วย หรือก็คือลูกปลาสองแสนตัว

หากปลายอดม่วงมินิสองแสนตัวเหล่านี้ได้รับการใส่ใจ และไม่มีปัญหาอะไร ท้ายสุดแล้วจะสามารถขยายพันธุ์ได้มากกว่าหนึ่งแสนห้าหมื่นตัว

ฉินสือโอวเล็งปลาชนิดนี้ไว้ ซึ่งมีคู่แข่งไม่มากนัก

ข้อแรกเพราะลูกปลาชนิดนี้มีจำนวนเยอะ ราคาอยู่ที่สี่แสนเหรียญ เจ้าของฟาร์มปลาที่สามารถลงทุนกับเงินจำนวนมากขนาดนี้ได้นั้นมีค่อนข้างน้อย ข้อสองคือปลายอดม่วงมินิมุ่งไปทางตลาดทางเอเชีย หากอยากทำเงินจำเป็นต้องทำการส่งออก และผ่านกระบวนการต่างๆ มากมาย

ดังนั้นในความคิดของเหล่าเจ้าของฟาร์มปลา หากมีเงินทุนและแรงแล้วละก็สู้เพาะผลิตภัณฑ์ทะเลที่ขายดีในอเมริกาเหนือดีกว่า อย่างเช่นพวกปลาค็อด ปลาเเซลมอนแปซิฟิก และปลายอดม่วงตระกูลอื่น

อาหารทะเลต้าฉินมีฐานที่มั่นคงในปักกิ่งอยู่แล้ว สามารถทำการขยายไปยังเขตรอบๆ ได้ ทวีปเอเชียเป็นตลาดหลักของเขาอยู่แล้ว เขามีช่องทางการจัดจำหน่ายที่เหมาะสม สำหรับเขาแล้วปลายอดม่วงมินิเป็นผลิตภัณฑ์ใหม่ที่ดีตัวหนึ่งเลย

ชายที่สวมถุงมือขาวประกาศแจ้งราคาเริ่มต้น ฉินสือโอวก็โบกมือเป็นนัยว่าจะรับราคานี้ เมื่อเห็นแบบนี้แล้วชายที่ถุงมือขาวจึงพูดว่า “คุณหมายเลข 001 ให้ราคาที่สองหมื่นดอลลาร์แคนาดา!”

ใช่แล้ว ท่านชายฉินคือหมายเลข 001 เรียกได้ว่าแมทธิว จินเป็นเพื่อนประเภทหมูไปไก่มา เพื่อขอบคุณที่เขานำทรัพยากรมากมายมาร่วมออกงานประมูล จึงตั้งใจเลือกเลขที่ดีที่สุดให้กับเขา

หมายเลขในงานประมูลแบบนี้มีความนัยอยู่ หมายเลข 001 หมายความว่าในสายตาของกรมประมงนั้น ฉินสือโอวคือเจ้าของฟาร์มปลาที่สำคัญที่สุด เรียกได้ว่าเป็นหมายเลขที่มีกลิ่นอายของการเมืองอยู่

มีคนชูสมุดภาพขึ้นมาตามเพื่อบอกว่ามีความสนใจในผลิตภัณฑ์ทะเลนี้ด้วยเหมือนกัน แถมตอนที่บอกราคา ฉินสือโอวยังสังเกตเห็นด้วยว่าเขาเอียงคอแล้วใช้สายตาท้าทายมองมาที่ตัวเอง หลังจากบอกราคาแล้วเขาไม่ได้ยกมือลง แต่กลับทำท่า ‘แน่จริงก็มา’ ออกมาแทน

ท่านชายฉินหัวเราะทีหนึ่ง เขาได้ผ่านช่วงวัยรุ่นใจร้อนไปแล้ว จำนวนงานประมูลที่เข้าร่วมก็หลายงานแล้ว การจะมีเรื่องกันในงานประมูลนั้นไม่ใช่ทางเลือกที่ดี การควบคุมอารมณ์ไม่อยู่มักจะหมายถึงการเสียเปรียบครั้งใหญ่ ทำให้เสียเงินมากขึ้น

เมื่อเข้าใจในหลักการนี้ เขาโบกมือบอกราคา ด้วยเสียงแน่นิ่งว่า “21,000!”

ข้าไม่บ้าไปกับแกด้วยหรอก ฉินสือโอวรักษาความนิ่งไว้ ราคาที่บอกไปก็ขึ้นมาแค่หนึ่งระดับเท่านั้น

คนก่อนหน้าชูสมุดภาพอีกรอบเพื่อบอกเป็นนัยว่าบวกอีกหนึ่งรอบ จากนั้นก็จ้องฉินสือโอวทีหนึ่ง ชายที่สวมถุงมือขาวทำเป็นไม่เห็น แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณหมายเลข 002 ให้ราคาที่ 21,500 ดอลลาร์แคนาดา!”

เห็นได้ชัดว่า คนคนนี้จงใจยกราคาข่มฉินสือโอว แต่ว่าการเล่นกันของเด็กๆ แบบนี้ท่านชายฉินไม่สนใจที่จะเล่นด้วย จะมีประโยชน์อะไรล่ะ? ธุรกิจมูลค่าไม่กี่แสนเหรียญ สำหรับเขาแล้วเด็กๆ มาก

แต่ว่าการทำสงครามจำเป็นต้องดูหมิ่นกลยุทธ์ศัตรู และให้ความสำคัญกับทักษะของศัตรู ท่านชายฉินถามโดนัลด์ที่อยู่ข้างตัวเสียงเบาว่า “ไอ้อ่อนนี่คือใครน่ะ? ให้ตายสิ ฉันไปกินขนมปังบ้านมันหรือว่าตีหมาบ้านมันหรือไง? ทำไมต้องมาหาเรื่องฉันด้วย?”

โดนัลด์เกาหัวแล้วพูดว่า “เขาชื่อว่าคาร์เตอร์ เอลเลนส์ เป็นเจ้าของฟาร์มปลาที่ใหญ่ที่สุดในรัฐโนวาสโกเชีย หรือว่าบางทีเขาอาจจะอิจฉาฐานะของนายหรือเปล่า?”

แวร์นที่อยู่ข้างหน้าได้ยินเสียงทั้งสองคนคุยกัน จึงหันหลังมาแล้วพูดว่า “ไม่นะ เพื่อน นายพูดผิดแล้ว ที่เจ้าหมอนี่ไม่ถูกชะตากับฉิน เพราะว่าเพื่อนร่วมหุ้นที่ใหญ่ที่สุดของเขาถูกแบรนด์อาหารทะเลต้าฉินกดดันอย่างหนัก ทำให้ผลิตภัณฑ์ทะเลมากมายของเขาไม่สามารถนำเข้าไปขายในอเมริกาได้ต่างหาก”

รัฐโนวาสโกเชียอยู่ใกล้เขตพื้นที่อเมริกา มีผลผลิตภัณฑ์ทะเลมากมายที่ส่งออกไปที่นั่น แคนาดาและอเมริกามีสัญญาการค้าระหว่างประเทศอย่างเสรี การขนส่งผลิตภัณฑ์อาหารทะเลไปไม่ต้องเสียภาษีศุลกากร จ่ายเพียงภาษีประเทศและภาษีทวีปก็พอแล้ว

เมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว ฉินสือโอวก็รู้สึกว่าโชคเข้าข้างเขาแล้ว จึงพูดออกไป “เพื่อนร่วมหุ้นเขาคือตระกูลมอร์รี่ในนิวยอร์กหรือเปล่า?”

แวร์นยักไหล่ เพื่อเป็นการบอกว่าใช่กับคำถามของฉินสือโอว

ในระหว่างนั้นก็มีคนเคาะราคาให้กับปลายอดม่วงมินิอีก ราคาขึ้นไปอย่างช้าๆ ขึ้นไปทีละขั้นๆ

แต่ก็เหมือนกับที่ฉินสือโอววิเคราะห์ไว้ก่อนหน้า คนที่เหมาะจะเลี้ยงปลายอดม่วงมินิมีไม่มาก คนที่ร่วมเคาะราคามีน้อยมากเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้

แต่ว่าถ้าฝั่งฉินสือโอวไม่เคาะราคา ทางคาร์เตอร์ก็เงียบไม่ออกเสียง พอฝั่งเขาเคาะราคา คาร์เตอร์ก็รีบเคาะตามทันที

ท่านชายฉินไม่ได้รู้สึกอะไร ราคาขึ้นทีละห้าร้อยเหรียญๆ จนไปถึงสามหมื่นอย่างช้าๆ ตอนนี้ทางคาร์เตอร์ก็ไม่มีการเคาะราคาอีก

ไม่ใช่เพราะเขาเป็นคนดีขึ้นมา แต่เพราะเมื่อถึงราคานี้แล้วก็ต้องเริ่มระมัดระวัง หากว่าฉินสือโอวไม่เคาะตาม งั้นเขาก็ต้องเสียเปรียบอย่างแน่นอน ปลายอดม่วงมินิพวกนี้เหมาะที่จะจำหน่ายไปทวีปเอเชียเป็นที่สุด คาร์เตอร์ไม่มีช่องทางการขายในทวีปเอเชีย หากเขาเลี้ยงปลาพวกนี้ ก็เท่ากับสร้างความเสียหายให้ตัวเอง

แต่ว่าเขาก็พอใจแล้วล่ะ ปลายอดม่วงมินิที่ควรจะได้ในราคาสูงสุดที่ 25,000 เหรียญ แต่การที่ตัวเองมาปั่นราคาแบบนี้ ทำให้ราคาขึ้นไปถึงหนึ่งเท่าตัว ทำให้เขารู้สึกสบายใจขึ้นมาอย่างประหลาด

ฉินสือโอวยิ้มๆ ไม่ได้ใส่ใจ เขามีวิธีต่อกรกับคนประเภทนี้ เขาสามารถไม่ต้องมาร่วมการประมูลนี้ ชอบผลิตภัณฑ์ทางน้ำของใครก็แค่นำกลับไปฟาร์มปลา ใช้พลังโพไซดอนพัฒนาเสียหน่อย ผลที่ได้มาก็คือรุ่นที่แกร่งกว่าแล้ว

แต่การทำแบบนี้ก็คือการปล้นนี่เอง อาจมีบางทีที่ท่านชายฉินไม่ใช่คนดีนัก แต่ก็ไม่ถึงขั้นทำเรื่องแย่งผลงานคนอื่นแบบนี้

ผลิตภัณฑ์ทะเลที่มาร่วมออกประมูลในครั้งนี้ ไม่มีอันไหนที่ไม่ใช่ของที่เหล่าเจ้าของพยายามสุดความสามารถในการนำเข้ามาและพัฒนาให้ดีขึ้น เป็นของที่เต็มไปด้วยเลือดเนื้อของคนเหล่านี้ ถ้าฉินสือโอวอยากได้ เขาจำเป็นต้องให้ผลตอบแทนที่มากพอแก่คนเหล่านี้ด้วย

ชิ้นต่อไปเป็นผลิตภัณฑ์ทางทะเลที่ก่อให้เกิดความขัดแย้งอีกรอบ นั่นก็คือปลาลิ้นหมาเกล็ดเงิน หนึ่งในผลิตภัณฑ์ขึ้นชื่อของฟาร์มปลาต้าฉิน

ปลาลิ้นหมาชนิดนี้ยังคงเป็นลูกปลาหนึ่งหมื่นตัวต่อหนึ่งหน่วย แต่ราคาต่อหน่วยกลับสูงถึงหนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์แคนาดา หรือก็คือลูกปลาชนิดนี้หนึ่งตัวก็มีราคาถึงสิบห้าเหรียญ! หรือพูดอีกแง่ก็คือ ลูกปลาตายไปหนึ่งตัวก็เท่ากับเสียไปสิบห้าเหรียญ!

การเพาะเลี้ยงผลิตภัณฑ์ทะเลที่มีมูลค่าสูงนั้นมีความเสี่ยงที่สูงมาก แต่เหล่าเจ้าของฟาร์มปลากลับยังคงยื้อแย่งกัน เพราะกำไรที่ปลาชนิดนี้ทำให้ได้นั้นสูงมาก ปลาลิ้นหมาโตเต็มตัวขนาดหนึ่งเมตรหนึ่งตัว แบรนด์อาหารทะเลต้าฉินขายอยู่ที่ราคาสูงถึงห้าหมื่นดอลลาร์แคนาดา!

พอชายที่สวมถุงมือขาวเปิดให้ประมูลเท่านั้น เหล่าเจ้าของฟาร์มปลาก็เริ่มยื้อแย่งกันทันที ถึงขั้นเกิดสถานการณ์ที่ว่ามีคนสองถึงสามคนเคาะราคาพร้อมกันเลยทีเดียว แสดงให้เห็นถึงการแย่งกันอย่างดุเดือด

สถานการณ์นี้ทำเอาแมทธิว จินที่ดูอยู่ถึงขั้นหัวเราะจนปากเบี้ยว ฉินสือโอวมองไปแวบแรกนึกว่าประธานสูงวัยคนนี้เป็นลมชักเสียอีก

หลังจากปลาลิ้นหมาแล้ว ผลิตภัณฑ์ทะเลอีกชิ้นที่ฉินสือโอวสนใจก็ปรากฏขึ้น นั่นก็คือกุ้งกุลาดำฉบับพัฒนาแล้วนั่นเอง

ฉินสือโอวมองไปที่กุ้งตัวใหญ่บนเวทีอย่างสนใจ มันมีความยาวถึงยี่สิบห้าเซนติเมตร หลังจากตักออกมาแล้วเต็มไปด้วยพละกำลัง ดิ้นไปมาในจานไม่หยุด มันไม่เหมือนกับกุ้งขาวทั่วไป พวกมันมีนิสัยดุดัน หน่วยก้านแข็งแกร่ง

ชายที่สวมถุงมือขาวประกาศแจ้งราคา กุ้งขาวชนิดนี้ราคาไม่ต่ำเลย ราคาของลูกกุ้งหนึ่งหน่วยอยู่ที่ 18,000 ดอลลาร์แคนาดา

ฉินสือโอวยกมือเพื่อเป็นการเปิดเคาะราคาครั้งแรก ชายที่สวมถุงมือขาวกำลังจะประกาศต่อ คาร์เตอร์ก็ยกมือขึ้นมา พูดด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่งว่า “หมายเลข 002 20,000 เหรียญ!”

เจ้าของฟาร์มปลาคนอื่นที่กำลังเตรียมจะให้ราคาพากันรีบเก็บสมุดภาพที่ถือในมือทันที แล้วหันไปมองการสู้กันของทั้งสองคน ไม่ต้องสงสัยเลย คนมือเติบสองคนนี้จะเริ่มการโก่งราคากันแล้ว

ฉินสือโอวยังคงขี้เกียจแข่งราคากับคาร์เตอร์ การกระทำแบบนี้เด็กเกินไป อย่าแข่งกับคนอื่นในงานประมูล นี่คือประสบการณ์ที่เขาได้รับมาหลังการเข้าร่วมงานประมูลมาหลายที่

ราคาขึ้นไปถึงเลขสอง ฉินสือโอวยกมือเพื่อเคาะราคา 20,500 เหรียญ หลังจากนั้น คาร์เตอร์ก็ตะโกนออกมาตามหลังทันทีว่า   ฃ“หมายเลข 002 25,000 เหรียญ!”

หลังจากได้ยินราคานี้แล้ว สีหน้าของเหล่าเจ้าของฟาร์มปลาก็พากันเปลี่ยนไปทันที ฉินสือโอวกลับหรี่ตาลง ดูเหมือนว่าเจ้าหมอนี่จะวอนหาเรื่องเสียแล้ว

…………………………………………………….