ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1448 มือใหม่จิกกัดกัน

หลังจากที่เรือขึ้นฝั่ง เจ้าของเรือก็จัดการน้ำแข็งลอยก้อนนั้นที่ดึงขึ้นมา และนำปลาที่อยู่ด้านในออกมา อย่าเห็นว่าน้ำแข็งลอยก้อนนี้ที่อยู่ในทะเลมีขนาดแค่โต๊ะ ในความเป็นจริงใต้น้ำยังมีก้อนที่ใหญ่มากอยู่

เขาจัดการก้อนน้ำแข็งด้วยตัวเอง และให้พนักงานเปิดประตูพาฉินสือโอวและคนอื่นไปที่โรงแรมของเขา เขาทำความสะอาดลูกหมี และเห็นว่าไม่มีปัญหาอะไร

เมื่อวินนี่อุ้มลูกหมีที่อยู่ในผ้าห่มขึ้นฝั่ง พวกหู่เป้าฉงหลัวกับลิงซ์ที่สู้กันอยู่บนพื้นหิมะก็เงียบลงทันที และหันหน้าไปมองเธออย่างพร้อมเพรียง หรือจะพูดว่ามองผ้าห่มที่อยู่ในอ้อมแขนของเธอก็ได้

วินนี่กอดหมีน้อยแน่น และถลึงตามองเจ้าตัวน้อยกลุ่มนี้ “มองอะไรกัน?”

เธอเปิดปากพูด พวกเจ้าตัวน้อยก็ค่อยๆ เดินเข้ามา การแสดงออกทางสีหน้าของแต่ละตัวนั้นเรียกได้ว่ามุ่งร้ายทุกตัว

ฉงต้ากระตือรือร้นมากที่สุด มันหอบฮืดฮาดๆ วิ่งเข้ามา และยื่นอุ้งเท้าออกไปดึงสิ่งที่อยู่ในอ้อมแขนของวินนี่

วินนี่ตบลงบนอุ้งเท้าอวบอ้วนของมัน และแสร้งทำเป็นโกรธใส่ฉินสือโอว “สามี คุณมานี่เร็ว เด็กไม่ดีคนนี้จะทุบหน้าอกฉัน! คุณรีบมาอบรมมันให้ดีๆ เลย!”

ฉินสือโอวจำใจต้องขึ้นไปลากฉงต้าออกมา สีหน้าของฉงต้าเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ มันมองวินนี่อย่างใจจดใจจ่อและคำราม ’อาวู้ว’ ออกมา น้ำเสียงของมันดูเศร้านิดหน่อยจริงๆ และไม่สมัครใจ

เมื่อได้ยินฉงต้าคำราม หัวเล็กๆ ขนปุยสีขาวก็ออกมาจากในผ้าห่ม ลูกหมีมองออกไปด้านนอก และรู้สึกกลัวเมื่อเห็นหู่เป้าหลัวกับลิงซ์ที่อยู่ด้านหน้า เมื่อเห็นหัวอันอวบอ้วนของฉงต้า มันก็ยิ่งกลัวมากขึ้น และหดตัวกลับไปในผ้าห่มอีกครั้งอย่างรวดเร็ว

ท้องฟ้าของที่นี่ยังมีอีกหนึ่งจุดเด่น นั่นก็คือมืดก็คือมืด เมื่อสักครู่ท้องฟ้ายังมีแสงจ้า แต่ใช้เวลาแค่ไม่กี่นาที ก็มืดสนิทแล้ว

พนักงานเปิดประตูพาคนกลุ่มนี้ไปที่โรงแรมของเจ้าของเรืออย่างกระโดดโลดเต้น แต่เขาทำงานในฤดูท่องเที่ยวที่วุ่นวายมากเป็นหลัก ตอนนี้โรงแรมยังไม่เปิด วินนี่อยากเช่าห้องให้หมีขาวตัวน้อยอาบน้ำร้อน ผลคือน้ำกับไฟฟ้าในห้องก็ยังไม่เปิดเหมือนกัน

พนักงานเปิดประตูพูดว่าง่ายๆ ไม่จำเป็นต้องเช่าห้อง เขาเดินไปหาภรรยาของเจ้าของเรือและเรียกป้าด้วยน้ำเสียงหวาน พร้อมกับอธิบายเรื่องราวนิดหน่อย หญิงสาวผิวขาวคนนั้นพยักหน้า และรีบไปเตรียมน้ำร้อนให้

อุณหภูมิภายในห้องเหมาะสมดี วินนี่อุ้มลูกหมีออกมาอย่างระมัดระวัง ท้องของลูกหมีผอมแห้งแล้ว เมื่อเห็นนิ้วหัวแม่มือของวินนี่ดวงตาที่มืดสลัวก็เปล่งประกายขึ้นมาในทันที อุ้งเท้าน้อยๆ กอดข้อมือของเธอและอ้าปากดูดด้วยแรงทั้งหมดที่มี

วินนี่ตะโกนเรียกชาร์ค และพูดว่า “คุณรีบกลับไปที่โรงแรม ห้องของพวกเรามีนมผงของเถียนกวาอยู่ ไปเอามันมา เด็กคนนี้ต้องการดื่มนม”

ลูกหมีดูดอย่างหนัก และส่งเสียงร้อง ‘ซูดๆ’ ออกมา แต่ไม่ว่ามันจะพยายามแค่ไหน นิ้วของวินนี่จะสามารถผลิตนมออกมาได้อย่างไรล่ะ? ดังนั้นมันจึงต้องผิดหวังแล้ว

แต่ลูกหมีไม่สนใจไยดี ดูเหมือนมันจะเจอความหวังสุดท้าย มันกอดนิ้วและดูดอย่างจริงจัง โดยไม่สนใจไยดีโลกภายนอก ฉินสือโอวที่เห็นรู้สึกเศร้าแปลกๆ

ภรรยาของเจ้าของเรือรีบใส่น้ำร้อนลงไป วินนี่ใส่ลูกหมีเข้าไป และช่วยมันล้างสิ่งสกปรกที่อยู่บนก้น ในเวลาเดียวกันก็ทำให้มันอบอุ่น

ลูกหมียังคงไม่สนใจไยดี มันยังกอดนิ้วของวินนี่และออกแรงดูดนิ้วของเธอ ภรรยาของเจ้าของเรือพูดด้วยความสงสาร “หมีน้อยตัวนี้คงหิวมาก พวกคุณเจอมันที่ไหนเหรอ? แม่หมีล่ะ? ถ้ามันยังอยู่ในระยะดูดนม งั้นฉันคิดว่านมวัวของบ้านฉันสามารถช่วยมันได้”

เมื่อฉินสือโอวได้ยินว่ายังมีนมร้อน เขาก็ดีใจขึ้นมาทันที และหยิบเงินออกมาซื้อหนึ่งขวด

หลังจากที่นมวัวร้อน ฉินสือโอวก็วิ่งเข้ามาด้วยอารมณ์ที่ตื่นเต้น และเทใส่ฝ่ามือให้มันดื่ม ผลคือลูกหมีไม่แม้แต่จะมอง และยังดูดนิ้วของวินนี่อย่างเอาเป็นเอาตาย

แอร์แบ็คพูดเสียงสั่น “บอสครับ ถ้ามันไม่เต็มใจดื่ม ให้ผมดื่มไม่ดีกว่าเหรอครับ? ผมหนาวมาก!”

ฉินสือโอวส่งนมวัวให้เขาอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เขาถึงพบว่า แอร์แบ็คยังน่าสงสารกว่าลูกหมี

แบล็คไนฟ์รีบมาในที่สุด นอกจากนมผมเขายังเอาขวดนมของเถียนกวามาอีกด้วย

“เพื่อน นายเป็นคนที่เชื่อถือได้ในการทำงาน ฉันกังวลว่านายจะลืมเอาขวดนมมาด้วยล่ะ” ฉินสือโอวพูดไปพลางใช้น้ำร้อนผสมกับนมผงอย่างดีไปพลาง หลังจากนั้นก็ใช้น้ำอุ่นเพื่อเพิ่มอุณหภูมิ

วินนี่กวักมือเรียก เขายื่นขวดออกไป เสียวเถียนกวาที่เหมือนกับขนมบะจ่างอ้วนๆ พุ่งเข้ามา และแย่งขวดนมไป เธอกอดขวดนมไว้ในอ้อมแขนและยกขึ้นดื่มเสียงดังจ๊วบๆ

เมื่อได้ยินเสียงดูดนม ลูกหมีที่กอดนิ้วของวินนี่และดูดอย่างตั้งอกตั้งใจในที่สุดก็มีปฏิกิริยาอื่น มันหันหน้าไปมองเสี่ยวเถียนกวาด้วยความอิจฉา หลังจากนั้นก็ดูดนิ้วต่อ

ลูกหมีต้องพยายามมาก มันก็เพิ่มแรงขึ้นอีกเหมือนกันเพื่อดูดนมแม่ออกมา ลูกหมีสร้างขวัญกำลังใจให้ตัวเอง

ฉินสือโอวบอกแบล็คไนฟ์ว่า “เอาขวดนมมาให้ฉันอีกครั้งซิ”

แบล็คไนฟ์พูดอย่างมึนงง “เอามาแค่ขวดเดียวครับ”

ฉินสือโอวก็ถามด้วยความมึนงงเหมือนกัน “ในกระเป๋าของฉันไม่ใช่ว่ายังมีอีกขวดเหรอ?”

แบล็คไนฟ์ตอบด้วยความมึนงงมากยิ่งขึ้น “ผมไม่ได้ค้นในกระเป๋าของคุณ ขวดนี้เป็นขวดที่วางอยู่บนโต๊ะ”

ฉินสือโอวอุทานว่า “ดูสิ แบล็คไนฟ์ ฉันก็เพิ่งจะชมว่านายเชื่อถือได้ นายก็ทำโซ่ตกเสียแล้ว นี่มันตบหน้าบอสชัดๆ!”

วินนี่ใช้มือข้างหนึ่งอุ้มลูกสาว และบุ้ยปากใส่เธอ เมื่อเสี่ยวเถียนกวาเห็น ก็วางขวดนมลงทันที เธอบุ้ยปากเล็กๆ อันนุ่มนิ่มใส่วินนี่เหมือนกัน และปิดตารอจูบ

ผลคือ วินนี่คว้าโอกาสนี้แย่งขวดนมมา และยัดเข้าไปในปากของลูกหมี

แบล็คไนฟ์ที่อยู่ข้างๆ มองตรงไปที่กลุ่มนั้นและถอนหายใจ นี่คือคนเป็นแม่งั้นเหรอ? แน่ใจนะว่านี่คือคนเป็นแม่?

หลังจากลูกหมีได้กลิ่นหวานๆ ของนมก็อ้าปาก มันกัดที่จุกนมพลาสติกและดูดน้ำนมอุ่นๆ ออกมา นี่ทำให้ภายในใจของมันเต็มไปด้วยความสุข ลูกหมีเก่งจริงๆ ในที่สุดมันก็ดูดนมของแม่ออกมาได้

ด้านเถียนกวานั้นรออยู่นานมากก็ยังไม่ได้จูบแห่งรักจากแม่ที่รออยู่ เธอไม่อดทนรอและลืมตาขึ้น เมื่อพบว่าแม่ไม่ได้สนใจเธอเลย และยังเอาขวดนมส่วนตัวของเธอให้เพื่อนตัวน้อยตัวอื่นดื่มอีก

ค่าความโกรธเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เสี่ยวเถียนกวาไม่พูดไม่จา และผลักลูกหมี เธอมอบกรงเล็บให้มัน เพื่อเป็นบทเรียนของลูกหมี และยื่นมือออกไปเอาขวดนมของตัวเองกลับมาอย่างที่ควรจะเป็น

ลูกหมีอ่อนแอมาก เพราะแบบนี้จึงถูกเธอรังแก มันไม่ได้ต่อต้าน แต่ร้อง ‘ฮือๆ’ ออกมาสองครั้งด้วยความเศร้าโศก หลังจากนั้นก็ถอยหลังไปก้าวหนึ่ง

แต่ทันใดนั้นมันก็พบว่า ขนมบะจ่างอวบอ้วนคนนี้ไม่เพียงแค่รังแกตัวเอง แต่ยังคิดจะแย่งนมแม่ของตัวเองไปอีกด้วย อุปนิสัยแบบหมีของมันระเบิดออกมาทันที อย่างไรก็ตามมันคือนักล่าชั้นยอดในธรรมชาติ ทักษะก็ยังมีอยู่บ้าง มันแกว่งอุ้งเท้า และใช้ฝ่ามือตบของหมีน้อยใส่เสี่ยวเถียนกวา

การเดินทางหลายวันมานี้ ความสมดุลของเสี่ยวเถียนกวาดีมาก แต่ก็สิ้นท่ามาก ตอนนี้เธอสวมเสื้อผ้าเยอะเกินไป ซึ่งนี่สร้างความรำคาญให้กับเธอมาก ฝ่ามือของลูกหมีจึงตบเธอล้มลงกับพื้นได้สำเร็จ!

ค่าความโกรธพุ่งขึ้นไปจนเต็มแม็กซ์ เถียนกวาลุกขึ้นมาด้วยความโกรธ ก่อนจะใช้ท่าทารกมอบความตายใส่ลูกหมี สัตว์ร้ายตัวนี้กล้าหาญมาก ในฟาร์มปลาไม่เคยมีการก่อกบฏ แม้แต่ทารกอ้วนตัวใหญ่ไม่กล้าต่อต้านตัวเอง หู่เป้าฉงหลัวก็ไม่กล้าเหมือนกัน นึกไม่ถึงว่าลูกน้อยที่มาใหม่อย่างแกจะกล้าลงมือทำงั้นเหรอ? นี่คือจังหวะของการก่อกบฏ!

“ตีมัน!” เถียนกวาตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงที่มีเสน่ห์ เธอตามขึ้นไปกอดรอบคอยาวของลูกหมีและผลักมันลง เธอกดบนตัวของมันเหมือนกับที่อู่ซ่งสู้กับเสือ

ราชาซิมบ้าที่อยู่ด้านนอกเห็นฉากต่อสู้นี้ถึงกับสั่นสะท้าน เถียนกวาเรียนรู้เคล็ดลับนี้มาจากเขา! วัยเด็กของมัน มันก็ต้องทนกับการกลั่นแกล้งด้วยเคล็ดลับนี้

……………………………