ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1541 ตามไล่ล่า

เรือคายัคถูกพลิกคว่ำ มีคนโผล่ออกมาจากน้ำ แล้วตะโกนออกมาสุดเสียงว่า “ฟัคยู! ไอ้บ้านนอก ฉันต้องฆ่า…”

ฉินสือโอวสะบัดมือทีหนึ่ง ปืนน้ำตรงด้านข้างกราบเรือก็ยิงออกมา ทำให้มีห้วงน้ำพุ่งออกไปอีกระลอกหนึ่ง เนื่องจากว่าอยู่ใกล้ทำให้เล็งเป้าได้แม่น ห้วงน้ำได้พุ่งเข้าไปโดนหน้าของคนคนนี้เต็มๆ ทำเอาคำพูดของเขาถูกน้ำสาดพุ่งกลับเข้าไปในลำคอทันที!

จากนั้นก็มีเจ้าของฟาร์มปลาถึงกลับฝืนกลืนน้ำลายไม่ไหว ให้ตายเถอะ ผู้อำนวยการคนนี้อารมณ์ร้ายเสียจริง!

นีลเซ็นโผล่หัวออกมาจากห้องบังคับการเรือ แล้วพูดว่า “บอสครับ ไอ้โง่ข้างหน้าขอพูดสายกับคุณครับ!”

ฉินสือโอวพูดว่า “ผ่านไปแล้ว!”

“อะไรนะครับ?” นีลเซ็นงง

ฉินสือโอวได้สติกลับมาแล้ว ก็รีบเปลี่ยนคำพูดว่า “บอกมันไป เมื่อวานฉันได้เตือนพวกมันแล้ว ให้พวกมันรีบไสหัวออกไปจากทะเลแถบนี้ เจ้าโง่พวกนี้กลับเลือกที่จะต่อกรกับฉัน งั้นก็ให้พวกมันค่อยๆ รับผลกรรมแล้วกัน!”

เรือกำปั่นทะเลใต้ขับเข้ามา ปืนน้ำอีกกระบอกถูกเปิดออก แล้วยิงรัวๆ ไปที่เรือเหล่าคนเถื่อนหลี่หนาตู้ ห้วงน้ำขนาดใหญ่กระแทกไปที่เรือลำนั้น มีคนหลบไม่ทัน ทำให้ถูกห้วงน้ำขนาดใหญ่ยักษ์ซัดจนร่วงลงไปในทะเล!

เรือหาปลาลำอื่นไม่ได้มีอาวุธที่ร้ายแรงขนาดนี้ ปกติแล้วจะมีแค่เรือบรรทุกขนาดใหญ่นอกชายฝั่งทะเลเท่านั้นที่จะติดตั้งปืนน้ำแบบนี้ แต่เรือหาปลาที่ขับมาที่นี่มากสุดก็มีขนาดแค่เจ็ดร้อยถึงแปดร้อยตัน เป็นเพียงเรือหาปลาลำเล็กทั่วไปเท่านั้น

แต่ทว่าพวกเจ้าของฟาร์มปลามีวิธีอื่น เรืออื่นๆ ที่ขับตามเรือสองลำที่ขับตามเรือกำปั่นทะเลมา ผู้คนบนเรือนั้นได้พากันหยิบปืนออกมา เสียงปืนดังโป้งป้างขึ้นมา คนทั้งกลุ่มพากันเล็งปืนไปที่เรือสี่ลำนั้น

ในมืออารอนหัวโล้นได้ถือปืนลูกซองวินเชสเตอร์รุ่นคลาสสิกไว้ เขายืนขึ้นไกปืนอยู่บนหัวเรือด้วยเสียงดังกึกก้อง ระหว่างที่เสียง ‘เปรี้ยงๆ’ ดังอยู่นั้น ปากกระบอกปืนก็ส่องประกายไฟออกมา จนเมฆหมอกมลายหายไป!

พวกเหล่าเจ้าของฟาร์มปลาส่วนใหญ่มักใช้ปืนชนิดนี้ ปืนลูกซองถือได้ว่าเป็นปืนที่เหมาะแก่การล่าสัตว์ที่ดีที่สุดในแคนาดา แทบทุกครัวเรือนจะต้องมีปืนชนิดนี้อยู่กระบอกหนึ่ง และมักจะเป็นรุ่นคลาสสิกด้วย ถึงแม้จะตกทอดมาเป็นร้อยปีแล้วก็ไม่มีปัญหา อายุการใช้งานของปืนพวกนี้ทนทานมาก

ฉินสือโอวเห็นฉากนี้แล้วก็อดด่าออกมาไม่ได้ ระยะการยิงของปืนน้ำสามารถไปไกลได้ถึงหนึ่งร้อยห้าสิบเมตรเลย เมื่อกี้หลังจากยิงปืนออกไปแล้ว เรือสี่ลำก็ทยอยพากันขับหนีไป ตอนนี้ได้อยู่ไปไกลกว่าสามสี่กิโลเมตรแล้ว

สามสี่กิโลเมตร แม้ว่าเป็นปืนไรเฟิลก็ยิงไม่ถึง พวกเจ้าของฟาร์มปลาใช้ปืนลูกซองแล้วจะมีประโยชน์อะไร? ของพวกนี้ถ้าเกินกว่าหนึ่งร้อยเมตรก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว!

แน่นอนว่า เขาเข้าใจความคิดของพวกเจ้าของฟาร์มปลา แต่ไหนแต่ไรความขัดแย้งแบบนี้ก็ต้องพึ่งการแสดงอำนาจอยู่แล้ว แม้จะเอาปืนกลให้ทั้งสองฝ่ายจริงๆ พวกเขาก็ไม่มีใครกล้าใช้หรอก

ในความขัดแย้งกันของฟาร์มปลา การชักปืนชักมีดนั้นเห็นได้บ่อยมาก แต่ว่าการทำจนคนบาดเจ็บนั้นกลับเห็นได้น้อยนัก ในการมาปราบปรามของพวกตำรวจม้าและตำรวจทะเลล้วนใช้แต่ปืนช็อตไฟฟ้าทั้งนั้น การใช้ปืนไรเฟิลแบบมาตรฐานนั้นพบเห็นได้น้อยมาก

ดังนั้นที่แคนาดา ในการก่อเรื่องของคนกลุ่มใหญ่ อย่างเช่นฟาร์มปลา ฟาร์มปศุสัตว์ ฟาร์มเกษตร ทั้งสองฝ่ายจะพกปืนไปด้วย มองไปราวกับว่าจะทำการสู้กันดุเดือดอย่างไรอย่างนั้น แต่ตอนท้ายจึงจะพบว่า กระสุนยิงออกไปไม่น้อย แต่คนกลับไม่เคยเป็นอะไรเลย

ในการขัดแย้งครั้งนี้ก็เหมือนกัน หลังจากถูกโจมตีแล้ว เรือออกล่าก็เริ่มยิงโต้ตอบเหมือนกัน แต่ทั้งสองฝ่ายอยู่ห่างกันหลายกี่โลเมตรเลย แค่มองเห็นกันได้ก็ไม่เลวแล้ว ปืนล่าสัตว์แบบนี้จะยิงถูกคนได้อย่างไร?

“จัดการเจ้าพวกสารเลวเลย! จัดการมัน!”

“ไล่พวกมันออกไป! สารเลว! สารเลว! สารเลว!”

“ชิท เล็งไปที่เรือลำหน้าสุดที่สมควรตายลำนั้น จัดหนักมันไปเลย! เตะก้นพวกมันเลย!”

เหล่าเจ้าของฟาร์มปลาส่งเสียงดังกันอึกทึก แต่ในความเป็นจริงผลของการสู้กันยังสู้ปืนน้ำที่ฉินสือโอวยิงออกไปไม่ได้เลย แต่เขาเองก็ทำอะไรไม่ได้ จะให้เหล่าเจ้าของฟาร์มปลาฆ่าคนจริงๆ ก็คงจะไม่ได้ใช่ไหม? ถึงจะเป็นอารอนก็คงไม่กล้าหรอก

เมื่อปืนน้ำไม่ได้ผล ปืนก็ไม่ได้ผล ทำให้ทั้งสองฝ่ายกลับมาตั้งแง่กันอีกครั้ง

กัปตันเรือหาปลาทั้งสี่ลำอยากขอคุยด้วย ฉินสือโอวไม่ยอมรับ แล้วเรียกเหล่าเจ้าของฟาร์มปลาออกโจมตีพร้อมกัน แต่**การต่อสู้ของเหล่าเจ้าของฟาร์มปลาไม่ได้รุนแรงแบบเขา จึงพากันมาขอร้องให้เขาคุยกับคนพวกนี้ ฟังว่าพวกเขาจะพูดอะไร หากว่าพวกเขายอมรามือตอนนี้ ก็ได้เหมือนกัน

ฉินสือโอวไม่อยากเป็นคนโหดร้าย ดังนั้นเขาจึงยอมปรานีให้ ต่อสายไปที่วิทยุไร้สายของเรือหาปลา

เมื่อทั้งสองฝ่ายอยู่ในสายแล้ว ฝั่งตรงข้ามก็ตะโกนมาว่า “พวกแกไอ้พวกสารเลว ให้ตายเถอะ…”

“ฟัคยู! พวกแกนี่ปากแข็งจริงๆ ดีมาก ฉันก็ชอบเล่นเกมกับพวกปากแข็งเหมือนกัน! รอการแก้แค้นจากเราเถอะ!” ฉินสือโอวฟังคำด่าของพวกเขาเสร็จแล้วก็โกรธขึ้นมา เขาพูดตัดบทพวกเขาไปไม่กี่ประโยค วางสายแล้วก็ปัดมือ เพื่อเป็นความหมายว่าให้กลุ่มลูกเรือโจมตีได้

จนปัญญา เหล่าเจ้าของฟาร์มปลาทำได้แต่ต้องโจมตีตาม

ความเร็วของเรือกำปั่นทะเลสามารถเร็วได้เกือบห้าสิบนอต นี่ก็เท่ากับความเร็วของเรือกองทัพแล้ว ฟาร์มปลาทั่วไปสามารถเร็วได้ครึ่งหนึ่งก็ถือว่าไม่เลวแล้ว เรือหาปลาพวกนี้จะอืดอาดเป็นพิเศษ เพราะว่าแต่ไหนแต่ไรหน้าที่หลักของมันก็คือการขนส่งอยู่แล้ว

แบบนี้ทำให้เรือกำปั่นทะเลตามทันได้ในไม่ช้า ปืนน้ำที่ถูกปรับค่าแล้วสามารถควบคุมโดยไฟฟ้าได้ คนทุกคนล้วนซ่อนตัวอยู่ในเรือ จากนั้นบังคับให้ปืนน้ำโจมตีคนพวกนี้ก็พอ

ผู้คนบนเรือหาปลาก็เป็นพวกรุนแรงเหมือนกัน มีคนที่สุดจะทน แม้ว่าจะอยู่ใกล้แต่พวกเขาก็ยังยิงปืนใส่เรือกำปั่นทะเล ลูกกระสุนยิงโดนตัวเรือและเครื่องยนต์ต่างๆ จนส่งเสียงดังเพล้งพล้างออกมา ทำให้ผู้คนบนเรือยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่

ปืนน้ำสองกระบอกต่างเล็งไปที่เรือคนละลำ ภายใต้แรงกระแทกที่รุนแรงของปืนน้ำ ทำให้คนไม่สามารถยืนอยู่ด้านนอกของเรือสองลำนี้ได้ มีคนใจกล้าออกมานอกเรือ ก็ถูกห้วงน้ำยิงจนร่วงไปบนพื้น

พวกของเกิงจุนเจี๋ยไม่มีใบอนุญาตพกปืน พวกเขาไม่สามารถยิงปืนได้ ฉินสือโอวจึงเอาธนูกับปืนธนูของซีมอนสเตอร์ให้พวกเขา ปืนธนูแต่ละกระบอกถูกวางไว้หน้าห้องโดยสารเรือ เรือกำปั่นทะเลได้เข้าใกล้เรือพวกนี้เป็นระยะๆ ขอแค่อยู่ในระยะยิง พวกเขาก็จะขึ้นไกแล้วยิงธนูที่ทำมาจากไม้ออกไป

ธนูไม้ไม่แหลม แต่ว่าพวกมันมีรูปร่างใหญ่และหนัก สามารถสร้างความเสียหายได้ดีมาก นั่นก็คือสามารถสร้างแรงกระแทกได้มาก ขอแค่ทิ่มโดนของอะไรสักอย่างบนเรือหาปลา ก็จะทำให้ของชิ้นนั้นแหลกเป็นเสี่ยงๆ ไม่ก็พลิกคว่ำได้

ทางฝั่งฉินสือโอวกำลังเล่นกันอย่างสนุกเลย แต่ทันใดนั้นก็มีเสียง ‘ฟิ้วๆ’ ดังขึ้นมา เบิร์ดที่อยู่ข้างๆ ได้กดตัวเขาลงไปกับพื้น ตามด้วยเสียงของแตก ‘เพล้ยง’ เศษกระจกจำนวนหนึ่งได้ตกลงมา

เมื่อได้เห็นฉากนี้แล้ว ฉินสือโอวตกใจไปชั่วขณะ ต้องรู้ก่อนว่ากระจกของห้องบังคับการเรือของเรือกำปั่นทะเลนั้นไม่ใช่กระจกทั่วไปแต่เป็นแบบหนาพิเศษ นึกไม่ถึงว่าขนาดกระจกแบบนี้ทางฝั่งตรงข้ามยังสามารถทำให้แตกได้!

เนื่องจากนี่คือเรือยนต์ความเร็วสูง ความเร็วในการขับเคลื่อนจึงเร็วเป็นพิเศษ หากเจอเข้ากับลมมรสุมในทะเลแล้ว ทั้งแรงสั่นสะเทือนและแรงกระแทกที่ได้รับจากคลื่นจะมากเป็นพิเศษ กระจกทั่วไปจะไม่สามารถรับแรงสั่นสะเทือนระดับนี้ได้เพราะสามารถทำให้เกิดรอยร้าวหรือไม่ก็ถึงขั้นแตกได้ ดังนั้นจึงต้องใช้กระจกที่หนาแบบพิเศษ

กระจกหนาพิเศษแบบนี้ไม่ถือว่าเป็นกระจกกันกระสุน แต่ก็สามารถกันกระสุนได้ในระดับหนึ่งเช่นกัน ปืนไรเฟิลที่ใช้กันทั่วไปของพลเรือนส่วนมากจะเป็นอาวุธที่ผ่านการดัดแปลงแล้ว ในระยะหนึ่งร้อยเมตรขึ้นไป ลูกกระสุนที่ยิงโดนกระจกควรจะถูกกันไว้ได้ถึงจะถูก นี่ก็คือเหตุผลที่ฉินสือโอวไล่โจมตีเรือหาปลาได้อย่างสบายใจ นึกไม่ถึงว่าตอนนี้กระจกจะถูกทำให้แตกไปแบบนี้ได้

คำพูดของเบิร์ดตอบความสงสัยของฉินสือโอว เขาใช้มีดสั้นแกะลูกกระสุนที่ทะลุกระจกไปติดไว้ตรงแผ่นไม้ด้านหลังออกมา แล้วพูดว่า “นี่คือ หัวกระสุนขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 50 ครับ ฝั่งพวกเขามีปืนปากกระบอกใหญ่อยู่!”

………………………