ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1648 เทพสงครามผู้กล้าหาญ
โอปุสไม่ได้คาดคิดว่าจะสามารถมีแรงใต้น้ำแบบนี้ส่งผ่านขึ้นมาได้ ปกติปลากระโทงดาบจีนตัวนี้ก็ตัวใหญ่และมีแรงมากอยู่แล้ว เมื่อผนวกกับพลังโพไซดอนที่ป้อนเข้าสู่ร่างกายมันอย่างต่อเนื่องเพิ่มพลังล้นหลามให้ รอจนมันออกแรงลากไปด้านหลังเต็มที่เมื่อไร อย่าว่าแต่คนเดียวเลย ต่อให้เป็นเรือแคนูไม้ทั้งลำก็ต้องลอยตามมันไป!
เมื่อเป็นเช่นนี้ โอปุสก็ไม่สามารถต้านกำลังนี้ได้ เขาจึงลอยขึ้นมา…
“โอ้ ชิท…” เพียงแค่ได้ยินเสียงร้องตกใจ เสียงร้องที่เพิ่งจะดังขึ้นเพียงครู่เดียวก็ขาดหายไปเมื่อเสียง ‘ต๋อม’ ตกน้ำดังกลบ เพียงเท่านี้หัวหน้าตระกูลฮิลตันก็หายวับไป เหลือเพียงคลื่นน้ำระลอกใหญ่ที่กระจายไปทั่ว!
ทุกคนต่างไม่คาดคิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ดังนั้นนอกจากฉินสือโอวแล้ว ทั้งฮิลตันคนน้องและบอดี้การ์ดต่างตกตะลึง พวกเขาตะลึงไปสองวินาทีถึงค่อยมีปฏิกิริยาตอบสนอง หลังจากนั้นก็ร้องลั่นแล้วรีบวิ่งไปที่ท่าเรือ
“ไม่นะ คุณลุงโอปุส รีบช่วยเร็ว! ”
“เชี่ย ในนี้มีแต่ปลาตัวใหญ่ที่บ้าคลั่ง! พระเจ้า! พระเจ้า! ทำไงดีเนี่ย?!”
“ให้ตายเถอะ รีบไปเรียกมนุษย์กบมาเร็ว รีบให้พวกเขาลงไปในน้ำสิ!”
“นายเบื๊อกสองคนทั้งดำแล้วยังโง่เง่าด้วย! ยังจะยืนบื้อทำอะไรฮะ? รีบโดดลงไปช่วยคุณโอปุสสิ!”
ดูเหมือนว่าคนที่นี่จะเข้าใจความน่ากลัวของทะเลสาบแห่งนี้ และแน่นอนว่านี่เป็นเรื่องปกติ ปลาขนาดใหญ่ที่ดุร้ายในทะเลสาบมาจากทั่วทุกมุมโลก ปลากระโทงดาบจีนมาจากประเทศจีน ปลาดุกเวลส์มาจากน่านน้ำอเมซอน ปลาหัวโตมาจากทางใต้ของอินเดีย ปลาดุกแม่น้ำไนล์มาจากอียิปต์ เห็นได้ชัดว่าพวกมันถูกรวบรวมเพื่อการตกปลาโดยเฉพาะ
มันจะรู้สึกดีมากที่ได้จับปลาตัวใหญ่ที่ดุร้ายเหล่านี้ แต่มันจะเป็นเรื่องที่น่าสังเวชหากตกลงไปในปากปลาเหล่านี้ ปลาเหล่านี้จะโหดร้ายและแข็งแกร่งมากในสถานที่ที่พวกมันอาศัยอยู่ อ้าปากแล้วกลืนกินทุกอย่างเข้าปาก หากหิวโหยแล้วเจอมนุษย์เข้า มันก็จะกินมนุษย์เข้าไปโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย มนุษย์ที่ตายในปากพวกปลาเหล่านี้มีมากมายทุกปี
ดังนั้นหลังจากที่โอปุสถูกดึงลงไปในน้ำ คนที่อยู่บนฝั่งก็ทำอะไรไม่ถูก พวกเขารู้ว่าการที่ปล่อยให้โอปุสต้องไปเผชิญหน้ากับปลาตัวใหญ่เหล่านี้ผลลัพธ์คืออะไร ถ้าเกิดไปปะทะเข้ากับปากปลาตัวใหญ่ ถ้าเช่นนั้นชีวิตคงไม่รอดแน่แล้วหรอกเหรอ?
ถ้าช่วยโอปุสได้ย่อมเป็นผลงานที่ยิ่งใหญ่ แน่นอนว่าต้องได้รับโบนัสก้อนใหญ่ แต่ทว่าจะมีชีวิตได้ใช้เงินก้อนนั้นไหมอันนี้เป็นเรื่องที่พูดยากแล้ว
เมื่อคำนึงถึงจุดนี้ ต่อให้เป็นบอดี้การ์ดสองคนนั้นก็ไม่กล้ากระโดดลงไปในน้ำแล้ว ผู้ชายคนหนึ่งที่ใส่เสื้อสูทสีดำเร่งสองคนนั้น บอดี้การ์ดผิวดำคนหนึ่งจึงแย้งว่า “พวกเราปกป้องรักษาความปลอดภัยคุณโอปุสแค่บนบกเท่านั้น ในน้ำไม่อยู่หน้าที่ของพวกเรา…”
ช่วงเวลานี้เอง โอปุสพยายามตะเกียกตะกายลอยขึ้นมาบนผิวน้ำ ส่วนขาและแขนแหวกว่ายไปมาและตะโกนสั่งอยู่ในน้ำ “รีบดึงฉันขึ้นไป ค่อก แค่ก ให้ฉันขึ้น…”
เมื่อชีวิตน้อยๆ ตกอยู่ในอันตราย ตอนนี้โอปุสก็ไร้ซึ่งความมั่นใจและความมั่นคงในฐานะที่เป็นหัวหน้าตระกูลฮิลตันแล้ว ทักษะการว่ายน้ำของเขาไม่เลว แต่รอบข้างเขาล้วนเป็นสัตว์ดุร้ายที่กินคน ซึ่งจุดนี้ทำให้เขาตกใจกลัว ทำให้เขากระวนกระวายได้ในพริบตา จึงได้แต่ตะเกียกตะกายอยู่ในนั้น ลืมไปว่าต้องว่ายน้ำขึ้นมาเอง
และก็เป็นเขาเองที่หาเรื่องใส่ตัว เพื่อที่จะสะดวกในการตกปลา ถึงแม้ว่าท่าเรือเล็กนี้จะคับแคบ แต่ก็ยาวมาก มันยื่นออกไปไกลในทะเลสาบ ดังนั้นสถานที่ที่ตกลงไปในน้ำจึงมีความลึกมาก อีกทั้งเมื่อกี้ปลากระโทงดาบจีนออกแรงมหาศาล ดึงเขาลงไปในทะเลสาบซึ่งเป็นจุดที่ห่างออกไปจากท่าเรือระยะหนึ่ง จึงทำให้ไม่ง่ายต่อการช่วยชีวิตในตอนนี้
ฉินสือโอวแสร้งทำเป็นงุนงงกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น แล้วพูดว่า “พวกนายว่ายน้ำกันไม่เป็นทุกคนหรือไง? ก็แค่ตกน้ำไม่ใช่เหรอ มีอะไรกันนักหนา?”
ชายวัยกลางคนในชุดผู้บริหารระดับสูงตะโกนด้วยความสิ้นหวัง “คุณจะรู้อะไร? มีปลากินคนอย่างน้อยหนึ่งร้อยตัวจากทั่วทุกมุมโลกในทะเลสาบแห่งนี้ ตัวที่ใหญ่ที่สุดมีความยาวถึง 5 เมตรซึ่งน่ากลัวกว่าฉลามเสียอีก! โอ้ พระเจ้า แล้วจะทำอย่างไรดีเนี่ย?!!”
เมื่อถึงตอนนี้ ฉินสือโอวนายใหญ่ก็เสแสร้งทำเป็นเพิ่งเข้าใจ เขาก็ทั้งวิ่งทั้งร้องเรียกทำตามพวกเขาอยู่ตรงนั้น มองดูแล้วทั้งกระวนกระวายทั้งตกใจ แต่จริงๆ แล้วกลับกำลังดูฉากสนุก ดูฉากสนุกไปในใจก็แอบดีใจไป คุณไม่ได้อยากจะขู่ผมหรอกเหรอ? คุณไม่ใช่ว่าจะทำให้ผมตกใจเหรอ? คุณไม่สนใจผมไม่ใช่เหรอ? ผยองต่อไปสิ คุณก็อยู่ในน้ำปล่อยความเย็นชาของคุณต่อไป ทางที่ดีที่สุดเย็นชาจนทำให้น้ำแข็งไปเลย จะได้ทำให้ปลาแช่แข็งไปด้วยจะได้ไม่เป็นอันตรายไง
ความวุ่นวายผ่านไปหลายวินาที ในที่สุดก็มีคนตัดสินใจเตรียมลงน้ำ โอปุสก็เริ่มใจเย็นลง เริ่มว่ายเข้ามาใกล้ท่าเรือด้วยตัวเอง
ฉินสือโอวยังไม่อยากให้ฉากวุ่นวายจบลงแบบนี้ ยังไม่บรรลุจุดประสงค์ของเขาเลย ดังนั้นปลาดุกเวลส์อเมซอนที่รออยู่ด้านข้างก็มีโอกาสแสดงพลังบ้างแล้ว เขาใช้จิตสำนึกแห่งโพไซดอนควบคุมให้มันกระโดดขึ้นมาเหนือผิวน้ำ แววตาที่ดุร้ายทั้งคู่จ้องไปที่โอปุส แล้วจังหวะที่กำลังตกลงไปในน้ำก็กระแทกไปที่ร่างของเขาในทันที ชนเขาให้ตกลงไปในน้ำ…
”โอ้!” เสียงตกใจของคนบนฝั่งดังขึ้น เมื่อเห็นฉากนี้ คนที่เตรียมจะลงน้ำถึงขั้นตกใจจนถอยออกมา บางคนก็แสดงสีหน้าสิ้นหวัง พูดพึมพำ “ตายแล้ว! พระเจ้า จบเห่แล้ว! นี่คือบทลงโทษของพระเจ้าเหรอเนี่ย? โอ้ พระเจ้า…”
ในเวลาสำคัญแบบนี้ ผู้ชายตระกูลฮิลตันที่อยู่บนฝั่งต่างพึ่งพาไม่ได้ กลับกลายเป็นแม่สาวฮิลตันคนน้องที่มีความกล้าและใจสู้มาก เมื่อเธอเห็นว่าไม่มีใครยินดีที่จะโดดลงน้ำ เธอก็ดึงกระโปรงยาวสีแดงของเธอขึ้นเตรียมจะลงไปในน้ำเอง
แขนข้างหนึ่งรั้งเธอไว้ สีหน้าที่เรียบนิ่งและไม่ไหวติงของเบิร์ดปรากฏออกมา แล้วพูดว่า “อย่าลงไปครับ…”
“ปล่อยฉันนะ ไอ้พวกหน้าตัวเมียที่ขี้ขลาดพวกนี้…” ฮิลตันคนน้องพูดแทรกคำพูดเขาด้วยความโกรธ
สีหน้าของเบิร์ดยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ยังแสดงสีหน้าเย็นชา แล้วพูดต่อ “…ผมลงเอง!”
หลังจากนั้นช่วงขณะที่แววตาของฮิลตันคนน้องอยู่ในความตกตะลึง เบิร์ดดึงเธอเข้าไปข้างใน แล้วถอดเสื้อสูทตัวเอง แล้วก็กระโดดลงไปในน้ำ
เมื่อเห็นเพื่อนรักกระโดดลงไปในน้ำ นีลเซ็นก็ร้อนใจ รีบถอดเสื้อสูทเตรียมจะลงน้ำตามไป แต่ฉินสือโอวรั้งเขาไว้ พูดขึ้น “อย่าลงไป…”
นีลเซ็นกำลังจะเริ่มด่าคนเหมือนที่ฮิลตันคนน้องทำเมื่อกี้ แต่เมื่อหันกลับไปกลับเป็นฉินสือโอว ตกใจจนรีบหุบปาก พูดได้แค่ว่า “บอส ในน้ำอันตรายมาก ไม่ใช่มีปลากินคน 100 กว่าตัวหรอกเหรอ? ผมต้องไปช่วยเบิร์ด!”
ฉินสือโอวตอบ “เชื่อเบิร์ดเถอะ เขาไม่มีปัญหาแน่นอน ยิ่งคนเยอะอาจจะยิ่งวุ่นวายได้!”
นีลเซ็นไม่ฟัง ฉินสือโอวพูดด้วยเสียงเคร่งเครียดว่า “ไอ้เชี่ยแม่ง ยืนอยู่ตรงนี้เลยนะ เชื่อความสามารถของเบิร์ดสิ ฟังคำพูดฉันไม่เข้าใจหรือไงฮะ?”
เมื่อเห็นเขาโกรธ นีลเซ็นก็ทำอะไรไม่ถูก ทำได้เพียงย่ำเท้าอย่างกระวนกระวาย มองไปที่เบิร์ดที่กระโดดลงน้ำอย่างร้อนใจ
ทักษะการว่ายน้ำของเบิร์ดยอดเยี่ยม เดิมทีเขาก็เป็นคนเก่งมากความสามารถของหน่วยเดลตาฟอร์ซอยู่แล้ว บวกกับหลังจากที่มาฟาร์มปลาเขาก็วันๆ สัมผัสกับน้ำทะเล เขาสามารถว่ายน้ำได้อย่างอิสระแม้ในคลื่นลมแรง ดังนั้นพอลงน้ำไปเขาก็สามารถเข้าหาโอปุสได้อย่างรวดเร็ว
ผลปรากฏว่า ตอนที่เบิร์ดกำลังจะยื่นมือไปดึงโอปุสเข้ามา โอปุสที่ก่อนหน้านั้นตะเกียกตะกายอยู่บนผิวน้ำหายไปในพริบตา
เมื่อเป็นเช่นนี้ เสียงร้องตกใจบนท่าเรือก็ดังขึ้นอีกครั้ง “โอ้ ชิท คุณโอปุสถูกปลาตัวใหญ่ลากลงไปในน้ำแล้ว!” “ใครไปช่วยเขาได้บ้าง? พระเจ้า ได้โปรดรีบช่วยเขาเร็ว!” “จบกัน แม่งเอ๊ย ตายแน่ พวกเราทุกคนตายแน่!”
คนบนชายฝั่งต่างส่งเสียงกรีดร้อง แต่เบิร์ดที่อยู่ในน้ำกลับนิ่งขรึมมาก เขาหายใจเข้าลึกแล้วดำดิ่งลงไปใต้น้ำ หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีก็โผล่หัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว มือซ้ายจับโอปุสที่กำลังตกใจกลัวไว้อยู่ สีหน้ายังคงเหมือนเดิมนิ่งขรึมและสงบ!
………………..