ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1708 ชายหาดที่ดีที่สุด

ในกล่องสีเงินมีบัตรสีดำอยู่ใบหนึ่ง เป็นวัสดุคล้ายคริสตัล ที่กำลังส่องประกายระยิบระยับออกมาภายใต้แสงอาทิตย์ เต็มไปด้วยกลิ่นอายของความน่าพิศวง บนนั้นมีรูปของฉินสือโอวอยู่ แล้วก็มีลายเซ็นของเขา มีโลโก้ของบริษัทอเมริกันเอ็กซเพรส นอกจากนี้แล้วยังมีสัญลักษณ์ของ LV3 อีกด้วย

ถึงแม้กูเตอร์เรสจะไม่พูด ฉินสือโอวก็รู้ว่านี่คือนามบัตรระดับ LV3 ของบัตรอเมริกันเอ็กซ์เพรส สวยงามเป็นที่สุด ตอนนี้เขารู้แล้ว ที่แท้เคนเนดีตั้งใจเอาบัตรนี้มาให้เขานี่เอง

ถ้าไม่ได้เข้ามาอยู่ในวงการนี้ ก็จะไม่รู้เรื่องหลายๆ เรื่อง ความจริงบัตรที่บริษัทอเมริกันเอ็กซเพรสแจกออกไปในแต่ละปีนั้นไม่น้อยเลย อย่างเมืองใหญ่อย่างนิวยอร์กนั้น คนที่มีบัตรแบบนี้มีกว่าหลักหมื่นคนเลย แต่ล้วนเป็นบัตรทั่วไประดับ LV1 เท่านั้น

หากได้เป็นระดับ LV2 แล้ว ก็หมายความว่าทรัพย์สินในทวีปยุโรปของคนคนนั้นมีอยู่ระดับหนึ่งแล้ว และยังสามารถใช้บัตรนี้ในการไปทำความรู้จักกับผู้คนระดับสูงอีกมากมายได้อีกด้วย

การเลื่อนระดับของบัตรอเมริกันเอ็กซ์เพรสนั้นยากมาก คนที่ถือบัตรนี้กว่าเก้าสิบห้าเปอร์เซ็นต์มักจะถือบัตรระดับเดิมไปตลอดทั้งชีวิตของเขาเลย มีจำนวนน้อยมากที่จะเลื่อนขั้นไปอยู่ระดับ LV2 คนรอบตัวฉินสือโอวที่ถือบัตรระดับ LV2 ก็น้อยเอามากๆ มีชากูนิส เจมส์ คาเมรอน กับสเตราส์เท่านั้น

ส่วนการจะเลื่อนระดับจาก LV2 ไป LV3 นั้นยากยิ่งกว่า การจะเลื่อนไประดับนี้ได้ โดยมากล้วนมีชื่ออยู่ในรายชื่อเศรษฐีในฟอบส์กันทั้งนั้น และถึงแม้จะไม่มีชื่ออยู่ในนั้น ก็จะต้องเป็นเศรษฐีที่ปิดบังตัวเอง ทรัพย์สินที่มีไม่แน่ว่าจะไม่น้อยกว่าคนที่มีชื่ออยู่เหล่านั้นด้วย

ฉินสือโอวไม่คิดมาก่อนว่าเขาจะได้บัตรระดับ LV3 เพราะทรัพย์สินที่เขามีอยู่ตอนนี้เทียบไม่ได้เลยกับพวกจระเข้ใหญ่เหล่านั้น ถึงแม้จะขายพวกวัตถุโบราณในเรืออับปางหัวค้อนไป บวกกับเงินสดที่เขามีทั้งหมด ก็มีมากสุดแค่พันล้านดอลลาร์แคนาดาเท่านั้น

และเท่าที่เขารู้มา คนที่มีบัตรระดับ LV3 ล้วนเป็นพวกคนใหญ่คนโตที่มีชื่อเสียงกันทั้งนั้น คนพวกนี้สำหรับคนทั่วไปแล้วอาศัยอยู่แต่ในตำนานเท่านั้น อย่างเช่นบิล เกตส์ เศรษฐีรัสเซียโรมัน หรืออย่างเทพเจ้าแห่งหุ้นบัฟเฟตต์

ในบรรดาคนที่เขารู้จัก คนที่มีบัตรระดับ LV3 มีแค่คนเดียว นั่นก็คือวิเวียน บรูซ หรือก็คือแม่ของไวส์นั่นเอง แม้แต่พ่อของเขาจอร์จ บรูซก็ยังไม่มีบัตรใบนี้เลย เห็นได้ชัดว่าที่วิเวียนมีบัตรใบนี้นั้นเป็นเพราะบารมีของตระกูลคาร์เนกีของเธอนั่นเอง

ดังนั้นฉินสือโอวจึงแปลกใจมาก ตอนเห็นบัตรใบนี้จึงอึ้งไปพักหนึ่ง ก็ค่อนข้างเหมือนฝันนี่นา

แต่ทว่า เมื่อเทียบกับความแปลกใจที่เรือโรบินฮู้ดของซิซิลีมีให้กับเขา เรื่องนี้ก็ไม่ถือว่าใหญ่โตอะไร เพราะว่าปกติเขาก็อยู่แต่ในเกาะนี้ บัตรแบบนี้สำหรับเขาแล้วไม่ค่อยมีความหมายเท่าไร ดังนั้นจึงได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว แล้วถามไปด้วยความสงสัยว่า “คุณชีโนครับ คุณแน่ใจนะครับว่าไม่ได้ส่งมาผิดน่ะครับ?”

เคนเนดีหัวเราะแล้วพูดว่า “ถ้าส่งผิดจริงๆ ก็คงต้องไปถามคู่สามีภรรยาคาเนร์กีแล้วล่ะครับ เพราะพวกเขานี่แหละที่แนะนำให้บริษัททำการเลื่อนระดับให้กับคุณ แน่นอนว่าหลังจากที่ประเมินทรัพย์สินและเงินหมุนเวียนของคุณแล้ว พวกเราก็คิดว่าคุณมีสิทธิ์ที่จะได้รับการเลื่อนระดับนี้นะครับ”

แน่นอนว่าคู่สามีภรรยาคาเนร์กีก็คือคู่สามีภรรยาบรูซนั่นเอง แม้ว่าจอร์จ บรูซจะแต่งงานกับวิเวียนแล้ว แต่ตามกฎการแต่งงานของอเมริกา หลังแต่งงานวิเวียนจึงได้เปลี่ยนชื่อเป็นวิเวียน บรูซ แต่ในสังคมระดับสูงของอเมริกา พวกเขายังคงถูกเรียกว่าเป็นคู่สามีภรรยาคาเนร์กี เพราะว่าตระกูลคาเนร์กีในปัจจุบันก็ได้เขาสองคนนี่แหละที่ดูแลอยู่

จอร์จ บรูซเป็นผู้ชายที่เก่งมากคนหนึ่ง เขาไม่เพียงแต่เต็มไปด้วยความสามารถเท่านั้น ยังมีจิตใจที่กว้างขวางอีกด้วย เขาไม่เคยสนใจเรื่องนามสกุลที่เขาถูกเรียกเลย มีคนที่ไม่รู้บางคนถึงขั้นเรียกเขาว่าจอร์จ คาเนร์กี เขาก็เพียงแค่ยิ้มๆ เท่านั้น

ฉินสือโอวเพิ่งเข้าใจในตอนนี้ ว่าที่แท้เป็นคู่สามีภรรยาบรูซนี่เองที่เป็นคนแนะนำตัวเอง การจะเลื่อนระดับไป LV2 จำเป็นต้องมีคนแนะนำด้วย นี่น่ะถือเป็นการทดสอบมนุษยสัมพันธ์ของเศรษฐีด้วย หากว่าเศรษฐีคนหนึ่งไม่มีเพื่อนเศรษฐีที่อยู่ระดับพอๆ กัน งั้นเขาก็จะไม่ได้รับการยอมรับจากบริษัทอเมริกันเอ็กซเพรส และจะไม่ถูกเลื่อนไปเป็นระดับ LV3 ด้วย

บัตร LV3 เป็นระดับสูงที่สุดของบัตรอเมริกันเอ็กเพรสแล้ว ระดับที่สูงกว่านี้ก็มีนั่นก็คือระดับ LV S แต่บัตรแบบนั้นส่วนมากจะขึ้นอยู่กับการทำอะไรให้สังคมมากกว่าไม่เกี่ยวกับมูลค่าของทรัพย์สิน เป็นบัตรที่ทางบริษัทอเมริกันเอ็กซเพรสมอบให้กับผู้ที่ได้รับรางวัลโนเบล และประธานาธิบดีของแต่ละประเทศที่ทำการเสียสละมอบสิ่งพิเศษต่างๆ ให้ผู้คนมากกว่า

แต่แน่นอนว่า ถ้าถึงระดับนั้นแล้วจริงๆ ก็คงไม่สนใจหรอกว่าจะใช้บัตรแบบไหน

เมื่อเห็นบัตรระดับ LV3 ในมือของฉินสือโอวแล้ว กูเตอร์เรสก็พูดอย่างอิจฉาว่า “ถ้าข่าวที่ผมได้ยินมาไม่ผิดล่ะก็ คุณฉิน คุณเป็นคนแรกของปีที่ได้รับบัตรนี้เลยนะครับ”

ฉินสือโอวมองไปที่เคนเนดี อีกฝ่ายยักไหล่แล้วพูดว่า “ผู้ก่อตั้งเฟสบุ๊คเองก็ได้รับการอนุมัติแล้วเช่นกัน แต่ว่าเขายังไม่ได้รับบัตร บัตรของเขากำลังผลิตอยู่ครับ”

การออกบัตรประเภทนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ไม่ใช่เพราะวัสดุที่ไม่ธรรมดา แต่เป็นเพราะต้องทำการเพิ่มข้อมูลของผู้ถือบัตรไปที่คลังข้อมูลของเครือข่ายบริการ การทำแบบนี้ก็เพื่อให้ผู้ถือบัตรสามารถรับสิทธิพิเศษได้ครบถ้วนนั่นเอง

ฉินสือโอวหัวเราะออกมา พูดว่า “เป็นเกียรติมากครับ แต่ผมจำต้องพูดประโยคหนึ่งนะครับว่า บนภูเขาที่ไม่มีเสือทำให้ลิงตั้งตัวเป็นใหญ่ได้ ผมต้องขอบพระคุณความกรุณาของคุณชิโน่มากๆ นะครับ แต่ความจริงผมไม่คู่ควรกับบัตรใบนี้เลย”

เคนเนดีพูดว่า “เพื่อน คุณดูถูกตัวเองมากไปแล้ว คุณครอบครองฟาร์มปลาที่มีมูลค่าสูงที่สุดของโลก แบรนด์อาหารทะเลที่มูลค่าสูงที่สุด เป็นหนึ่งในคณะกรรมการของบริษัทบอมบาร์เดียร์ มีหุ้นของบริษัททิฟฟานี่ เป็นหุ้นส่วนของโรงแรมฮิลตัน  นอกเหนือจากนี้คุณยังเป็นผู้นำในด้านการประมงของแคนาดาอีก เท่าที่ผมรู้มา เราสามารถเรียกได้ว่าคุณเป็นหนึ่งในชาวเชื้อสายจีนในแถบอเมริกาเหนือที่มีอิทธิพลมากคนหนึ่งเลยทีเดียว”

ความจริงสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ฉินสือโอวมีความสามารถซ่อนเร้นอยู่ด้วย เพราะเขาสามารถทำทั้งหมดนี้ให้สำเร็จได้โดยใช้เวลาไม่ถึงสี่ปี แถมตอนนี้ก็อายุเพียงแค่สามสิบกว่าเท่านั้น อนาคตยังไปได้อีกไกลเลย นี่แหละเป็นเหตุผลที่เคนเนดีนำบัตรมาให้เขาด้วยตัวเอง

เมื่อได้ฟังคำพูดของเคนเนดีแล้ว ฉินสือโอวก็พูดด้วยน้ำเสียงประหลาดใจว่า “ว้าว ถ้าพวกคุณไม่พูด ผมยังไม่รู้เลยนะครับว่าตัวเองเก่งขนาดนี้ เป็นเรื่องที่สุดยอดจริงๆ ครับ เห็นทีพวกเราคงต้องฉลองกันหน่อยแล้วครับ”

“จัดปาร์ตี้เหรอครับ?!” ชาร์คกับซีมอนสเตอร์พูดออกมาอย่างดีใจ

วินนี่ยักไหล่แล้วพูดว่า “ทำไมจะไม่ล่ะคะ? งั้นก็เปิดปาร์ตี้กัน ยินดีต้อนรับการมาถึงของคุณเคนเนดี แล้วก็ฉลองการเลื่อนระดับบัตรของฉินด้วย”

พวกชาร์คได้ออกจากห้องรับแขกไปทำงานกันต่อ ฉินสือโอวกับเคนเนดีได้คุยกันเรื่อยเปื่อยต่อ หลังจากคุยกันได้ทีขึ้นมาแล้ว เขาก็ให้อีวิลสันไปกางร่มกันแดดที่ชายหาด แล้วพาเคนเนดีไปรับลมที่ชายหาด

ฟาร์มปลาต้าฉินมีชายหาดที่เป็นหนึ่งในชายหาดที่ดีที่สุดอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากฉินสือโอวมาถึงก็ทำการบูรณะเสียใหม่ ทำให้ชายหาดสวยขึ้นมากกว่าเดิม เม็ดทรายขาวเนียนละเอียด คลื่นน้ำใสราวกับคริสตัล แถมยังมีพวกปูก้ามดาบและปูเสฉวนบกมุดไปมาให้เห็นเป็นพักๆ อีกด้วย

เมื่อมองไปทั้งสองด้านแล้ว ด้านหนึ่งเป็นท่าเรือที่ดูใหญ่โตอลังการ อีกด้านก็เป็นป่าไม้ที่เขียวขจี ริมชายฝั่งมีทั้งเต่ามะเฟืองและแมวน้ำลายพิณอาศัยอยู่

เมื่อมองไปยังทะเลที่ไกลออกไป ก็จะเห็นปลาทะเลน้อยใหญ่ที่กระโดดขึ้นมาบนผิวน้ำและเผยรูปร่างที่น่าตื่นตาตื่นใจของพวกมันภายใต้แสงอาทิตย์ แถมยังมีปลาวาฬที่พ่นน้ำและส่งเสียงร้องอีก บวกกับเหล่านกนางนวล และนกจมูกหลอดหางสั้น ทำให้ชายหาดนี้ไม่เพียงแต่มองดูสวยเท่านั้น ยังทำให้มีความมีชีวิตชีวาในแบบที่ชายหาดอื่นๆ ไม่มีอีกด้วย

……………………………