ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1787 คนที่ส่งของขวัญให้มาแล้ว

งานฉลองครบรอบวันแต่งงานทำให้ฉินสือโอวเซอร์ไพรส์นิดหน่อย หลังจากนั้นชีวิตก็กลับสู่ความเงียบสงบ และงานของเขาก็ยุ่งขึ้นมา ก่อนจะไปพันธมิตรการประมงนิวฟันด์แลนด์เพื่อจัดการงานที่เกี่ยวข้อง และทำงานอย่างรีบร้อนเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ติดต่อกัน

ครั้งนี้งานที่เขายุ่งอยู่หลักๆ คือการแจกจ่ายอาหารปลากับอาหารกุ้งที่ผลิตในโกลเด้นเบย์ ตามด้วยการขยายสายการผลิตอย่างบ้าคลั่ง อาหารปลาที่โกลเด้นเบย์สามารถผลิตได้ทุกสัปดาห์จากหลายสิบตันเปลี่ยนเป็นหลายร้อยตัน ทุกวันจะมีเรือขนส่งมาจอดที่ท่าเรือ หลังจากนั้นก็ลำเลียงอาหารปลากับอาหารกุ้งไป

อาหารปลากับอาหารกุ้งผลิตมาเป็นเวลานานมากแล้ว แต่ตลาดเพิ่งจะระเบิดไปเมื่อเร็วๆ นี้ สาเหตุก็คือพวกเจ้าของฟาร์มปลาทำการทดสอบแบบลองผิดลองถูกมาเป็นเวลานาน ในที่สุดก็ยืนยันได้ว่าคุณค่าทางโภชนาการของอาหารปลากับอาหารกุ้งที่โกลเด้นเบย์น่าอัศจรรย์อย่างไร และในที่สุดก็เข้าใจว่าการใช้อาหารสัตว์พวกนี้สามารถนำมาช่วยเรื่องรายได้ของพวกเขาได้ดีแค่ไหน

เจ้าของฟาร์มปลาพวกนี้เป็นพวกซับซ้อน ตอนที่ฉินสือโอวผลิตอาหารปลาและแนะนำให้พวกเขาเมื่อตอนนั้น พวกเขาตอบกลับอย่างผิวเผินว่าจะใช้อาหารสัตว์พวกนี้ แต่ความจริงพวกเขาไม่ได้เต็มใจเลย พวกเขาคิดว่านี่เป็นการยืมความสะดวกสบายในหน้าที่การงานของฉินสือโอวเพื่อขายอาหารสัตว์ของตัวเอง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการใช้อำนาจหน้าที่แสวงหาผลประโยชน์ส่วนตัว

แน่นอนว่า เจ้าของฟาร์มปลาเช่นโดนัลด์ พวกเขาเชื่อใจฉินสือโอวอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นฉินสือโอวสัญญากับพวกเขาว่า ถ้าใช้อาหารสัตว์ของเขาเลี้ยงปลากับกุ้ง ปลาที่เกิดขึ้นมานั้นจะได้เข้ามาอยู่ในอาหารทะเลแบรนด์ต้าฉิน

เจ้าของฟาร์มปลาคนอื่นก็ได้รับสัญญานี้ แต่พวกเขาไม่มีความมั่นใจเลย เพราะพวกเขากังวลว่าฉินสือโอวจะพูดว่าทำไม่ได้ อันที่จริงสำหรับพวกเขา ฉินสือโอวก็เป็นแค่คนหนุ่มที่ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม

หลังจากซื้ออาหารปลากับอาหารกุ้งและกลับไป เจ้าของฟาร์มปลาพวกนี้จะทำการทดสอบเพื่อเปรียบเทียบกันก่อน พวกเขาจะใช้อวนจับปลาล้อมน่านน้ำไว้ 2 ผืน ด้านในจะเลี้ยงลูกปลาสายพันธุ์เดียวกัน และขนาดเท่ากัน หลังจากนั้นก็ใช้อาหารปลาแบรนด์ต้าฉินกับอาหารปลาแบรนด์อื่นมาเลี้ยงพวกมัน และจับขึ้นมาเทียบกันเป็นระยะๆ

ผลการเปรียบเทียบ ทำให้พวกเขาตกตะลึง ฉินสือโอวไม่ได้ใช้อำนาจหน้าที่แสวงหาผลประโยชน์ส่วนตัวเลย อาหารปลาชนิดนี้ที่เขาโปรโมท มีแรงดึงดูดต่อปลากับกุ้งมากเป็นพิเศษ ความสามารถในการพัฒนาคุณภาพเนื้อปลากับกุ้งก็มากเป็นพิเศษเหมือนกัน จึงสามารถส่งเสริมการเจริญเติบโตของปลากับกุ้งได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับปลาค็อด ปลาค็อดที่ใช้อาหารปลาแบรนด์ต้าฉินเลี้ยง ความเร็วในการเจริญเติบโตเร็วกว่าอาหารปลาแบรนด์อื่น 20 เปอร์เซ็นต์ถึง 40 เปอร์เซ็นต์

อัตราการเจริญเติบโตที่โตเร็วแบบนี้น่ากลัวมาก หลังจากเจ้าของฟาร์มปลาประหลาดใจก็รู้สึกกลัวขึ้นมา พวกเขากังวลว่าในอาหารปลาพวกนี้จะมีฮอร์โมนเร่งโตหรือโกรทฮอร์โมนอยู่ ซึ่งเป็นสิ่งที่ห้ามใช้อย่างเคร่งครัดในแคนาดา ถ้าภายในปลาของพวกเขาตรวจเจอฮอร์โมนพวกนี้เกินค่ามาตรฐาน พวกเขาจะถูกตัดสิทธิ์ในการเป็นเจ้าของฟาร์มปลา

ดังนั้น เจ้าของฟาร์มปลาที่กังวลจึงส่งอาหารปลาแบรนด์ต้าฉินไปที่สถาบันวิจัยอาหารและโภชนาการเพื่อทำการทดสอบ

รายงานการทดสอบแสดงให้เห็นว่า ปริมาณโปรตีนในอาหารปลาพวกนี้ค่อนข้างต่ำ แต่ทุกองค์ประกอบมีความสมดุลแปลกๆ พวกเขาคิดว่าความสมดุลนี้ นำไปสู่การพัฒนาคุณภาพเนื้อปลากับกุ้งและการเปลี่ยนแปลงอัตราความเร็วในการเจริญเติบโต ส่วนของต้องห้ามอย่างฮอร์โมนเร่งโตกับโกรทฮอร์โมน ทดสอบแล้วไม่พบว่ามีอยู่ในอาหารสัตว์

แบบนี้ อาหารปลาแบรนด์ต้าฉินจึงได้รับการยอมรับจากเจ้าของฟาร์มปลาอย่างรวดเร็ว แม้แต่เจ้าของฟาร์มปลาที่มองการณ์ไกลบางคนยังแห่กันซื้อและกักตุนไว้อย่างบ้าคลั่ง พวกเขามั่นใจว่านี่คือปัจจัยสุดท้ายที่สามารถเปลี่ยนแปลงรายได้ของฟาร์มปลาได้

เดิมทีการขายอาหารปลาเป็นการขายแบบพึ่งพากึ่งบังคับ ตอนนี้เจ้าของฟาร์มปลาแห่กันมาซื้อ สถานการณ์การขายก็ยุ่งเหยิง ก่อนฉินสือโอวไปดูแลที่พันธมิตร ก็กำหนดโควตาของอาหารปลาไว้ เพราะความสามารถในการผลิตอาหารปลาที่โกลเด้นเบย์มีจำกัด ดังนั้นจึงต้องใช้ระบบโควตา

เวลานี้ ระบบข้อมูลขนาดใหญ่ที่ฉินสือโอวจัดทำขึ้นมาก่อนหน้านี้มีประโยชน์แล้ว เขาสามารถเข้าใจทิศทางการผลิตหลักๆ และความสามารถในการผลิตที่ผ่านมาของฟาร์มปลาที่สังกัดพันธมิตรพวกนี้ได้อย่างรวดเร็ว ตอนที่แจกจ่ายอาหารปลาก็สามารถบรรลุเป้าหมายที่กำหนดไว้ได้

ใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์ เขาเป็นผู้นำการประชุมหลายครั้งให้กับหัวหน้าหลายแผนกที่พันธมิตร ในที่สุดก็กำหนดระบบการแจกจ่ายอาหารสัตว์ในไตรมาสที่สี่ของปีนี้ออกมาได้ แบบนี้ก็สามารถทำตามที่แผนที่วางไว้ได้แล้ว

หลังจากกำหนดเรียบร้อยแล้ว ฉินสือโอวก็เริ่มค้นคว้าสมุดบัญชีด้านอาหารสัตว์ของโกลเด้นเบย์ สิ่งที่เจ้าของฟาร์มปลาคิดนั้นไม่ผิด เขาใช้อำนาจหน้าที่แสวงหาผลประโยชน์ส่วนตัวจริงๆ แต่พวกเขาเดาผิด เรื่องที่เขาใช้อำนาจหน้าที่แสวงหาผลประโยชน์ส่วนตัวไม่ใช่การขายอาหารปลาของเขา แต่เป็นการใช้พันธมิตรการประมงนิวฟันด์แลนด์มาทำงานให้เขา ตั้งแต่แผนการขายไปจนถึงงานฝ่ายการเงิน คนที่เขาใช้ล้วนเป็นพนักงานของพันธมิตรการประมงทั้งนั้น

แม้จะยกเว้นช่วงแรกเพราะแผนกทรัพยากรบุคคลของพันธมิตรการประมงยุ่งอยู่กับการมีส่วนร่วมในการกำหนดระบบข้อมูลขนาดใหญ่ เขาจึงเรียกใช้บริษัทจัดหางานให้ช่วยรับสมัครคนงานผลิตอาหารสัตว์ให้ หลังจากสายการผลิตขยายกว้างขึ้น เขาก็ไม่เรียกใช้บริษัทจัดหางานอีก และจัดให้แผนกทรัพยากรบุคคลรับสมัครให้เขาแทน ไม่เพียงแค่ประหยัดเงิน แต่ประสิทธิภาพในการทำงานของคนพวกนี้ยังดีกว่าอีกด้วย งานรับสมัครก็ดำเนินไปได้อย่างราบรื่น

ขณะที่ฉินสือโอวกำลังอ่านสมุดบัญชี เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นมาในทันที เขาปิดสมุดบัญชีก่อนจะทำท่าทางสง่าผ่าเผย และพูดว่า “เชิญเข้ามา”

เมื่อประตูสำนักงานเปิดออก ชายวัยกลางคนตัวสูงใหญ่คนหนึ่งมองเข้ามาข้างในอย่างระมัดระวัง หลังจากนั้นก็เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม “สวัสดีครับท่านประธาน ผมอยากถามว่าตอนนี้ท่านพอจะมีเวลาไหมครับ? ผมมีเรื่องอยากคุยกับท่านนิดหน่อย เอ่อ ผมลืมแนะนำตัวเองไปเลย ผมชื่อ…”

“คาร์ล เดวิส ใช่ไหม?” ฉินสือโอวแสดงรอยยิ้มเบิกบานออกมา นี่คือเจ้าของฟาร์มปลาคนหนึ่งที่อยู่ในการปกครองของพันธมิตร เขาจำชื่อของชายคนนี้ได้ เพราะตอนฤดูล่าแมวน้ำเมื่อตอนนั้น เขาเรียกร้องให้เจ้าของฟาร์มปลาจำนวนหนึ่งไปปกป้องแมวน้ำ ซึ่งในกลุ่มนั้นก็มีชายคนนี้ ยิ่งไปกว่านั้นเขายังส่งเสื้อเกราะกันกระสุนสำหรับสุนัขทหารให้หู่จือกับเป้าจืออีก จึงค่อนข้างประทับใจ

เมื่อพบว่าฉินสือโอวจำชื่อของตัวเองได้ เดวิสก็ยิ้มอย่างมีความสุขขึ้นมา เขาพูดว่า “ถูกท่านประธานจำชื่อได้ ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากจริงๆ ใช่ครับ ผมชื่อคาร์ล เดวิส คาร์ล เดวิสจากรัฐโนวาสโกเชีย”

ฉินสือโอวจำเขาได้ และก็ขอบคุณเขาที่ส่งของขวัญให้หู่จือกับเป้าจือ แต่ตอนนี้เขาค่อนข้างยุ่ง จึงเปิดประเด็น และถามว่า “เพื่อน ไม่ต้องเกรงใจ คุณมานั่งตรงนี้ และขอถามว่าครั้งนี้เข้ามามีเรื่องอะไรเหรอ? ถ้าต้องการความช่วยเหลือจากผม งั้นก็ไม่ต้องลังเลพูดมาได้เลย”

ถึงคำพูดจะพูดอย่างนี้ แต่ข้อความที่ไม่ได้พูดออกมาตรงๆ ของท่านชายฉินคือ มีเรื่องอะไรก็พูดมาตรงๆ พี่ไม่มีเวลามาเล่นกับนาย

เดวิสเป็นชายที่ฉลาด เขาเข้าใจ เขาถูมือและพูดว่า “ความจริงมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ผมอยากมาเยี่ยมท่าน และนำปลาอลาสก้าพอลล็อคมาให้ท่านชิมนิดหน่อย ปลาอลาสก้าพอลล็อคพวกนี้เป็นปลาที่ผมใช้อาหารปลาแบรนด์ต้าฉินของท่านเลี้ยงจนเติบโตขึ้น รสชาติเยี่ยมเป็นพิเศษ ผมคิดว่าท่านน่าจะชอบ”

ฉินสือโอวโบกมือ “ถ้าอยากให้ของขวัญ งั้นก็หยุดเลย เดวิส เพื่อนของฉัน คุณควรจะเข้าใจจรรยาบรรณของผม ผมไม่สามารถรับของขวัญจากใครก็ตามในที่ทำงานได้ มันไม่สอดคล้องกับสไตล์การทำงานของผม”

ขณะที่พูด เขาก็ทำท่าโปร่งใสไปด้วย ความจริงเขาพูดประโยคหนึ่งอยู่ในใจ เขารอวันนี้มานานมากแล้ว ตอนเด็กเขามีความฝันที่จะเป็นข้าราชการที่ทุจริต น่าเสียดายที่ตอนอยู่ประเทศจีนมันไม่สำเร็จ แต่ตอนนี้ในที่สุดเขาก็มีโอกาสทำความฝันให้สำเร็จ แต่สิ่งที่น่าเสียดายคือ เขามอบของขวัญให้ในเล้าหมู และประจบไม่ถูกทาง นายมอบปลาค็อดให้ฉันทำไม? ฟาร์มปลาของนายไม่มีอย่างอื่นแล้วเหรอ ปลาค็อดน่ะมีพอแล้ว!

……………………………