ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1803 ทำไมถึงแดงอย่างนี้

หลังจากที่พ่อแม่มาถึง ฉินสือโอวรู้สึกชีวิตก็สะดวกสบายขึ้นมาเลย อาหารที่กินเป็นกับข้าวของบ้านเกิด อย่างเช่น เกี๊ยวน้ำผักจี้ไฉ่ เบคอนแฮมและกับข้าวพื้นบ้านต่างๆ สิ่งที่พูดคุยเป็นเรื่องทั่วไป พอถึงกลางคืนเขาชอบความรู้สึกที่อุ้มเถียนกวาไปพูดคุยด้วยกันกับพ่อแม่และวินนี่มาก

การทำเบคอนครั้งนี้ประสบความสำเร็จมาก วันที่สองแม่ของฉินสือโอวอบแพนเค้กไว้มากมาย แพนเค้กม้วนเบคอนถือเป็นหนึ่งในอาหารรสเลิศเฉพาะที่สุดในบ้านเกิดเขา นี่เป็นอาหารจานหนักที่เอาไว้รับแขกในช่วงที่ลำบาก

กระแสหนาวไม่แน่ไม่นอน อากาศสดใสได้ไม่ถึงสัปดาห์ กระแสหนาวระลอกใหม่ก็มาถึงแคนาดา ครั้งนี้ส่งผลกระทบไปทั่วทั้งอเมริกาเหนือ นิวฟันด์แลนด์เริ่มมีหิมะตกโปรยปราย เกาะแฟร์เวลก็เริ่มต้นถนนถูกปิดปีละครั้งจากหิมะตกหนัก ฟาร์มปลาและเทือกเขาเคอร์บัลเต็มไปด้วยหิมะสีขาวแวววับระยับตา โลกแห่งหิมะบริสุทธิ์จุติแล้ว

สภาพอากาศแบบนี้เหมาะที่จะนอนอุดอู้อยู่ในบ้าน แต่ว่าฉินสือโอวกลับมีงานไม่น้อยที่ต้องจัดการ

ตั้งแต่กลางเดือนพฤศจิกายน ก็เข้าสู่ช่วงปลายของปีแล้ว แต่ละบริษัทก็เริ่มดำเนินการสรุปประจำปี การประชุมคณะผู้บริหารถูกจัดขึ้นเรื่อยๆ ในมีฉินสือโอวมีหุ้นของบริษัทบอมบาร์เดียร์ ซี แอร์ไลน์เนอร์ โฮลดิ้งและทิฟฟานี่ เขาจำต้องไปเข้าร่วมประชุมพวกนี้ด้วย

เงินของผู้หญิงหาง่ายที่สุดแล้ว หลังจากเขาได้ถือหุ้นทิฟฟานี่ก็เริ่มได้รับส่วนแบ่ง ในเวลาครึ่งปีได้รับส่วนแบ่งห้าสิบล้านเหรียญดอลลาร์สหรัฐ บวกกับที่เขาเสนอไข่มุกดำคุณภาพสูงเรื่อยมา ถึงมือทั้งหมดหนึ่งร้อยล้านเหรียญสหรัฐ

รายได้ของบริษัทบอมบาร์เดียร์ ซี แอร์ไลน์เนอร์ โฮลดิ้งกลับไม่ได้เป็นไปตามที่คาดเอาไว้ ไม่เหมือนกับที่คาดการณ์ในตอนแรก บริษัทสายการเงินไม่เห็นเหตุการณ์กำไรสักที ตั้งแต่ที่เขาร่วมหุ้นมาถึงตอนนี้ ฉินสือโอวนับเงินที่ถึงมือยังไม่มีสิบล้านเหรียญสหรัฐเลย

ถ้าหากไม่ใช่เพราะเขารวย เพียงแค่เงินกู้จากธนาคารเขาก็คงจะขาดทุนตายแล้ว ดอกเบี้ยของธนาคารสูงถึงขนาดนั้น เงินที่แบ่งได้ก็พอแค่จ่ายดอกเบี้ยเท่านั้น

นี่เกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมตอนนี้ด้วย ทั่วโลกเข้าสู่สภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ ตอนที่เขาเข้าร่วมคณะกรรมการของบริษัทบอมบาร์เดียร์ ซี แอร์ไลน์เนอร์ โฮลดิ้ง ฟังจากรายงาน แม้แต่ประเทศจีนเองก็เข้าสู่ภาวะเศรษฐกิจแช่แข็ง นี่เป็นเรื่องที่ยังไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลยตั้งแต่การปฏิรูปเศรษฐกิจจีน

แต่ว่าฉินสือโอวมีความอดทน แม้ว่าผลผลิตของบริษัทบอมบาร์เดียร์ ซี แอร์ไลน์เนอร์ โฮลดิ้งค่อนข้างช้า แต่อย่างน้อยก็ยังทำให้เขาเห็นแสงสว่างอยู่ ตอนนี้ได้ส่วนแบ่งเพียงสักล้านสักแปดแสน อนาคตตลาดเปิดใบสั่งจองจะต้องเพิ่มขึ้นแน่นอน พอถึงเวลานั้น เงินที่เขาจะแบ่งได้ก็เยอะแล้ว

ที่จริงเขากลายเป็นหุ้นส่วนของบอมบาร์เดียร์ไม่ได้สนใจว่าจะได้กำไรเท่าไร ถ้าอยากหาเงินสู้เขาไปหาสมบัติในมหาสมุทรดีกว่า สมบัติของซากเรือโจรสลัดขวานดำลำเดียวก็ทำให้เขาทำเงินได้สองพันล้านแล้ว ส่วนบริษัทจะได้เท่าไรกัน?

ม้าไม่มีหญ้าตอนกลางคืนไม่อ้วน คนไม่มีลาภไม่รวย!

แต่ว่า พึ่งการเก็บกู้ซากเรือเขาสามารถทำเงินได้ แต่กลับไม่ได้ฐานะทางสังคม บอมบาร์เดียร์เป็นยักษ์ใหญ่ทางเศรษฐกิจอันดับต้นๆ ของแคนาดา แม้ว่าฉินสือโอวจะกลายเป็นเพียงหุ้นส่วนของบริษัทโฮลดิ้งย่อยหนึ่ง แต่ก็ยังคงอาศัยเวทีนี้ กลายเป็นส่วนหนึ่งของโลกธุรกิจในแคนาดา

เข้าร่วมประชุมประจำปีมาหลายครั้งติดต่อกัน ฉินสือโอวเองก็เหนื่อยไม่ไหวแล้ว เขาไม่ได้นั่งฟังที่นั่นเฉยๆ ก่อนการประชุมจำเป็นต้องทำความคุ้นเคยกับระบบการทำงานของบริษัทและการวิเคราะห์ข้อมูลประจำปี ในการประชุมเขาเป็นตัวแทนหุ้นส่วนหลักต้องแสดงความคิดเห็น ไม่ใช่พอถึงเวลาจะมาพูดไปเรื่อยหรือบอกคำหนึ่งว่าผมเชื่อในตัวพวกคุณดังนั้นพวกคุณจัดการกันเองก็พอแล้วได้หรอก

เวลานี้ยูโรคอปเตอร์ เอเอส 365 โดแฟ็งเล็กใหญ่สองลำจึงทำประโยชน์เป็นอย่างมาก ระยะทางไกลใช้โดแฟ็งใหญ่ ระยะทางใกล้ใช้โดแฟ็งเล็ก ที่ฉินสือโอวเหนื่อยคือสมอง ร่างกายยังค่อนข้างสบาย

พอถึงเดือนธันวาคม รายงานประจำปีของแต่ละบริษัทต่างก็ออกมาแล้ว ฉินสือโอวไม่ต้องไปๆ มาๆ แล้ว แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะผ่อนคลายลงมาได้ เรื่องสำคัญอีกหนึ่งเรื่องที่จำเป็นต้องให้เขามาตัดสิน การร่วมธุรกิจกับโรงแรมในเครือฮิลตัน เริ่มต้นขึ้นแล้ว!

ต้นเดือนธันวาคม พายุหิมะหยุดลง ซูเปอร์เชฟสแตนลี่ย์ คาร์ลมาถึงยังฟาร์มปลา เขาพาผู้ช่วยสองคนกับรายงานกองหนึ่งมาให้ฉินสือโอวดู นี่ล้วนเป็นสิ่งของของร้านอาหารในเครือต้าฉิน

หิมะตกหนักมาหลายวันติด เส้นทางบนเทือกเขาเคอร์บัลเต็มไปด้วยหิมะอีกครั้ง เห็นชัดว่าได้เวลาเหมาะแก่การเล่นสกีแล้ว

ฮิวจ์คนน้องจัดรวมตัวกันผ่านวิทยุไร้สาย เชิญฉินสือโอวไปเข้าร่วมกิจกรรมเล่นสกี ฉินสือโอวไม่สนใจเรื่องนี้ แต่ว่าฮิวจ์คนน้องเจ้าหมอนี่พูดเรื่องแหกขาของเขาในตอนที่เข้าร่วมกิจกรรมเล่นสกีครั้งที่แล้วออกมา ถามเขาอย่างมุ่งร้ายว่าเขาเกิดปมใจจิตใจแล้วใช่ไหม

ท่านชายฉินรับไม่ได้กับการมองคนต่ำแบบนี้ เขาเป็นถึงนักกีฬามือดี ครั้งที่แล้วนั่นก็เพราะไม่ได้เตรียมสำหรับโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้น ขอเพียงเขาเตรียมตัวอย่างดี ทำความคุ้นเคยกับกีฬาชนิดนี้ อย่างนั้นไม่มีทางเกิดเรื่องแน่นอน

ในขณะที่เขาเตรียมพร้อมจะออกไป สแตนลี่ย์ คาร์ล พาผู้ช่วยมาถึงฟาร์มปลา ทำการรายงานเรื่องราวต่างๆ ของร้านอาหารในเครือต้นฉินกับเขา ทำให้เขาไปไหนไม่ได้

ไม่มีทางเลือก งานสำคัญยิ่งกว่า ฉินสือโอวจึงได้แต่โทรศัพท์ไปหาฮิวจ์คนน้องอย่างเสียดายว่า “ขอโทษด้วยนะเพื่อน แต่เพื่อนนายมีโปรเจกต์หลายพันล้านต้องเจรจา ไม่งั้นคงไปเล่นเกมเด็กเล่นกับนายได้แล้ว”

ฮิวจ์คนน้องไม่ใส่ใจ เขาหัวเราะว่า “โปรเจกต์หลายพันล้าน? เป็นหลายพันล้านดอลลาร์ซิมบับเวเหรอ? พอๆ ไม่ต้องหาเหตุผลอะไร ฉันรู้ว่านายกลัวการเล่นสกี ไม่เป็นไร ยอมรับมาตามตรงเถอะ ฉันเองก็มีกีฬาที่กลัวเหมือนกันนะ อย่างเช่น อืม อย่างเช่น อย่างเช่นฉันกลัวการเล่นกีฬาเคิร์ลลิง ฮ่าๆ!”

ฉินสือโอววางสาย คิดในใจว่าต้องหาเวลาสั่งสอนเจ้านี่สักหน่อย ให้เขารู้ว่าทำไมดอกไม้ถึงแดงขนาดนี้

เหมาเหว่ยหลงเตรียมอุปกรณ์เล่นสกีเสร็จแล้ว ได้ยินฉินสือโอวคุยโทรศัพท์ถามว่า “แกไม่ไปเล่นแล้วเหรอ?”

ฉินสือโอวไม่ค่อยสนใจเล่นสกีสักเท่าไรจริงๆ เขาส่ายหัวบอกว่าไม่ไปแล้ว เหมาเหว่ยหลงยักไหล่อย่างจนปัญญา พูดว่า “ถ้าอย่างนั้นก็น่าเสียดายเลย ฉันอยากจะให้แกเห็นทักษะขั้นเทพของเพื่อนสักหน่อย”

“ขี้โม้ไปเถอะ” ท่านชายฉินยิ้มอย่างสบประมาท

เหมาเหว่ยหลงร้อนรนแล้ว เขาควักมือถือออกมาเข้าสู่ระบบ QQ ให้เขาดูรูปถ่ายในอดีต “โม้กับนกสิ เพื่อนเป็นที่สามของการแข่งสกีเดี่ยวเพศชายระดับมัธยมเมืองหลวงสามปีสามครั้งซ้อน ถ้าไม่ใช่เพราะความคิดดื้อรั้นของปู่ฉันคิดว่าการเล่นกีฬาเป็นเรื่องอเปหิ ฉันยังจะเรียนมหาวิทยาลัยกับผี ไปสร้างหน้าสร้างตาให้ประเทศตั้งนานแล้ว!”

ฉินสือโอวเห็นรู้ถ่ายพวกนี้รู้แล้วว่าตัวเองมองเพื่อนคนนี้ต่ำไป ในรูปถ่ายมีภาพเหตุการณ์ที่เหมาเหว่ยหลงหนุ่มสวมเหรียญรางวัลหรือว่าถือถ้วยรางวัลไม่น้อย เห็นชัดว่าเขาไม่ได้พูดโกหก รูปถ่ายพวกนี้แค่เห็นก็ไม่ใช่ภาพตัดต่อ

จากนั้นเขาก็เกิดความคิดทันที พูดอย่างจริงจังว่า “คุณโคโกโร่เสื้อขน องค์กรมีภารกิจอยากจะมอบให้แก หวังว่าแกจะเตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้ว อุทิศตัวเพื่อชาติจีน…”

“อุทิศกับแกสิ” เหมาเหว่ยหลงยิ้มผลักเขา “จะให้ฉันไปพิชิตม้าเทศเหรอ?”

ฉินสือโอวพูดว่า “ไม่ได้ล้อเล่น แกก็รู้ไหมว่าทำไมฉันไม่ไปเล่นสกี? ฉันเล่นไม่เป็น แกรู้ว่าก่อนฉันจะออกจากประเทศก็เป็นลูกคนรวยที่ทุกข์ยาก จะไปเล่นกีฬาชนชั้นสูงอย่างนี้เป็นได้ยังไงกัน? สองปีก่อนฉันเคยเข้าร่วมการแข่งขันเล่นสกีในเมือง แต่ว่าเล่นได้ไม่ดี ถูกฝรั่งพวกนั้นดูถูกเข้าให้ เฮ้อ ขายหน้าเฉพาะแค่ฉันคนเดียวก็ช่างมันเถอะ ประเด็นคือฝรั่งเที่ยวชี้นิ้วว่าคนอื่นตามใจชอบ ความสามารถในการเล่นสกีของพวกเราชาวจีนก็ถูกดูถูกด้วย”

พูดอยู่เขาก็เริ่มส่ายหัว จากนั้นศักดิ์ศรีในเชื้อชาติของเหมาเหว่ยหลงก็พองขยาย “แม่สิ ใครดูถูกความสามารถการเล่นสกีของพวกเราคนจีน? รอฉันไปจัดการมัน! ให้พวกเขารู้ว่าดอกไม้ของจีนทำไมถึงได้แดงอย่างนี้”

……………………………….