ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1807 วิธีที่ไม่ใช่วิธี

เมื่อเห็นหนังสือร้องเรียนพวกนี้ ฉินสือโอวก็ไม่มีทางเลือกอื่น เขารวบรวมพวกหัวเล็กๆ ที่อยู่ในการปกครองมาและพูดว่า “ใครให้พวกนายรับหนังสือคำร้องพวกนี้? ส่งหนังสือพวกนี้มาให้ฉันมีประโยชน์อะไร? บอกทุกคนแจ้งตำรวจ ไม่อย่างนั้นพวกเราผู้เสียภาษียังต้องเลี้ยงตำรวจทะเลพวกนั้นไว้อีกทำไม?”

รองประธานของพันธมิตรการประมงนิวฟันด์แลนด์เควนติน สเติร์นมีสีหน้าขมขื่น เขาแบมือและพูดว่า “ท่านประธานครับ พวกเจ้าของฟาร์มปลาก็ไม่มีวิธีแล้วเหมือนกัน พวกเขาแจ้งตำรวจทะเลแล้ว แต่ไม่ค่อยมีประโยชน์ เรือขโมยปลายังคงอาละวาดอยู่อย่างนั้น”

ฉินสือโอวกลอกตาไปมา “พวกนายช่วยบอกฉันที สหาย ที่นี่คือแคนาดาหรือโซมาเลีย? โจรขโมยปลาไม่กี่คนตำรวจทะเลจับไม่ได้ งั้นพวกเขายังมีหน้ารับเงินเดือนอีกเหรอ?”

อันที่จริงเมื่อก่อน เหตุการณ์ที่เรือขโมยปลาปรากฏตัวในฟาร์มปลาที่นิวฟันด์แลนด์มีให้เห็นไม่มาก ฤดูปลาหนึ่งฤดูอาจจะมีไม่ถึง 10 เคส นี่เป็นเพราะเมื่อก่อนฟาร์มปลาทั่วๆ ไปไม่มีปลาอะไรเลย แม้ว่าจะมีปลาก็ขายราคาสูงไม่ออก การใช้น้ำมันดีเซลไปขโมยปลาจึงไม่คุ้มเสีย

แต่ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไปมาก ฟาร์มปลาที่อยู่ในน่านน้ำนิวฟันด์แลนด์ทุกแห่งมีการเก็บเกี่ยวที่อุดมสมบูรณ์ และคุณภาพของในการจับปลาก็เพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมถึงสองเท่า ดังนั้นเรือขโมยปลาจึงเยอะขึ้น เมื่อก่อนฤดูปลาหนึ่งฤดูอย่างมากที่สุดมี 10 เคส แต่ตอนนี้แค่หนึ่งวันก็มี 10 เคสแล้ว!

การจับโจรขโมยปลาเป็นหน้าที่ของตำรวจทะเล แต่ก็ไม่ใช่หน้าที่ของพวกเขาทั้งหมด พวกเขามีภาระหน้าที่เยอะมาก เจ้าหน้าที่ก็ไม่พอ แคนาดามีชายฝั่งทะเลที่ยาวที่สุดในโลก ใกล้ๆ กับสหรัฐอเมริกาถูกใช้เป็นจุดลักลอบเข้าเมืองและอาชญากรรมเยอะมาก พวกตำรวจทะเลกำลังทำงานที่สำคัญยิ่งกว่า การจับโจรขโมยปลาไม่ใช่งานหลักของพวกเขา

ถึงอย่างไรเมื่อก่อนฟาร์มปลาต้าฉินก็ประสบกับเหตุการณ์ขโมยปลาหลายครั้ง แต่ไม่เคยเป็นคดีเพราะตำรวจทะเลพบและจัดการ อันที่จริงท่าทีที่พวกตำรวจทะเลปฏิบัติต่อเหตุการณ์ขโมยปลาก็คือส่งเสริมให้เจ้าของฟาร์มปลาแก้ไขปัญหานี้ด้วยตัวเอง พวกเขาอนุญาตให้เจ้าของฟาร์มปลาติดตั้งอาวุธอย่างปืนฉีดน้ำแรงดันสูงกับปืนน้ำและอื่นๆ ให้เรือประมงของตัวเอง ตัวอย่างเช่นเรือกำปั่นทะเลของฟาร์มปลาต้าฉินก็เป็นแบบนี้

ฉินสือโอวเข้าใจช่องที่อยู่ด้านใน เขาฟังคำพูดของเควนตินแล้วเกาหัวอย่างลำบากใจ และถามว่า “ตอนนี้ด้านล่างสถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?”

เควนตินมองไปทางสาวอกใหญ่ โอแอล ทิญา รูสลาน ทิญาเปิดโปรเจกเตอร์กับคอมพิวเตอร์ และวิดีโอส่วนหนึ่งก็เริ่มเล่น สิ่งแรกที่ปรากฏขึ้นมาก็คือเจ้าของฟาร์มปลาคนหนึ่งที่ฉินสือโอวคุ้นเคยดี เพื่อนเก่าของเขาแอนดรูว์

“ฉิน เห็นแก่พระเจ้า ให้ฉันยืมเรดาร์ของนายหน่อยได้ไหม? ฟาร์มปลาของฉันใกล้จะล้มละลายแล้ว ไอ้บ้าพวกนี้ โจรขโมยปลาที่ชั่วร้ายพวกมันสมควรตกนรก ไอสารเลวพวกนี้ วันเดียวพวกมันสามารถมาขโมยที่ฟาร์มปลาของฉันได้ถึง 10 ครั้ง! ชิท ฉันไม่รู้ว่าจะด่าพวกมันอย่างไรแล้ว สั้นๆ เลยเมื่อเร็วๆ นี้ฉันสูญเสียหนักมาก สูญเสียหนักมาก!”

และก็มีเจ้าของฟาร์มปลาอีกคนเริ่มตะโกนใส่กล้อง “ท่านประธาน โปรดให้ความยุติธรรมกับฟาร์มปลาของผมด้วย! ฟาร์มปลาของผมใกล้จะถูกโจรที่โลกมากพวกนั้นทำลายแล้ว พวกมันขโมยปลาของผม ขโมยกุ้งของผม ขโมยผลผลิตที่ผมทำงานอย่างหนักมาครึ่งปีไป! ผมขัดแย้งกับพวกมัน ผมต้องการจะสู้กับพวกมัน! พระเจ้ารู้ ถ้าตำรวจทะเลไม่สนใจ งั้นผมก็จะฆ่าทุกคนที่เข้ามาในฟาร์มปลาของผม!”

“…”

หลังจากคำพูดชุดนี้ก็เป็นคำพูดที่คล้ายกันทั้งหมด ฉินสือโอวถามอย่างตกตะลึง “นี่คืออะไร?”

ทิญาอธิบายว่า “เป็นวิดีโอที่พวกเจ้าของฟาร์มปลาส่งมาที่อีเมลของคุณค่ะ ฉันคิดว่าพวกเขาเชื่อว่าวิธีนี้มีประสิทธิภาพมากกว่าการใช้คำร้องที่เป็นลายลักษณ์อักษร”

ถึงแม้ว่าพวกเจ้าของฟาร์มปลาจะส่งวิดีโอมา ฉินสือโอวก็ไม่มีวิธีจะช่วย เขาไม่ใช่พระเจ้าและก็ไม่ใช่โพไซดอนตัวจริง เขามีแค่จิตสำนึกแห่งโพไซดอน 8 ส่วน อย่างมากที่สุดก็ตรวจตราฟาร์มปลาได้แค่ 8 แห่งเท่านั้น ถึงแม้ว่าจะตรวจเจอเรือขโมยปลาแล้วจะทำอย่างไรอีก? นี่ไม่ใช่ฟาร์มปลาต้าฉิน มันสามารถใช้การค้นพบผ่านทางเรดาร์สังเกตการณ์มาชี้แจงได้ ภายในฟาร์มปลาพวกนี้ แม้ว่าเขาจะพบเรือขโมยปลาล่วงหน้าก็ไม่มีทางส่งข่าวได้ทัน

ฉินสือโอวจำใจต้องกดดันทีมตำรวจทะเลผ่านทางพันธมิตรการประมง และขอให้พวกเขาปกป้องความปลอดภัยในทรัพย์สินของฟาร์มปลา หลังจากนั้นก็โทรไปแจ้งรัฐมนตรีแมทธิว และบอกว่าตอนนี้ฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์เพิ่งจะดีขึ้นนิดหน่อย และก็ถูกเรือขโมยปลาทำลายในทันที

แมทธิว จินเข้าใจถึงการเปลี่ยนแปลงของพันธมิตรการประมง เมื่อชื่อเสียงของอาหารสัตว์แบรนด์ต้าฉินดังขึ้นมา ข่าวที่ฟาร์มปลาขนาดใหญ่ทุกแห่งเก็บเกี่ยวได้ดีขึ้นก็กระจายไปทั่วทุกทิศทาง ซึ่งแมทธิวรู้สึกดีมากกับเรื่องนี้

แต่สำหรับเรือขโมยปลา แมทธิว จินก็ไม่มีวิธีที่ดีกว่านี้เหมือนกัน มหาสมุทรที่กว้างใหญ่ ฟาร์มปลาจำนวนมากที่กระจัดกระจายอยู่ทั่ว เรือขโมยปลาเมื่อก่อนไม่ได้ขโมย ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาจะทำอะไร เมื่อไหร่ที่เรือประมงพวกนี้ไม่ขโมยปลาก็จะเป็นเรือประมงที่ชั่วร้าย และถึงแม้ว่าจะขโมยแต่ก็ไม่เคยถูกจับ ซึ่งก็ยังคงเป็นเรือประมงที่ชั่วร้ายอีกเช่นเดิม

นอกจากนี้ การค้นหาเรือประมงพวกนี้ในทะเลก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนกัน ทุกคนรู้ว่าโลกเป็นวงกลม แต่ในระยะสายตาของมนุษย์มันอาจจะไม่รู้สึกถึงเรื่องนี้ก็ได้ และบนบกก็รู้สึกถึงได้ยากเหมือนกัน แต่ในทะเลปัญหานี้จะขยายใหญ่ขึ้น เมื่อมองออกไปไกลสุดลูกหูลูกตา บางครั้งก็จะมีเรือลำหนึ่งปรากฏขึ้นมาในสายตาอย่างกะทันหัน

แน่นอนว่า พวกมันไม่ใช่เรือผี และเป็นไปไม่ได้ที่จะโผล่ขึ้นมาอย่างกะทันหัน และสาเหตุที่ก่อให้เกิดผลลัพธ์นี้ ก็เป็นเพราะผลกระทบจากส่วนโค้งของทะเล

วิธีที่ดีที่สุดในการตรวจตราที่ผิวน้ำก็คือผ่านทางเรดาร์ อันดับที่ 2 ก็คือใช้เครื่องบิน แต่สำหรับฟาร์มปลาทั่วๆ ไป สองวิธีนี้ไม่สามารถนำไปปฏิบัติได้จริงสักวิธี และจะมีเจ้าของฟาร์มปลาอีกสักกี่คนที่รีดไถเงินคนรวยแบบนี้เหมือนฉินสือโอว?

ฉินสือโอวพยายามจนถึงที่สุดแล้ว เขายืมเฮลิคอปเตอร์ 3 ลำกับเครื่องบินแทรกเตอร์ทางอากาศของฟาร์มปลามาให้เจ้าของฟาร์มปลา 4 คนที่เขาสนิท ยิ่งไปกว่านั้นยังเสนอนโยบายใหม่ ซึ่งอนุญาตให้พวกเจ้าของฟาร์มปลายืมเฮลิคอปเตอร์ได้ และพันธมิตรจะคืนเงินค่าเช่าให้ครึ่งหนึ่ง ดังนั้นมาตรวจตราเพื่อปกป้องฟาร์มปลากันเถอะ

แต่เขารู้ว่า นโยบายนี้มีประโยชน์แค่ชั่วคราว เพราะค่าใช้จ่ายที่พวกเจ้าของฟาร์มปลาเช่าเฮลิคอปเตอร์และต้องชำระคืนนั้นมหาศาลมาก และการเงินของพันธมิตรก็ไม่สามารถแบกรับไว้ได้เป็นเวลานาน

สถานการณ์นี้เป็นสถานการณ์เร่งด่วน และก็ทำได้แค่ใช้แผนที่ยังไม่พร้อมพวกนี้จัดการไปก่อน

การปะทะกันระหว่างฟาร์มปลากับเรือขโมยปลานั้นจำเป็นต้องแก้ไข ความร้ายแรงของเรื่องนี้เกินกว่าที่ฉินสือโอวคาดการณ์ไว้มาก

ภายในหนึ่งสัปดาห์ช่วงเทศกาลคริสต์มาส การปะทะกันที่เกิดขึ้นระหว่างเจ้าของฟาร์มปลากับเรือขโมยปลานั้นเกิดขึ้นมากกว่า 10 ครั้ง พวกเจ้าของฟาร์มปลาใช้เฮลิคอปเตอร์ค้นหาเรือขโมยปลา หลังจากนั้นก็ออกเรือไปสกัดไว้ คนที่อาศัยอยู่ในทะเลอารมณ์รุนแรงทุกคน สั้นๆ คือภายใต้ความไม่ลงรอยนี้ทั้งสองฝ่ายจะสู้กันตอนไหนก็ไม่รู้

งานฉลองของฉินสือโอวในช่วงเทศกาลวันคริสต์มาสค่อนข้างดี ครอบครัวของเขากับวินนี่รวมกับครอบครัวของเหมาเหว่ยหลง การรวมตัวกันฉลองวันคริสต์มาสเต็มไปด้วยความสนุกสนานและสามัคคี ความจริงจุดสำคัญไม่ใช่วันเทศกาล แต่เป็นทุกคนอยู่ด้วยกัน นี่ถึงจะสำคัญ

พวกเด็กๆ ตั้งตารอคอยเทศกาลวันคริสต์มาสไม่เท่ากับเทศกาลวันตรุษจีน เพราะเทศกาลวันตรุษจีนพวกเขาจะได้อั่งเปากับของขวัญ เทศกาลวันคริสต์มาสมีแค่ของขวัญ และพวกเขายังต้องให้ของขวัญอีกด้วย การเข้าและออกแบบนี้โดยรวมแล้วไม่ได้กำไร

วันต่อมาหลังจากเทศกาลวันคริสต์มาส ในตอนเช้ามีสายหนึ่งโทรเข้ามาที่โทรศัพท์ของฉินสือโอวอย่างเร่งรีบ หลังจากรับสายเขาก็ตกใจ ฟาร์มปลาของแอนดรูว์กับเรือขโมยปลาเกิดการปะทะขึ้น พนักงานที่เกี่ยวข้องทั้งหมดได้รับบาดเจ็บทุกคน และมีชาวประมงเยอะมากถูกส่งเข้าห้องผ่าตัด!

ฉินสือโอวไม่ได้คิดว่าการปะทะกันในเรื่องนี้จะรุนแรงแบบนี้ เขาอธิบายให้วินนี่ฟัง หลังจากนั้นก็พาลูกน้องไปเยี่ยมชาวประมงที่ได้รับบาดเจ็บที่โรงพยาบาลใจกลางนครเซนต์จอห์น

……………………