ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1810 การแก้แค้นที่รุนแรง

เรือขโมยปลาที่บุกรุกเข้ามาครั้งนี้ไม่ถือว่าใหญ่ เป็นเรือประมงขนาดพันตันลำหนึ่ง เรือประมงประเภทนี้เป็นเรือประมงที่เจ้าของฟาร์มปลาปวดหัวมากที่สุด ตัวเรือไม่ใหญ่ไปไม่เล็กไป อัตราความเร็วก็เร็ว การเคลื่อนไหวก็คล่องตัว ภายในหนึ่งคืนมันเกือบจะสามารถขโมยปลาประมาณ 500 ตันได้พอดี

ดังนั้น เรือขโมยปลาขนาดพันตันจึงหาเจอยากมาก พวกมันมักจะเข้ามาในฟาร์มปลาตอนกลางคืน และจากไปก่อนที่รุ่งสางจะมาถึง นี่ก็คือสาเหตุที่เรือขโมยปลาอวดดีเป็นพิเศษในฤดูหนาว เวลากลางคืนของฤดูหนาวยาวนานที่สุด ซึ่งสะดวกมากในการขโมยปลา

เฮลิคอปเตอร์ 7 ลำกระโจนลงมา คนที่อยู่บนเรือขโมยปลาตกตะลึงในทันที เรือประมงหมุนเป็นวงกลมอยู่บนผิวน้ำอย่างช้าๆ เห็นได้ชัดว่าคนขับก็ตกตะลึงไปแล้ว

ฉินสือโอวพูดกับเบิร์ดว่า “พวกเราลงจอด และบอกเฮลิคอปเตอร์ลำอื่นว่า ก่อกวนการเคลื่อนไหวของเรือลำนี้ด้วย อย่าให้พวกมันหนีออกไปได้!”

เฮลิคอปเตอร์ดอลฟินลำใหญ่หาลานว่างในฟาร์มปลาและลงจอด ฉินสือโอวเปิดประตูห้องผู้โดยสาร หลังจากนั้นก็ขนอาวุธจำนวนมากลงมา ที่ท่าเรือมีเรือสปีดโบ๊ทรออยู่แล้ว เขาพาลูกน้องที่เชื่อถือได้ถืออาวุธขึ้นเรือสปีดโบ๊ท และโบกมือด้วยจิตใจที่เร่าร้อนและฮึกเหิม “เอาขึ้นไปให้ฉัน!”

ในมือของเขาถือท่อยิงจรวดแบบแบกไว้บนบ่ามาด้วย มันมีความยาว 1 เมตรครึ่ง เขาคว้ามันมาไว้ในมือและโยนขึ้นไปบนเรือสปีดโบ๊ท เปลือกตาของชาวประมงที่อยู่ด้านบนเริ่มกะพริบอย่างรุนแรงทันที เจ้าของฟาร์มปลาที่ชื่อว่าฮาร์ปตันรีบถามด้วยเสียงที่สั่นเครือ “ประธาน คุณจะใช้อาวุธปืนแบบนี้จริงๆ เหรอ? พวกเราจะฆ่าคนเหรอ?”

ฉินสือโอวไม่ได้อธิบาย เขาพูดอย่างเลือดเย็น “ฉันจะทำให้ทุกคนที่กล้ายั่วยุฉัน ได้รับบทลงโทษที่โหดร้ายที่มันไม่อาจจินตนาการได้! ต้องทำให้ไอ้สารเลวพวกนี้รู้ว่า ราคาที่ต้องจ่ายก็เหมือนกับเลือด!”

ฮาร์ปตันพูดอย่างขวัญหนีดีฝ่อ “แต่คงไม่ถึงขั้นฆ่าคนหรอกใช่ไหมครับ? ประธาน เห็นแก่พระเจ้า บางทีพวกเราอาจจะต้องให้โอกาสลูกแกะที่หลงทางพวกนี้กลับใจ เหมือนที่พระเยซูให้โอกาสยูดาสที่ทรยศเขากลับใจ”

“ไม่ต้องพูดแล้ว พวกมันเลือกเส้นทางแห่งความตายนี้กันเอง!” ฉินสือโอวโบกมืออย่างก้าวร้าว นีลเซ็นขึ้นไปอย่างให้ความร่วมมือและพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน “ออกเรือ ไปสอนบทเรียนให้ไอ้สารเลวพวกนี้กัน!”

ฮาร์ปตันพยักหน้าด้วยสีหน้าที่บึ้งตึง ในใจของเขารู้สึกเสียใจ ประธานก็เป็นเพียงปีศาจ เมื่อก่อนเขาแค่รู้สึกว่าประธานคนนี้มีความสามารถที่แข็งแกร่ง แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะไม่ใช่แข็งแกร่ง แต่เป็นทระนง!

บนไหล่ของนีลเซ็นก็แบกเครื่องยิงจรวดเอาไว้เหมือนกัน อีวิลสันถูกพามาด้วย บนไหล่ของเขาที่ดูเหมือนยักษ์แบกกล่องใบใหญ่เอาไว้ หลังจากที่เปิดด้านในคือลูกปืนใหญ่หัวจรวดทั้งหมด แน่นอนว่า ทั้งหมดคือปืนใหญ่หัวจรวดดับเพลิง

เรือสปีดโบ๊ทฝ่าลมโต้คลื่น ลมทะเลที่หนาวเย็นพัดมาปะทะที่ใบหน้าของฉินสือโอวจนเจ็บปวดราวกับมีดบาด แต่ในใจของเขากลับรู้สึกสดชื่นสุดๆ ครั้งนี้ต้องสอนบทเรียนให้โจรขโมยปลาได้รู้ แม่งเอ๊ย ฉันต้องทนทุกข์ทรมานก็เพื่อพวกเขา!

แล่นมานานกว่า 1 ชั่วโมง เรือสปีดโบ๊ทถึงจะเห็นร่องรอยของเรือขโมยปลา ฉินสือโอวส่งเครื่องยิงระเบิดให้เบิร์ดและพยักหน้า เบิร์ดกับนีลเซ็นจึงคุกเข่าลงบนปีกของดาดฟ้าเรือทั้งสองด้าน

“ต้องทำแบบนี้จริงๆ เหรอ?” ฮาร์ปตันถามอย่างตื่นตระหนก “พวกเราจะไม่ติดคุกใช่ไหม?”

พวกโจรขโมยปลาป่าเถื่อนจริง หลังจากที่พวกเขาเห็นว่าเหนือหัวมีเฮลิคอปเตอร์ 6 ลำจ้องมองอยู่ก็ตื่นตระหนกไปชั่วขณะ จากนั้นก็ตอบสนอง และคิดจะจากไปอย่างหยิ่งผยอง

เรือสปีดโบ๊ทไล่ตามมาจากด้านหลัง คนที่อยู่บนเรือก็ไม่สนใจเลยสักนิดเดียว แม้แต่คนที่จะออกมาตะโกนเพื่อร้องขอความเมตตาก็ไม่มี ฮาร์ปตันเตรียมโทรโข่งอันใหญ่แล้ว เขากลัวว่าจะมีคนเสียชีวิตจริงๆ หลังจากที่เข้าไปใกล้ก็รีบยกโทรโข่งอันใหญ่ขึ้นและตะโกนว่า “คนที่อยู่บนเรือจงฟัง พวกนายรีบหมุนตัวออกมาซะ ไม่อย่างนั้นพวกเราจะใช้ปืนใหญ่หัวจรวดโจมตีพวกนาย! ถ้าไม่อยากตาย รีบออกมา! ออกมา! ออกมาสิ!”

ฉินสือโอวมองด้วยสายตาเย็นชาเพราะระยะห่างสั้นลงภาพของเรือขโมยปลาจึงชัดเจนยิ่งขึ้น เบิร์ดยัดปืนใหญ่หัวจรวดลูกหนึ่งเข้าไปในเครื่องยิงระเบิด และถามด้วยน้ำเสียงทื่อๆ “บอสครับ?”

คนที่อยู่บนเรือไม่เชื่อคำพูดของฮาร์ปตันแน่นอน แต่พวกเขามีกล้องส่องทางไกล และบนเรือสปีดโบ๊ทก็แขวนไฟหน้าที่ส่องสว่างเอาไว้ คนที่อยู่ด้านบนจึงมองเห็นได้อย่างชัดเจน รวมถึงเห็นเครื่องยิงจรวดชัดเจนด้วยเหมือนกัน

คาดว่ามีคนเห็นเครื่องยิงจรวดที่อยู่บนไหล่นีลเซ็นกับเบิร์ดผ่านทางกล้องส่องทางไกล ทันใดนั้นแสงไฟบนเรือประมงก็สว่างขึ้น มีคนร้องตะโกนและวิ่งออกมา แต่ลมทะเลแรงมาก จึงได้ยินไม่ชัดว่าพวกเขาตะโกนว่าอะไร

ฉินสือโอวกัดนิ้วโป้ง เขาเลียนแบบพวกเกสตาโพบีบเสื้อกันลม และพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “การโจมตีระลอกแรก เริ่ม!”

“ไม่!” ฮาร์ปตันตะโกนอย่างสิ้นหวัง

เบิร์ดกับนีลเซ็นเหนี่ยวไกพร้อมกัน ตอนนี้เรือสปีดโบ๊ทอยู่ใกล้เรือขโมยปลามาก ระยะห่างแค่ 40 ถึง 50 เมตรเท่านั้น สำหรับปืนใหญ่หัวจรวดดับเพลิง ถึงแม้ว่าพวกมันจะไม่สามารถนำทางได้อย่างชาญฉลาด แต่ระยะห่างแค่นี้ก็ไม่มีทางพลาดแน่นอนเช่นกัน

ปืนใหญ่หัวจรวดสองนัดบินออกไปพร้อมกับเสียงหวือ ความเร็วในการบินของสิ่งสิ่งนี้ช้ามาก เพราะมันไม่ใช่อาวุธทางการทหาร ยิ่งไปกว่านั้นตอนที่ออกแบบเขากังวลว่าคนที่มีเจตนาไม่ดีแอบแฝงอยู่จะซื้อของสิ่งนี้ไปปรับเปลี่ยนและใช้ในด้านอื่นๆ จึงตั้งใจลดความเร็วของมันลง

ระยะห่าง 40 กว่าเมตร ปืนใหญ่หัวจรวดต้องใช้เวลา 2 ถึง 3 วินาทีจึงจะบินไปถึง ความเร็วของมันก็เร็วกว่าบั้งไฟไม่เท่าไหร่ แต่เมื่อเทียบกับบั้งไฟ ความน่ากลัวของจรวดพวกนี้จะเยอะกว่ามาก โจรขโมยปลาที่อยู่บนเรือมองปืนใหญ่หัวจรวด 2 ลูกบินมาทางตัวเองอย่างเชื่องช้าแล้วกลัวจนขวัญหนีดีฝ่อ จนอึกับฉี่จะราด!

“ช่วยด้วย!” “พระเจ้า!” “โอ้พระเจ้า!”

ปืนใหญ่หัวจรวดพุ่งชนเรือประมง ปกติมันจะไม่ระเบิด แต่ผงแห้งจำนวนมากจะพ่นออกมา เดิมทีหลังจากผงแห้งพวกนี้ระเบิดต้องใช้เวลามันถึงจะกระจาย แต่ตอนนี้ลมทะเลพัดแรง เมื่อถูกลมพัด ผงแห้งก็กระจายไปอย่างรวดเร็ว เรือครึ่งลำถูกห่อหุ้มไปด้วยผงแห้ง

คนที่อยู่บนเรือสปีดโบ๊ทตกตะลึง ฮาร์ปตันช็อก “ชิท นี่ไม่ใช่ปืนใหญ่หัวจรวดเหรอ? นี่คืออะไร?”

ฉินสือโอวโบกมือ “หันหัวเรือ ไปอีกด้าน พวกเราจะโจมตีต่อ!”

เรือสปีดโบ๊ทเปลี่ยนทิศทางและเร่งความเร็ว สร้างกำแพงน้ำขึ้นมา ซึ่งเต็มไปด้วยโมเมนตัม

หลังจากวนไปอีกด้านของเรือขโมยปลา เบิร์ดกับนีลเซ็นก็ยิงต่อ ปืนใหญ่หัวจรวด 2 ลูกพุ่งชนเรือประมงอีกครั้ง ผงแห้งที่เยอะกว่าเดิมกระจายไปทั่วทุกทิศทาง ดังนั้นเรือประมงทั้งลำจึงถูกห่อหุ้มไปด้วยผงแห้ง

จากนั้นฉินสือโอวก็สั่งการอีกครั้ง เรือสปีดโบ๊ทวนไปเรื่อยๆ และก็มีปืนใหญ่หัวจรวดยิงออกไปอย่างต่อเนื่อง กล่องหนึ่งมีปืนใหญ่หัวจรวด 16 ลูก และทั้งหมดกำลังพุ่งไปที่เรือขโมยปลาลำนี้!

ถึงแม้ว่าปืนใหญ่หัวจรวดดับเพลิงจะไม่มีพลังทำลายล้าง แต่ผงแห้งเยอะขนาดนี้ห่อหุ้มเรือประมง คนที่อยู่บนเรือก็คงทนไม่ไหวแน่นอน ภายใต้สถานการณ์แบบนี้คิดจะหายใจก็ยังยาก ถ้าโชคไม่ดี พวกเขาก็อาจจะสำลักจนช็อกได้

ฉินสือโอวไม่กลัวว่าโจรขโมยปลาจะช็อก คนพวกนี้เป็นเพียงพวกเดนตาย ตอนที่เรือสปีดโบ๊ทของพวกเขาชนแอนดรูว์กับโดนัลด์ ท่าทางที่แสดงออกมาก็คือต้องการชีวิตเล็กๆ ของชาวประมงพวกนี้เท่านั้น

ดังนั้น ถึงแม้ว่าโจรขโมยปลาจะช็อกตายแล้วจะอย่างไร? สิ่งที่เขามีก็คือเงิน คิดว่าเขาจะกลัวโจรพวกนี้ในการฟ้องร้องคดีเหรอ?

โจรสามารถกินเนื้อได้ และก็สามารถทุบตีได้เหมือนกัน

แต่พวกโจรขโมยปลายังถือว่าฉลาด พวกเขาวิ่งหนีโซซัดโซเซออกมาจากในตัวเรือ พวกเขากรีดร้องและกระโดดลงไปในน้ำ สำหรับสถานการณ์ในตอนนี้ การตกลงไปในทะเลก็ยังดีกว่าอยู่บนเรือประมงที่มีควันฟุ้งกระจาย

ฮาร์ปตันต้องการสั่งให้ลูกน้องของเขาไปช่วยคนพวกนั้น ฉินสือโอวยิ้มและหยุดเอาไว้ “ไม่ต้องกังวลไป รอเดี๋ยวก่อน ให้พวกเขาอาบน้ำในทะเลให้เรียบร้อยก่อน”

………………………