ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1838 ประตูปิดไม่ได้แล้ว

การจะเก็บเกี่ยวฝูงปลานี้ ฉินสือโอวเลือกใช้วิธีให้เรือสองลำลากอวนล้อมจับแบบไม่มีถุง จากนั้นก็ใช้เบ็ดราวห้อยไว้ด้านหลังเสริมไว้อีกที พวกชาร์คกับซีมอนสเตอร์ฟังคำสั่งเขาแล้วก็พยักหน้า บอกว่าทำแบบนี้เหมาะสมมาก

ชื่อภาษาอังกฤษของการจับปลาแบบใช้เรือคู่ลากอวบล้อมจับนั้นเรียกว่า two-boat-purse-seine-fishing เรียกย่อๆ ว่าอวนลากคู่ เป็นวิธีที่เคยจารึกไว้ในหน้าประวัติศาสตร์ของการจับปลานอกชายฝั่งทะเลของโลกไว้อย่างสวยงาม

ไม่กี่ปีมานี้เทคนิคนี้ได้ถูกพัฒนาโดยประเทศญี่ปุ่น ยุโรป และอเมริกา แต่ความจริงนี่เป็นวิธีที่ชาวประมงชาวจีนคิดค้นขึ้นตั้งแต่ช่วงกลางศตวรรษที่ 17 แล้ว ในตอนนั้นเรือหาปลามากมายในมณฑลกวางตุ้งประเทศจีนก็ได้ใช้วิธีการจับปลาวิธีนี้ แต่ว่าเนื่องจากในตอนนั้นเครื่องจักรบนเรือมีไม่พอ บวกกับไม่ปลอดภัยและสะดวกเท่ากับการใช้เรือลำเดียวในการลากอวนล้อม ทำให้ถูกเลิกใช้ไป

ต่อมาในปี 1837 ในชายฝั่งรัฐเมนอเมริกาหลังจากที่ได้มีการทดลองใช้วิธีอวนลากคู่จับปลาบังเกอร์ได้สำเร็จแล้ว ทางชายฝั่งทะเลตะวันออกก็ได้พัฒนาอุตสาหกรรมการใช้อวนลากคู่ในการจับปลาบังเกอร์โดยการใช้เรือหาปลาพลังไอน้ำเป็นเรือแม่ ซึ่งก็คือให้เรือแม่ลำหนึ่งนำเรืออีกสองลำในการลากแห มาถึงปี 1900 เทคนิคอวนลากคู่นี้ได้แพร่กระจายไปยังชายฝั่งทะเลยุโรป แล้วก็ญี่ปุ่น จากนั้นก็กลายเป็นที่นิยมไปทั่วโลกในที่สุด

เมื่อเทียบกับการใช้เรือเดี่ยวในการลากอวนล้อมแล้ว วิธีนี้มีประสิทธิภาพที่สูงกว่ามาก แต่การใช้งานค่อนข้างลำบาก อย่างน้อยๆ ก็จำต้องใช้เรือหาปลาสองลำที่มีประสิทธิภาพเท่ากันในการลากอวนล้อมขนาดยาวเพื่อจับปลา แถมถ้าจะให้ดีที่สุดก็ยังต้องมีเรือแม่อีกลำอยู่ตรงกลางเพื่อสั่งการอีกด้วย หรือก็คือจำต้องใช้เรือสามลำ เรือสองลำในนั้นเป็นเรือเดินงาน อีกลำเป็นเรือแม่

ฉินสือโอวทำการเตรียมการไว้ล่วงหน้า เขาให้เรือปริ๊นเซสเป็นเรือหลัก เรืออีกสองลำขนาดเท่ากันที่ขับมาจากตัวเมืองเป็นเรือเดินงาน เรือสามลำล่องประจำตำแหน่งอยู่บนทะเล เหมือนเรือบรรทุกอากาศยานแม่ที่พาเรือพิฆาตออกรบอย่างไรอย่างนั้น มองดูแล้วทำให้คนรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาเลย

จงต้าจวิ้นกับเหมาเหว่ยหลงเพิ่งเคยเจอกับสถานการณ์อย่างนี้เป็นครั้งแรก พวกเขาเดินสำรวจท้ายเรือพร้อมกับฉินสือโอวรอบหนึ่ง เสร็จแล้วฉินสือโอวก็เดินเข้าไปในห้องบังคับการเรือหยิบกล้องส่องทางไกลแล้วใช้โทรศัพท์ไร้สายเพื่อสั่งการการหว่านแห ทั้งสองคนก็ตามเข้าไปในห้องบังคับการเพื่อดูฉากนี้ด้วย

ชาร์คพาพวกบูลและชาวประมงที่ร่างกายกำยำหลายคนนั่งเรือเล็กลงน้ำไปก่อน ทำการจัดวางเครื่องมือที่ให้แสงสว่างทั้งหลายบนผิวน้ำทะเล ปลาทะเลน้ำลึกล้วนเป็นพวกเข้าหาแสงทั้งนั้น ถ้าอยากจะให้พวกมันรวมกลุ่มกัน ไม่เพียงแต่ต้องให้วาฬหัวทุยไล่ต้อนพวกมันเท่านั้น ยังต้องใช้แสงไฟสว่างจ้าในการล่อพวกมันขึ้นมายังน่านน้ำชั้นบนอีกด้วย

ก่อนหน้าที่ประเทศในยุโรปและอเมริกายังไม่ได้ออกนโยบายข้อห้ามในการตกปลานั้น วิธีการตกปลาแบบอวนลากคู่เคยยึดครองอุตสาหกรรมการเก็บเกี่ยวปลาในมหาสมุทรแอตแลนติกมาแล้ว อย่างเช่นปลาแม็คเคอเร็ล ปลามง ปลาแฮร์ริ่ง ปลาซาร์ดีนและปลาทูน่า ล้วนเก็บเกี่ยวโดยใช้วิธีนี้กันทั้งนั้น

และที่ปลาทูน่าถูกจับกันจนแทบจะสูญพันธุ์ ก็เป็นเพราะเทคนิกการตกปลาชนิดนี้ด้วย

ฉินสือโอวใช้จิตสำนึกแห่งโพไซดอนในการระบุตำแหน่งของฝูงปลาพวกนี้อย่างแม่นยำ จากนั้นก็สั่งการให้เรือเดินงานทั้งสองลำออกตัวอย่างช้าๆ เพื่อนำอวนล้อมหว่านลงไปในน้ำ

เรือเดินงานสองลำนี้เป็นเรือหาปลาขนาดเล็กธรรมดาทั่วไป มีความยาวประมาณ 14 เมตร กว้าง 3. 5 เมตร เครื่องยนต์หลักเป็นเครื่องยนต์ใช้น้ำมันขนาด 80 กิโลวัตต์ เป็นเครื่องระบบอัตโนมัติที่ดีมาก บนเรือได้ติดตั้งกว้านและสายพานเหล็กไว้ นี่เป็นของที่นำมาหว่านแหโดยเฉพาะ ความจริงแล้วบนเรือยังมีเครื่องโซนาตรวจจับปลาแบบตั้งฉากกับเครื่องระบุพิกัดอีกด้วย แต่เมื่อมีฉินสือโอวสั่งการอยู่แล้วจึงไม่ต้องใช้เครื่องจักรพวกนี้

ภายใต้การพัฒนาของเทคโนโลยีในปัจจุบัน กัปตันของเรือหาปลาขนาดใหญ่ก็ยังคงได้รับเงินเดือนที่สูงอยู่ดี เพราะอะไรล่ะ? เหตุผลก็เพราะกัปตันเหล่านี้มีความสามารถในการระบุตำแหน่งปลาที่จะเก็บเกี่ยวและการหว่านแหได้ สายตาและประสบการณ์ของพวกเขานั้นมีประโยชน์กว่าเครื่องโซนาตรวจหาปลามาก สามารถช่วยเหลือเรือหาปลาขนาดใหญ่ได้มากโข

ภายใต้การสั่งการของฉินสือโอว หัวใจหลักในการจับปลาครั้งนี้ได้เริ่มขึ้นแล้ว นั่นก็คือหว่านแห

เรือเดินงานสองลำทำการล่องอยู่บนทะเลอย่างเชื่องช้าแต่มีประสิทธิภาพ อวนล้อมขนาดยาวพิเศษได้ถูกดึงออกแล้ว อวนล้อมผืนนี้มีความยาวรวมทั้งหมดที่สองพันห้าร้อยฟุต หรือก็คือ 760 กว่าเมตร เป็นอวนล้อมแบบที่ใหญ่ที่สุด เพื่อนำมาจับปลาทูน่าโดยเฉพาะ

ซีมอนสเตอร์ในห้องบังคับการมองดูอวนล้อมขนาดยาวพิเศษที่ค่อยๆ กางออกแล้ว ใบหน้าเขาก็เผยสีหน้าเหมือนรำลึกความหลังอยุ่ แล้วพูดว่า “ชิท นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้เห็นตาคู่คนยักษ์แบบนี้? โอ้ ชิท ชิท ตั้งแต่ที่อ่าวเซนต์ลอว์เรนซ์ห้ามจับปลาทูน่าเลย ผมนึกว่าผมจะไม่ได้เห็นตาคู่คนยักษ์แบบนี้อีกแล้วนะเนี่ย นึกไม่ถึงว่าวันนี้จะโชคดียังสามารถเห็นเจ้าเพื่อนยากนี้ได้ โชคดีจริงๆ!”

ตาคู่คนยักษ์เป็นฉายาเรียกอวนล้อมที่ใหญ่พิเศษ เหล่าชาวประมงอยากจะเรียกมันแบบนี้ เพราะว่าปีกทั้งสองของอุปกรณ์ชนิดนี้ยาวมากแล้วก็มีความยาวเท่ากันทั้งสองฝั่ง สามารถเปรียบได้กับดวงตาบนหน้าของคนได้

ในทางกลับกันเครื่องมือที่เรียกว่าคนยักษ์ตาเดียว ก็คืออวนลากเดี่ยวนั่นเอง เหล่าชาวประมงทำการตั้งฉายาต่างๆ นานาให้กับเครื่องมือของพวกเขา เหมือนกับในวงการมาเฟียนั่นแหละ ที่มีพวกคำย่อ โค้ดลับ กับภาษาเฉพาะในกลุ่มนั่นเอง

ทำการเก็บแหจากตรงกลางของปีกทั้งสอง ซึ่งก็คือจุดที่เป็นถุงอวน ความกว้างของถุงอวนของอวนลากคู่นั้นค่อนข้างสั้น ขนาดของถุงอวนเมื่อดึงออกแล้วก็มีความยาวแค่ประมาณหนึ่งร้อยยี่สิบเมตรเท่านั้น ส่วนปลายบนและล่างของมันได้มีปลายตาข่ายกับห่วงเหล็กบนและล่างอยู่ ปลายส่วนบนกับห่วงส่วนล่างจะมีบอลหนังลูกเล็กติดอยู่ ส่วนปลายด้านล่างและห่วงด้านล่างจะมัดลูกดิ่งไว้

แบบนี้พอปีกทั้งสองของอวนล้อมถูกดึงออก เมื่อผ่านการยึดกันของเชือกมานและอวนวาร์ปแล้ว ส่วนกลางของปากอวนบนล่างจะมีตาข่ายอวนสามเหลี่ยมอยู่ ลูกบอลลอยขึ้น ลูกดิ่งจมลง กับดักอันแยบยลก็ได้เปิดออกแล้ว

ภายใต้การไล่ต้อนของวาฬหัวทุยฝูงปลาทูน่าครีบน้ำเงินได้ว่ายขึ้นมาบนผิวน้ำอย่างตื่นกลัว บนผิวน้ำมีแสงไฟจ้าส่องประกายอยุ่ ความจริงแสงไฟนี้ไม่ได้ดึงดูดปลาทูน่าทั้งหมด แต่แค่ดึงดูดปลาจำนวนหนึ่งได้ก็พอแล้ว ปลาทูน่ามีความเกาะกลุ่มกันมาก ปลาที่ถูกแสงจ้าดึงดูดแล้วว่ายขึ้นมาบนผิวน้ำ จะทำให้ปลาตัวอื่นๆ ว่ายตามมาด้วย

กางอวนล้อมออก ฉินสือโอวใช้จิตสำนึกแห่งโพไซดอนสังเกตทิศทางการว่ายของฝูงปลาทูน่าเหล่านี้ พวกมันว่ายจากทะเลน้ำลึกมายังผิวน้ำทะเล ดังนั้นรูปแบบการว่ายของพวกมันจึงเป็นแบบพุ่งขึ้นมาข้างบนเป็นเส้นเดียว ไม่ได้เหมือนกับการว่ายแบบเรียงตัวแนวนอนเหมือนฝูงปลาทั่วไปที่ทำให้กลุ่มปลายาวออกไปข้างๆ

จิตสำนึกแห่งโพไซดอนมองลงไปจากด้านบน มีความรู้สึกว่าฝูงปลาในตอนนี้มีรูปแบบการว่ายคล้ายรูปทรงกระบอก แน่นอนว่าไม่ได้เป็นทรงที่ดูเป็นระเบียบนัก เพราะก็มีปลาบางตัวที่ตื่นกลัวมากเกินไป จนทำให้หนีออกไปทางอื่นด้วย

ปลาพวกนี้จะกลายเป็นปลาที่เล็ดลอดออกไป ฉินสือโอวยังจะยังไม่สนใจพวกมัน เพราะเบ็ดราวที่วางไว้ด้านหลังก็ทำไว้เพื่อปลาที่เล็ดลอดออกไปได้โดยเฉพาะอยู่แล้ว สิ่งที่ต้องทำในตอนนี้ก็คือล้อมอวน ต้องเก็บเกี่ยวฝูงปลาใหญ่ขึ้นมา!

พอฝูงปลาได้เข้ามาในน่านน้ำที่วางอวนล้อมไว้แล้ว ฉินสือโอวก็ดีดนิ้วแล้วพูดในโทรศัพท์ไร้สายว่า “เสร็จแล้วเพื่อนฝูงทั้งหลาย เตรียมปิดประตู ต้อนรับการเก็บเกี่ยวที่สวยงามได้เลย!”

ห่วงล่างของอวนนั้นนอกจากลูกดิ่งแล้วยังมีห่วงมานอยู่ด้วย ถ้าจะทำการปิดอวนแล้ว แค่บังคับมันไว้ก็จะทำให้อวนดิ่งลงไปแล้วก็ทำการปิดก้นอวนได้อย่างรวดเร็ว

ขั้นตอนการปิดห่วงมานดำเนินการได้เป็นปกติ แต่ว่าตอนที่จะทำการปิดอวนจากด้านบนลงด้านล่างนั้นกลับค่อนข้างลำบาก คนบังคับเรือของเรือลำหนึ่งได้ตะโกนออกมาว่า “บอส ไม่ได้ครับ กระแสน้ำขึ้นน้ำลงแรงเกินไป อวนส่ายได้รุนแรงมากครับ!”

วิธีการจับปลาแบบอวนลากคู่นั้นสามารถถูกกระแสน้ำลึก กระแสลม และกระแสน้ำขึ้นน้ำลงของฟาร์มปลาจำกัดไว้ได้ หนึ่งก็คือเรือหาปลาที่เป็นตัวเดินงานจะค่อนข้างลำเล็ก ความเร็วจะค่อนข้างช้า สองคืออวนล้อมใหญ่เกินไป แม้ว่าจะเป็นแบบตาใหญ่พิเศษ แต่ว่าเส้นตาข่ายก็ใหญ่ตามด้วย ทำให้แรงกระแทกที่ได้รับจากกระแสน้ำทะเลค่อนข้างมาก บวกกับในนั้นยังเก็บเกี่ยวปลาทูน่าที่มีร่างกายที่แข็งแรงและดุดันไว้อีก ไม่ระวังนิดเดียวจะทำให้อวนขาดได้ง่าย!

………………………