ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 1864 ที่แท้ก็แบบนี้

เรื่องที่ชาลส์กำลังพูดก็เป็นเรื่องจริง การลงทุนในฟาร์มปลาของพวกเขาไม่ได้รับการควบคุมดูแลที่ดี จึงมีทรัพยากรที่เป็นผลผลิตจำนวนหนึ่งมาที่ฟาร์มปลาแห่งที่สามเช่นกัน

โอเค ความจริงแล้วมีทรัพยากรที่เก็บเกี่ยวได้จำนวนไม่น้อยเลยที่มาฟาร์มปลาแห่งที่สาม ฉินสือโอวก็ลงทุนซื้อสาหร่ายทะเลและพืชน้ำจำนวนมากมาไว้ที่ฟาร์มปลาแห่งนี้ อีกทั้งในบางครั้งก็ป้อนพลังโพไซดอนเข้าไปปรับปรุงอีก ดังนั้นฟาร์มปลาแห่งที่สามจึงมีแรงดึงดูดพวกปลามาก และนี่ก็เป็นสาเหตุที่เรือของพวกเขามาจับปลาในฟาร์มปลาแห่งนี้

แต่นี่จะมาโทษเขาได้เหรอ? ฉินสือโอวนายใหญ่รู้สึกเหมือนโดนกลั่นแกล้ง ทรัพยากรของฟาร์มปลานายเองกลับไม่ดูแลให้ดี พวกมันวิ่งมาหาฉันเอง เขาก็ไม่ได้ไม่ยั่วให้พวกมันมาสักหน่อย ถ้าเป็นแบบนี้เขาก็ไม่น่าต้องรับผิดชอบนะ?

ไม่มีทางที่เขาจะขายฟาร์มปลาแห่งที่สามให้ชาลส์ บางทีทรัพยากรที่จะเก็บเกี่ยวได้ที่นี่ยังไม่เยอะ แต่สาหร่ายทะเลและพืชน้ำได้กลายเป็นอาณาเขตไปแล้วโดยปรากฏในรูปแบบทุ่งหญ้าใต้น้ำแบบเดียวกับฟาร์มปลาอีกสองแห่ง นี่คือการเก็บเกี่ยวที่เขาใช้เวลานานกว่าหนึ่งปีและพลังโพไซดอนที่เขาใช้ไปในปีนี้ก็คุ้มค่าแล้ว!

ฉินสือโอวปฏิเสธเขา บอกว่า “คุณอาจจะไม่เข้าใจนะเพื่อน ผมชอบฟาร์มปลาแห่งนี้จริงๆ ไม่เพียงแค่ทรัพยากรที่เก็บเกี่ยวได้ แต่ยังเป็นเพราะตำแหน่ง ด้านข้างนี้ก็เป็นเคจิมกูจิก เป็นหนึ่งในสถานที่ที่สิ่งแวดล้อมดีมากในแคนาดา เป็นอะไรที่เกาะแฟร์เวลเทียบไม่ได้เลยสักนิด”

เขาหยุดสักพัก แล้วก็พูดต่อ “คุณรู้ไหมว่าหน้าร้อนสามารถมองเห็นทางช้างเผือกได้ที่นี่ หน้าหนาวสามารถมองเห็นแสงออโรร่า ในฤดูใบไม้ผลิและใบไม้ร่วงก็มีอุณหภูมิและความชื้นที่พอเหมาะ เหมาะกับการอยู่อาศัยมาก แม้กระทั่งในอนาคตในช่วงเวลาหนึ่ง ผมก็จะย้ายบ้านมาอยู่ที่นี่ เข้าใจไหมครับ? ที่นี่เป็นบริเวณบ้านใหม่ที่ผมเลือกไว้แล้ว ผมจะขายมันทิ้งได้อย่างไรกันล่ะครับ?”

ชาลส์ยังพยายามอย่างหนัก “ฉิน ผมเข้าใจความหมายคุณดี แต่ว่าสำหรับคุณแล้ว เกาะแฟร์เวลถึงจะถือว่าเป็นถิ่นที่ตั้งรกรากไม่ใช่เหรอ? ถ้าหากคุณแค่ชอบที่นี่ นั่นก็ไม่ใช่ปัญหา ตระกูลของผมสามารถซื้อวิลล่าที่อยู่รอบๆ อุทยานแห่งชาติให้คุณได้ คุณแค่ปล่อยฟาร์มปลานี้ให้พวกเราจะได้ไหม?”

ฉินสือโอวทราบดีว่า ตระกูลมอร์รี่หลงใหลในทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์ที่นี่แล้ว ตราบใดที่ชาวประมงของพวกเขาขยันและอดทน หากใช้เครื่องหาปลาเพื่อนับทรัพยากรที่จับได้จะพบความแตกต่างได้ง่ายระหว่างทรัพยากรที่จับได้ในฟาร์มปลาแห่งที่สามกับบริเวณน่านน้ำโดยรอบ

หรือเป็นได้แม้กระทั่งว่า พวกเขาอาจจะค้นพบว่า คุณภาพของผลผลิตที่ได้จากฟาร์มปลาแห่งที่สามดีกว่าฟาร์มปลาคาร์เตอร์ที่อยู่ข้างเคียงมาก ดังนั้น เหตุผลที่ชาลส์มามอบของขวัญให้เขาถึงที่ ค่อยๆ คุยกับเขาอย่างอดทนก็เป็นเหตุผลง่ายๆ

พวกเขาอยากซื้อฟาร์มปลาแห่งนี้ หลังจากนั้นใช้ผลผลิตที่ได้จากฟาร์มปลาแห่งนี้มาสู้กับอาหารทะเลแบรนด์ต้าฉิน

ซึ่งถ้ามองในมุมนี้ ฉินสือโอวยิ่งไม่มีเหตุผลที่จะขายฟาร์มปลาให้ตระกูลมอร์รี่ เพราะนี่ไม่ใช่สิ่งที่ชาลส์มาพูดดีกับเขาหรือว่ามอบของขวัญให้เขาถึงที่แล้วจะแก้ปัญหาได้ อย่าว่าแต่ให้แค่รูปปั้นทองแดงหนึ่งชิ้น กับรูปปั้นหินอ่อนหนึ่งชิ้นแค่นั้น ต่อให้ให้รูปปั้นทองกับเขา เขาก็จะไม่เปลี่ยนความคิดเด็ดขาด

ชาลส์เสนอเงื่อนไขพิเศษมากมาย สุดท้ายพูดแม้กระทั่งว่า “ตระกูลของพวกเรายินดีที่จะซื้อฟาร์มปลาแห่งนี้ในราคาสองเท่า ตอนนั้นคุณซื้อมาราคาเท่าไร พวกเราจะซื้อในราคาสองเท่า!”

เมื่อพูดถึงเงิน ก็ยิ่งไม่มีความจำเป็นต้องเกรงใจแล้ว ฉินสือโอวพูดอย่างนิ่งๆ ว่า “ชาลส์ เพื่อน คุณเป็นคนเข้าใจอะไรง่าย คุณต้องรู้ว่าแบรนด์อาหารทะเลต้าฉินของผมทำกำไรได้เท่าไหร่ต่อปี ในความเป็นจริงแบรนด์อาหารทะเลต้าฉินไม่ใช่อุตสาหกรรมที่ทำกำไรได้มากที่สุดของผม คุณเข้าใจไหม? ตอนนี้มีเงินอยู่ในบัตรธนาคารเท่าไหร่ ผมก็ไม่แน่ใจ แต่ผมคิดว่ามันมากกว่า 5 พันล้านแล้ว ในกรณีนี้คุณยังคิดว่าผมจะยังคงสนใจเรื่องราคาของฟาร์มปลาสองเท่าอยู่อีกเหรอ?”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าของชาลส์ก็แปรเปลี่ยนเป็นไม่น่าดู เขาคิดสักพักแล้วจึงพูดอย่างช้าๆ ว่า “ฉิน ผมอยากจะพูดอีกสักครั้ง ตอนที่พวกเราซื้อฟาร์มปลาคาร์เตอร์ นึกว่าน่านน้ำบนิเวณนี้ก็เป็นของฟาร์มปลาคาร์เตอร์เช่นกัน แล้วที่ผ่านมาสิบกว่าปีก่อน ก็เป็นแบบนี้มาตลอด ดังนั้น ผมจึงคิดว่ากรรมสิทธิ์ของฟาร์มปลาแห่งนี้ยังโต้แย้งกันได้”

สีหน้าของฉินสือโอวก็ไม่น่ามองแล้วเช่นกัน เขาหรี่ตาแล้วถามขึ้นว่า “คุณหมายความอย่างไร? ขู่ผม? ผมมีใบรับรองทรัพย์สินทางทะเลซึ่งได้รับการคุ้มครองตามกฎหมาย!”

ชาร์ลส์ดูหงุดหงิดมาก เขาส่ายศีรษะและพึมพำสองครั้ง จากนั้นก็จากไป

ฉินสือโอวนั่งอยู่สักพัก หลังจากนั้นก็โทรหาจับบาร์ที่ขายฟาร์มปลาให้เขาตอนนั้น ซึ่งก็คือเจ้าของคนก่อนของฟาร์มปลาแห่งที่สามและเจ้าของฟาร์มปลาดารา

โทรศัพท์ถึงสองครั้งถึงจะติด ทันทีที่รับสายก็มีเสียงกลองและฆ้องเสียดแทงหูดังขึ้นมา ฉินสือโอวรีบดึงออกห่าง ไม่เช่นนั้นเขารู้สึกว่าหูของเขาจะเสียหายได้

“ฮัลโหล ใครครับ?” เสียงคำรามต่ำของจับบาร์ดังขึ้นมา

ฉินสือโอวพูดไปสองสามคำ เสียงหนวกหูทางฝั่งจับบาร์ดังมากจนได้ยินไม่ชัด ภายหลังเขาจึงเปลี่ยนสถานที่ เสียงหนวกหูถึงค่อยเบาลงมา ทั้งสองฝ่ายจึงสามารถสื่อสารกันได้

จับบาร์อธิบายก่อนว่า “ขอโทษด้วยเพื่อน เมื่อกี้ผมกับเพื่อนในวงดนตรีกำลังเฮ้ๆๆ กันอยู่ ดังนั้นคุณก็น่าจะรู้ คุณก็เข้าใจพวกเราศิลปินอยู่แล้ว ใช่ไหม?”

ฉินสือโอวทำได้เพียงเข้าใจ เขาหาจับบาร์ไม่ได้มีเรื่องอื่นอะไร แค่อยากถามเกี่ยวกับฟาร์มปลาว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมชาลส์ถึงบอกว่าสิบปีก่อนฟาร์มปลาแห่งนี้เป็นของฟาร์มปลาคาร์เตอร์?

เมื่อได้ยินข้อสงสัยของเขา จับบาร์ที่อยู่ทางนั้นก็โมโหขึ้นมา เขาตะคอกใส่ว่า “คาร์เตอร์มันเป็นโจร ไอ้หมาเวรนี่เป็นโจรที่สมควรตาย! ตั้งแต่พ่อผมป่วย เขายึดฟาร์มปลาของผมโดยใช้กลอุบาย! แต่นั่นมันไม่ถูกกฎหมาย สิทธิในการครอบครองฟาร์มปลามันเป็นของผม นี่เป็นฟาร์มปลาของบ้านพวกเรา…”

ฉินสือโอวพอจะเข้าใจแล้ว เขาขัดจับบาร์ที่กำลังโมโห ไม่สามารถปล่อยให้ผู้ชายคนนี้พล่ามต่อไปได้ ฉินสือโอวรู้ถึงความร้ายกาจของการพล่ามของเขาไม่หยุดหย่อนตั้งแต่ตอนนั้นที่ซื้อฟาร์มปลา เช่นเดียวกับการเคลื่อนไหวต้องห้ามของอิโอริ ยางามิใน KOF เมื่อเคลื่อนไหวแล้วมันจะทำลายโลก! ดังนั้นถ้าจะจัดการการเคลื่อนไหวต้องห้ามนี้ เขาต้องสกัดก่อนที่มันจะเริ่ม

เขาเล่าการคาดเดาและสันนิษฐานของเขา น่าจะเป็นเพราะพ่อของจับบาร์ที่ยังมีปณิธานในการทำฟาร์มปลา ช่วงนั้นคาร์เตอร์ถึงยังไม่กล้าทำอะไร ต่อมาเมื่อพ่อเขาป่วย จับบาร์ก็ไม่มีอารมณ์ที่จะเลี้ยงปลา เวลาผ่านไปนาน ฟาร์มปลาก็ถูกทิ้งร้างและคาร์เตอร์ถือโอกาสครอบครองฟาร์มปลาแห่งนี้

คาดว่าจับบาร์น่าจะเคยต่อต้าน น่าเสียดายที่คาร์เตอร์เป็นผู้มีอำนาจด้านประมงในท้องถิ่นนั้น ด้วยพลังของ DJ ตัวน้อยๆ ของเขาจึงไม่สามารถสู้ได้เลย ด้วยเหตุนี้แม้ว่ากรรมสิทธิ์ในฟาร์มปลาของเขาจะอยู่ในมือของเขา แต่สิทธิ์ในการใช้ฟาร์มปลาคาร์เตอร์กลับเอาไปแล้ว

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมจับบาร์จึงฟาร์มปลาของตัวเองในราคาเพียงหนึ่งในสิบของราคาฟาร์มปลาคาร์เตอร์ ก็ในเมื่อสิทธิ์ในการใช้ฟาร์มปลาไม่ได้อยู่กับตัวเองแล้ว ก็ไม่สู้ขายทิ้งเอาเงินแล้วไปตามความฝันตัวเอง

ฟังการคาดเดาของฉินสือโอว จับบาร์ก็แสยะยิ้ม เขาบอกว่า “ใช่แล้ว เพื่อน เรื่องก็ประมาณแบบนี้แหละ แต่ผมไม่ได้โกหกคุณ กรรมสิทธิ์ของฟาร์มปลาแห่งนี้ไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน อีกอย่างไอ้เลวคาร์เตอร์นั่นก็เข้าคุกไปแล้วไม่ใช่เหรอ? คนที่มารับช่วงฟาร์มปลาคาร์เตอร์ต่อ คงไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นมั้ง?”

เรื่องที่เหลือก็ไม่เกี่ยวกับจับบาร์แล้ว ฉินสือโอวรู้เรื่องราวความเป็นมาสาเหตุและผลลัพธ์แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว นับว่าจับบาร์ยังโชคดี ขายฟาร์มปลาในราคาต่ำให้กับตัวเองได้ทันเวลา ไม่เช่นนั้นถ้าให้เขาไปเป็นเพื่อนบ้านกับตระกูลมอร์รี่ ตอนนั้นแม้แต่กระดูกก็คงไม่มีเหลือให้!

……………………………………..