ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 450 เล่นงานพวกแกสักที

“กัปตัน ทำไงดี?” บูลถามอย่างหัวเสีย “ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ผมจะกระทืบไอ้พวกตามติดก้นพวกนั้นให้แบน!”

ตัดทางทำมาหากินคนก็เหมือนฆ่าพ่อแม่ เหล่าชาวประมงได้โอกาสหาเงินมาไม่ง่าย ปรากฏว่าโดนเรือประมงพวกนี้ทำวุ่นจนเสียหมด จะไม่โกรธได้อย่างไร?

พอเรือประมงตามมาทัน อยากจะจับอะไรได้ก็ยากแล้ว

ฉินสือโอวไม่ใช่คนขี้เหนียวที่ตัวเองกินเนื้อแล้วไม่เหลือซุปไว้ให้คนอื่น ประเด็นคือพวกชาวประมงตอนนี้ออกจะบ้าบอไปหน่อย เขากล้าพนันเลยว่าขอแค่เขาเอาที่ดักกุ้งโยนลงทะเลไป รอบๆ นั้นจะต้องวางที่ดักกุ้งกันเพียบในทันทีแน่ๆ

แบบนั้นพอเชือกที่มัดที่ดักกุ้งพันกัน อย่าพูดเรือฮาวิซทจับกุ้งได้เลย แค่เก็บที่ดักกุ้งกลับมาได้ครบก็ถือว่าพระเจ้าคุ้มครองแล้ว

อวนจับปลาก็เหมือนกัน ฝูงปลารวมตัวกันหาอาหารในบริเวณเล็กๆ แต่ก็กระจายกันไปในเขตทะเลหลายตารางกิโลเมตร

พอเรือฮาวิซทปล่อยอวน เรือหาปลาลำอื่นก็จะปล่อยตาม แบบนี้ก็จะรบกวนความสงบใต้น้ำ จะเป็นการทำให้ปลาตกใจหนีไป ใครก็อย่าหวังจะจับปลาได้

ฉินสือโอวให้สัญญาณให้บูลควบคุมอารมณ์ไว้ เขาเองก็รำคาญมากๆ จะให้ตีกับชาวประมงข้างหลังก็ไม่ได้จริงไหม? แต่เขาก็ไม่มีวิธีไล่พวกเขาให้ไปไกลๆ จริงๆ

ในใจกรุ่นโกรธ ฉินสือโอวเลยไม่ปล่อยอวนเสียเลย แค่แล่นเรือฮาวิซทล่องในอ่าวไปทั่ว มีปล่อยอวนจับอะไรนิดๆ หน่อยๆ เป็นพักๆ แต่ขอแค่เรือฮาวิซทปล่อยอวน เรือประมงลำอื่นก็ปล่อยอวนทันทีเช่นกัน

ตอนกลางวัน บอลหิมะเจอฝูงปลาแซลมอนชัมฝูงหนึ่ง ในนั้นมีแต่ปลาแซลมอนโคโฮอ้วนๆ ทั้งนั้น ทำเอาฉินสือโอวตาเป็นประกาย

ปลาแซลมอนโคโฮเป็นหนึ่งในปลาที่มีค่าที่สุดในอ่าวเซนต์ลอว์เรนซ์ มีข้างท้องสีเงินประกาย พวกมันปรากฏตัวบนผิวน้ำตามด้านบนตามช่วงน้ำขึ้น แสงแดดส่องผ่านผิวน้ำกระทบลงบนตัวพวกมันจนเป็นแสงสีม่วงอ่อน ทั้งสวยและดูสูงค่า

ใครๆ ก็รู้ว่าปลาแซลมอนชัมวางไข่ตามกระแสน้ำในแม่น้ำ แซลมอนโคโฮก็เหมือนกัน เพียงแต่เทียบกับพวกตระกูลใกล้เคียงและพวกห่างๆ แล้ว ปลาชนิดนี้อยู่ในทะเลนานกว่า ปกตินอกจากขยายพันธุ์แล้วนอกนั้นก็อยู่แต่ในทะเล

ในฟาร์มของฉินสือโอวก็เพาะเลี้ยงปลาแซลมอนโคโฮกับปลาแซลมอนชินูก เขาเสียดายที่จะจับมาตลอด ปลาทั้งสองชนิดนี้ล้วนแล้วแต่มีราคามาก

เสียดายที่จะจับในฟาร์มปลาของตัวเอง แต่ของสาธารณะแน่นอนว่าไม่ เห็นปลาแซลมอนโคโฮพวกนั้น ฉินสือโอวก็สั่งให้เรือฮาวิซทปล่อยอวนจับปลา

ปรากฏว่าเรือประมงด้านหลังเห็นเรือฮาวิซทปล่อยอวน พวกเขาก็เข้ามาล้อมไว้รอบด้านทันที และพากันปล่อยอวนลงทะเลเช่นเดียวกัน ส่วนที่ว่าถ้าอวนเกิดพันกันขึ้นมาจะทำอย่างไร? พวกเขาไม่คิด ขอแค่มีโอกาสหาเงินได้ก็พอ!

จู่ๆ อวนมากมายขนาดนี้ก็ถูกปล่อยลงในเขตทะเลแถบนี้ สภาพแวดล้อมแสนสงบใต้ท้องทะเลก็ถูกทำลายทันที เหล่าปลาแซลมอนชัมสัมผัสได้ถึงอันตรายจึงรีบแบ่งเป็นกลุ่มเล็กๆ หนีกันไปคนละทิศคนละทาง อวนส่วนมากสุดท้ายพอดึงขึ้นมาก็ไม่ได้อะไรมาก

เพราะเรือฮาวิซทปล่อยอวนก่อนเลยได้อะไรมาหน่อย อวนปล่อยเอาปลาใส่ในช่องแช่ ได้ประมาณสี่ห้าร้อยกิโลกรัม

เห็นว่าที่ร่วงลงมาจากอวนเป็นปลาแซลมอนชัม บูลก็ตื่นเต้นขึ้นมาพลางร้องตะโกน “โอ้ พระเจ้า! โอ้ พระเจ้า! ผมรักท่าน รักท่านสุดๆ ! นี่มันปลาแซลมอนโคโฮ! ราคาสูงกว่าปลาแฮดดัคมากด้วย!”

แลนซ์ก้มลงไปหยิบปลาอ้วนสองสามตัวขึ้นมาดูแล้วพูดอย่างพอใจ “ปลาดีๆ ทั้งนั้น ดูสิ ปรสิตบนตัวเยอะขนาดนี้ สองข้างของลำตัวยังมีสีเงินสว่างแสนสมบูรณ์แบบ ปากของปลาตัวผู้ก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลง ถ้าเข้าตลาดต้องได้ราคาสูงแน่!”

พูดไป เขาก็ถอนใจอย่างเสียดายขึ้นอีก “น่าเสียดายที่ครั้งนี้จับปลามาได้น้อยไป อย่างมากก็ครึ่งตัน จะขายได้เท่าไรเชียว?”

ปกติปลาแซลมอนโคโฮจะขายให้ร้านอาหารเพื่อทำพวกปลาดิบกับซาชิมิ ฉะนั้นราคาจึงแพงลิ่ว

แต่ไม่ใช่ปลาแซลมอนโคโฮทั้งหมดที่จะสามารถขายได้ราคาสูง มีแค่ปลาที่อยู่แต่ในทะเล ไม่ค่อยได้ไปวางไข่ในแม่น้ำถึงจะมีราคา

การวิเคราะห์เรื่องนี้ไม่ยากสักนิด ปลาแซลมอนโคโฮดึงดูดปรสิตมาก ปรสิตบนตัวยิ่งเยอะก็ยิ่งสด แสดงว่าเวลาที่อยู่ในทะเลก็ยิ่งนาน ถ้ามันเคยเข้าไปขยายพันธุ์ในแม่น้ำล่ะก็ ปรสิตจะไม่มีทางมีชีวิตได้ในน้ำจืด จะค่อยๆ ตายไปแล้วหลุดออกจากตัวปลา

อีกอย่าง ถ้าปลาแซลมอนโคโฮอาศัยในน้ำจืดไปช่วงหนึ่งสีเงินสว่างสมบูรณ์แบบบนลำตัวของพวกมันก็จะเริ่มเปลี่ยนไป สีจะค่อยๆ หมองลงจนสุดท้ายกลายเป็นสีน้ำตาลเทา

เรื่องนี้เกี่ยวกับปริมาณไขมันที่ปลาเเซลมอนแปซิฟิกสะสมไว้ในร่างกาย ปลาชนิดนี้หาอาหารและเติบโตในทะเล สะสมปริมาณไขมันไว้มาก ไขมันยิ่งเยอะเนื้อก็ยิ่งคุณภาพดี

แต่พอไปอยู่ในน้ำจืด พวกมันก็ไม่หาอาหารอีก อาศัยเพียงการเผาผลาญไขมันที่สะสมมาเพื่อรักษาพฤติกรรมพื้นฐานที่จำเป็นต่อการผสมพันธุ์ ยิ่งเผาผลาญไขมันมากเท่าไร สีเงินสว่างบนผิวก็ยิ่งหม่นลง คุณภาพเนื้อก็ยิ่งตก

อีกอย่าง การอาศัยอยู่ในน้ำจืดนานเกินไป ปลาแซลมอนโคโฮยังจะเสียรูปร่างทรงกระสวยสมบูรณ์แบบที่มีแต่เดิมด้วย บนผิวจะผุดลายจุดสีน้ำตาลแดง ปากก็จะกลายเป็นทรงตะขอใหญ่ด้วย

การที่สามารถจับปลาแซลมอนโคโฮที่ไม่เคยผสมพันธุ์มาก่อนได้ในฤดูแบบนี้ช่างเป็นเรื่องที่โชคดีมากๆ เพราะพวกมันชินกับการวางไข่ตามกระแสน้ำระหว่างเดือนตุลาคมกับธันวาคม ต่อให้เจอปลาแซลมอนโคโฮในเดือนมกราคมบางครั้ง แต่ก็ผ่านการวางไข่มาแล้ว

จู่ๆ ปลาแซลมอนโคโฮสิบกว่าตันก็กลายเป็นเหลือไม่ถึงครึ่งตัน ถ้าในใจฉินสือโอวไม่โกรธก็คงโกหก เขามองไปทางเรือประมงที่ตามหลังมาอย่างโกรธเคืองพลางเริ่มครุ่นคิดว่าจะเล่นงานพวกนั้นอย่างไรดี

เรือประมงพวกนี้ไม่รู้ตัวสักนิด พอพวกเขาพบว่าการปล่อยอวนครั้งนี้มีมูลค่าเยอะก็ยิ่งเชื่อว่าฉินสือโอวมีเคล็ดลับวิธีหาปลาเฉพาะตัว ต่อให้อวนนี้ได้ปลาไม่เท่าไร แต่การตัดสินใจที่พวกเขาจะตามเรือฮาวิซทก็แน่วแน่มากขึ้น

เงินดอลลาร์ที่ถึงมือบินหายไปแล้ว คนนิสัยดีอย่างชาร์คกับแลนซ์ยังโกรธ คนหลังเข้าไปในห้องคนขับหยิบวิทยุไร้สายขึ้นมาเริ่มด่า “เห็นแก่พระเจ้าเถอะไอ้พวกงั่ง ห่างๆ พวกเราไปหน่อยจะได้ไหมฮะ? ดูสันดานตัวเองหน่อยเถอะ อย่างกับฝูงหมูขาสั้นอ่อนแอ! แม่พวกแกไม่ได้สอนให้พวกแกยืนด้วยลำแข้งตัวเองหรือไง? ไอ้พวกสมควรตาย ก่อนที่เราจะโกรธ รีบไสหัวไปซะ ตอนนี้ เดี๋ยวนี้…”

แต่ความโกรธของเขาล้วนแล้วแต่เสียเปล่า เรือประมงด้านหลังก็ยังคงตามมาติดๆ แล้วยังมีคนเยาะเย้ยผ่านช่องวิทยุสาธารณะเสียงเย็นอีกด้วย “อ่าวเซนต์ลอว์เรนซ์เป็นของพวกแกหรือไง?” คนเซนต์จอห์น แน่จริงก็มาต่อยเราเลย บ่นยืดยาวเป็นผู้หญิงแบบนี้มันแน่เสียที่ไหน?”

บนผิวน้ำทะเลไม่มีทางตีกันได้จริงๆ เว้นแต่ว่าทั้งสองฝ่ายจะไม่เสียดายชีวิตแล้วใช้วิธีชนเรือประมงกัน

แน่นอนว่าฉินสือโอวไม่อนุญาตให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น เราให้สัญญาณเพื่อให้เหล่าชาวประมงสงบลง หลังจากนั้นเขาก็ควบคุมให้บอลหิมะกับเซเบอร์ออกจู่โจมรอบข้าง ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ในที่สุดก็หาเป้าหมายในอุดมคติ ปลาทูน่าขาว!

หลังจากที่เจอปลาชนิดนี้ ฉินสือโอวให้แลนซ์กับบูลล็อคอวนไว้แล้วแกล้งทำเป็นปล่อยอวนอย่างกับเจอปลาฝูงใหญ่

ทางเรือฮาวิซทปล่อยอวน เรือประมงที่ตามหลังมาก็ตื่นเต้นกันใหญ่ในทันที

ก่อนหน้านี้พวกเขาปรึกษากันในสายวิทยุที่เข้ารหัสว่าใครไปทางไหน ไปจุดไหนก็ล้วนถูกวางไว้หมด

ครู่เดียว เรือประมงทั้งหมดก็เร่งความเร็วแล้วล้อมเข้ามาจากข้างหลัง อวนแต่ละอันถูกปล่อยลงจน แทบจะครอบคลุมทั้งท้องทะเลในแถบนั้น

………………………………………………….