ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 500 บอสออกโรงเอง

และแล้ววินนี่ก็ทิ้งโอกาสที่จะลองเครื่องประดับ เพราะเธอไม่อยากยั่วยวนเหล่าคุณผู้หญิงทั้งหลายที่อยู่ที่นั่นจริงๆ

หลังจากที่ตู้กระจกถูกปิดลง ในล็อบบี้กลับมาเสียงดังอีกครั้ง ทิฟฟานี่เป็นร้านค้าหรูชั้นนำของนิวยอร์ก มักจะมีผู้หญิงมาซื้อหรือดูเครื่องประดับอยู่ตลอดเวลา เมื่อคนเหล่านี้เห็น ‘เจ้าหญิงยามราตรี’ พวกเธอแทบจะเป็นบ้าไปเลย

แม้ว่าคนเหล่านี้จะมีสถานะสูงส่งและมากประสบการณ์ แต่ก็ถูกครอบงำด้วยมนต์เสน่ห์ของ ‘เจ้าหญิงยามราตรี’ สาวเซ็กซี่อวบอ้วนคนหนึ่งมีความสามารถในการพูดคุยเป็นอย่างมาก เธอเดินมาคุยกับวินนี่ไม่กี่คำก็เริ่มสนิทกัน

ผู้หญิงคนอื่นๆ ก็มาร่วมวงด้วย วินนี่กลายเป็นตัวเด่นในวงสนทนาทันที โชคดีที่เธอเคยได้รับการฝึกในด้านมารยาทมามากมาย เธอเริ่มทำการรับมือและแสดงความใจกว้าง

จุดประสงค์ของผู้หญิงเหล่านี้เหมือนกันทุกคน นั่นก็คือถามถึงแหล่งที่มาของไข่มุกดำคุณภาพสูงจำนวนมากเหล่านี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเธอต้องการ ‘เจ้าหญิงยามราตรี’ ชุดนี้ แต่ถึงแม้จะใช้ก้นคิด พวกเธอก็รู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้

คนที่สามารถเป็นเจ้าของเครื่องประดับไข่มุกดำชุดนี้ เขาจะสนใจเงินเหรอ? อีกอย่าง แม้วินนี่อยากขาย จะมีใครในพวกเธอสู้ราคาได้ไหม?

บิลลี่มองฉินสือโอวแล้วส่ายหน้าไปมา จนทำให้ฉินสือโอวสงสัยและถามเขาว่าทำไม

บิลลี่พูดอย่างยอมแพ้ว่า “ฉิน ฉันคิดมาโดยตลอดว่าฉันเป็นเทพเจ้าแห่งความรัก และคิดว่าฉันเป็นคนที่ยอมทุ่มเททุกอย่างเพื่อผู้หญิง แต่เมื่อเทียบกับนายแล้ว ฉันเทียบไม่ได้เลยล่ะ! นายต่างหากที่เป็นเทพเจ้าแห่งความรัก! นายยอมทุ่มเททุกอย่างเพื่อผู้หญิง!”

ฉินสือโอวผลักเขาออกด้วยรอยยิ้ม หลังจากนั้นบิลลี่หัวเราะและไม่ได้พูดอะไรอีก แต่แววตาของเขาเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่

วินนี่แลกเปลี่ยนช่องทางติดต่อกับผู้หญิงเหล่านั้น จากนั้นกลับมาหาฉินสือโอวและกอดแขนของเขาไว้อย่างมีความสุข

สาวเซ็กซี่ที่มากับบิลลี่กัดปากแดงก่ำของเธอ แล้วจู่ๆ ก็พูดขึ้นว่า “คุณเซโรวาคะ ฉันเห็นว่าเครื่องประดับชุดนี้ยังมีไข่มุกดำเหลือใช่ไหม? ฉันขอเม็ดหนึ่งจะได้ไหม? เม็ดที่เล็กที่สุดก็เพียงพอ”

เครื่องประดับไม่ได้ใช้ไข่มุกสีดำทั้งหมด พวกเขาเก็บมันไว้รูปแบบละหลายๆ เม็ด เพราะขณะสวมใส่เครื่องประดับนั้นไข่มุกดำจะครูดไถกัน อย่างนี้จะทำให้ง่ายต่อการเปลี่ยน

ฉินสือโอวคิดว่าเธอเกิดความโลภ กำลังจะปฏิเสธ หญิงสาวคนนั้นพูดต่อไปว่า “ฉันอยากได้ไข่มุกดำเม็ดหนึ่ง เพื่อจดจำวันนี้ไปตลอดชีวิต สิ่งที่คู่หมั้นของคุณทุ่มเทให้คุณทำให้ฉันเข้าใจหลายๆ เรื่องในทันที ฉันอยากไปจากนิวยอร์ก ไปหาอะไรทำ ไปหาคู่หมั้นที่เขารักฉันเท่ากับฉินรักคุณ”

วินนี่มองหน้าบิลลี่ บิลลี่ยักไหล่และพูดว่า “อีวาพูดถูก ฉันเองก็ต้องไตร่ตรองหลักการใช้ชีวิตที่ผ่านมาของฉันแล้วล่ะ”

เมื่อเป็นอย่างนี้ วินนี่จึงเปิดกล่องเครื่องประดับที่เตรียมไว้พิเศษ และเลือกไข่มุกที่มีขนาดค่อนข้างใหญ่ให้กับหญิงสาวผู้นั้น จากนั้นกอดเธอและพูดว่า “ฉันขออวยพรให้คุณเจอความสุขที่ใช่สำหรับคุณในเร็ววัน เชื่อฉัน เงินเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม อำนาจเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม ชื่อเสียงเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม แต่สำหรับคนธรรมดาอย่างเราๆ แล้ว มีอย่างอื่นที่เราต้องเห็นคุณค่าเสมอ”

“ขอบคุณ” หญิงสาวยิ้ม บิลลี่ซื้อกล่องคริสตัลเล็กๆ กล่องหนึ่งเพื่อใส่ไข่มุกดำ ในตอนท้ายหญิงสาวกอดและจูบกับบิลลี่หนึ่งครั้งแล้วพูดว่า “ช่วงเวลาที่ได้อยู่กับคุณนั้น ฉันมีความสุขมากเลยล่ะ แต่ท้ายที่สุดแล้วนายก็ไม่ใช่ของฉัน ลาก่อน ชายในฝัน”

หลังจากรับกล่องคริสตัลมา หญิงสาวโบกมือให้ทั้งสามและตัดสินใจเดินจากไป

ฉินสือโอวมองเธอแล้วพูดว่า “ถ้าผู้หญิงคนนี้ตัดสินใจให้ความสำคัญกับงานมากกว่า ฉันกล้าพนันเลยว่าเธอจะมีอนาคตที่ยอดเยี่ยม เธอช่างโหดร้ายกับตัวเอง!”

“แต่มันไม่เกี่ยวกับฉันแล้วล่ะ พวกนายมีแพลนอะไรอีกไหม?” บิลลี่ถาม

ฉินสือโอวมานิวยอร์กหลายครั้งแล้ว แต่ทุกๆ ครั้งที่ผ่านมามักรีบร้อนเกินไปและไม่ได้เที่ยวที่ไหน แต่ครั้งนี้ก็คงจะเป็นเหมือนเดิม เพราะที่บ้านกำลังยุ่งกับการเก็บเกี่ยว

แต่ไม่ว่าจะรีบร้อนแค่ไหนก็ควรจะนอนพักที่นี่สักคืน ในตอนบ่ายฉินสือโอวจับมือของวินนี่ไปเดินควีนส์บูเลอวาร์ด มื้อเย็นของทั้งสองเป็นเหมือนคู่รักวัยเยาว์ที่เดินไปกินไปจนอิ่ม

ขณะที่ไปซูเปอร์มาร์เก็ตเห็นโรงภาพยนตร์อยู่ชั้นบน ทั้งสองไปซื้อตั๋วและเข้าไปดูหนังแนวตลกโรแมนติกเรื่องหนึ่ง เป็นหนังที่ไม่มีอะไรพิเศษ แต่หนุ่มสาวที่มาดูหนังเรื่องนี้ก็ไม่ได้หวังมาดูเนื้อเรื่องอยู่แล้ว หลังแสงไฟหรี่ลงเหล่าชายหญิงก็เริ่มจูบกัน

ฉินสือโอวเองก็หันไปจูบวินนี่ วินนี่อยากสลัดหลุด จึงชี้ไปข้างหลังและกระซิบว่า “ชาวอเมริกันบ้าจริงๆ ”

ฉินสือโอวเหลือบไปมองอย่างเงียบๆ พระเจ้า ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนั่งค่อมผู้ชาย

คืนนี้ก็พักที่โรงแรมเอเคเอเหมือนเดิม บิลลี่จองห้องพักให้พวกเขาแล้ว วันนี้สภาพอากาศในนิวยอร์กไม่เลว สามารถนอนดูดวงดาวกันได้

สมควรแล้วที่ทิฟฟานี่เป็นกลุ่มผู้ให้บริการชั้นนำของโลก เงินของฉินสือโอวได้ใช้ไปอย่างคุ้มค่า เพราะไม่เพียงแต่ออกแบบเครื่องประดับล้ำค่าชุดหนึ่งเท่านั้น และยังให้บริษัทรักษาความปลอดภัยระดับมืออาชีพส่งเครื่องประดับไปที่ฟาร์มปลาด้วย

ตอนที่ฉินสือโอวและวินนี่กลับไปถึงฟาร์มปลา กล่องบรรจุเครื่องประดับได้ถูกส่งมาแล้ว หู่จือและเป้าจือยันขอบโต๊ะไว้เพื่อดูกล่องบรรจุอันงดงาม และคิดว่านี่เป็นของขวัญสำหรับพวกมัน

ฉินสือโอวรีบดึงเจ้าตัวน้อยสองตัวออกไป ขอร้องล่ะ ถ้าพวกแกทำของเหล่านี้ตกแตก พ่อก็ปกป้องพวกแกไม่ได้

เครื่องประดับชุดนี้กลายเป็นสมบัติของวินนี่ไปแล้ว ไม่เพียงเพราะราคาของมัน แต่เพราะเป็นของขวัญที่ดูเข้าท่าชิ้นแรกที่ฉินสือโอวมอบให้เธอ ก่อนหน้านี้หลอกเธอมาได้ด้วยมังกรน้ำเงินตัวเดียว

วินนี่ถือกล่องเครื่องประดับเข้าไปในห้องอย่างมีความสุข และเริ่มลองกับกระจกโต๊ะเครื่องแป้ง

หลังสวมเครื่องประดับ วินนี่ที่ดูสง่าอยู่แล้ว ดูหรูหราขึ้นมาในทันที ไม่ต่างอะไรจากคุณหนูใหญ่ในตระกูลผู้ดีที่มีวิชาความรู้

วินนี่ให้ฉินสือโอวช่วยถ่ายรูปให้เธอ จากนั้นเธอส่งไปให้แม่ เพื่ออยากให้พวกเขาได้เห็น โดยเฉพาะฟอกส์ผู้เป็นพี่สาว!

ตามที่ฉินสือโอวคิดไม่มีผิด ถ้าเขาไม่ออกโรงเอง คนเหล่านั้นจับปลาทูน่าครีบน้ำเงินไม่ได้แน่นอน ฝ่ายหนึ่งซุ่มอยู่ในทะเลลึกอีกฝ่ายกำลังโปรยเหยื่ออยู่บนผิวน้ำ ถ้าจับปลาทูน่าได้ถือว่าเก่งเลยล่ะ

ชาร์ค ซีมอนสเตอร์และคนอื่นๆ เข้าใจในจุดนี้ดี แต่พวกเขาใจร้อนเกินไป กลัวปลาทูน่าตัวนั้นจะหนีไปที่อื่น เพราะมันคือราชาแห่งปลาเชียวล่ะ

ฉินสือโอวเห็นพวกเขาไม่ทำอะไรนอกจากออกไปตกปลาเป็นกลุ่มๆ เขาส่ายหน้าอย่างควบคุมไม่ได้ ดูเหมือนว่าเซอร์ไพรส์ของตนใหญ่เกินไป ดีที่ยังไม่ได้เรียกปลาทูน่าออกมา ไม่อย่างนั้นคนเหล่านี้อาจวิ่งตามไปเลยก็ได้

เขาทนไม่ได้ที่ต้องทรมานคนเหล่านี้อีกแล้ว หลังจากกลับมาจากนิวยอร์ก ฉินสือโอวก็ออกทะเลด้วยทุกครั้ง และนี่ก็เป็นความฝันของชาวประมงเหล่านั้นด้วย พวกเขาคิดว่าตอนนี้มีแค่ห้าธาตุพิชิตมังกรของฉินสือโอวเท่านั้นที่จะสามารถหาตำแหน่งของปลาทูน่าตัวนี้ได้

ชาวประมงทั้งหลายกำลังหาวิธีการที่จะหาปลาทูน่าตัวนี้ บูลเสนอให้ใช้วิธีโผปลากระโทงสีน้ำเงิน เขาสามารถควบคุมแหลนด้วยตัวเองได้ สามารถฆ่าปลาตัวนั้นได้แน่นอน

การโผปลากระโทงสีน้ำเงิน ความหมายตามชื่อของมันก็คือ ถือปืนลูกดอกยาวจัดการกับปลากระโทงสีน้ำเงิน ซึ่งโดยทั่วไปก็คือวิธีที่ใช้ในการล่าปลามาร์ลิน ปลากระโทงร่ม เป็นต้น

แลนซ์เกลียดความโง่เขลาของบูลเกินทน “ฟัค คนโง่ สมองของนายถูกยิงออกไปด้วยใช่ไหม? ตอนนี้เรากำลังพูดถึงเรื่องที่ว่า เราจะเจอปลาทูน่าครีบน้ำเงินตัวนั้นได้ยังไง ถ้าเจอมัน…”

“เพื่อน ดูนี่สิ ดูบนจอนี่สิ!” ชาร์คตะโกนด้วยความประหลาดใจ

………………………………………………………