ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 563 ฤดูใบไม้ผลิที่ออตตาวา

เบลคคิดว่าฉินสือโอวคงไม่สนใจงานประมูลเลยไม่ได้แจ้งเขาล่วงหน้า ตอนที่รู้ว่าเขาจะมาจึงตกใจมาก

ถ้าให้พูดความจริงฉินสือโอวกับเขาเข้าร่วมงานประมูลเป็นเรื่องหลอก แต่ไปเพื่อดูการแข่งรถเป็นเรื่องจริง หลังจากตอนที่ภาพยนตร์เรื่อง ‘ฟาสต์แอนด์ฟิวเรียส’ ‘เลอม็อง’ และอื่นๆ ทั้งหมดแพร่หลาย เขาก็สนใจกิจกรรมการแข่งรถของอเมริกาเหนืออย่างมาก

ตั้งแต่เข้าร่วมกิจกรรมการแข่งรถ ปกติฉินสือโอวขับพอร์ช 918 ของตัวเองไป ถึงแม้รถคันนี้อาจจะไร้ค่าในสายตาของผู้เชี่ยวชาญด้านการแข่งรถ แต่มีก็ยังดีกว่าไม่มีไม่ใช่เหรอ?

วินนี่รู้ว่าเขาต้องไปดูกิจกรรมการแข่งรถแน่ ถ้าเธออยู่ที่นั่นเธอจะไม่ให้เขาไป ฉินสือโอวรับปากว่า “ผมก็ไปดูเฉยๆ เองที่รัก ผมน่ะ รักชีวิตมากกว่าใครๆ คุณไม่เชื่อผมเหรอ?”

ถ้าเกี่ยวกับการควบคุมตัวเองของฉินสือโอววินนี่ยังมีความเชื่อใจอยู่บ้าง แต่เธอแค่กลัวคำว่า ‘การแข่งรถ’ คำนี้เท่านั้น

ตอนได้ยินว่าฉินสือโอวต้องไปเมืองออตตาวาเพื่อดูกิจกรรมการแข่งรถ พาวลิสก็โชว์ใบเกรดทุกวิชาให้เขาดูอย่างช้าๆ “พ่อฉินดูนี่สิ วิชาเรขาคณิตทั้งห้องมีแค่ผมที่ได้เกรดเอบวก ปกติผมจะได้แค่เกรดเอ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมสามารถทำได้เอบวก แต่ผมไม่เคยพลาดวิชา…”

ฉินสือโอวมองที่เขาโชว์และหัวเราะ หลังจากนั้นก็หันไปถามกอร์ดอน “ลูกชาย เกรดของนายเป็นอย่างไรบ้าง?”

กอร์ดอนพูดอย่างไม่มั่นใจ “พวกผมอยู่ในชั้นเรียนที่ต่ำกว่าจะไปมีใบเกรดอะไรนั่นได้อย่างไร?”

มิเชลหาใบเกรดของตัวเองแล้วยื่นให้ฉินสือโอวอย่างสบายๆ ด้านบนมีตัวบีกับบีบวกอยู่

ฉินสือโอวแบมือไปทางกอร์ดอน กอร์ดอนเอาใบเกรดของตัวเองออกมาอย่างหมดอาลัยตายอยาก วิชาที่เกรดดีที่สุดคือวิชาภาษาอังกฤษซึ่งได้ซีบวกนับว่ายังสอบผ่านเกณฑ์ขั้นต่ำ ส่วนวิชาอื่นๆ ไม่ผ่านเลย…

ฉินสือโอวดูใบเกรดนี่แล้วก็เริ่มสอนกอร์ดอนให้เขานำโน้ตบุ๊กออกมาและเตือนเขาว่าหลังจากนี้ถ้าเกรดยังแย่ขนาดนี้อีกก็จะลบเกมที่อยู่ในนั้นทิ้งทั้งหมด

กอร์ดอนพยักหน้าด้วยความท้อแท้ บางครั้งก็หันไปมองพาวลิสที่อยู่ข้างๆ ด้วยความไม่พอใจอย่างมาก

พาวลิสรู้สึกสงสารคนที่ยืนอยู่ด้านข้าง จุดประสงค์ที่เขาโชว์ใบเกรดไม่ใช่เพื่อแยกกอร์ดอนออกจากกลุ่ม นี่มันเหมือนสุนัขจริงๆ

ฉินสือโอวเตือนกอร์ดอนเสร็จก็หันไปพูดกับพาวลิส “โอเค แก้ไขนิดหน่อย ตอนกลางวันพวกเราจะต้องเดินทางกัน”

พาวลิสยิ้มอย่างมีความสุข กอร์ดอนรู้สึกกังวลจึงถามว่า “พวกเราเหรอครับ? พวกเราสามารถไปเมืองออตตาวาได้ใช่ไหมครับ?”

“ไปโรงเรียน พวกนายต้องไปเรียนให้ดีกว่านี้ เกรดของพาวลิสดีแล้วดังนั้นนี่จึงเป็นรางวัลที่จะให้เขา!” ฉินสือโอวพูด

ครั้งนี้ไม่เพียงแค่กอร์ดอน ยังมีเชอร์ลี่ย์ ชาร์คน้อย มิเชล ลอเรนซ์ และคราเคนน้อยที่หมดอาลัยตายอยากไปด้วย

เมืองออตตาวาเป็นเมืองหลวงของแคนาดาซึ่งตั้งอยู่ทางเหนือของทะเลสาบออนแทรีโอ ทิศเหนือเป็นเมืองมอนทรีออล ทิศใต้เป็นเมืองโทรอนโต ด้านข้างมีแม่น้ำเซนต์ลอว์เรนซ์ไหลผ่านซึ่งเป็นเมืองที่เงียบสงบและสวยงามอย่างมากเมืองหนึ่ง

ฉินสือโอวขับรถไปเที่ยวสถานที่ไกลขนาดนี้เป็นครั้งแรก ครั้งที่แล้วเขาพาวินนี่ไปคอร์เนอร์ บรูคเพื่อนเข้าร่วมงานปาร์ตี้ของคนจีนและระยะทางในครั้งนั้นยังน้อยกว่าครั้งนี้เป็นสิบเท่า!

นี่เป็นอีกครั้งที่ฉินสือโอวจะได้สัมผัสถึงดินแดนอันกว้างใหญ่ของประเทศแคนาดา

จากทิศตะวันตกของนครเซนต์จอห์นไปถึงท่าเรือบาสก์ ถนนทั้งเรียบและกว้างและมีรถยนต์ไม่กี่คันบนถนน ฉินสือโอวแสดงประสิทธิภาพที่เหนือกว่าของรถพอร์ชอย่างละเอียดไปอย่างช้าๆ ซึ่งบนทางด่วนสามารถขับได้ถึง 240 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

เมื่อถึงท่าเรือบาสก์แล้ว ฉินสือโอวก็พาพาวลิสไปดูรอบๆ ซึ่งส่วนหนึ่งเป็นท่าเรือกับรูปปั้นนิมิตส์ในสวนสาธารณะ

พาวลิสถือหมวกนักแข่งรถที่วินนี่ให้เขาซึ่งด้านบนมีลายเซ็นของลูวิส แฮมิลตัน เขาพกไว้เป็นสมบัติติดตัวเสมอ เพราะครั้งนี้ไปดูการแข่งรถจึงเอามันออกมาและสวมไว้

ฉินสือโอวถ่ายรูปคู่ให้เขากับรูปปั้นไว้หลายใบ พาวลิสรู้สึกตื่นเต้นที่เห็นตัวเองสวมหมวกนักแข่งรถสีแดงอยู่ในกล้อง

ตอนที่เตรียมตัวจะเดินทางต่อ เขาลูบรูปปั้นของนิมิตส์และพูดว่า “นิมิตส์กลายเป็นตำนานแล้วครับพ่อฉิน มันช่างวิเศษเหลือเกิน! ถ้าวางที่นี่ไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว ผมคงไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าผมจะได้มีชีวิตอยู่ร่วมกับตำนาน”

“หลังจากนี้หลายปี ประโยคที่ฉันคิดว่าจะได้ใช้ก็คือ ที่รัก นายจะกลายเป็นนักแข่งรถที่ยิ่งใหญ่และเป็นตำนานอยู่บนรันเวย์!” ฉินสือโอวพูดให้กำลังใจเขา

“ต้องทำได้แน่นอน ตอนนี้ผมเป็นนักเรียนที่มีเกรดดีที่สุดในชั้นเรียน ดังนั้นผมจะต้องกลายเป็นนักแข่งรถที่ยิ่งใหญ่ให้ได้” พาวลิสพูดพึมพำกับตัวเอง

จากท่าเรือบาสก์นั่งเรือข้ามฟากไปจนถึงบาธเฮิสต์และนั่งต่อไปตามทางทิศตะวันตกเฉียงใต้จนภาพของเมืองออตตาวาค่อยๆ ปรากฏขึ้นมา

ฉินสือโอวให้พาวลิสทดลองขับรถบนถนนที่มีรถน้อยเส้นหนึ่ง แน่นอนว่าความเร็วที่ใช้ขับนั้นช้าและเขาก็นั่งอยู่ข้างๆ ด้วย

พรสวรรค์มีต้นกำเนิดมาจากความรักและบางคนก็เป็นแบบนั้น ครั้งแรกที่พวกเขาทำเรื่องที่ชอบด้วยตัวของตัวเองก็สามารถแสดงพรสวรรค์อันน่าอัศจรรย์ออกมาได้แล้ว

หลังจากพาวลิสนั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับก็ใจเย็นอย่างหาที่เปรียบมิได้ ตาทั้งสองข้างของเขาจ้องมองยังจุดที่ไกลออกไปอย่างคมชัด มือซ้ายคุมพวงมาลัยอย่างแน่วแน่ มือขวาเปลี่ยนเกียร์อย่างต่อเนื่อง ส่วนเท้าเหยียบอยู่บนคันเร่งและคลัทช์ ทั้งร่างกายประสานงานกันได้เป็นอย่างดี วิธีการขับรถแบบเคร่งขรึม

ดังนั้นฉินสือโอวจึงค่อยๆ วางใจ เมื่อถึงสถานที่ที่การจราจรเบาบางและถนนเรียบเป็นพิเศษ เขาก็ให้พาวลิสมาขับ ส่วนตัวเองก็ปรับกระจกรถลงและมองทิวทัศน์รอบนอก

เมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึง สิ่งมีชีวิตทั้งหลายก็ได้รับการฟื้นฟู หญ้าป่าและดอกไม้ป่าที่อยู่ริมถนนเริ่มงอกต้นกล้าสีเขียวเข้มออกมา สายลมเย็นเริ่มพัดมาโดนผิวเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกหนาว

รัฐควิเบกเป็นรัฐเศรษฐกิจขนาดใหญ่ของประเทศแคนาดา อุตสาหกรรมเครื่องจักรก็ปักหลักอยู่ที่นี่มาหลายปีแล้ว แม้ว่ารัฐบาลจะควบคุมปัญหามลพิษโดยตรง แต่ท้องฟ้าของที่นี่ก็ไม่ดีเท่าเกาะแฟร์เวลที่ดูสะอาดและเป็นสีฟ้าคราม

สุดท้ายถนนทอดยาวฉินสือโอวก็เป็นคนขับ ทันทีที่ความเร็วเพิ่มขึ้น รถพอร์ช 918 ก็คำรามไปตลอดการเดินทางจนขับไปถึงเมืองออตตาวา

เมืองหลวงของประเทศแคนาดาล้วนเป็นเมืองที่ตั้งอยู่ที่พรมแดนของรัฐออนแทรีโอกับรัฐควิเบกซึ่งเป็นลูกผสมของวัฒนธรรมแองโกลเฟรนช์ ประชากรเกือบครึ่งหนึ่งสามารถพูดได้ถึง 2 ภาษา

นอกจากนั้นถ้าพูดว่าแคนาดาเป็นประเทศของผู้อพยพ งั้นเมืองออตตาวาก็เป็นศูนย์กลางของผู้อพยพซึ่งมาจากทั่วทุกมุมโลกไม่ว่าจะเป็นคนผิวขาว คนผิวดำและคนผิวเหลืองที่เห็นได้อย่างชัดเจน บนถนนฉินสือโอวเห็นธงแปลกๆ หลายแบบถูกแขวนอยู่บนยานพาหนะมากมาย นี่เป็นวิธีที่พวกผู้อพยพใช้เท่านั้นเพื่อแสดงถึงบ้านเกิดของตัวเอง

ฉินสือโอวใช้เวลาอยู่บนถนนถึง 2 วันแต่ก็ยังไม่ค่อยเหนื่อย เขารู้สึกว่าการท่องเที่ยวครั้งนี้น่าสนใจมากจึงขับรถไปรอบๆ ทั้งนอกเมืองและในตัวเมืองออตตาวา

สิ่งก่อสร้างที่มีลักษณะโดดเด่นที่สุดของเมืองออตตาวาเป็นบ้านที่สร้างด้วยอิฐสไตล์ยุควิคตอเรียตอนปลายที่ยาวกว่า 1 ไมล์ ถนนและสิ่งก่อสร้างของที่นี่ล้วนประณีตเป็นพิเศษ ไม่เพียงแค่ร้านค้า ร้านอาหาร หรือที่อยู่อาศัยแต่ทุกที่ล้วนเต็มไปด้วยสิ่งก่อสร้างสไตล์วิคตอเรีย

ฉินสือโอวเจาะจงขับรถไปที่เนินแคปพิตอลเพื่อชื่นชม บนเนินมียอดเขาสไตล์โกธิคและอาคารที่ทำจากไม้ทั้งหมด ถ้าห่างออกไปไกลๆ จะเห็นว่านี่ไม่เหมือนภูเขาลูกหนึ่ง แต่เป็นคฤหาสน์หรูหราที่พวกขุนนางชาวสก็อตสร้างขึ้นอย่างแข็งแรง

สำนักงานของรัฐบาลเมืองออตตาวาและประเทศแคนาดาก็อยู่ที่นี่ ฤดูใบไม้ผลิปีนี้ดอกทิวลิปกับดอกแดฟโฟดิลสีเหลืองเริ่มบานขึ้นอย่างกว้างไกลสุดสายตา ราวกับว่าเป็นแปลงดอกไม้ขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง

เมื่อเห็นทิวทัศน์ที่สวยงามเช่นนี้ ฉินสือโอวก็คิดถึงความฝันที่จะสร้างสวนดอกไม้ของวินนี่ขึ้นมาทันที เขาเคยสัญญาว่าเมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิเขาจะสร้างสวนดอกไม้ที่ฟาร์มปลา ผลคือเขาลืมไปแล้วเมื่อไม่นานมานี้

โชคดีที่ตอนนี้เขาคิดขึ้นมาได้ ถ้ากลับไปแล้ว เขาก็จะสร้างสวนดอกไม้ที่ฟาร์มปลาให้เธอ

…………………………………