ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 613 สีสันแห่งฟาร์มปลา

ทุ่นลอยน้ำจำนวนนับไม่ถ้วนลอยอยู่ที่ชายขอบน่านน้ำของฟาร์มปลา บริเวณนี้เป็นบริเวณน้ำลึกอยู่แล้ว ฉินสือโอวยืนมองภาพนั้นลงมาจากบนเรือ ผิวน้ำสีน้ำเงินดูลึกลับ คลื่นทะเลไม่รุนแรง แต่ทุกครั้งที่คลื่นพัดมาพวกมันก็ยังคงเป็นคลื่นที่ทรงพลังอยู่ดี

จิตสำนึกโพไซดอนดำลงไปในน้ำทะเลอีกครั้ง สิ่งแรกที่พบเจอคือปลากระโทงร่มที่มีขนาดยาวกว่าหนึ่งเมตรหลายตัว ปลาชนิดนี้สามารถยาวได้มากสุดถึงสามสี่เมตร แต่ปลากระโทงร่มที่อยู่ในฝูงเล็กๆ นี้เป็นเพียงปลาตัวเล็กๆ เท่านั้น ไม่แน่ว่าพวกมันอาจจะพลัดหลงกับฝูงใหญ่ของพวกมันมา

ปลาพวกนี้มักจะอยู่รวมกันใกล้พื้นผิวน้ำบริเวณน่านน้ำฟาร์มปลา ความเร็วของพวกมันเร็วมากราวกับเป็นตอร์ปิโด การคลี่ครีบบนหลังของพวกมันแสดงให้เห็นว่าพวกมันสามารถว่ายฝ่ากระแสน้ำและคลื่นได้ ท่าทางของพวกมันดูภูมิใจเป็นอย่างมาก

ลึกลงไปอีกประมาณร้อยกว่าเมตร ฝูงปลาอินทรีจุดกำลังหาเหยื่ออยู่ในน้ำ พวกมันมีความยาวประมาณครึ่งเมตร ถือว่าไม่ได้ตัวโตมากนัก แต่นิสัยของพวกมันกลับดุร้าย พวกมันจ้องมองไปยังฝูงปลาแฮร์ริ่ง ปลาแฮร์ริ่งที่โชคร้ายจากการโดนโจมตีหลายครั้งจะถูกปลาอินทรีจุดเฉือนพวกมันออกมาเป็นอาหารของพวกมัน…

จิตสำนึกโพไซดอนดำลึกลงไปอีกราวสองร้อยกว่าเมตร ปลาซันมะจำนวนหนึ่งกำลังว่ายน้ำพเนจรไปมาอย่างอวดดีราวกับไม่รู้ตัวว่าที่ด้านบนของพวกมันมีนักล่าผู้หิวโหยกำลังมองหาอาหารอยู่

ปลาซันมะเป็นปลาที่มีรสชาติอร่อยเมื่อนำไปย่าง เนื้อของมันจะละเอียดอ่อนและมีก้างน้อย มักพบเห็นพวกมันได้ทั่วบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ แต่ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนกรกฎาคมของทุกปี พวกมันจะว่ายน้ำไปทางเหนือ ตอนนั้นจะสามารถเจอพวกมันได้ที่มหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ

เมื่อดำลึกลงมาถึงระดับสี่ห้าร้อยเมตร ฝูงปลาทูน่าก็จะปรากฏตัวขึ้น ปลาพวกนี้ไม่ได้มีราคาเท่ากับปลาทูน่าครีบน้ำเงิน และนอกจากนี้ยังมีปลาโอแถบที่พบได้ทั่วไปด้วย ก่อนหน้านี้ไม่นานฝูงปลาโอแถบว่ายตามวาฬเข้ามาจนถึงฟาร์มปลา พวกมันจึงกลายเป็นเหยื่ออันดับต้นๆ ของปลาที่ตัวใหญ่กว่า

ปลาโอแถบพวกนี้อยู่รวมกันเป็นฝูง ไม่ว่าจะเป็นการหาอาหารหรือลาดตระเวน พวกมันจะอยู่รวมกันเป็นกลุ่มอย่างแน่นแฟ้น เพราะเหตุนี้หากมองจากที่ไกลๆ จะทำให้ฝูงปลาโอแถบเหมือนงูทะเลขนาดใหญ่ที่มีความยาวหลายร้อยเมตรกำลังว่ายไปมาในน้ำ บางครั้งพวกมันก็สามารถทำให้ฉลามตกใจกลัวได้เหมือนกัน

แม้ว่าเฮยป้าหวังจะไม่ได้มีความกล้ามากนัก แต่มันก็มีสัญชาตญาณที่ค่อนข้างดี หลังจากที่มันเจอฝูงปลาโอแถบ มันก็จะลดความเร็วของตัวเองลงแล้วว่ายไปยังปลายแถวของฝูงปลาโอแถบ จากนั้นก็ว่ายน้ำตามพวกมันไปเงียบๆ ก่อนจะอ้าปากกลืนกินปลาโอแถบที่อยู่บริเวณด้านหลัง

การทำแบบนี้ทำให้ฝูงปลาโอแถบไม่ว่ายหนีกันไปคนละทิศทางเพราะความตกใจ และยังช่วยลดความยากในการหาอาหารของเฮยป้าหวังไปได้มาก มันกินไปด้วยว่ายน้ำไปด้วย เมื่อกินจนอิ่มมันก็สะบัดหางว่ายดำดิ่งลงไปในน้ำ

ตั้งแต่ต้นจนจบ ฝูงปลาโอแถบไม่รู้ตัวเลยว่ามีนักล่ากินพวกของมันที่อยู่ด้านหลัง

ฉินสือโอวหัวเราะอยู่ในใจ เฮยป้าหวังนี่ช่างร้ายกาจจริงๆ ดูเหมือนว่าพลังจิตสำนึกโพไซดอนจะช่วยเพิ่มไอคิวของมันด้วย

ลึกลงไปอีกก็จะมาถึงเขตน้ำลึก แสงแดดไม่สามารถส่องลงมาถึงพื้นที่บริเวณนี้ได้ ดังนั้นน้ำทะเลบริเวณนี้จึงมืดสนิทและเย็นเฉียบ ปลาทั่วไปไม่สามารถอาศัยอยู่บริเวณนี้ได้ ที่เฮยป้าหวังออกมาจากบริเวณนี้ไม่ได้เป็นเพราะมาหาอาหาร แต่เพื่อหลีกเลี่ยงการโดนโจมตี

อย่าคิดว่าฉลามขาวเป็นนักล่าอันดับหนึ่งในมหาสมุทรแห่งนี้ อันที่จริงแล้วมหาสมุทรแห่งนี้ไม่ว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้ หากฉลามขาวเกิดโชคร้าย ก็อาจจะถูกฝูงแฮ็กฟิชเจาะเข้าไปในร่างกายและกัดกินเนื้อของพวกมันจนตายก็ได้….

จิตสำนึกโพไซดอนล่องลอยไปมารอบๆ บริเวณน้ำลึกแห่งนี้ กว่าจะเจอเข้ากับปลาดาบก็เสียเวลาไปนานพอสมควร

ปลาดาบจำนวนหนึ่งกำลังลอยไปมาอย่างสงบ หัวของพวกมันตั้งตรง ร่างกายตั้งฉากขนานไปกับสายน้ำ พวกมันใช้เพียงครับหลังและครีบอกขยับไปมาเพื่อรักษาสมดุลในการว่ายน้ำ ท่าทางของพวกมันเหมือนกับสาหร่ายทะเลไม่มีผิด

ปลาดาบหลายพันตัวกระจายตัวอยู่ทั่วน่านน้ำแห่งนี้ มองดูเหมือนป่าสาหร่ายที่มีสาหร่ายอยู่อย่างหนาแน่น ดวงตาของพวกมันจ้องมองไปยังการเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นบนหัวของมันแล้วรอคอยอย่างอดทน

จากนั้นไม่นานเคยจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งตัวมาจากที่ไกลๆ และว่ายน้ำมาทางนี้

กุ้งลักษณะแปลกๆ เหล่านี้สามารถพบเจอได้บ่อยๆ ในบริเวณนี้ กฎระเบียบของพวกมันคือการไม่มีกฎ

พวกมันมีทั้งเพศผู้เพศเมียและสามารถรวมทั้งสองเพศในตัวเดียวได้ นอกจากนี้ยังสามารถอาศัยอยู่บริเวณริมทะเล ในอ่าวของท่าเรือ บนพื้นผิวของมหาสมุทร บริเวณน้ำตื้นหรือน้ำลึกได้หมดทุกที่ บางตัวก็สามารถอาศัยอยู่ที่ก้นทะเล และอาศัยอยู่ในถ้ำใต้ทะเลลึกได้ด้วย ดวงตาของมันใช้การไม่ได้ ดังนั้นพวกมันจึงหลบซ่อนตัวอยู่บริเวณตะกอนใต้น้ำ หรือไม่ก็เกาะอยู่ด้านบนของสาหร่าย….

หลังจากที่เจอเข้ากับเคย ครีบหลังของปลาดาบก็ขยับไปมาอย่างรวดเร็ว ร่างกายของพวกมันพุ่งไปราวกับลูกธนู เสียง ‘สวบ’ ดังขึ้นทันทีที่มันพุ่งตัวไปที่อาหารของตัวเอง

ทันใดนั้นทะเลลึกอันเงียบสงบก็ได้เกิดการเคลื่อนไหว การเข่นฆ่าคืบคลานเข้ามายังที่แห่งนี้

ปลาดาบไม่ใช่นักล่าพวกสุดท้าย การกระทำของพวกมันดึงดูดนักฆ่าที่น่ากลัวกว่าให้เข้ามา นั้นก็คือฝูงฉลาม!

ฉินสือโอวไม่สนใจกิจกรรมล่าอาหารพวกนี้ เขายังบังคับจิตสำนึกโพไซดอนให้ดำลึกลงไปอีก ยิ่งดำลึกลงไปเท่าไรก็จะยิ่งเจอสิ่งมีชีวิตน้อยลงเท่านั้น หลังจากว่ายลงไปสักพักเขาก็เจอวาฬหลังค่อมตัวหนึ่ง

ในตอนที่เขากำลังจะกลับ จู่ๆ ก็เกิดแสงสว่างราวกับดวงดาวกลุ่มหนึ่งสว่างวาบขึ้นมาในบริเวณน้ำลึกอันเงียบสงบแห่งนี้

แสงสว่างพวกนี้เกิดขึ้นมาอย่างกะทันหัน จากนั้นไม่นานพวกมันก็ค่อยๆ เปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ จุดเล็กๆ ที่ส่องแสงพวกนี้กำลังจุดไฟให้กับท้องทะเลอันมืดมิดนี้ มันมีทั้งแสงสีแดง สีเหลือง สีเขียวอ่อน สีขาว และแสงอื่นๆ อีกนับไม่ถ้วนกำลังเคลื่อนไหวไปมาในน้ำ ราวกับเป็นทางช้างเผือกแห่งใต้ท้องทะเลก็ไม่ปาน

หากไม่มองดีๆ ก็จะรู้สึกว่าแสงจากกลุ่มดาวพวกนี้กำลังลอยเคว้งไปมาในน้ำ แต่ในความเป็นจริงแล้วมันเป็นแสงที่อยู่บนแมงกะพรุนตัวใหญ่ตัวหนึ่ง แต่เพราะแมงกะพรุนตัวนั้นโปร่งใส ความโปร่งใสของมันทำให้ร่างกายของมันกลืนไปกับน้ำทะเล….

นี่คือความยิ่งใหญ่และเต็มไปด้วยความหลากหลายของโลกใต้ท้องทะเล ฉินสือโอวเรียกจิตสำนึกโพไซดอนกลับ เขาโบกมือส่งสัญญาณให้ชาร์คล่องเรือกลับ

เมื่อเรือฮาวิซทกลับลำ ภาพด้านหลังที่เห็นคือทุ่นลอยน้ำที่ถูกผูกต่อกันเป็นทางยาว บนทุ่นลอยน้ำทุกอันมีข้อความเขียนไว้ทั้งภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาเยอรมัน ภาษาฝรั่งเศส และภาษาญี่ปุ่น เป้าหมายหลักของการทำแบบนี้ไม่ได้มีเพียงไม่อนุญาตให้คนเข้ามาตกปลายังพื้นที่ฟาร์มปลาส่วนบุคคลเท่านั้น แต่ยังบ่งบอกอีกว่า ‘หากกล้าเข้ามาในฟาร์มปลาของฉัน ไม่ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหนก็จะต้องได้รับโทษ!’

บูลหยิบกระป๋องเบียร์บัดไวเซอร์ให้ฉินสือโอวหนึ่งกระป๋อง มันเป็นกระป๋องยาวขนาดบรรจุสี่ร้อยมิลลิลิตร บนกระป๋องเป็นภาพสเก็ตช์ภูเขาน้ำแข็ง มันคือภูเขาน้ำแข็งนิวฟันแลนด์ที่เป็นที่ชื่นชอบที่สุดของชาวประมงที่อาศัยอยู่ในนครเซนต์จอห์น

เบียร์ยี่ห้อนี้รสชาติไม่ค่อยอร่อย แต่มูลค่าการขายที่นิวฟันแลนด์กลับสูงมาก นั่นก็เพราะมันราคาถูก มีเงินเพียงสองดอลลาร์แคนาดาก็ซื้อมันได้หนึ่งขวดแล้ว

ฉินสือโอวเปิดประป๋อง รสชาติของภูเขาน้ำแข็งค่อนข้างขม นั่นก็เพราะน้ำตาลมอลต์ถูกหมักอย่างถูกวิธี แต่ถ้าหากดื่มตอนที่มันเย็นๆ ก็จะได้กลิ่นหอมของมิ้นต์ออกมาจางๆ เมื่อรวมกับรสชาติขมนี้แล้ว ถือว่าเป็นรสชาติที่เข้ากันได้ดี

ตอนแรกฉินสือโอวรู้สึกไม่คุ้นชินกับรสชาตินี้ แต่ตอนนี้เขาเริ่มชินและหลงรักในรสชาตินี้เสียแล้ว

ในขณะที่ดื่มเบียร์อยู่นั้น ฉินสือโอวก็ถามขึ้นมา “เพื่อน นายกับอันน่าเป็นยังไงบ้าง?”

บูลหัวเราะออกมาเสียงดังอย่างพอใจแล้วตอบกลับว่า “ดีมากเลยล่ะ กัปตัน ต้องขอบคุณคุณนะ ความสัมพันธ์ของพวกเราดีมากเลย ตอนนี้เธอท้องแล้ว พวกเรากำลังจะมีลูกกันแล้ว”

ฉินสือโอวรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า “พวกนายมีลูกทันทีหลังจากกลับมาแต่งงานกันอีกรอบเลยเหรอ?”

“แน่นอน ตอนนี้ผมมีเงินมากพอที่จะเลี้ยงพวกเขาแล้ว ผมอยากมีลูก” บูลพูดออกมาอย่างเป็นเหตุเป็นผล

ที่แคนาดาการทำแท้งถือเป็นเรื่องร้ายแรงมาก ชาวคริสเตียนถือว่าการทำแท้งนั้นเป็นบาป เป็นการกระทำที่พระเจ้าไม่สามารถให้อภัยได้ เมื่อคุณมีลูกแล้วก็จำเป็นต้องให้กำเนิดเขาเท่านั้น

ฉินสือโอวพูดแสดงความยินดีกับบูล หลังจากนั้นเขาก็พูดถึงเรื่องการแต่งงาน “ฉันจะบอกอะไรให้นะเพื่อน นายเป็นคริสเตียน นายแต่งงานกับอันน่า จากนั้นก็หย่ากัน เรื่องนี้มันไม่ค่อยดีเท่าไรไม่ใช่เหรอ?”

บูลถอนหายใจออกมาอย่างหดหู่แล้วพูดขึ้น “แล้วจะมีวิธีไหนอีกล่ะ? กัปตัน คุณนึกภาพออกไหม? ผมเคยมีเงินสำหรับใช้ทั้งเดือนไม่ถึงสิบดอลลาร์แคนาดาติดต่อกันมาตั้งหลายเดือน! เพื่อนของผมมาหาผมแล้วบอกให้ผมใช้หนี้เขาห้าสิบดอลลาร์แคนาดา แต่ผมไม่มีเงิน ผมจ่ายเงินให้เขาได้โดยการมอบเบ็ดตกปลาให้เขาเท่านั้น!”

ฉินสือโอวหัวเราะออกมาแห้งๆ ออกมา เขานึกภาพไม่ออกจริงๆ

“ความยากจนถือเป็นบาปดั้งเดิมที่บาปมากที่สุด ไม่มีเงิน พระเยซูก็ช่วยอะไรไม่ได้” บูลพูดออกมาอย่างหมดหนทาง

…………………………………………………….