ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 884 เล็งเรือประมงลำใหญ่

ฉินสือโอวเด็ดมาหนึ่งลูกกะว่าจะลองชิมดู แต่เมื่อมองดูองุ่นแดงลูกใหญ่ที่อยู่ข้างๆ กันอีกครั้ง เขาก็ทิ้งองุ่นรีสลิ่งไปอย่างไม่ลังเลเลย ถึงยังไงเขาคงไม่เข้าใจอยู่ดี

ใช้หมักไวน์ ชิมไปก็เสียเปล่า สู้เขาทานลูกองุ่นแช่แข็งอย่างง่ายๆ ก็ไม่ได้

คุณลุงฮิคสันถามเขาอย่างมีความสุขว่า “นายไม่สนใจจริงๆ เหรอ? ถ้านายไม่ได้มีพิธีรีตองอะไร ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ฉันจะขับรถมาเด็ดองุ่นเลยนะ นายก็รู้ ฉันไม่อยากพลาดฤดูกาลที่ดีที่สุดในการหมักไวน์”

ฉินสือโอวแผ่มือออก บอกเป็นนัยว่าให้เขาทำตัวตามสบาย เนื่องจากเมื่อก่อนเขาได้ยินมาว่า ลูกองุ่นที่อยู่ตรงหน้านี้ไม่เหมาะกับการหมักไอซ์ไวน์ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้เตรียมพวกอุปกรณ์กับถังหมักไวน์ไว้

ทีแรกเขาวางแผนไว้ว่าจะหมักองุ่นพวกนี้ไว้ในพื้นดินให้มันเน่าเพื่อเอาไปทำปุ๋ย แต่ในเมื่อตาเฒ่าบอกว่าสามารถนำไปหมักไวน์ได้ ถ้าอย่างนั้นเขาก็จะถือโอกาสแสดงน้ำใจไปเลยแล้วกัน

ให้องุ่นเขาไป แบบนี้ปีหน้าเขาก็ไม่ต้องเสียเงินซื้อไอซ์ไวน์แล้ว

หลังจากได้รับคำตอบที่แน่ชัดจากฉินสือโอว คุณลุงฮิคสันก็แย้มรอยยิ้มออกมาอย่างมีความสุข เขาเด็ดองุ่นกาแบร์เนโซวีญงออกมาทานไปด้วยอย่างเอร็ดอร่อย

ในที่สุดฉินสือโอวก็ห้ามแรงดึงดูดที่อยู่ในใจไว้ไม่ได้ เขาจึงเด็ดองุ่นมาใส่ปากบ้าง มันไม่ได้เปรี้ยวอย่างที่คิดไว้

ทว่ารสชาติไม่อร่อยอย่างถึงที่สุด เพราะโดยทั่วไปองุ่นชนิดนี้จะมีรสฝาดเล็กน้อย

องุ่นหมักไวน์เป็นสายพันธุ์ที่เปรี้ยวมาก กาแบร์เนโซวีญงกับรีสลิ่งไม่นับว่าเป็นอย่างนั้น เนื่องจากองุ่นทั้งสองสายพันธุ์มีปริมาณน้ำตาลและสภาวะเป็นกรดค่อนข้างมาก ทำให้รสชาติเกิดการผสมผสานกัน รสชาติจึงไม่ได้หวานหรือเปรี้ยวมาก

นี่ถึงจะเป็นองุ่นหมักไวน์ที่ดี ไวน์ที่ผลิตจากองุ่นที่มีปริมาณน้ำตาลและความเป็นกรดอยู่อย่างเต็มอิ่ม ความเข้มข้นของแอลกอฮอล์ที่หมักออกมาจะมากกว่า 12% ระดับความเปรี้ยวจะต่ำกว่า 3.5 โดยธรรมชาติแล้วจะสามารถใช้ความหนาแน่นของไวน์เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ได้รับผลกระทบจากแบคทีเรียจนเกิดความเสียหายได้

นอกจากนี้ ในเปลือกกับเมล็ดขององุ่นทั้งสองชนิดนี้ยังอุดมไปด้วยแทนนิน ซึ่งก็คือสารกันบูดจากธรรมชาติ ส่วนที่ฉินสือโอวคิดว่ามันฝาด ก็เป็นเพราะผลกระทบของแทนนิน

ตอนเป็นหนุ่มคุณลุงฮิคสันเคยทำงานในไร่องุ่นมาก่อน ตอนนี้ที่ยืนอยู่ในไร่องุ่นของฉินสือโอว เขาจึงนึกถึงเรื่องในอดีตเมื่อครั้งยังเยาว์วัย

ในช่วงเวลาระหว่างนั้นยังถอนหายใจยาวๆ อย่างต่อเนื่อง อยู่ในไร่องุ่นเป็นเวลานาน ฉินสือโอวจึงทำได้แค่มองดูสภาพการเจริญเติบโตขององุ่นไปพร้อมกับเขา

“นายรู้ไหม ตอนที่ฉันอายุประมาณยี่สิบปี พ่อของฉันอยากให้ฉันเรียนเพื่อเป็นเชฟ แต่ฉันเกลียดงานนี้มาก ฉันเกลียดชีวิตที่หยุดนิ่งไม่มีการเปลี่ยนแปลง”

“ดังนั้น ฉันเลยแอบไปที่รัฐออนแทรีโอ ร่อนเร่พเนจรอยู่ที่นั่นระยะหนึ่ง จากนั้นก็มีเจ้าของไร่องุ่นจิตใจดีคนหนึ่ง รับเข้าไปทำงาน นายคงจินตนาการไม่ออกหรอกว่าฉันรู้สึกยังไงที่ได้เอาตัวเองเข้าไปอยู่บนไร่องุ่นขนาดใหญ่กว่าหมื่นเอเคอร์เป็นครั้งแรก และนายคงคิดไม่ถึงเช่นกันว่าครั้งแรกที่ได้เห็นถังหมักไวน์ห้าร้อยถังวางอยู่ด้วยกัน ฉันมีความรู้สึกยังไง”

“ในตอนนั้น พวกเราไม่มีทีวีกับอินเทอร์เน็ต ความเข้าใจที่ฉันมีต่อโลกภายนอก ล้วนแต่เป็นเรื่องคุยโวจากพวกชาวประมงกับพวกกะลาสีทั้งสิ้น สรุปได้ว่า ตอนที่ฉันเดินทางไปออนแทรีโอในครั้งนั้น เป็นการเปิดโลกทัศน์ครั้งใหญ่สำหรับฉันเลยล่ะ”

“หลังจากนั้น ฮู่ ฉันก็เคยอยากเปิดไร่องุ่นสักผืน แล้วก็หมักไวน์ จัดงานเลี้ยงค็อกเทล คบค้าสมาคมกับคนในสังคมชั้นสูงอะไรแบบนั้น แต่หลังจากนั้นฉันก็คิดได้ แล้วกลับมาที่เกาะ มาเป็นพ่อครัวอ้วนๆ เตี้ยๆ”

คุณลุงฮิคสันจับท่อนไม้ท่อนหนึ่งเอาไว้ขณะเดียวกันก็พูดอย่างผ่อนคลายคล้ายว่ากำลังรำลึกความหลังอยู่ สายตาจับจ้องอยู่ที่เครือเถาวัลย์ ทว่าใจของเขาบินออกไปยังดินแดนที่อยู่ไกลออกไป

ฉินสือโอวถามเขาว่า “คิดได้เหรอ? คิดอะไรได้เหรอครับ?”

ตาเฒ่าพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คิดได้ว่าคนที่คิดอะไรง่ายๆ อย่างฉัน เหมาะกับการอยู่บนเกาะเล็กๆ ที่ผู้คนมีความคิดไม่ซับซ้อนแบบนี้เท่านั้น คิดได้ว่าสังคมชั้นสูงถึงจะดูแล้วมีหน้ามีตา แต่ในความเป็นจริงการได้อยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนั้น กลับไม่มีความสุข”

ทั้งสองคนคุยกันเสร็จแล้วจึงกลับไปที่รถ แล้วขับกลับไปที่ประตูทางเข้าวิลล่า

พอรถจอด บิลลี่ก็ผิวปากขึ้นมา แล้วพูดกับฉินสือโอวว่า “เฮฟวี่  ฮาล์ฟ ตัน ฉิน นายไปโรงงานขยะมาเหรอ? ถ้าไม่อย่างนั้นนายไปหาของเก่ารุ่นคุณปู่แบบนี้มาจากไหน?”

ช่วงที่รถฟอร์ดเอฟ 150 กำเนิดขึ้น เป็นช่วงที่เกิดวิกฤตการณ์น้ำมันพอดี เพื่อที่จะบรรลุมาตรฐานการป้องกันสิ่งแวดล้อมและการปล่อยมลพิษ รถรุ่นนี้จึงถูกออกแบบให้มีน้ำหนักเพียง 1023 กิโลกรัม ด้วยเหตุนี้ คนบางส่วนเลยเรียก รถฟอร์ด F-150 ว่า “เฮฟวี่  ฮาล์ฟ ตัน”

น้ำหนักทั้งหมดของตัวรถรุ่นนี้เกินครึ่งตันมาแค่นิดเดียวเท่านั้น

“เคารพคุณปู่หน่อย ไม่อย่างนั้นมันจะเตะก้นนายเอานะ!” คุณลุงฮิคสันหลังจากลงรถแล้วก็ตะโกนลั่นขึ้นมา

เบลคกับแบรนดอนพากันหัวเราะเสียงดังออกมาทันที บิลลี่เองก็หัวเราะออกมาเช่นกัน เขาพูดว่า “ไม่เอาแบบนี้สิครับ คุณลุง ใครจะไม่รู้จักรถที่ดังที่สุดบนเกาะแฟร์เวลกันล่ะครับ? ผมแค่ล้อเล่นเฉยๆ”

ตาเฒ่าโบกมือปัด พูดว่า “เรื่องของนายเถอะ ไอ้หนู รถที่ดังที่สุดบนเกาะแฟร์เวลคือรถพอร์ช 918 ของฉินต่างหาก ไม่ใช่ไอ้แก่รถของฉัน”

พวกบิลลี่จับมือกันกับคุณลุงฮิคสัน ด้านวินนี่ก็เข้ามากอดทักทายกันกับเขา ชายชราตบหลังเธอเบาๆ อย่างประคบประหงมแล้วพูดกับเธอว่า

“เย็นนี้ฉันจะทำอาหารที่ทั้งอร่อยทั้งมีคุณค่าทางสารอาหาร วินนี่ เดี๋ยวฉันต้องอบรมฉินหน่อย เขาปล่อยให้เธอผอมไปหมดแล้ว”

“พระเจ้า พูดได้ถูกต้องจริงๆ ค่ะ” มิแรนด้าเดินออกมาพร้อมกับพูดกับเขาด้วยรอยยิ้ม

พ่อแม่ของวินนี่พอใจกับลูกเขยอย่างฉินสือโอวมาก เริ่มตั้งแต่การพบกันครั้งแรกของพวกเขา

ความรักของฉินสือโอวที่มีต่อลูกสาวของพวกเขาไม่มีอะไรให้ติเลยแม้แต่นิดเดียว

อาหารตะวันตกของฮิคสันยอดเยี่ยมมากจริงๆ ตอนที่ฉินสือโอวเพิ่งมาถึงเกาะแฟร์เวลเขาก็รู้สึกอย่างนี้แล้ว ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนเขาจะไม่เคยทานอาหารตะวันตกแบบดั้งเดิม

แต่ก็สามารถสัมผัสได้ถึงกำลังกายกำลังใจที่คุณลุงใส่ลงไปในอาหารทุกจาน

เมนูหลักของอาหารมื้อนี้คือปลารมควัน วิธีการทำปลารมควันในเมนูอาหารตะวันตกพบเห็นได้ค่อนข้างน้อย ทว่าคุณลุงทำออกมาถึงห้าเมนูด้วยกัน ปลารมควันทอดกับโรสแมรี ปลารมควันราดซอสเกรวี่หวาน ปลารมควันน้ำแข็งกรีนแลนด์ ขนมปังพาสเตลสอดไส้ปลารมควันแบบดังเดิมและปลารมควันย่าง

ขณะที่กำลังทานอาหาร ฉินสือโอวก็ถามฮิคสันว่าสนใจที่จะรับตำแหน่งดูแลห้องครัวของร้านอาหารมิชลินระดับสามดาวไหม ตาเฒ่ายิ้มจนตาหยีเขากำลังกอดแขนมองดูพวกเขาทานอาหาร พอได้ยินที่ฉินสือโอวพูด เขาก็ส่ายหัวไปมาแล้วพูดว่า “ไม่ ฉิน ที่ของฉันคือเกาะแฟร์เวล ฉันควรอยู่ที่นี่ จนกว่าร่างกายของฉันกลายเป็นหนึ่งเดียวกันกับมัน ฉันจะไม่ไปไหนอีกแล้ว”

พอทานอาหารค่ำเสร็จ ฉินสือโอวก็ไปส่งตาเฒ่ากลับร้านอาหารก่อน หลังจากนั้นจึงพาทั้งสามคนเข้าไปในห้องใต้ดิน แล้วหยิบเครื่องประดับออกมา ให้พวกเขาทั้งสามคนเลือก

พวกเขาทั้งสามคนต่างก็พากันเลือกชุดเครื่องประดับ เครื่องประดับที่เหลืออยู่สี่ชุดถูกซื้อไปสามชุดแล้ว ฉินสือโอวลดราคาให้พวกเขา โดยใช้พื้นฐานราคาที่บริษัททิฟฟานี่แอนด์โคแนะนำมา ลดราคาไปยี่สิบเปอร์เซ็นต์ ก็นับว่าเป็นราคาที่ยุติธรรมมากแล้ว

เครื่องประดับทั้งสามชุดทำให้เขามีรายได้เพิ่มขึ้นมายี่สิบล้านดอลลาร์แคนาดา ถ้านำขึ้นไปประมูล ไม่แน่ว่ารายได้ส่วนนี้อาจจะมากกว่านี้เป็นเท่าตัว ในทุกๆ ปีจะมีการซื้อขายแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของไข่มุกสีดำที่ผลิตออกมาในงานประมูล

ชุดเครื่องประดับที่เหลืออยู่อีกหนึ่งชุด เบลคจะนำไปส่งให้กับงานประมูล นอกจากนี้ยังมีเครื่องประดับอีกสิบชิ้นที่ยังไม่ถูกจับจอง ฉินสือโอวให้วินนี่เลือกเครื่องประดับสองชิ้นไปมอบให้กับแม่กับพี่สาวของเธอ ให้เป็นของขวัญวันคริสต์มาส ส่วนอีกแปดชิ้นที่เหลือก็ให้เบลคเอาไปด้วยแล้วเหมือนกัน

เช่นนี้เมื่อรวมกับรายได้จากการจำหน่ายปลา จำนวนเงินในบัตรของฉินสือโอวก็สูงถึงมาตรฐานที่แปดสิบล้านอีกครั้ง

พอมีเงินก็อยากใช้เงิน วันต่อมาฉินสือโอวประชุมกันกับพวกชาวประมง พอเริ่มเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิของปีที่จะถึงนี้ พวกเขาจะรีบบุกเข้าจู่โจมมหาสมุทรแปซิฟิกเพื่อจับปลาโอแถบ ปลากระโทงสีน้ำเงิน ปลาดอลลี่ ปลาจานและปลาเพลซ ถึงยังไงทรัพยากรปลาในมหาสมุทรแปซิฟิกที่อุดมสมบูรณ์ ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ต้องเก็บเกี่ยวขึ้นมาทั้งสิ้น

ดังนั้นเรือประมงขนาดเล็กอย่างเรือฮาวิซทจึงไม่เหมาะกับการใช้สอยระดับนี้แล้ว สัตว์ทะเลหลายร้อยตัน จะไปโคลงๆ เคลงๆ อยู่ตามชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกไม่ได้

มันไม่เพียงพอที่จะหมุนเวียนไปยังสนามรบต่างๆ ในทะเลลึกอย่างมหาสมุทรแปซิฟิก คลื่นยักษ์แค่ลูกเดียวก็สามารถซัดมันคว่ำได้แล้ว

ที่ฉินสือโอวอยากจะซื้อ คือเรือใหญ่อย่างน้อยสองพันตัน!

……………………………………………………..