ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา - บทที่ 988 เกาะที่คึกคัก

การแสดงออกของฉินสือโอวที่งานขอบคุณการท่องเที่ยวของเจ้าของฟาร์มปลาซึ่งจัดขึ้นโดยกรมประมง ทำให้เขาได้รับความชื่นชมจากเจ้าของฟาร์มปลาดั้งเดิมในท้องถิ่น ดังนั้นพอเขาโทรศัพท์ไป พวกโดนัลด์และแอนดรูว์ก็รีบมาที่ฟาร์มปลาของเขา

หลังจากที่โดนัลด์เจอฉินสือโอวเขาก็พูดว่า “นายพูดถูกฉิน ถ้าบริษัทดาวเคมิคอลมาเปิดโรงงานที่นี่แล้วกลายเป็นเขตโรงงานเคมี ก็ต้องมีโรงงานเคมีอื่นๆ เข้ามาอีก ถึงตอนนั้นความเสียหายที่มีต่อฟาร์มปลาก็จะมากมายเหลือเกิน”

เหล่าเจ้าของฟาร์มปลารีบพาชาวประมงมา เมื่อมาถึงพวกเขาก็รู้สึกว่าเรือประมงที่เกาะแฟร์เวลมีเยอะขึ้นมาก และมีคนถืออาวุธประกาศว่า หากบริษัทดาวเคมิคอลเอาตำรวจมา พวกเขาก็จะสู้กับตำรวจด้วยอาวุธ

ก่อนหน้านี้หูจื้อหย่วนหัวหน้าสมาคมดีพีเอสรู้ข่าวเรื่องนี้ผ่านเวยป๋อแล้ว ที่เขาไม่ได้มาในทันทีเพราะกำลังรวบรวมเหล่าอาสาสมัคร ครั้งนี้เขาพาอาสาสมัครมากว่าหนึ่งร้อยคนซึ่งมีทั้งนักเรียน คนใช้แรงงานและพนักงานออฟฟิศ คนเหล่านี้ใส่เสื้อผ้าเหมือนกัน ด้านบนเขียวว่า ‘สัตว์ป่าพลีชีพให้การพัฒนาเศรษฐกิจ’ เพื่อเสียดสีว่ารัฐบาลนิวฟันด์แลนด์ทำเพื่อการพัฒนาธุรกิจโดยไม่สนใจธรรมชาติที่จะถูกทำลาย

บัตเลอร์ใส่ใจเรื่องนี้มากที่สุด ตอนนี้อาหารทะเลแบรนด์ต้าฉินเป็นแหล่งเศรษฐกิจหลักของเขา หากโรงงานเคมีมาเปิดที่นี่ ฟาร์มปลาต้าฉินก็จะไม่มีสินค้าที่ปราศจากมลพิษส่งเข้าตลาด แบรนด์ที่ใหญ่ที่สุดของเขาก็จะพังทลายไป

นี่เป็นเรื่องที่เขาไม่มีทางยอมอย่างเด็ดขาด ดังนั้นเขาเลยติดต่อหาเพื่อนที่ทำธุรกิจทางทะเลให้ร้องเรียนรัฐบาลนิวฟันด์แลนด์ เพื่อเรียกร้องว่าหากบริษัทดาวเคมิคอลจะสร้างโรงงานที่เกาะแฟร์เวลก็ต้องจ่ายค่าชดเชยให้เขาก้อนโต

สื่อมวลชนในนครเซนต์จอห์นไม่รอช้า พวกเขารีบไปที่เกาะแฟร์เวลเพื่อตามรายงานเรื่องนี้กันทันที และการรายงานข่าวของพวกเขาก็ทำให้พวกชาวประมงมีการตอบสนองมากขึ้น มีคนมาที่เกาะแฟร์เวลเพื่อสนับสนุนกิจกรรมการประท้วงของเกาะอย่างไม่ขาดสาย

เหล่าชาวประมงหาเติบโตและหากินจากทะเล พวกเขาเกลียดพวกโรงงานเคมีเป็นที่สุด แม้ชื่อเสียงของฟาร์มปลาที่นิวฟันด์แลนด์จะพังทลายเพราะคนกลุ่มเล็กๆ แต่จากการวิจัยในตอนนี้อุตสาหกรรมที่เริ่มต้นในช่วงปี 80-90 ก็ต้องรับผิดชอบด้วยเหมือนกัน

แม้กรมประมงจะดำเนินการปกป้องฟาร์มปลาในทุกด้าน แต่ทะเลที่นิวฟันด์แลนด์ก็ไม่สามารถฟื้นฟูให้รุ่งเรืองได้ถึงหนึ่งในสิบ นี่เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อมากเพราะระบบนิเวศของทะเลควรจะมีการฟื้นฟูได้ด้วยตัวมันเอง

เหล่าชาวประมงหาสาเหตุไม่เจอ พวกเขาจับปลาน้อยลงทุกปีและในทะเลก็ไม่ได้มีปลามากเท่าไร อย่างนั้นทำไมความสามารถในการผสมพันธุ์ของปลาถึงน้อยขนาดนี้? พวกเขาได้แต่โยนความรับผิดชอบให้แก่โรงงานบำบัดน้ำเสีย คิดว่ามลพิษส่งผลกระทบต่อการดำรงชีวิตและการสืบพันธุ์ของปลาในทะเล

แค่ไม่กี่วันบนเกาะแฟร์เวลก็มีผู้ประท้วงจากทุกสาขาอาชีพมากว่าพันคน เดิมทีเรือขนส่งของบริษัทดาวเคมิคอลอยากจะจอดที่ด้านนอกท่าเรือของเมืองเพื่อรอให้ทางบริษัทส่งคนมาแก้ปัญหาเรื่องการประท้วง จากนั้นค่อยเข้าไปที่ท่าเรือของเมือง

แต่ตอนนี้เห็นท่าไม่ดี เรือขนส่งเลยรีบกลับลำแล้วกลับไปยังท่าเรือนครเซนต์จอห์น

เหล่าชาวประมงขึงผ้ายาวๆ ไว้ที่ท่าเรือของเมือง บนผ้าเขียนว่า ‘ต่อต้านรัฐบาล ฟื้นคืนฟาร์มปลา’ ‘ทำลายสิ่งแวดล้อมที่ฟาร์มปลาต่อไปอีกไม่ได้แล้ว’ มีคนมาเพิ่มป้ายใหม่ๆ ทุกวัน

ทางบริษัทดาวเคมิคอลโกรธมาก พวกเขาแจ้งตำรวจที่นครเซนต์จอห์นเพื่อขอให้พวกเขาส่งกำลังตำรวจไปคุ้มกันการดำเนินการลงทุนที่ถูกกฎหมายของพวกเขาและชี้แจงผ่านสื่อว่าคนในเมืองแฟร์เวลเป็นพวกนักเลง

สถานีตำรวจนครเซนต์จอห์นได้รับข้อมูลการแจ้งความแล้วก็ต้องส่งตำรวจไปเป็นธรรมดา แต่แฮมเล็ตมาหาผู้กำกับที่สถานีตำรวจเพื่อบอกเรื่องนี้ไว้ก่อนแล้ว หลังจากพวกตำรวจม้ามาถึงเกาะแฟร์เวลแล้ว ก็ทำได้แค่จัดระเบียบความเรียบร้อย แต่ไม่ได้ไปจัดการกับกลุ่มผู้ประท้วง

สิ่งที่บริษัทดาวเคมิคอลคาดหวังคือให้เหล่าตำรวจม้าสะสางท่าเรือของเมืองให้โล่งสะอาด แต่ตำรวจม้าไม่ไปจัดการเรื่องพวกนี้ พวกเขาทำหน้าที่ดูแลความปลอดภัยและไม่เข้าไปใกล้ท่าเรือเลย

ผู้ประท้วงที่ท่าเรือล้วนเป็นชาวประมงที่ห้าวหาญ และพวกเขาถือปืนที่เป็นของจริงด้วย

เปรียบเทียบกันแล้ว กำลังอาวุธของเหล่าตำรวจม้ายังเป็นรอง เพราะการกระทำของพวกเขาต้องสอดคล้องและเป็นไปตามที่กฎหมายกำหนด ตอนไปดูแลความปลอดภัยของกิจกรรมประท้วงแบบนี้ พวกเขาไม่สามารถพกปืนจริงไปได้ เอาไปได้แค่โล่ กระกองและเครื่องช็อตไฟฟ้าเท่านั้น

ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ทางนครเซนต์จอห์นควรจะขอให้ตำรวจพิเศษออกหน้าแก้ไขปัญหา แต่แฮมเล็ตกดเรื่องนี้ไว้ เหตุผลคือแม้ว่าผู้ประท้วงจะมีอาวุธแต่ไม่ได้ใช้อาวุธ ไม่มีการโจมตี ไม่ควรต้องให้ตำรวจพิเศษมาจัดการ

บริษัทดาวเคมิคอลฝากความหวังไว้ที่รัฐบาลของนิวฟันด์แลนด์ ตอนนี้ทางรัฐบาลของเมืองก็จัดการได้ยาก นี่เกี่ยวกับระบบรัฐบาลของแคนาดา ความสัมพันธ์ระหว่างนครและเมืองย่อยไม่มีการควบคุมกันโดยตรง

ตอนนี้สำหรับบริษัทดาวเคมิคอลและรัฐบาล ปัญหาที่ยากที่สุดก็คือเรื่องเขตอนุรักษ์แหล่งที่อยู่อาศัยของเต่ามะเฟือง ตอนนั้นพวกเขาไม่ได้สนใจเรื่องนี้และคิดว่าเกาะแฟร์เวลเป็นเกาะเล็กๆ ง่ายๆ ที่อยู่นอกแผ่นดินใหญ่แห่งหนึ่ง ไม่คิดว่าจะมีเรื่องพันพัวมากอย่างนี้

คนแคนาดามีจิตสำนึกในการปกป้องสัตว์ป่าที่ยอดเยี่ยมมาก โดยเฉพาะพื้นที่ที่เป็นเขตอนุรักษ์แหล่งที่อยู่อาศัยที่แน่นอนแล้วจะรอบด้านกว่าการปกป้องอย่างอื่น

เรื่องนี้ได้รับความสนใจจากเพื่อนบ้านในเมืองแถวชาวฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ เรื่องเรือผีและเรื่องการต่อต้านที่เกาะแฟร์เวลกลายเป็นเรื่องที่ผู้คนพูดคุยกันมากที่สุดในช่วงนี้ ในด้านประชามติฝั่งที่ครองคะแนนแน่นอนว่าเป็นเกาะแฟร์เวล เพราะพวกเขาเป็นผู้ถูกกระทำ

บริษัทดาวเคมิคอลบอกกับสื่อมวลชนว่าพวกเขาบริสุทธิ์ ขั้นตอนของพวกเขาไม่มีปัญหา การบำบัดน้ำเสียก็เป็นไปตามมาตรฐาน โรงงานก็จ่ายเงินซื้อมาแล้ว อย่างนั้นทำไมถึงจะไม่สามารถสร้างสายการผลิตได้ล่ะ?

ทางเกาะแฟร์เวลบริสุทธิ์ยิ่งกว่า มีสิทธิ์อะไรถึงจะมาสร้างโรงงานเคมีรอบๆ พวกเขา ทำไมบริษัทดาวเคมิคอลถึงไม่สร้างสายการผลิตแถวๆ สำนักงานใหญ่ที่ออนแทรีโอล่ะ? อะไรนะ รัฐออนแทรีโอไม่อนุญาตให้สร้างโรงงานเคมีการเกษตร? อย่างนั้นทำไมรัฐออนแทรีโอไม่อนุญาตแต่นิวฟันด์แลนด์อนุญาตล่ะ?

ฉินสือโอวเอาเรื่องเขตอนุรักษ์แหล่งอาศัยของเต่ามะเฟืองมาพูด เขาไม่พูดว่าการสร้างโรงงานเคมีจะกระทบฟาร์มปลาของตัวเอง แต่พูดว่าถ้าบำบัดน้ำเสียไปในทะเล พวกแมงกะพรุนก็จะซึมซับสารพิษผ่านน้ำทะเล และอาหารหลักของเต่ามะเฟืองก็คือแมงกะพรุน สุดท้ายผู้ที่ได้รับบาดเจ็บก็คือเต่ามะเฟือง

สองฝ่ายเริ่มเถียงกันเรื่องนี้ ทางเกาะแฟร์เวลไม่สน อยากยื้อยังไงก็ยื้ออย่างนั้น ในฤดูหนาวไม่มีอะไรทำและก็ไม่มีนักท่องเที่ยว พวกเขาเลยว่าง

พวกเขาอยากทำเรื่องนี้ให้ใหญ่ขึ้นจนแทบจะทนไม่ไหว ตอนนี้เกาะแฟร์เวลอาศัยการท่องเที่ยวในการพยุงเศรษฐกิจ ถ้าเรื่องนี้ยิ่งดังก็ยิ่งดี

ดังนั้นหลังจากที่เข้าใจในจุดนี้แล้ว การต่อต้านของชาวเมืองที่เกาะก็รุนแรงขึ้น ทุกวันจะต้องประท้วงต่อสื่อมวลชนสักรอบหนึ่ง

ทางบริษัทดาวเคมิคอลรับไม่ไหว พวกเขากู้เงินจากธนาคารมาแล้ว พนักงานและอุปกรณ์ก็เตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว สายการผลิตไม่ได้ผลิตหนึ่งวัน พวกเขาก็ทำเงินไม่ได้ไปหนึ่งวัน สำหรับธุรกิจแล้ว การไม่ทำเงินก็คือการขาดทุน!

แต่นอกจากการเถียงแล้ว บริษัทดาวเคมิคอลก็ไม่มีวิธีอื่น ทางตำรวจของนครเซนต์จอห์นคงไม่ใช้กำลังอาวุธกับกลุ่มผู้ประท้วงแน่ อย่างนั้นท่าเรือถูกปิดไว้แล้ว เรือขนส่งของพวกเขาก็ไม่มีทางเข้าไปที่เกาะเพื่อส่งอุปกรณ์ขึ้นไปได้

ทีแรกฉินสือโอวรู้สึกว่าการใช้ชีวิตบนเกาะนอกทะเลแบบนี้ดีแล้ว อย่างน้อยพอเจอปัญหาก็ปิดท่าเรือ อย่างนั้นก็สามารถรับมือกับศัตรูเป็นหมื่นได้ด้วยคนคนเดียวแล้ว

………………………………………………………