ผมมีระบบย่อยสลายในวันสิ้นโลก - บทที่ 206 ผลลัพธ์

บทที่ 206 ผลลัพธ์

เพียงหลังจากที่เหยี่ยวทองคำได้หลบการโจมตีจากทักษะเคลื่อนไหวพริบตาของเขาได้นั้น เฉินเฉียงก็ได้ใช้เคล็ดวิชาสะกดข่มวิญญาณมารสวรรค์ในทันที

แต่เขาเองก็ไม่คิดว่าเหยี่ยวทองคำจะคาดเดาการโจมตีทางจิตวิญญาณของเขาได้ มันได้ทำการหลบฉากไปด้านข้างอีกครั้ง และพุ่งตรงใส่เฉินเฉียงอย่างรวดเร็วประดุจดั่งสายฟ้าฟาด

ด้วยการที่การโจมตีจากการเคลื่อนไหวชั่วพริบตาและการโจมตีทางจิตวิญญาณของเขาถูกตอบโต้ นี่ทำให้เฉินเฉียงรู้สึกราวกับว่าตนได้พ่ายแพ้ไปแล้ว

และด้วยความรวดเร็วประดุจสายฟ้าของเหยี่ยวทองคำนี่เอง ทำให้เฉินเฉียงได้แต่ตั้งรับเพียงเท่านั้น

เป็นตอนนี้ที่เฉินเฉียงนั้นได้เริ่มใช้ทักษะเกราะเหล็กไหลของตนในทันที นี่ทำให้ร่างของเขานั้นถูกหุ้มไว้ด้วยเกราะสีเงิน เมื่อรวมเข้ากับเคล็ดวิชาฝึกฝนร่างกายพื้นฐานขั้นสูงของเขาแล้วนั้นทำให้เขานั้นไม่ได้รับผลกระทำแต่อย่างใด

และเมื่อเห็นว่าเฉินเฉียงป้องกันมันได้ด้วยวิธีการนี้ นี่ทำให้เหยี่ยวทองคำมองเฉินเฉียงนิ่งๆอยู่ครึ่งลมหายใจ

เมื่อเห็นอย่างนี้ เฉินเฉียงจึงได้ใช้ปีกสีเงินในทันที และเขาได้ใช้ปีกที่มีความยาวนับสิบเมตรนี้รัดพันและเชือดเฉือนเหยี่ยวทองคำประดุจดังเครื่องบดเนื้อ

“แคว้กกกก”

เหยี่ยวทองคำได้ดิ้นรนอย่างทุรนทุราย พยายามจะหลุดออกจากปีกของเฉินเฉียงเสียให้ได้

อย่างไรก็ตาม มีหรือที่เฉินเฉียงจะปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดมือ

ด้วยการที่เหยี่ยวทองคำตัวนี้นั้นรวดเร็วมาก หากเขาปล่อยให้มันหลุดมือในครั้งนี้มีหวังเขาคงไม่มีโอกาสที่จะจัดการมันอีก

ถึงแม้ว่าเฉินเฉียงนั้นจะพลาดท่าจนโดนเหยี่ยวทองคำนี้จับเหวี่ยงไปบ้าง มีแม้กระทั่งการเตะใส่เขาซ้ำๆ แต่เขาก็ไม่ปล่อยให้มันหลุดจากปีกของเขา

ต่อให้ขนของเหยี่ยวทองคำตัวนี้จะแข็งแกร่งประดุจเหล็กกล้า แต่สีเงินของเขาเองนั้นก็อยู่ในระดับ 7 แล้วเช่นเดียวกัน

ด้วยการที่ปีกสีเงินนี้เป็นของพวกมนุษย์กลายพันธุ์ ความคมของมันย่อมเหนือกว่าขนของปีกของเหยี่ยวทองคำ หรือก็คือในตอนนี้นั้น เหยี่ยวทองคำนั้นเปรียบได้ดั่งไก่ที่ไร้ขน และเมื่อคนของมันถูกถอนออกจนหมด มันก็จะตกเลือดจนตาย

แน่นอนว่าเฉินเฉียงเองก็ตกอยู่ในสภาพอเนจอนาถไม่ต่างกัน หลังจากถูกเตะโดยเหยี่ยวทองคำนับครั้งไม่ถ้วน ทั่วทั้งร่างของเขานั้นเต็มไปด้วยรอยช้ำเลือดมากมาย แม้แต่อวัยวะภายในเองก็ยังเคลื่อนหลุดจากตำแหน่งของมัน

อย่างไรก็ตาม เขานั้นยังดีกว่าเหยี่ยวทองคำตัวนี้มากนัก

สำหรับเขาก็แค่เจ็บหนัก แต่สำหรับมันคือต้องตกตาย

และหลังจากที่เขาโดนมันเล่นงานจนหนักซะขนาดนี้ มีหรือที่เขาจะปล่อยให้มันหลุดมือไปง่ายๆ

นอกจากเขาจะใช้ปีกสีเงินแล้ว เฉินเฉียงกระหน่ำซัดการโจมตีทางวิญญาณของเขาอีกเล็กน้อย และสุดท้ายจึงใช้ทักษะเคลื่อนย้ายพริบตา

และด้วยการที่ในตอนนี้เหยี่ยวทองคำนั้นเจ็บหนัก การเคลื่อนที่ของมันนั้นติดขัดจนไม่อาจจะหลบการโจมตีของเฉินเฉียงไปได้ และนี่ทำให้ร่างกายของมันกระจัดกระจายเป็นชิ้นๆในทันที

ติ้ง ระบบทำการย่อยสลายสัตว์ประหลาดระดับนายพลขั้นสูง เหยี่ยวทองคำ เสร็จสมบูรณ์

เจ้าของระบบ: เฉินเฉียง
ระดับ: นักรบสายเลือดระดับนายพลวิญญาณขั้นกลาง
การหลอมรวมทักษะ: 1
การคัดเลือกทักษะ : 7
ค่าพลังงาน:940,300
ค่าการใช้ประโยชน์:1
ค่าความอดทน:360
ค่าความแข็งแกร่ง:392
ค่าความเร็ว:366
ค่าพลังจิต:701

เคล็ดวิชาการบ่มเพาะ…
….
ทักษะ….
….
ทักษะ: อินทรีย์สยายปีก ระดับสูง

สายเลือด: โกลาหลแรกกำเนิด

หลังจากได้ดูดซับพลังงานของเหยี่ยวทองคำมาแล้ว ไม่เพียงความเร็วของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก เขาได้มาแม้แต่ทักษะระดับสูงเพิ่มมาอีกหนึ่งทักษะ นั่นก็คืออินทรีย์สยายปีก

แน่นอนว่าทักษะนี้จะทำงานก็ต่อเมื่อเขานั้นใช้ปีกสีเงินเท่านั้น

หลังจากดูดซับพลังของอินทรีย์ทองคำได้แล้ว อาการบาดเจ็บของเขาก็ได้หายไปอย่างรวดเร็ว แต่ในตอนที่อยู่กลางอากาศนี้ เขาก็รับรู้ถึงความผิดปกติอะไรบางอย่าง

มีใครบางคนที่จ้องมองเขาอยู่

เฉินเฉียงท่าทางเปลี่ยนไปในทันที เขาหันไปมองทิศทางดังกล่าวก็พบว่าเป็นจางหยวนและหลิวไฮ่ที่มีท่าทางแปลกประหลาด

“จางหยวน พวกเจ้าเป็นอะไรรึเปล่า แล้วคนอื่นๆล่ะ”

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เฉินเฉียงได้รับการตอบรับนั้นกลับกลายเป็นดาบของจางหยวนและหลิวไฮ่แทน

“เฉินเฉียง ข้า ไม่คิดเลยจริงๆว่าเจ้าเองนั้นจะเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ ข้า จางหยวน ช่างตามืดบอดนักที่ยอมรับเจ้าเข้ากองกำลังและส่งมอบธงกองกำลังเทียนเว่ยให้เจ้า”

“จากวันนี้เป็นต้นไป เจ้าไม่ใช่สมาชิกของกองกำลังของพวกเรา”

หลังจากพูดจบ จางหยวนและหลิวไฮ่ได้โจมตีเฉินเฉียงอย่างไม่หยุดยั้ง

เฉินเฉียงนั้นในตอนนี้มีใบหน้าที่ยากจะอธิบายในทันที เขาฝืนหลบการโจมตีถึงตายของสองคนและรีบพูดออกมา “จางหยวน ฟังข้าพูดก่อน”

“จะต้องพูดอะไรอีกกัน ทั้งข้าและหลิวไฮ่เห็นหลักฐานอย่างชัดเจน”

“ถึงเจ้าจะเป็นทายาทของนายพลเฉินเทียนเว่ยแล้วยังไงล่ะ”

“นายพลเฉินแม้จะสละชีวิตไปแล้ว แต่การมีทายาทที่เฮงซวยเช่นเจ้านั้นช่างน่าสมเพชนัก ไม่เพียงจะไม่ยอมแก้แค้นให้พ่อของตนแล้วยังมีหน้าไปเข้าร่วมกับมนุษย์กลายพันธุ์ที่ทุกคนต้องการฆ่าล้าง”

“เจ้าช่างเลือกเส้นทางที่น่ารังเกียจยิ่งนัก”

“ข้า ในนามของกองกำลังเทียนเว่ย ข้าไม่ยอมรับกัปตันที่ไร้ยางอายและไม่มีความคิดเยี่ยงนี้”

“ส่งธงพลมาซะ”

เฉินเฉียงได้พยายามนึกหาวิธีอธิบายในขณะที่กำลังหลบการโจมตีนี้อย่างสุดความสามารถ

เขานั้นไม่คิดมาก่อนว่าการที่เขาตัดสินใจช่วยทั้งสองคนนี้โดยใช้ทักษะของพวกมนุษย์กลายพันธุ์นั้นจะทำให้เรื่องบานปลายถึงขั้นนี้

เป็นที่เฉินเฉียงพบว่ากำไลสื่อสารของตนได้รับข้อความเข้ามา เช่นเดียวกับจางหยวนและหลิวไฮ่ด้วยเช่นกัน

“เดี๋ยวก่อนนะ”

เฉินเฉียงรีบยกมือขึ้นห้ามปรามและดูที่กำไลสื่อสารของตน “รีบไปหาเจิ้งยี่ด้วยกันก่อนเร็วเข้า”

จางและหลิวไฮ่ได้มองไปที่กำไลสื่อสารก็ได้รับข้อความจากเจิ้งยี่

อย่างไรก็ตาม อารมณ์ของพวกเขาในตอนนี้นั้นเมื่อเทียบกับเรื่องที่พบว่าเฉินเฉียงเป็นมนุษย์กลายพันธุ์นั้นมันเทียบกันไม่ได้เลย

“เฉินเฉียง ส่งธงพลมาซะ แล้วแกจะไปไหนก็ไป ไม่ก็ต้องอยู่สู้กับพวกข้าตรงนี้”

หลังจากพูดจบ จางหยวนก็พุ่งเข้าใส่อีกครั้ง ส่วนหลิวไฮ่ก็ทำเช่นเดียวกัน

เฉินเฉียงร็สึกเศร้าเสียใจกับเรื่องนี้จริงๆ แต่หากเขาไม่ใช้พลังเหนือมนุษย์ก็จะไม่อาจช่วยทั้งสองคนนี้เอาไว้ได้ แล้วเขาจะทำเช่นไรกัน

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะอธิบายยังไงก็ตาม ทั้งสองก็ไม่ยอมฟังอยู่ดี

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์เป็นแบบนี้ เขาก็ได้กางปีกและบินขึ้นไปบนฟ้าอีกครั้ง ก่อนที่จะนำแหวนวงหนึ่งออกจากแหวนเก็บของแล้วโยนให้จางหยวน

“จางหยวน ธงพลอยู่ในแหวนวงนี้ แต่จงจดจำไว้ว่า ข้า เฉินเฉียง ไม่ใช่มนุษย์กลายพันธุ์อย่างที่เจ้ากล่าวหา”

“เก็บธงพลกองกำลังเทียนเว่ยนี้ไว้ให้ดี แล้วในวันหนึ่ง ข้าจะทำให้เจ้าส่งมอบมันให้ข้ากับมือ”

“เอาล่ะ ตอนนี้เจ้าจะตามข้าไปช่วยเจิ้งยี่หรือไม่นั้นก็แล้วแต่เจ้า ข้าพูดไปก็คงจะเท่านั้นแล้ว”

เฉินเฉียงมีอาการตัวสั่นในทันทีหลังจากได้พูดออกไป ก่อนที่จะสยายปีกและบินไปทิศทางที่เจิ้งยี่อยู่

หลังจากจางหยวนได้รับแหวนที่เฉินเฉียงโยนมาให้แล้ว เมื่อเห็นว่าธงพลอยู่ในนั้น เขาก็มีท่าทางเบาใจลง

“รองกัปตัน เราจะเอาไงต่อ”

เมื่อเห็นว่าเฉินเฉียงหายไปแล้ว หลิวไฮ่ก็รีบถามออกมาราวกับไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อดี

จางหยวนหลังจากเก็บแหวนไปแล้ว ก็ได้เดินตรงไปยังศพของเหยี่ยวทองคำและเก็บมันไว้ในแหวน

“เรียกทุกคนมาที่นี่แล้วไปช่วยเจิ้งยี่ด้วยกัน”

“ไม่ว่ายังไงก็ตาม เจิ้งยี่เป็นคนของกองกำลังพวกเรา พวกเราไม่อาจให้เขาตกอยู่ในมือของเฉินเฉียงได้”

หลิวไฮ่เมื่อได้ยินก็พยักหน้ารับและส่งข้อความไปที่กำไลสื่อสาร

ไม่นาน กัวเหลียงและอีกเก้าคนก็ได้มาถึง

กลายเป็นว่าความจริงแล้วหลังจากเจิ้งยี่ส่งข้อความมานั้น ทุกคนได้รีบหาที่หลบซ่อนจริงๆ แต่ด้วยการที่เหยี่ยวทองคำนั้นเร็วมาก จางหยวนและหลิวไฮ่ที่รั้งท้ายเพื่ออยู่ปกป้องทุกคนจึงถูกพบเจอและเกือบจะต้องตกตายโดยเหยี่ยวทองคำ

“จางหยวนแล้วศิษย์น้องของข้าล่ะ เจิ้งยี่ส่งข้อความมาว่าเขากำลังตกอยู่ในอันตราย ทำไมศิษย์น้องไม่อยู่ข้างตัวเขา”

“เฉินเฉียงเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ ยิ่งไปกว่านั้น นับจากนี้ มันไม่ใช่กัปตันของพวกเราอีกต่อไป”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ กัวเหลียงผงะถอยหลังไปในทันที