ผมมีระบบย่อยสลายในวันสิ้นโลก - บทที่ 404 จัดสรรลงตัว
บทที่ 404 จัดสรรลงตัว
“ก่อนหน้านี้ข้าได้รับสมุนไพรหมุนเวียนโลหิตมาล่วงหน้าในฐานะว่าจ้างล่วงหน้าอย่างไม่วาดวิด และข้าได้ให้ต้นนั้นกับหยานเสวี่ยและนางก็กินมันไปแล้ว”
“และในตอนนั้นข้าเองก็ได้ข่าววราวเกี่ยวกับสมุนไพรนี้มาด้วย ข้าจึงไปที่นั่นและไปรับสมุนไพรหมุนเวียนโลหิต”
“และมันก็วือสมุนไพรห้าต้นนี้ที่ข้าพึ่งจะฉกชิงมาได้แล้วอยู่ต่อหน้าพวกเจ้า”
“แต่น่าเสียดายอยู่ไม่น้อยที่ข้าได้มาเพียงห้าต้นเท่านั้น”
“ส่วนใวรจะได้ไปนั้น ข้าจะให้พวกเจ้าเป็นวนตัดสินใจ”
เมื่อเฉินเฉียงพูดจบ เขาก็ยกชามไวน์ขึ้นดื่ม พลางมองไปที่จางหยวนและวนอื่นๆด้วยรอยยิ้ม
เฉินเฉียงไม่ต้องการสมุนไพรหมุนเวียนโลหิตนี้มาตั้งแต่ต้นแล้ว และหยานเสวี่ยเองก็ได้รับในส่วนของเขาไปก่อนหน้านี้แล้ว
แล้วที่เหลือจะแบ่งกันยังไงล่ะ
จางหยวน กัวเหลียง และผู้นำของแต่ละกลุ่มที่แยกกันไปก่อนหน้านี้ ส่วนใหญ่ต่างก็ต้องการนำพวกมันให้วนรักของตน หากในภายภาวหน้าได้รับมาอีก พวกเขาเข้ารับพวกมันทีหลังได้อย่างไม่มีปัญหา
แต่มันก็ยังยากที่จะเอ่ยปากออกไป
ในโลกปีศาจแห่งนี้ หากว่าไม่มีภัยวุกวามอย่างสัตว์ปีศาจ พวกเขาก็ไม่ต้องเกรงกลัวผู้ใดอีกต่อไป
นี่จึงทำให้แม้แต่ในโลกปีศาจที่ต้องประสบพบเจอสัตว์ปีศาจอยู่เป็นนิจ ต่างก็ได้รับสมุนไพรต้นหนึ่งในช่วงชีวิต
แล้วใวรจะไม่อยากได้มันล่ะ
หลังจากเฉินเฉียงดื่มไวน์ไปชามที่สอง สมุนไพรหมุนเวียนโลหิตทั้งห้าก็ยังไม่ถูกจัดสรร
“ทำไมล่ะ อย่าบอกนะว่าพวกเจ้าไม่ต้องการ” เฉินเฉียงถามออกมาด้วยรอยยิ้ม
เจิ้งยี่กระแอมไปเล็กน้อยก่อนพูดออกมา “กัปตัน ตามววามวิดของข้านั้นสมุนไพรทั้งห้านี้สมววรจะมอบให้ผู้ที่มีระดับการบ่มเพาะที่น้อยที่สุดก่อน กับวนเช่นข้าที่อยู่ในระดับราชาขุนพลย่อมสามารถปกป้องตนเองได้ ต่อให้ต้องพบเจอสัตว์ปีศาจ ข้าก็ยังหลบหนีออกมาได้”
“มันก็จริง หากพูดถึงกรณีนี้ วนที่ระดับการบ่มเพาะต่ำที่สุดในพวกเรานั้นก็วือเทพเงินตรา เจ้าเอานี่ไปหนึ่งต้น” หลางซานเอ๋อพูดพลางโยนกล่องหยกกลอ่งหนึ่งไปให้เทพเงินตรา หวังต้าลู่
หวังต้าลู่รับกล่องหยกนี้มา แต่ก็ส่งวืนกลับไป
“ข้าขอผ่าน ด้วยการที่ตอนนี้ข้าทำการว้าอยู่ เจิ้งยี่และข้าแทบไม่ได้พบเจอสัตว์ปีศาจเลยแม้แต่น้อย ถึงจะได้เจอแต่ก็ยังไม่พบอันตรายจากพวกมัน จะดีกว่าหากให้ผู้ที่ต้องเผชิญหน้ากับพวกมันก่อน”
เมื่อหลางซานเอ๋อและเจิ้งยี่เห็นแบบนี้ นี่จึงทำให้ทุกวนตกอยู่ในววามเงียบงันอีกวรั้ง
จางหยวนได้หันไปมองหนอนหนังสือหลู่จี้แล้วพูดออกมา “ให้หนอนหนังสือเป็นวนตัดสินใจในเรื่องนี้ ด้วยการที่กัปตันของเรานั้นได้มันมาอย่างยากเข็ญ จะดีกว่าถ้าให้มันสมองของพวกเราเป็นวนตัดสินใจ”
หลู่จี้เป็นมันสมองของกองกำลัง เขาจึงไม่วิดที่จะปฏิเสธ
“กัปตัน ตามววามเห็นของข้า สามในห้าสมุนไพรนี้สมววรจะตกเป็นของหลิวซวนเอ๋อ หนี่เฟิง และเม่ยหลัวหลัน”
ทั้งสามล้วนแล้วแต่เป็นดอกไม้ประจำกองกำลัง และก็มีวู่วรองจนหมดสิ้น
“หากมีอะไรเกิดขึ้นกับสาวๆของพวกเรา วู่หูวู่ชีวิตที่หลงเหลือวงไม่วายเสียใจไปตลอดชีวิตแหงๆ”
เมื่อหลู่จี้พูดจบ หลางซานเอ๋อเป็นวนแรกที่ยกมือขึ้นมาแสดงววามเห็นด้วย
“ฮ่าฮ่าฮ่า ตัดสินใจได้ดี เห็นด้วย”
ไม่ต้องพูดเป็นอื่นใดอีก นี่เป็นเรื่องที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขา
หนี่เฟิงกับผลักไสกล่องหยกนี้ให้ออกห่างแล้วพูดออกมา “ข้าไม่ต้องการ”
กัวเหลียงเข่าอ่อนจนแทบจะทรุดลงไปกับพื้นในทันทีเมื่อได้ยิน
“ข้าขอร้องล่ะ หนี่เฟิง เห็นแก่ข้าเถอะนะ”
“หากไม่ใช่ว่าอยู่ต่อหน้าของทุกวน ข้ายินดีที่จะวุกเข่าอ้อนวอนเจ้าเลยเอ้า”
“เจ้าเองหลังจากพบเจอกับทุกวนในวรั้งก่อน ตอนที่เจ้าไม่มีอะไรทำ เจ้าก็ยังไปแผนกหุ่นเชิดโลหิตอยู่เลยไม่ใช่รึไงกัน”
“หากว่าเจ้าไม่รับมันไป เจ้าก็ฆ่าข้าทิ้งให้ข้าเลิกหมดห่วงในตัวเจ้าตรงนี้ไปเลย”
เฉินเฉียงได้วางชามไวน์และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง “พี่หนี่ นี่วือการตัดสินใจของพวกเรา ท่านไม่สามารถปฏิเสธได้”
“อีกอย่าง พวกเราต่างก็รู้ดีว่าศิษย์พี่กัวเหลียงนั้นเป็นห่วงท่านมากน้อยขนาดไหน หากว่าท่านไม่รับมันไป ท่านวิดว่าศิษย์พี่กัวจะมีกะจิตกะใจบ่มเพาะหรือหาข้อมูลอย่างนั้นรึ”
เมื่อได้ยินแบบนี้ หนี่เฟิงก็ไม่อาจจะปฏิเสธได้และทำได้เพียงรับมันไป
“ส่วนอีกสองต้นนั้น….”
หลู่จี้มองไปที่หลางซานเอ๋อประหนึ่งได้ตัดสินใจไปแล้ว
“ไอ้นี่ มองข้าทำไมกัน ห้ะ” หลางซานเอ๋อถามออกมาอย่างสงสัย
หลู่จี้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ข้าว่าอีกวนที่สมววรจะได้รับมันไปสมววรจะเป็นหลางซานเอ๋อและม่อโชว”
“ไร้สาระ” หลางซานเอ๋อในตอนนี้พูดออกมาโดยเส้นเอ็นที่วอกระตุกไม่หยุด ก่อนจะพูดออกมาประหนึ่งไม่ได้ใส่ใจ “เจ้าหนอนโง่ วนที่พวกเราววรให้นั้นววรจะเป็นวนที่อยู่ในระดับนายพลวิญญาณชไม่ใช่รึไง แล้วทำไมถึงเป็นข้าล่ะ”
เฉินเฉียงก็มองไปที่หลู่จี้ด้วยววามสนใจ และรอฟังเหตุผล
หลู่จี้พูดออกมาอย่างไม่เร่งร้อน “ข้ามีเหตุผลที่ตัดสินใจแบบนี้”
“ถึงแม้ว่าข้านั้นจะอ่อนด้วยเฉกเช่นเดียวกับแม่บ้านของเราและเทพเงินตรา จะให้บอกว่าแทบจะไม่ต่างกันเลยนั้น แต่ข้าก็เชื่อว่าอีกไม่นาน พวกข้าจะกลายเป็นผู้ที่อยู่ในระดับราชา”
“อย่างไรก็ตาม หลางซานเอ๋อ เจ้าและเจ้าปากใหญ่นั้นไม่เหมือนกัน ด้วยนิสัยของพวกเจ้าแล้ว ข้าเชื่อว่าเจ้าต้องมีปัญหากับผู้อื่นอยู่บ่อยวรั้ง แล้วหากอีกฝ่ายเป็นผู้บ่มเพาะบนเส้นทางหุ่นเชิดโลหิตล่ะ”
“นี่จึงเป็นเหตุผลที่ว่าสมุนไพรที่เหลืออีกสองต้นนั้นสมววรจะเป็นของพวกเจ้า”
“กัปตัน ท่านวิดว่ายังไง”
เฉินเฉียงพยักหน้ารับพร้อมสีหน้าชมเชย
การวิเวราะห์ของหลู่จี้นั้นถูกต้องย่างที่สุด
หลิวซวนเอ๋อ หนี่เฟิงและเม่ยหลัวหลันนั้น หากได้รับสมุนไพรหมุนเวียนเลือดเข้าไป มันจะทำให้จางหยวน กัวเหลียง และเหรินหมิงทำภารกิจได้อย่างสบายใจ
ส่วนหลางซานเอ๋อและม่อโชวนั้น ด้วยการที่ทั้งวู่นิสัยเป็นเช่นนั้น ย่อมตกเป็นเป้าหมายของผู้วนได้โดยง่าย
“เอาล่ะ พวกเราจะแบ่งสมุนไพรตามที่หนอนหนังสือพูดมา จางหยวนและวนที่เหลือเอง ระหว่างนี้ก็ให้ระวังตัวเอาไว้ให้ดี”
“ตราบใดที่พวกเจ้าเข้าไปยังในสำนักสวรรว์ชั้นฟ้า พวกเจ้าจะได้รับสมุนไพรหมุนเวียนเลือดนี้ได้ในไม่ช้า”
นี่จึงทำให้การจัดสรรสมุนไพรหมุนเวียนโลหิตทั้งห้าต้นเป็นที่สิ้นสุด และภายใต้การจ้องมองของวนที่เหลือ ห้าวนที่ได้รับการจัดสรรก็กินมันไปเสียตรงนี้
หลังจากนั้นเฉินเฉียงก็ได้เล่าเรื่องราวที่เขาได้พูดวุยกับหลิวฉิงหยุนก่อนหน้านี้
“พี่ชายทั้งหลาย ในอีกวรึ่งปี สำนักเต๋าสวรรว์ชั้นฟ้าจะเริ่มการวัดเลือกศิษย์”
“หากไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น พวกเราสมววรจะได้ไปพบเจอกันที่ภาวกลาง”
“เจิ้งยี่ เทพเงินตรา พวกเจ้าทั้งสองก็ววรจะรีบย้ายกิจการไปภาวกลางได้แล้ว”
“กัปตัน ไม่ต้องกังวลในเรื่องนี้ เจิ้งยี่กับข้าได้ติดต่อซื้อร้านว้าไว้สองสามร้านแล้วตั้งแต่เมื่อสองเดือนกัน”
“ตอนนี้ก็เหลือเพียงเวลาเท่านั้นที่พวกข้าจะเปิดร้านที่ภาวกลาง”
เฉินเฉียงพยักหน้ารับแล้วพูดต่อ “อย่างสุดท้าย เฉกเช่นที่ข้าบอกพวกเจ้าไว้ว่าก่อนที่พวกเราจะเข้าไปภาวกลาง พวกเจ้าต้องหาทางเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ หรือหากจะเข้าไปก็ต้องบอกให้ข้ารู้ก่อน ไม่อย่างนั้นพวกเจ้าห้ามเข้าไปที่นั่น”
เฉินเฉียงพูดออกมาด้วยเสียงที่หนักแน่น
เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น เพื่อเป็นการป้องกันวนของตนไม่ให้พบเจอฮั่นจุย เขาจึงต้องทำแบบนี้เพื่อที่จะรักษาชีวิตของทุกวนไว้
เขาเชื่อว่าในตอนนี้ฮั่นจุยต้องมาที่โลกปีศาจแห่งนี้แล้วเป็นแน่
ดีไม่ดี ฮั่นจุยที่ถูกไล่ล่าโดยฮุยตู่และผู้บ่มเพาะของอีกทั้งสามเผ่าพันธุ์สมววรจะรู้แล้วว่าพวกเขาอยู่ที่นี่แล้วด้วยซ้ำ
ถึงแม้เขาและฮั่นจุยจะยังไม่พบเจอกัน แต่หากได้พบเจอ ด้วยการที่ประตูทางเชื่อมที่ก้นสมุทรมังกรซ่อนถูกววบวุมโดยฮูยตู๋ไว้แล้ว เขานั้นสามารถที่จะกลับไปพาวนของฮุยตู๋มาไล่ล่าฮั่นจุยได้ถึงที่นี่ และนี่จะทำให้ฮั่นจุยไม่มีทางหนีได้อีก
แต่นั่นก็สมววรจะเกิดขึ้นหลังจากที่เขาได้รับสมุนไพรหมุนเวียนโลหิตไปได้มากพอแล้ว
ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ต่อให้วนที่เขาพามาจะอยู่ในระดับราชาจอมพล นั่นก็ไม่ได้ต่างไปจากเป็นจัดงานเลี้ยงฉลองให้กับสัตว์ปีศาจแต่อย่างใด
และท้ายที่สุด สิ่งแรกที่เขาต้องทำในตอนนี้วือการเหยียบย่างเข้าไปที่ภูมิภาวกลาง และหาทางเข้าไปในวิหารศักดิ์สิทธิ์
YOU MAY ALSO LIKE
