ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 185 การปะทะกัน
SC:
ท่านจิวโบกมือจากระยะไกลมันทำให้ หลินเฉิง สงสัยและทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้ามาจากด้านหลังเขารีบหันหลังกลับไปทันที ดูเหมือนว่าสถานการณ์ตอนนี้มันจะผิดปกติเล็กน้อยมีมนุษย์และสัตว์อีกหลายร้อยตัวกำลังมาที่นี่
“ฉันเคยส่งกองทัพนี้เข้าไปในเมืองเพื่อตามหานายแต่ดูเหมือนว่านายจะใช้โอกาสนี้แอบเข้ามาที่นี่ แต่ตอนนี้ทุกอย่างก็ได้รับการแก้ไขแล้ว!”
เมื่อมองคนที่กำลังกรูกันเข้ามาท่านจิว ดูเหมือนไม่สนใจ หลินเฉิง อีกต่อไป
“เฮ้อ!”
อย่างไรก็ตามหลินเฉิง ยิ้ม เขาขี้เกียจเกินไปที่จะคุยไร้สาระกับชายชราคนนี้ เขาตะโกนไปที่โคล่า
“หยุดเล่นด้วยแล้ว!รีบจัดการมันเร็วเข้า ของเล่นมาใหม่กำลังมาถึง!”
เมื่อได้ยินเสียงร้องของหลินเฉิง โคล่าที่กำลังต่อสู้อยู่กับดำ 2 ก็เห่าขึ้นเพื่อแสดงให้รู้ว่ามันรับทราบแล้วจากนั้นพุ่งตรงไปหาดำ 2 เพื่อต่อสู้อีกครั้ง
เมื่อเห็นโคล่ากลับไปต่อสู้กับดำ2 อีกครั้ง หลินเฉิง รู้สึกขี้เกียจเกินไปที่จะมัวให้มันเล่นอยู่แบบนี้เขาจึงจนดาบของเขาให้กับมันโดยตรง
หลังจากที่โยนดาบไปให้โคล่าแล้วหลินเฉิง ยกปืนขึ้นและยิงไปที่ ท่านจิว ที่กำลังจะขัดขวางการโยนดาบของเขา จากนั้นเขาดีดนิ้วเพื่อเรียกดาบน้ำแข็งขึ้นมาทันที
หลินเฉิงถือดาบน้ำแข็งไว้ในมือและไม่ปล่อยโอกาสให้กับกองทัพใหญ่มารวมตัวกับ ท่านจิว ร่างของเขากระพริบและปรากฏตัวขึ้นด้านข้างของ ท่านจิว อย่างรวดเร็วและแทงดาบน้ำแข็งไปที่คอ
แกร็ง!
หลินเฉิงไม่ได้รู้สึกถึงสัมผัสของดาบที่พุ่งเข้าไปในร่างเนื้อดังนั้นเขาจึงมองอย่างใกล้ชิดและพบว่าสิ่งที่ขัดขวางดาบน้ำแข็งของเขาอยู่นั้นเป็นด้วงดำที่เกาะตัวกันอยู่หนาแน่น
“ขี้ขลาด!”
หลินเฉิงถอยออกมาพร้อมกับเยาะเย้ย จากนั้นพื้นดินระยะ 100 เมตรโดยรอบก็กลายเป็นแผ่นน้ำแข็ง
ด้วงดำที่ทำหน้าที่เป็นกำแพงขัดขวางท่านจิว นั้นถูกแช่แข็งกลายเป็นน้ำแข็งชิ้นเล็กๆกระจัดกระจายอยู่บนพื้นทันที
หลังจากที่จัดการกับสิ่งกีดขวางด้านหน้าท่านจิว แล้ว หลินเฉิง เรียกกรวยน้ำแข็งขึ้นมาอีกหลายพันแท่งเพื่อที่จะแทง ท่านจิว แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกบางอย่าง เขารีบเรียกกำแพงน้ำแข็งขึ้นอย่างรวดเร็ว
หลังจากที่กำแพงน้ำแข็งของเขาสามารถต้านทานบางสิ่งบางอย่างที่พุ่งเข้ามาโจมตีหลินเฉิง มองเข้าไปอย่างใกล้ชิดและทันใดนั้นหัวใจของเขาก็ต้องตื่นตระหนก เพราะสิ่งที่เขาป้องกันนั้นเป็นกรวยน้ำแข็งทั้งเล็กทั้งใหญ่ซึ่งดูคุ้นเคยอย่างมาก
“จนแล้วจนรอดก็ต้องมาเจอจนได้!”
เมื่อเห็นแท่งน้ำแข็งเหล่านี้หลินเฉิง ถอนหายใจและหยุดโจมตี ท่านจิว ดูเหมือนว่ากองทัพใหญ่ของเขามาถึงแล้วและกำลังเข้าปกป้องชายชราอย่างเข้มงวด
“ท่านจิว คุณเป็นยังไงบ้าง!”
“ชายหนุ่มคนนี้คือคนที่คุณกำลังตามหาอย่างนั้นหรอ?”
“น้ำแข็ง?โมฮัน เด็กคนนี้มีพลังเหมือนกับนาย!”
“นั่นมัน…ดำใหญ่.?ดำใหญ่ตายแล้วหรอ!”
“ดูนั่นสิ!นั่นมันสุนัขอย่างนั้นหรอ?”
“ดูที่นั่นเร็วเฉิงเก๋อ ตายแล้ว!”
“นี่มันเรื่องอะไรกัน?ชายหนุ่มคนนี้สามารถฆ่าคนและสัตว์กลายพันธุ์เป็นร้อยเพียงลำพังอย่างนั้นหรอ?”
“เทียนซือเองก็ถูกแช่แข็งด้วย!ดูเหมือนว่าพลังของเด็กคนนี้จะเป็นการควบคุมน้ำแข็งมนุษย์น้ำแข็งนายควรที่จะเรียนรู้คนแบบนี้”
กลุ่มคนผู้มีพลังเข้าล้อมรอบท่านจิว และเริ่มพูดสิ่งที่พวกเขาเห็น แม้ว่าพวกเขาจะประหลาดใจในความสามารถของ หลินเฉิง ในการควบคุมน้ำแข็งแต่ดูเหมือนว่าพวกเขาคิดว่าตัวเองชนะการต่อสู้อย่างแน่นอนดังนั้นคำพูดต่างๆจึงไม่ได้คำนึงถึง หลินเฉิง เลย
ในที่สุดท่านจิวก็ไอออกมา2 ครั้ง คนเรานั้นค่อยๆหยุดพูดและหันไปมอง หลินเฉิง ตามสายตาของ ท่านจิว อย่างเงียบๆ.novel-lucky.
“หนุ่มน้อยความสามารถของนายน่าทึ่งมากๆ!แต่มันก็มาได้เพียงแค่นี้นั่นแหละ!จัดการเขา!!”
ในตอนนี้ท่านจิว ไม่ได้มองว่า หลินเฉิง เป็นภัยคุกคามอีกต่อไป หลังจากที่ชื่นชม หลินเฉิง แล้วเขาหันไปสั่งคนของเขาโดยตรง เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่ หลินเฉิง ทำมาก่อนหน้านี้ทำให้เขารู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก
“เรื่องใหญ่เลยล่ะสิ!”
หลินเฉิง พึมพำออกมาจากนั้นบิดคอและเอี้ยวตัวหยิบสารเหลวเสริมความแข็งแกร่งออกมา 1 ขวดและดื่มลงไป!
ทันทีที่หลินเฉิง ดื่มสารเหลวเสริมความแข็งแกร่งลงไป เป็นเวลาเดียวกันกับผู้ควบคุมหิน ยกหินรอบๆขึ้นเพื่อโจมตี หลินเฉิง
เมื่อเห็นดังนั้นเขาจึงเรียกกำแพงน้ำแข็งออกมาเพื่อปิดกั้นก้อนหินเหล่านั้นจากนั้นหลบเลี่ยงการโจมตีจากผู้มีความสามารถอีก 2 คนที่โจมตีเข้ามา
หลังจากหลบการจู่โจมของผู้มีพลังเหล่านั้นหลินเฉิง ก้มตัวลงกับพื้นและตบที่พื้นดิน ทำให้บนพื้นก่อตัวเป็นหนามน้ำแข็งและแทงขึ้นมาทันที
“อา!!”
“ระวัง!มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการกับเขา!”
หลังจากที่หลินเฉิง สามารถจัดการกับผู้อยู่ “แถวหน้า” เขายังคงโจมตีต่อไปเรื่อยๆและได้ยินเสียงร้องที่คุ้นเคยเข้ามาในหัว
“โฮ่ง”
โคล่าปรากฏตัวพร้อมกับดาบระดับDในปากของมันตอนนี้มันสามารถจัดการกับดำ 2 ได้แล้วและเมื่อเห็นว่า หลินเฉิง กำลังถูกรายล้อมด้วยผู้มีพลังคนอื่นๆมันรีบๆกลับมาหาเขาพร้อมกับคาบดาบมาด้วยทันที
หลังจากหยิบจับดาบออกมาจากปากของโคล่าหลินเฉิง ยิ้มกว้างและลูบหัวของมัน ดาบเล่มนี้เพียงเล่มเดียวสามารถฆ่าผู้มีพลังที่พุ่งเข้ามาหาตัวเขาได้อย่างทันที จากนั้น หลินเฉิง ก็พูดกับโคล่าว่า
“จำครั้งล่าสุดที่เราอยู่ในถ้ำได้ไหมเอาล่ะเหมือนเดิมจัดการพวกมันให้หมด!”
หลังจากพูดจบหางของโคล่าก็แกว่งไปมาอย่างเข้าใจและกระโดดเข้าไปต่อสู้ในฝูงชนอีกครั้ง
ทันใดนั้นหลินเฉิง ที่กำลังต่อสู้อยู่ในฝูงชนก็รู้สึกเสียวศีรษะ เขาหันหลังไปอย่างรวดเร็วและพบแท่งน้ำแข็งหลายอันกำลังพุ่งมาหาเขา
“การเจอกับผู้มีพลังแบบเดียวกันนี่มันรู้สึกหงุดหงิดจริงๆ…ดังนั้นฉันคิดว่ามันคงจะดีกว่าถ้าแกจะตายไปซะเร็วๆ!”
เมื่อเห็นว่าการแอบจู่โจมไม่สำเร็จทันใดนั้นก็มีเสียงเบาๆเข้ามาในหูของหลินเฉิง อีกครั้ง หลินเฉิง หันไปมองตามเสียงและพบว่า โมฮัน ซึ่งมีความสามารถเช่นเดียวกับเขากำลังยืนพิงอยู่บนต้นไม้และมองเขาด้วยสายตาว่างเปล่า
“นายไม่เคยได้ยินหรือว่า?การปะทะกันนั้นไม่น่ากลัวกว่าที่คิดมีเพียงผู้ชนะและผู้แพ้เท่านั้น!”
หลินเฉิง มองไปที่ชายคนนี้ด้วยความตื่นเต้น
“คนแพ้จะต้องเป็นนายแน่ๆ!”
เมื่อได้ยินคำพูดแย่ๆของหลินเฉิง ใบหน้าของ โมฮัน มืดมนและรีบเรียกแท่งน้ำแข็งขึ้นมาอีก 1 แถวเพื่อที่จะแทง หลินเฉิง
“ไม่ว่ายังไงก็ตามแกจะต้องตายเร็วๆนี้ หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว!”
เมื่อมองเห็นกรวยน้ำแข็งกำลังจะแทงตัวเองหลินเฉิง ยกดาบขึ้นและตัดไปที่แท่งน้ำแข็งเหล่านั้นอย่างง่ายดาย
โมฮันไม่ได้รอช้าเขารีบสร้างดาบน้ำแข็งขึ้นมาและโจมตี หลินเฉิง อีกครั้ง!
———————————————