ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 194 ล่อเสือออกจากถ้ำ
SC:
SC:บทที่194 ล่อเสือออกจากถ้ำ
8:00 น ข้างริมทะเลสาบน้ำใส
ร่องรอยการต่อสู้ของเมื่อคืนยังคงตราตรึงอยู่ในสวนสัตว์กวนโจวโดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณที่ใกล้เคียงกับทะเลสาบ มีซากของสัตว์และซากศพมนุษย์กระจัดกระจายอยู่ไปทั่ว รวมทั้งหิมะและน้ำแข็งที่ปกคลุมหนา ภายใต้แสงแดดความเย็นได้สะท้อนออกมาซึ่งทำให้หัวใจของ ฉีเหว่ย ไม่สบายใจ
เนื่องจากที่ต้องนำสัตว์กลับไปตามภารกิจนั้นคือเต่ายักษ์ร่างกายของมันมีขนาดใหญ่มาก แค่เธอเห็นยังคงรู้สึกสั่นสะท้าน แต่เต่ายักษ์ตัวนี้ได้ตายไปแล้ว
เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรเมื่อคืนที่ผ่านมาและเธอไม่รู้ว่าต้องใช้พลังขนาดไหนถึงจะสามารถฆ่าเต่ายักษ์ตัวนี้ได้ในใจของเธอหวังว่าผู้มีพลังลึกลับคนนี้จะออกไปจากสวนสัตว์กวนโจวแล้ว..
“หัวหน้าทีมฉีรายงานครับผม ดำใหญ่และดำ 2 รวมทั้งอินทรีย์คู่ กลายเป็นศพแล้ว!”
แค่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ฉีเหว่ย ก็ได้ยินคำรายงานที่ก้องเข้าไปในหู เมื่อหันกลับมามองเห็นผู้ช่วยของเขากำลังเหงื่อแตกและแสดงใบหน้าอย่างน่าเกลียด
“อืม…”
เมื่อได้ยินคำรายงานที่ไม่คาดคิดฉีเหว่ย อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
“ฉันรู้แล้ว…แล้วแพนด้าล่ะ?นายพบแพนด้าที่มีไฝ3 เม็ดที่ท้องหรือเปล่า?”
ในดวงตาของฉีเหว่ย ยังคงเต็มไปด้วยความคาดหวัง หยวนเฉาจง ผู้ช่วยมือขวาของเขาส่ายหัวเบาๆ
“ไม่ครับ..มีเพียงซากศพของเต่ายักษ์ดำใหญ่และดำ 2 รวมทั้งนกอินทรีย์คู่ แต่กลับไม่มีศพของแพนด้าดูเหมือนมีแต่มันเท่านั้นที่หายไป นอกจากนี้ทรัพยากรของ หวังจิว ยังถูกเอาไปจนหมด”
เมื่อได้ยินรายงานคิ้วคู่งามของฉีเหว่ย ขมวดแน่น เธออดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่นและกระแทกเข้ากับต้นไม้ที่อยู่ด้านหลังจนมันแตกหักลงมา!
“ค้นหาต่อไป!แม้ว่าจะต้องพลิกสวนสัตว์ทั้งหมดก็ต้องหาแพนด้าให้เจอ!”
ฉีเหว่ย ออกคำสั่งด้วยใบหน้าที่มืดมน หยวนเฉาจง รีบเดินออกไปอย่างเร่งรีบ ในขณะที่ ฉีเหว่ย นั่งลงกับพื้นและใช้สองนิ้วปวดขมับ ในความคิดของเธอในตอนนี้หากไม่สามารถหาแพนด้าได้ เธอจะกลับไปรายงานได้อย่างไร
“แพนด้า!แพนด้าตัวนั้นปรากฏตัวแล้ว!”.ไอลีนโนเวล.
“มันอยู่กับหมา!”
“มันรวดเร็วมากนี่คือสิ่งที่หัวหน้าสั่งให้ตามหา! ไล่ตามไปเร็วเข้า!”
ฉีเหว่ย ได้ยินเสียงอุทาน 2-3 ประโยคมาจากด้านหลังเมื่อหันกลับไปมองเธอพบหมีแพนด้าที่วิ่งพร้อมกับหมาสีดำตัวใหญ่ เธอเองมองไปยังเส้นทางของมันทันที
“ในที่สุดมันก็ปรากฏตัว!”
หลังจากเห็นความเร็วที่น่าทึ่งของหมีแพนด้าอารมณ์ของฉีเหว่ย ทรุดฮวบอีกครั้ง เธอรีบลุกขึ้นยืนและเตรียมเข้าร่วมกับคนของเธออย่างรวดเร็ว
แกร็ก!
ทันทีที่เธอลุกขึ้นก็ปรากฏกำแพงน้ำแข็งล้อมรอบฉีเหว่ย ทันทีทำให้เธอไม่สามารถขยับออกไปได้
“สวัสดีคนสวยจะรีบไปไหนหรอ?”
หลังจากที่เธอพยายามที่จะทำลายกำแพงน้ำแข็งที่อยู่ตรงหน้าฉีเหว่ย ก็เห็นร่างของชายหนุ่มปรากฏตัวขึ้นอีกด้านหนึ่งของกำแพงกำลังมองตัวเองด้วยรอยยิ้ม
“กำแพงน้ำแข็ง..นายเป็นคนกวาดล้างสวนสัตว์นี้อย่างนั้นหรอ?”
เมื่อมองเห็นใบหน้าของหลินเฉิง พร้อมกับกำแพงน้ำแข็งที่อยู่รอบตัวเธอสมองของ ฉีเหว่ย ขบคิดอย่างรวดเร็วและเข้าใจตัวตนของ หลินเฉิง ทันที
“อาฮะ!”
หลินเฉิงเพียงพยักหน้าและหันไปมองสถานการณ์ด้านนอก ดูเหมือนว่าทหารทั้งหมดถูกดึงดูดโดยเทียนซือและโคล่า พวกเขากำลังไล่ตามพวกมันอย่างไม่ลดละดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นสถานการณ์ที่ ฉีเหว่ย กำลังประสบอยู่เลย หลินเฉิง พอใจและหันมายิ้มให้กับ ฉีเหว่ย พร้อมพูดว่า
“คุณนี่โง่จริงๆไม่เคยได้ยินสำนวน“ล่อเสือออกจากถ้ำ”อย่างนั้นหรอ
“เฮ้!ฉันอยู่ตรงนี้!”
ฉีเหว่ยตะโกนออกมาพร้อมกับรอยยิ้มดูถูกจากนั้นหันแขนของตัวเองที่กลายเป็นปืนกล 2 กระบอกยิงใส่กำแพงน้ำแข็งที่อยู่ตรงหน้า
ปังๆๆๆๆ
ด้วยการยิงปืนอย่างหนักหน่วงมันง่ายมากที่จะทำลายกำแพงน้ำแข็งที่อยู่ตรงหน้าฉีเหว่ย ที่แสนเยือกเย็นและงดงามมองไปที่ หลินเฉิง ซึ่งอยู่ไม่ไกลแม้ว่าจิตใจของเธอจะว้าวุ่นแต่ใบหน้าของเธอยังคงแสดงออกอย่างสงบ!
ชายคนนี้สามารถฆ่าทุกคนที่อยู่ในสวนสัตว์รวมไปทั้งฆ่าผู้มีพลังอย่าง หวังจิว และเต่ายักษ์ เห็นได้ชัดว่าพลังของเขานั้นต้องแข็งแกร่งอย่างแน่นอน หากเธอต้องการจะหนีจากผู้ชายคนนี้คงเป็นเรื่องยาก
อย่างไรก็ตามแม้เธอจะไม่แน่ใจแต่เธอต้องยอมรับความเสี่ยงเมื่อคิดได้ดังนี้ ฉีเหว่ย กัดฟันและยกมือที่เป็นปืนกลพร้อมกับยิงใส่ หลินเฉิง
“โอ้..เดี๋ยวก่อน….”
อย่างไรก็ตามก่อนที่เธอจะยิงออกมาก็มีน้ำแข็งปรากฏอยู่บนแขนของเธออย่างรวดเร็ว ภายในพริบตาน้ำแข็งก็ปกคลุมไปทั่วร่างของเธออย่างสมบูรณ์
หลังจากที่เธอพยายามขยับตัว2-3 ครั้งพบว่าเป็นไปไม่ได้เลยที่จะขยับสักนิด ฉีเหว่ย ทำได้แค่เพียงแสดงสีหน้าเยือกเย็นและถาม หลินเฉิง ที่ยืนสูบบุหรี่อยู่อย่างเงียบๆว่า
“นายต้องการอะไร?”
“ผมต้องการอะไร…”
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของฉีเหว่ย หลินเฉิง พ่นควันบุหรี่ออกมาแล้วพูดว่า
“มันง่ายมาก…แค่ต้องการพาคุณออกไปเดินเล่นสักหน่อย!”
หลังจากพูดจบหลินเฉิง ทิ้งก้นบุหรี่และดีดนิ้ว จากนั้นเกิดชั้นน้ำแข็งปกคลุมร่างกายของ ฉีเหว่ย อีกครั้งทำให้เธอไม่สามารถขยับตัวได้อย่างสมบูรณ์
เป็นไปตามคำที่หลินเฉิง เพิ่งพูด ชายหนุ่มคว้าตัวของ ฉีเหว่ย และยกเท้าขึ้นพร้อมกับวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว!
เมื่อฉีเหว่ย อยู่ในอ้อมแขนของ หลินเฉิง เธอพยายามดิ้นรน แม้ว่าแขนของเธอจะเป็นปืนกลและพยายามที่จะยิงออกมาแต่ก็ไม่สามารถทำได้ เห็นได้ชัดว่าชิ้นส่วนภายในถูกแช่แข็งไปด้วย!
อย่างไรก็ตามในขณะที่เธอกำลังใจจดใจจ่อกับการตอบโต้สักพักฉีเหว่ย ก็รู้สึกว่าร่างกายของเธอนั้นหยุดขยับและเห็น หลินเฉิง หยุดอยู่กับที่
ความรู้สึกในใจของฉีเหว่ย รู้สึกไม่ถูกต้องนักเธอพยายามสัมผัสสถานการณ์โดยรอบอย่างรวดเร็ว และพบว่าผู้ชายคนนี้พาตัวเองออกมาจากสวนสัตว์กวนโจวแล้ว ในเวลาเดียวกันพวกเขากำลังยืนอยู่ด้านนอกประตูด้านหลังของสวน ดูลักษณะของ หลินเฉิง แล้วดูเหมือนว่าเขากำลังรอใครสักคนอยู่
“พี่หลิน”
มันน่าแปลกใจมากที่อยู่ๆฉีเหว่ย ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงดังขึ้นข้างเธอจากในอากาศ!
เมื่อได้ยินเสียงของหยูซานแล้วหลินเฉิง โบกมือและทำท่าทางอยู่สักครู่ก่อนที่จะเงียหูฟังการเคลื่อนไหวในสวนอย่างระมัดระวัง
หลังจากนั้นสักครู่หลินเฉิง ก็ยิ้มและพูดกับ หยูซาน ที่ซ่อนอยู่ว่า
“พวกมันมาแล้ว!”
เมื่อพูดจบร่างของเทียนซือและโคล่าก็ปรากฏตัวขึ้นในสายตาของทุกคน ดูเหมือนว่าเจ้าโง่ 2 ตัวนี้แอบย่องอยู่ข้างหลังกลุ่มทหารมาตลอด!
———————————-