ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 217  นกเรือรบ

SC:
　
　　เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องหลินเฉิง ขยี้ก้นบุหรี่และบอกให้ เฉินเฟยหยู ขับเรือต่อไปในขณะที่เขารีบออกจากห้องขับเรือ
　　หลังจากวิ่งขึ้นไปบนดาดฟ้าหลินเฉิง ก็เห็น หยูซาน และคนอื่น หลบอยู่ในห้องโดยสารพวกเธอกำลังมองขึ้นไปบนท้องฟ้า
　　เมื่อเห็นอย่างนั้นหลินเฉิง รู้สึกแปลกใจจึงเงยหน้าขึ้นม อย่างไรก็ตามก็เห็นนกยักษ์ตัวใหญ่ซึ่งมีสีแดงรอบลำคอของมัน มันบินบนอยู่บนท้องฟ้าเหนือเรือ ส่งเสียงกรีดร้องเป็นครั้งคราวและไม่ได้กระทำอย่างอื่น
　　เมื่อมองเห็นนกตัวใหญ่ที่มีหน้าตาแปลกๆหลินเฉิง ขมวดคิ้วและถาม จางซวน ด้วยเสียงเบาๆว่า
　　“นี่มันนกอะไร?”
　　เมื่อได้ยินสิ่งนี้จางซวน ทำสีหน้าแปลกๆเธอขบคิดสักนิดแล้วพูดขึ้นว่า
　　“ถ้าฉันจำไม่ผิดมันเป็นนกเรือรบ!ดูเหมือนว่ามันจะอาศัยอยู่ที่เกาะซีซาเท่านั้น ในหมู่เกาะอื่นๆมีนกชนิดนี้น้อยมาก มันบินมาที่นี่ได้ยังไง
　　“นกเรือรบ?”
　　เมื่อได้ยินชื่อแปลกๆหลินเฉิง ก็อยากรู้ว่า
　　“ทำไมนกตัวนี้ถึงถูกเรียกว่านกเรือรบ!”
　　“เพราะนกชนิดนี้มีขนาดใหญ่มากกว่านกทะเล มันบินเร็วมาก นกธรรมดาแทบจะกลายเป็นอาหารของมัน นี่เป็นพฤติกรรมการล่าของมัน ส่วนเรือรบหมายถึง เรือที่โจรสลัดใช้ปล้น เมื่อวันเวลาผ่านไปผู้คนต่างเรียกนกชนิดนี้ว่า นกเรือรบ อันที่จริงมันเป็นนกนิสัยไม่ดีชอบปล้นอาหารทะเลจากนกตัวอื่น บางครั้งมันก็ถูกเรียกว่านกโจรสลัด”
　　เมื่อเห็นว่าเขาสนใจนกเรือรบเป็นอย่างมากจางซวน พยายามที่จะอธิบาย ในตอนแรกเธอรู้สึกเป็นกังวลกลัวว่านกตัวนี้จะเข้าโจมตีเรือของเธอแต่ดูเหมือนว่ามันยังไม่ทำการโจมตีใดๆเธอจึงอธิบายให้ หลินเฉิง ฟังอย่างระมัดระวัง
　　“มันเป็นอย่างนี้นี่เอง..”
　　หลังจากฟังคำอธิบายของจางซวน หลินเฉิง พยักหน้า
　　“ผมไม่รู้มาก่อนว่าคุณมีความรู้ขนาดนี้!”
　　จางซวน ยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหัวเบาๆจากนั้นพูดว่า
　　“ฉันจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยหนานซู ฉันเรียนรู้เรื่องราวทั้งหมดในตอนที่ฉันอยู่มหาลัย ฉันเองก็ไม่เคยพบเจอกับเหตุการณ์จริงมาก่อน
　　“นกตัวนี้ถ้ามันจะโจมตีมนุษย์ก็ด้วยสาเหตุเดียวนั่นคือมันหิวใช่ไหม?”
　　เมื่อเห็นว่าจางซวน เป็นกังวล หลินเฉิง เงยหน้ามองนกที่อยู่ด้านบนและยังคงถามเธอต่อไป
　　เมื่อได้ยินดังนั้นจางซวน ส่ายหัวเบาๆ
　　“ตามทฤษฎีแล้วมันควรเป็นแบบนั้นแต่..นกตัวนี้มีขนาดใหญ่กว่าปกติและมีพฤติกรรมแปลกๆ ยากที่จะบอกได้ว่ามันจะโจมตีมนุษย์หรือไม่..”
　　เมื่อได้ยินดังนั้นหลินเฉิง พยักหน้าช้าๆ
　　“ในกรณีนี้เพื่อหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุก่อนอื่นพวกเราควร…”
　　ในขณะที่ยังพูดไม่จบทันใดนั้นนกเรือรบก็โฉบลงมามันหุบปีกของมันและพุ่งตรงมายัง หลินเฉิง!
　　“เหอะ! เป็นเวลานานแล้วที่ฉันไม่ได้กินนกย่าง เอานี่ไป!”
　　เมื่อเห็นว่านกกำลังพุ่งตรงมายังเขา หลินเฉิง อดไม่ได้ที่จะสบถออกมาและดึงปืนกลออกมายิงใส่หัวของมัน
　　ตูม!
　　ทันทีที่หลินเฉิง กำลังจะยิงอยู่ดีๆเรือก็สั่นไหว เขาพยายามจับขอบเรือเอาไว้เช่นเดียวกับคนอื่น จากนั้นมีเสียงดังมาจากด้านหลัง
　　ซู่! novel-lucky
　　ตามมาด้วยหยดน้ำสาดกระจายบนดาดฟ้าเรือทำให้พวกเขาเปียกราวกับไก่เปียกน้ำ พวกเขารีบหันหลังกลับไปมองอย่างรวดเร็วและพบเพียง “กำแพง”สีดำ
　　ในเวลาเดียวกันนกเรือรบที่เตรียมจะโจมตีหลินเฉิง ก็รู้สึกเหมือนวิตกกังวลมันกรีดร้องและเร่งการโจมตี หลินเฉิง อีกครั้ง!
　　ปังๆๆๆ
　　หลินเฉิงยกปืนขึ้นและยิงมันโดยตรง ยังไม่ทันที่นกเรือรบจะตกลงสู่พื้น ก็มีสัตว์ประหลาดตัวใหญ่จากใต้ทะเลโผล่ขึ้นมาและเปิดปากกลืนนกตัวนั้นลงไปทันที!
　　ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็ได้เห็นรูปร่างของสัตว์ประหลาดตัวนี้อย่างชัดเจน!
　　มันคือปลาวาฬขนาดใหญ่หัวกลมและมีความยาวอย่างน้อย30 เมตร ตัวของมันเป็นสีดำ มีลายสีขาวตรงหน้าท้องและศีรษะ ด้านหลังมีครีบยาวประมาณ 4-5 เมตร เนื่องจากมันมีขนาดใหญ่เกินไปหลินเฉิงจึงไม่เห็นครีบหางของมัน หลังจากที่มันกลืนนกลงไปแล้วมันดำดิ่งลงไปใต้ทะเลอีกครั้ง!
　　เมื่อมองเห็นครีบหางขนาดใหญ่ของปลาวาฬยักษ์ทุกคนต่างตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
　　หลังจากนั้นสักครู่เฉินเฟยหยู ก็รีบวิ่งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และพบว่าบนดาดฟ้าหลายคนยังคงยืนตกตะลึง เขารีบเข้าไปด้านหน้าและตบไหล่ของ หลินเฉิง ทันที
　　“พี่ใหญ่หลิน!เกิดอะไรขึ้น!”
　　เฉินเฟยหยู เขย่าไหล่ของ หลินเฉิง 2 -3 ครั้งในที่สุด หลินเฉิง ก็ได้สติกลับมาแต่เขายังไม่พูดอะไร เฉินเฟยหยู เลยเข้าไปเกาะไหล่ จางซวน และเขย่าอย่างรุนแรง
　　“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!”
　　“อา!”
　　หลังจากโดนเฉินเฟยหยู เขย่าตัว จางซวน กรีดร้องออกมาด้วยความหวาดกลัวและนั่งลงกับพื้นทันที
　　“นี่…”
　　เมื่อเห็นว่าจางซวน ตกใจเกินกว่าที่จะอธิบายอะไรได้ หลินเฉิง ถอนหายใจอย่างไร้ประโยชน์และอธิบายให้ เฉินเฟยหยู ฟังว่า
　　“มีปลาวาฬ..มันควรเรียกว่าปลาวาฬยักษ์?”
　　จากนั้นเขาหันหน้าไปหาหยูซาน และเห็นว่าใบหน้าของเธอซีดขาว เธอพยักหน้าและพูดว่า
　　“ใช่แล้วปลาวาฬยักษ์มันใหญ่มาก คาดว่ามีความยาวมากกว่า 30 เมตร เพียงแค่มันขยับตัวเกือบทำให้เรือล่ม ฉันเดาว่ามันคงเล็งนกที่โฉบลงมาจากท้องฟ้ามานานแล้ว..”
　　“ปลาวาฬงั้นหรอ?!”
　　เมื่อได้ยินคำอธิบายของหลินเฉิง เฉินเฟยหยู ก็ตกใจเช่นกัน ก่อนจะเข้าสู่ยุควันอวสานโลกปลาวาฬปรากฏตัวน้อยมากในทะเลในฐานะคนที่อยู่กับทะเลมาก่อนเขาเคยได้ยินว่าหากใครโชคร้ายพวกเขาจะถูกปลาวาฬคว่ำเรือหรือทำลายเรือลง
　　“มันคือปลาวาฬเพชฌฆาต..”
　　ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดกันอยู่จางซวน ที่นั่งอยู่กับพื้นก็พูดขึ้นมา
　　“อะไรนะ…ปลาวาฬเพชฌฆาตอย่างนั้นหรอ?”
　　เมื่อได้ยินคำพูดของจางซวน หลินเฉิงขมวดคิ้ว
　　“ปลาวาฬเพชฌฆาต กับปลาวาฬตัวอื่นๆแตกต่างกันอย่างไร”
　　“มันแตกต่างกันมาก”
　　ดูเหมือนจางซวน จะตั้งสติได้แล้วในตอนนี้ด้วยความช่วยเหลือของ เฉินเฟยหยู เธอลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ
　　“ปลาวาฬธรรมดามักจะกินปลาและกุ้งหรือแพลงก์ตอนเป็นอาหารในขณะที่ปลาวาฬเพชฌฆาตแตกต่างออกไปในสายตาของมันสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่อยู่ในมหาสมุทรเป็นอาหารของมัน!”
　　———————————–