ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 265 ชูฉิง

　　หลังจากที่คนทั้งสองระเบิดความโกรธใส่กันและกำลังจะเข้าปะทะกันแล้วตรงบริเวณทางเดิน หลีเหมิงเดียก็พูดอย่างอดไม่ได้ “ฉันอยากบอกว่า พวกพี่…. แม้ว่าเราจะต้องต่อยตีกัน ก็ช่วยเข้าไปในห้องก่อนได้ไหม?”
　　หลังจากที่พบว่าตัวเองเสียการควบคุมตัวเองไปสาวสวยก็รู้สึกอับอาย มองไปยังหลินเฉิงก่อนที่จะบิดก้นเดินเข้าไปในออฟฟิส!
　　“อ่า…”
　　มองไปยังหญิงสาวผู้มีความรู้นั่งอยู่บนโซฟากอดอกไม่พูดอะไรออกมา หลีเหมิงเดียก็ถอนหายใจก่อนที่จะบ่นใส่หลินเฉิง “พี่เป็นอะไรของพี่? เรามาเพื่อหาความช่วยเหลือนะ มันจะดีต่อพี่นะในอนาคต น้องไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี”
　　“เป็นการเจอกันที่น่าประทับใจมาก!ถ้าน้องจะให้พี่ขอความช่วยเหลือจากยัยป้าอายุจะย่างเข้า 40 คนนี้ พี่แขวนคอตัวเองตายซะดีกว่า!”
　　ฟังหลีเหมิงเดียพูดเขาต้องให้ผู้หญิงคนนี้ดำเนินการให้ หลินเฉิงก็จ้องเขม่งก่อนที่จะพูดออกมาเสียงดัง
　　อีกฝ่ายก็ด่ากลับมาเช่นกัน“แกมันไอตัวเหม็น! ไม่ว่าเซียวเดียจะขอให้ฉันทำอะไรในวันนี้ ฉันก็จะทำให้ ฉันอยากเห็นนายแขวนคอตัวเองอยู่บนต้นไม้จังเลย!”
　　“ฉันจะยืนอยู่หน้าประตูจ้องมองเธอ จนกว่าเธอจะกลัวจนช็อคตายไปเลย!”
　　“งั้นฉันจะเผาหน้าด้านๆของนายตรงนี้เลยแล้วกัน!”
　　“หยุดทะเลาะกันได้แล้วโว้ย!”
　　หลีเหมิงเดียนั่งหมดหนทางอยู่ตรงนั้น เมื่อเห็นคนทั้งสองเริ่มตีกันอีกแล้ว ก่อนที่จะขอโทษขอโพยผู้หญิงคนนั้น “หนูของโทษพี่ฉิง วันหลังหนูจะไม่พาพี่เขามาแล้ว!” 　　หลังจากทุกอย่างเหมือนจะจบลงหลินเฉิงกำลังถูกน้องจูงแขนลงบันไดไป หลีเหมิงเดียคงไม่กล้าจะมาเจอหน้าผู้หญิงที่ช่วยเธอมานับถ้วนอีกแล้วตอนนี้
　　“รอเดี๋ยวก่อน!”
　　เธอกำลังจะออกไปแต่หลินเฉิงเหมือนนึกอะไรบางอย่างออก รีบเดินเข้าไปหาผู้หญิงเขาลากน้องสาวที่ตอนนี้กลับถูกจูงตามเขาไปแทนเสียงแล้ว เข้าชีหน้าผู้หญิงคนนั้นก่อนที่จะถามน้อง “เธอเรียกผู้หญิงนั้นว่า พี่ฉิง ชื่อเต็มของหล่อนชื่อว่าอะไรหรอ?”
　　หลีเหมิงเดียก็ตอบไปแบบสุดจะทน“ทำไมอยู่ๆ ก็ถามขึ้นมาหละ พี่ฉิงมาจากตระกูลชู ชื่อเต็มของก็คิอ ชูฉิง! เธอเป็นเลขาของผู้บังคับบัญชา! ถ้าพี่มีเรื่องกับเธอหละก็ น้องก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น! พี่แย่มากวันนี้!”
　　“เป็นเธอจริงๆด้วย….”
　　หลินเฉิงนึกออกแล้วว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร! 　　ตอนที่หลินเฉิงคุยกับ ฟาง ซิวเฉิง ผ่านทางโทรศัพท์ตอนเมื่อที่อยู่ในเมืองหยุนหยาง มีเลขาคนนึงรับโทรศัพย์และต่อสายให้ เธอคือเลขาคนนั้น มากไปกว่านั้นเธอเป็นคนยืนยันว่าครอบควรของเขายังปลอดภัยดี แต่เขาก็เป็นคนตัดสายไป หลังจากที่เธอถามนู้นถามนี้
　　หลินเฉิงก็รู้สึกปรื้มปริติที่ในที่สุดก็นึกออกว่าทำไมชูฉิงถึงคิดว่าพวกเขาเคยเจอกันมาก่อน มันคงเป็นความทรงจำที่ดีของเขาและแม่เสือสาว แม้จะผ่านไปนานแต่เขาก็ยังจำเสียงของเธอได้!
　　“ไม่นะ….เดี๋ยวก่อนสิ!”
　　เมื่อหลินเฉิงถึงบางอ้อเขากำลังจะวิ่งหนีออกไปหลีเหมิงเดียก็ถูกเขาลากออกไปอีกครั้ง เสียงของผู้หญิงข้างในก็ดังขึ้นแบบเดียวกับเขาในตอนแรก! novel-lucky
　　ได้ยินเสียงร้องของชูฉิงหลีเหมิงเดียก็หันกลับไป หลินเฉิงเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นในทันที ชูฉิงรีบวิ่งออกมาจากห้องสำนักงานและหยุดเขาก่อนที่จะหนีลงไปทันที เขาถูกหยุดโดยแม่ผู้หญิงคนนี้แล้วจริงๆ หลินเฉิงทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยิ้มให้แบบแข็งๆ เขาทำหน้าไม่รู้เรื่องอะไรมองเธออย่างสงสัยก่อนที่จะถามพี่สาวว่าเกิดอะไรขึ้น…
　　ชูฉิงเริ่มอ้าปากเหมือนจะพ่นไฟใส่เขา
　　“ยังจะแกล้งทำเป็นไม่รู้อีกหรอ!บอกมาว่าทำไมวางสายฉัน!? ฉันทำงานเป็นเลขามากว่า 10 ปี และนายก็เป็นคนแรกที่กล้าวางสายใส่ฉัน!”
　　“ธ…เธอพูดอะไรของเธอฉันไม่เข้าใจ…”
　　หลินเฉิงกระพริบตาปริบๆแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจอย่างสุดชีวิต “นี้มันวันสิ้นโลกนะ จะไปมีโทรศัพท์ได้ยังไง? เธอดื่มเยอะไปรึปล่าวเมื่อคืน?”
　　เธอเห็นเขาพยายามทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ต่อเธอก็ยอมรับในความสามารถของเขา “ฉันอะไรนะ! นายนั้นแหละเมา! นายเป็นชายที่แข็งแกร่ง ทำไมถึงไม่กล้ายอมรับเรื่องเล็กน้อยแแบบนี้? ฉันกินหัวนายแล้ว ฉันไม่รู้จริงๆอธิบายฉันมาสิว่าทำไม ฉันสัญญาเลยว่าจะไม่ยุ่งกับนายอีกแล้ว ฉันจะช่วยในสิ่งที่นายจะขอด้วย!”
　　“จริงหรอ?”
　　เห็นชูฉิงอยากจะช่วยเขาจริงๆหลินเฉิงก็คิดแบบนั้นด้วยแต่ก็ไม่อยากให้เป็นปัญหา เขาถามกลับมาเบาๆ
　　เห็นหลินเฉิงเริ่มปล่อยวางแล้วชูฉิงไม่ปล่อยให้โอกาศนี้เสียปล่าว “แน่นอน! ฉันเป็นพี่สาวของหลีเหมิงเดียนะเห็นแก่เธอด้วย”
　　หลินเฉิงก็คิด‘ถ้าเป็นฉันเชื่อผู้หญิงนี้ฉันคงตายไปแล้วเป็นร้อยครั้งบนถนนข้างนอกนั้นแต่ช่างมันเถอะฉันว่ามันไม่นา่จะจำเป็นขนาดนั้น พี่สาวคนนี้คงอยากจะช่วยเราจริงๆเกี่ยวกับบัตรอาวุโสนี่’
　　ได้ยินคำสัญญานั้นหลินเฉิงหันกลับไปหลังจากคิดสักพัก เขายอมรับมัน “ใช่! ฉันเป็นคนวางสายเมื่อไม่กี่เดือนก่อนจริงๆ แต่มันมีเตุผลอยู่…” 　　“ฮ่า!ในที่สุดแกก็ยอมรับแล้ว! แดกหมัดพี่สาวคนนี้ไปซะ!”
　　ใครจะไปรู้หละหลังจากที่หลินเฉิงพยักหน้ายอมรับ ชูฉิงก็สบถและเปลี่ยนสีหน้าไปทันที
　　เธอยกขาสวมส้นสูงขึ้นมาเพื่อเตะหลินเฉิง!
　　หลินเฉิงพูดไม่ออกเขาถูกผู้หญิงคนนี้หลอกด้วยความสามารถระดับออสก้าเลยก็ว่าได้!
　　แต่เขาก็ตกใจกลัวแค่นิดนึงเพราะตั่งแต่แรกเขาก็ระวังผู้หญิงคนนี้มาโดยตลอด เขากำหมัดแน่นแหวนวงนึงของเขาก็เปร่งแส่งออกมา กำแพงน้ำแข็งก็ขึ้นมาขวางเขาไว้ เธอเตะเข้าไปเต็มๆ!
　　“ตู้ม!”
　　“โอ้ย!”
　　ชูฉิงตั้งหลักไม่ทันเตะเข้าไปเต็มๆร่างบางๆ ของเธอสั่นสะท้านก่อนที่จะร้องครวญครางออกมา น้ำตาที่กำลังไหลอาบแก้มถูกกลั้นไว้สุดชีวิต ก่อนที่จะไหลออกมา
　　เธอนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นด้วยสีหน้าอันเจ็บปวดหลินเฉิงส่ายหน้า “เธอกำลังจะห่อตัวเองเป็นดักแด้หลังจากที่ทำตัวเองเจ็บหรอ? เธอก็รู้ว่าฉันมีพลังคัวคุมน้ำแข็งแต่ก็ยังโจมตีเข้ามานี้นะโง่รึปล่าว? ไม่มีใครเคยบอกหรอว่ารวบรวมข้อมูลและวางแผนก่อนที่จะเผชิญหน้ากับศัตรู?”
　　————————