ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 273 การเปิดเผย

　　“อะนี้…”
　　เห็นแบบนี้พนักงานสาวตัวเล็กๆ อายุราวๆ 16 – 17 ก็มองไปยังหลินเฉิงที่อยู่ข้างหลังชูฉิง และรีบก้มหัวให้
　　แม้การเคลื่อนไหวของสาวคนนี้จะเป็นความลับแต่มันก็หลบสายตาของชูฉิงไม่ได้แม้แต่นิดเดียว มองไปยังสายตาของหญิงสาวตัวน้อยมันสะท้อนให้เห็นหน้าของหลินเฉิง ที่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อยู่ เธอก็เข้าใจในทันที
　　แม่ว่าเธอจะมาที่นี้เพื่อทานอาหารบ่อยๆแต่เธอก็ไม่เคยพาชายหน้าไหนมาด้วย แล้วก็ยังสั่งอาหารให้ตัวเองคนเดียว แต่คราวนี้เธอยกให้หลินเฉิงสั่ง บอสฮงก็ย้อมเข้าใจผิดว่าหลินเฉิงและเธอมีความสัมพันธ์ลึกลับให้แก่กัน แต่ว่าบอสจะพูดถึงสิ่งที่รัฐมนตรีหวังกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ บอสฮงก็กลัวว่าจะทำให้หลินเฉิงไม่พอใจ เขาเลยจัดชุดอาหารพิเศษให้แทนคำขอโทษ ชูฉิงก็ได้แต่รู้สึกทำอะไรไม่ถูกอยู่ในใจ เพราะเธอมีตำแหน่งการงานที่ดีมากและยังโสดอยู่ในเวลาเดียวกัน พวกผู้ชายที่ไม่ค่อยจะมีความสามารถสักเท่าไรก็ย่อมมีแผนสำหรับเธออย่างช่วยไม่ได้ เธอก็พยายามไม่ยุ่งกับพวกเขาเท่าที่จะทำได้ แต่เธอก็มาพบกับหลินเฉิงจนได้….
　　คิดแบบนี้เธอก็เลยรู้สึกเหนื่อยสุดท้ายแล้วเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงที่ไต่เต้าในหน้าทีการงาน ภายใต้เงาของผู้ปกครองด้วยความสามารถของเธอเอง เธอก็เหมือนกับเรือรำเล็กที่ถูกลมพัดและคลืนซัดใส่และมีโอกาศที่จะพลิกคว้ำได้ตลอดเวลา
　　เห็นชูฉิงที่ดูมีชีวิตชีวาตลอดเวลาอยู่ๆเธอก็หม่นหมองลง หลินเฉิงก็ขมวดคิ้วและไม่พูดอะไรออกมา พวกเขาไม่ได้สนิทกันมากมายขนาดนั้น ถ้าออกตัวมากเกินไปอาจจะดูไม่ดีเอาได้ เพราะอย่างนั้นนั่งเงียบๆ ไว้น่าจะดูดีกว่า ในจังหวะที่ทุกอย่างเงียบ ชูฉิงก็คิดอะไรบางอย่างออก เธอดึงยิ้มขึ้นมาและพูดกับแคชเชีย “ขอบคุณมากเลยนะบอสฮง พวกเราจะกลับกันก่อน แล้วไว้วันหลังพวกเราจะกลับมาอีก!”
　　หลินเฉิงได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้าให้เขาเดินออกไปจากโรงแรมแห่งนี้ก่อน
　　เดินไปยังป่าไผ่อันสงบเสงี่ยมสีหน้าของชูฉิงก็ดูเซ็งๆ หลินเฉิงเองก็รู้สึกเบื่อเหมือนกัน
　　เห็นชูฉิงไม่อยากจะพูดอะไรหลินเฉิงก็ถามขึ้น“เออ….เลขาชู เธอหมายความว่าอย่างไรที่บอกว่าจะคุยกับฉันตัวต่อตัว?”
　　ได้ยินแบบนั้นชูฉิงเองก็หยุดเดินก่อนที่จะเดินไปข้างหน้าสองสามก้าว นั้งบนศาลาไม้ไผ่ข้างทาง เธอเปิดปากพูดออกมา “นายรู้เรื่องของฉางเหวินฉวนมากขนาดไหน?”
　　“ฉางเหวินฉวน?”
　　ชูฉิงพูดถึงชายคนนั้นหลินเฉิงก็ขมวดคิ้ว “พูดถึงเขาทำไมตอนนี้? ฉันพึ่งมาถึงไม่กี่วันเอง ฉันไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับเขาหรอก เว้นแต่…” 　　“เว้นแต่…?”
　　เห็นหลินเฉิงลังเลที่จะพูดต่อเธอก็ถามกลับไปตรงๆ“มันไม่สำคัญหรอก นายอยากจะพูดอะไรก็พูดออกมาเถอะ ฉันรับประกันเลยว่าสิ่งที่นายพูดในวันนี้จะไม่ไปถึงหูบุคคลที่สามอย่างแน่นอน! ด้วยใจและความสามารถขอฉันเลย นายไม่ต้องกังวลหรอก ฉันเป็นผู้หญิงอ่อนแอไม่กล้าที่จะหักหลังนายหรอก ใช่ไหมหละ?”
　　“ผู้หญิงอ่อนแอ?ก็แย่แล้วครับ!”
　　ได้ยินหลินเฉิงเหน็บแนบกลับมา“ถ้าฉันเห็นผู้หญิงร่างงาม และฉันถวายหัวให้ ฉันคงตายไปหลายครั้งแล้ว! แม้ว่าเธอจะดูน่าเชื่อถือตลอดเวลา แต่ฉันก็อยากจะให้เธอเริ่มก่อน!”
　　“นายก็เป็นแบบนี้แหละนะ…”
　　เห็นหลินเฉิงพูดแบบนี้เขาระวังตัวตลอดเวลา ชูฉิงเองก็อดบ่นขึ้นมาบ้างไม่ได้ “งั้นฉันจะบอกสิ่งที่ฉันรู้ก่อน! ฉางเหวินฉวนเป็นหัวหน้าของกองพันที่หนึ่ง นายควรจะรู้เอาไว้ และนายเองก็ควรจะระวังตัวเอาไว้ด้วยที่เขาทำตัวดีกับครอบครัวของนาย” ไอลีนโนเวล
　　“ฉันจะไปกังวลทำไมหละ?ก็แค่น้องสาวของฉันกับชายหนุ่มคนนั้นกำลังชอบใจกัน เขาก็แค่มีความรักกับเสี่ยวเดียไม่ใช่หรอ? มันก็เหมาะสมหนิที่จะช่วยเหลือครอบครบของเธอและป้าฉินไม่ใช่หรอ?”
　　ได้ยินคำถามหลินเฉิงก็ทำเป็นส่ายหน้าไม่เข้าใจและถามกลับมาอย่างสงสัย
　　ชูฉิงก็เริ่มรำคราญ“นายทำแบบนี้กับฉันได้อย่างไง! ฉันปฏิบัติกับนายเหมือนคน คนหนึ่ง แต่นายทำเหมือนฉันเป็นพวกปัญญาอ่อน! นายไม่รู้จักฉางเหวินฉวนเลยสักนิด ก่อนที่เขาจะมาเจอกับเสี่ยวเดีย เขาเป็นไอกะล่อนที่มีชื่อเสียงที่สุดในฐานทัพแห่งนี้เลยก็ว่าได้! ผู้หญิงหลายคนถูกทำให้แปดเปื้อน นั้นเป็นเพราะเขาได้รับการสนับสนุนจากผู้บังคับบัญชาสูงสุด ที่คอยเช็ดก้นให้เขาตลอดเวลา ผู้พันเป็นคนมากความสามารถที่คอยจัดการปัญหาของไอหนุ่มนั้นตลอดเวลา!” 　　“จริงรึปล่าว?”
　　ชูฉิงบอกข่าวที่คาดไม่ถึงให้กับเขาหลินเฉิงก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากมองหน้าเธอกลับไป “ถ้าเธอรู้เรื่องนี้ตั้งแต่แรกทำไมไม่บอกกับเสี่ยวเดียให้หยุดติดต่อกับไอหมอนั้น?! ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเสี่ยวเดีย ป้าฉินกับลุงหลีก็ต้องรีบแล้วสิ”
　　จู่ๆหลินเฉิงก็ใจเย็น ชูฉิงก็พูดกลับด้วยสีหน้าเป็นทุกข์ “ฉันบอกเธอไปตั้งแต่แรกแล้ว! ฉันไม่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับเรื่องนี้ แต่เสี่ยวเดียไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น มันเหมือนกับว่าเธอได้รับความชอบใจจากฉางเหวินฉวนไปแล้ว เธอเลยไม่สนสิ่งที่ฉันบอกกับเธอไปเลยแม้แต่น้อย เพราะมันเป็นแบบนี้ เสี่ยวเดียกับฉันก็ทะเลาะกันดุเดือดหลายครั้งนับไม่ถ้วน! แม้ว่าฉันไปหาพ่อแม่ของเธอเพื่อพูดถึงเรื่องนี้แต่มันก็เหมือนไม่ได้ผล หลังจากเรื่องทั้งหมดนั้น ภาพลักษณ์ด้านดีของฉางเหวินฉวนก็ฝังลึกเข้าไปในจิตใจผู้คน แม้ป้าฉินจะเชื่อในคำพูดของฉัน แต่ลุงหลีก็ไม่เชื่อ ด้วยความช่วยเหลือของฉางเหวินฉวน คำพูดของฉันมันก็เหมือนกับควันที่ลอยไปบนท้องฟ้า ไม่กี่วันพวกเขาก็ลืม….. มันจบแล้ว!….”
　　“ฉันไม่คิดว่าเธอพูดถูกทั้งหมดแต่ไอหมอนั้นเป็นแบบนั้นจริงๆ! ”
　　ได้ยินคำอธิบายนี้ของชูฉิงดวงตาของหลินเฉิงก็เยือกเย็น “ใช่แล้ว ฉันก็คิดว่าไอหมอนั้นมีอะไรแปลกๆ ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเจอหน้ามันแล้ว! แต่ก็ไม่รู้ว่ามันผิดปกติเรื่องอะไรมาโดยตลอด จนฉันได้ยินสิ่งที่เธอบอกฉันในวันนี้ ฉันก็เริ่มเข้าใจขึ้นมาบ้างแล้ว….”
　　พูดจบเขาก็ทนไม่ไหวหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ“แต่ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่เรื่องหนึ่ง ถ้าเขาเป็นพวกเพลบอยทำไมถึงยังไม่จัดการกับเสี่ยวเดียจนถึงตอนนี้? มันไม่ปกตินะสำหรับเขา?”
　　ชูฉิงพยักหน้า“ใช่แล้ว….ฉันเองก็ยังไม่เข้าใจเหมือนกัน! ตามการใช่ชีวิตของเขา เขาควรจะเริ่มตั้งแต่ได้ใจของเสี่ยวเดียไปแล้ว แต่เขาก็ยังคงแสดงต่อไปจนถึงตอนนี้ ฉันเองก็อยากคุยกับนาย นายมีความคิดอะไรไหม…”
　　“ไอเดียหรอ?”
　　ชูฉิงฝากความหวังไว้กับเขาหลินเฉิงก็พูดอะไรไม่ออก “ขอเถอะฉันอยู่ที่นี่มาไม่กี่วันเอง ฉันไม่รู้ว่ามีประตูอีกกี่บานที่ยังไม่เปิดออก เธอแน่ใจแล้วหรอ ฉันคิดว่าเธอเล่นตลกนะที่ถามฉันแบบนี้?”
　　ชูฉิงไม่คิดแบบนั้น“”จะเรียกว่านักสอดแนมแบบนายมองเห็นอะไรชัดกว่าฉันเองก็ได้ แม้ว่านายจะมาถึงได้ไม่นาน นายอาจจะเห็นอะไรที่คนอย่างฉันที่เอาแต่ทำงานอยู่มาเป็นสิบปีมองไม่เห็นก็ได้นะ! และนายก็เป็นพี่ชายของเสี่ยวเดียด้วย นายน่าจะมีความรับผิดชอบกับเรื่องนี้เพื่อตามหาความจริงมากกว่าฉันก็ได้!”
　　———————–