ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 307 สเตทเม้นท
“นายบ้าไปแล้วหรอ?!”
หลังจากที่การซื้อขายข้างล่างจบลงภายใต้การยื่นข้อเสนอสุดท้ายของเลาฟางหลินเฉิงก็มองไปยังเข้าอย่างอดไม่ได้ “1.7 ล้านเลยนะ! ถ้าเราไม่มีอะไรมาจ่ายเพิ่มเงินมันก็ไม่พอนะ!”
เลาฟางก็วางมือลงและพูด“ไม่เป็นไร ฉันรู้จักคนที่สามารถยื่มเงินได้ในทันที เพราะฉนั้น นายไม่ต้องห่วงพี่ฟางคนนี้รับมือได้!”
“ตัวเลขนี้…เพื่อน้องสาวของนาย….”
ได้เห็นว่าชายคนนี้ยังมีแผนอยู่หลินเฉิงหงุดหงิดของหลินเฉิงก็ทะลักออกมา “ชั่งมัน… ตอนนี้นายเอาไหว ก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องคุยกันแล้ว นายจะทำอะไรก็ทำไปเลย!”
เห็นการพูดของหลินเฉิงเปลี่ยนไปเลาฟางก็รีบพูด “น้องชาย ไม่เอาแบบนี้สิ! พี่ชายคนนี้ไม่ใช้เด็กน้อยนะ ฉันต้องการที่จะหาคู่ชีวิตอาศัยอยู่ในฐานทัพแห่งนี้ไปจนแก่เฒ่า ฉันไม่ได้สนใจเรื่องฆ่าแกงหรือต่อสู้อะไรขนาดนั้นแล้วเหมือนตอนยังหนุ่มๆ หวังว่านายจะเข้าใจนะ?”
เห็นเลาฟางกลัวว่าเขาจะออกไปทั้งๆอย่างนั้น เขาจับแขนของหลินเฉิงไว้แน่น เมื่อเป็นแบบนี้หลินเฉิงก็ยิ้มให้ “ไม่ต้องกลับไปพี่ฟาง ฉันเข้าใจแนวคิดของนายดี แต่ฉันก็ไม่คิดว่าจะได้เห็นกับตาแบบนี้ ผู้หญิงมันก็มีอยู่ทุกที่ มันจำเป็นจริงๆ หรอ ที่ต้องเอาชีวิตมาเสี่ยงเพื่อผู้หญิงคนเดียว ตอนนี้นายตกอยู่ในอันตรายแล้วนะ!”
“อันตราย?”
ได้ยินแบบนั้นเลาฟางก็สงสัย “อันตรายอะไรที่ฉันต้องเจอหรอ?”
“อันตรายแบบไหนอะหรอ?”
เห็นเลาฟางยังไม่เข้าใจในสถานการณ์ปัจจุบันหลินเฉิงก็พูดดูถูกไป “ตอนนี้มีคนประมูลรายการเดียวกันพี่ฟางกว่า 100 คนและอีก 10 คนที่พึ่งโดนนายตัดหน้าไปในตอนจบ! คิดว่าคนพวกนั้นจะปล่อยนายไปยังงั้นหรอ?”
พูดจบหลินเฉิงก็ทิ้งตัวลงไปพิงหมอนนุ่มๆบนโซฟาหรู และจุดบุหรี่ขึ้นมา “คนอื่นอาจจะไม่รู้ แต่เราก็รู้ว่ามีสองคนที่รู้สถานการณ์ในที่แห่งดีดีมาก และถ้าไม่มีอะไรผิดปกติไป นายอาจจะพาผู้หญิงคนนั้นมาเผชิญเวลาอันยากรำบากด้วยก็ได้ เรื่องในวันนี้จะถูกเปิดเผยไม่ช้าก็เร็ว และเมื่อมันมาถึง ความเห็นที่ถากถางดูถูกและไม่สิ้นสุดแบบนั้น รวมถึงความแค้นเหล่านั้น นายจะรับมันไหวหรอ?”
ได้เห็นการวิเคราะห์ของหลินเฉิงเลาฟางก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ เขาอาจจะสับสนกับความสวยงามนั้นมากเกินไปจนไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้เลย แล้วเมื่อเขาคิดตามหลินเฉิงมันก็มีความเป็นไปได้!
เมื่อคิดได้ว่าวันหลังจากนี้อาจะพบกับความยากลำบากเลาฟางก็ได้แต่ส่ายหัวและยิ้มอย่างแห้งๆ “นั้นสิ ถ้ามันเป็นไปตามที่นายบอก พี่ฟางคนนี้ควรจะทำอย่างไรดี?”
ได้คำตอบที่ไม่คาดคิดหลินเฉิงก็ส่ายหน้าเบาๆ “นี้เป็นทางเลือกของพี่เอง ใครจะไปรู้ได้หละ? หลังจากนี้จะต้องเผชิญกับปัญหาอีกตั้งมากมาย นายจะเรียกตัวเองว่าคนอีกได้รึปล่าวถ้าต้องไปเจอกันสถานะการณ์แบบนั้นโดยไม่มีแผนอะไรเตรียมเอาไว้เลยแบบนี้?”
“นั้นสินะ…”
ได้ยินคำถามจากหลินเฉิงที่บอกว่าเขาเองก็ไม่มีคำแนะนำอะไรให้ เลาฟางได้แต่ยอมรับชะตากรรมในอนาคตอันใกล้ “ไม่เป็นไร! ถ้านายเข้าใจฉัน ก็ไม่มีอะไรที่ต้องคิดมากแล้ว! มันเป็นเรื่องใหญ่ที่ต้องใช้แรงของทหารอย่างฉัน มารับแรงปะทะ และใช้น้ำกลบมันไปทีหลัง!”
“ก็อกก็อก!”
ทันที่ที่เขาพูดจบเสียงเคาะประตูก็ดังมาจากข้างนอก! “เข้ามาเลย!”
หลินเฉิงก็รุ้สึกถึงอะไรบางอย่างก่อนที่จะกล่าวอนุญาติ
“เอี๊ยด…”
เมื่อประตูถูกเปิดออกฉีฮองและชายร่างใหญ่สองคนก็เข้ามาพร้อมกับผู้หญิงคนนั้น ตอนนี้ฉีฮองยิ้มให้กับพวกเขา และทำการเคารพ ก่อนที่จะปิดประตูอย่างเงียบๆ
“ขออภัยด้วยดิฉันไม่รู้ว่าสุภาพบุรุษคนไหนที่วางข้อเสนอสุดท้ายกับพวกเรา?”
เมื่อประตูปิดลงสาวชุดแดงก็ถาม เขาทั้งสอง ด้วยรอยยิ้ม
“ฉันเอง!” novel-lucky
เลาฟางพูดขึ้นมาทันทีพร้อมกับกุมมือทักทาย
ได้ยินเสียงของเลาฟางฉีฮองก็ช็อคทันทีที่เธอเข้ามาในห้อง สายตาของเธอจับจ้องไปแต่ทางหลินเฉิง ชายหนุ่มรูปหล่อนั้นดูน่าสนใจกว่าคนธรรมดาทั่วไปมาก จากมุมมองของเธอ เธอจึงสนใจในตัวเขาอย่างไม่รู้ตัว ในเวลาเดียวกันเธอก็หยิบแบบฟอร์มมอบอำนาจขึ้นมา
ฉีฮองเองก็เป็นมืออาชีพที่ทำงานนี้มานานแต่เธอก็ชะงักไปแปปนึ่ง ก่อนที่จะหันไปทางเลาฟางในทันทีและพูดพร้อมกับรอยยิ้ม “ยินดีด้วยค่ะท่าน เธอเป็นสาวรูปงามมาก! จะให้เรียกท่านผู้มีเกียรติว่าอะไรดีค่ะ?”
หลังจากที่ขจัดความมึนงงออกไปแต่หลินเฉิงก็รู้ถึงการแสดงออกนั้น แต่เลาฟางก็ถูกสาวงามคนนั้นที่อยู่หลังการ์ดสองคนดึงดูดไปแล้ว หลังจากที่ได้ยินคำถามของฉีฮองเขาต้องดึงสติกลับมาก่อนที่จะตอบกลับไป
“โฮ่โฮ่ โฮ่! ฉันเป็นคนสกุลฟาง เรียกฉันว่า เลาฟางก็ได้!”
“คุณฟางนี้เอง!ใช่แล้วคุณฟาง ท่านชนะการประมูลรอบที่ 107 ตามกฏระเบียบล่าสุดของบ้านประมูล ท่านต้องจ่ายเงินทั้งหมดทันที เพราะอย่างงั้น….”
หลังจากได้ยินคำตอบของเลาฟางฮีฮองก็ยิ้มและพุดถึงเหตุผลที่เธอมายังห้องนี้ทันที
“ห๊ะ?!”
ได้ยินตำเตือนนั้นเลาฟางก็เรียกสติกลับมาอีกรอบ“อย่างงั้นหรอ? ไม่ใช่ว่าทางบ้านประมูลจะทำการเก็บเงินทั้งหมดหลังจากการประมูลรอบนี้จบลงอย่างงั้นหรอ? ทำไมต้องให้เราจ่ายตอนนี้เลยหละ?”
เห็นสีหน้าของเลาฟางแย่ลงทันทีที่ได้ยินเหตุผลในการมาของเธอสาวชุดแดงก็คิดอะไรบางอย่างออกและเธอก็แสดงความประหลาดใจออกมา เธอแอบหวังลึกๆ ให้การเจรจารอบนี้จบไปอย่างราบลื่น ไม่งั้นเธอจะไม่มีอะไรไปขอโทษ ฟูจือเฉากับการกระทำของเธอในวันนี้ ถ้าไม่เป็นอย่างนั้นหน้าที่การงานของเธออาจะดิ่งลงเหวไปเลยก็ได้!
“ใช่แล้วค่ะคุณฟาง ก่อนหน้านี้ทางเรามีกฏระเบียบและแบบแผนแบบนั้นอยู่ที่จะจัดการทุกอย่างหลังการประมูล แต่หลังจากนั้นพวกน่ารักเกลียดบางคนก็หาช่องทางสร้างปัญหากับระบบของเรา จนในตอนนี้เราจึงสร้าง สเตทเม้นท์ใหม่และกฏใหม่ในเฉิงตู และจ่ายเงินทันทีหลังการจบรอบประมูลค่ะ!”
หลังจากที่อธิบายการเปลี่ยนกฏอย่างละเอียดสาวชุดแดงก็คาดหวังอย่างมาก ว่าชายวัยกลางคนไว้หนวดคนนี้จะยอมพยักหน้ารับเร็วๆ
แต่การที่คาดหวังมากเกินไปก็ยิ่งจะทำให้ผิดหวังมากขึ้นเท่านั้นเลาฟางที่พึ่งได้ยินเรื่องกฏใหม่เมื่อกี้ ก็ต้องยื่นข้อต่อรองการกู้ยืมเงินจากคนที่เปิดให้กู้ก่อนผ่านเครื่องมือสื่อสารที่จัดเตรียมไว้ให้ในห้อง V.I.P. แห่งนี้ และให้คนผู้นั้นเข้ามายังลานประมูลและมอบเงินให้กับเขาหลังจากที่การประมูลทั้งหมดจบลง แต่เมื่อเกิดเหตุไม่คาดฝันแบบนี้เขาก็ต้องเปลี่ยนแผนของตัวเองเหมือนกัน!
หลังจากที่คิดอยุ่สักพักเขาก็ถามฉีฮอง “เป็นเพราะสถานะการณ์ในตอนนี้ ฉันจึงจ่ายเงินทั้งหมดในตอนนี้ไม่ได้…”
ได้ยินแบบนี้สีหน้าของสาวชุดแดงก็เปลี่ยนไปในทันทีเลาฟางก็รีบพูดต่อ “แต่ไม่ต้องเป็นกังวลไป! คนของฉันรออยู่ข้างนอกการประมูล เมื่อการประมูลจบลง ฉันจะจ่ายเงินทั้งหมดในทันที ว่ายังไงหละ?”
—————————ต้องเป็นกังวลไป! คนของฉันรออยู่ข้างนอกการประมูล เมื่อการประมูลจบลง ฉันจะจ่ายเงินทั้งหมดในทันที ว่ายังไงหละ?”
—————————SC: บทที่ 308 หลิงเหมิง