ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 311 หลงซง

　　หลังจากได้ยินคำอธิบายของเลาฟางหลินเฉิงเข้าใจทันทีว่าทำไมหลีเหมิงเดีย เด็กไม่เอาไหนคนนั้น ถึงอยากได้เขา เข้าไปร่วมในทีมค้นหาของเธอเองนัก ความจริงแล้วทีมที่ถูกเรียกว่าทีมสำรวจและค้นหาทรัพยากรนั้นมีชื่อเสียงและจำนวนสมาชิกอยู่บ้าง แต่ค่าเฉลี่ยที่พวกเขาจะหาอะไรเข้ามาได้สักอย่างต้องออกไปมากถึง 2 รอบ เพื่อเศษเหล็กไม่กี้ชิ้น โอกาสที่จะหาของหายากได้สักชิ้น มีไม่ถึง 10% ถ้าเขาถูกเธอหลอกจริงๆ คงจะเสียใจในภายหลังแน่
　　หลังจากที่รู้ถึงสถานะการณ์ของทีมค้นหาแล้วเขาก็เข้าใจทันที่ว่าทำไมเขาถึงเอากล่องยาสีขาวขึ้นมาแค่ 3 กล่อง ก็ได้ห้อง VIP มานั่งชมการประมูลทันที
　　ตอนนี้สถานะการณ์หลักๆแล้ว คนของฐานทัพแห่งนี้มีกิจกรรมหลักๆ อยู่สามอย่างกลัวว่าวัตถุดิบทุกอย่าง และยาที่มีอยู่ในฐานทัพจะหมดลง ซึ้งตอนนี้ของพวกนั้นต่างก็เป็นทรัพยากรที่ไม่สามารถทดแทนได้ ของพวกนี้จะหายากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งความกังวลนี้ก็เกิดขึ้นในจิตใจของผู้คนทุกคน ยิ่งตอนนี้อยู่ในช่วงหลังวันสิ้นโลก นั้นทำให้มีความกดดันขึ้นมาอีกนั้นทำให้พวกเขาแทบเป็นบ้า ต่อให้หาหมอเพิ่มเข้ามาได้ แต่ไม่มียารักษามันก็จบเหมือนเดิม!
　　คิดได้แบบนี้หลินเฉิงก็ได้แต่ขึ้นราคาของตัวยานั้นอย่างช่วยไม่ได้นอกจากนั้นเขายังหาทางทำให้ตัวเองรวยให้ได้เร็วที่สุด ยังไงๆ เขาก็คือผู้ที่สำรวจตั้งแต่จงโจว ยัน เกาะหนานซู มาตลอดทาง!
　　“แม้ว่าฉันจะเป็นคนที่มาจากข้างนอกแต่ฉันก็ใช้เวลาส่วนใหญ่ในการเดินทางบนถนนในเขตชนบท เพราะถ้าฉันไม่ทำแบบนั้นก็ต้องเข้าใกล้ตัวเมืองอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะงั้นฉันก็ไม่เข้าใจสถานะการณ์ของเมืองต่างๆ มากนัก แต่จากที่นายบอกมา ฉันก็พอเห็นร่องรอยอะไรหลายๆ อย่างแล้ว เมื่อฉันกำลังมองหาวัตถุดิบในเมือง แม้ว่ามันจะยังไม่มีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับในยามที่สงบ แต่ก็เป็นข่าวที่น่าตื่นเต้นเลยทีเดียว … ”
　　หลังจากที่เรียบเรียงคำพูดและบอกกับเลาฟางไปว่าทำไมตัวเขาเองถึงไม่ค่อยเข้าใจสถานะการณ์ของที่นี่ดีนัก หลินเฉิงก็ยังอยากจะถามคำถามของเขาต่อ แต่ก็รู้สึกว่าเสียงข้างล่างเริ่มเบาลงแล้ว เขาจึงมองลงไปอย่างสงสัย เขาก็เห็นว่าสาวชุดแดงที่เปลี่ยนชุดใหม่มาแล้ว เดินขึ้นไปบนเวทีด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข!
　　“แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน!ขอกล่าวสวัสดีอีกครั้ง และขออภัยที่ต้องให้รอนาน! การประมูลครั้งที่แล้วเกิดการดีเลย์ขึ้น และนั้นส่งผลกระทบต่อผู้ชมทุกท่าน ดิฉันรู้สึกผิดมาก!”
　　พูดจบสาวชุดแดงก็ลดไมโครโฟนลงและบิดเอวและก้มให้กับผู้ชม!
　　“โอพระเจ้า….นั้นไม่เล็กเลยนะ!”
　　มองไปยังฉีฮองที่ก้มตัวลงแล้ว กระต่ายหยกบนหน้าอกของเธอก็เกือบที่จะโดนเบียดจนของข้างในกระเด้งออกมา! หลินเฉิงถูกการเคลื่อนไวของกระต่ายหยกสองตัวนั้นดึงดูดไปทันที เขาก็ถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้
　　เลาฟางเองก็อดที่จะพูดขึ้นมาไม่ได้“ตามนั้นเลย นายรู้ไหม! สาวชุดแดงคนนั้นเป็นถึงหนึ่งในสี่สาวงามแห่งฐานทัพทะเลน้ำเงินนี้เลยนะ! และหน้าอกหน้าใจของเธอคู่นั้นก็เป็นสิ่งที่มีชื่อเสียงที่สุดเลยก็ว่าได้!”
　　“สี่สาวงามของฐานทัพทะเลน้ำเงิน?”
　　ได้ยินเลาฟางพูดถึงสิ่งที่เขายังไม่เคยรู้มาก่อนหลินเฉิงก็อยากจะรู้ลึกลงไปอีก
　　เห็นหลินเฉิงกำลังสับสนขณะที่พวกเขากลังดื่มดำกับสาวชุดแดงบนเวที เลาฟางก็บอกเขาอย่างง่ายๆ “สาวงามทั้งสี่ของฐานทัพก็มี สาวชุดแดงแห่งบ้านประมูลในตลาดมืด หลีเหมิงเดียจากทีมเก็บรวบรวม ชูฉิงเลขาของท่านผู้บังคับการ และ หลงซงรองผู้บังคับการกองพันที่หนึ่ง!” 　　“หลง….ซง?เธอเป็นอะไรกับฉางเหวินฉวนรึปล่าว?” novel-lucky
　　ผู้หญิงทั้งสามคนก่อนหน้านี้เขาพบเจอมาหมดแล้ว แต่คนสุดท้ายรองผู้บัญชาการ ด้วยชื่อและสกุลที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน มันก็ดึงดูดความสนใจของเขาไปในทันที!
　　เห็นหลินเฉิงไม่สนใจสาวทั้งสามที่เขาเอ่ยชื่อขึ้นมาในตอนแรกเลาฟางก็ไม่คิดติดใจอะไร เขาพยักหน้า “ใช่เข้ามีความสัมพันกัน เธอเป็นพี่น้องของฉางเหวินฉวนและเธอก็ไม่ค่อยรู้จักที่มาสักเท่าไรนัก!”
　　“แต่ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องพี่น้องของหมอนั้นเลยนะ….”
　　ได้ยินแบบนั้นหลินเฉิงก็ไม่คิดว่านั้นจะเป็นเรื่องจริงมันไม่ตรงกับบทสนทนาที่เขาพูดคุยกับป้าฉินและคนอื่นๆ ในครอบครัว ไหนหยูซานเองก็ตามติดเขาตลอดทั้งวัน เขาแทบจะมั่นใจเลยว่าเขารู้ข้อมูลพื้นฐานทั้งหมดของฉางเหวินฉวนเลยก็ว่าได้!
　　ไม่ว่าจะเป็นป้าฉินหยูซาน และคนอื่นๆแม้แต่ชูฉิงก็ไม่มีใครพูดถึงน้องสาวของเขาเลย!
　　แม้ว่าผู้หญิงคนนั้นอาจจะไม่ยุ่งอะไรกับแผนการในอนาคตของเขาแต่มันก็เป็นสิ่งที่เขาไม่รู้ทั้งๆ ที่เขาคิดอย่างมั่นใจแล้ว มันทำให้เขาหงุดหงิดขึ้นมาเล็กน้อย
　　เห็นหลินเฉิงขมวดคิ้วแน่นแล้วก็ถามอย่างสงสัย “นายมีเรื่องอะไรหรอ? ทันทีที่ได้ยินว่าฉางเหวินฉวนมีน้องสาว นายก็ดูแปลกไป? ไม่ใช่ว่านายสนใจในตัวเธอหรอกนะ” เมื่อเขาเริ่มทำตัวเป็นที่น่าสงสัยจนเกินไป เขาก็ต้องกู้สถานะการณ์กลับมา
　　“พูดเป็นเล่นหนะพี่ฟาง!”
　　หลินเฉิงหัวเราะทั้งน้ำตาและมองไม่ยังเลาฟางก่อนที่จะพูด “ฉันแค่สงสัยว่าทำ ตั้งแต่ที่ฉันมาถึงฐานทัพแห่งนี้ฉันก็ได้ยินแต่ชื่อของฉางเหวินฉวน แต่ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องของน้องสาวของเขาเลย แค่นั้นเอง”
　　“อ่อ…” 　　เห็นหลินเฉิงมองมายังเขาด้วยความสงสัยเลาฟางก็ถอนหายใจออกมา หลังจากที่สูดบุหรี่เข้าไปและพ่นออกมาก เลาฟางก็อธิบายให้เขาฟัง “ฉันเองก็สงสัยว่าทำไมพี่น้องคู่นี้ถึงไม่ได้ปรากฏตัวอยู่ด้วยกันเลย แต่ว่าเมื่อดูจากการทำหน้าที่ของพวกเขาแล้ว เรื่องนี้ก็ดูไม่สำคัญสักเท่าไหร่”
　　พูดจบเขาก็จิบชาร้อนๆก่อนหนึ่งที “ตอนนี้มันแน่ชัดแล้วว่าผู้บังคับบัญชาดิง ฝึกฝนฉางเหวินฉวนขึ้นมาเพื่อเป็นผู้รับช่วงต่อ อย่างไรก็ตามพวกเราเองก็ไม่มีความเห็นอื่น นอกจากความหล่อของฉางเหวินฉวนแล้วเขายังเก่งกจมากด้วย เราสามารถเห็นสิ่งที่เขาทำได้จากรอบๆ ตัวของเรา พวกเราก็เฝ้ารอเวลานั้นมาถึง ไม่มีใครเหมาะกับตำแหน่งนี้มากกว่าฉางเหวินฉวนอีกแล้ว!”
　　“แต่น้องสาวของเขาด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอจึงไม่ถูกกับเขา คนที่มีแฟนคลับเป็นพัน จนถึงตอนนี้ได้แต่พยักหน้าให้กันตอนเจอหน้าแค่นั้นเอง เหตุผลที่เป็นแบบนั้นเพราะว่าก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์ของทั้งสองไม่ได้เป็นแบบนี้เลยสักนิด แต่เพราะว่าปัญหาทางครอบครัวของพวกเขา”
　　“ตอนที่ฉางเหวินฉวนเป็นเด็กเขาเป็นที่ถูกใจของท่านผบ. มาก ตั้งแต่เขายังแบเบาะเลย! เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ในบ้านพักของท่านผบ. จนโตเป็นวัยรุ่นเลยก็ว่าได้!”
　　“ตอนหลงซงเป็นเด็กผู้หญิงตัวน้อยเธอตกอยู่ใต้คำบัญชาของพ่อแม่มาโดยตลอด เพราะฉะนั้นความรู้สึกโดยตรงของพวกเขาทั้งสอง คงจะออกมาแบบนี้แหละ….”
　　“จนกระทั้งพ่อแม่ของพวกเขาตายฉางเหวินฉวนอาจจะเห็นโลกภายนอกมามากและสนิทกับท่านผบ. เขาจึงไม่ได้แสดงความเศร้าเสียใจออกมามากมายนัก ไม่แม้แต่จะร้องไห แต่หลงซงแทบจะเป็นลม เมื่อเธอเห็นเขาเป็นแบบนั้นก็เลยเกิดความเกลียดชังขึ้น เธอรู้สึกว่าพี่ชายของเธอเป็นพวกไร้หัวใจไปแล้ว และตอนนั้นเองก็เป็นตอนที่พวกเขาแยกออกจากกัน!” 　　“โชคยังดีแม้เธอไม่ได้พูดคุยกับฉางเหวินฉวน แต่เธอก็มาจากเซียงโจวเธอก็ต้องทำงานที่เซียงโจว เพราะฉนั้นฉางเหวินฉวนจึงช่วยนำเธอกลับเข้ามายังฐานทัพได้ทันก่อนที่เขตนั้นจะถึงคราอวสาน…”
　　———————–SC: บทที่ 312 ราคาเริ่มต้น