ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 314 การสกัดที่ไม่สมบูรณ

　　“แหม่ๆแค่พูดเล่นหนะ….”
　　เห็นหลินเฉิงอยากจะกินเลือดกินเนื้อของเขาเลาฟางก็พูดกลับด้วยรอยยิ้ม
　　“ก็แค่อยากจะมีความสุขนิดหน่อยแค่นั้นเองถ้านายพาพวกเราไปด้วยทั้งสามคน ฉันก็ยอมไปหมดแหละ!”
　　“งั้นก็ดีเลย!”
　　ได้ยินแบบนั้นหลินเฉิงก็บ่นพึมพัม“งั้นสาวค่าตัว 100,000 ฉันขอไว้คนเดียวแล้วกัน!”
　　“บ้าเอ้ย!ฉันไม่ยอมนะเว้ย!”
　　เขาคิดว่าหลินเฉิงเป็นคนตรงๆเขาไม่คิดว่าหลินเฉิงจะหยอกเขาเล่นได้ถึงขนาดนี้
　　ภายใต้ความสนุกสนานของคนในห้องนั้นสาวชุดแดงข้างล่างก็เห็นว่าราคามันไม่ขยับแล้วจริงๆ เธอจึงเคาะค้อนปิดการประมูล สรุปการต่อรองอย่างสมบูรณ์ และปล่อยให้กระเป๋าของเธอว่าง สักพักเพื่อรับเงินก้อนใหญ่!
　　เมื่อเสียงค้อนดังขึ้นทุกคนก็ยื่นอึ้งกับราคา ก่อนที่เสียงพูดคุยจะดังไปทุกทิศทาง เพราะท้านที่สุดราคามันก็สูงกว่ายาเสริมกำลังเกือบ 6 เท่าตัว!
　　“ชิ”
　　มองไปยังผู้คนที่อยู่ชั้นล่างเขาก็ส่งเสียงออกมาจากปาก
　　“เหมือนกับว่ามีแต่ผู้มีอธิพลสินะที่จะทำแบบนี้ได้…”
　　“ไม่!”
　　เลาฟางพยักหน้า“เงิน 6 ล้านเพื่อยาสามล่อง ฉันเกร่งว่าจะมีคนแค่ 3 คนเท่านั้นแหละ! ที่ดูเป็นไปได้มากที่สุด!”
　　“โฮ่?”
　　ได้ยินคำพูดของเลาฟางหลินเฉิงก็เลิกคิ้วขึ้นและพูด “บอกฉันหน่อยสิ ฉันอยากรู้จริงๆว่าพวกรวยดั่งพระเจ้าแบบนี้คือใครบ้าง!”
　　“แม้ว่าในฐานทัพแห่งนี้จะไม่มีใครที่จนจริงๆเลยสักคน แต่ก็ถูกจำกัดด้วยการกินและการอยู่เพื่อไม่ให้เป็นภัยจนถึงตายแล้ว ของที่เป็นของฟุ่มเพื่อยแบบนี้ คนส่วนใหญ่ก็ไม่สามารถซื่้อมันมาได้แน่…”
　　หลินเฉิงสนใจและเลาฟางก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องปิดบัง“ไม่ว่าจะเป็นตอนไหน ช่องว่างระหว่างคนจนกับคนรวยก็ยังคงมีอยู่ตลอด มันขึ้นอยู่กับว่าช่องว่างนั้นกว้างใหญ่ขนาดไหน!”
　　“ตอนนี้ก็เหลือแค่สามคนเท่านั้นที่เรียกได้ว่าผู้มีอิทธิพลจริงๆคนแรกชื่อ หลานเฟ่ย เจ้าของกิจการร้านขายของหรูหราที่เขตอยู่อาศัยหมายเลขหนึ่ง หลิวฉีคุน หัวหน้าทีมรวบรวม เฉินไหเจ้าของศูนย์กลางตลาดแลกเปลี่ยน!”
　　“ในผู้มีอธิพลทั้งสามคนนี้หลานเฟ่ยเป็นผู้หญิงคนเดียว เธออาจจะประมูลไปเพื่อให้คนรู้จักหรือไม่ก็เอาไปขายในร้านของเธอ แต่มันก็ยังดูไม่สมเหตุสมผล”
　　“ในขณะที่หลิวฉีคุนรวยและเป็นพนักงานรัฐ เขาคงไม่กล้าที่จะใช้เงินมากมายขนาดนี้ มันจะดูโจ่งแจ้งและฟุ่มเฟือยเกินไป! งั้นคนๆ นั้นที่เราตามหาต้องเป็นเฉินไห อายุเขาน่าจะ 50 กว่าแล้วไม่แข็งแรงพอและต้องการกำลัง!”
　　ได้ยินคำพูดของเลาฟางหลินเฉิงก็พยักหน้าด้วยความเข้าใจ และเขาก็ได้รู้ถึงลำดับชั้นของฐานทัพแห่งนี้มากขึ้นไปอีก ข่าวนี้เป็นประโยชน์ต่อเขาอย่างแน่นอน ยิ่งเขาชอบถามมากขึ้นเท่าไหร่เขาก็ยิ่งได้ความรู้มากขึ้นเท่านั้น
　　หลังจากที่คุยกันกว่าครึ่งชั่วโมงเสียงพูดคุยข้างล่างก็เงียบลง แม้การสนทนากันก่อนหน้านี้จะเป็นอะไรที่น่าสนใจ ทั้งเวทีประมูลก็กลับสู่บรรยกาศปกติดั่งเดิม
　　เลาฟางกับหลินเฉิงคุยกันอย่างสบายใจเดียวกับการหาความสุขและความมั่นคงในอนาคตอยู่บนชั้นสองที่ได้รับการคุ้มกันสาวชุดแดงก็นำการประมูลชิ้นสุดท้ายของวันนี้ออกมา “ยาเสริมกำลัง” ในขณะที่ทุกคนยังสงบเสงี่ยมกันอยู่!
　　“ดิฉันว่าทุกคนยังคงรู้จักสินค้าชินนี้ดีอย่างแน่นอนฉีฮองจะไม่อธิบายอะไรมาก แต่ยังไงมันก็เป็นกฏที่ต้องแจ้งกับทุกคนว่า ด้วยเหตุผลหลายประการ ยาเสริมกำลังตัวนี้จะมีประสิธิภาพน้อยกว่าครั้งที่ผ่านมา ได้โปรดยกโทษให้พวกเขาด้วย…”
　　เธอกำไมโครโฟนไว้ในมือและพูดอย่างเป็นกังวล และปิดปากเงียบพร้อมที่จะรับคำด่าทอจากทางผู้ร่วมประมูล
　　“บ้าเอ้ยอีกแล้วหรอ!”
　　“ดีเลยครั้งล่าสุดฉันซื้อไปเยอะ ครั้งนี้เห็นทีต้องยอมลดจำนวนลงไปบ้างแล้ว!”
　　“ไร้สาระไอบ้านประมูลเฮ็งซวยนี่จะมากไปแล้วนะ!”
　　“เฮ้อ…” novel-lucky
　　ไม่แปลกใจเลยหลังจากที่ทุกคนรู้ว่าตัวยาโดนลดความสามารถอีกแล้ว บทสนทนาต่างๆ ก็ดังขึ้นทันที พวกเขาเริ่มด่าโดยมุ่งสายตาไปยังสาวชุดแดงบนเวที!
　　ระหว่างที่รับคำด่าทอฉีฮองก็พยายามยิ้มด้วยสีหน้าที่เศร้าหมอง วันนี้เธอทำพลาดไปเยอะ เธอไม่อยากที่จะทำให้ทุกคนต้องผิดหวังในตัวเธอไปมากกว่านี้แล้ว เธอทำได้แค่ปล่อยให้ทุกคนระบายความรู้สึกใส่เธอ
　　“จุ๊ๆ”
　　มองไปยังผู้คนที่ลุกเป็นฟืนเป็นไฟข้างล่างหลินเฉิงก็ถามเลาฟางอย่างสงสัย “พวกเขาจะเป็นแบบนี้ก็ไม่แปลก ดูเหมือนว่าบ้านประมูลนี้ จะขาดแคลนสินค้าตลอดเลยนะ”
　　เลาฟางก็ถอนหายใจและอธิบายไป“ใช่แล้ว เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่ประมูลของเหลวเสริมกำลังที่ปรับปรุงแล้ว จึงมีปัญหาการขาดแคลนสินค้าอย่างช่วยไม่ได้! อันที่จริงแล้วมันก็ได้ผล บางครั้งอาจมีปัญหาการขาดแคลนสินค้าโดยตรงบ้าง ในเวลานั้นผู้มีความสามารถใต้เวทีเกือบจะ ทนไม่ไหวและทำลายบ้านประมูลนี้อยู่แล้ว!”
　　ได้ยินแบบนี้หลินเฉิงก็ขมวดคิ้วและสงสัย “ก็แย่อยู่นะ? แต่นายก็บอกฉันหนิว่าเเบื่องหลังบ้านประมูลแห่งนี้มันไม่ธรรมดา ใช่ไหม? ผู้คนต่างกล้าทำตัวไม่กลัวอะไรเลยแบบนี้ ในที่ที่มีเบื่องหลังแบบนี้เนี้ยนะ?”
　　“เหนือฟ้ายังมีฟ้าใช่ไหมหละ?ใครจะไปกล้าขัดใจเทพเจ้าผู้มากด้วยเงินทองเหล่านี้กันหละ? พวกเขาไม่กระทำอะไรแบบนั้นเพราะทั้งความรักและเหตุผลที่มีให้ลูกค้า! เพราะบ้านประมูลก็มีปัญหาของพวกเขาเองอยู่แล้ว แม้แต่บางคนในบ้านประมูลก็ตัดขาดจากมัน โดยธรรมชาติแล้วพวกเขาไม่กล้าทำอะไรมากเกินไปภายใต้เงื่อนไขนั้นๆ … ”
　　เห็นสีหน้าของหลินเฉิงเลาฟางก็รู้สึกดูถูกและส่ายหัว
　　หลังจากที่ฟังคำอธิบายหลินเฉิงก็เข้าใจขึ้นมาบ้างนิดหน่อย ถึงเหตุผลและสิ่งที่จะเกิดขึ้นตามมา แต่เขาก็ไม่เข้าใจเรื่องภายในบ้านประมูลเท่าไรนัก　　เพราะยังไงๆเหตุผลที่ต้องมีบ้านประมูลเพราะผู้มีส่วนร่วมต้องการทำเงินให้ได้มากที่สุดเท่าทีทำได้ และควบคุมผู้คนและอำนาจทางด้านต่างๆ ในฐานทัพ ตอนที่เขายังอยู่ในลานฝึกตาเฒ่าเหลียงก็บอกกับเขาว่า ตลาดมืดแห่งนี้เกิดขึ้นจากลูกหลานผู้มีอำนาจและผู้อาวุโส ผู้คนในรุ่นต่อจากคนพวกนั้น ก็จะได้ยาเสริมกำลังนั้นยากขึ้น เพราะของที่น้อยลงและราคาที่มากขึ้น
　　หลินเฉิงเดาว่าเหตุผลที่ยาเสริมกำลังรุ่นปรับปรุงนั้นไม่เพียงพอเพราะตัวยาชนิดใหม่ DHCA ด้วยเทคโนโลยีทันสมัย!
　　ตอนที่เขาอยู่ที่เมืองหยุนหยางฟาง ชิวเฉิง บอกกับเขาว่า DAHC เป็นตัวยาที่ผ่านการสกัดหลายครั้งด้วยขั้นตอนที่ซับซ้อนเป็นอย่างมาก ก่อนวันสิ้นโลกจะเกิดขึ้นเสียอีก แต่ดูจากโกดังนานาชาติแล้วมันมีไม่ถึงหนึ่งตันด้วยซ้ำ ไม่ต้องจินตนาการเลยว่ามันหายากขนาดไหน
　　อย่างไรก็ตามภายใต่ความกดดันของเขตปกครอบทางทหารหนานกิงฟาง ชิวเฉิง ก็พัฒนาตัวยานั้นออกมาได้สำเร็จผ่านการสกัดจากเทคโนโลยีใหม่ แต่เหมือนกับว่าเทคโนโลยีนั้นไม่สมบูรณ์ดีสักเท่าไรนัก
　　———————-SC: บทที่ 315 หมายเลข 7