ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 363 กระต่ายขาเดียว

　　หลังจากที่คนทั้งสามนั่งลงบนเก้าอี้ของตนแล้วฉางเหวินฉวนก็ไม่วางมาดแต่อย่างใด หลินเฉิงกับชูฉิงเองก็ทำเหมือนๆ กัน พวกเขาต่างหยิบเมนูขึ้นมาสั่งอาหารของตน ก่อนที่จะบอกให้พนักงานไปได้
　　“อย่างแรกสุดเสยนี้คือสมาชิกใหม่ของกองพันที่หนึ่ง หลินเฉิง!”
　　หลังจากที่พนักงานเสริฟเดินออกไปฉางเหวินฮวนก็รู้สึกว่าบรรยากาศของห้องรับประทานอาหารห้องนี้ดูจะเงียบเหงาเกินไปหน่อย เขาจึงกระแอ้มเบาๆ และชี้นิ้วไปทางหลินเฉิง และแนะนำเขาให้กับชูฉิง “เลขาชูเองก็ยังสาว เขาเป็นผู้ใช้พลังน้ำแข็งที่เก่งกาจที่สุดในฐานทัพแล้วก็ว่าได้ พลังของเขาไปถึงระดับที่ 4 เลยนะ! ถ้าต้องใช้บนทะเลแบบนี้น่าจะเหมาะกับเขามากๆ เลย ตอนนี้ผมเองก็คาดหวังไว้สูงมากเลยหละ!” 　　“พลังควบคุมน้ำแข็งระดับ4 เลยหรอ!? ฉันยังไม่เคยเห็นมาก่อนเลย! ค…คุณหลินช่วยแสดงพลังให้ดูสักนิดหน่อยได้ไหม?”
　　ได้ยินแบบนั้นชูฉิงก็ทำเป็นประหลาดใจก่อนที่จะถามหลินเฉิงไป
　　เห็นเธอพยายามจะทำให้เขาอายหลินเฉิงก็ช่วยไม่ได้ เขาอยากจะพูดกับเธอตรงๆ เสียงจริง แต่เพื่อภารกิจแล้วเขาก็ทำแบบนั้นไม่ได้ “ถ้าคุณเลขาสนใจ หลังจากนี้จะไปดูพร้อมๆ กันก็ได้นะครับ ยังไงซะที่นี่ก็เป็นห้องรับประทานอาหาร ผมไม่อยากจะสร้างความระคาญหรือทำให้ใครบาดเจ็บเข้า…”
　　“โฮ่….”
　　เห็นชายคนนี้ปฏิเสธที่จะติดกับของเธอชูฉิงก็ได้แต่รู้สึกไม่พอใจ เธอก็ยังพยายามที่เล่นบทเดิมต่อไป แต่ฉางเหวินฉวนก็พูดขัดเอาไว้ก่อน “หลินเฉิงพูดถูกนะ ที่นี่เป็นร้านอาหาร ผู้คนมากมาย ไม่เหมาะกับเป็นสถานที่ทดลองพลังสักเท่าไหร่ ถ้าคุณเลขาสนใจ พวกเรากำลังจะไปทดสอบกันหลังจากทานอาหารนี่แหละครับ พูดตรงๆ เลย ผมสนใจพลังของเขามากๆ เลยหละ!”
　　“ถ้าคุณหลินกับท่านรองผบ.เห็นด้วยดิฉันถามต่อไปก็คงดูไม่ดีค่ะ งั้นค่อยไปดูกันหลังจากนี้แหละ!”
　　ชูฉิงพูดกับพวกเขาด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะมองไปยังหลินเฉิงด้วยความเคืองนิดๆ
　　เขาไม่ได้สนใจสายตาที่เธอมองมาแต่อย่างใดหลินเฉิงจิบน้ำเปล่าเย็นๆ ก่อนที่จะถามฉางเหวินฉวน “เราจะไปที่ไหนกันหละหลังจากนี้?”
　　“อื่ม…น่าจะ….”
　　ฉางเหวินฮวนคิดอยู่สักพักก่อนที่จะตบโต๊ะและพูด “ดีเลย ดูจากสถานการณ์ของวันนี้แล้ว การเก็บเกี่ยวในตอนเช้าก็ดูเหมือนจะไม่เป็นผลมากนัก งั้นเราก็อยากลงพื้่นที่หลักเลย เราต้องเบี่ยงซ้ายไปหน่อย! แถวนั้นพวกเรามาล่าหลายครั้งแล้ว น่าจะว่างเปล่าไปแล้วหละ…” 　　“ฉันเองก็ไม่ได้ชินกับท้องทะเลสักเท่าไหร่ท่านผบ.ว่าไงก็ว่าตามกันเลย!”
　　หลินเฉิงพยักหน้าให้และพูดด้วยน้ำเสียงเชิงผ่อนคลาย
　　หลินเฉิงกลัวว่าฉางเหวินฉวนจะเลือกตำแหน่งที่ไม่เอื้อต่อแผนการของเขา แต่ยังไงเขาก็ต้องการที่สอนการล่าให้กับหลินเฉิง เขาก็คงจะไม่เลือกสถานที่ ที่มีคนเยอะสักเท่าไหร่!
　　“จะออกล่ากันตอนเที่ยงเลยหรอ?”
　　ชฺฉิงถามหลังจากที่ได้ยินบทสนทนาของทั้งสองและถามขึ้นอย่างสงสัย
　　ได้ยินเสียงของเธอพูดขึ้นใจของหลินเฉิงก็วูปลง เขารู้ได้เลยว่าสิ่งที่เธอจะทำต้องไม่ดีต่อเขาแน่ๆ ฉางเหวินฉวนก็ตอบเธอกลับไปตรงๆ “ใช่แล้ว วันนี้เป็นวันที่หลินเฉิงได้ทำงานวันแรก ผมต้องสอนเทคนิคให้กับเขาสักหน่อย”
　　“แล้ว…” 　　ได้ยินคำตอบนั้นชูฉิงก็พยักหน้าเข้าใจ หลังจากที่ฟังคำถามของเธอ หลินเฉิงก็รู้ว่าเธอกำลังจะถามต่ออย่างแน่นอน “ฉันเองก็สนใจการทำงานของกองพันนะ แต่ยังไม่มีโอกาสดีๆ สักครั้งเลย ฉันไปด้วยได้ไหม?”
　　“โฮ่?”
　　เห็นเธอถามอย่างจริงจังฉางเหวินฉวนก็อดที่จะรู้สึกประหลาดใจไม่ได้
　　“ท่านเลยขาชูสนใจเรื่องการออกล่าด้วยหรอ? แต่ผมต้องบอกไว้ก่อนเลยนะว่ามันค่อนข้างจะอันตรายนะ คุณเลขาไหวหรอครับ?”
　　หลินเฉิงก็รีบพูดต่อมาในทันที“ใช่แล่ว ทำเลมันไม่ได้ใหญ่ขึ้นกว่าแต่ก่อนก็จริง แต่สัตว์ทะเลนั้นกลายพันธุ์ไปไกลมาก มันใหญ่และอันตรายขึ้นมากนะ ตำแหน่งของท่านเลขาเองก็สำคัญมากนะ ถ้าเกิดบาดเจ็บขึ้นมา ท่านรองผบ. จะมีหน้ากลับไปคุยกับท่านผบ.สูงสุดหรอครับ?”
　　ได้ยินคำตักเตือนของหลินเฉิงไปแล้วแต่ชูฉิงเองก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก เธอพูดด้วยสีหน้าอันเด็ดเดี่ยว “อย่าถูกความสามารถของฉันนะ! ฉันเองก็เป็นผู้ใช้พลังเหมือนกัน แม้จะไม่ได้ฝึกใช่มันบ่อย แต่ก็ไหวนะ!”
　　เห็นเธอยังดื้อดึงต่อไปหลินเฉิงก็ได้แต่เอามือก่ายหน้าผาก เขาอยากจะหาเหตุผลให้เธออยู่ที่นี่เฉยๆ เสียจริง แต่อยู่ๆ ฉางเหวินฉวนก็ตบเข่าตัวเองขึ้นมา “โอเค ถ้าท่านเลขาสนใจพวกเราก็จะพาเธอไปดูด้วย!”
　　ไม่รู้เหมือนกันว่าฉางเหวินฉวนรู้สึกกดดันบ้างไหมเขาหันกลับมาหาหลินเฉิงและพูด “มันจะเป็นผลดีต่อหลินเฉิงด้วย ผมเป็นรองผบ. ส่วนเลขาชูก็เป็นดั่งสาวงามของฐานทัพ เก่งทั้งด้านพลังและความโด่งดัง! ถ้าท่านเลขาเอาด้วยก็ย่อมเป็นผลดีต่อพวกเรา!”
　　อกของหลินเฉิงแทบจะแตกเห็นแผนของชูฉิงชัดเจนแล้ว ต่อให้เธอเป็นผบ.สูงสุดของกองทัพ เขาก็ไม่อยากให้เธอมาด้วยกันอยู่ดี!
　　ผู้หญิงคนนี้ฉลาดนักเธออยากจะมาออกล่ากับพวกเราด้วย เธอคงเห็นอะไรบางอย่างผิดปกติไปแน่ๆ !
　　เธอรู้ว่าเขาไม่อยากให้เธอตามไปด้วยตอนนี้เขากับเธอก็ยังไม่ลงรอยกันนัก เขาไม่รู้จริงๆ ว่าในหัวของปีศาจสาวคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ คงต้องให้หยูซานช่วยจัดการเรื่องนี้ด้วยแล้วมั้ง!
　　เมื่อคิดได้ระดับนึงแล้วชูฉิงที่ได้สิ่งที่ต้องการแล้วก็ยิ้มและขอบคุณฉางเหวินฉวนไป ก่อนที่จะลุกขึ้นและพูด “ต้องขออนุญาตินะคะ ฉันต้องขอไปห้องน้ำก่อน!”
　　หลังจากนั้นเธอก็เดินออกไปตอนที่เธอเดินผ่านหลินเฉิง เธอก็ส่งสัญญาณให้กับเขาก่อน
　　หลินเฉิงตะลึงในจังหวะแรกและแล้วเขาก็เข้าใจ ชูฉิงต้องการให้เขาตามมาสินะ? หลังจากที่เธอออกไปสักสองสามนาที หลินเฉิงก็ลุกขึ้นเอามือกุมท้อง “บ้าจริง! เหมือนว่าความสามารถในการทำอาหารของเสี่ยวเดียวจะไม่ดีขึ้นสักเท่าไหร่เลย ปวดท้องจริงๆ ฉันเองก็ขอตัวแปปนะ!” 　　เขาลุกขึ้นและขอตัวออกจากห้องนี้ไป
　　———————
　　��SC: บทที่ 364 การต่อสู้ในห้องสูบบุหรี่